MasukShare
เพียงชั่ววูบ 41
Terakhir Diperbarui:
2025-02-21 09:30:46
Bab terkait
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 42
“ฉันกอดนายได้หรือเปล่า” วินตราตัวแข็งค้างแต่ยังถามคำถามที่ไม่รู้ว่าตัวเองอยากได้คำตอบแบบไหน“กอดในฐานะอะไรครับ” “กอดในฐานะเพื่อนมนุษย์เพื่อนร่วมโลกกอดเพื่อแบ่งปันความอบอุ่น—” เดนีสที่ยังพูดไม่จบประโยควินตราก็หันหน้ามาเผชิญหน้า“ฉันไม่ต้องการความสงสาร” สรรพนามเปลี่ยนไปไม่ใช่ในฐานะเจ้านายกับลูกน้องแต่เป็นเพียงวินตรากับเดนีสไม่มียศถาอะไรมาเกี่ยวข้องเป็นเพียงคนสองคนที่ยืนประจันหน้ากันอยู่ตรงนี้วินตราหลุบตาลงแพขนตาเหมือนใบพัดนั้นสั่นระริกแทบจะซ่อนความอ่อนแอเอาไว้ไม่มิดและคนตรงหน้าเป็นเพียงคนเดียวที่ได้เห็นความอ่อนแอความไม่เอาไหนของวินตราเป็นการเปิดเปลือยให้อีกฝ่ายได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดที่ผ่านมา“ฉันรู้นายเป็นคนเก่งอย่าลืมว่านายเป็นเพียงปุถุชนคนธรรมดาคนหนึ่งต่อหน้าคนอื่นนายจะแสร้งทำตัวเข้มแข็งแข็งแกร่งยังไงก็ได้แต่อย่างน้อยเวลาอยู่ต่อหน้าฉันอย่าฝืนเลย…ฉันอาจไม่ใช่คนที่ดีพร้อมแต่อย่างน้อยขอให้ฉันได้เป็นพื้นที่ปลอดภัยให้นายนายไม่ได้อยู่และต่อสู้ปัญหาเพียงลำพังเพียงแค่นายเอ่ยปาก…ไม่ว่าปัญหาจะเล็กใหญ่แค่นั้นฉันจะช่วยนายแบกเอง” เดนีสเกลี่ยผมที่ปรกหน้าผากของวินตราเบาๆวินตราเองก็ไม่หลีกเลี่ยงสั
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 43
แป๊บๆก็เกือบจะขึ้นปีใหม่วินตราทำงานที่นี่มาเกือบปีปีหน้าเดือนมกราคมก็ครบรอบหนึ่งปีพอดีจากท่านประธานที่เอาแต่ใจทำงานเช้าชามเย็นชามเมื่อเทียบกับตอนแรกที่เจอกันตอนนี้ดีกว่ามากวินตรามองท่านประธานที่สั่งงานกับเลขาหน้าห้องอย่างเป็นระบบตอนประชุมก็ตอบคำถามลับฝีปากกับบอร์ดบริหารได้เป็นอย่างดีความจริงวินตราวางแผนเอาไว้แล้วว่าหากท่านประธานของเขาเติบโตได้อย่างสง่างามเมื่อไหร่วินตราจะลาออกและไปใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองต้องการแต่เหมือนโชคชะตาไม่เป็นใจชีวิตเขาที่ไม่รู้เมื่อไหร่พัวพันกับท่านประธานจนเหมือนเงาติดตามตัวแบบนี้ มีท่านประธานที่ไหนมีคุณเลขามือทองที่นั่น งานเลี้ยงพบปะห้าสิงห์เองก็เช่นกันคุณเลขาก็มาส่งและมารอรับเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือมีบอดีการ์ดคอยคุ้มกันห่างๆสองคนวินตราอ่านรายงานรออีกฝ่ายที่ร้านกาแฟข้างๆเช่นเดิม“ไงไอ้นีสการงานไปได้สวยนี่หว่าเห็นว่าแก้ปัญหาใหญ่ได้แล้ว” เวคินเอ่ยถามในขณะที่มืออีกข้างก็แกว่งของเหลวสีอำพันไปด้วย“เออกว่าจะผ่านไปได้เกือบตาย” เดนีสทำหน้าเหม็นเบื่อ“ฮ่าๆ” สานิชหัวเราะเยาะอย่างไม่ไว้หน้า “มึงใจร้อนไอ้นีสต้องเชือดนิ่มๆอย่างคุณชายกิตติกร” สานิชเย้ากิตติกรที่กอดอกอยู่
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 44
