เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 18
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-11-29 19:24:01คนได้ยินยิ้มประชด เพราะเหตุผลของเขามันฟังไม่ขึ้น! “ไม่ต้องมาทำนอกเรื่องค่ะอาจารย์”
“ไม่นอกเรื่องก็ได้ครับ เมื่อคืนนี้พี่อุ้มเนยมานอนที่เตียง เนยมากอดพี่เอง ซุกเอา ๆ เห็นว่าหลับสบายอยู่เลยไม่อยากปลุก”
เณศราหน้าเจื่อนไปหากว่าเธอเป็นฝ่ายผิด ถึงมันจะไม่มีอะไรการันตีว่าเขาไม่ได้โกหก แต่ป้องเกียรติไม่ใช่คนแบบนั้น
ตาคมสำรวจเชิ้ตนอนลายขวางตีตารางสลับลาย ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างหิวกระหาย ก่อนจะพูดโพล่งออกไป
“ขอจูบเนยได้ไหม?”
คนตัวเล็กเบิกตากว้างตะลึง “คะ...?”
“พี่... อยากจูบเนย คือเนยไม่เป็นไรแล้วใช่ไหม? เรื่องปัด...”
“หมายความว่าไงคะ? เนยไม่เข้าใจ” เธอย่นคิ้วเข้าหากัน ในอ้อมแขนของคนที่พยายามบอกอย่างใจเย็นและเข้าใจ
“พี่กลัวเนยไม่สบายใจเรื่องผู้ชายคนก่อน แต่พี่ไม่ใช่เขา พี่ไม่เหมือนใคร พี่ดีใจที่เนยยอมรับความรู้สึกของพี่นะ”
“ใครบอก... อุ๊ย!” อุทานทันทีที่ถูกฉกหอมฟอดใหญ่ มือเรียวยกขึ้นลูบหน้าแรง
“ชักเอาใหญ่แล้วนะคะ เนยไม่ได้บอกว่าจะคบด้วยค่ะ แค่ยอมให้นอนตักให้จับมือเพราะสงสารหรอก พี่มากอดเนยก็ไม่ได้รู้เรื่องด้วย เนยหลับค่ะ คนอะไรชอบคิดเองเออเอง...”
“เปล่าคิดเองเออเอง เนยต่างหากที่ชอบหลอกตัวเอง... ว่าไม่ชอบอาจารย์”
ใบหน้าแดงซ่านบอกความรู้สึกชัดเจน แม้แต่เสียงจังหวะของหัวใจที่เกือบจะกลายเป็นเสียงเดียวกัน ในอ้อมกอดหลวม ๆ ของเขา เณศราไม่คิดจะลุกหนีหรือทุบตีทั้งที่จะทำก็ทำได้
“ก็... ไม่ถึงขั้นนั้น แค่ถูกใจ”
“เราสองคนอายุไม่น้อยแล้วนะครับ พี่สามสิบห้าเนยย่างยี่สิบหก ชอบควรจะบอกว่าชอบ”
เรียวปากอิ่มงามเม้มปิดสนิทแน่น ในพันธนาการนี้เธอคงเป็นเหมือนลูกไก่ในกำมือ ยิ่งเขาไม่เลิกบริภาษ
“ถ้าแค่ถูกใจคงไม่ยอมอยู่ด้วยกันถึงเช้า เว้นแต่ว่าเนยจะเป็นนักล่าแต้มนะครับ”
“เนยบอกแล้วไงคะว่าเนยหลับ” เสียงหวานอ่อนลงแต่พอปลายนิ้วเรียวเลื่อนขึ้นมาปัดปอยผมของเธอไว้ข้างหลังด้วยท่าทางแสนอ่อนโยนราวกับว่าเธอเป็นสิ่งล้ำค่า หัวใจดวงน้อยสั่นไหวไปกับการกระทำและคำพูด... ของเขา...
“พี่รู้ว่าเนยกลัว เมื่อวานนี้เนยหน้าตาไม่ค่อยดีเลยตอนเจอปัด...”
“ทำไมต้องพูดถึงพี่ปัดด้วยล่ะคะ? เนยเลิกคุยกับเขาไปตั้งนานแล้วไม่เห็นต้องโยงมาเกี่ยวกัน”
“เกี่ยวสิครับ เนย...” เสียงทุ้มแผ่วเบาลง ใบหน้าหล่อเหลาเข้มเครียดจริงจังค่อยโน้มลงประทับจุมพิตบนหน้าผากเนียน
สัมผัสหวานของเขาราวแล่นตรงถึงใจ นัยน์ตาคู่สวยสบมองแววตากะพริบปรือ ซึ่งเธอรู้ว่าคนสายตาสั้นขนาดนี้อาจเห็นเพียงภาพที่พร่าเลือน
“พี่รับปากว่าจะดูแลเนยไปตลอดไม่ให้ผู้ชายคนไหนมายุ่งแล้วนะ แต่พี่กลัวเป็นตัวสำรองใคร กลัวจู่โจมมากไป เกิดจูบแล้วโดนเนยตบทำไง พี่เป็นเด็กเรียนไม่มีประสบการณ์เรื่องพวกนี้หรอก”
“ไม่รู้เรื่องเลยหรือคะ? เนยว่าอำแน่ ๆ อาจารย์ออกจะหยอดเก่งจีบเก่ง ต้อนเนยจนมุมทุกทีค่ะ”
“พี่ไม่เคยจีบใครมาก่อนเลยนะ ทำไปด้วยสัญชาตญาณล้วน ๆ แค่ชอบผู้หญิงคนนี้ แต่กลัวโดนสาวตบเลยไม่กล้าจูบสักที... ถ้าเนยตบพี่คงไม่โอเค”
“ทำไมคะ?”
“เนยเป็นผู้หญิงเรียบร้อย เป็นคนดีครับ เนยตบหน้าอาจารย์ เนยคงต้องเสียใจแน่ ๆ”
“เมื่อกี้ยังว่าเนยเป็นสาวล่าแต้มอยู่เลย อะไรกันคะกลับไปกลับมา ตลกค่ะ...”
