LOGINShare
ตอนที่ 22
Last Updated:
2024-11-29 19:24:49ชีวิตเปรี้ยวอมหวานของเณศราทำให้ลืมเรื่องราวในวันวานทีละเล็กละน้อย
เปิดร้าน ปิดร้าน กลับบ้าน ตื่นขึ้นมาทำเรื่องเดิม เคยไปไหนมาไหนกับชายคนหนึ่ง กินข้าวดูหนัง สลับกันขับรถบ้างหากว่าใครเหนื่อยจากการทำงาน และถ้าเขาไม่มานั่งที่ร้านเบเกอรี่เธอจะไปหาเขา ต่างที่ตอนนี้เป็นชายอีกคน
แตกต่างอีกเรื่องคือเธอสามารถไปนั่งเล่นใต้ตึกคณะได้อย่างเปิดเผย ไม่เหมือนคราวคบหากับปัถฐกร ไม่เคยสักครั้งที่เธอจะน่าพึงพอใจสายตาคนรอบกายเขา ไปนั่งเล่นในล้อบบี้บริษัทพันล้าน เธอมักถูกมองด้วยสายตาเหยียดหยามจากคนในครอบครัวแม้กระทั่งคุณพ่อคุณแม่ของชายหนุ่มเอง ถึงไม่เคยเก็บเอามาใส่ใจตอนนี้กลับนึกย้อนไปว่าตัวเองช่างโชคร้าย และโง่เง่าสิ้นดี
อยู่กับอาจารย์ป้องยังมีความสุขซะกว่า... ไม่ต้องปิดบังความสัมพันธ์ นอกเวลาวิชาการแล้วเขาก็ไม่ใช่ผู้ชายมีพิษภัย ติดขี้เล่นตลกร้ายอารมณ์ดี ถึงเวลาทำงานจะหน้าตาคร่ำเครียดไม่พูดไม่จา แต่เป็นผู้ใหญ่ที่มีเหตุผลพอสมควร
เรื่องอะไรขัดใจเขาจะพาลบ่นไปเสียหมดแม้แต่รถไฟฟ้า ถนนริมทางเท้า ฯลฯ ด้วยความที่เรียนจบมาจากต่างเมืองด้วยทุนรัฐบาล
ร้ายสุดคือการทำกิจกรรมสุขสันต์! ทำให้หัวสมองของเธอปั่นป่วน เมื่อนึกถึงเรียวปากหนาหยักได้รูปใต้จุมพิตเร่าร้อน มือที่ลูบคลำไปทั่วตามใจปรารถนา ตามด้วยการสำเร็จความใคร่ให้แม้ว่าเธอจะต้องการมันหรือไม่
ไม่บนเตียงก็ต้องเป็นที่ไหนสักแห่ง... ลับตาคนสองต่อสอง...
ทว่าอย่างน้อยข้อดีคงมีมากกว่าข้อเสีย เรื่องเอาอกเอาใจเรียกได้ว่าเป็นผู้ชายในอุดมคติสาวหลายคน
“ทำไรอะ? พี่เนย” เสียงเรียกของพนักงานหน้าร้านพาใบหน้านวลกลายเป็นสีแดงระเรื่อตามลำดับ ในถุงมือลายดอกไม้หวานเข้ากันกับชุดสวย เจ้าของร้านหันหลังกลับไปบอก
“ไม่มีอะไร ๆ เตรียมเค้กไง”
“เหม่อออ คิดถึงอาจารย์ป้องง!”
แล้วก็โดนแซวทุกวัน! สองสาวที่นี่เรียนอยู่มหา’ลัยเดียวกันที่อาจารย์ป้องเกียรติสอน แต่เป็นคนละคณะ
ในเวลาบ่ายที่ร้านเนืองแน่นหลังผู้คนอิ่มอาหารแล้วต้องมาทานขนมเค้กล้างปาก เณศราก้มหน้าก้มตาจัดการงานตรงหน้าเตาอบขนมปังต่อ ก่อนออกไปรับลูกค้าด้านนอก เธอไม่ลืมว่าเป็นวันคล้ายวันเกิดของนักศึกษาสาวผู้เป็นที่รักของเพื่อนอย่างน้องเมย์ เจ้าของร้านจึงจัดโพรโมชันพิเศษให้ ลูกค้าจะได้รับส่วนลด 20%
แววตาคู่สวยทอดมองบรรยากาศระหว่างเพื่อน รอยยิ้มระบายในนั้น ด้วยนึกถึงบรรยากาศในสมัยเรียน มีทั้งเพื่อนสาวอย่างปวิมล เพื่อนคนอื่น ๆ และปัถฐพล ที่เธอยังคงผูกใจเจ็บกับการทรยศของเขา
จังหวะพอเหมาะสักหน่อยพอลูกค้าโต๊ะใหญ่ด้านหน้าเป่าเทียนวันเกิดเสร็จ ร่างบางในเดรสหวานระบายความยาวประหัวเข่าเดินเข้าไปพร้อมก้อนแป้งหน้าตาน่ารักขนาดเท่าฝ่ามือ แต่งแต้มด้วยครีมลายตุ๊กตาหมี บนถาดมีอยู่นับสิบชิ้น
“อันนี้ของขวัญวันเกิดจากพี่เนยนะคะ เป็นคัพเค้กไขมันต่ำ พี่อบให้น้องเมย์พิเศษ Happy Birthday นะคะ ขอให้มีความสุขมาก ๆ เรียนเก่ง ๆ นะ”
“ไม่มีของขวัญชิ้นใหญ่กว่านี้หรือครับพี่สาว เอาอาจารย์ฮอตเนิร์ดของพวกเราไปทั้งคน สาว ๆ ปาดน้ำตากันเป็นแถ้ววว!” คนพูดทำท่าดราม่า เรียกเสียงของเพื่อนสาวและอีกสามคน คุณพี่ร้านเค้กยิ้มเจื่อนว่า
“ช่างแซวเนอะน้องเปี๊ยก ยังไงพี่ขอขอบคุณน้อง ๆ นะคะ แต่ว่าอาจารย์ฮอตเนิร์ดฮอตมาก พี่ไม่คืนนะ”
เสียงหัวเราะคิกคักเรียกเสียงโห่ร้องเบา ๆ ของบรรดานักศึกษา เณศราหยอกล้อเล่นกับน้อง ๆ เป็นประจำคงไม่ถือ ทันใดนั้นเอง ร่างสูงในเชิ้ตหล่อเหลาลายทาง กางเกงสแล็คและหัวเข็มขัดราคาแพงเป็นเงามันกระทั่งรองเท้าสีดำขลับ ทำให้เธอชะงักนิ่ง
“พี่อยากคุยเรื่องพี่ป้องหน่อย...”