เดนีสเลิกปาร์ตี้เร็วกว่าที่วินตราคิดไว้เพียงสี่ทุ่ม ปกติต้องเกือบเช้าวันใหม่ ออกจากคลับมาใส่บาตรต่อได้เลยทำนองนั้น เขาเดินเข้ามายังร้านกาแฟที่อีกฝ่ายบอกกล่าว เดนีสกวาดสายตามองไปทั่วร้านก่อนจะมองเห็นแผ่นหลังที่คุ้นตา ยิ่งเห็น ยิ่งอยากโทษตัวเอง ไม่แปลกที่ภายในคอนโดของวินตราจะมีกองขยะสุมกันเต็มห้องหากเขาผ่านเหตุการณ์เลวร้ายขนาดนั้นป่านนี้คงเป็นบ้าไปแล้วไม่อาจฝืนทนกล้ำกลืนมาทำงานเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแบบนี้ได้ยิ่งรู้เบื้องหลังอีกฝ่ายเดนีสเองก็ยิ่งตำหนิตัวเองหากเขารู้…จะทำตัวดีกับอีกฝ่ายมากกว่านี้สักหน่อยแต่เรื่องละเอียดอ่อนและน่าอายแบบนี้ใครอยากจะเปิดปากเล่ากันเล่าแล้วใครจะเชื่อความคิดมากมายวิ่งวนในหัวของเดนีส‘อยู่ที่วินตรา’ เดนีสเข้าใจประโยคที่พ่อเขาพูดอ้อมๆแล้วอีกทั้งสื่อยังเลือกที่จะประจานเหยื่อโดยโชว์หน้าหราบนสื่อออนไลน์และปกป้องผู้กระทำผิดที่มีสีมียศตำแหน่งพวกนั้นระยำ! หากเปิดหน้าเผชิญเหยื่อจะต้องใช้ความเข้มแข็งมากแค่ไหนวะสภาพจิตใจไหนจะคอมเมนท์ที่รับสารฝั่งเดียวบางทีโลกใบนี้มันก็โหดร้ายไม่มีพื้นที่ปลอดภัยให้เหยื่อเลยแม้แต่คอมเมนท์สงสารเห็นใจยังไม่มีได้แต่คอมเมนท์ไปตามลมแห่ขึ้นรถท
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 45
เดนีสซบหน้าที่ไหล่มนก่อนจะจุมพิตแผ่วเบา และกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นไปอีก การกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ทำเอาวินตราปั้นสีหน้าไม่ถูก เหมือนมีผีเสื้อนับร้อยบินวนอยู่ในท้อง ไหนจะจุมพิตที่ลาดไหล่เมื่อครู่ แม้จะมีเสื้อผ้าขวางกั้น และลมหายใจร้อนที่รดอยู่ตรงต้นคอทำเอาวินตราร่างกายแข็งค้าง…แม้จะเปิดใจให้แต่ทว่าร่างกายยังไม่คุ้นชิน มีบางครั้งที่รู้สึกต่อต้านอยู่บ้าง “ฉันไม่ทำอะไรนายจริงๆแค่อยากจะกอดอยากจะโอบกอดนายไว้อยากจะส่งต่อความสุขที่ฉันมีให้นายจนหมด” ไม่รู้เพราะแอลกอฮอล์หรือเพราะเรื่องสะเทือนใจที่ได้ยินมาทำให้เดนีสเปิดปากเอ่ยถึงความในใจ“ฉันอยากจะทะนุถนอมนายให้มากกว่านี้แต่ก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำยังไงไม่รู้ว่าจะต้องทำแบบไหนนายถึงจะไม่กลัวฉันและไว้ใจฉันฉัน…อยากจะปกป้องนายอยากจะอมนายไว้ในปากไม่ให้ใครได้เห็น” ประโยคหลังรู้สึกแปลกๆเดนีสพูดพลางสูดน้ำมูกไปด้วย“นายรังเกียจคนอื่นได้แต่อย่ารังเกียจสัมผัสจากฉันเลย” น้ำเสียงเจือความเว้าวอนอยู่ในนั้น“ฉันไม่เคยอยากมีอำนาจในมือเท่านี้มาก่อนเมื่อก่อนฉันไม่รู้จะมีมันไว้เพื่ออะไรแต่ตอนนี้ฉันจะมีมันไว้เพื่อปกป้องคนที่ฉันรัก” เสียงประโยคท้ายๆเริ่มยานคางวินตราตัวแ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 46
