Share
บทที่ 10
Related chapter
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 11
ในช่วงเวลาอันแสนทรมานนั้น ฉันได้พบกับเธอกายใจอ่อนล้า จิตวิญญาณที่ถูกย่ำยีจนไม่เหลือชิ้นดีริมฝีปากแห้งแตกระแหง ดวงตาม่วงช้ำ เส้นผมทั้งยุ่งเหยิงทั้งแห้งกรอบหัวสมองของฉันมึนงง ย่างก้าวไร้เรี่ยวแรงไม่รู้ว่าต้องเดินไปทางไหนสุดท้ายก็หยุดอยู่บนสะพานลอยเปลี่ยวไร้ผู้คนฉันมองลงไปด้านล่างไม่มีคนเลยยังโชคดีที่ไม่สร้างความตื่นตระหนกให้ผู้คนต่อมาเธอถึงได้บอกว่า “ตอนที่ฉันเห็นเธอ ดูไม่ได้คือคำแรกที่ผุดขึ้นมาในหัว ไม่ใช่หน้าตาดูไม่ได้ กลับกันเธอหน้าตาดี เพียงแต่สภาพแย่มาก”“เหมือนกับสัตว์ที่ใกล้จะคอแห้งตายกลางทะเลทราย”“เหมือนปลาที่กำลังจะจมน้ำตายในแม่น้ำ”ฉันยิ้มพลางตีมือเธอ “พูดอะไรเพ้อเจ้อ ปลาจะจมน้ำตายได้ยังไง”เธอกลอกตามองฉัน“ก็ประมาณนั้นแหละน่า”“ให้ความรู้เหมือนหมดอาลัยตายอยาก สามารถตายได้ทุกเมื่อ”รอยยิ้มของฉันแข็งค้างความจริงแล้วบ่ายวันนั้น ฉันตั้งใจจะกระโดดลงจากสะพานลอยเพียงแต่เธอห้ามฉันไว้ก่อน“มีไฟแช็กไหม?”เธอคาบบุหรี่ในปาก ขณะที่เอ่ยประโยคแรกกับฉันฉันส่ายหน้าเธอเหมือนไม่เข้าใจว่าฉันหมายความว่าอะไร ก่อนจะนั่งลงข้างกายฉัน พร่ำเพ้อเล่าเรื่องราวของตัวเอง
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 12
ทุกวันที่ได้อยู่กับหลินเยว่นั้นมีความสุขมากชื่อนั้นเหมือนคนไม่มีผิด เธอคือดวงอาทิตย์น้อยที่นำพาความสุขมาให้ผู้คน ชวนให้คนสบายทั้งกายทั้งใจ อย่างน้อยก็เป็นเหมือนดวงตะวันในชีวิตของฉันฉันเคยบอกเธอหลายต่อหลายครั้ง “เยว่เยว่ ถ้าไม่มีเธอฉันคงตายไปตั้งนานแล้ว”เธอตีมือฉันเบา ๆ “คำพูดเธอนี่น่าเชื่อกว่าคำโกหกของพวกผู้ชายเฮงซวยอีกนะเนี่ย”ฉันพยักหน้า ฉันไม่ได้โกหกเธอชะงักไป ยกมือขึ้นกุมใบหน้าฉัน เอ่ยน้ำเสียงจริงจัง“นี่ นับแต่นี้ไป ถ้าฉันไม่อนุญาต”“หลินโยวโยว เธอห้ามตายเด็กขาด”ฉันกลับคำเสียแล้วอันที่จริงฉันก็อยากรักษาคำพูดอยู่หรอกเพราะตั้งแต่ที่ได้อยู่กับเธออาการซึมเศร้าของฉันก็ทุเลาลงเรื่อย ๆ ไม่นานฉันก็ไม่ต้องกินยาอีกต่อไปเพราะว่าเยว่เยว่ของฉันจะพาฉันไปกินของอร่อย และเมื่อถึงวันเกิดของฉันก็จะเขียนหน้าเค้กว่า “สุขสันต์วันเกิดน้องสาวของฉัน”พาฉันซ้อนรถมอเตอร์ไซค์กินลมชมวิวอันสวยงามยามค่ำคืนทั้งยังร้องเพลงที่ตัวเองเขียนให้ฉันฟังเธอเคยถามฉันอย่างจริงจังว่า “โยวโยว ฉันไม่มีคนครอบครัว”“ถ้างั้นเธอมาเป็นน้องสาวฉันไหม”ฉันพยักหน้าด้วยน้ำตาร้องไห้สะอึกสะอื้นแล้วก็ยิ้มออก
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 13
