Share

2. ค่ำคืนที่แสนเร่าร้อน

Author: Badberry
last update Last Updated: 2024-12-13 12:05:07

[2]

ค่ำคืนที่แสนเร่าร้อน

 รถสปอร์ตคันหรูขับด้วยความเร็วกว่าปกติ ในขณะที่ดวงตาคู่คมก็มองหาโรงแรมที่อยู่ใกล้ที่สุดไปด้วย ครั้นพอเจอที่หมายก็เลี้ยวเข้าไปโดยไม่ลังเล ถึงจะเป็นแค่ม่านรูดแต่สมัยนี้ก็ตกแต่งอย่างดี ทั้งยังมีของเล่นและอุปกรณ์ครบครันแถมยังสะอาดอีกด้วย

เอี๊ยดดดด!!!

เสียงเหยียบเบรกดังสนั่นไปแปดห้องสิบห้องจนคนข้างในต้องแง้มประตูออกมาดูว่าใครมันมาทำให้ตกใจจนเกือบแทงผิดรู แม้แต่ฟีฟ่ายังตกใจจนนั่งอ้าปากค้าง ยาที่เขากรอกใส่ปากไอ้กล้ามโตออกฤทธิ์เร็วอย่างที่เพื่อนเลิฟบอกไว้จริง ๆ

หลังม่านถูกรูดปิดสนิทฟีฟ่าก็ถูกท่อนแขนกล้ามเป็นมัดแบกเข้าเอวกระเตงลงจากรถและพาเข้าไปในห้องทันที ร่างเล็กผอมบางถูกโยนลงบนเตียงสปริงจนกระเด้งกระดอนไปสามสี่ตลบถึงหยุดอยู่ในท่าขาชี้ฟ้า ทำเอาคนเมาแทบอ้วกออกมาดีที่กลืนลงคอไปได้ทัน

ฟีฟ่ามองใบหน้าที่เริ่มไร้สติของอีกฝ่าย ขอบตาดำคล้ำราวคนอดนอนทำให้ดวงตาคู่คมดูน่ากลัว ลมหายใจหอบเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย จ้องมองเขาด้วยสายตาที่ราวกับจะกลืนกินลงคอซะเดี๋ยวนั้น ทำเอาฟีฟ่ากลัวจนจู๋แทบหด

"จะ..ใจเย็นก่อน เดี๋ยวกูจะพามึงไปสวรรค์เองนะ"

เขาพยายามพูดอย่างใจเย็นแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่ได้ยินเสียงของเขาซะแล้ว มือหนากระชากเสื้อเชิ้ตที่สวมอยู่อย่างแรงจนขาดออกจากร่างกำยำ เผยกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ ทำเอาฟีฟ่าหัวใจตกไปอยู่ตาตุ่มจ้องจนตาแทบถลน เห็นแล้วอดอิจฉาไม่ได้ เป็นแค่ฝ่ายรับมึงจะหุ่นดีไปทำไมวะ

ฟีฟ่าเบิกตากว้างสำรวจร่างสูงที่ยืนหายใจหื่นอยู่เบื้องหน้า ผมหยักศกเล็กน้อยสีดำสนิททำให้ใบหน้าหล่อกระชากใจดูคมเข้มขึ้น กล้ามแน่นน่าฟัดจนต้องยกมือขึ้นปาดน้ำลายอย่างไม่ตั้งใจ ถ้าไม่บังเอิญว่าสายตาเจ้ากรรมดันเหลือบลงมาเห็นจุดกึ่งกลางของร่างกายเข้าเสียก่อน ถ้าไม่บอกว่าสิ่งนั้นใช้สืบพันธุ์ได้เขาคงคิดว่าไอ้หมอนี่พกบ้องข้าวหลามมาด้วยแหง ๆ ทั้งยังแข็งจนขึ้นเป็นลำชัดเจน แทบดันทะลุเป้ากางเกงออกมาอยู่แล้ว

เห็นแบบนั้นแล้วแทนที่จะรีบหนีฟีฟ่ากลับแสยะยิ้มออกมาพร้อมกับหัวเราะในลำคอ เดี๋ยวไอ้ฟ่าคนนี้จะช่วยรีดน้ำออกบ้องข้าวหลามยักษ์ให้เอง หึ..หึ..

หนุ่มวัยใกล้เบญจเพสลุกขึ้นและผลักร่างกำยำล้มลงไปกับเตียงก่อนกระโดดขึ้นไปนั่งคร่อมเอวไว้ มือเล็กช่วยแกะเข็มขัดและถอดกางเกงออกให้เพราะอีกฝ่ายมัวแต่งุ่นง่านไม่ทันใจ กว่าจะถอดออกได้ก็ลำบากเอาเรื่องเพราะกางเกงมันฟิตพอดีไปกับท่อนขาแกร่ง นึกขอบใจไอ้เพื่อนเลิฟที่ช่วยลากตัวเขาออกมาทัน เพราะหากโดนท่อนขาไซซ์นี้เตะเข้าคงได้ตายคาที่แน่ ๆ

แต่ฟีฟ่ากลับลืมไปว่าปัญหาตอนนี้มันไม่ได้อยู่ที่ขนาดของท่อนขาแต่เป็นท่อนเอ็นที่อยู่ตรงหน้าต่างหาก ทำเอาเครียดขึ้นมาทันที

"ใหญ่แบบนี้จะเอาเข้าปากยังไงไหววะ"

เพราะไม่เคยทำกับผู้ชายฟีฟ่าจึงออกอาการเงอะงะ แต่คนมันเคยดูหนังโป๊มาก่อนก็พอรู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง เขาคว้าลำท่อนขนาดเขื่องที่แข็งจนชี้โด่เข้าปาก ตั้งใจจะดูดให้อีกฝ่ายเสียวจนร้องขอชีวิต แต่ปากเล็ก ๆ ทำได้แค่เลียและอมเข้าไปได้เพียงส่วนหัวเท่านั้น ซ้ำไอ้น้ำใส ๆ ที่ปริ่มออกจากรอยบากก็คาวเสียเหลือเกิน

"แหวะ..ไม่เห็นจะรู้สึกดีเลย ในหนังโป๊แม่งอมกันไปได้ไงวะ หลอกลวงชัด ๆ"

ฟีฟ่าคายส่วนหัวออกและปาดน้ำคาวที่เลอะมุมปากทิ้ง บังเอิญว่าเหลือบไปเห็นเจลหล่อลื่นและถุงยางอนามัยบนหัวเตียงจึงร้องอ๋อขึ้นมา ตั้งใจจะเสียบอีกฝ่ายโดยไม่เล้าโลมให้เสียเวลา

"หุ่นแบบนี้คงเคยโดนระเบิดรูมาแล้วล่ะสิ"

เขาคิดในใจพลางนั่งอ่านฉลากข้างหลอดเจลหล่อลื่นไปด้วยเพราะกลัวจะใช้ผิดวิธี จนลืมไปว่ายาปลุกเซ็กซ์สูตรใหม่ของเพื่อนเลิฟออกฤทธิ์เต็มที่แล้ว คนโดนเข้าไปตอนนี้อยากจะปลดปล่อยเต็มที และไอ้จ้อนขนาดเขื่องที่โดนทิ้งขว้างก็เริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว

"ฮะ..เฮ้ย..อะไรวะ?!"

ร่างสูงลุกขึ้นมาจับตัวฟีฟ่ากดลงกับเตียงและขึ้นคร่อมโดยใช้หัวเข่ากดแขนทั้งสองข้างของฟีฟ่าเอาไว้ พลางแอ่นเอวและจดจ่อแท่งร้อนลงบนใบหน้าหวาน มือหนารูดรั้งลำเอ็นขึ้นลงจนได้ยินเสียงถอกชัดเจน

"มะ..มึงจะทำอะไรน่ะ เอามันออกไปจากหน้ากูนะโว้ย!!"