วินตราตื่นเช้ามาก็ไม่เห็นอีกฝ่ายแล้วเขาเข้าไปจัดการตัวเองก่อนจะออกมาพบท่านประธานที่นั่งอ่านไอแพดของเขาตรงหน้ามีอาหารเช้าเรียงรายเอาไว้สองสามอย่าง“ท่านประธานทำ?”“ไม่ใช่ฉันแล้วจะใครนั่งลงแล้วกินให้หมด” วินตรากวาดมองอาหารเช้าที่วางเรียงรายตรงหน้าไม่น่าเชื่อว่าท่านประธานเฮงซวยจะทำกับข้าวเก่งขนาดนี้ “มากไป”“น้อยไปต่างหากนายอยู่ได้ยังไงกินแต่อาหารขยะพวกนั้น” “ก็มันสะดวก”“แต่ไม่ดีต่อสุขภาพ” วินตราไม่พูดอะไรก้มทานโจ๊กสีขาวกับเครื่องเคียงสองสามอย่างมีน้ำเต้าหู้ด้วย “ต่อไปเรื่องอาหารการกินฉันจะดูแลเอง” วินตราเงยหน้าขึ้นมาถาม“จะอยู่ที่นี่?” เดนีสทำทียกกาแฟขึ้นมาจิบ “ฉันทนที่จะเห็นห้องรกไม่ได้ต่างหาก”“อ้อ”“และอย่าคิดจะไปอยู่ที่อื่นเด็ดขาดการจัดการตัวเองเป็นศูนย์ขนาดนี้”“เผด็จการ” วินตรากัดปาท่องโก๋พลางยิ้มที่มุมปากไปด้วยเดนีสตีหน้านิ่งไม่ตอบโต้อะไรอีกวินตราไม่เคยได้รับความอบอุ่นการเอาใจใส่อย่างนี้มาก่อนการตระเตรียมอาหารเช้าให้โดยที่ไม่ต้องร้องขอไม่เหมือนอย่างที่ศูนย์เลี้ยงเด็กเขาเติบโตมาเพียงลำพังมีแต่ความใฝ่ดีที่ทำให้เขาไม่เฉาตายไปเสียก่อนกอบโกยความหวังที่ส่องแสงริบหรี่วิ่งตรงไปข้างห
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 47
การมาทำงานพร้อมกันของคุณเลขาและท่านประธานในทุกๆเช้าไม่ใช่เรื่องแปลกแต่บรรยากาศระหว่างคนทั้งสองมากกว่าที่ปรียานุชสามารถสัมผัสได้ว่า…มันดีแบบแปลกๆมีโมเมนต์เล็กๆที่บางครั้งเหมือนจะเห็นสายตาท่านประธานทอดมองคุณเลขาด้วยสายตาอ่อนโยนเหมือนทาสแมวที่ไม่ว่าจะโดนข่วนกี่สิบครั้งก็มีความรักให้เหมือนเดิมคุณเลขาเองก็ไม่ได้หน้าตึงเหมือนโมโหอยู่ตลอดเวลาอย่างตอนที่เข้ามาทำงานแรกๆตอนนี้พวกเขาทั้งสองคนเลขาหน้าห้องกับเลขาส่วนตัวสามารถประสานงานกันได้อย่างมีประสิทธิภาพบรรยากาศรอบๆตัวคุณเลขาเองก็ไม่ได้แผ่รังสีอำมหิตใส่ท่านประธานเหมือนช่วงแรกๆ หรือว่าเธอจะคิดมากไปจนฟุ้งซ่านปรียานุชโคลงศีรษะก่อนจะเคาะพิมพ์รายงานในหน้าจอโดยไม่สนใจเรื่องกอสสิปพวกนี้อีก “ตีมหน้ากาก?” วินตราถามขณะอ่านรายละเอียดภายในงานรวมไปถึงเงินรางวัลการประกวดการแต่งกายส่วนใหญ่งานแบบนี้พวกบอร์ดบริหารไม่ค่อยมากันเดนีสเองปีที่แล้วเขาก็ไม่ได้เข้าร่วมอีกอย่างหากมีพวกบริหารนั่งกันสลอนลูกจ้างคงจะเกร็งๆกันหมดไม่มีเรื่องสุรามึนเมาปีนี้เดนีสทุ่มเป็นหม้อไฟชื่อดังเพราะเขารู้ดีเรื่องปัญหาที่เคยก่อเอาไว้เลยอยากจะชดเชยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้อีกอย่างเรื่อง
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 48
