Share

2. ค่ำคืนที่แสนเร่าร้อน

Author: Badberry
last update Last Updated: 2024-12-13 12:05:07

[2]

ค่ำคืนที่แสนเร่าร้อน

รถสปอร์ตคันหรูขับด้วยความเร็วกว่าปกติ ในขณะที่ดวงตาคู่คมก็มองหาโรงแรมที่อยู่ใกล้ที่สุดไปด้วย ครั้นพอเจอที่หมายก็เลี้ยวเข้าไปโดยไม่ลังเล ถึงจะเป็นแค่ม่านรูดแต่สมัยนี้ก็ตกแต่งอย่างดี ทั้งยังมีของเล่นและอุปกรณ์ครบครันแถมยังสะอาดอีกด้วย

เอี๊ยดดดด!!!

เสียงเหยียบเบรกดังสนั่นไปแปดห้องสิบห้องจนคนข้างในต้องแง้มประตูออกมาดูว่าใครมันมาทำให้ตกใจจนเกือบแทงผิดรู แม้แต่ฟีฟ่ายังตกใจจนนั่งอ้าปากค้าง ยาที่เขากรอกใส่ปากไอ้กล้ามโตออกฤทธิ์เร็วอย่างที่เพื่อนเลิฟบอกไว้จริง ๆ

หลังม่านถูกรูดปิดสนิทฟีฟ่าก็ถูกท่อนแขนกล้ามเป็นมัดแบกเข้าเอวกระเตงลงจากรถและพาเข้าไปในห้องทันที ร่างเล็กผอมบางถูกโยนลงบนเตียงสปริงจนกระเด้งกระดอนไปสามสี่ตลบถึงหยุดอยู่ในท่าขาชี้ฟ้า ทำเอาคนเมาแทบอ้วกออกมาดีที่กลืนลงคอไปได้ทัน

ฟีฟ่ามองใบหน้าที่เริ่มไร้สติของอีกฝ่าย ขอบตาดำคล้ำราวคนอดนอนทำให้ดวงตาคู่คมดูน่ากลัว ลมหายใจหอบเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย จ้องมองเขาด้วยสายตาที่ราวกับจะกลืนกินลงคอซะเดี๋ยวนั้น ทำเอาฟีฟ่ากลัวจนจู๋แทบหด

"จะ..ใจเย็นก่อน เดี๋ยวกูจะพามึงไปสวรรค์เองนะ"

เขาพยายามพูดอย่างใจเย็นแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่ได้ยินเสียงของเขาซะแล้ว มือหนากระชากเสื้อเชิ้ตที่สวมอยู่อย่างแรงจนขาดออกจากร่างกำยำ เผยกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ ทำเอาฟีฟ่าหัวใจตกไปอยู่ตาตุ่มจ้องจนตาแทบถลน เห็นแล้วอดอิจฉาไม่ได้ เป็นแค่ฝ่ายรับมึงจะหุ่นดีไปทำไมวะ

ฟีฟ่าเบิกตากว้างสำรวจร่างสูงที่ยืนหายใจหื่นอยู่เบื้องหน้า ผมหยักศกเล็กน้อยสีดำสนิททำให้ใบหน้าหล่อกระชากใจดูคมเข้มขึ้น กล้ามแน่นน่าฟัดจนต้องยกมือขึ้นปาดน้ำลายอย่างไม่ตั้งใจ ถ้าไม่บังเอิญว่าสายตาเจ้ากรรมดันเหลือบลงมาเห็นจุดกึ่งกลางของร่างกายเข้าเสียก่อน ถ้าไม่บอกว่าสิ่งนั้นใช้สืบพันธุ์ได้เขาคงคิดว่าไอ้หมอนี่พกบ้องข้าวหลามมาด้วยแหง ๆ ทั้งยังแข็งจนขึ้นเป็นลำชัดเจน แทบดันทะลุเป้ากางเกงออกมาอยู่แล้ว

เห็นแบบนั้นแล้วแทนที่จะรีบหนีฟีฟ่ากลับแสยะยิ้มออกมาพร้อมกับหัวเราะในลำคอ เดี๋ยวไอ้ฟ่าคนนี้จะช่วยรีดน้ำออกบ้องข้าวหลามยักษ์ให้เอง หึ..หึ..

หนุ่มวัยใกล้เบญจเพสลุกขึ้นและผลักร่างกำยำล้มลงไปกับเตียงก่อนกระโดดขึ้นไปนั่งคร่อมเอวไว้ มือเล็กช่วยแกะเข็มขัดและถอดกางเกงออกให้เพราะอีกฝ่ายมัวแต่งุ่นง่านไม่ทันใจ กว่าจะถอดออกได้ก็ลำบากเอาเรื่องเพราะกางเกงมันฟิตพอดีไปกับท่อนขาแกร่ง นึกขอบใจไอ้เพื่อนเลิฟที่ช่วยลากตัวเขาออกมาทัน เพราะหากโดนท่อนขาไซซ์นี้เตะเข้าคงได้ตายคาที่แน่ ๆ

แต่ฟีฟ่ากลับลืมไปว่าปัญหาตอนนี้มันไม่ได้อยู่ที่ขนาดของท่อนขาแต่เป็นท่อนเอ็นที่อยู่ตรงหน้าต่างหาก ทำเอาเครียดขึ้นมาทันที

"ใหญ่แบบนี้จะเอาเข้าปากยังไงไหววะ"

เพราะไม่เคยทำกับผู้ชายฟีฟ่าจึงออกอาการเงอะงะ แต่คนมันเคยดูหนังโป๊มาก่อนก็พอรู้ว่าต้องทำอะไรบ้าง เขาคว้าลำท่อนขนาดเขื่องที่แข็งจนชี้โด่เข้าปาก ตั้งใจจะดูดให้อีกฝ่ายเสียวจนร้องขอชีวิต แต่ปากเล็ก ๆ ทำได้แค่เลียและอมเข้าไปได้เพียงส่วนหัวเท่านั้น ซ้ำไอ้น้ำใส ๆ ที่ปริ่มออกจากรอยบากก็คาวเสียเหลือเกิน

"แหวะ..ไม่เห็นจะรู้สึกดีเลย ในหนังโป๊แม่งอมกันไปได้ไงวะ หลอกลวงชัด ๆ"

ฟีฟ่าคายส่วนหัวออกและปาดน้ำคาวที่เลอะมุมปากทิ้ง บังเอิญว่าเหลือบไปเห็นเจลหล่อลื่นและถุงยางอนามัยบนหัวเตียงจึงร้องอ๋อขึ้นมา ตั้งใจจะเสียบอีกฝ่ายโดยไม่เล้าโลมให้เสียเวลา

"หุ่นแบบนี้คงเคยโดนระเบิดรูมาแล้วล่ะสิ"

เขาคิดในใจพลางนั่งอ่านฉลากข้างหลอดเจลหล่อลื่นไปด้วยเพราะกลัวจะใช้ผิดวิธี จนลืมไปว่ายาปลุกเซ็กซ์สูตรใหม่ของเพื่อนเลิฟออกฤทธิ์เต็มที่แล้ว คนโดนเข้าไปตอนนี้อยากจะปลดปล่อยเต็มที และไอ้จ้อนขนาดเขื่องที่โดนทิ้งขว้างก็เริ่มจะทนไม่ไหวแล้ว

"ฮะ..เฮ้ย..อะไรวะ?!"

ร่างสูงลุกขึ้นมาจับตัวฟีฟ่ากดลงกับเตียงและขึ้นคร่อมโดยใช้หัวเข่ากดแขนทั้งสองข้างของฟีฟ่าเอาไว้ พลางแอ่นเอวและจดจ่อแท่งร้อนลงบนใบหน้าหวาน มือหนารูดรั้งลำเอ็นขึ้นลงจนได้ยินเสียงถอกชัดเจน

"มะ..มึงจะทำอะไรน่ะ เอามันออกไปจากหน้ากูนะโว้ย!!"