ฟีฟ่าเบือนหน้าหนีอีกฝ่ายจึงใช้มือข้างที่ยังว่างอยู่ล็อกปลายคางเอาไว้ กลิ่นความเป็นชายจากสิ่งใหญ่โตคละคลุ้งอยู่ใกล้ปลายจมูกทำให้รู้สึกเวียนหัว มันไม่เหมือนกับตอนที่เขาพยายามจะอมสักนิด คงเพราะอีกฝ่ายเกิดอารมณ์เต็มที่แล้วนั่นเอง

"จะดิ้นทำไมวะ ก็มึงเป็นคนทำให้กูเป็นแบบนี้เองนี่หว่า ก็รับผิดชอบด้วยละกัน"

อกหนากระเพื่อมแรงจนไหล่ไหว ทุกอย่างตอนนี้ดูเชื่องช้าไปหมดไม่ทันใจเอาเสียเลย มือหนารูดชักลำเอ็นจนน้ำรักแตกใส่ใบหน้าของฟีฟ่า แตกออกมาซะเยอะแต่ขนาดของมันกลับไม่ลดลงสักนิด

ฟีฟ่าจับจ้องเส้นเลือดที่พาดผ่านลำเอ็นเต้นตุบ ๆ ส่วนปลายสีแดงจัดถูกเคลือบด้วยน้ำกามจนเงาวับ พลันให้หัวใจเต้นแรงขึ้น ถ้าไอ้บ้องยักษ์อันนี้เสียบเข้ามา เขาต้องตายแน่ ๆ ฉะนั้นต้องชิงความได้เปรียบก่อน

"กะ..กูจะรับผิดชอบก็ได้ มะ..มึงรีบปล่อยกูและไปนอนอ้าขาสิ เดี๋ยวกูให้ยืมน้องชายเอง"

ฟีฟ่าบอกพลางเบือนใบหน้าหลบลำเอ็นที่จดจ่ออยู่ใกล้ริมฝีปาก อีกฝ่ายพยายามยัดเยียดให้เขาอม ขนาดแตกไปแล้วน้ำยังไหลอยู่เลย กลิ่นก็เข้มข้นอีกต่างหาก

"ทำไมกูต้องอ้าขาให้มึงด้วย"

หนุ่มกล้ามใหญ่ถามเสียงเครียด ในขณะที่มือหนายังไม่หยุดถอกลำเอ็นใส่หน้าฟีฟ่า

"ก็พวกกล้ามใหญ่อย่างมึงชอบโดนเสียบไม่ใช่หรือไง!"

คนถูกเข้าใจผิดถึงกับขมวดคิ้ว ไอ้เด็กนี่มันไปเอาความเชื่อแบบนี้มาจากใครกัน สมัยนี้คนมีกล้ามเพราะรักสุขภาพก็ตั้งเยอะแยะ ไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายรับสักหน่อย

"ใครบอกมึง! กูก็แค่ชอบออกกำลังกายเท่านั้น ที่สำคัญกูก็ไม่ชอบให้ใครมาเสียบด้วย!"

"อะ..อะไรนะ อุ๊บ!"

ฟีฟ่าเบิกตากว้างเมื่อรู้ความจริง ทำให้เผลออ้าปากจึงถูกลำเอ็นแข็งเป็นแท่งยัดเข้าไปโดยไม่ทันตั้งตัว แค่ครึ่งท่อนก็แทบทิ่มทะลุคอแล้ว เขาถึงกับตาเหลือกลานจะหนีก็ไม่ได้เพราะถูกกดไว้แน่น ทำได้แค่ส่งเสียงร้องอู้อี้ด้วยความทรมาน แต่อีกฝ่ายกลับได้ยินเป็นเสียงครางที่แสนยั่วยวนไปเสียนี่

ตายแน่ไอ้ฟ่า..คนที่มึงตั้งใจจะเสียบกำลังจะเสียบมึงแทนแล้ว

ไม่ว่าจะมองตรงไหนฟีฟ่าก็เสียเปรียบทุกตรง อีกฝ่ายใช้เพียงแค่ฝ่ามือเดียวก็จับเขาพลิกคว่ำได้สำเร็จ สักพักสารหล่อลื่นที่ฟีฟ่าตั้งใจจะใช้กับคู่กรณีก็ถูกบีบชโลมใส่รอยจีบจนชุ่ม ถึงจะโดนยาปลุกจนหน้ามืดแต่ชายหนุ่มก็ยังใจดีช่วยขยายช่องทางให้เขา แต่ขนาดของนิ้วที่ทั้งยาวใหญ่และแข็งเกร็ง พอควานเข้าไปก็สะกิดโดนจุดเสียวที่อยู่ข้างในทันที ทำเอาฟีฟ่าถึงกับครางไม่เป็นภาษา

"อ๊าาา..อ๊าาา..ตรงนั้นมัน..มัน.."

"มันทำไม มันเสียวละสิมึงถึงได้ร้องลั่นขนาดนี้"

ยิ่งเห็นสีหน้าเสียวกระสันของฟีฟ่าอีกฝ่ายก็ยิ่งได้ใจ ก้านนิ้วยาวเร่งจังหวะจนร่างของฟีฟ่ากระตุกเกร็งไม่หยุดหย่อน พานให้คนชอบเอาชนะหงุดหงิดขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล

"เก่งจริงก็อย่ากระแทกแต่ตรงนั้นสิวะ หัวนมกูก็มี มึงไม่คิดจะดูดให้บ้างหรือไง ไอ้อ่อนเอ๊ย..อูยย.."

ฟีฟ่ามีจุดอ่อนไหวอยู่ที่หัวนม เขาชอบให้แฟนเก่าเล่นกับมันเยอะ ๆ แต่แรงของผู้หญิงดูดยังไม่สะใจเขาเลย

คนโดนดูถูกถึงกับหน้าเครียด เรื่องแบบนี้ยอมได้ที่ไหนกัน ปากหยักครอบครองหัวนมชูชันเข้าไปทั้งหมดและดูดกลืนอย่างแรง ฟีฟ่าถึงกับแตกออกมาในทันที

เป็นไง..เสียวสะใจมั้ยล่ะ..

จากตั้งใจจะทำให้เขาเสียวจนแตกกลับเป็นตัวเขาเองที่แตกออกมาก่อน ซ้ำอีกฝ่ายไม่ได้แค่ดูดดึงแต่ยังใช้ฟันขบกัดจนขึ้นเป็นรอยเขี้ยว หลายครั้งที่ฟีฟ่าคิดว่าหัวนมจะหลุดติดปากคนข้างบนออกมาแล้ว ถึงจะโมโหแต่ก็ยอมรับว่าปากไอ้หมอนี่มันถึงใจเขาจริง ๆ

ฟีฟ่าแตกติด ๆ กันทั้งที่ไม่ได้โดนยา ส่วนไอ้คนโดนยาแตกไปแค่น้ำเดียวเท่านั้น ตอนนี้ร่างกายของเขามาถึงขีดจำกัดแล้ว ถ้าน้ำไม่แตกอีกรอบคงเป็นบ้องข้าวหลามที่จะแตกแทน

ร่างสูงถอยลงมาอยู่กลางหว่างขาของฟีฟ่าที่อ้าออกกว้าง จดจ่อลำเอ็นตรงหน้ารอยจีบที่ขยายเตรียมไว้ เพียงแค่กดส่วนหัวเข้าไปฟีฟ่าถึงกับแหกปากลั่นและดิ้นหนีทันที

"โอ๊ยย!! เจ็บ ๆ นี่มึงจะฆ่ากูหรือไงวะ!!"

"ไม่อยากเจ็บมึงก็อย่าเกร็งสิวะ!"

"ก็มันเจ็บนี่หว่า มึงมาลองเป็นฝ่ายโดนเสียบดูบ้างไหมล่ะ ทำไม่เก่งอย่ามาโทษกันสิวะ!"

โดนดูถูกซ้ำอีกรอบทำเอาเส้นเลือดบนใบหน้าคนหล่อปูดขึ้นอีกครั้ง 

"หน็อย..กูใจดีช่วยมึงขยายรูให้ก็ดีเท่าไหร่แล้วยังจะปากดีอีกนะ จากนี้ไปอย่าหาว่ากูใจร้ายก็แล้วกัน"

"มะ..มึงจะทำอะไร เดี๋ยวก่อน..อ๊าา.."