ตกเย็นเดนีสก็พาวินตราไปเลือกชุดเสื้อกั๊กสูทมาหนึ่งชุดโดยมีเดนิมเป็นคนจัดแจงให้ “เหมาะมากเลยครับ” เดนิมที่กลับมาอยู่บ้านหลังจากขอเลิกรากับอดีตสามีอย่างพิพัฒน์นานๆถึงจะเข้าร้านทีอีกอย่างเป็นงานสำคัญของพี่ชายเขาเลยออกมาร้านมาช่วยเลือกให้ตัวเองแต่เหมือนอีกฝ่ายจะให้เขาช่วยเลือกชุดให้คุณเลขาส่วนตัวมากกว่า“ขอบคุณครับ” วินตราตอบเสียงเรียบแววตาของเดนิมทำเอาวินตราประหม่าอย่างบอกไม่ถูกสายตากลมสุกใสเหมือนตากวางเวลามองมาที่เขาและท่านประธานเหมือนมีอะไรแฝงอยู่ในนั้น“ขอบคุณนะน้องรัก” “ยินดีครับ” ก็จะไม่ให้น้องชายอย่างเดนิมยิ้มได้อย่างไรบัตรเครดิตวงเงินเยอะขนาดนั้นพี่เดนีสไม่เคยให้เขายืมด้วยซ้ำแต่กลับอยู่กระเป๋าสตางค์ของคุณเลขาส่วนตัวจะไม่ให้เขายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ใส่คนทั้งคู่ได้อย่างไร แถมร้าน JeansShore ยังมีหน้ากากขนนกหลากหลายให้เลือกอีกโจชัวร์พาร์ทเนอร์ร้านที่สวมกางเกงยีนแฟชั่นเปิดหน้าขาจนเหมือนเศษผ้าในความคิดของเดนีสเดินเข้ามาหาพร้อมกับแนะนำหน้ากากแต่ละชิ้นให้คุณเลขาได้ฟังและเลือกอีกฝ่ายพูดน้ำไหลไฟดับจนวินตราเวียนหัวไปหมดเลยหยิบมาสักอันเพื่อตัดรำคาญ “อันนี้แหละครับ”“เหมาะมากเลยครับ” โจชัวร์ด
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] เพียงชั่ววูบ 49
แต่กรณีของเดนีสนั้นโชคดีกว่ามากเพราะพื้นเพทางฝั่งแม่และพ่อก็มีอำนาจและบารมีพอสมควรเป็นห่วงก็แต่คุณเลขามีเพียงตัวคนเดียวไม่มีป้อมปราการให้หลบหนีเดนีสยังโชคดีที่มีรั้วศศิภักดีเป็นที่กำบังมีเพื่อนพี่น้องที่คอยช่วยเหลือแต่วินตรามีเพียงเขาเขาคนเดียวเท่านั้นไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังไงจะเหมือนเดิมอย่างนี้ไหมแต่ว่าตอนนี้เขาเป็นเพียงผู้ชายคนหนึ่งที่ยังคงอยากทำตามความปรารถนาอยากจะเก็บเกี่ยวความทรงจำดีๆที่มีร่วมกันให้มากที่สุดอย่างเช่นดินเนอร์ใต้แสงเทียนค่ำคืนนี้ วินตราขมวดคิ้วมุ่นก่อนลงจากรถอีกฝ่ายยังให้เขาสวมใส่หน้ากากบ้าบอนี่อีกด้วยจับจูงมือขึ้นลิฟต์แก้วไปยังชั้นบนสุดของโรงแรมหรูหกดาวแห่งหนึ่งเหมาชั้นรูฟท็อปเอาไว้มีเพียงพวกเขาสองคนและนักแสดงดนตรีแจ๊ซคอยบรรเลงขับกล่อมให้บรรยากาศค่ำคืนนี้โรแมนติกและหอมหวานเดนีสฉีกยิ้มปากเกือบจะถึงรูหูมีเพียงวินตราที่เอาแต่เหม่อมองไปด้านข้างทอดมองท้องฟ้าเส้นผมปลิวไปตามลม เดนีสจับฝ่ามือของวินตราอย่างทะนุถนอมวินตราชักมือกลับ“เป็นอะไรไป” วินตราถอดหน้ากากออกอย่างช้าๆจดจ้องชายหนุ่มตรงหน้าที่สวมหน้ากากสีเทาไว้ครึ่งหน้าใช้สายตาสำรวจดวงตาไล่มาตรงโหนกแก้มและริมฝีปากเป็
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21
Bab terbaru
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว 2 (จบ)