เธอยกมือป้องปากแสร้งหัวเราะประชดอย่างลืมตัว แต่อีกคนทำตาเขียวใส่เพราะไม่ขำไปด้วย
“มันน่าตลกขนาดนั้นเลยรึไงครับ?”
“อาจารย์ป้องเป็นคนตลกจังเลยค่ะ น้องคนไหนมาบอกเนยว่าอาจารย์โหดกัน นี่... ปล่อยเนยได้แล้วนะคะ”
“ไม่ครับ รับรองว่าคราวนี้ไม่ตลก พี่ถือว่าขออนุญาตเนยแล้ว” ในน้ำเสียงเข้มเครียดจริงจัง พลันร่างหนาผลัดกายขึ้นคร่อมทับ ประกบปิดเรียวปากอิ่มงามฉับไว
หญิงสาวเบิกตากว้างตกใจ ยกมือขึ้นทุบอกแกร่งแต่ก็แค่ครู่เดียวที่ออกแรงประท้วง
หัวสมองของเธอขาวโพลนเมื่อตกอยู่ในสภาวะจำยอม สองมือเรียวอ่อนเปลี้ยวางพักไว้บนบ่ากว้าง เพียงทุกส่วนสัดของเรือนกายแนบชิดสนิทกันผ่านป้อมปราการบาง ๆ ใต้แผงอกเปลือยเปล่าของผู้ชายที่พกพาความร้อนแรงมาเต็มที่ หากว่าขัดขืนได้คงต้องใช้เรี่ยวแรงมหาศาลและใจ...
ที่คงจะไม่อยู่กับเนื้อตัวในเมื่อเธอเองก็หวั่นไหว
ปลายลิ้นเล็กกระหวัดตอบกลับไปอย่างไม่ประสีประสา เสียจนต้องให้ชายหนุ่มเป็นคนบอกสอนว่าเธอต้องอ้าปากแค่ไหนยังไง เขาดูเหนือชั้นกว่ามากทั้งที่บอกว่าไม่เคย
เป็นความคิดผิด ๆ ของเณศราที่พยายามจะควบคุมเขาด้วยจูบอ่อนหัด ยังหลงผิดคิดว่าผู้ชายหงิม ๆ ไม่น่ากลายเป็นเสือร้ายไปได้! เมื่อเขาเริ่มตะบมจูบเธออย่างบ้าคลั่ง ทว่าอ่อนหวานด้วยความรู้สึกปรารถนามากมาย มอบอากาศให้เพียงน้อยนิดซึ่งการหอบหาแต่ละคราไม่ใช่เรื่องง่าย
ด้วยอารมณ์รุ่นร้อนที่เก็บกดมาตลอดคืน ไม่บอกก็รู้ว่าบางคนไม่น่าทนไหว
“อื้มม...”
เรือนกายกำยำสั่นเกร็งพร้อมส่งเสียงคำรามผ่านลำคอแห้งผาก มือหนาหยาบเริ่มอยู่ไม่สุข บีบทั้งหน้าเรียวไข่ได้รูปสวยให้รับน้ำลายหวานหนืดผ่านจุมพิตดูดดื่มเร่าร้อน อีกข้างหนึ่งกอดรัดเอวคอดบางให้แนบกายไว้กับเขาอย่างไม่อยากแยกจาก
กว่าที่เขาจะปล่อยจากริมฝีปากงาม ซุกปลายจมูกลงสูดกลิ่นหอมจากซอกคอขาวเนียนเหมือนคนไร้สติ
“พี่... ป้อง... หยุดก่อนค่ะ อื้อ...”
“พี่หยุดไม่ไหวแล้วครับ... อา... เนย...” เสียงทุ้มพร่าเรียก ขณะลากไล้ปลายจมูกโด่งเป็นสันคมไปตามกายสาว ประหนึ่งว่าเธอเป็นดอกไม้แรกแย้มบานส่งกลิ่นเกสรล่อแมลงตัวผู้
ด้วยความไร้ประสบการณ์ของเณศรา คงจินตนาการไม่ออกว่าเขากำลังจะทำอะไร ข้างหน้าจะเกิดอะไร
บทที่เกี่ยวข้อง
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 19
เณศราคบหาดูใจกับคนก่อนมาถึงสามปี แต่อาจารย์ฮอตเนิร์ดใช้เวลาจีบเธอไม่นานขนาดนั้นทำไมเธอถึงได้ยอมเขา...หญิงสาวเฝ้าถามตัวเองเมื่อมืออุ่นร้อนปัดป่ายเข้าไปในเสื้อ เธอเกือบจะโป๊เปลือยเพราะชั้นในสองชิ้นซักตากไว้ตรงระเบียง นั่นทำให้อีกคนสานงานของเขาได้ง่ายขึ้นปลายนิ้วเรียวยาวลากผ่านหน้าท้องแบนราบพาไรขนลุกชูชัน กายสาวสั่นสะท้านเพียงสัมผัสถึงนิ้วร้อนที่ลากไล้ไปมาบนผิวเนียนนุ่ม แผ่วเบาราวสะกิด ก่อนที่เขาจะตะครุบเข้าเต้าอวบพอดีมือ พาร่างบางสะดุ้ง“อ๊ะ... พี่ป้อง... อื้ออ...”ดวงตาคู่สวยหรี่เล็กลงจนเหยียดตรง เธออายเสียงตัวเองจนต้องยกมือขึ้นปิดป้อง เมื่อโพรงปากอุ่นเข้าครอบครองปลายยอดสีงามที่แข็งเป็นตุ่มไต จากนั้นผู้ชายตัวโตก็เริ่มบีบคลึง ดูดดึงอกอิ่มป้อนเข้าปากอย่างตะกละตะกลาม“พอแล้วนะคะ... มันแปลก ๆ อ๊ะ...”เณศราคงไม่เหลือสติอยู่กับตัวแม้ว่าเขาจะยอมปล่อยเธอ หลังวนเวียนดื่มกินสองเต้าจนหนำใจ ใบหน้าหล่อเหลาเลื่อนขึ้นมองสีหน้าแสนรัญจวน พร้อมอารมณ์วาบหวามไม่ต่างกันไปสักเท่าไร“อือ... พี่ป้องพอ... ก่อน”“พี่แค่ขอชิมนิด ๆ หน่อย ๆ นะ...” ไม่มีทางที่จะนิด! กายกำยำรุ่มร้อนอาจแตกเป็นเสี่ยงด้ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 20