มิอหนารวบตัวฟีฟ่าขึ้นมานั่งซ้อนบนตักแกร่ง ลำเอ็นที่เสียบคาอยู่แทงลึกเข้าไปจนสุด ฟีฟ่าถึงกับตาเหลือกลานและอ้าปากค้างเพราะความจุกที่โดนกระแทกเข้าไปอย่างไม่ทันตั้งตัว ซ้ำอีกฝ่ายยังไม่รอให้ชินก็สวนกายขึ้นด้านบนอย่างดุดันจนร่างเล็กสั่นคลอน ฟีฟ่าต้องคล้องคออีกฝ่ายไว้เพราะกลัวแรงกระแทกจะทำให้เขากระเด็นตกจากเตียง

มือหนาประคองสะโพกกลมกลึงไว้และซอยเอวถี่ขึ้น เสียงร้องครวญครางของฟีฟ่ากระตุ้นอารมณ์ให้พลุ่งพล่านกว่าเดิม เห็นใบหน้าหวานเปื้อนน้ำตาก็ยิ่งเกิดอารมณ์ อดใจไม่ไหวกดจูบกลีบปากอิ่มอย่างคนตายอดตายอยาก

ทั้งคู่จูบแลกลิ้นดูดกลืนน้ำลายกันอยู่พักใหญ่จนฟีฟ่าแตกออกมาอีกครั้ง เขาแตกง่ายราวกับคนโดนยาปลุกเสียเอง ร่างเล็กถูกยกลอยขึ้นเพื่อจะได้ดูดหัวนมได้ถนัด แรงดูดดึงของชายหนุ่มกล้ามใหญ่ทำให้ภายในช่องทางของฟีฟ่าบีบรัดลำเอ็นแน่นขึ้นจนอีกฝ่ายกลัวว่าจะขาดจากพวงสวรรค์ซะแล้ว

เสียงครางของฟีฟ่าดังระงมจนแทบจะกลบเสียงกล้ามเนื้อกระทบกัน แรงกระแทกของคนตัวใหญ่ทำก้นขาวขึ้นรอยแดง ร่างหนาสวนกายช้าลงและเอาแต่เน้นที่จุดกระสันของฟีฟ่า

"แดกเก่งนักนะ ดูดของกูซะมิดด้ามเชียว"

คนหล่อขบสันกรามแน่นเมื่ออารมณ์มาถึงจุดพังทลาย ร่างหนาสั่นเกร็งตอกกายครั้งสุดท้ายก่อนแตกใส่ช่องทางที่บีบรัดแน่น

ภายในช่องทางของฟีฟ่าร้อนวูบเมื่อถูกอาบด้วยน้ำรักเข้มข้น รู้สึกเหมือนมีบางอย่างไหลลงมาตามต้นขาขาวจึงก้มดูถึงกับหน้าชา โวยวายใส่คนไม่ป้องกันเสียงลั่น

"มะ..มึงสดเหรอ ไอ้เหี้ย ไอ้เลว ถ้ากูติดโรคกูจะฆ่ามึง!"

"กูใส่ถุงแล้วแต่มันแตก ใครใช้ให้มึงรัดซะแน่นล่ะ"

ร่างสูงยกตัวฟีฟ่าขึ้นและถอนลำเอ็นออก ขนาดแตกแล้วยังแข็งชี้หน้าเขาอยู่เลย มือหนารูดถุงยางที่ใช้ไม่ได้แล้วโยนทิ้งไป

"กูไม่มีโรค มึงก็ท้องไม่ได้ จะกลัวทำไมวะ รอบต่อไปกูขอสดละกัน" 

"มะ..ไม่เอา!"

"หรือมึงอยากให้ถุงแตกอยู่ในรูอีกล่ะ!"

ไอ้หมอนี่เป็นคนโดนยาปลุกที่อึดขนาดมีเวลามาต่อรองกับฟีฟ่า ถ้าเป็นคนอื่นฟีฟ่าคงโดนจับข่มขืนไปแล้ว และแทนที่ฟีฟ่าจะฉวยโอกาสหนีกลับอยู่ให้อีกฝ่ายอุ้มแตงขย่มไปรอบห้องเสียอีก

ม่านรูดที่ตกแต่งให้อารมณ์ที่แสนจะอีโรติกทำให้ฟีฟ่าเกิดอารมณ์ร่วมอย่างง่ายดาย จากที่ร้องโวยวายก็ส่งเสียงครางหวานขึ้นเรื่อย ๆ ไม่เช่นนั้นอีกฝ่ายจะไม่ยอมให้เขาแตก

"เป็นยังไงล่ะ ร้องจนเสียงแหบแห้งแบบนี้ยังว่ากูอ่อนอีกมั้ย"

ฟีฟ่าไม่รู้ว่าตัวเองเสร็จไปกี่ครั้ง สติสุดท้ายของเขาจบลงในห้องน้ำขณะถ่างขาให้อีกฝ่ายกระทุ้งลำเอ็นขนาดเขื่องอยู่หน้ากระจกและแตกเข้ามาจนเต็มช่องทาง ครั้งแรกกับผู้ชายก็เจอศึกหนักขนาดนี้ ไม่รู้รูไอ้ฟ่าจะโบ๋หรือเปล่า

แม่ง..ทุกอย่างมันผิดแผนไปหมด ทั้งหมดเพราะไอ้เบญจเพสเฮงซวยแท้ ๆ 

เช้าวันใหม่เริ่มต้นด้วยเสียงโทรศัพท์ภายในห้องที่ดังจนน่ารำคาญ เพิ่งนอนหลับได้ไม่เท่าไรก็เช้าแล้ว ซ้ำยังโดนปลุกด้วยโทรศัพท์อีก มือหนาเอื้อมไปรับสายด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด

"ฮัลโหล!"

[เลยเวลามาชั่วโมงนึงแล้ว คุณลูกค้าจะต่อมั้ยครับ]

"เหมาไปเลยทั้งวัน"

เสียงทุ้มพูดสั้น ๆ และวางสายทันที มือหนาทั้งสองยกขึ้นกุมศีรษะ เพราะไม่เคยตื่นมาด้วยอาการหนักศีรษะแบบนี้มาก่อน

ครั้นพอขยับตัวก็รู้สึกถึงความอบอุ่นบนอกหนา ดวงตาคู่คมเหลือบมองร่างเล็กที่กอดเขาหลับ..แถมยังดูดนมเขาอยู่อีก ถึงกับขมวดคิ้วแน่น เส้นเลือดบนหน้าผากปูดขึ้นและเต้นตุบ ๆ ทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดเมื่อคืน ถึงจะโดนยาปลุกแต่เขาก็จำเรื่องที่เกิดขึ้นได้ทั้งหมด

"นะ..หน็อย.."

มือหนาคว้าเข้าที่ร่างเล็กตั้งใจจะจับโยนออกแต่เกิดเปลี่ยนใจ เขาเพียงแค่ดันร่างเล็กที่นอนทับอยู่ออกและใช้เท้าเขี่ยออกไปเท่านั้น

..ไม่อยากเชื่อ นี่เขาหลับไปหลังจากที่มีอะไรกับไอ้เด็กขี้เมาคนนี้เหรอ..