“พ่อครับแม่ครับอยู่ไหนครับ” ก่อนจะได้ยินเสียงแทรกเข้ามา“อย่าให้พ่ออยู่กับแม่ไม่งั้นแม่จะไม่สบาย”“หา” เดนีสหน้าตื่นก่อนจะแง้มประตูแอบฟังต่อ สามพี่น้องพยักหน้าให้กัน“จริงแม่จะเสียงแหบและบ่นปวดเอวแล้วก็มีรอยยุงกัดเยอะด้วย” สามพี่น้องปรึกษาหารือกันเหมือนกำลังคุยเรื่องโลกแตกวินตราหัวเราะน้อยๆในลำคอก่อนจะมองพ่อหมาที่เงี่ยหูฟังลูกๆคุยกันสมน้ำหน้า! “พ่อชอบเล่นกับแม่แรงๆสงสารแม่พวกเราต้องปกป้องแม่ให้พ้นจากเงื้อมมือพ่อ” สามพี่น้องชูกำปั้นใส่กันสักพักแม่บ้านและพี่เลี้ยงก็มาตามเพราะปู่ย่ามารับไปเล่นบ้านใหญ่สามคนดีใจใหญ่เพราะว่าจะได้เจอลูกพี่ลูกน้องอีกหลายคนก่อนจะเฮโลลงบันไดไปข้างล่างเดนีสหัวคิ้วกระตุกโพล่งด่าในใจ ‘ไอ้ลูกเวร’ ส่วนวินตราหัวเราะท้องแข็งอยู่ข้างหลังเขาเมื่อเดนีสปิดประตูห้องสนิทพร้อมกับสีหน้าไม่สู้ดี “มิน่าพักหลังถึงทำตัวเป็นปรปักษ์กับฉันขนาดนั้นที่ไหนได้!” เดนีสโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงแต่ภรรยาสุดที่รักกลับขำจนตัวงอสองตาแดงเรื่อเพราะว่าหัวเราะมากจนเกินไป“ขำมากหรือไง”“ฮ่าๆฮ่า” วินตรายังขำไม่หยุดก่อนจะอุ้มภรรยาทุ่มลงบนเตียงกว้างด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“อย่าหวังว่าคราวนี้จะรอด” “มะ
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว 1
ส่วนวินตรากับเดนีสเองก็ถอนหายใจเช่นกันยังดีที่เดนอนอยู่อนุบาลสามส่วนแฝดพี่อีกคนอยู่คนละห้องไม่งั้นเรื่องราวคงวุ่นวายมากกว่านี้เป็นแน่พี่ชายทั้งสองหวงน้องสาวยังกะอะไรดีไม่น้อยไปกว่าพ่อหมาเลยนั่นคือเรื่องแรกแล้วก็มีเรื่องราวมากมายตามมาเป็นพรวนวีรกรรมสุดแสบที่ทำเอาวินตราหัวหมุนเป็นประจำโดยเฉพาะลูกชายคนโตที่ถอดแบบเขาออกมามากที่สุดวันนี้นัดกันว่าจะทานมื้อค่ำด้วยกันแต่เดนีสแวะไปเอาเค้กร้านโปรดที่เจ้าสามแสบชอบเลยช้ากว่ากำหนดการที่บอกเอาไว้ว่าจะตั้งโต๊ะอาหารหนึ่งทุ่มตรงแต่ตอนนี้ทุ่มครึ่งพ่อหมายังไม่เห็นแม้แต่เงาเดนอนวัยห้าขวบกอดอกรออยู่บนเก้าอี้ก่อนจะใช้นาฬิกาดิจิตอลของตัวเองต่อสายหาปลายทางวินตราเองก็นั่งรออย่างใจเย็นเช่นกัน“พ่อฮะจะกลับกี่โมงครับ” “อีกสิบนาทีถึงน่าไอ้ลูกชาย” “ระยะทางจากบริษัทถึงบ้านสามสิบห้าไฟแดงแต่ละแยกสองถึงสามนาทีถ้าขับด้วยความเร็วคงที่น่าจะกลับมาก่อนเวลาหนึ่งทุ่มตรงด้วยซ้ำ”“เฮ้! ไอ้ลูกหมาพ่อมีธุระนิดหน่อยตอนนี้จะถึงบ้านแล้วครับ” แม้น้ำเสียงตอนต้นจะติดโวยวายนิดหน่อยตามนิสัยของเจ้าตัวแต่พอเจอวินตราดุไปก่อนหน้าเลยอ่อนลงแต่ไอ้ลูกชายตัวดีเหมือนกำลังซักฟอกเขาเดนีสขุ่นเคือง
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 3 ลูกหมาสามตัว
พอคลอดสองแฝดปุ๊ปคุณแม่ลูกสามอย่างวินตราก็ปิดอู่ทันทีอีกทั้งเดนีสเองก็ยินยอมพร้อมใจทำหมันเพื่อเป็นการให้คำมั่นสัญญาไปในตัวว่าเขาจะไม่ออกนอกลู่นอกทางจะรักแม่หมาเพียงคนเดียวไม่มีลูกนอกสมรสที่ไหนอีก!