ที่จริงเขาก็ไม่สนหรอกว่าเธอจะเป็นของใครหรือไม่เป็น... เขาแค่ชอบเณศรา...แต่เขายังรังแกเธอ ซึ่งกำลังทรมานด้วยต้องการการปลดปล่อย ก่อนยอมปรนนิบัติอย่างที่ไม่เคยปรนเปรอให้ใคร เมื่อใบหน้างามส่ายไปมา มือหนาเลื่อนขึ้นล็อกต้นคอเรียวไว้ให้หยุดนิ่ง อีกข้างลากผ่านเนินอวบอูมไปถึงจุดกระสัน“อ๊ะ...!” เสียงหวานสั่นคราง เพียงความรู้สึกที่ถวิลหาคืนกลับมา ปลายเล็บสั้นสวยจิกลงบนบ่ากว้าง เธอพริ้มตาปิดลงรับอารมณ์ซ่านสยิววิ่งลงไปรวมในจุดเดียว เหมือนกับว่าถ้าเขาหยุดมือลง เธอคงขาดใจมากกว่าจะไม่ให้เขาหยุด“เดี๋ยวพี่ทำให้นะ... คนสวย... ใจเย็น ๆ ค่อย ๆ ไปครับ... อูยส์... เนย...”หน้าท้องแบนราบที่ชนเข้ากับน้องชายตัวดีทำเอาเรือนกายชายลุ้นตัวโก่งตามคนที่ใกล้ถึงฝั่งฝันเต็มที ความปวดร้าวเพิ่มขึ้นเป็นทวี ขณะที่ชายหนุ่มยังอดทนเพ่งมองสีหน้ารัญจวนเบื้องหน้า เมื่อความต้องการของคนไร้ประสบการณ์เอ่อล้น ปริ่มนองปลายนิ้วของเขาจนมิด เปียกแทบเต็มมือมือหนึ่งมิด... แต่อีกหนึ่งเคล้าคลึงข้างบนอย่างไม่ลืมว่าตรงไหนที่จะทำให้เธอสุขสมเสียจนสามารถลืมผู้ชายคนเก่าไปเสียให้หมดใจ“พี่ป้อง! เนย... ใกล้... แล้วค่ะ อ๊ะ... อ๊าา”ทางสวรรค์คงอยู
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 21
“ไม่รู้ค่ะ รู้แต่ทำงานยากจังเลย มีอะไรไม่รู้มาติดหนึบเป็นปลิง เนยว่าถ้าจะช้าไปกว่านี้ คงได้ปิดร้านช้าแน่ ๆ สงสัยคงไม่ได้กลับห้องพี่แล้วล่ะ”“พี่ก็เผื่อเวลาแล้วไงครับ... เรามากันตั้งแต่ตีสี่ครึ่งไม่มีทางที่มันจะไม่ทันเปิดร้าน ไม่เกี่ยวกับเวลาปิดด้วยครับ”“แต่มันช้าค่ะ เนยเคยทำงานคล่องแคล่วว่องไวกว่านี้” จนเธอเบื่อจะผลักเขาแล้วเลยได้แต่เธอทำตาขวางใส่รอยยิ้มไร้เดียงสา“พี่อยากช่วยงานเนยนะครับ เนยไม่บอกพี่ว่าให้หยิบจับทำอะไรบ้าง พี่กำลังเรียนรู้ที่จะหัดทำนะครับ เวลาสอนเด็ก ๆ พี่ยังให้โอกาสพวกเขาเลยทำไมเนยไม่ให้โอกาสพี่บ้างล่ะ?”“พี่ปั้นคุกกี้เป็นก้อนทองหยอดนะคะ บางอันก็เละตุ้มเป๊ะ... กลับไปเทรนด์งานใหม่ที่บ้านค่อยมาลองทำจริงได้ไหม? ให้เนยเปิดร้านก่อนนะ...”“วันก่อนเนยบอกจะสอนพี่ก็ไม่สอน เนยครับ... เดี๋ยวพี่ก็ไปเข้างานแล้วครับ ขอกอดเนยอีกนิดนะ”พอเขาทำเสียงหวานหน่อย ส่งสายตาออดอ้อนผ่านแว่นกรอบหนาผิดจากผู้ใหญ่คนเดิม เณศราก็ยอมเขาอีก!บางทีนั่นอาจเป็นจุดประสงค์ของคนเจ้าเล่ห์ที่ไม่ยอมเลิกราจากงานกอด หากได้โอกาสสักหน่อยมือหนาค่อยเคลื่อนไปลูบจับเดรสลายดอกไม้ทั้งก้นเอว หน้าท้องแบนราบด้วยอารมณ์หล
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 22
ชีวิตเปรี้ยวอมหวานของเณศราทำให้ลืมเรื่องราวในวันวานทีละเล็กละน้อยเปิดร้าน ปิดร้าน กลับบ้าน ตื่นขึ้นมาทำเรื่องเดิม เคยไปไหนมาไหนกับชายคนหนึ่ง กินข้าวดูหนัง สลับกันขับรถบ้างหากว่าใครเหนื่อยจากการทำงาน และถ้าเขาไม่มานั่งที่ร้านเบเกอรี่เธอจะไปหาเขา ต่างที่ตอนนี้เป็นชายอีกคนแตกต่างอีกเรื่องคือเธอสามารถไปนั่งเล่นใต้ตึกคณะได้อย่างเปิดเผย ไม่เหมือนคราวคบหากับปัถฐกร ไม่เคยสักครั้งที่เธอจะน่าพึงพอใจสายตาคนรอบกายเขา ไปนั่งเล่นในล้อบบี้บริษัทพันล้าน เธอมักถูกมองด้วยสายตาเหยียดหยามจากคนในครอบครัวแม้กระทั่งคุณพ่อคุณแม่ของชายหนุ่มเอง ถึงไม่เคยเก็บเอามาใส่ใจตอนนี้กลับนึกย้อนไปว่าตัวเองช่างโชคร้าย และโง่เง่าสิ้นดีอยู่กับอาจารย์ป้องยังมีความสุขซะกว่า... ไม่ต้องปิดบังความสัมพันธ์ นอกเวลาวิชาการแล้วเขาก็ไม่ใช่ผู้ชายมีพิษภัย ติดขี้เล่นตลกร้ายอารมณ์ดี ถึงเวลาทำงานจะหน้าตาคร่ำเครียดไม่พูดไม่จา แต่เป็นผู้ใหญ่ที่มีเหตุผลพอสมควรเรื่องอะไรขัดใจเขาจะพาลบ่นไปเสียหมดแม้แต่รถไฟฟ้า ถนนริมทางเท้า ฯลฯ ด้วยความที่เรียนจบมาจากต่างเมืองด้วยทุนรัฐบาลร้ายสุดคือการทำกิจกรรมสุขสันต์! ทำให้หัวสมองของเธอปั่นป่วน เมื่อนึกถ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 23