ร่างสูงลงจากเตียงคว้าอันเดอร์แวร์ที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้นมาสวมและเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ กลับออกมาแต่งตัวเรียบร้อยก็ออกไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายโดยไม่ได้ปลุกฟีฟ่าให้ตื่น ทิ้งให้อีกฝ่ายนอนอยู่ลำพัง คิดว่าคงจะไม่เจอกันอีกแล้ว

Related chapters

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   3. คนดวงตก

    [3] คนดวงตก "ว่าไงนะป๊า..ไม่! ฟ่าไม่ไปเด็ดขาด!" เสียงฟีฟ่าโวยวายลั่นบ้านเมื่อรู้ว่าผู้เป็นพ่อและพี่ชายจะส่งตนไปอยู่วัด เพราะเห็นว่ายิ่งใกล้เบญจเพสดวงของฟีฟ่าไม่ดีเอาเสียเลย พวกเขาจึงเอาดวงของฟีฟ่าไปให้ซินแสที่นับถือช่วยตรวจดูให้ ปรากฏว่าชะตาของฟีฟ่ากำลังจะขาด แต่ถ้าผ่านไปได้เขาจะได้โชคอันใหญ่อย่างคาดไม่ถึงเลยทีเดียว "อย่าดื้อกับป๊านะฟ่า!" เสียงดุของพี่ชายทำฟีฟ่าสะดุ้ง และเงียบปากลงอัตโนมัติ ครอบครัวของฟีฟ่ามีกันสามคนพ่อลูก คุณแม่เสียไปตั้งแต่เขายังแบเบาะผู้เป็นพ่อจึงรักและตามใจเขามากเพื่อชดเชยที่ขาดแม่ไป ยูโร คือพี่ชายของฟีฟ่าและมีอายุห่างกันถึงห้าปี เขามีนิสัยตรงกันข้ามกับฟีฟ่าแทบจะทุกอย่างและเป็นคนเดียวในบ้านที่ฟีฟ่ากลัว เฮียยูโรทำงานอยู่บริษัทเอกชนขนาดใหญ่แห่งหนึ่งและส่งฟีฟ่าเรียนจนจบมหาลัย ส่วนป๊าเกษียณออกมาอยู่บ้านแล้ว นอกจากเงินผู้สูงอายุก็มีรายได้เล็ก ๆ น้อยจากการปลูกต้นไม้ขาย ทั้งที่อยู่เฉย ๆ ก็ไม่ลำบาก "เชื่อป๊านะฟ่า ที่ป๊ากับเฮียทำไปทั้งหมดก็เพราะหวังดีกับฟ่านะ" "ไม่นะป๊า! ไม่นะเฮีย! ทั้งสองคนก็รู้นี่ว่าฟ่ากลัวผี ป๊ากับเฮียยังจะให้ฟ่าไปอยู่วัดอีกเหรอ ถ้าป๊ากับเฮียบังค

    Last Updated : 2024-12-13
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   4. คนดวงตกสองคน

    [4] คนดวงตกสองคน เมื่อได้ยินว่าเป็นคำสั่งของหลวงปู่ภูมิก็ขัดไม่ได้ จำต้องให้ฟีฟ่าอาศัยอยู่ด้วยกัน แต่ในฐานะคนมาก่อนจึงออกกฎให้ฟีฟ่าปฏิบัติตาม มิฉะนั้นจะไม่ให้อยู่ด้วย "มึงชื่ออะไร" เสียงทุ้มถามขึ้น "ฟะ..ฟีฟ่า" "พูดกับคนอายุมากกว่าให้มันดี ๆ หน่อย ถ้าไม่เชื่อฟังก็กลับไปซะ" คนอะไรแม่งขู่เก่งชะมัด สงสัยจะมีญาติเป็นงูแน่ ๆ ฟีฟ่าบ่นอุบอิบก่อนแนะนำตัวเองอีกครั้ง แม้น้ำเสียงจะไม่ได้รื่นหูแต่ก็ใช้คำที่ฟังแล้วทำให้ปลายตีนของอีกฝ่ายกระตุกน้อยสุดเป็นพอ และยังบอกคนเป็นผู้ใหญ่ว่าถ้าอยากให้คนอื่นพูดดีด้วยตัวเองก็ต้องพูดก่อนสิ โดนตอกหน้ากลับคนเป็นผู้ใหญ่ถึงกับกัดฟันกรอด เถียงไม่ออกเพราะเด็กมันพูดจริง "ว่าแต่มึง เอ๊ย! ว่าแต่นายเถอะ ไม่คิดจะบอกชื่อตัวเองบ้างหรือไง เอาแค่ถามคนอื่นแต่ชื่อตัวเองกลับไม่ยอมบอกมันเสียมารยาทนะไม่รู้หรือไง" ฟีฟ่าถือโอกาสว่ากลับไปบ้าง "ฉันชื่อภูมิ ให้นายเรียกฉันว่าพี่ภูมิ เพราะถึงยังไงฉันก็อายุมากกว่านายหลายปี" พอคำพูดเปลี่ยนก็ทำให้คนตรงหน้าดูดีขึ้นมา น้ำเสียงห้วนไม่น่าฟังก็มีเสน่ห์ขึ้น เสียงทุ้มต่ำติดแหบนิดหน่อยทำให้ฟีฟ่านึกถึงเสียงกระซิบข้างใบหูเมื่อคืนนั้นก็เกิดหน

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   5. มาเฟียหนุ่ม

    [5] มาเฟียหนุ่ม "ไอ้โรคจิต ทำไมถึงไม่ใส่กางเกงใน ฮะ!" ภูมิพูดขึ้นเสียงดังพลางชี้นิ้วไปยังร่างเล็กที่นั่งขัดสมาธิอยู่ตรงข้ามกัน ทั้งพยายามละสายตาจากสิ่งตรงหน้าด้วยการมองเลยไปทางด้านหลังของฟีฟ่า "แล้วพี่จะตกใจทำไมล่ะ ก็เมื่อคืนพี่เป็นคนเร่งฟ่าให้เร็ว ๆ เองนี่ ฟ่าก็ใส่ไม่ทันนะสิ แต่โล่ง ๆ แบบนี้ก็สบายดีนะ" ฟีฟ่าสวมกางเกงวิ่งขาสั้นกับเสื้อยืดตัวโคร่งซึ่งเจ้าตัวมองยังไงก็เรียบร้อย เขาลุกถกขากางเกงขึ้นจนแก้มก้นขาวโผล่ คนพี่ทนดูไม่ไหวต้องสั่งให้รีบเอาลง "อย่าถก เอาลงเดี๋ยวนี้!" เมื่อคืนฟีฟ่ากลัวโดนทิ้งจึงรีบแต่งตัวเลยไม่ทันได้สวมกางเกงชั้นใน และกางเกงวิ่งสมัยนี้ก็สั้นเหลือเกิน ขนาดไข่เล็ก ๆ ของไอ้ฟ่าก็ปิดแทบไม่มิด ไหนจะด้านข้างก็เป็นเพียงผ้าซ้อนทับกันไว้เพื่อความคล่องตัวของนักวิ่ง ตัวหนึ่งก็ไม่ใช่ถูก ๆ ซับในก็เสือกไม่มีอีก นั่งทีก็เปิดจนเห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว "ที่จริงมันมีกางเกงซับในนะ แต่ฟ่ารำคาญมันสีกับไข่เลยไปเอาออก" "ฉันไม่ได้ถาม ถ้านายจะใส่ไอ้กางเกงขาสั้นแบบนี้ก็สู้แก้ผ้าไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ ไข่เล็ก ๆ ยังปิดไม่มิดเลย" "เสียมารยาท ไข่ฟ่าไม่ได้เล็ก ๆ สักหน่อย และอีกอย่างชุดนี้ก็ของ

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   6. นายต้องเป็นหมอนข้างให้ฉัน