วันที่ห้าหลังจากที่ฉันตายจากไปเรียวคิ้วของพี่ขมวดเข้าหากันแน่นยิ่งขึ้นเรื่อย ๆสีหน้าเริ่มตื่นตระหนกเพราะแต่ก่อนฉันหนีออกจากบ้านไปนานที่สุดก็แค่สามวันตอนนี้ฉันชักตั้งตาคอยดูอยากเห็นท่าทีของพี่ชายตายเมื่อรู้ข่าวการตายของฉันหลังจากอยู่กับพี่เยว่เยว่ เธอบอกกับฉันว่า คนเราต้องใช้ชีวิตให้มีความสุขความสุขสำคัญที่สุดเพราะอย่างนั้นคะแนนของฉันจึงตกลงมาฮวบฮาบจนเกือบโดนคุณครูที่โรงเรียนเรียกพบ ต่อมาพี่ชายหลินลู่หมิงถูกเรียกไปที่ห้องพักครูหลังจากกลับมาถึงบ้าน พี่ก็ระเบิดอารมณ์ใส่ฉันโดยไม่ทันตั้งตัว“หลินโยวโยว เธออายุ 18 แล้วนะ”“ช่วยทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่หน่อยจะได้ไหม เธอคิดว่ามันเท่มาหรือไง ที่เรียกร้องความสนใจด้วยการคะแนนตก?”แต่ก่อนฉันทำเพื่อเรียกร้องความสนใจจากพ่อและพี่ชายฉันถึงขั้นเห็นว่าการเลือดกำเดาไหลเป็นเรื่องน่ายินดีเพราะอย่างนั้นเวลานั้น พี่ชายกับพ่อจะรุมล้อมข้างกายฉัน สนใจฉันมากขึ้นทว่าตอนนี้สำหรับฉันแล้ว การตั้งใจเรียนไม่มีความหมายอีกต่อไป ฉันก็แค่ทำตามใจอยาก ใช้ชีวิตให้มีความสุขสักหน่อยฉันไม่โต้เถียงกับเขาอีกต่อไปเอาแต่ก้มหน้าไม่พูดไม่จาแต่เขากลับเหมือนถ
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 14
พี่เยว่เยว่ไม่เคยให้ฉันต้องกลับบ้านคนเดียวเธอพาฉันออกไปเที่ยว แต่ไม่ให้ฉันดื่มเหล้าถ้าเธอดื่มจนเมา ก็จะวานให้เพื่อนสนิทส่งฉันกลับบ้านพวกเขาต่างเป็นสุภาพบุรุษเป็นสุภาพบุรุษยิ่งกว่าเพื่อนที่สวมสูทรองเท้าหนังพวกนั้นของหลินลู่หมิงด้วยซ้ำฉันถึงได้รู้ว่า คนประเภทเดียวกันมักดึงดูดเข้าหากันนั้นเป็นความจริงเพราะในสายตาของหลินลู่หมิง ฉันนั้นคือสิ่งสกปรก เพราะอย่างนั้นเพื่อนของเขาคงคิดว่าจะลูบจะคลำฉันอย่างไรก็ได้แต่พี่เยว่เยว่นั้นเห็นฉันเมื่อน้องสาวแท้ ๆ ของตัวเอง เพราะอย่างนั้นเพื่อนของเธอจึงเห็นฉันเป็นน้องสาวแสนน่ารักแล้วก็มีเรื่องไม่คาดฝัน มีผู้ชายคนหนึ่งบอกว่าชอบฉันชอบฉันตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอกันพี่เยว่เยว่ส่งสายตาให้ฉัน แอบดึงฉันมาใกล้แล้วกระซิบข้างดูฉัน“หลินอีเป็นคนเงียบ ๆ ตั้งแต่ฉันรู้จักเขามา เขาไม่เคยมีแฟนเลย เวลาออกไปเที่ยวก็ไม่เคยรุ่มร่าม”“ถ้าเธอชอบ จะลองคบกับเขาดูก็ได้นะ แต่ยังไงเธอก็เป็นเด็กผู้หญิง พยายามอย่างมีแฟนก่อนวัยอันควรเลย”ฉันคบกับเขาหลินอีฉันถึงได้รู้ว่าตอนที่ผู้ชายคนหนึ่งรักและทะนุถนอมผู้หญิงอีกคนหนึ่งเป็นยังไงอมไว้ในบางก็กลัวจะละลายจะถือ
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 15