การมีความลับกับคนใกล้ชิดไม่ใช่เรื่องดี มันไม่สบายใจเลยล่ะ... ป้องเกียรติบอกลาเธอด้วยรอยยิ้มทว่าเขากลับมีความคิดมากมายหลายอย่าง โดยเฉพาะความกลัว กลัวสารพัดจะกลัว ยิ่งได้ยินมาจากพนักงานที่ร้านว่าผู้ชายคนเก่าพยายามมารอสร้างความร้าวฉาน จบชั่วโมงสอนแล้วเขาจึงรีบสะพายกระเป๋าหนังซึ่งเต็มไปด้วยเอกสารและแท็บเล็ตงานมารอหญิงสาวเลิกงาน...จากที่นั่งเดิมบริเวณม้านั่งหิน มองผ่านกระจกบานสูงใหญ่ไป สีหน้าไร้อารมณ์ของคนที่ทำเมินใส่แม้จะเห็นว่าเขาโบกมือให้ คงไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรจนปะทะสายตาคมวาบคู่หนึ่งชายร่างสูงใหญ่ความสูงไล่เลี่ยกันแต่งตัวดีมีภูมิฐานด้วยเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเข้ม เป็นคนคุ้นเคยกันดี ป้องเกียรติตัดสินใจเดินตามเจ้าตัวไปถึงลานจอดรถยนต์“ปัด...” เสียงทุ้มเรียกให้อีกคนหันกลับมา เจ้าของรถสปอร์ตคาร์สีแดงสดถูกรั้งไว้ด้วยแววตาวาวโรจน์“เล่นแบบนี้ไม่แมนเลยนะ มาฟ้องเนยเรื่องพี่เป็นพี่ชายของยัยวิ?”“แล้วพี่แมนเหรอครับ? จงใจมาแย่งเนยไปจากผมน่ะ พี่รู้ว่าวันหนึ่งผมต้องหย่ากับวิแล้วผมจะกลับมาหาเนย”“เฮอะ... ฝัน... นี่นายพูดเรื่องบ้าบออะไรอยู่?” แค่นหัวเราะพลันขยับก้าวเข้าไปใกล้ มือล้วงกระเป๋าด้วยความอดท
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 24
เสียงหนึ่งดังสะท้อนดังเข้ามาในหัวอย่างช่วยไม่ได้ มันเป็นเหตุผลข้อแรก ๆ ที่ทำให้เธอหงุดหงิด ไม่เข้าใจว่าทำไมนักธุรกิจพันล้านอย่างปัถฐกรถึงว่างมาเป่าหูเธอตั้งแต่เมื่อวานก่อนนี้ ก่อนจะมาจ๊ะเอ๋เข้ากับอาจารย์ป้อง“แล้ว... เนยอยากได้กลิ่นอะไร?”“เนยไม่ให้ค่ะ ไม่อยากได้สักกลิ่น...” ในน้ำเสียงเด็ดขาด มือเรียวรวบช้อนส้อมพร้อมความรู้สึกเบื่อผัดกะเพราขึ้นมา เธอยกจาน แก้วน้ำไปล้างให้โดยไม่ยอมคุยกับเขา อีกคนก็เดินตามไปรวบเอวบางไว้ในอ้อมแขน“ปล่อยเนยค่ะ ไปไหนก็ไปเลยไปไกล ๆ” เธอไล่เขาทันที ขณะตาคมหลุบมองตามใบหน้าสดสวยบึ้งตึงหนัก เกยคางไว้บนไหล่มนอย่างออดอ้อน“มาทำเป็นงอน... ถามอะไรก็ไม่ค่อยจะพูดมาตั้งแต่เมื่อวานเพราะอย่างนี้นี่เอง มีคนมาเป่าหูเนย”“ไม่มีค่ะ เนยไม่ใช่ผู้หญิงหูเบา”เธอตั้งหน้าตั้งตาล้างจาน ใจนึกอยากฟาดฝ่ามือพิฆาตบนหน้าระรื่นนั่นให้หายเจ็บแค้น! ตัดพ้อต่อว่าถามเขาว่าทำไมต้องมีความลับกับเธอ แต่ขนาดปัถฐกรทำร้ายเธออย่างสาหัสสากรรจ์กว่าหลายเท่า สาวน้ำใจงามอย่างเณศรายังไปจัดเค้กงานแต่งให้หน้าตาเฉย“อย่าโกรธพี่เลยนะ พี่กลัวที่สุดคือเนยเมินพี่... ถ้าพี่ทำอะไรผิด พี่ทำให้เนยไม่พอใจ... ขอโทษนะคร
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 25