เดนอนวัยสองขวบเป็นพี่คนโตของสองแฝดชาย-หญิงซึ่งผู้ชายเป็น (New Male) เหมือนวินตราชื่อเดโนส่วนน้องเล็กเป็นเพศหญิงชื่อเดเลเนเป็นรุ่นหลานสามเดอ้อ…ห้าเดถ้านับลูกสาวของเดนิมที่ชื่อเดล่าและลูกชายชื่อเดโลเข้าไปด้วยเมื่อเด็กห้าคนมารวมตัวกันเมื่อไหร่ผู้ใหญ่ก็มักจะปวดหัวทุกทีคุณปู่คุณย่าก็พลอยหมั่นดูแลสุขภาพเพราะลูกชายคนสุดท้องอย่างเดนีนก็แว่วๆว่ากำลังจะมีหลานตัวน้อยให้ศศิภักดีเองเช่นกัน วินตราทำหน้าที่ของผู้บริหารและแม่ที่ดีได้อย่างไม่มีบกพร่องและสร้างสิ่งแวดล้อมในที่ทำงานสำหรับแม่ลูกอ่อนด้วยกลายเป็นว่าบริษัทในเครือศศิภักดีต่างเป็นบริษัทที่คนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ต้องก็อยากจะตบเท้าเข้าทำงานและฝากชีวิตไว้ที่นี่กันทั้งนั้นเพราะผู้บริหารคำนึงถึงพนักงานเป็นหลักจึงทำให้เกิดสภาพแวดล้อมที่ดีต่อทุกเพศสภาพและทุกสถานะ ตอนนี้พวกเขาย้ายออกมาอยู่บ้านใหม่ที่ไม่ไกลจากบ้านใหญ่คุณปู่คุณย่าไปหาได้สะดวกและฝากหลานได้สะดวกเช่น
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 3
“อื้อ” ความจริงเดนีสอยากจะถ่ายภาพนี้ของวินตราเอาไว้ แต่เขาก็กลัวว่าจะหลุดออกไป จึงทำได้เพียงบันทึกภาพสุดแสนอีโรติกนี้เข้าสู่สมองให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อวินตรากระตุกเขาก็อมยิ้มดึงหางแมวออกดังเปาะ ก่อนกิจกรรมจะเริ่มวินตราได้ปูเตียงด้วยผ้าที่สั่งซื้อพิเศษ กันน้ำ พวกเขาเลยสามารถทำกิจกรรมเข้าจังหวะอย่างว่าได้สนุกสุดเหวี่ยง เมื่อช่องทางหลังขยายได้ที่แล้ว เดนีสก็ส่งลิ้นร้อนเข้าไปแหย่รูนั้นที่หุบอ้า ๆ อย่างเชื้อเชิญ แลบเลียช่องทางเหมือนเลียไอศกรีมรสโปรด ตวัดลิ้นเร็วช้าสลับกันตามแต่ใจจะนำพา วินตรากระเถิบตัวหนี ไม่ไหว! เขาเสียวแทบขาดใจ แถมเสียงครวญครางก็ดังขึ้นเรื่อย ๆ พร้อมกับอารมณ์วาบหวามที่กำลังพุ่งขึ้นสูงทุกวินาที แถมพ่อหมายังยกซดน้ำหวานจากช่องทางเหมือนตายอดตายอยาก วินตราเขยิบหนีครางเสียงกระเส่า“มะไม่ไหวอะ” ร่างกายเกร็งกระตุกส่วนหน้าหลั่งออกมาจนเปรอะเปื้อนไปทั่วหน้าขาและผ้าปูที่นอนแถมพ่อหมายังไม่หยุดระรัวลิ้นอีกวินตราหันไปกระชากผมที่เอาแต่ซุกก้นของเขาอย่างหื่นกระหายให้เงยหน้าขึ้นมา“เข้ามาได้แล้ว” เดนีสยันเข่าข้างนึงกับเตียงจับบั้นเอวนั้นที่แอ่นเชื้อเชิญเขาอย่างน่ารักค่อยๆสอดใส
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 2
ทางด้านเดนีสหลังจากทานมื้อเย็นกับพวกห้าสิงห์เขาก็แวะไปเอาของเล่นที่สั่งไว้เพื่อมาเล่นกับภรรยาโดยเฉพาะแต่รถดันติดเสียนี่…มาช้าเป็นชั่วโมงทั้งๆที่นัดกันดิบดีพอมาถึงห้องก็ต้องแปลกใจที่ข้างในมืดสนิทเดนีสเปิดไฟก่อนจะหอบกล่องอย่างทุลักทุเลเข้าไปในห้องนอนของตัวเองพร้อมกับเตรียมจะจ๊ะเอ๋แม่หมากลับกลายเป็นว่าแม่หมาหลับไปแล้วซะงั้น…เพราะแบบนี้เลยเปลี่ยนแพลนกะทันหันย่องเบาเหมือนแมวหนีไปอาบน้ำยังไงก็ต้องได้กินของหวานแหละน่าเดนีสผิวปากอาบน้ำขัดตัวอย่างสบายใจเฉิบพอเขาออกจากห้องนำ้มาเท่านั้นแหละ…เรนเดียร์ตัวน้อยที่แกล้งหลับกำลังหันมามองเขาด้วยสายตาทรงเสน่ห์อย่างล้นเหลือเรียวปากยังชุ่มฉ่ำไปด้วยลิปกลอสนั่งขาแบะเป็นตัวเอ็มหันหลังให้เขานั้น…เดี๋ยวก่อนนะก็ว่าละทำไมภาพนี้มันคุ้นๆโปสเตอร์นั้นรูปเมียรักเขานี่เองให้ตายจะบอกไอ้พวกนั้นไม่ได้เด็ดขาดจะได้ลืมๆไป “วินตรา!” เดนีสตะโกนเสียงเข้ม“อย่าบอกว่านายแบบคือนาย”“ใช่” เดนีสอ้าปากค้างก่อนจะสาวเท้าไปหาคุณภรรยากระโดดทับด้วยความหึงหวง “อะไอ้บ้าเจ็บ” “เจ็บสิจะได้จำ” เดนีสขบย้ำๆที่หัวไหล่มนอย่างมันเขี้ยวตอนนี้แม่หมาสวมเพียงเกาะอกแดงตัวจิ๋วที่กระชากนิดเดียวก็คงจะ