“มีอะไรคะ? พี่ปัด” ถามพลันสะบัดก้นหนี ชายหนุ่มยังคงเดินตามด้วยอารมณ์รุ่มร้อนริษยา เมื่อถูกตัดขาดความสัมพันธ์ทุกช่องทาง ไลน์หรือโทรไปหาเธอไม่เคยตอบรับจนเขาตัดสินใจมา
“พี่เป็นน้องเขยเขา เนยไม่รู้เหรอ? เขาเป็นพี่ชายของรวิตา บ้านนี้มีลูกสามคน ลูกสาวสองคนกับลูกชายคนโตอาจารย์ป้องเกียรติ”
ย่างก้าวอย่างมั่นใจสะดุดเท่านั้น หัวใจหญิงสาวกระตุกวูบ ก่อนจะหันกลับไปด้วยสีหน้าเฉยชา
“แล้ว... ยังไงคะ? มันแปลกตรงไหนคะใครเป็นพี่น้องใครแล้วยังไง”
“เนยคิดว่าตัวเองมีดีอะไร? อาจารย์ระดับดอกเตอร์ถึงได้มาจีบเนย”
“เนยสวยไงคะ” คนพูดฝืนยิ้มเต็มที่ ในชุดสวยอย่างทุกวันนั้นเธอเปลี่ยนแนวของตัวเองจากกระโปรงบานเป็นเดรสลายดอกไม้ คาดผมด้วยผ้าลายตารางน่ารัก
ปัถฐพลยืนกำหมัดแน่นเพียงเห็นว่าเธอไม่มีท่าทีใด ๆ กับความจริงข้อนั้นเลยหน้าโต๊ะตัวเดิมที่ไม่ได้มีเขาเป็นเจ้าของอีกต่อไป
“เนยอบเค้กอร่อย ใจดี ยิ้มหวาน จิตใจดีไม่คิดทำร้ายใคร โดยรวม ๆ ก็คือสวยมาจากภายใน แต่ที่จริงมันก็ไม่ใช่ธุระของพี่ปัดแล้วนี่คะ มีอะไรอีกหรือเปล่า?”
ใครจะรู้ว่าเณศราไม่พอใจกับเรื่องที่ได้ยิน ไม่ใช่เพราะมันคือความจริง แต่อีพี่ป้อง! กล้าหลอกเธอ!
ดวงตาคู่คมปลาบประกายราวกับว่ามีเปลวไฟข้างใน ขณะประจันหน้ากับเจ้าของร้านสาว พอเขาไม่พูดอะไรเธอก็แค่ผายมือเชื้อเชิญ ไปทางเก้าอี้
“ถ้ามาทานเค้กเชิญนั่งเลยนะคะ แต่ถ้าไม่กิน... ก็จะไม่ขายค่ะ ไม่ขาย!”
Related chapters
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 23
การมีความลับกับคนใกล้ชิดไม่ใช่เรื่องดี มันไม่สบายใจเลยล่ะ... ป้องเกียรติบอกลาเธอด้วยรอยยิ้มทว่าเขากลับมีความคิดมากมายหลายอย่าง โดยเฉพาะความกลัว กลัวสารพัดจะกลัว ยิ่งได้ยินมาจากพนักงานที่ร้านว่าผู้ชายคนเก่าพยายามมารอสร้างความร้าวฉาน จบชั่วโมงสอนแล้วเขาจึงรีบสะพายกระเป๋าหนังซึ่งเต็มไปด้วยเอกสารและแท็บเล็ตงานมารอหญิงสาวเลิกงาน...จากที่นั่งเดิมบริเวณม้านั่งหิน มองผ่านกระจกบานสูงใหญ่ไป สีหน้าไร้อารมณ์ของคนที่ทำเมินใส่แม้จะเห็นว่าเขาโบกมือให้ คงไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรจนปะทะสายตาคมวาบคู่หนึ่งชายร่างสูงใหญ่ความสูงไล่เลี่ยกันแต่งตัวดีมีภูมิฐานด้วยเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินเข้ม เป็นคนคุ้นเคยกันดี ป้องเกียรติตัดสินใจเดินตามเจ้าตัวไปถึงลานจอดรถยนต์“ปัด...” เสียงทุ้มเรียกให้อีกคนหันกลับมา เจ้าของรถสปอร์ตคาร์สีแดงสดถูกรั้งไว้ด้วยแววตาวาวโรจน์“เล่นแบบนี้ไม่แมนเลยนะ มาฟ้องเนยเรื่องพี่เป็นพี่ชายของยัยวิ?”“แล้วพี่แมนเหรอครับ? จงใจมาแย่งเนยไปจากผมน่ะ พี่รู้ว่าวันหนึ่งผมต้องหย่ากับวิแล้วผมจะกลับมาหาเนย”“เฮอะ... ฝัน... นี่นายพูดเรื่องบ้าบออะไรอยู่?” แค่นหัวเราะพลันขยับก้าวเข้าไปใกล้ มือล้วงกระเป๋าด้วยความอดท
Last Updated : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 24