“บ้านเนยไม่มีอะไรหรอกค่ะ พ่อแม่พี่ปัดเคยบอกว่าบ้านเนยเล็กเท่ารูหนู พ่อแม่พี่ก็... ไม่ได้ชอบเนยเท่าไรนะคะ เนยเจอพวกเขาที่งานแต่งค่ะ”“พี่ขอโทษแทนคุณพ่อคุณแม่พี่ด้วยนะ พี่ไม่สบายใจเลย”“ไม่เป็นไรค่ะเนยเข้าใจ”เป็นตรงกันข้ามเลยต่างหาก เณศราไม่รู้ว่าควรเข้าหน้ากับทางบ้านของฝ่ายชายยังไง เธอรู้สึกอึดอัดนอนก่ายหน้าผากมาทั้งคืน เขาก็น่าจะรู้จึงไลน์ถามไม่เลิก“คือพี่ไม่สนิทกับพ่อแม่ครับ ออกจากบ้านมาอยู่คนเดียว หัวเดียวกระเทียมลีบ ตอนไปเมืองนอกพี่ก็ทำงานหาค่าขนมเอง ทุกวันนี้ใช้หนี้ทุน ไม่เคยขอเงินใครสักบาท”“พี่ไปเมืองนอกเมื่อไรหรือคะ?”“ประมาณเรียนตรีปีสองได้ทุนครับ แล้วสอบต่อยาว ๆ เลย พี่เรียนเก่ง เรียนอย่างเดียวจริง ๆ นะไม่ว่อกแว่ก พวกเขาน่ะมีเงินแต่ว่าเขาไม่ให้ พ่อบอกว่าต้องทำธุรกิจที่บ้านเท่านั้นถึงมีสิทธิ์ใช้เงินที่บ้าน แต่น้องสาวพี่ก็ไม่เห็นจะทำอะไรนะ เรียนหนังสือไม่จบ ลอยไปลอยมา มีวิยอมแต่งงานให้พ่อ ส่วนปลาน้องสาวคนเล็กยังไม่แต่ง รับปากกับพ่อว่าจะแต่งให้ ถ้าหาเขยเข้าบ้านอีกสักคนได้ล่ะมั้ง”น่าสงสาร... แก้ตัวเป็นชุด พูดไฟแล่บเชียว“เนยเสียใจด้วยนะคะกับเรื่องนี้”“ไม่เป็นไร พี่ชินแล้วครับ
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 26
“ห้ามซนนะคะอาจารย์ป้อง สำรวจได้ทุกซอกมุม แตะได้ทุกอย่างในห้องนี้... ยกเว้นตัวเนย ลูกน้องขึ้นมาเห็นเข้าจะไม่งามค่ะ อดทนหน่อยนะคะ”“แล้วจะขึ้นมายืนเปลี่ยวกันสองคนกับขนมปังทำไมล่ะเนี่ย... เซ็ง”“เนยชักไม่แน่ใจแล้วว่าโดนหลอกหรือเปล่า” ว่าพลางหยิบกล่องพลาสติกจากชั้นวางของเพื่อห่อกลับไปทานที่บ้าน เธอใส่ขนมคุกกี้ลงไปหลายชิ้น แววตาคู่คมปลาบประกายหลงใหลทั้งคนทั้งขนมอยากจับกินให้หมด!มีหรือเณศราจะไม่รู้...“พี่ชอบเนยพี่ก็อยากกอดอยากจับอยากจูบ พี่รู้สึกดี แต่ถ้าเนยบอกให้หยุดพี่หยุดทุกครั้ง... เป็นผู้ชายคนอื่นเนยโดนปล้ำไปละครับ”“อายุเท่านี้อยากมีครอบครัวคงไม่แปลกค่ะ ถ้าไม่อยากมีน่ะสิแปลก เรื่องหื่นนี่ก็ไม่แปลก...”ถึงปากต่อว่าสารพัดเรื่องของคนหื่น! เธอยังนึกถึงปากท้องผู้ชายที่เอาหัวใจดวงน้อย ๆ ไป“วันนี้พี่อยากกินอะไรคะตอนบ่าย เนยทำกับข้าวใส่กล่องไปให้ไหมคะ? หรือจะกินด้วยกันก่อนพี่ไปสอน”ป้องเกียรติยิ้มกว้างแค่นึกถึงอาหารฝีมือว่าที่ภรรยา “ผัดผักหรืออะไรดีนะ... เอ...”แล้วเขาก็ขัดคำสั่งห้ามในห้องทำงานอันทรงเกียรติ เข้าไปโอบคนตัวเล็กทั้งร่าง ซุกปลายจมูกบนไรผมหอม ซึ่งหญิงสาวมองตาขวางในทันที“กินเนย
ปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-29
บทล่าสุด
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 46
งานหมั้นเช้าแต่งเย็นดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ด้วยความที่บ่าวสาวไม่ได้มีญาติเยอะ มีแขกมาร่วมงานไม่ถึงห้าสิบคน รวมเพื่อนร่วมชั้นสมัยเรียนอีกไม่กี่คน เรียกได้ว่าเป็นงานผูกข้อมือเล็ก ๆ ไม่ใช่งานแต่งเอิกเกริกซุ้มประตูดอกไม้ เพลงรักยอดฮิตในยุค 70s เคล้าคลอไปกับเสียงคลื่นลมของรีสอร์ตริมทะเล แม้แต่อาหารและสตรอว์เบอร์รีชีสเค้กก้อนโตยังตามใจคู่บ่าวสาว เดรสลายลูกไม้ชายลากยาวบนผืนทรายเข้ารูปทรงสมส่วน เสื้อสีขาวสะอาดคอลึกผ่าหลังเผยให้เห็นผิวขาวสวยทำเจ้าบ่าวตากระตุกน้อย ๆ ทว่าอาจารย์หนุ่มก็ลืมมันไปได้ เมื่อวันนี้เป็นวันสำคัญวันที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะสวยที่สุดในชีวิตใบหน้าหวานงามแต่งแต้มเครื่องสำอางอ่อนใต้รอยยิ้มเอียงอายที่มีให้ชายเพียงคนเดียว หน้าท้องเนินนูนเพียงเล็กน้อยคงไม่มีใครสังเกตเห็น ป้องเกียรติกำลังพึงพอใจกับบรรยากาศนี้ ขณะที่เธอบอกกับทุกคนผ่านไมโครโฟนว่ามากันสามคน พ่อแม่ลูก “เธอเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด เป็นคุณแม่ที่ผมรักที่สุด ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมอวยพรให้ผมกับเนยนะครับ”เสียงปรบมือดังในลานกว้าง เธอสวย... ขนาดที่เขาละวางตาไปไม่ได้เสียเลย เขาจับจูงมือเธอไปบอกลาทุกคนหลังงานเลี้ยงสิ้นสุดลงญาติทา