ฟีฟ่าเบือนหน้าหนีอีกฝ่ายจึงใช้มือข้างที่ยังว่างอยู่ล็อกปลายคางเอาไว้ กลิ่นความเป็นชายจากสิ่งใหญ่โตคละคลุ้งอยู่ใกล้ปลายจมูกทำให้รู้สึกเวียนหัว มันไม่เหมือนกับตอนที่เขาพยายามจะอมสักนิด คงเพราะอีกฝ่ายเกิดอารมณ์เต็มที่แล้วนั่นเอง

"จะดิ้นทำไมวะ ก็มึงเป็นคนทำให้กูเป็นแบบนี้เองนี่หว่า ก็รับผิดชอบด้วยละกัน"

อกหนากระเพื่อมแรงจนไหล่ไหว ทุกอย่างตอนนี้ดูเชื่องช้าไปหมดไม่ทันใจเอาเสียเลย มือหนารูดชักลำเอ็นจนน้ำรักแตกใส่ใบหน้าของฟีฟ่า แตกออกมาซะเยอะแต่ขนาดของมันกลับไม่ลดลงสักนิด

ฟีฟ่าจับจ้องเส้นเลือดที่พาดผ่านลำเอ็นเต้นตุบ ๆ ส่วนปลายสีแดงจัดถูกเคลือบด้วยน้ำกามจนเงาวับ พลันให้หัวใจเต้นแรงขึ้น ถ้าไอ้บ้องยักษ์อันนี้เสียบเข้ามา เขาต้องตายแน่ ๆ ฉะนั้นต้องชิงความได้เปรียบก่อน

"กะ..กูจะรับผิดชอบก็ได้ มะ..มึงรีบปล่อยกูและไปนอนอ้าขาสิ เดี๋ยวกูให้ยืมน้องชายเอง"

ฟีฟ่าบอกพลางเบือนใบหน้าหลบลำเอ็นที่จดจ่ออยู่ใกล้ริมฝีปาก อีกฝ่ายพยายามยัดเยียดให้เขาอม ขนาดแตกไปแล้วน้ำยังไหลอยู่เลย กลิ่นก็เข้มข้นอีกต่างหาก

"ทำไมกูต้องอ้าขาให้มึงด้วย"

หนุ่มกล้ามใหญ่ถามเสียงเครียด ในขณะที่มือหนายังไม่หยุดถอกลำเอ็นใส่หน้าฟีฟ่า

"ก็พวกกล้ามใหญ่อย่างมึงชอบโดนเสียบไม่ใช่หรือไง!"

คนถูกเข้าใจผิดถึงกับขมวดคิ้ว ไอ้เด็กนี่มันไปเอาความเชื่อแบบนี้มาจากใครกัน สมัยนี้คนมีกล้ามเพราะรักสุขภาพก็ตั้งเยอะแยะ ไม่จำเป็นต้องเป็นฝ่ายรับสักหน่อย

"ใครบอกมึง! กูก็แค่ชอบออกกำลังกายเท่านั้น ที่สำคัญกูก็ไม่ชอบให้ใครมาเสียบด้วย!"

"อะ..อะไรนะ อุ๊บ!"

ฟีฟ่าเบิกตากว้างเมื่อรู้ความจริง ทำให้เผลออ้าปากจึงถูกลำเอ็นแข็งเป็นแท่งยัดเข้าไปโดยไม่ทันตั้งตัว แค่ครึ่งท่อนก็แทบทิ่มทะลุคอแล้ว เขาถึงกับตาเหลือกลานจะหนีก็ไม่ได้เพราะถูกกดไว้แน่น ทำได้แค่ส่งเสียงร้องอู้อี้ด้วยความทรมาน แต่อีกฝ่ายกลับได้ยินเป็นเสียงครางที่แสนยั่วยวนไปเสียนี่

ตายแน่ไอ้ฟ่า..คนที่มึงตั้งใจจะเสียบกำลังจะเสียบมึงแทนแล้ว

ไม่ว่าจะมองตรงไหนฟีฟ่าก็เสียเปรียบทุกตรง อีกฝ่ายใช้เพียงแค่ฝ่ามือเดียวก็จับเขาพลิกคว่ำได้สำเร็จ สักพักสารหล่อลื่นที่ฟีฟ่าตั้งใจจะใช้กับคู่กรณีก็ถูกบีบชโลมใส่รอยจีบจนชุ่ม ถึงจะโดนยาปลุกจนหน้ามืดแต่ชายหนุ่มก็ยังใจดีช่วยขยายช่องทางให้เขา แต่ขนาดของนิ้วที่ทั้งยาวใหญ่และแข็งเกร็ง พอควานเข้าไปก็สะกิดโดนจุดเสียวที่อยู่ข้างในทันที ทำเอาฟีฟ่าถึงกับครางไม่เป็นภาษา

"อ๊าาา..อ๊าาา..ตรงนั้นมัน..มัน.."

"มันทำไม มันเสียวละสิมึงถึงได้ร้องลั่นขนาดนี้"

ยิ่งเห็นสีหน้าเสียวกระสันของฟีฟ่าอีกฝ่ายก็ยิ่งได้ใจ ก้านนิ้วยาวเร่งจังหวะจนร่างของฟีฟ่ากระตุกเกร็งไม่หยุดหย่อน พานให้คนชอบเอาชนะหงุดหงิดขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล

"เก่งจริงก็อย่ากระแทกแต่ตรงนั้นสิวะ หัวนมกูก็มี มึงไม่คิดจะดูดให้บ้างหรือไง ไอ้อ่อนเอ๊ย..อูยย.."

ฟีฟ่ามีจุดอ่อนไหวอยู่ที่หัวนม เขาชอบให้แฟนเก่าเล่นกับมันเยอะ ๆ แต่แรงของผู้หญิงดูดยังไม่สะใจเขาเลย

คนโดนดูถูกถึงกับหน้าเครียด เรื่องแบบนี้ยอมได้ที่ไหนกัน ปากหยักครอบครองหัวนมชูชันเข้าไปทั้งหมดและดูดกลืนอย่างแรง ฟีฟ่าถึงกับแตกออกมาในทันที

เป็นไง..เสียวสะใจมั้ยล่ะ..

จากตั้งใจจะทำให้เขาเสียวจนแตกกลับเป็นตัวเขาเองที่แตกออกมาก่อน ซ้ำอีกฝ่ายไม่ได้แค่ดูดดึงแต่ยังใช้ฟันขบกัดจนขึ้นเป็นรอยเขี้ยว หลายครั้งที่ฟีฟ่าคิดว่าหัวนมจะหลุดติดปากคนข้างบนออกมาแล้ว ถึงจะโมโหแต่ก็ยอมรับว่าปากไอ้หมอนี่มันถึงใจเขาจริง ๆ

ฟีฟ่าแตกติด ๆ กันทั้งที่ไม่ได้โดนยา ส่วนไอ้คนโดนยาแตกไปแค่น้ำเดียวเท่านั้น ตอนนี้ร่างกายของเขามาถึงขีดจำกัดแล้ว ถ้าน้ำไม่แตกอีกรอบคงเป็นบ้องข้าวหลามที่จะแตกแทน

ร่างสูงถอยลงมาอยู่กลางหว่างขาของฟีฟ่าที่อ้าออกกว้าง จดจ่อลำเอ็นตรงหน้ารอยจีบที่ขยายเตรียมไว้ เพียงแค่กดส่วนหัวเข้าไปฟีฟ่าถึงกับแหกปากลั่นและดิ้นหนีทันที

"โอ๊ยย!! เจ็บ ๆ นี่มึงจะฆ่ากูหรือไงวะ!!"

"ไม่อยากเจ็บมึงก็อย่าเกร็งสิวะ!"

"ก็มันเจ็บนี่หว่า มึงมาลองเป็นฝ่ายโดนเสียบดูบ้างไหมล่ะ ทำไม่เก่งอย่ามาโทษกันสิวะ!"