เสียงหนึ่งดังสะท้อนดังเข้ามาในหัวอย่างช่วยไม่ได้ มันเป็นเหตุผลข้อแรก ๆ ที่ทำให้เธอหงุดหงิด ไม่เข้าใจว่าทำไมนักธุรกิจพันล้านอย่างปัถฐกรถึงว่างมาเป่าหูเธอตั้งแต่เมื่อวานก่อนนี้ ก่อนจะมาจ๊ะเอ๋เข้ากับอาจารย์ป้อง“แล้ว... เนยอยากได้กลิ่นอะไร?”“เนยไม่ให้ค่ะ ไม่อยากได้สักกลิ่น...” ในน้ำเสียงเด็ดขาด มือเรียวรวบช้อนส้อมพร้อมความรู้สึกเบื่อผัดกะเพราขึ้นมา เธอยกจาน แก้วน้ำไปล้างให้โดยไม่ยอมคุยกับเขา อีกคนก็เดินตามไปรวบเอวบางไว้ในอ้อมแขน“ปล่อยเนยค่ะ ไปไหนก็ไปเลยไปไกล ๆ” เธอไล่เขาทันที ขณะตาคมหลุบมองตามใบหน้าสดสวยบึ้งตึงหนัก เกยคางไว้บนไหล่มนอย่างออดอ้อน“มาทำเป็นงอน... ถามอะไรก็ไม่ค่อยจะพูดมาตั้งแต่เมื่อวานเพราะอย่างนี้นี่เอง มีคนมาเป่าหูเนย”“ไม่มีค่ะ เนยไม่ใช่ผู้หญิงหูเบา”เธอตั้งหน้าตั้งตาล้างจาน ใจนึกอยากฟาดฝ่ามือพิฆาตบนหน้าระรื่นนั่นให้หายเจ็บแค้น! ตัดพ้อต่อว่าถามเขาว่าทำไมต้องมีความลับกับเธอ แต่ขนาดปัถฐกรทำร้ายเธออย่างสาหัสสากรรจ์กว่าหลายเท่า สาวน้ำใจงามอย่างเณศรายังไปจัดเค้กงานแต่งให้หน้าตาเฉย“อย่าโกรธพี่เลยนะ พี่กลัวที่สุดคือเนยเมินพี่... ถ้าพี่ทำอะไรผิด พี่ทำให้เนยไม่พอใจ... ขอโทษนะคร
Last Updated : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 25
“บ้านเนยไม่มีอะไรหรอกค่ะ พ่อแม่พี่ปัดเคยบอกว่าบ้านเนยเล็กเท่ารูหนู พ่อแม่พี่ก็... ไม่ได้ชอบเนยเท่าไรนะคะ เนยเจอพวกเขาที่งานแต่งค่ะ”“พี่ขอโทษแทนคุณพ่อคุณแม่พี่ด้วยนะ พี่ไม่สบายใจเลย”“ไม่เป็นไรค่ะเนยเข้าใจ”เป็นตรงกันข้ามเลยต่างหาก เณศราไม่รู้ว่าควรเข้าหน้ากับทางบ้านของฝ่ายชายยังไง เธอรู้สึกอึดอัดนอนก่ายหน้าผากมาทั้งคืน เขาก็น่าจะรู้จึงไลน์ถามไม่เลิก“คือพี่ไม่สนิทกับพ่อแม่ครับ ออกจากบ้านมาอยู่คนเดียว หัวเดียวกระเทียมลีบ ตอนไปเมืองนอกพี่ก็ทำงานหาค่าขนมเอง ทุกวันนี้ใช้หนี้ทุน ไม่เคยขอเงินใครสักบาท”“พี่ไปเมืองนอกเมื่อไรหรือคะ?”“ประมาณเรียนตรีปีสองได้ทุนครับ แล้วสอบต่อยาว ๆ เลย พี่เรียนเก่ง เรียนอย่างเดียวจริง ๆ นะไม่ว่อกแว่ก พวกเขาน่ะมีเงินแต่ว่าเขาไม่ให้ พ่อบอกว่าต้องทำธุรกิจที่บ้านเท่านั้นถึงมีสิทธิ์ใช้เงินที่บ้าน แต่น้องสาวพี่ก็ไม่เห็นจะทำอะไรนะ เรียนหนังสือไม่จบ ลอยไปลอยมา มีวิยอมแต่งงานให้พ่อ ส่วนปลาน้องสาวคนเล็กยังไม่แต่ง รับปากกับพ่อว่าจะแต่งให้ ถ้าหาเขยเข้าบ้านอีกสักคนได้ล่ะมั้ง”น่าสงสาร... แก้ตัวเป็นชุด พูดไฟแล่บเชียว“เนยเสียใจด้วยนะคะกับเรื่องนี้”“ไม่เป็นไร พี่ชินแล้วครับ
Last Updated : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 26
“ห้ามซนนะคะอาจารย์ป้อง สำรวจได้ทุกซอกมุม แตะได้ทุกอย่างในห้องนี้... ยกเว้นตัวเนย ลูกน้องขึ้นมาเห็นเข้าจะไม่งามค่ะ อดทนหน่อยนะคะ”“แล้วจะขึ้นมายืนเปลี่ยวกันสองคนกับขนมปังทำไมล่ะเนี่ย... เซ็ง”“เนยชักไม่แน่ใจแล้วว่าโดนหลอกหรือเปล่า” ว่าพลางหยิบกล่องพลาสติกจากชั้นวางของเพื่อห่อกลับไปทานที่บ้าน เธอใส่ขนมคุกกี้ลงไปหลายชิ้น แววตาคู่คมปลาบประกายหลงใหลทั้งคนทั้งขนมอยากจับกินให้หมด!มีหรือเณศราจะไม่รู้...“พี่ชอบเนยพี่ก็อยากกอดอยากจับอยากจูบ พี่รู้สึกดี แต่ถ้าเนยบอกให้หยุดพี่หยุดทุกครั้ง... เป็นผู้ชายคนอื่นเนยโดนปล้ำไปละครับ”“อายุเท่านี้อยากมีครอบครัวคงไม่แปลกค่ะ ถ้าไม่อยากมีน่ะสิแปลก เรื่องหื่นนี่ก็ไม่แปลก...”ถึงปากต่อว่าสารพัดเรื่องของคนหื่น! เธอยังนึกถึงปากท้องผู้ชายที่เอาหัวใจดวงน้อย ๆ ไป“วันนี้พี่อยากกินอะไรคะตอนบ่าย เนยทำกับข้าวใส่กล่องไปให้ไหมคะ? หรือจะกินด้วยกันก่อนพี่ไปสอน”ป้องเกียรติยิ้มกว้างแค่นึกถึงอาหารฝีมือว่าที่ภรรยา “ผัดผักหรืออะไรดีนะ... เอ...”แล้วเขาก็ขัดคำสั่งห้ามในห้องทำงานอันทรงเกียรติ เข้าไปโอบคนตัวเล็กทั้งร่าง ซุกปลายจมูกบนไรผมหอม ซึ่งหญิงสาวมองตาขวางในทันที“กินเนย