    [6]นายต้องเป็นหมอนข้างให้ฉันฟีฟ่าย่องขึ้นเรือนโดยมีเป้าหมายอยู่ที่กล่องแซนด์วิชบนโต๊ะไม้สักทอง เจ้าของนั่งหันหลังให้แบบนี้ยังไงก็ไม่มีทางเห็นแน่นอน เสร็จไอ้ฟ่าล่ะมือเล็กคว้ากล่องแซนด์วิชได้สำเร็จ ตั้งใจจะเอาลงไปกินข้างล่างเป็นมื้อเที่ยง บังเอิญเหลือบไปเห็นเห็นอกไก่ไร้ไขมันชิ้นใหญ่ในกล่องอาหารคลีนก็เกิดอยากกินขึ้นมา คิดว่าเอาไปแค่ชิ้นเดียวอีกฝ่ายคงไม่รู้หรอก "เสร็จโจร อิอิ.."มัวแต่ย่ามใจค่อย ๆ เปิดกล่องจึงไม่รู้สึกตัวว่าร่างสูงได้มายืนอยู่ด้านหลังแล้ว และกำลังมองพฤติกรรมของเขาอยู่"ทำอะไรน่ะ!"เสียงทุ้มดังขึ้นทำเอาฟีฟ่าตกใจจนแทบทำของในมือร่วง ดีที่ว่าคว้าเอาไว้ได้ทัน เขาหันกลับมามองร่างสูงและยิ้มแหย ๆ"นะ.. นั่งสมาธิเสร็จแล้วหรือครับ แฮะ ๆ""ถ้ายังไม่เสร็จฉันจะจับขโมยได้เหรอ"ร่างสูงโน้มลงต่ำและยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ ดวงตาคู่คมมองกล่องแซนด์วิชที่อยู่ในมือของฟีฟ่าและยิ้มเหี้ยม..วิ่งสิครับจะรออะไร!!ฟีฟ่าถอยหลังหนีและรีบวิ่งลงจากเรือน ยังไม่พ้นบันไดขั้นแรกก็ถูกมือหนาคว้าคอเสื้อเอาไว้ได้ นี่สินะ..ข้อเสียเปรียบของคนขาสั้น ฟีฟ่าถูกคนตัวใหญ่กว่าเหวี่ยงกระเด็นกลับขึ้นไปบนเรือน แผ่นหลังบาง

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   7. สิ่งที่ติดตามมาในความมืด

    [7]สิ่งที่ติดตามมาในความมืด"วันนี้ผมคงไปช่วยหลวงปู่บิณฑบาตไม่ไหวแล้วล่ะ"ฟีฟ่าเดินเดี้ยงออกมายังชานหน้าบ้านทั้งที่ยังอยู่ในชุดนอนตัวเก่ง เวลาตีห้ากว่าแล้วแต่ท้องฟ้ายังคงมืดสนิทและไม่มีวี่แววว่าพระอาทิตย์จะขึ้นสักนิด ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่าว่าตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เหมือนเวลากลางคืนจะยาวนานกว่าปกติ"ไม่ไหวก็ไม่ต้องไป ไม่มีนายหลวงปู่ยังมีลูกศิษย์อีกเยอะ""ชิ!"ร่างเล็กทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ไม้สักทองและมองออกไปรอบตัวบ้าน กิ่งไผ่สูงท่วมหัวโอนเอนไปตามสายลมดูน่ากลัวจนต้องลุกไปนั่งอยู่ใกล้ ๆ กับภพภูมิ"เป็นอะไรอีกล่ะ""ตะ..ต้นไผ่มันโยกไปโยกมา น่ากลัวยังไงก็ไม่รู้"ดวงตาคู่คมมองออกไปตามที่ฟีฟ่าบอก แม้ไม่เห็นเป็นตัวเป็นตนแต่ก็รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร ในเมื่อต่างคนต่างอยู่เขาจึงไม่ทำอะไร และบริเวณเรือนไม้สีขาวก็ได้ทำการลงอาคมเพื่อป้องกันสิ่งเหล่านี้เอาไว้แล้ว"ถ้ากลัวแล้วจะมองทำไม กลัวมากก็มานั่งสมาธินี่"เอะอะก็จะให้นั่งสมาธิอยู่เรื่อย ไอ้ฟ่าไม่เอาด้วยหรอก แต่อีกคนไม่สนใจหลังก้มกราบสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็เข้าสู่สมาธิโดยมีฟีฟ่านั่งอยู่ข้าง ๆ คนไม่มีอะไรทำก็เริ่มง่วงขึ้นมาสุดท้ายก็ฟุบหลับไปบนตักของภพภูมิเ

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   8. เพื่อนรักเพื่อนเลิฟ

    [8]เพื่อนรักเพื่อนเลิฟรถสปอร์ตคันหรูเลี้ยวเข้ามาจอดยังหน้าตึกสูงและได้รับการต้อนรับอย่างดีจาก รปภ. ร่างสูงในชุดฉูดฉาดลงจากรถออกมายืนด้วยท่าทีสง่างาม มือหนาขยับแว่นตากันแดดให้เข้าที่พลางยกยิ้มด้วยความมั่นใจ ไม่สนว่าจะตกเป็นเป้าสายตาของผู้คนในบริเวณนั้น ช่วงขายาวก้าวเข้าไปในตึกอย่างมาดมั่นตรงไปยังลิฟต์สำหรับผู้บริหารเพื่อขึ้นไปยังชั้นบนสุด"แต่งตัวอะไรของมึงวะไอ้เท็น ระหว่างทางหมาไม่เห่าบ้างหรือไงวะ"ผู้บริหารหนุ่มถึงกับวางมือจากเอกสารที่กำลังเซ็นอยู่และลุกขึ้นมาหาชายหนุ่ม ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามมองอีกฝ่ายตั้งหัวจดเท้าอีกครั้ง"ทำไม? กูก็แต่งธรรมดานี่ ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลย""เออ..ไม่แปลกก็ไม่แปลก และมึงก็เลิกสูบบุหรี่ในห้องกูได้แล้ว แม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดทีไรก็นึกว่ามีขโมยเข้ามาในห้องกูอยู่เรื่อย"ดวงตาเรียวเหยียดมองสูทลำลองสีแดงเข้มเข้าชุดกับกางเกง และไหนจะเสื้อยืดคอกว้างและลึกโชว์ขนหยิกหย็อยบนกล้ามหน้าอกกับรอยสักบนร่างกายด้านซ้าย ใครเห็นต่างก็วิ่งหนีกันหมด ถ้าลูกค้ามาเห็นว่ามีคนแบบนี้ในบริษัทของเขามีหวังความน่าเชื่อถือคงไม่เหลือ"เรื่องมากฉิบหาย ต่อให้กูไม่สูบบริษัทมึงก็ไม่น่าเ

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   9. ชายปริศนาในป่าไผ่

    [9]ชายปริศนาในป่าไผ่"เลิกทำหน้าแบบนั้นสักทีเถอะ เห็นแล้วกินข้าวไม่ลง"เสียงทุ้มว่าคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างกัน มองปากที่กำลังเคี้ยวข้าวตุ้ย ๆ แต่ตานี่ขวางเชียว ก็นะ..ลองมาถูกเหวี่ยงดูบ้างมั้ยล่ะ จะได้รู้ว่าเจ็บแค่ไหน นอนด้วยกันมาอาทิตย์กว่าแต่ทั้งตัวไอ้ฟ่านี่มีแต่รอยช้ำเต็มไปหมด"ไม่รู้ล่ะ ก็ใครใช้ให้พี่มาทำร้ายฟ่าก่อนล่ะ!""ก็นายอยากคิดไม่ดีกับฉันก่อนทำไม หน็อย..คิดจะลักหลับฉันเป็นครั้งที่สองเหรอ เอาไว้ชาติหน้าเถอะ วันนั้นถ้านายไม่ใช้ยาปลุก บอกไว้เลยนะว่าขนสักเส้นของฉันนายก็ไม่มีทางได้เห็นหรอก!""แหวะ..อยากเห็นตายล่ะ" ฟีฟ่าพึมพำเบา ๆ เพราะกลัวถูกเหวี่ยงลงจากเรือน ขี้เกียจเถียงด้วย ทั้งที่เมื่อคืนตัวเองนั่นแหละที่เป็นคนถอดกางเกงของเขาออกแท้ ๆแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ กะอีแค่มีเซ็กซ์ครั้งเดียวทำไมต้องอาฆาตกันขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้ ฟ่าไม่เข้าใจจริง ๆ เป็นผู้ชายซะเปล่า ตัวก็ใหญ่อย่างกับควายแต่ใจแคบชะมัด ทั้งที่ตอนนั้นตัวเองก็เป็นฝ่ายได้เสียบแท้ ๆ ไอ้หัวหยิกเอ๊ย..อ้อ..อีกอย่าง บอกไว้เลยนะถ้าคืนนั้นไม่เมาจนขาดสติคนอย่างฟีฟ่าไม่มีทางทำเรื่องโง่ ๆ แบบนี้เด็ดขาดถึงจะงอนแต่ฟีฟ่าก็กินข้าวจนหมดเกลี้ยง