โดนดูถูกซ้ำอีกรอบทำเอาเส้นเลือดบนใบหน้าคนหล่อปูดขึ้นอีกครั้ง

"หน็อย..กูใจดีช่วยมึงขยายรูให้ก็ดีเท่าไหร่แล้วยังจะปากดีอีกนะ จากนี้ไปอย่าหาว่ากูใจร้ายก็แล้วกัน"

"มะ..มึงจะทำอะไร เดี๋ยวก่อน..อ๊าา.."

มิอหนารวบตัวฟีฟ่าขึ้นมานั่งซ้อนบนตักแกร่ง ลำเอ็นที่เสียบคาอยู่แทงลึกเข้าไปจนสุด ฟีฟ่าถึงกับตาเหลือกลานและอ้าปากค้างเพราะความจุกที่โดนกระแทกเข้าไปอย่างไม่ทันตั้งตัว ซ้ำอีกฝ่ายยังไม่รอให้ชินก็สวนกายขึ้นด้านบนอย่างดุดันจนร่างเล็กสั่นคลอน ฟีฟ่าต้องคล้องคออีกฝ่ายไว้เพราะกลัวแรงกระแทกจะทำให้เขากระเด็นตกจากเตียง

มือหนาประคองสะโพกกลมกลึงไว้และซอยเอวถี่ขึ้น เสียงร้องครวญครางของฟีฟ่ากระตุ้นอารมณ์ให้พลุ่งพล่านกว่าเดิม เห็นใบหน้าหวานเปื้อนน้ำตาก็ยิ่งเกิดอารมณ์ อดใจไม่ไหวกดจูบกลีบปากอิ่มอย่างคนตายอดตายอยาก

ทั้งคู่จูบแลกลิ้นดูดกลืนน้ำลายกันอยู่พักใหญ่จนฟีฟ่าแตกออกมาอีกครั้ง เขาแตกง่ายราวกับคนโดนยาปลุกเสียเอง ร่างเล็กถูกยกลอยขึ้นเพื่อจะได้ดูดหัวนมได้ถนัด แรงดูดดึงของชายหนุ่มกล้ามใหญ่ทำให้ภายในช่องทางของฟีฟ่าบีบรัดลำเอ็นแน่นขึ้นจนอีกฝ่ายกลัวว่าจะขาดจากพวงสวรรค์ซะแล้ว

เสียงครางของฟีฟ่าดังระงมจนแทบจะกลบเสียงกล้ามเนื้อกระทบกัน แรงกระแทกของคนตัวใหญ่ทำก้นขาวขึ้นรอยแดง ร่างหนาสวนกายช้าลงและเอาแต่เน้นที่จุดกระสันของฟีฟ่า

"แดกเก่งนักนะ ดูดของกูซะมิดด้ามเชียว"

คนหล่อขบสันกรามแน่นเมื่ออารมณ์มาถึงจุดพังทลาย ร่างหนาสั่นเกร็งตอกกายครั้งสุดท้ายก่อนแตกใส่ช่องทางที่บีบรัดแน่น

ภายในช่องทางของฟีฟ่าร้อนวูบเมื่อถูกอาบด้วยน้ำรักเข้มข้น รู้สึกเหมือนมีบางอย่างไหลลงมาตามต้นขาขาวจึงก้มดูถึงกับหน้าชา โวยวายใส่คนไม่ป้องกันเสียงลั่น

"มะ..มึงสดเหรอ ไอ้เหี้ย ไอ้เลว ถ้ากูติดโรคกูจะฆ่ามึง!"

"กูใส่ถุงแล้วแต่มันแตก ใครใช้ให้มึงรัดซะแน่นล่ะ"

ร่างสูงยกตัวฟีฟ่าขึ้นและถอนลำเอ็นออก ขนาดแตกแล้วยังแข็งชี้หน้าเขาอยู่เลย มือหนารูดถุงยางที่ใช้ไม่ได้แล้วโยนทิ้งไป

"กูไม่มีโรค มึงก็ท้องไม่ได้ จะกลัวทำไมวะ รอบต่อไปกูขอสดละกัน"

"มะ..ไม่เอา!"

"หรือมึงอยากให้ถุงแตกอยู่ในรูอีกล่ะ!"

ไอ้หมอนี่เป็นคนโดนยาปลุกที่อึดขนาดมีเวลามาต่อรองกับฟีฟ่า ถ้าเป็นคนอื่นฟีฟ่าคงโดนจับข่มขืนไปแล้ว และแทนที่ฟีฟ่าจะฉวยโอกาสหนีกลับอยู่ให้อีกฝ่ายอุ้มแตงขย่มไปรอบห้องเสียอีก

ม่านรูดที่ตกแต่งให้อารมณ์ที่แสนจะอีโรติกทำให้ฟีฟ่าเกิดอารมณ์ร่วมอย่างง่ายดาย จากที่ร้องโวยวายก็ส่งเสียงครางหวานขึ้นเรื่อย ๆ ไม่เช่นนั้นอีกฝ่ายจะไม่ยอมให้เขาแตก

"เป็นยังไงล่ะ ร้องจนเสียงแหบแห้งแบบนี้ยังว่ากูอ่อนอีกมั้ย"

ฟีฟ่าไม่รู้ว่าตัวเองเสร็จไปกี่ครั้ง สติสุดท้ายของเขาจบลงในห้องน้ำขณะถ่างขาให้อีกฝ่ายกระทุ้งลำเอ็นขนาดเขื่องอยู่หน้ากระจกและแตกเข้ามาจนเต็มช่องทาง ครั้งแรกกับผู้ชายก็เจอศึกหนักขนาดนี้ ไม่รู้รูไอ้ฟ่าจะโบ๋หรือเปล่า

แม่ง..ทุกอย่างมันผิดแผนไปหมด ทั้งหมดเพราะไอ้เบญจเพสเฮงซวยแท้ ๆ

เช้าวันใหม่เริ่มต้นด้วยเสียงโทรศัพท์ภายในห้องที่ดังจนน่ารำคาญ เพิ่งนอนหลับได้ไม่เท่าไรก็เช้าแล้ว ซ้ำยังโดนปลุกด้วยโทรศัพท์อีก มือหนาเอื้อมไปรับสายด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิด

"ฮัลโหล!"

[เลยเวลามาชั่วโมงนึงแล้ว คุณลูกค้าจะต่อมั้ยครับ]

"เหมาไปเลยทั้งวัน"

เสียงทุ้มพูดสั้น ๆ และวางสายทันที มือหนาทั้งสองยกขึ้นกุมศีรษะ เพราะไม่เคยตื่นมาด้วยอาการหนักศีรษะแบบนี้มาก่อน

ครั้นพอขยับตัวก็รู้สึกถึงความอบอุ่นบนอกหนา ดวงตาคู่คมเหลือบมองร่างเล็กที่กอดเขาหลับ..แถมยังดูดนมเขาอยู่อีก ถึงกับขมวดคิ้วแน่น เส้นเลือดบนหน้าผากปูดขึ้นและเต้นตุบ ๆ ทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดเมื่อคืน ถึงจะโดนยาปลุกแต่เขาก็จำเรื่องที่เกิดขึ้นได้ทั้งหมด

"นะ..หน็อย.."

มือหนาคว้าเข้าที่ร่างเล็กตั้งใจจะจับโยนออกแต่เกิดเปลี่ยนใจ เขาเพียงแค่ดันร่างเล็กที่นอนทับอยู่ออกและใช้เท้าเขี่ยออกไปเท่านั้น

..ไม่อยากเชื่อ นี่เขาหลับไปหลังจากที่มีอะไรกับไอ้เด็กขี้เมาคนนี้เหรอ..