Last Updated : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 27
เณศราใจกว้างมากพอยอมรับเรื่องที่อาจารย์ป้องเป็นพี่ชายของรวิตา เธอยังยินดีที่จะไปบ้านของเขาด้วย แม้มีความขุ่นข้องหมองใจคงเก็บไว้ภายใน“ขอบคุณนะครับ... พี่นึกว่าเนยจะไม่มาหาพี่แล้ว”“ต้องมาสิคะ เนยเชื่อว่าพี่ป้องคงมีเหตุผลของตัวเอง อยากทำอะไรเอาตามใจพี่เถอะ เนยอยู่เพราะอยากอยู่” แต่ถ้าไปก็จะไปด้วยตัวเอง... ประโยคหลังนั้นเธอไม่ได้พูดไปให้อีกคนไม่สบายใจ ขณะที่สีหน้าของเขาไม่ค่อยดี คิ้วเข้มหนาเรียงชิดติดกันตรงหว่างกลางหน้าผากผูกเป็นปม“เนยหิวเนยกินก่อนเลยนะ พี่ว่าจะนอนหน่อย ปวดหัว...”“เป็นอะไรไหมคะ ไปหาหมอไหม?” ถามอย่างเป็นห่วง พอผู้ชายตัวโตทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาตัวนุ่ม วางศีรษะลงนอนหนุนตักนิ่มแทนหมอน เธอหรี่ตาเล็กลงจนเหยียดตรงอย่างไม่ไว้วางใจ“ไม่ได้เป็นโรคสำออยแน่นะคะ?”“ไมเกรนครับ... เวลาจ้องคอมฯนาน ๆ นอนน้อยติดกันหลายวันพี่ปวดหัวประจำ”ป้องเกียรติไม่ถือสาเรื่องที่เธอหาว่าเขาสำออยหรอกเพราะเขาก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ ขณะมือหนาเลื่อนขึ้นคว้ามือเรียวขาวมาวางไว้บนหน้าอก ฉีกยิ้มกว้างหวานเหมือนไม่เป็นอะไร“ผู้ชายคนนี้ชอบเรียกร้องความสนใจ... ไม่น่าเชื่อนะคะว่าจะป่วยเป็น”“พี่จะป่วยมากกว่านี้อีกครับถ้
Last Updated : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 28
กลับมาถึงบ้านสักพักแล้วเธอก็ยังนึกถึง...ท่อนเนื้อหน้าตาประหลาดที่ผลุบเข้าออกจากปาก มันแข็งใหญ่หนาเทอะทะ เส้นเลือดปูดโปนเต็มไปหมด รสชาติก็ไม่ค่อยจะดีเวลาทะลวงไปถึงคอหอย ทว่าพอสบสีหน้าเร่าร้อนของคนที่กัดกรามส่งเสียงคำรามลั่น ทำน้ำสีขาวขุ่นเลอะเทอะไปทั้งหน้าทั้งตัวเธอ หัวใจกลับเต้นรัวแรง“ผู้ชายอะไรบ้ากามที่สุด คนอุตส่าห์เป็นห่วง...” แต่เธอก็ยอมทำเรื่องแบบนั้นให้เขาเนี่ยนะ หน้าไม่อาย!ใบหน้าสดสวยแดงก่ำเพราะอารมณ์ประหลาดรุมเร้า พอ ๆ กับความโกรธตัวเองที่ใจอ่อนยอมเขาเหมือนทุกครั้ง มือสับเนื้อไก่ไม่ยั้งจนมันเละละเอียดก่อนโยนลงหม้อระบายอารมณ์ แกงกะทิเดือดผุดสาดกระเซ็นทันที นั่นทำให้เธอก้มหน้าลงมองหยดน้ำบนเสื้อ และพื้นเปรอะเปื้อน...กรี๊ดดดด! ทำไมฉันต้องทำแกงข่าไก่! เณศราได้แต่กรีดร้องในใจ แล้วก็คิดเข้าไปอีก!“ไม่ทำกับข้าวดี ๆ คะ? คุณลูก แม่เห็นนะ... เช็ดให้เรียบร้อยล่ะที่ทำพื้นเปื้อนน่ะ”คุณแม่กำลังรดน้ำต้นไม้ เดินมาบ่นว่าลูกสาวที่ฉีกยิ้มกว้างหวาน“ค่ะแม่ เดี๋ยวเนยจัดการเองค่ะ”จากนั้นเธอค่อยสงบสติอารมณ์ทำกับข้าวมื้อเย็น หุงข้าวสุกสวย ตักอาหารวางใส่จาน คลุมไว้ด้วยฝาครอบบนโต๊ะรับประทานอาหารท
Last Updated : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 29
“คบกันมานานหรือยังล่ะ?”“ผมตามจีบน้องมาสี่เดือนแล้วครับ”“เอ๊ะ... พอดีกับที่เลิกกับตาปัดหรือเปล่า?”“ครับ แต่ผมเจอน้องก่อนหน้านั้นนานมาก ๆ ครับแค่ไม่กล้าเข้าไปทัก”คุณแม่มองดูอาจารย์หนุ่มหน้าตาดีมีภูมิฐาน ท่าทางมีการศึกษา แม้ยังไม่รู้จักนิสัยใจคอ ก็ต้องช่วยกันกันคุณพ่อที่นั่งทำหน้าเป็นยักษ์อยู่ตรงหัวโต๊ะ“อ้อแล้ว... อาจารย์เป็นข้าราชการหรือคะ? บรรจุนานหรือยัง หรือว่ามาสอนชั่วคราวคะ?”“ผมทำงานใช้ทุนก.พ.ครับ เป็นหนี้เขาเยอะทั้งตรี โท เอก บรรจุข้าราชการแล้ว ทำงานมาหลายปีแล้วครับ กำลังจะขอรองศาสตราจารย์ปีหน้า...”