บทที่ 3

ที่พี่เกลียดฉันขนาดนั้น

ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล

จากคำบอกเล่าของเขา

ฉันเป็นคนทำให้แม่ตาย

แล้วก็เป็นฉันที่ทำให้พ่อตายด้วย

หลายวันก่อนที่แม่ใกล้จะคลอด จู่ ๆ ก็นึกครึ้มอยากไปซื้อเสื้อผ้าให้ฉันที่ห้างสรรพสินค้า จึงถูกรถคันหนึ่งชนเข้า เมื่อถึงโรงพยาบาล อาการก็ร่อแร่แล้ว การผ่าคลอดช่วยชีวิตฉันเอาไว้ แต่ไม่สามารถรักษาชีวิตของแม่เอาไว้ได้

เธอตายจากไปในวันที่ฉันเกิดขึ้นมา

แม้ประโยคสุดท้ายที่แม่พูดข้างหูพ่อว่า “ดูแลโยวโยวโยวให้ดี บอกลูกว่า แม่รักลูก”

ประโยคนั้น พ่อเป็นคนบอกฉันข้างหูตอนที่เขาเมา

แต่พ่อก็ยังไม่เหลียวแลฉัน

พ่อมักพูดประโยคเหล่านั้นเฉพาะตอนที่เขามา

ส่วนเวลาอื่นก็เอาแต่ทำหน้าเย็นชา ไม่มองหน้าฉัน ราวกับว่าในบ้านไม่ฉันคนนี้อย่างไรอย่างนั้น

แต่ก่อนหน้านี้ไม่นาน คนเป็นพ่อที่ไม่แยแสฉัน

ก็ตายจากไปเช่นกัน ด้วยการฆ่าตัวตาย

พ่อทิ้งจดหมายไว้ฉบับหนึ่ง

แต่พี่ชายไม่ยอมให้ฉันอ่าน

ไม่แล้วก็ยอมให้ฉันไปร่วมงานศพของพ่อด้วย

ไม่ไปก็ไม่ไป

ถึงอย่างไรพ่อก็คงไม่อยากเห็นหน้าฉันในวาระสุดท้ายอยู่ดี