ร่างสูงลงจากเตียงคว้าอันเดอร์แวร์ที่หล่นอยู่บนพื้นขึ้นมาสวมและเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ กลับออกมาแต่งตัวเรียบร้อยก็ออกไปเคลียร์ค่าใช้จ่ายโดยไม่ได้ปลุกฟีฟ่าให้ตื่น ทิ้งให้อีกฝ่ายนอนอยู่ลำพัง คิดว่าคงจะไม่เจอกันอีกแล้ว

Related chapters

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   3. คนดวงตก

    [3] คนดวงตก "ว่าไงนะป๊า..ไม่! ฟ่าไม่ไปเด็ดขาด!" เสียงฟีฟ่าโวยวายลั่นบ้านเมื่อรู้ว่าผู้เป็นพ่อและพี่ชายจะส่งตนไปอยู่วัด เพราะเห็นว่ายิ่งใกล้เบญจเพสดวงของฟีฟ่าไม่ดีเอาเสียเลย พวกเขาจึงเอาดวงของฟีฟ่าไปให้ซินแสที่นับถือช่วยตรวจดูให้ ปรากฏว่าชะตาของฟีฟ่ากำลังจะขาด แต่ถ้าผ่านไปได้เขาจะได้โชคอันใหญ่อย่างคาดไม่ถึงเลยทีเดียว "อย่าดื้อกับป๊านะฟ่า!" เสียงดุของพี่ชายทำฟีฟ่าสะดุ้ง และเงียบปากลงอัตโนมัติ ครอบครัวของฟีฟ่ามีกันสามคนพ่อลูก คุณแม่เสียไปตั้งแต่เขายังแบเบาะผู้เป็นพ่อจึงรักและตามใจเขามากเพื่อชดเชยที่ขาดแม่ไป ยูโร คือพี่ชายของฟีฟ่าและมีอายุห่างกันถึงห้าปี เขามีนิสัยตรงกันข้ามกับฟีฟ่าแทบจะทุกอย่างและเป็นคนเดียวในบ้านที่ฟีฟ่ากลัว เฮียยูโรทำงานอยู่บริษัทเอกชนขนาดใหญ่แห่งหนึ่งและส่งฟีฟ่าเรียนจนจบมหาลัย ส่วนป๊าเกษียณออกมาอยู่บ้านแล้ว นอกจากเงินผู้สูงอายุก็มีรายได้เล็ก ๆ น้อยจากการปลูกต้นไม้ขาย ทั้งที่อยู่เฉย ๆ ก็ไม่ลำบาก "เชื่อป๊านะฟ่า ที่ป๊ากับเฮียทำไปทั้งหมดก็เพราะหวังดีกับฟ่านะ" "ไม่นะป๊า! ไม่นะเฮีย! ทั้งสองคนก็รู้นี่ว่าฟ่ากลัวผี ป๊ากับเฮียยังจะให้ฟ่าไปอยู่วัดอีกเหรอ ถ้าป๊ากับ

    Last Updated : 2024-12-13
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   4. คนดวงตกสองคน

    [4] คนดวงตกสองคน เมื่อได้ยินว่าเป็นคำสั่งของหลวงปู่ภูมิก็ขัดไม่ได้ จำต้องให้ฟีฟ่าอาศัยอยู่ด้วยกัน แต่ในฐานะคนมาก่อนจึงออกกฎให้ฟีฟ่าปฏิบัติตาม มิฉะนั้นจะไม่ให้อยู่ด้วย "มึงชื่ออะไร" เสียงทุ้มถามขึ้น "ฟะ..ฟีฟ่า" "พูดกับคนอายุมากกว่าให้มันดี ๆ หน่อย ถ้าไม่เชื่อฟังก็กลับไปซะ" คนอะไรแม่งขู่เก่งชะมัด สงสัยจะมีญาติเป็นงูแน่ ๆ ฟีฟ่าบ่นอุบอิบก่อนแนะนำตัวเองอีกครั้ง แม้น้ำเสียงจะไม่ได้รื่นหูแต่ก็ใช้คำที่ฟังแล้วทำให้ปลายตีนของอีกฝ่ายกระตุกน้อยสุดเป็นพอ และยังบอกคนเป็นผู้ใหญ่ว่าถ้าอยากให้คนอื่นพูดดีด้วยตัวเองก็ต้องพูดก่อนสิ โดนตอกหน้ากลับคนเป็นผู้ใหญ่ถึงกับกัดฟันกรอด เถียงไม่ออกเพราะเด็กมันพูดจริง "ว่าแต่มึง เอ๊ย! ว่าแต่นายเถอะ ไม่คิดจะบอกชื่อตัวเองบ้างหรือไง เอาแค่ถามคนอื่นแต่ชื่อตัวเองกลับไม่ยอมบอกมันเสียมารยาทนะไม่รู้หรือไง" ฟีฟ่าถือโอกาสว่ากลับไปบ้าง "ฉันชื่อภูมิ ให้นายเรียกฉันว่าพี่ภูมิ เพราะถึงยังไงฉันก็อายุมากกว่านายหลายปี" พอคำพูดเปลี่ยนก็ทำให้คนตรงหน้าดูดีขึ้นมา น้ำเสียงห้วนไม่น่าฟังก็มีเสน่ห์ขึ้น เสียงทุ้มต่ำติดแหบนิดหน่อยทำให้ฟีฟ่านึกถึงเสียงกระซิบข้างใบหูเมื่อคืนนั้

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   5. มาเฟียหนุ่ม

    [5] มาเฟียหนุ่ม "ไอ้โรคจิต ทำไมถึงไม่ใส่กางเกงใน ฮะ!" ภูมิพูดขึ้นเสียงดังพลางชี้นิ้วไปยังร่างเล็กที่นั่งขัดสมาธิอยู่ตรงข้ามกัน ทั้งพยายามละสายตาจากสิ่งตรงหน้าด้วยการมองเลยไปทางด้านหลังของฟีฟ่า "แล้วพี่จะตกใจทำไมล่ะ ก็เมื่อคืนพี่เป็นคนเร่งฟ่าให้เร็ว ๆ เองนี่ ฟ่าก็ใส่ไม่ทันนะสิ แต่โล่ง ๆ แบบนี้ก็สบายดีนะ" ฟีฟ่าสวมกางเกงวิ่งขาสั้นกับเสื้อยืดตัวโคร่งซึ่งเจ้าตัวมองยังไงก็เรียบร้อย เขาลุกถกขากางเกงขึ้นจนแก้มก้นขาวโผล่ คนพี่ทนดูไม่ไหวต้องสั่งให้รีบเอาลง "อย่าถก เอาลงเดี๋ยวนี้!" เมื่อคืนฟีฟ่ากลัวโดนทิ้งจึงรีบแต่งตัวเลยไม่ทันได้สวมกางเกงชั้นใน และกางเกงวิ่งสมัยนี้ก็สั้นเหลือเกิน ขนาดไข่เล็ก ๆ ของไอ้ฟ่าก็ปิดแทบไม่มิด ไหนจะด้านข้างก็เป็นเพียงผ้าซ้อนทับกันไว้เพื่อความคล่องตัวของนักวิ่ง ตัวหนึ่งก็ไม่ใช่ถูก ๆ ซับในก็เสือกไม่มีอีก นั่งทีก็เปิดจนเห็นไปถึงไหนต่อไหนแล้ว "ที่จริงมันมีกางเกงซับในนะ แต่ฟ่ารำคาญมันสีกับไข่เลยไปเอาออก" "ฉันไม่ได้ถาม ถ้านายจะใส่ไอ้กางเกงขาสั้นแบบนี้ก็สู้แก้ผ้าไปเลยไม่ดีกว่าเหรอ ไข่เล็ก ๆ ยังปิดไม่มิดเลย" "เสียมารยาท ไข่ฟ่าไม่ได้เล็ก ๆ สักหน่อย และอีกอย่างชุด

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   6. นายต้องเป็นหมอนข้างให้ฉัน