คนถูกยิงคำถามรัว ๆ ยังเจริญอาหารดี มาถึงนี่ก็ต้องรีบทำคะแนน ผู้ใหญ่ถามอะไรเขาก็ตอบมีแค่เรื่องครอบครัว ที่ยังไม่มีใครถามเพราะเรื่องราวของตัวเขาเองค่อนข้างจะเยอะยาวเล่ากันได้หลายวันอาหารหน้าตาน่ารับประทานทั้งหมดบนโต๊ะมีแกงข่าไก่ ไข่ยัดไส้ ไก่ทอดเกลือ ต้มยำปลากะพงฝีมือเณศรานั้นถูกปากทุกคน นั่งชมไม่ขาดว่าอร่อย ทว่าตัวคนทำกลับทานไม่ได้เยอะ คล้ายกับว่าเธอกลัวอะไรสักอย่าง“เป็นอาจารย์ก็ดีนะครับ สาว ๆ มหา’ลัยเยอะสิ”“ตาผมไม่ดี สายตาสั้นมากเลยมองไม่ค่อยเห็นสาว ๆ เท่าไร ทุกวันนี้ไม่เห็นใค
Last Updated : 2024-11-29เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 30
หลังผ่านการยอมรับของคุณพ่อคุณแม่ ป้องเกียรติไม่รีรอทำคะแนนว่าที่ลูกเขย มาทานข้าวเย็นที่บ้านเป็นประจำ ขณะที่ปัถฐกรรีบบึ่งรถขอโทษทุกคนพร้อมบอกเหตุผลที่จำเป็นต้องแต่งงานด้วยท่าทางสำนึกผิดจากใจจริงเป็นปัญหาครอบครัวใครก็ของคนนั้น ไม่เกี่ยวกับบ้านนี้แล้วแม้เคยสนิทสนมกัน คุณแม่เองก็หนักใจเมื่อชายหนุ่มยังขอเป็นเพื่อนของเณศราต่อไป ไหนจะมีเรื่องของอาจารย์ป้องว่าเขาเป็นลูกใคร อย่างไรคงหนีกันไม่พ้น“ผมคงดูใจร้ายที่ยอมไม่กลับบ้าน แต่อะไรที่น้องมีผมไม่เคยได้ เรื่องอะไรที่ผมไม่ผิด ผมก็ต้องผิด... ขนาดน้องเดินมาตบหน้าผม ผมก็ผิด...” เสียงทุ้มบอกผู้ใหญ่ทั้งสองให้เข้าใจเหตุผลของเขาบ้าง ก่อนจะเอี้ยวคอมองคนข้างหลัง“เนยคงไม่ตบพี่ใช่ไหมครับ?”“โธ่... อาจารย์ป้องน่ารักน่าสงสารขนาดนี้ ใครจะตบลงคะ เนยไม่กล้าทำร้ายพี่หรอกค่ะ” พูดพลางวางพักมือไว้บนบ่ากว้าง ส่งยิ้มหวานให้อาจารย์หนุ่มที่เงยหน้าขึ้นหา เธอยืนอยู่ข้างหลังผู้ชายตัวโตหลังนำน้ำขนมมาเสิร์ฟแขกบริเวณม้าหินในสวนหย่อมหลังบ้านบรรยากาศร่มรื่น บ้านหลังใหญ่มีน้ำพุและบ่อปลา สวนหย่อมเล็ก ๆ เต็มไปด้วยดอกไม้หลากสีฝีมือคุณพ่อ ต่างคนนั่งทานขนมคุกกี้ บัตเตอร์เค้กของเ
Last Updated : 2024-11-29
Latest chapter
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 46
งานหมั้นเช้าแต่งเย็นดำเนินไปอย่างเรียบง่าย ด้วยความที่บ่าวสาวไม่ได้มีญาติเยอะ มีแขกมาร่วมงานไม่ถึงห้าสิบคน รวมเพื่อนร่วมชั้นสมัยเรียนอีกไม่กี่คน เรียกได้ว่าเป็นงานผูกข้อมือเล็ก ๆ ไม่ใช่งานแต่งเอิกเกริกซุ้มประตูดอกไม้ เพลงรักยอดฮิตในยุค 70s เคล้าคลอไปกับเสียงคลื่นลมของรีสอร์ตริมทะเล แม้แต่อาหารและสตรอว์เบอร์รีชีสเค้กก้อนโตยังตามใจคู่บ่าวสาว เดรสลายลูกไม้ชายลากยาวบนผืนทรายเข้ารูปทรงสมส่วน เสื้อสีขาวสะอาดคอลึกผ่าหลังเผยให้เห็นผิวขาวสวยทำเจ้าบ่าวตากระตุกน้อย ๆ ทว่าอาจารย์หนุ่มก็ลืมมันไปได้ เมื่อวันนี้เป็นวันสำคัญวันที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะสวยที่สุดในชีวิตใบหน้าหวานงามแต่งแต้มเครื่องสำอางอ่อนใต้รอยยิ้มเอียงอายที่มีให้ชายเพียงคนเดียว หน้าท้องเนินนูนเพียงเล็กน้อยคงไม่มีใครสังเกตเห็น ป้องเกียรติกำลังพึงพอใจกับบรรยากาศนี้ ขณะที่เธอบอกกับทุกคนผ่านไมโครโฟนว่ามากันสามคน พ่อแม่ลูก “เธอเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด เป็นคุณแม่ที่ผมรักที่สุด ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมอวยพรให้ผมกับเนยนะครับ”เสียงปรบมือดังในลานกว้าง เธอสวย... ขนาดที่เขาละวางตาไปไม่ได้เสียเลย เขาจับจูงมือเธอไปบอกลาทุกคนหลังงานเลี้ยงสิ้นสุดลงญาติทา
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 45