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   10. คนหน้าคล้าย

    [10]คนหน้าคล้ายจากเหตุการณ์เมื่อคืนทำให้ฟีฟ่าไม่อยากมองหน้าภพภูมิอีกเลย คนใจดำ รู้ทั้งรู้ว่าเขากลัวผียังบังคับให้เปิดโลงดูศพและยังถีบตกฟูกอีก คิดแล้วน่าโมโหจริง ๆ คนตัวเล็กนั่งหันหลังให้ ในมือถือแซนด์วิชไข่ ปากก็เคี้ยวตุ้ย ๆ ไปด้วย"ทำหน้าแบบนี้อีกแล้ว คิดว่าน่ารักมากหรือไง"คนถูกว่าเพียงแค่เหลือกตามองและหันกลับไปกินแซนด์วิชต่อ คิดซะว่าได้ยินเสียงหมาเห่าหมาหอนละกันภพภูมินั่งไขว่ห้างพลางจิบกาแฟ มืออีกข้างก็ไถมือถือไปด้วย เห็นข้อความจากเท็นมะเข้ามา เมื่อคืนเพราะมีเรื่องวุ่นวายจึงไม่ทันสังเกตเห็น พอกดเข้าไปดูก็ขมวดคิ้วแน่น"ทำถึงขนาดนี้เชียวเหรอ"ร่างสูงลุกขึ้นและสั่งให้ฟีฟ่าไปเปลี่ยนชุดเพราะจะไปกราบหลวงปู่ด้วยกันฟีฟ่าดูดนิ้วหลังกินทุกอย่างหมดแล้ว แกล้งไปเช็ดมือกับเสื้อของภพภูมิและรีบวิ่งเข้าห้องก่อนโดนต่อย เขากลับออกมาในชุดขาวเหมือนอย่างทุกครั้ง แต่คราวนี้ภพภูมิกลับบอกให้เปลี่ยนเป็นชุดธรรมดาแทน"แล้วไม่บอกแต่แรก เสียเวลาชะมัด"ฟีฟ่าบ่นอุบและกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง คราวนี้ออกมาในชุดทันสมัย ยิ่งทำให้คนตัวเล็กดูเด็กกว่าเก่า จากนั้นจึงตามภพภูมิไปยังกุฏิของหลวงปู่ ซึ่งท่านได้นั่งรออยู่แ

    Last Updated : 2024-12-20

Latest chapter

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   11. พี่ภูมิ..ฟ่าอยู่นี่

    [11] พี่ภูมิ..ฟ่าอยู่นี่ ภพภูมิกลับมายังจุดนัดหมายพร้อมกับยาทาแก้ฟกช้ำ เขาบีบยาจากหลอดใส่ปลายนิ้วและป้ายลงบนแก้มแดงอย่างเบามือ "ยิ่งขี้เหร่อยู่ ระวังอย่าให้มีแผลสิ" "ฟ่าไม่ได้หาเรื่องนะ ก็ไอ้ลุงนั่นอยู่ดี ๆ ก็มาดึงแขนฟ่าไว้ เจ็บจะตาย" พอได้ยินว่าชายวัยกลางคนที่มีเรื่องกับฟีฟ่านอกจากตบหน้าแล้วยังจับแขนเอาไว้อีกก็ยิ่งโมโห อยากจะโทรหาลูกน้องคนสนิทให้ตัดมือมันทิ้งไปด้วยเลย "จะซื้ออะไรมั้ย?" "ไม่ล่ะ" ฟีฟ่าปฏิเสธเพราะราคาสินค้าของที่นี่แต่ละอย่างไอ้ฟ่าเอื้อมไม่ถึงจริง ๆ ไม่รู้ภพภูมิคิดยังไงถึงพาเขามาที่แบบนี้ "อยากได้อะไรก็ไปดู เดี๋ยวฉันซื้อให้เอง" ภพภูมิเหมือนจะรู้ความคิดของฟีฟ่า เขาจึงเสนอเป็นเจ้าภาพจ่ายเงินให้ คิดว่าเป็นค่าตอบแทนให้กับหมอนข้าง ทำเอาคนน้องตาโต คิดว่าตัวเองหูฝาดไปซะอีกจนต้องถามซ้ำอีกครั้งให้แน่ใจ "จริงเหรอ ได้ทุกอย่างเลยเหรอ!" "จริงสิ" ไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะกล้าเปย์ให้ขนาดนี้ มีเหรอที่ไอ้ฟ่าจะพลาดโอกาสทอง ที่นี่มีของที่เขาอยากได้ตั้งหลายอย่าง ตั้งใจจะถล่มให้กระเป๋าฉีกเลย "พูดเองนะ อย่ามาบ่นทีหลังก็แล้วกัน" ฟีฟ่าเดินนำหน้าเข้าร้านนั้นออกร้านนี้เป็นว่

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   10. คนหน้าคล้าย

    [10]คนหน้าคล้ายจากเหตุการณ์เมื่อคืนทำให้ฟีฟ่าไม่อยากมองหน้าภพภูมิอีกเลย คนใจดำ รู้ทั้งรู้ว่าเขากลัวผียังบังคับให้เปิดโลงดูศพและยังถีบตกฟูกอีก คิดแล้วน่าโมโหจริง ๆ คนตัวเล็กนั่งหันหลังให้ ในมือถือแซนด์วิชไข่ ปากก็เคี้ยวตุ้ย ๆ ไปด้วย"ทำหน้าแบบนี้อีกแล้ว คิดว่าน่ารักมากหรือไง"คนถูกว่าเพียงแค่เหลือกตามองและหันกลับไปกินแซนด์วิชต่อ คิดซะว่าได้ยินเสียงหมาเห่าหมาหอนละกันภพภูมินั่งไขว่ห้างพลางจิบกาแฟ มืออีกข้างก็ไถมือถือไปด้วย เห็นข้อความจากเท็นมะเข้ามา เมื่อคืนเพราะมีเรื่องวุ่นวายจึงไม่ทันสังเกตเห็น พอกดเข้าไปดูก็ขมวดคิ้วแน่น"ทำถึงขนาดนี้เชียวเหรอ"ร่างสูงลุกขึ้นและสั่งให้ฟีฟ่าไปเปลี่ยนชุดเพราะจะไปกราบหลวงปู่ด้วยกันฟีฟ่าดูดนิ้วหลังกินทุกอย่างหมดแล้ว แกล้งไปเช็ดมือกับเสื้อของภพภูมิและรีบวิ่งเข้าห้องก่อนโดนต่อย เขากลับออกมาในชุดขาวเหมือนอย่างทุกครั้ง แต่คราวนี้ภพภูมิกลับบอกให้เปลี่ยนเป็นชุดธรรมดาแทน"แล้วไม่บอกแต่แรก เสียเวลาชะมัด"ฟีฟ่าบ่นอุบและกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง คราวนี้ออกมาในชุดทันสมัย ยิ่งทำให้คนตัวเล็กดูเด็กกว่าเก่า จากนั้นจึงตามภพภูมิไปยังกุฏิของหลวงปู่ ซึ่งท่านได้นั่งรออยู่แ