    [6] นายต้องเป็นหมอนข้างให้ฉัน ฟีฟ่าย่องขึ้นเรือนโดยมีเป้าหมายอยู่ที่กล่องแซนด์วิชบนโต๊ะไม้สักทอง เจ้าของนั่งหันหลังให้แบบนี้ยังไงก็ไม่มีทางเห็นแน่นอน เสร็จไอ้ฟ่าล่ะ มือเล็กคว้ากล่องแซนด์วิชได้สำเร็จ ตั้งใจจะเอาลงไปกินข้างล่างเป็นมื้อเที่ยง บังเอิญเหลือบไปเห็นเห็นอกไก่ไร้ไขมันชิ้นใหญ่ในกล่องอาหารคลีนก็เกิดอยากกินขึ้นมา คิดว่าเอาไปแค่ชิ้นเดียวอีกฝ่ายคงไม่รู้หรอก "เสร็จโจร อิอิ.." มัวแต่ย่ามใจค่อย ๆ เปิดกล่องจึงไม่รู้สึกตัวว่าร่างสูงได้มายืนอยู่ด้านหลังแล้ว และกำลังมองพฤติกรรมของเขาอยู่ "ทำอะไรน่ะ!" เสียงทุ้มดังขึ้นทำเอาฟีฟ่าตกใจจนแทบทำของในมือร่วง ดีที่ว่าคว้าเอาไว้ได้ทัน เขาหันกลับมามองร่างสูงและยิ้มแหย ๆ "นะ.. นั่งสมาธิเสร็จแล้วหรือครับ แฮะ ๆ" "ถ้ายังไม่เสร็จฉันจะจับขโมยได้เหรอ" ร่างสูงโน้มลงต่ำและยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้ ดวงตาคู่คมมองกล่องแซนด์วิชที่อยู่ในมือของฟีฟ่าและยิ้มเหี้ยม ..วิ่งสิครับจะรออะไร!! ฟีฟ่าถอยหลังหนีและรีบวิ่งลงจากเรือน ยังไม่พ้นบันไดขั้นแรกก็ถูกมือหนาคว้าคอเสื้อเอาไว้ได้ นี่สินะ..ข้อเสียเปรียบของคนขาสั้น ฟีฟ่าถูกคนตัวใหญ่กว่าเหวี่ยงกระเด็นกลับขึ

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   7. สิ่งที่ติดตามมาในความมืด

    [7] สิ่งที่ติดตามมาในความมืด "วันนี้ผมคงไปช่วยหลวงปู่บิณฑบาตไม่ไหวแล้วล่ะ" ฟีฟ่าเดินเดี้ยงออกมายังชานหน้าบ้านทั้งที่ยังอยู่ในชุดนอนตัวเก่ง เวลาตีห้ากว่าแล้วแต่ท้องฟ้ายังคงมืดสนิทและไม่มีวี่แววว่าพระอาทิตย์จะขึ้นสักนิด ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่าว่าตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เหมือนเวลากลางคืนจะยาวนานกว่าปกติ "ไม่ไหวก็ไม่ต้องไป ไม่มีนายหลวงปู่ยังมีลูกศิษย์อีกเยอะ" "ชิ!" ร่างเล็กทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ไม้สักทองและมองออกไปรอบตัวบ้าน กิ่งไผ่สูงท่วมหัวโอนเอนไปตามสายลมดูน่ากลัวจนต้องลุกไปนั่งอยู่ใกล้ ๆ กับภพภูมิ "เป็นอะไรอีกล่ะ" "ตะ..ต้นไผ่มันโยกไปโยกมา น่ากลัวยังไงก็ไม่รู้" ดวงตาคู่คมมองออกไปตามที่ฟีฟ่าบอก แม้ไม่เห็นเป็นตัวเป็นตนแต่ก็รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร ในเมื่อต่างคนต่างอยู่เขาจึงไม่ทำอะไร และบริเวณเรือนไม้สีขาวก็ได้ทำการลงอาคมเพื่อป้องกันสิ่งเหล่านี้เอาไว้แล้ว "ถ้ากลัวแล้วจะมองทำไม กลัวมากก็มานั่งสมาธินี่" เอะอะก็จะให้นั่งสมาธิอยู่เรื่อย ไอ้ฟ่าไม่เอาด้วยหรอก แต่อีกคนไม่สนใจหลังก้มกราบสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็เข้าสู่สมาธิโดยมีฟีฟ่านั่งอยู่ข้าง ๆ คนไม่มีอะไรทำก็เริ่มง่วงขึ้นมาสุดท้ายก็ฟุบห

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   8. เพื่อนรักเพื่อนเลิฟ

    [8] เพื่อนรักเพื่อนเลิฟ รถสปอร์ตคันหรูเลี้ยวเข้ามาจอดยังหน้าตึกสูงและได้รับการต้อนรับอย่างดีจาก รปภ. ร่างสูงในชุดฉูดฉาดลงจากรถออกมายืนด้วยท่าทีสง่างาม มือหนาขยับแว่นตากันแดดให้เข้าที่พลางยกยิ้มด้วยความมั่นใจ ไม่สนว่าจะตกเป็นเป้าสายตาของผู้คนในบริเวณนั้น ช่วงขายาวก้าวเข้าไปในตึกอย่างมาดมั่นตรงไปยังลิฟต์สำหรับผู้บริหารเพื่อขึ้นไปยังชั้นบนสุด "แต่งตัวอะไรของมึงวะไอ้เท็น ระหว่างทางหมาไม่เห่าบ้างหรือไงวะ" ผู้บริหารหนุ่มถึงกับวางมือจากเอกสารที่กำลังเซ็นอยู่และลุกขึ้นมาหาชายหนุ่ม ร่างสูงทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามมองอีกฝ่ายตั้งหัวจดเท้าอีกครั้ง "ทำไม? กูก็แต่งธรรมดานี่ ไม่เห็นมีอะไรแปลกเลย" "เออ..ไม่แปลกก็ไม่แปลก และมึงก็เลิกสูบบุหรี่ในห้องกูได้แล้ว แม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดทีไรก็นึกว่ามีขโมยเข้ามาในห้องกูอยู่เรื่อย" ดวงตาเรียวเหยียดมองสูทลำลองสีแดงเข้มเข้าชุดกับกางเกง และไหนจะเสื้อยืดคอกว้างและลึกโชว์ขนหยิกหย็อยบนกล้ามหน้าอกกับรอยสักบนร่างกายด้านซ้าย ใครเห็นต่างก็วิ่งหนีกันหมด ถ้าลูกค้ามาเห็นว่ามีคนแบบนี้ในบริษัทของเขามีหวังความน่าเชื่อถือคงไม่เหลือ "เรื่องมากฉิบหาย ต่อให้กูไม่สูบบริ

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   9. ชายปริศนาในป่าไผ่

    [9] ชายปริศนาในป่าไผ่ "เลิกทำหน้าแบบนั้นสักทีเถอะ เห็นแล้วกินข้าวไม่ลง" เสียงทุ้มว่าคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างกัน มองปากที่กำลังเคี้ยวข้าวตุ้ย ๆ แต่ตานี่ขวางเชียว ก็นะ..ลองมาถูกเหวี่ยงดูบ้างมั้ยล่ะ จะได้รู้ว่าเจ็บแค่ไหน นอนด้วยกันมาอาทิตย์กว่าแต่ทั้งตัวไอ้ฟ่านี่มีแต่รอยช้ำเต็มไปหมด "ไม่รู้ล่ะ ก็ใครใช้ให้พี่มาทำร้ายฟ่าก่อนล่ะ!" "ก็นายอยากคิดไม่ดีกับฉันก่อนทำไม หน็อย..คิดจะลักหลับฉันเป็นครั้งที่สองเหรอ เอาไว้ชาติหน้าเถอะ วันนั้นถ้านายไม่ใช้ยาปลุก บอกไว้เลยนะว่าขนสักเส้นของฉันนายก็ไม่มีทางได้เห็นหรอก!" "แหวะ..อยากเห็นตายล่ะ" ฟีฟ่าพึมพำเบา ๆ เพราะกลัวถูกเหวี่ยงลงจากเรือน ขี้เกียจเถียงด้วย ทั้งที่เมื่อคืนตัวเองนั่นแหละที่เป็นคนถอดกางเกงของเขาออกแท้ ๆ แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ กะอีแค่มีเซ็กซ์ครั้งเดียวทำไมต้องอาฆาตกันขนาดนี้ด้วยก็ไม่รู้ ฟ่าไม่เข้าใจจริง ๆ เป็นผู้ชายซะเปล่า ตัวก็ใหญ่อย่างกับควายแต่ใจแคบชะมัด ทั้งที่ตอนนั้นตัวเองก็เป็นฝ่ายได้เสียบแท้ ๆ ไอ้หัวหยิกเอ๊ย.. อ้อ..อีกอย่าง บอกไว้เลยนะถ้าคืนนั้นไม่เมาจนขาดสติคนอย่างฟีฟ่าไม่มีทางทำเรื่องโง่ ๆ แบบนี้เด็ดขาด ถึงจะงอนแต่ฟีฟ่าก็กิ