เหตุการณ์สะเทือนขวัญยังหลอกหลอนยามหลับฝัน บางคืนเธอยังสะดุ้งตื่นกลางดึกด้วยความหวาดกลัว ทว่าพอพบสบตาคม อ้อมแขนอุ่นกลิ่นหอมสะอาด กลับแน่ใจถึงความปลอดภัยว่าไม่มีใครมาทำร้ายเธอได้ “พี่ป้อง... ตัวหอมจังค่ะ ตัวพี่อุ่นมาก เนยนอนหลับสบายจัง” “เนยก็หอมครับ ทำพี่หลับไม่สบายสักวันถ้าไม่ได้อึ้บเมีย” เงียบไป ใต้รอยยิ้มกรุ้มกริ่ม มือหนาลูบศีรษะน้อย ลากวนเข้าไปในเส้นผมสีน้ำตาลสลวยอย่างย่ามใจ ในความเงียบงันของห้องอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำ ต่างคนไร้เสื้อผ้าแม้สักชิ้นห่อหุ้มกาย คลุมไว้ด้วยผ้านวมหนาในอ้อมกอดกัน เป็นเรื่องปกติที่เธอจะปรารถนาในตัวเขามากขึ้นทุกวัน ยิ่งเป็นคุณแม่ท้องอ่อนฮอร์โมนทำร้าย “เนยต้องพักผ่อนนะ เดี๋ยวลูกไม่โตทำไง” “โตซี พี่ฉีดสารเร่งโตให้ทุกวัน” คนทะลึ่งก็อย่างนั้น เขาก้มหน้าลงประทับจุมพิตบนขมับเนียน ผุดรอยยิ้มกว้างหวานเต็มวงหน้าใต้โคมไฟสลัว “เอ... ตัวเล็ก... ผู้หญิงหรือผู้ชายนะ?” “จะรู้ไหมคะ? คงเป็น... ผู้ชายมั้ง...” “พี่อยากให้ชื่อฟ่อน เงินฟ่อน ชิฟฟ่อน ชื่อเล่นนะเจ้าลูกฟ่อน... ถ้า
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 44
เพราะมีคนเผลอทำตัวเปิ่น ๆ ในโรงพยาบาล ส่งเสียงดังลั่นห้องฉุกเฉินให้คุณพยาบาลหัวเราะกันยกใหญ่ แต่ก็เข้ามาแสดงความยินดีพร้อมผลตรวจของคุณหมอ เซ็นอนุญาตให้ผู้ป่วยกลับบ้านอย่างสบายใจ เณศราไม่รู้เอาหน้าไปไว้ที่ไหน เธอดีใจที่จะได้เป็นคุณแม่ มีลูกน่ารัก ๆ สักคนกับว่าที่สามีไม่สนเรื่องแต่งก่อนแต่งหลังหรอก ในขณะที่ยังมีเรื่องไม่สบายใจพอได้ยินบางคนโทรไปด่าน้องสาวยกใหญ่ ผ่านลำโพงในรถยนต์ สายประชุมครบพ่อแม่พี่น้อง แม้แต่พ่อแม่ของเธอเองเขาโทรบอกให้ทุกคนรับทราบวีรกรรมของคนคนเดียว ที่ไม่สมควรได้รับการให้อภัย“ก็ให้ท้ายกันไงครับถึงได้โตมาสันดานแบบนี้ ผมไม่ยอมแล้วผมจะไม่ถอนฟ้องแทนเมีย ไม่รับค่าเสียหาย ให้อีสองคนนั้นไปนอนคุกอย่างเดียว อย่าคิดว่ามีเงินแล้วทำได้ทุกอย่าง ผมมีเพื่อนเป็นทนาย นักโซเชียลเยอะเหมือนกัน ดี... จะได้เอาปี๊บคลุมหัวกันให้หมดทั้งบ้านเวลาออกไปข้างนอก ขอให้หุ้นตก บริษัทฉิบหายย่อยยับนะครับ”เป็นชุด! มากกว่านี้ยังมีเรื่องของหุ้นส่วน เงินหมกเม็ด ภาษีที่จ่ายไม่ครบ คนขุดได้ก็ขุดมาทั้งเรื่องและเขาพร้อมจะแฉทุกอย่างให้พินาศย่อยยับ จนคุณพ่อขอไกล่เกลี่ยยอมขอว่าเขาอยากได้อะไร คนปากหนัก
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 43
ห้องเงียบเชียบให้ความรู้สึกเงียบเหงากว่าทุกวัน อาจารย์หนุ่มรออาหารมื้อเย็นจากแม่ครัวที่ยังไม่กลับบ้านสักที แต่งตัวเรียบร้อยด้วยเชิ้ตสีดำสนิทอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะเครื่องใหญ่ งานสอนก็ค่อนข้างยุ่ง ต้องตรวจงานนักศึกษาไปด้วยระหว่างอธิบายการเขียนคำสั่งคอมพิวเตอร์ หลายอย่างวนเวียนในหัว ขมวดคิ้วมุ่นตั้งใจทำงานตลอดเวลาหลายคนในคลาสตั้งใจเรียนผิดปกติจนหมดชั่วโมงเรียน โดยเฉพาะกลุ่มเด็กแสบ ทำขยิบตาผ่านกล้องเหมือนมีปัญหาสักอย่างแต่ไม่กล้าพูด ส่งเป็นข้อความมาบอกแทน...‘She’s in Danger!’บอกใบ้มาเป็นภาษาอังกฤษให้ตีความอีกต่างหาก คนเป็นอาจารย์สงสัยอยู่พักหนึ่ง นึกหงุดหงิดคนส่งข้อความมาให้เป็นปริศนาคาใจ ก่อนตกใจเป็นอย่างมากแทบทำห้องเรียนล่ม เรื่องใหญ่กว่าคือคาบสอนนี้เป็นบันทึกเทปย้อนหลังซึ่งเขาไม่สามารถปิดโทรศัพท์กลางกลางคันได้เป็นโชคดีที่แก๊งนายเปี๊ยกดันออกจากห้องเรียนไปก่อน ส่วนคนสอนทำได้แต่นับเวลาถอยหลัง ภาวนาให้บันทึกการสอนจบเร็ว ๆ พูดจาติดขัดเพราะจิตใจไม่อยู่กับเนื้อตัวป้องเกียรติพอคาดการณ์ได้ว่าเกิดเรื่องอะไร ด้วยความที่เขาคอยดูพฤติกรรมของอีกคนอยู่ตลอด เธอมีท่าทีแปลก ๆ เมื่อคืนนี้ ทำท่