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   9. ชายปริศนาในป่าไผ่

    [9]ชายปริศนาในป่าไผ่"เลิกทำหน้าแบบนั้นสักทีเถอะ เห็นแล้วกินข้าวไม่ลง"เสียงทุ้มว่าคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างกัน มองปากที่กำลังเคี้ยวข้าวตุ้ย ๆ แต่ตานี่ขวางเชียว ก็นะ..ลองมาถูกเหวี่ยงดูบ้างมั้ยล่ะ จะได้รู้ว่าเจ็บแค่ไหน นอนด้วยกันมาอาทิตย์กว่าแต่ทั้งตัวไอ้ฟ่านี่มีแต่รอยช้ำเต็มไปหมด"ไม่รู้ล่ะ ก็ใครใช้ให้พี่มาทำร้ายฟ่าก่อนล่ะ!""ก็นายอยากคิดไม่ดีกับฉันก่อนทำไม หน็อย..คิดจะลักหลับฉันเป็นครั้งที่สองเหรอ เอาไว้ชาติหน้าเถอะ วันนั้นถ้านายไม่ใช้ยาปลุก บอกไว้เลยนะว่าขนสักเส้นของฉันนายก็ไม่มีทางได้เห็นหรอก!""แหวะ..อยากเห็นตายล่ะ" ฟีฟ่าพึมพำเบา ๆ เพราะกลัวถูกเหวี่ยงลงจากเรือน ขี้เกียจเถียงด้วย ทั้งที่เมื่อคืนตัวเองนั่นแหละที่เป็นคนถอดกางเกงของเขาออกแท้ ๆแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ กะอีแค่มีเซ็กซ์ครั้งเดียวทำไมต้องอาฆาตกันขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้ ฟ่าไม่เข้าใจจริง ๆ เป็นผู้ชายซะเปล่า ตัวก็ใหญ่อย่างกับควายแต่ใจแคบชะมัด ทั้งที่ตอนนั้นตัวเองก็เป็นฝ่ายได้เสียบแท้ ๆ ไอ้หัวหยิกเอ๊ย..อ้อ..อีกอย่าง บอกไว้เลยนะถ้าคืนนั้นไม่เมาจนขาดสติคนอย่างฟีฟ่าไม่มีทางทำเรื่องโง่ ๆ แบบนี้เด็ดขาดถึงจะงอนแต่ฟีฟ่าก็กินข้าวจนหมดเกลี้ยง

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   8. เพื่อนรักเพื่อนเลิฟ

    [8]เพื่อนรักเพื่อนเลิฟรถสปอร์ตคันหรูเลี้ยวเข้ามาจอดยังหน้าตึกสูงและได้รับการต้อนรับอย่างดีจาก รปภ. ร่างสูงในชุดฉูดฉาดลงจากรถออกมายืนด้วยท่าทีสง่างาม มือหนาขยับแว่นตากันแดดให้เข้าที่พลางยกยิ้มด้วยความมั่นใจ ไม่สนว่าจะตกเป็นเป้าสายตาของผู้คนในบริเวณนั้น ช่วงขายาวก้าวเข้าไปในตึกอย่างมาดมั่นตรงไปยังลิฟต์สำหรับผู้บริหารเพื่อขึ้นไปยังชั้นบนสุด"แต่งตัวอะไรของมึงวะไอ้เท็น ระหว่างทางหมาไม่เห่าบ้างหรือไงวะ"ผู้บริหารหนุ่มถึงกับวางมือจากเอกสารที่กำลังเซ็นอยู่และลุกขึ้นมาหาชายหนุ่ม ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามมองอีกฝ่ายตั้งหัวจดเท้าอีกครั้ง"ทำไม? กูก็แต่งธรรมดานี่ ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลย""เออ..ไม่แปลกก็ไม่แปลก และมึงก็เลิกสูบบุหรี่ในห้องกูได้แล้ว แม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดทีไรก็นึกว่ามีขโมยเข้ามาในห้องกูอยู่เรื่อย"ดวงตาเรียวเหยียดมองสูทลำลองสีแดงเข้มเข้าชุดกับกางเกง และไหนจะเสื้อยืดคอกว้างและลึกโชว์ขนหยิกหย็อยบนกล้ามหน้าอกกับรอยสักบนร่างกายด้านซ้าย ใครเห็นต่างก็วิ่งหนีกันหมด ถ้าลูกค้ามาเห็นว่ามีคนแบบนี้ในบริษัทของเขามีหวังความน่าเชื่อถือคงไม่เหลือ"เรื่องมากฉิบหาย ต่อให้กูไม่สูบบริษัทมึงก็ไม่น่าเ

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   7. สิ่งที่ติดตามมาในความมืด

    [7]สิ่งที่ติดตามมาในความมืด"วันนี้ผมคงไปช่วยหลวงปู่บิณฑบาตไม่ไหวแล้วล่ะ"ฟีฟ่าเดินเดี้ยงออกมายังชานหน้าบ้านทั้งที่ยังอยู่ในชุดนอนตัวเก่ง เวลาตีห้ากว่าแล้วแต่ท้องฟ้ายังคงมืดสนิทและไม่มีวี่แววว่าพระอาทิตย์จะขึ้นสักนิด ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่าว่าตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เหมือนเวลากลางคืนจะยาวนานกว่าปกติ"ไม่ไหวก็ไม่ต้องไป ไม่มีนายหลวงปู่ยังมีลูกศิษย์อีกเยอะ""ชิ!"ร่างเล็กทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ไม้สักทองและมองออกไปรอบตัวบ้าน กิ่งไผ่สูงท่วมหัวโอนเอนไปตามสายลมดูน่ากลัวจนต้องลุกไปนั่งอยู่ใกล้ ๆ กับภพภูมิ"เป็นอะไรอีกล่ะ""ตะ..ต้นไผ่มันโยกไปโยกมา น่ากลัวยังไงก็ไม่รู้"ดวงตาคู่คมมองออกไปตามที่ฟีฟ่าบอก แม้ไม่เห็นเป็นตัวเป็นตนแต่ก็รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร ในเมื่อต่างคนต่างอยู่เขาจึงไม่ทำอะไร และบริเวณเรือนไม้สีขาวก็ได้ทำการลงอาคมเพื่อป้องกันสิ่งเหล่านี้เอาไว้แล้ว"ถ้ากลัวแล้วจะมองทำไม กลัวมากก็มานั่งสมาธินี่"เอะอะก็จะให้นั่งสมาธิอยู่เรื่อย ไอ้ฟ่าไม่เอาด้วยหรอก แต่อีกคนไม่สนใจหลังก้มกราบสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็เข้าสู่สมาธิโดยมีฟีฟ่านั่งอยู่ข้าง ๆ คนไม่มีอะไรทำก็เริ่มง่วงขึ้นมาสุดท้ายก็ฟุบหลับไปบนตักของภพภูมิเ

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   6. นายต้องเป็นหมอนข้างให้ฉัน

    [6]นายต้องเป็นหมอนข้างให้ฉันฟีฟ่าย่องขึ้นเรือนโดยมีเป้าหมายอยู่ที่กล่องแซนด์วิชบนโต๊ะไม้สักทอง เจ้าของนั่งหันหลังให้แบบนี้ยังไงก็ไม่มีทางเห็นแน่นอน เสร็จไอ้ฟ่าล่ะมือเล็กคว้ากล่องแซนด์วิชได้สำเร็จ ตั้งใจจะเอาลงไปกินข้างล่างเป็นมื้อเที่ยง บังเอิญเหลือบไปเห็นเห็นอกไก่ไร้ไขมันชิ้นใหญ่ในกล่องอาหารคลีนก็เกิดอยากกินขึ้นมา คิดว่าเอาไปแค่ชิ้นเดียวอีกฝ่ายคงไม่รู้หรอก "เสร็จโจร อิอิ.."มัวแต่ย่ามใจค่อย ๆ เปิดกล่องจึงไม่รู้สึกตัวว่าร่างสูงได้มายืนอยู่ด้านหลังแล้ว และกำลังมองพฤติกรรมของเขาอยู่"ทำอะไรน่ะ!"เสียงทุ้มดังขึ้นทำเอาฟีฟ่าตกใจจนแทบทำของในมือร่วง ดีที่ว่าคว้าเอาไว้ได้ทัน เขาหันกลับมามองร่างสูงและยิ้มแหย ๆ"นะ.. นั่งสมาธิเสร็จแล้วหรือครับ แฮะ ๆ""ถ้ายังไม่เสร็จฉันจะจับขโมยได้เหรอ"ร่างสูงโน้มลงต่ำและยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ ดวงตาคู่คมมองกล่องแซนด์วิชที่อยู่ในมือของฟีฟ่าและยิ้มเหี้ยม..วิ่งสิครับจะรออะไร!!ฟีฟ่าถอยหลังหนีและรีบวิ่งลงจากเรือน ยังไม่พ้นบันไดขั้นแรกก็ถูกมือหนาคว้าคอเสื้อเอาไว้ได้ นี่สินะ..ข้อเสียเปรียบของคนขาสั้น ฟีฟ่าถูกคนตัวใหญ่กว่าเหวี่ยงกระเด็นกลับขึ้นไปบนเรือน แผ่นหลังบาง