    Last Updated : 2024-12-20
  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   10. คนหน้าคล้าย

    [10] คนหน้าคล้าย จากเหตุการณ์เมื่อคืนทำให้ฟีฟ่าไม่อยากมองหน้าภพภูมิอีกเลย คนใจดำ รู้ทั้งรู้ว่าเขากลัวผียังบังคับให้เปิดโลงดูศพและยังถีบตกฟูกอีก คิดแล้วน่าโมโหจริง ๆ คนตัวเล็กนั่งหันหลังให้ ในมือถือแซนด์วิชไข่ ปากก็เคี้ยวตุ้ย ๆ ไปด้วย "ทำหน้าแบบนี้อีกแล้ว คิดว่าน่ารักมากหรือไง" คนถูกว่าเพียงแค่เหลือกตามองและหันกลับไปกินแซนด์วิชต่อ คิดซะว่าได้ยินเสียงหมาเห่าหมาหอนละกัน ภพภูมินั่งไขว่ห้างพลางจิบกาแฟ มืออีกข้างก็ไถมือถือไปด้วย เห็นข้อความจากเท็นมะเข้ามา เมื่อคืนเพราะมีเรื่องวุ่นวายจึงไม่ทันสังเกตเห็น พอกดเข้าไปดูก็ขมวดคิ้วแน่น "ทำถึงขนาดนี้เชียวเหรอ" ร่างสูงลุกขึ้นและสั่งให้ฟีฟ่าไปเปลี่ยนชุดเพราะจะไปกราบหลวงปู่ด้วยกัน ฟีฟ่าดูดนิ้วหลังกินทุกอย่างหมดแล้ว แกล้งไปเช็ดมือกับเสื้อของภพภูมิและรีบวิ่งเข้าห้องก่อนโดนต่อย เขากลับออกมาในชุดขาวเหมือนอย่างทุกครั้ง แต่คราวนี้ภพภูมิกลับบอกให้เปลี่ยนเป็นชุดธรรมดาแทน "แล้วไม่บอกแต่แรก เสียเวลาชะมัด" ฟีฟ่าบ่นอุบและกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง คราวนี้ออกมาในชุดทันสมัย ยิ่งทำให้คนตัวเล็กดูเด็กกว่าเก่า จากนั้นจึงตามภพภูมิไปยังกุฏิของหลวงปู่ ซึ่

    Last Updated : 2024-12-20

Latest chapter

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   ตอนพิเศษ - เจย์ - ภาคิน

    ตอนพิเศษ - เจย์ - ภาคินแสงสียามค่ำคืนบนถนนบันเทิงเป็นสิ่งที่คนอย่างผมโปรดปรานมากที่สุด แม้อายุจะยังไม่ถึงยี่สิบปี แต่ผมก็สามารถตะลอนหาความสนุกได้โดยอาศัยเส้นสายของภูวเดชเดชานอกจากหน้าตาที่หล่อเหลาเหนือมนุษย์แล้วด้วยความที่เป็นทายาทคนหนึ่งของตระกูลทำให้ผมเป็นที่หมายปองของนักเที่ยวราตรีอย่างล้นหลาม สเปคของผมไม่ใช่สาวสวยหรือน่ารักแต่เป็นหนุ่มหน้าหวาน ซึ่งผมไม่เคยขาดแคลนเลย แต่ที่โปรดปรานที่สุดก็คือคนสวยขาที่ร้อนแรงและพร้อมจะถ่างขาให้ผมตลอดเวลา"อื้มม..อ๊าา..คุณคิน แรง ๆ กระแทกผมให้แรงกว่านี้อีก อ๊าา.."ทุกครั้งหลังดีลกันในผับเรียบร้อยแล้วผมจะพาพวกเขาไปเริงรักต่อยังโรงแรมระดับห้าดาว ผมเปิดห้องที่มีราคาแพงที่สุดให้กับพวกเขาเพราะเสียงครางด้วยความเสียวซ่านจะช่วยกระตุ้นอารมณ์ผมจนกระเจิง บ่อยครั้งที่ผมขยับโยกอย่างรุนแรงพวกหนุ่มหน้าหวานถึงกับเข่าทรุดไม่เป็นท่า และทุกครั้งหลังเสร็จกิจผมจะมีค่าตอบแทนให้จำนวนหนึ่งเพื่อป้องกันความยุ่งยากที่จะตามมาผมจะไม่ยุ่งกับคนเดิมซ้ำเป็นหนที่สองเว้นเสียแต่ว่าเด็ดจริง ๆ ดังนั้นจึงมีหลายคนไม่พอใจกับการถูกผมเอาและทิ้งในครั้งเดียว ฉะนั้นผมจึงค่อนข้างระวังตัวเองเป

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   ตอนพิเศษ - มังกร - ภีม

    ตอนพิเศษ - มังกร - ภีมเมื่ออายุครบสิบสองปีทายาทของภูวเดชเดชาจะต้องเลือกคนคุ้มกันขึ้นมาหนึ่งคน โดยคนผู้นี้จะอยู่ข้างกายเพื่อปกป้องผู้เป็นนาย ตราบลมหายใจสุดท้ายของชีวิตก๊อก ๆ"เข้ามา""ขออนุญาตครับ ท่านผู้นำเชิญคุณภีมให้ไปพบที่ห้องทำงานครับ" ร่างสูงก้มศีรษะลงอย่างนอบน้อมผมปิดหนังสือในมือลงเมื่อคนของคุณพ่อเข้ามาภายในห้องก่อนลุกขึ้นและเดินนำเขาออกไปโดยไม่พูดอะไร เมื่อไปถึงก็พบคุณพ่อ อาธีร์ นั่งอยู่บนโซฟา ภายในห้องนั้นยังมีเด็กชายอายุรุ่นราวคราวเดียวกับผมอยู่อีกหนึ่งคน"คุณพ่อต้องการพบผม มีอะไรหรือเปล่าครับ"?"นั่งก่อนสิ"ผมเข้าไปนั่งข้างคุณพ่อ มือหนาวางลงบนศีรษะอย่างอ่อนโยนก่อนหันไปเรียกเด็กชายคนนั้นเพื่อมาแนะนำให้ผมรู้จัก"นี่คือมังกร เขาจะมาเป็นผู้คุ้มกันของลูก ลูกคิดว่าเป็นยังไงบ้างล่ะ"ผมมองสำรวจเด็กชายที่มีอายุเท่ากันตั้งแต่หัวจดเท้าก่อนลุกขึ้นประจันหน้า ส่วนสูงของเขาทำให้ผมถึงกับต้องขมวดคิ้ว คนอายุรุ่นราวคราวเดียวกับผมน้อยคนนักที่จะมีส่วนสูงมากกว่า ไหนจะกล้ามเนื้อที่โตเกินวัยและผิวที่คล้ำแดดนั่นอีก"ผมยังไงก็ได้ครับ" ผมตอบคุณพ่อไปมังกรไม่ใช่เด็กคนแรกที่คุณพ่อพามาให้ผมเลือก ก่อนห