“เธอมันหน้าไม่อาย หลินโยวโยว”“อยากจะนอนกับผู้ชายไม่มีหัวนอนปลายเท้าขนาดนั้นเลยหรือไง?”เลือดลมสูบฉีดไปทั่วร่างของเขา ตรงหน้าถูกปกคลุมไปด้วยหมอกควันฉันใช้แรงทั้งหมดที่มีตบหน้าเขาใบหน้าของพี่ชายหันไปเล็กน้อย บนดวงหน้าขาวนั้นขึ้นรอยแดงอย่างชัดเจนแววตานั้นยากจะอธิบายที่เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายที่ฉันต่อต้านเขาเพราะฉันตั้งใจจะจากบ้านหลังนี้ไปเสียที“พี่คะ นี่คือครั้งสุดท้ายที่ฉันจะเรียกพี่ว่าพี่”“สิบแปดปีที่เลี้ยงฉันมา ก็เป็นสิบแปดปีที่แสนทรมานสำหรับฉันเหมือนกัน”“พี่ไม่คู่ควรที่จะเป็นพี่ชายของฉัน”หลินลู่หมิงเลิกคิ้วขึ้น ดวงตาหรี่ลง ริมฝีปากเม้มเข้าหากัน ราวกับสิงโตเดือดดาลที่กำลังพยายามอดกลั้นไฟโทสะของตัวเองเอาไว้เพียงพริบตาเดียว เครื่องหน้าหล่อเหลาของเขาก็เริ่มบิดเบี้ยว คว้าไหล่ของฉันไว้จนสั่นสะท้าน“หลินโยวโยว เธอบ้าไปแล้วจริง ๆ”“ต่อให้เธอสำนึกได้ ฉันก็ไม่มีทางยกโทษให้เธอ ไม่ยอมให้เข้าก้าวเข้าประตูบ้านหลังนี้อีกแน่นอน”ฉันหัวเราะเสียงเย็น จ้องตรงไปที่ดวงตาเขามองลึกเขาไปในแววตาของเขา“ฉันไม่ง้อหรอก”“ตลอดสิบแปดที่ผ่านมา นี่คือการตัดสินใจที่ถูกต้องที่สุดของฉั
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 16
เจ็ดวันหลังจากฉันตายหลินลู่หมิงตัดสินใจออกตามหาฉันเป็นครั้งแรกแต่หลินเสี่ยวหย่ากลับขวางเขาไว้ “พี่คะ พี่โยวโยวต้องไปอยู่ที่บ้านผู้ชายคนนั้นแน่เลย”“ขืนพี่จะหาพี่สาวตอนนี้ แล้วบังเอิญเห็นพี่สาวกับแฟน...”พูดถึงเท่านั้นก็หยุดลงหลินลู่หมิงกระแทกตัวลงนั่งบนโซฟาหนังแท้ในบ้าน โยนกุญแจรถบีเอ็มอับเบิลยูไปอีกทางล้มเลิกความคิดที่จะออกตามหาฉันฉันมองหลินเสี่ยวหย่ายกยิ้มมุมปากอย่างลำพองใจหลังจากนั้นไม่นาน หลินลู่หมิงก็โทรหาเพื่อนของเขา ต่อว่าฉัน“หลินโยวโยวไม่รู้ว่าไปบ้าอยู่ไหน เจ็ดวันแล้วก็ยังไม่กลับบ้าน”“เฮ้อ น้องสาวของนายคนนั้น ก่อนหน้านี้ฉันเคยเจอที่บาร์สองสามครั้ง รอบตัวมีแต่เพื่อนไม่เอาถ่าน ไม่เป็นผู้เป็นคน”“ตอนนี้คงอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชายคนไหนสักคน”ฉันฟังเขากับเพื่อนใส่ร้ายป้ายสีดูถูกเหยียดหยามฉันด้วยใบหน้าเรียบเฉยที่แท้แล้วในสายตาของเขา ฉันเป็นผู้หญิงอย่างนั้นหรอกหรือส่วนน้องสาวของเธอนั้นสะอาดบริสุทธิ์สินะฉันลอยละล่องออกไปไกลมองดูแสงไฟจากบ้านเรือนสว่างขึ้นแต่กลับไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิดฉันคิดถึงเยว่เยว่ ทั้งยังคิดถึงหลินอีด้วยบนโลกนี้ยังมีพวกเขาที่ใส่ใจฉันแ
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 17
แต่คิดไม่ถึงเลยว่าเยว่เยว่จะมาตามหาฉันที่บ้านเธอเกลียดพี่ชายของฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะบางครั้งจำเป็นต้องมาส่งฉันกลับบ้าน เธอไม่ทางถ่อมาถึงชานเมืองแสนไกลขนาดนี้หรอกแต่เพราะฉันไม่รับโทรศัพท์มาเจ็ดวันแล้ววินาทีที่หลินลู่หมิงเปิดประตูห้อง เมื่อเห็นผู้มาเยือน รอยสักบนกระดูกไหปลาร้า และผมเดทล็อกที่เป็นเอกลักษณ์ เรียวคิ้วก็ขมวดแน่นเขากำลังจะอ้าปากพูด“นายขังโยวโยวไว้ที่ไหน?”