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   5. มาเฟียหนุ่ม

    [5] มาเฟียหนุ่ม "ไอ้โรคจิต ทำไมถึงไม่ใส่กางเกงใน ฮะ!" ภูมิพูดขึ้นเสียงดังพลางชี้นิ้วไปยังร่างเล็กที่นั่งขัดสมาธิอยู่ตรงข้ามกัน ทั้งพยายามละสายตาจากสิ่งตรงหน้าด้วยการมองเลยไปทางด้านหลังของฟีฟ่า "แล้วพี่จะตกใจทำไมล่ะ ก็เมื่อคืนพี่เป็นคนเร่งฟ่าให้เร็ว ๆ เองนี่ ฟ่าก็ใส่ไม่ทันนะสิ แต่โล่ง ๆ แบบนี้ก็สบายดีนะ" ฟีฟ่าสวมกางเกงวิ่งขาสั้นกับเสื้อยืดตัวโคร่งซึ่งเจ้าตัวมองยังไงก็เรียบร้อย เขาลุกถกขากางเกงขึ้นจนแก้มก้นขาวโผล่ คนพี่ทนดูไม่ไหวต้องสั่งให้รีบเอาลง "อย่าถก เอาลงเดี๋ยวนี้!" เมื่อคืนฟีฟ่ากลัวโดนทิ้งจึงรีบแต่งตัวเลยไม่ทันได้สวมกางเกงชั้นใน และกางเกงวิ่งสมัยนี้ก็สั้นเหลือเกิน ขนาดไข่เล็ก ๆ ของไอ้ฟ่าก็ปิดแทบไม่มิด ไหนจะด้านข้างก็เป็นเพียงผ้าซ้อนทับกันไว้เพื่อความคล่องตัวของนักวิ่ง ตัวหนึ่งก็ไม่ใช่ถูก ๆ ซับในก็เสือกไม่มีอีก นั่งทีก็เปิดจนเห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว "ที่จริงมันมีกางเกงซับในนะ แต่ฟ่ารำคาญมันสีกับไข่เลยไปเอาออก" "ฉันไม่ได้ถาม ถ้านายจะใส่ไอ้กางเกงขาสั้นแบบนี้ก็สู้แก้ผ้าไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ ไข่เล็ก ๆ ยังปิดไม่มิดเลย" "เสียมารยาท ไข่ฟ่าไม่ได้เล็ก ๆ สักหน่อย และอีกอย่างชุดนี้ก็ของ

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   4. คนดวงตกสองคน

    [4] คนดวงตกสองคน เมื่อได้ยินว่าเป็นคำสั่งของหลวงปู่ภูมิก็ขัดไม่ได้ จำต้องให้ฟีฟ่าอาศัยอยู่ด้วยกัน แต่ในฐานะคนมาก่อนจึงออกกฎให้ฟีฟ่าปฏิบัติตาม มิฉะนั้นจะไม่ให้อยู่ด้วย "มึงชื่ออะไร" เสียงทุ้มถามขึ้น "ฟะ..ฟีฟ่า" "พูดกับคนอายุมากกว่าให้มันดี ๆ หน่อย ถ้าไม่เชื่อฟังก็กลับไปซะ" คนอะไรแม่งขู่เก่งชะมัด สงสัยจะมีญาติเป็นงูแน่ ๆ ฟีฟ่าบ่นอุบอิบก่อนแนะนำตัวเองอีกครั้ง แม้น้ำเสียงจะไม่ได้รื่นหูแต่ก็ใช้คำที่ฟังแล้วทำให้ปลายตีนของอีกฝ่ายกระตุกน้อยสุดเป็นพอ และยังบอกคนเป็นผู้ใหญ่ว่าถ้าอยากให้คนอื่นพูดดีด้วยตัวเองก็ต้องพูดก่อนสิ โดนตอกหน้ากลับคนเป็นผู้ใหญ่ถึงกับกัดฟันกรอด เถียงไม่ออกเพราะเด็กมันพูดจริง "ว่าแต่มึง เอ๊ย! ว่าแต่นายเถอะ ไม่คิดจะบอกชื่อตัวเองบ้างหรือไง เอาแค่ถามคนอื่นแต่ชื่อตัวเองกลับไม่ยอมบอกมันเสียมารยาทนะไม่รู้หรือไง" ฟีฟ่าถือโอกาสว่ากลับไปบ้าง "ฉันชื่อภูมิ ให้นายเรียกฉันว่าพี่ภูมิ เพราะถึงยังไงฉันก็อายุมากกว่านายหลายปี" พอคำพูดเปลี่ยนก็ทำให้คนตรงหน้าดูดีขึ้นมา น้ำเสียงห้วนไม่น่าฟังก็มีเสน่ห์ขึ้น เสียงทุ้มต่ำติดแหบนิดหน่อยทำให้ฟีฟ่านึกถึงเสียงกระซิบข้างใบหูเมื่อคืนนั้นก็เกิดหน

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   3. คนดวงตก

    [3] คนดวงตก "ว่าไงนะป๊า..ไม่! ฟ่าไม่ไปเด็ดขาด!" เสียงฟีฟ่าโวยวายลั่นบ้านเมื่อรู้ว่าผู้เป็นพ่อและพี่ชายจะส่งตนไปอยู่วัด เพราะเห็นว่ายิ่งใกล้เบญจเพสดวงของฟีฟ่าไม่ดีเอาเสียเลย พวกเขาจึงเอาดวงของฟีฟ่าไปให้ซินแสที่นับถือช่วยตรวจดูให้ ปรากฏว่าชะตาของฟีฟ่ากำลังจะขาด แต่ถ้าผ่านไปได้เขาจะได้โชคอันใหญ่อย่างคาดไม่ถึงเลยทีเดียว "อย่าดื้อกับป๊านะฟ่า!" เสียงดุของพี่ชายทำฟีฟ่าสะดุ้ง และเงียบปากลงอัตโนมัติ ครอบครัวของฟีฟ่ามีกันสามคนพ่อลูก คุณแม่เสียไปตั้งแต่เขายังแบเบาะผู้เป็นพ่อจึงรักและตามใจเขามากเพื่อชดเชยที่ขาดแม่ไป ยูโร คือพี่ชายของฟีฟ่าและมีอายุห่างกันถึงห้าปี เขามีนิสัยตรงกันข้ามกับฟีฟ่าแทบจะทุกอย่างและเป็นคนเดียวในบ้านที่ฟีฟ่ากลัว เฮียยูโรทำงานอยู่บริษัทเอกชนขนาดใหญ่แห่งหนึ่งและส่งฟีฟ่าเรียนจนจบมหาลัย ส่วนป๊าเกษียณออกมาอยู่บ้านแล้ว นอกจากเงินผู้สูงอายุก็มีรายได้เล็ก ๆ น้อยจากการปลูกต้นไม้ขาย ทั้งที่อยู่เฉย ๆ ก็ไม่ลำบาก "เชื่อป๊านะฟ่า ที่ป๊ากับเฮียทำไปทั้งหมดก็เพราะหวังดีกับฟ่านะ" "ไม่นะป๊า! ไม่นะเฮีย! ทั้งสองคนก็รู้นี่ว่าฟ่ากลัวผี ป๊ากับเฮียยังจะให้ฟ่าไปอยู่วัดอีกเหรอ ถ้าป๊ากับเฮียบังค

DMCA.com Protection Status