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   ตอนพิเศษ - เรือนไม้สีขาว

    ตอนพิเศษ - เรือนไม้สีขาว..พ่อยอดขวัญยอดดวงใจของพี่แก้ว พี่จะรอพ่ออยู่ ณ ที่แห่งนี้ ตลอดไป..สายลมพัดเอื่อยผ่านมาทางเรือนไม้สีขาว กระทบกระดิ่งลมเกิดเป็นเสียงกังวานฟังเพราะเสนาะหูเรือนไม้สีขาวหลังน้อยปลูกอยู่อย่างโดดเดี่ยวท่ามกลางแมกไม้นานาพันธุ์ โดยเฉพาะแก้วเจ้าจอมที่ส่งกลิ่นหอมฟุ้งไปทั่ว ด้านหลังเป็นป่าไผ่ต้นสูงท่วมหัว ถัดออกไปมีบึงน้ำขนาดใหญ่ผ่านอยู่ไหลสายหนึ่งด้วยสุขภาพที่ไม่แข็งแรงทำให้ผมต้องมาอาศัยอยู่ ณ สถานที่แห่งนี้เพียงลำพัง อากาศที่บริสุทธิ์จะช่วยให้อาการป่วยของผมไม่หนักหนาเหมือนตอนอยู่พระนครในแต่ละวันของผมผ่านไปอย่างเชื่องช้าและเงียบเหงานอกจากอ่านตำราและวาดภาพ การไปเดินเล่นริมบึงหลังป่าไผ่ยังไม่สามารถคลายความเบื่อหน่ายนี้ลงไปได้ทิวาผันผ่านล่วงเข้าสู่รัตติกาลแห่งวัน ณ ที่แห่งนี้ยังคงมีเพียงผมเช่นเดิม ผมเคยคิดอยู่บ่อยครั้งว่าจะต้องจบชีวิตอยู่ที่เรือนสีขาวแห่งนี้เพียงลำพัง แต่อย่างน้อยก่อนจะถึงวันนั้นขอให้ความอ้างว้างในใจผมได้เบาบางลงสักนิดก็ยังดีและในที่สุดคำขอก็เป็นจริง เมื่อวันหนึ่งสายลมได้พัดพาคนผู้นั้นเข้ามาในชีวิตของผม"เห็นเดินมาทางนี้นี่นา หายไปไหนแล้วล่ะ""ทางนั้

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   23. คิดถึงนะ |END.|

    [23] คิดถึงนะ "มองอะไรอยู่ไอ้ฟ่า ไปกันได้แล้ว" เลิฟเรียกฟีฟ่าที่เอาแต่ยืนมองไปรอบกุฏิของหลวงปู่ ทั้งที่คนอื่น ๆ นั่งรออยู่ในรถกันหมดแล้ว หลังกราบลาหลวงปู่และได้รับพรมาชุดใหญ่ทุกคนจึงเดินทางกลับกรุงเทพฯ คิดว่าฟีฟ่าจะกระดี๊กระด๊ารีบไปให้ไว ที่ไหนได้กลับอิดออดไม่ยอมขึ้นรถสักที "จะไม่มาส่งจริง ๆ เหรอเนี่ย" ฟีฟ่าเริ่มถอดใจเมื่อไม่เห็นเงาหัวของภพภูมิโผล่ออกมาให้เห็น จนได้ยินเสียงเพื่อนเลิฟตะโกนเรียกอีกครั้งจึงรีบเดินไปขึ้นรถ เพราะหากมีครั้งที่สามจะต้องเป็นเสียงเฮียยูโรแน่ "ไอ้คนใจดำ จำไว้เลย ถ้ามาง้อทีหลังไอ้ฟ่าจะไม่ให้ยกโทษให้แน่ คอยดูสิ!!" เขาต่อว่าภพภูมิก่อนมุดตัวเข้าไปในรถและยังแช่งให้คนพี่นอนไม่หลับ ตั้งใจว่าต่อไปจะไม่เป็นหมอนข้างให้อีกแล้ว ยูโรขับรถพาทุกคนมุ่งหน้าเข้าสู่กรุงเทพฯ ตลอดทางราบรื่นไร้อุปสรรค ใช้เวลาไม่นานก็มาถึงบ้านสวนบรรยากาศร่มรื่นที่มีพื้นที่เล็ก ๆ ไว้สำหรับปลูกต้นไม้ขาย ฟีฟ่าฝากให้ป๊าช่วยปลูกต้นไผ่ที่ได้รับมาไว้ที่หลังบ้าน ซึ่งจุดนั้นตรงกับระเบียงห้องของยูโรพอดี ราวกับถูกจัดเตรียมไว้ล่วงหน้า แม้ไม่ชอบใจแต่ยูโรก็ไม่ได้ขัดอะไร "วันนี้ไม่ออกไปสมัครงานเหรอ

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   22. ลาก่อนเรือนไม้สีขาว

    [22] ลาก่อนเรือนไม้สีขาว ภพภูมิยืนอยู่ท่ามกลางวงล้อมของกลุ่มมือปืนที่ต่างกำลังจดจ่อวัตถุสีดำมาทางเขา มือหนากำแน่นจนสั่นด้วยความเจ็บใจที่มองไม่เห็นหนทางที่จะช่วยฟีฟ่าเพราะตอนนี้แม้แต่ตัวเองยังเอาไม่รอดเลย "เจอกันชาติหน้านะครับคุณภพ ป่านนี้คุณพ่อคุณคงรอจนเมื่อยแล้ว" รอยยิ้มเหี้ยมปรากฏขึ้นบนใบหน้าของธีร์ก่อนจะสั่งให้ลูกน้องกระหน่ำยิงคนตรงหน้า เมื่อตอนรถตกเหวไปพร้อมกับอดีตนายใหญ่ยังอุตส่าห์รอดชีวิตมาได้ คราวนี้ถ้าไม่ตายก็ไม่รู้จะว่าไงแล้ว "อย่ายิงนะ..พี่ภูมิ!!" ฟีฟ่าตะโกนห้ามแต่ไม่ทันเสียแล้ว สมุนของธีร์ลั่นไกแทบจะพร้อมกัน โดยมีเป้านิ่งคือภพภูมิ ปัง! ปัง! ปัง! เอี๊ยดดดดด!! เสียงปืนรัวขึ้นดังจนหูแทบดับแต่ช้ากว่ารถยนต์ติดกระจกกันกระสุนที่ขับพุ่งเข้ามาขวางด้านหน้าของภพภูมิเอาไว้ ร่างสูงย่อตัวลงเพื่อหลบคมกระสุนที่ยิงเลยหลังคารถมาได้อย่างหวุดหวิด "รอพี่นานมั้ยจ๊ะที่รัก" คนในรถลดกระจกลงพลางยักคิ้วข้างหนึ่งทักทายภพภูมิ มือหนาดันแว่นตากันแดดขึ้นพลางขยิบตาให้ "เงียบปากไปเลยไอ้เท็นมะ แล้วไอ้เจย์ล่ะ!" "ไอ้เจย์ไปจัดการข้างบนแล้ว เห็นมันว่าจะไปดูหน้าเมียมันด้วย ช่วงนี้ได้ข่าวว่าติดเ

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   21. คนบงการ

    [21] คนบงการ"ผมขอเสนอให้คุณธีร์เป็นผู้นำคนต่อไป"เสียงทุ้มพูดชัดเจนทำให้เกิดเสียงฮือฮาขึ้นภายในห้องประชุมขนาดใหญ่ ธีร์แสดงท่าทีลำบากใจเมื่อถูกคะยั้นคะยอให้ยอมรับ ฝ่ายที่สนับสนุนธีร์ต่างแสดงเจตจำนงชัดเจนว่าเขาเหมาะสมกับตำแหน่งนี้ที่สุดทางด้านฝ่ายที่สนับสนุนอดีตนายใหญ่ต่างหันมองกันด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าจะมีคนกล้าเสนอชื่อธีร์ให้ขึ้นเป็นผู้นำคนต่อไป แต่เสียงของผู้ที่สนับสนุนเขาก็ยังดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง"ผมเห็นด้วยที่จะให้คุณธีร์เป็นผู้นำคนใหม่""ผมก็เหมือนกัน""ทุกท่านกรุณาคิดให้ดี ๆ ก่อนนะครับ ผมคิดว่าตัวผมไม่มีความสามารถขนาดนั้นหรอกนะครับ" ธีร์ลุกขึ้นยืนและบอกทุกคนในห้องอย่างถ่อมตนในขณะที่หลายคนพยายามผลักดันให้เขาขึ้นรับตำแหน่งให้ได้"คุณธีร์ติดตามอดีตนายใหญ่มานาน ฝีไม้ลายมือย่อมดีกว่าพวกเด็กเมื่อวานซืนเยอะ เพื่อความก้าวหน้าของพรรค ผมขอสนับสนุนคุณธีร์อีกเสียงครับ""ใช่แล้ว ถ้าไม่ใช่คุณธีร์ก็ไม่มีใครเหมาะสมแล้ว"ฝ่ายที่เชียร์ธีร์ต่างส่งเสียงสนับสนุนเขาเต็มที่ เมื่อเทียบกับคนที่ไม่เห็นด้วยแล้วมีจำนวนมากกว่าทำให้ฝ่ายสนับสนุนอดีตนายใหญ่ต้องนั่งเงียบ อยากจะลุกจากเก้าอี้แต่ก็อยากรู้ข้อความ