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย 1
“ทำได้ทำได้แน่นอนฉันจะไม่สปอยลูกอีก” มือขวายกสามนิ้วแต่มือซ้ายกลับไขว้กากบาทอยู่ด้านหลังพอเห็นเมียรักไม่พูดอะไรก็ปรี่เข้าไปคลอเคลียขอความเห็นใจทันที“ฉันรู้ฉันผิดเอาเป็นว่าวันหลังจะไม่แอบให้ขนมอีกถ้าลูกหิวต้องหิ้วท้องรอเพราะไม่ทำตามกติกากลุ่มโอเคไหม?” วินตรากอดอกเหลือบตามองอย่างคาดโทษก่อนจะถอนหายใจออกมาแรงๆ “เด็กคนหนึ่งกว่าจะโตต้องเลี้ยงทั้งหมู่บ้านต้องเคารพกติกากลุ่มลูกเรามักน่ารักสำหรับเราเสมอแต่ใช่ว่าจะน่ารักสำหรับคนอื่นที่สำคัญหากไม่สอนให้เขาเคารพกฎหมู่กฎระเบียบเล็กๆน้อยๆพวกนี้จะสอนเขาเมื่อไหร่?”“ฉันรู้ๆฉันผิดไปแล้ว” พ่อหมาแทบจะกราบกรานเขย่าแขนเมียตัวเองขอความเมตตา “วันหลังฉันจะให้ตายตัดสินจะถามนายก่อนโอเคไหม” วินตราถอนหายใจก่อนจะสงบสติอารมณ์“วันหลังห้ามทำอีก” “ฉันจะจำไว้และจะไม่ทำอีก” ก่อนจะเข้าไปจุมพิตกระหม่อมภรรยาโอบกอดหลวมๆแม้ปากจะบอกว่าเข้าใจแต่สุดท้ายพ่อหมาก็คือพ่อหมาต่างก็ขบคิดหาวิธีที่ไม่ให้แม่หมาจับได้กลยุทธ์แพรวพราวมากขึ้นกลายเป็นถือหางลูกชายสุดๆในอีกยี่สิบกว่าปีให้หลังมีเพียงใบหน้าและแววตาที่เหมือนผู้เป็นแม่แต่นิสัยใจคอเหมือนรวมเอายีนด้อยและเด่นของพ่อแม่เข้าด้วยกั
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 2 เรนเดียร์ตัวร้าย
ตั้งแต่ทำงานด้วยกันมาจวบจนแต่งงานมีพยานรักงานวันเกิดของเดนีสอีกฝ่ายไม่เคยเรียกร้องอะไรจากวินตราเลยมีแต่วันเกิดของเขาที่พ่อหมาตั้งใจรังสรรค์ออกมาอย่างใจป้ำโดยให้เหตุผลว่า“ฉันมีวันเกิดที่ดีมาเสมอทุกปีต่อแต่นี้ขอให้นายมีความสุขมีวันเกิดที่ดีในทุกๆปี” แม้ว่าภายในงานจะเรียบง่ายแต่ตราตรึงในใจของวินตราทุกครั้งกลับจากทำบุญสถานสงเคราะห์ต่างๆก็ไปวัดทำบุญถวายเพลอุทิศกรวดน้ำให้กับพ่อแม่ผู้ล่วงลับแต่ในปีนี้วันเกิดสามีของเขาวินตราก็อยากจะเซอร์ไพรส์และให้ของขวัญที่ดีที่สุดเพื่อตอบแทนความรักดีๆที่สามีมอบให้เสมอมา วินตราเคลียร์ตารางตัวเองอีกทั้งเจ้าลูกหมาตัวน้อยก็อายุสิบเดือนกำลังตั้งไข่ฝึกเดินเกาะไปทั่วคอกกั้นเด็กที่สั่งทำพิเศษดูท่าจะได้ความแสบซนจากพ่อหมามาไม่น้อยแถมยังฉีกยิ้มหวานสองซี่ให้อีกต่างหาก “มาม่า”“ครับ” วินตราอุ้มลูกชายที่ร้องเรียกตอนนี้เดนอนกำลังฝึกออกเสียงสองพยางค์และรู้ความหมายของศัพท์มากขึ้นแล้ววินตราจะไม่ใช้ภาษาเด็กคุยแต่จะพูดคุยเหมือนกับว่าเดนอนเป็นผู้ใหญ่อีกคนหนึ่งเพียงแต่ว่าพูดช้าๆชัดๆเพื่อให้เด็กน้อยเข้าใจภาษาที่สื่อและสอดคล้องกับภาษากายที่กำลังแสดงอีกทั้งเจ้าหมาน้อยยังเลี้ยงง่