หลินลู่หมิงขมวดคิ้วแน่นยิ่งกว่าเดิม“เธอไม่ได้มั่วสุมกับพวกเธอหรอกหรือ?” น้ำเสียงดูเหยียดหยาม สายตามองต่ำเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะ เขาดูถูกทุกคนที่สนิทสนมกับฉันเขาจะดูถูกฉันก็ได้ แต่ฉันไม่ยอมให้เขาดูถูกเพื่อนของฉัน พี่สาวของฉันเด็ดขาดดวงตาของเยว่เยว่เบิกขึ้น เธอชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะสีหน้าจะกลายเป็นเย็นชา“หลินลู่หมิง นายยังเป็นคนอยู่ไหม?”“น้องสาวนายหายตัวเป็นเจ็ดงัน แต่นานกลับไม่ออกตามหาเธอ?”“นายไม่กลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเธอหรือ?”มือของหลินลู่หมิงที่จะลูกบิดประตูกำแน่นจนขาวซีด ฉันมองเห็นความหวาดกลัวในแววตาของเขา แต่ก็เพียงแค่แวบเดียวเท่านั้นก่อนที่เขาจะกลับมาสงบนิ่งดังเดิม“จะเกิ
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 18
หลินลู่หมิงคิดแล้วคิดอีกนับครั้งไม่ถ้วนหากคืนนั้นเขาออกตามหาน้องสาวตัวเองตามที่หัวใจเรียกร้องไม่แน่ว่าจุดจบอาจจะต่างออกไปทว่าฝีเท้ากลับหยุดลงตรงหน้าประตูเขาคิดว่าหลินโยวโยวต้องกลับมาแน่นอนไม่ว่าตัวเองจะด่าทอเธออย่างไร แต่เธอก็คือน้องสาวของเขา เขาคือครอบครัวหนึ่งเดียวของเธอที่เหลืออยู่บนโลกนี้ถ้าไม่กลับมา จะไปไหนได้?หลินลู่หมิงไปยังสถานีตำรวจ แจ้งความบุคคลสูญหายตำรวจสอบถามหลินลู่หมิงตามปกติ “หายตัวไปกี่วันแล้ว”เขาตอบอย่างรู้สึกผิด “เจ็ดวันครับ”“คุณเป็นพี่ชายแท้ ๆ ของเธอหรือ?”“น้องสาวหายตัวไปตั้งเจ็ดวัน คุณเพิ่งจะมาแจ้งตำรวจตอนนี้เนี่ยนะ?”แววตาของตำรวจกวาดมองเขาหัวจรดเท้า น้ำเสียงไม่เป็นมิตรในใจของเขาสัมผัสได้ถึงลางร้ายที่รุนแรงยิ่งขึ้นเขาไม่มีสตินึกคิดเสียงหนึ่งดังซ้ำวนไปในหูของเขา“นายไม่กลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือ”ฉันลอยอยู่กลางอากาศ มองดูพี่ชาย ท่าทีเหมือนกับแมลงวันหัวขาดที่บินสะเปะสะปะรู้สึกแปลกใหม่อยู่เหมือนกันแฮะนี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกตื่นกลัวเพราะฉันฉันถึงกับคิดว่า โชคดีที่ฉันตายแล้วไม่อย่างนั้นถ้าเขาเจอตัวเขาสิ่งแรกที่เขาทำคงตบห
Latest chapter
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า ตอนพิเศษ
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 23
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 22
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 21
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 20
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 19
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 18
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 17
เมื่อฉันตาย พี่ชายกลายเป็นบ้า บทที่ 16