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 42
ถ้าผัวฉันย่องไปหาแกที่ร้านอีกครั้งเดียว แกได้เจอฉันตัวเป็น ๆ แน่นังเนย เมมเบอร์นี้ไว้ด้วยนะเพราะฉันไม่เตือนใครเป็นครั้งที่สอง‘รวิตา’เณศราได้รับข้อความจากคนที่ไม่รู้ว่าเอาเบอร์ของเธอมาจากไหน เธอไม่เคยมีเรื่องมีราวกับใครจึงใจคอไม่ค่อยดี นอนพลิกไปพลิกมาบนท่อนแขนอุ่นที่หนุนนอนต่างหมอนทุกคืน หน้าตาครุ่นคิดด้วยความเป็นกังวล ตื่นมาแล้วออกไปทำธุระประปรัง เดินซื้อของจากร้านสะดวกซื้อ กลับเข้าบ้านมาสติไม่อยู่กับเนื้อตัวนัก ขณะที่คนเก่าส่งข้อความมาบอกกับเธอแค่...‘พี่อยากคุยกับเนยนะ’ทั้งที่บอกชวนผ่านเพื่อนสาวเรื่องงานผูกข้อมือมะรืนนี้ ประเด็นอื่นขอไม่พูดคุยกันอีก แปลกที่คนมีเหตุผลเป็นนักธุรกิจ เป็นลูกชายที่ดีของบ้านมาโดยตลอดกลับไม่พยายามเข้าใจเสียเลยจะอย่างไร เธอก็มีไม้กันหมาที่ดี ติดกว่าคนนี้ไม่มีแล้วในชุดคลุมอาบน้ำบนร่างกำยำส่งกลิ่นหอมอ่อน ลอยผ่านจมูกไป อาจารย์หนุ่มหุ่นล่ำคอยเดินยั่วยวน อวดสรีระเรือนกายของเขาที่อุตสาหะทำมาอย่างยากลำบาก บริโภคอกไก่ปั่นด้วยท่าทางกล้ำกลืนฝืนทน ซึ่งคนอยู่ด้วยกันยังไม่รู้ว่าเขาจะทำมันไปเพื่ออะไร ในเมื่อเธอยังไงก็รักเขาหมดใจไปแล้วอ้วนพุงพลุ้ย ก็ยังรัก หัวล้านแก
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 41
คนอยู่ด้วยกันทุกวันคงสังเกตเห็น เธอแค่ไม่รู้ว่าเขาจับอะไรตลอดเวลา“เนยต้องใส่ไว้ก่อนนะ คนเขาจะได้รู้ว่ามีเจ้าของแล้ว พี่ไม่ชอบเวลาใครมองเนย พี่หวง...”“แต่เนยชอบค่ะ เวลาพี่ป้องทำตาเขียว ๆ น่ะ”“ชอบโดนจัดหนักด้วยใช่ไหม?”“ไม่รู้ค่ะ...” เสียงหัวเราะคิกคักดัง หัวใจดวงน้อยเต้นรัวแรง เมื่อเขาบรรจงสวมลงบนนิ้วนางข้างซ้าย ชักชวนให้ดูลอยสลักบริเวณรอบตัวแหวนN & P ดูจะเป็นไอเท็มคู่รักแนวแฟชั่นมากกว่าแหวนเพชรเม็ดโตในงานแต่งอลังการ ที่เคยเห็นบ่าวสาวสวมให้กัน“ขอบคุณนะคะพี่ป้อง... เนยจะรักษามันให้ดีทั้งสองชิ้นนี้ สร้อยกับแหวนของพี่... ชอบมากเลยค่ะ”เธอชอบมันที่สุด... ชอบผู้ชายคนนี้ที่สุดเณศราเม้มปิดริมฝีปากของเธอสนิทแน่น หยดน้ำใสเอ่อคลออย่างอดกลั้นไม่ไหว ก่อนที่ร่างสูงในเชิ้ตสีดำสนิทจะโน้มตัวลงหาเธอเชื่องช้า ประกบเรียวปากอิ่มงามแผ่วเบาแล้วผละออกประทับจุมพิตบนขมับเนียน“พี่รักเนยนะ”คนมีความรักมักหน้าเด็กทุกคน มองอะไรก็เป็นสีชมพู เห็นจะจริงกล่องข้าวน่ารักในแต่ละวันของเณศราประดิดประดอยด้วยผักหลากสีสัน เธอใช้ตราปั๊มลายตุ๊กตาในการทำอาหารเช่นข้าวญี่ปุ่นหุงร้อนเป็นหมีน้อย ห่มคลุมด้วยไข่เจียว ราดน้ำซอส
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 40