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 45
เหตุการณ์สะเทือนขวัญยังหลอกหลอนยามหลับฝัน บางคืนเธอยังสะดุ้งตื่นกลางดึกด้วยความหวาดกลัว ทว่าพอพบสบตาคม อ้อมแขนอุ่นกลิ่นหอมสะอาด กลับแน่ใจถึงความปลอดภัยว่าไม่มีใครมาทำร้ายเธอได้ “พี่ป้อง... ตัวหอมจังค่ะ ตัวพี่อุ่นมาก เนยนอนหลับสบายจัง” “เนยก็หอมครับ ทำพี่หลับไม่สบายสักวันถ้าไม่ได้อึ้บเมีย” เงียบไป ใต้รอยยิ้มกรุ้มกริ่ม มือหนาลูบศีรษะน้อย ลากวนเข้าไปในเส้นผมสีน้ำตาลสลวยอย่างย่ามใจ ในความเงียบงันของห้องอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำ ต่างคนไร้เสื้อผ้าแม้สักชิ้นห่อหุ้มกาย คลุมไว้ด้วยผ้านวมหนาในอ้อมกอดกัน เป็นเรื่องปกติที่เธอจะปรารถนาในตัวเขามากขึ้นทุกวัน ยิ่งเป็นคุณแม่ท้องอ่อนฮอร์โมนทำร้าย “เนยต้องพักผ่อนนะ เดี๋ยวลูกไม่โตทำไง” “โตซี พี่ฉีดสารเร่งโตให้ทุกวัน” คนทะลึ่งก็อย่างนั้น เขาก้มหน้าลงประทับจุมพิตบนขมับเนียน ผุดรอยยิ้มกว้างหวานเต็มวงหน้าใต้โคมไฟสลัว “เอ... ตัวเล็ก... ผู้หญิงหรือผู้ชายนะ?” “จะรู้ไหมคะ? คงเป็น... ผู้ชายมั้ง...” “พี่อยากให้ชื่อฟ่อน เงินฟ่อน ชิฟฟ่อน ชื่อเล่นนะเจ้าลูกฟ่อน... ถ้า
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 44
เพราะมีคนเผลอทำตัวเปิ่น ๆ ในโรงพยาบาล ส่งเสียงดังลั่นห้องฉุกเฉินให้คุณพยาบาลหัวเราะกันยกใหญ่ แต่ก็เข้ามาแสดงความยินดีพร้อมผลตรวจของคุณหมอ เซ็นอนุญาตให้ผู้ป่วยกลับบ้านอย่างสบายใจ เณศราไม่รู้เอาหน้าไปไว้ที่ไหน เธอดีใจที่จะได้เป็นคุณแม่ มีลูกน่ารัก ๆ สักคนกับว่าที่สามีไม่สนเรื่องแต่งก่อนแต่งหลังหรอก ในขณะที่ยังมีเรื่องไม่สบายใจพอได้ยินบางคนโทรไปด่าน้องสาวยกใหญ่ ผ่านลำโพงในรถยนต์ สายประชุมครบพ่อแม่พี่น้อง แม้แต่พ่อแม่ของเธอเองเขาโทรบอกให้ทุกคนรับทราบวีรกรรมของคนคนเดียว ที่ไม่สมควรได้รับการให้อภัย“ก็ให้ท้ายกันไงครับถึงได้โตมาสันดานแบบนี้ ผมไม่ยอมแล้วผมจะไม่ถอนฟ้องแทนเมีย ไม่รับค่าเสียหาย ให้อีสองคนนั้นไปนอนคุกอย่างเดียว อย่าคิดว่ามีเงินแล้วทำได้ทุกอย่าง ผมมีเพื่อนเป็นทนาย นักโซเชียลเยอะเหมือนกัน ดี... จะได้เอาปี๊บคลุมหัวกันให้หมดทั้งบ้านเวลาออกไปข้างนอก ขอให้หุ้นตก บริษัทฉิบหายย่อยยับนะครับ”เป็นชุด! มากกว่านี้ยังมีเรื่องของหุ้นส่วน เงินหมกเม็ด ภาษีที่จ่ายไม่ครบ คนขุดได้ก็ขุดมาทั้งเรื่องและเขาพร้อมจะแฉทุกอย่างให้พินาศย่อยยับ จนคุณพ่อขอไกล่เกลี่ยยอมขอว่าเขาอยากได้อะไร คนปากหนัก
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 43
ห้องเงียบเชียบให้ความรู้สึกเงียบเหงากว่าทุกวัน อาจารย์หนุ่มรออาหารมื้อเย็นจากแม่ครัวที่ยังไม่กลับบ้านสักที แต่งตัวเรียบร้อยด้วยเชิ้ตสีดำสนิทอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะเครื่องใหญ่ งานสอนก็ค่อนข้างยุ่ง ต้องตรวจงานนักศึกษาไปด้วยระหว่างอธิบายการเขียนคำสั่งคอมพิวเตอร์ หลายอย่างวนเวียนในหัว ขมวดคิ้วมุ่นตั้งใจทำงานตลอดเวลาหลายคนในคลาสตั้งใจเรียนผิดปกติจนหมดชั่วโมงเรียน โดยเฉพาะกลุ่มเด็กแสบ ทำขยิบตาผ่านกล้องเหมือนมีปัญหาสักอย่างแต่ไม่กล้าพูด ส่งเป็นข้อความมาบอกแทน...‘She’s in Danger!’บอกใบ้มาเป็นภาษาอังกฤษให้ตีความอีกต่างหาก คนเป็นอาจารย์สงสัยอยู่พักหนึ่ง นึกหงุดหงิดคนส่งข้อความมาให้เป็นปริศนาคาใจ ก่อนตกใจเป็นอย่างมากแทบทำห้องเรียนล่ม เรื่องใหญ่กว่าคือคาบสอนนี้เป็นบันทึกเทปย้อนหลังซึ่งเขาไม่สามารถปิดโทรศัพท์กลางกลางคันได้เป็นโชคดีที่แก๊งนายเปี๊ยกดันออกจากห้องเรียนไปก่อน ส่วนคนสอนทำได้แต่นับเวลาถอยหลัง ภาวนาให้บันทึกการสอนจบเร็ว ๆ พูดจาติดขัดเพราะจิตใจไม่อยู่กับเนื้อตัวป้องเกียรติพอคาดการณ์ได้ว่าเกิดเรื่องอะไร ด้วยความที่เขาคอยดูพฤติกรรมของอีกคนอยู่ตลอด เธอมีท่าทีแปลก ๆ เมื่อคืนนี้ ทำท่