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   20. ผู้นำคนใหม่

    [20] ผู้นำคนใหม่เช้าวันใหม่มาถึงนานแล้วแต่ทั้งภพภูมิและฟีฟ่าก็ยังไม่ลุกจากเตียง จนเมื่อเวลาล่วงไปใกล้เที่ยงฟีฟ่าจึงได้ลืมตาตื่นเพราะท้องร้องเสียงดังจนนอนไม่หลับ ตั้งใจจะลงไปหาอะไรกินข้างล่าง พอขยับตัวเท่านั้นแหละความปวดร้าวก็แล่นไปทั้งร่าง"อ๊ะ..โอ๊ย!' ทำไมปวดไปทั้งตัวแบบนี้ล่ะ?"มือเล็กจับลงที่สะโพก ครั้นพอเหลือบไปเห็นท่อนแขนแกร่งพาดอยู่ที่เอวก็ขมวดคิ้วแน่น สงสัยว่าภพภูมิกลับบ้านมาตอนไหนและตัวเองขึ้นมานอนบนห้องได้ยังไง ความทรงจำสุดท้ายจำได้ว่ากำลังดื่มกินอยู่กับลูกน้องของภพภูมิอยู่ที่หน้าหอพักนี่นา"ฉิบหายแล้ว"ฟีฟ่าทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวานอีกครั้งและจำทุกอย่างได้ทั้งหมด ตายแน่ไอ้ฟ่าคราวนี้เอ็งไม่รอดแน่ ๆ คิดพลางยกแขนแกร่งที่ทับอยู่ออกและค่อย ๆ ย่องลงจากเตียงก่อนถูกถีบลงมา"จะไปไหน!""พี่ภูมิฟ่าขอโทษ ฟ่าไม่ได้ตั้งใจ"ฟีฟ่าทิ้งตัวคุกเข่าลงกับพื้นเมื่อได้ยินเสียงทุ้ม ก้มศีรษะลงเพื่อขอโทษด้วยความสำนึกผิด เผื่อว่าโทษหนักจะเบาบางลง นิดหน่อยก็ยังดี"ลุกขึ้น ฉันยังไม่ได้ว่าอะไรสักคำ"มือหนาฉุดฟีฟ่าให้ยืนขึ้นและเปลี่ยนเป็นอุ้มในท่าเจ้าสาว ไม่ต่อว่าอะไรสักคำทำเอาระแวงไปหมดจู่ ๆ มาท

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   19. แมวไม่อยู่หนู(ฟ่า)ร่าเริง

    [19] แมวไม่อยู่หนู(ฟ่า)ร่าเริงผัว เอ๊ย! แมวไม่อยู่หนูฟ่าก็ร่าเริงเลยสิคะหลังรถของภพภูมิขับพ้นประตูรั้วออกไปแล้วฟีฟ่าก็ขอให้คิรินพาไปที่สระว่ายน้ำ ถึงเขาจะไม่ชอบออกกำลังกายแต่การว่ายน้ำก็เป็นกีฬาที่เขาโปรดปรานที่สุด ฟีฟ่าว่ายน้ำมาตั้งแต่เรียนชั้นประถมทำให้มีกล้ามเนื้อที่สวยงาม ในขณะที่เพื่อนร่วมรุ่นต่างตัวสูงกันหมด มีเพียงเขาที่สูงหนึ่งร้อยหกสิบเจ็ดจุดหนึ่งเซนติเมตรเท่านั้น"มึงเป็นใครวะ นี่ไม่ใช่สนามเด็กเล่น ถ้าไม่อยากตายก็ออกไป!!"พอมาถึงสระว่ายน้ำชายฉกรรจ์ที่อยู่ด้านหน้าก็เข้ามาขวางไม่ให้ฟีฟ่าเข้าไปด้านใน และยังมองด้วยสายตาน่ากลัว ดีที่คิรินตามมาถึงพอดี"คุณฟีฟ่าเป็นแขกของคุณภพ ถ้าพวกแกไม่อยากโดนทำโทษก็หลบไป!" คิรินที่แสนจะสุภาพพออยู่ต่อหน้าคนพวกนี้ก็เปลี่ยนไปราวคนละคน น้ำเสียงและบุคลิกน่ายำเกรงทำให้ใบหน้าราวนายเอกซีรีส์วายดูสมชายขึ้น"ขอโทษครับคุณคิริน ขอโทษครับคุณฟีฟ่า เชิญด้านในเลยครับ"ชายฉกรรจ์ร่างกำยำรีบก้มศีรษะขอโทษฟีฟ่า นอกจากผู้เป็นนายแล้วคนสนิทของพวกเขาก็มีฐานะที่พิเศษกว่าคนอื่น ๆ ภายในพรรคเช่นกันเป็นคนพิเศษนี่มันดีอย่างนี้นี่เอง ฟีฟ่ายิ้มเหนือเดินนำหน้าคิรินเข้าไปด้านใ

  • เมื่อผมต้องกลายเป็นหมอนข้างของมาเฟียหนุ่ม   18. ไล่ล่า

    [18] ไล่ล่ารถยนต์หรูขับอยู่ลำพังบนถนนที่ค่อนข้างเปลี่ยว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาใช้เส้นทางนี้ แต่วันนี้กลับรู้สึกไม่คุ้นชินเอาเสียเลยและตลอดทางก็ไม่มีรถขับสวนมาสักคันทั้งที่เป็นขาเข้ากรุงเทพฯร่างสูงนั่งอยู่เบาะด้านหลัง ใบหน้าเรียบเฉยแม้ในใจจะขุ่นเคืองเพราะถูกยกเลิกนัดกะทันหัน เล่นมาบอกเอาตอนใกล้ถึงที่หมายแล้วนี่นะ ไม่รู้จริง ๆ ว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่ ถ้าไม่ติดว่าเป็นผู้ใหญ่ที่นับถือกันมาตั้งแต่สมัยคุณพ่อคงได้มีเรื่องกันไปแล้วขณะพยายามสงบใจดวงตาคู่คมได้มองออกไปนอกหน้าต่าง เขาใช้ถนนเส้นนี้ในเวลากลางคืนอยู่บ่อยครั้ง ไม่มีครั้งไหนที่เงียบและวังเวงเท่านี้มาก่อน"มีอะไรเหรอมังกร?"เสียงทุ้มถามขึ้นเมื่อเห็นคนสนิทที่รับหน้าที่ขับรถสอดส่ายสายตาไปมารอบตัวอยู่หลายครั้ง สีหน้าก็ดูเคร่งเครียดกว่าปกติ เหงื่อแตกเต็มใบหน้าทั้งที่แอร์ภายในรถเย็นเยียบ"ผมรู้สึกว่าบรรยากาศมันแปลก ๆ ยังไงคุณภีมระวังตัวไว้หน่อยก็ดีนะครับ"มังกรบอกกับผู้เป็นนายและใช้ความเร็วลดลงเพราะไฟส่องทางที่สว่างมาตลอดจู่ ๆ ได้ดับลงทีละดวงจนในที่สุดรอบตัวของทั้งสองก็ถูกปกคลุมด้วยความมืด มีเพียงแสงจากไฟหน้ารถที่สาดไปด้านหน้าเท่า

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status