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 1 แย่งชิงความโปรดปราน 3
“อื้อ อะ” เสียง ตับ ๆ ของแก้มก้นที่ถูกหน้าขาโบยตี เสียงเฉอะแฉะของน้ำลายที่สองปากกำลังจูบกันอย่างดูดดื่ม ก่อนจะพากันไปแตะฝั่งฝัน สองร่างเกร็งกระตุกก่อนจะพากันทะยานไปถึงฝั่งพร้อมกัน วินตราหอบหายใจเหนื่อย สองขาสั่นเทา เดนีสเองก็เช่นกัน ก่อนจะวางขาลงแต่ช่วงล่างที่สอดประสานกลับคาเอาไว้เพื่อรอให้เมล็ดพันธ์ุหลั่งออกมาทุกหยาดหยด เขาฟุบหน้าลงบนซอกคอขาวที่ทั้งหอมและน่าขย้ำให้เลือดกระฉูด ได้แต่เพียงดอมดมสูดกลิ่นอายของภรรยาเข้าไป แม้ในใจอยากจะฝากร่องรอยสีกุหลาบเอาไว้แค่ไหนก็ตาม เพราะวินตราหน้าบาง เดนีสเลยเลือกที่จะแต่งแต้มร่างกายที่ขาวเหมือนน้ำนมแพะตามร่มผ้า โดยเฉพาะป้านนมที่มีรอยฟันของเขาประทับเอาไว้เป็นวงกว้าง ต่อให้พรุ่งนี้จะโดนเมียรักเฉ่งจนหูดับก็คุ้มค่า“เอาออกไปได้แล้ว” วินตราว่าพลางดันตัวหมายักษ์ที่นอนทับเขาแทบหายใจไม่ออก“อุ่นขนาดนี้ขอต่อเวลาอีกหน่อย”“หมดเวลาแล้ว”“ใจร้ายกินฉันแล้วถีบหัวส่งเลยนะ” ฝ่าเท้ากำลังจะทำท่าถีบเอวสอบที่เริ่มขยับเบาๆ “เดี๋ยวถุงก็แตกหรอก”“ถ้าแตกฉันจะตั้งทนายฟ้องเลยเอ้า” “ไอ้บ้า” วินตราเอ็ดเบาๆ “นี่ฉันถามไอ้หมอหัสดินมาแล้วหลังคลอดช่วงที่ให้นมยังไม่มีประจำเดือนไม
เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG] ตอนพิเศษ 1 แย่งชิงความโปรดปราน 2
วินตราไม่รู้ว่าความรักของเราจะมีวันหมดอายุหรือเปล่า แต่ผู้ชายคนนี้ขยันเติมหยอดความหวาน ความรักให้เขาไม่รู้จักเบื่อ การมีเพื่อนคู่คิด มีคนนอนเป็นเพื่อนมันดีกว่าอยู่คนเดียวจริง ๆ ผู้ชายคนนี้เป็นแสงสว่างนำทางเขาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แม้ว่าบางครั้งจะบ้า ๆ บอ ๆ ก็เถอะ แต่สำหรับวินตราตั้งแต่เขาได้มาเจอกับผู้ชายคนนี้ชีวิตก็มีสีสันขึ้นมาทันตา และความสุขที่คิดว่าไม่มีอยู่จริงก็อยู่ตรงหน้าในทุก ๆ วัน พร้อมกับลูกน้อยที่เขารักที่สุด และสัญญากับตัวเองว่าจะเป็นแม่ที่ดี ไม่ทำให้ลูกน้อยต้องมีแผลใจเหมือนอย่างตน สร้างครอบครัวที่สมบูรณ์พูนสุขไปด้วยกันตราบนานเท่านานพ่อหมาทำตัวดีขนาดนี้จะไม่ให้รางวัลได้ยังไง!รถยนต์มาจอดบนเขาลานจอดรถโล่งกว้างแต่กลับไม่มีรถคันอื่นสักคันเบื้องล่างเป็นภาพวิวของชานเมืองแสงสว่างเหลืองอร่ามของบ้านเรือนรถราแสงเหลืองส้มไหลติดกันเป็นเส้นเดียววินตราจอดรถเดนีสเองก็ถามด้วยความสงสัยปกติแม่หมาเลิกงานแทบจะเหยียบมิดไมล์เพื่อรีบกลับไปหาเจ้าก้อนแต่ไหงวันนี้มาแปลก“มีอะไรหรือเปล่า” เดนีสเลียบเคียงถามวินตราปลดเนกไทตัวเองช้าๆเดนีสลอบกลืนน้ำลาย“ชวนมาดูดาว” เดนีสหูตั้งแต่ยังคงรักษาท่าทีร