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 42
ถ้าผัวฉันย่องไปหาแกที่ร้านอีกครั้งเดียว แกได้เจอฉันตัวเป็น ๆ แน่นังเนย เมมเบอร์นี้ไว้ด้วยนะเพราะฉันไม่เตือนใครเป็นครั้งที่สอง‘รวิตา’เณศราได้รับข้อความจากคนที่ไม่รู้ว่าเอาเบอร์ของเธอมาจากไหน เธอไม่เคยมีเรื่องมีราวกับใครจึงใจคอไม่ค่อยดี นอนพลิกไปพลิกมาบนท่อนแขนอุ่นที่หนุนนอนต่างหมอนทุกคืน หน้าตาครุ่นคิดด้วยความเป็นกังวล ตื่นมาแล้วออกไปทำธุระประปรัง เดินซื้อของจากร้านสะดวกซื้อ กลับเข้าบ้านมาสติไม่อยู่กับเนื้อตัวนัก ขณะที่คนเก่าส่งข้อความมาบอกกับเธอแค่...‘พี่อยากคุยกับเนยนะ’ทั้งที่บอกชวนผ่านเพื่อนสาวเรื่องงานผูกข้อมือมะรืนนี้ ประเด็นอื่นขอไม่พูดคุยกันอีก แปลกที่คนมีเหตุผลเป็นนักธุรกิจ เป็นลูกชายที่ดีของบ้านมาโดยตลอดกลับไม่พยายามเข้าใจเสียเลยจะอย่างไร เธอก็มีไม้กันหมาที่ดี ติดกว่าคนนี้ไม่มีแล้วในชุดคลุมอาบน้ำบนร่างกำยำส่งกลิ่นหอมอ่อน ลอยผ่านจมูกไป อาจารย์หนุ่มหุ่นล่ำคอยเดินยั่วยวน อวดสรีระเรือนกายของเขาที่อุตสาหะทำมาอย่างยากลำบาก บริโภคอกไก่ปั่นด้วยท่าทางกล้ำกลืนฝืนทน ซึ่งคนอยู่ด้วยกันยังไม่รู้ว่าเขาจะทำมันไปเพื่ออะไร ในเมื่อเธอยังไงก็รักเขาหมดใจไปแล้วอ้วนพุงพลุ้ย ก็ยังรัก หัวล้านแก
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 41
คนอยู่ด้วยกันทุกวันคงสังเกตเห็น เธอแค่ไม่รู้ว่าเขาจับอะไรตลอดเวลา“เนยต้องใส่ไว้ก่อนนะ คนเขาจะได้รู้ว่ามีเจ้าของแล้ว พี่ไม่ชอบเวลาใครมองเนย พี่หวง...”“แต่เนยชอบค่ะ เวลาพี่ป้องทำตาเขียว ๆ น่ะ”“ชอบโดนจัดหนักด้วยใช่ไหม?”“ไม่รู้ค่ะ...” เสียงหัวเราะคิกคักดัง หัวใจดวงน้อยเต้นรัวแรง เมื่อเขาบรรจงสวมลงบนนิ้วนางข้างซ้าย ชักชวนให้ดูลอยสลักบริเวณรอบตัวแหวนN & P ดูจะเป็นไอเท็มคู่รักแนวแฟชั่นมากกว่าแหวนเพชรเม็ดโตในงานแต่งอลังการ ที่เคยเห็นบ่าวสาวสวมให้กัน“ขอบคุณนะคะพี่ป้อง... เนยจะรักษามันให้ดีทั้งสองชิ้นนี้ สร้อยกับแหวนของพี่... ชอบมากเลยค่ะ”เธอชอบมันที่สุด... ชอบผู้ชายคนนี้ที่สุดเณศราเม้มปิดริมฝีปากของเธอสนิทแน่น หยดน้ำใสเอ่อคลออย่างอดกลั้นไม่ไหว ก่อนที่ร่างสูงในเชิ้ตสีดำสนิทจะโน้มตัวลงหาเธอเชื่องช้า ประกบเรียวปากอิ่มงามแผ่วเบาแล้วผละออกประทับจุมพิตบนขมับเนียน“พี่รักเนยนะ”คนมีความรักมักหน้าเด็กทุกคน มองอะไรก็เป็นสีชมพู เห็นจะจริงกล่องข้าวน่ารักในแต่ละวันของเณศราประดิดประดอยด้วยผักหลากสีสัน เธอใช้ตราปั๊มลายตุ๊กตาในการทำอาหารเช่นข้าวญี่ปุ่นหุงร้อนเป็นหมีน้อย ห่มคลุมด้วยไข่เจียว ราดน้ำซอส
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 40