ป้องเกียรติไม่ทำให้คนตัวเล็กผิดหวัง แม้แต่ช้อนตัวเบา ๆ เข้าออกช่องทางอ่อนนุ่มที่โอบรัดแก่นกาย มันกลืนกินตัวตนของเขาได้ดีเยี่ยมไม่ต่างจากว่าเป็นครั้งแรกของกันและกันบางครั้งก็ดิบเถื่อน! เมื่อร่างกายได้รับการเติมเต็มหลังห่างหายกันไปไม่กี่วัน แต่ยังคงอ่อนหวาน สอดประสานหลังมือเรียวที่จิกกำแน่น หลังแอ่นก้นรอรับความแข็งขึง ขยันขยับสะโพกสอบถี่ระรัว ปล่อยให้มังกรร้ายผลุบเข้าออกอย่างไม่ละวางจังหวะลง จะให้คนใต้ร่างได้หายใจหายคอยังไม่มีเณศราได้รับจุมพิตจากเขาที่ไม่เคยรู้จักคำว่าเหน็ดเหนื่อย หน้าขาสั่นเทากระแทกกับขอบโต๊ะ หากว่าเธอทำท่าจะลุก คงถูกผลักลงให้นอนราบบนกินข้าว มือหนาปัดป่ายของกระเด็นไปคนละทิศละทาง ทั้งถุงพลาสติก ขวดแม็กกี้ เขาไม่สน! ว่าอะไรจะหล่นเละเทะเหมือนคนอดอยากปากแห้งมาแรมปีแววตาคู่สวยเอ่อคลอหยดน้ำใส ช่องท้องวูบไหวตามเสียงเสียบสับของเนื้อกระทบกันพาอารมณ์ของเธอถึงขีดสุด ถึงว่าที่สามีจะดุดันป่าเถื่อนสักหน่อย เธอกลับนึกชอบพอในความเป็นตัวเขา สะโพกงามงอนจิกเกร็ง“พี่ป้องขา... เนยไม่ไหวค่ะ!”“ยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย... ทำไมเสร็จไวจังครับ อืม... อูยส์ เนยรัดพี่แรงแบบนี้ไม่ดีนะ”คนพูดจาทะล
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 39
ใบหน้าสดสวยบึ้งตึงเหมือนโกรธงอนกันสักเรื่องซึ่งเขารู้ จึงผละจากคนตัวเล็กไปคว้าผ้าเปียกหมาดบนเคาน์เตอร์ครัวมาโยนลงบนโต๊ะรับประทานอาหารอย่างเอาเรื่องเอาราว“เอาหน่อยสิ แต่ว่าต้องทำงานให้เนี้ยบกว่านี้นะ ทำไมเช็ดโต๊ะเช็ดครัวไม่สะอาด ยังมีคราบแม็กกี้เนี่ย...”“ไหนคะ?” ถามหน้ายุ่ง มือหยิบผ้าสีขาวได้ก็ส่ายคอมองตามปลายนิ้ว เพื่อหารอยคราบบนผ้าปูโต๊ะลายดอกไม้น่ารัก เณศราซื้อมาคลุมโต๊ะให้เจ้าของห้องเองเพราะมันสามารถมองหาคราบเปื้อนได้ง่ายแต่ในเมื่อมันไม่มี...“ตรงนั้นไง เมื่อกี้พี่เช็ดไปแล้วเนยดู...”“ไม่เห็นมีเลย เนยว่าเนยเช็ดหมดแล้วนะ”“ก้มต่ำ ๆ ดูให้ดีครับ”ก้มต่ำ! เธอหันขวับมองคนข้างหลังทันที แต่พอจะอ้าปากต่อว่า ผู้ชายตัวโตคว้าหมับจับสันคอเธอกดลงบนโต๊ะไม่ต่างจากว่าเธอเป็นผู้ร้าย ปลายเท้าเรียวทั้งสองจิกลงบนพื้นพยายามเขย่งตัว หน้าอกอวบอัดและแก้มของเธอเบียดบี้ไปกับกระจกเย็นเฉียบ“พี่ป้อง... ทำอะไรคะ?”“ช่วยเมียเช็ดโต๊ะ ตรงนั้นไง...”“...”มือเรียวกำผ้าเปียกหมาดแน่นจนน้ำกระเซ็นเปื้อนบนโต๊ะอีกระลอก และก็คงจะไม่ได้เช็ด ทันทีที่แผ่นหลังบางเย็นวาบตามอุณหภูมิเครื่องปรับอากาศ เธอได้ยินเสียงปลดซิบไว ๆ
เจ้าสาวสายละมุน ตอนที่ 38
ฉีกยิ้มกว้างหวานให้เห็นไรฟันขาวครบทุกซี่ คนขับหันไปมองรอยยิ้มที่ตกเขาได้ตั้งแต่แรกเห็นนั่นแหละ แต่ปากดันไม่ตรงกับใจยังทำหน้าแหยง“ไม่สวยเลยอี๋... วันหลังอย่าให้ชุดนี้อีกนะเดี๋ยวนี้อ้วนพุงออกอะครับ คนเขามองพุงรู้ไหมเขาไม่ได้มองเจ้าของร้านสวย สงสัยว่าทำไมอ้วนขึ้นต่างหาก”“ฮะ? เนยอ้วนเหรอ...” เณศราเริ่มก้มหน้าดูสรีระตัวเอง หน้าท้องของเธอคงไม่ได้ยื่นยาวขนาดเขาว่า แค่โผล่ออกมาเล็กน้อยหลังรับประทานอาหารตามธรรมชาติคนทั่วไปแค่นั้น แต่นั่นก็ทำคนรักสวยรักงามเสียความมั่นใจสำเร็จ“เมื่อก่อนผอมกว่านี้นะ น้ำหนักขึ้นหรือเปล่า?”“อืม... ใส่สเตรย์รัดหน้าท้องก็น่าจะได้นะ ชุดแบบพอง ๆ หน่อยคงไม่เห็นว่ามีพุงมากมาย”“ไม่เอาลายดอก”“ตัวอื่นก็ได้ค่ะ วุ่นวายกับเสื้อผ้าเนยจริงนะ” ว่าตาขวาง เมื่อมาถึงจุดหมายในอีกไม่นานลานจอดรถโล่งเงียบในช่วงหัวค่ำ ชั้นใต้ดินไม่มีรถจอดมากนัก คนขับก็เลือกทำเลได้ดีห่างจากลิฟต์ไปเล็กน้อย นัยน์ตาคู่คมใต้แว่นกรอบหนาประกายวูบวาบพาไรขนลุกชูชัน เธอกำมือทั้งสองบนหน้าตักอย่างเกร็ง ๆ เพราะว่าเขาไม่ปลดล็อกประตูรถยังไม่ดับเครื่องยนต์“พี่ป้อง... จะทำอะไรคะ?”“ทำอะไรก็ได้ครับไม่มีคนหรอก... ท