ป้องเกียรติไม่ทำให้คนตัวเล็กผิดหวัง แม้แต่ช้อนตัวเบา ๆ เข้าออกช่องทางอ่อนนุ่มที่โอบรัดแก่นกาย มันกลืนกินตัวตนของเขาได้ดีเยี่ยมไม่ต่างจากว่าเป็นครั้งแรกของกันและกันบางครั้งก็ดิบเถื่อน! เมื่อร่างกายได้รับการเติมเต็มหลังห่างหายกันไปไม่กี่วัน แต่ยังคงอ่อนหวาน สอดประสานหลังมือเรียวที่จิกกำแน่น หลังแอ่นก้นรอรับความแข็งขึง ขยันขยับสะโพกสอบถี่ระรัว ปล่อยให้มังกรร้ายผลุบเข้าออกอย่างไม่ละวางจังหวะลง จะให้คนใต้ร่างได้หายใจหายคอยังไม่มีเณศราได้รับจุมพิตจากเขาที่ไม่เคยรู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อย หน้าขาสั่นเทากระแทกกับขอบโต๊ะ หากว่าเธอทำท่าจะลุก คงถูกผลักลงให้นอนราบบนกินข้าว มือหนาปัดป่ายของกระเด็นไปคนละทิศละทาง ทั้งถุงพลาสติก ขวดแม็กกี้ เขาไม่สน! ว่าอะไรจะหล่นเละเทะเหมือนคนอดอยากปากแห้งมาแรมปีแววตาคู่สวยเอ่อคลอหยดน้ำใส ช่องท้องวูบไหวตามเสียงเสียบสับของเนื้อกระทบกันพาอารมณ์ของเธอถึงขีดสุด ถึงว่าที่สามีจะดุดันป่าเถื่อนสักหน่อย เธอกลับนึกชอบพอในความเป็นตัวเขา สะโพกงามงอนจิกเกร็ง“พี่ป้องขา... เนยไม่ไหวค่ะ!”“ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย... ทำไมเสร็จไวจังครับ อืม... อูยส์ เนยรัดพี่แรงแบบนี้ไม่ดีนะ”คนพูดจาทะล
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 39
ใบหน้าสดสวยบึ้งตึงเหมือนโกรธงอนกันสักเรื่องซึ่งเขารู้ จึงผละจากคนตัวเล็กไปคว้าผ้าเปียกหมาดบนเคาน์เตอร์ครัวมาโยนลงบนโต๊ะรับประทานอาหารอย่างเอาเรื่องเอาราว“เอาหน่อยสิ แต่ว่าต้องทำงานให้เนี้ยบกว่านี้นะ ทำไมเช็ดโต๊ะเช็ดครัวไม่สะอาด ยังมีคราบแม็กกี้เนี่ย...”“ไหนคะ?” ถามหน้ายุ่ง มือหยิบผ้าสีขาวได้ก็ส่ายคอมองตามปลายนิ้ว เพื่อหารอยคราบบนผ้าปูโต๊ะลายดอกไม้น่ารัก เณศราซื้อมาคลุมโต๊ะให้เจ้าของห้องเองเพราะมันสามารถมองหาคราบเปื้อนได้ง่ายแต่ในเมื่อมันไม่มี...“ตรงนั้นไง เมื่อกี้พี่เช็ดไปแล้วเนยดู...”“ไม่เห็นมีเลย เนยว่าเนยเช็ดหมดแล้วนะ”“ก้มต่ำ ๆ ดูให้ดีครับ”ก้มต่ำ! เธอหันขวับมองคนข้างหลังทันที แต่พอจะอ้าปากต่อว่า ผู้ชายตัวโตคว้าหมับจับสันคอเธอกดลงบนโต๊ะไม่ต่างจากว่าเธอเป็นผู้ร้าย ปลายเท้าเรียวทั้งสองจิกลงบนพื้นพยายามเขย่งตัว หน้าอกอวบอัดและแก้มของเธอเบียดบี้ไปกับกระจกเย็นเฉียบ“พี่ป้อง... ทำอะไรคะ?”“ช่วยเมียเช็ดโต๊ะ ตรงนั้นไง...”“...”มือเรียวกำผ้าเปียกหมาดแน่นจนน้ำกระเซ็นเปื้อนบนโต๊ะอีกระลอก และก็คงจะไม่ได้เช็ด ทันทีที่แผ่นหลังบางเย็นวาบตามอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศ เธอได้ยินเสียงปลดซิบไว ๆ
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 38
ฉีกยิ้มกว้างหวานให้เห็นไรฟันขาวครบทุกซี่ คนขับหันไปมองรอยยิ้มที่ตกเขาได้ตั้งแต่แรกเห็นนั่นแหละ แต่ปากดันไม่ตรงกับใจยังทำหน้าแหยง“ไม่สวยเลยอี๋... วันหลังอย่าให้ชุดนี้อีกนะเดี๋ยวนี้อ้วนพุงออกอะครับ คนเขามองพุงรู้ไหมเขาไม่ได้มองเจ้าของร้านสวย สงสัยว่าทำไมอ้วนขึ้นต่างหาก”“ฮะ? เนยอ้วนเหรอ...” เณศราเริ่มก้มหน้าดูสรีระตัวเอง หน้าท้องของเธอคงไม่ได้ยื่นยาวขนาดเขาว่า แค่โผล่ออกมาเล็กน้อยหลังรับประทานอาหารตามธรรมชาติคนทั่วไปแค่นั้น แต่นั่นก็ทำคนรักสวยรักงามเสียความมั่นใจสำเร็จ“เมื่อก่อนผอมกว่านี้นะ น้ำหนักขึ้นหรือเปล่า?”“อืม... ใส่สเตรย์รัดหน้าท้องก็น่าจะได้นะ ชุดแบบพอง ๆ หน่อยคงไม่เห็นว่ามีพุงมากมาย”“ไม่เอาลายดอก”“ตัวอื่นก็ได้ค่ะ วุ่นวายกับเสื้อผ้าเนยจริงนะ” ว่าตาขวาง เมื่อมาถึงจุดหมายในอีกไม่นานลานจอดรถโล่งเงียบในช่วงหัวค่ำ ชั้นใต้ดินไม่มีรถจอดมากนัก คนขับก็เลือกทำเลได้ดีห่างจากลิฟต์ไปเล็กน้อย นัยน์ตาคู่คมใต้แว่นกรอบหนาประกายวูบวาบพาไรขนลุกชูชัน เธอกำมือทั้งสองบนหน้าตักอย่างเกร็ง ๆ เพราะว่าเขาไม่ปลดล็อกประตูรถยังไม่ดับเครื่องยนต์“พี่ป้อง... จะทำอะไรคะ?”“ทำอะไรก็ได้ครับไม่มีคนหรอก... ท
