บทที่ 1

พี่สาวเอกตื่นขึ้นหลังจากตกน้ำ นางวิงวอนให้มารดาส่งเสิ่นจือเนี่ยนเข้าวังแทนตน ส่วนนางนั้นขอแต่งงานกับบัณฑิตยากไร้ของบิดา เสิ่นจือเนี่ยนจึงรู้ว่า พี่สาวก็ได้กลับชาติมาเกิดเช่นกัน

ชาติก่อน เสิ่นจือเนี่ยนและเสิ่นหนานเฉียวต่างถึงวัยออกเรือน บังเอิญเป็นช่วงที่ฮ่องเต้จัดการคัดเลือกสนมทุกสามปี

เฉพาะบุตรีของขุนนางตั้งแต่ขั้นห้าขึ้นไปเท่านั้นที่มีสิทธิ์เข้าร่วมการคัดเลือก ตระกูลเสิ่นเป็นเพียงขุนนางขั้นหกในกรมอาญา จึงไม่มีสิทธิ์เข้าร่วม

แต่กรมอาญาเพิ่งไขคดีใหญ่ที่สั่นสะเทือนเมืองหลวง คุณพ่อตระกูลเสิ่นได้สร้างผลงานใหญ่ ฮ่องเต้พระราชทานรางวัลอย่างล้นเหลือ ตระกูลเสิ่นจึงได้รับโควต้าเป็นกรณีพิเศษ

โชคลาภเช่นนี้ แน่นอนว่าไม่ตกลงมาถึงเสิ่นจือเนี่ยนที่เป็นบุตรสาวที่เกิดจากภรรยาน้อย ผู้ที่เข้าไปในวังเพื่อเข้าร่วมคัดเลือกคือพี่สาวเอกเสิ่นหนานเฉียว

ส่วนเสิ่นจือเนี่ยนถูกบิดายกให้แต่งงานกับบัณฑิตยากไร้ของท่าน

เสิ่นหนานเฉียวผ่านการคัดเลือกได้สำเร็จ และด้วยความบังเอิญ นางสวมใส่สีที่ฮ่องเต้โปรดปรานที่สุด แม้ยังไม่ได้ถวายตัว ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นพระสนมโท ตำแหน่งขั้นห้าอย่างพิเศษ

ชั่วขณะนั้น เสิ่นหนานเฉียวรุ่งโรจน์ กลายเป็นความภาคภูมิใจของตระกูลเสิ่นทั้งหมด!

แต่ใครจะรู้...

เสิ่นหนานเฉียวยกย่องตนเองว่ามีคุณธรรมสูงส่ง บริสุทธิ์ดั่งดอกเบญจมาศ เมื่อสนมอื่นๆ แย่งชิงความโปรดปราน นางกลับพูดว่า: "สตรีในวังหลวงต่างใช้ทุกวิถีทางเพื่อไต่เต้า แม้จะบอกกลวิธีเหล่านั้นแก่ข้า ข้าก็ไม่มีวันทำเช่นนั้น"

เมื่อถูกใส่ร้ายว่าผลักสนมองค์อื่นตกบันได นางไม่ยอมอธิบาย เพียงกล่าวว่า: "ผู้บริสุทธิ์ย่อมบริสุทธิ์เอง หม่อมฉันไม่อาจแก้ต่างให้ตนเองได้"

ฮ่องเต้ทรงเบื่อหน่ายกับความสูงส่งจอมปลอมของนาง นางไม่รู้จักเรียกคืนพระทัย กลับทำปากบึ้งว่า: "ตำแหน่งพระสนมโทนี้ไม่ใช่สิ่งที่หม่อมฉันต้องการ หม่อมฉันรู้สึกผิดหวังในฝ่าบาทเหลือเกิน"

ฮ่องเต้ผู้สูงส่ง เคยแต่ได้รับการเอาอกเอาใจจากเหล่าสนม จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะลดตัวลงมาปลอบประโลมนาง เสิ่นหนานเฉียวจึงสิ้นพระกรุณาโดยสิ้นเชิง

บรรดาผู้ที่นางเคยล่วงเกินในอดีต ต่างพากันซ้ำเติม ชีวิตของเสิ่นหนานเฉียวยิ่งตกต่ำลงเรื่อยๆ สุดท้ายถูกพระสนมเอกหาข้ออ้างใส่ร้าย จนต้องตายอย่างอนาถ

ส่วนเสิ่นจือเนี่ยน หลังแต่งงานกับบัณฑิตยากไร้ของบิดา ลู่เจียงหลินยิ่งขยันหมั่นเพียร ในที่สุดก็สอบได้ที่หนึ่งทั้งสามระดับ กลายเป็นจ้วงหยวนคนใหม่ ได้รับความสำคัญจากฮ่องเต้ เข้ารับราชการในหอหานหลินในตำแหน่งที่ปรึกษาส่วนพระองค์

ผู้ที่ไม่ได้เป็นนักปราชญ์ ไม่มีทางเข้าหอหานหลิน ผู้ที่ไม่ได้อยู่ในหอหานหลิน ไม่มีทางเข้าสภาขุนนาง

แต่โบราณมา ขุนนางผู้ใหญ่ในสภาหรือข้าหลวงใหญ่ประจำจังหวัด ล้วนมาจากหอหานหลิน ที่นี่ได้ชื่อว่าเป็น "แหล่งบ่มเพาะขุนนางใหญ่" จึงเห็นได้ว่ามีคุณค่ามากเพียงใด!

เป็นดังคาด หลังจากได้รับการขัดเกลาในหอหานหลินแล้ว ลู่เจียงหลินก็มีโชคในการรับราชการ ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว เริ่มจากได้รับแต่งตั้งเป็นที่ปรึกษาส่วนพระองค์แห่งหอหานหลิน ต่อมาได้เป็นข้าราชการชั้นสูง สุดท้ายได้รับบรรดาศักดิ์เป็นอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นหัวหน้าขุนนางทั้งปวง!

ลู่เจียงหลินรักภรรยาเป็นอย่างมาก ทุกครั้งที่ได้รับการเลื่อนตำแหน่ง สิ่งแรกที่เขาทำก็คือขอขึ้นบัญชีชื่อภรรยา เสิ่นจือเนี่ยนให้ได้รับบรรดาศักดิ์เป็นท่านผู้หญิงอันดับหนึ่งที่ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์ ตำแหน่งที่สูงศักดิ์ที่สุดในราชวงศ์

อย่างนี้ นางจึงก้าวหน้าตามสามี จนกลายเป็นหญิงสูงศักดิ์ที่อายุน้อยที่สุดของราชวงศ์ในปัจจุบัน คงสง่างามและรุ่งเรืองเป็นอย่างยิ่ง!

ขณะที่เสิ่นหนานเฉียวถูกพระสนมเอกกลั่นแกล้งจนเข้าไปอยู่ในพระตำหนักกีฬาต้องแย่งเศษอาหารเน่าเสียกับบ้าบิ่นเหล่านั้น เพื่อให้ชีวิตรอดลงไป แต่ได้ยินข่าวว่าน้องสาวของตนได้รับความรักจากสามีและกำลังเป็นใหญ่เป็นโตในวังหลวง

เสิ่นหนานเฉียวได้รับความกระทบกระเทือนใจอย่างรุนแรง ร่างกายแย่ลงทุกที และด้วยการกระทำของพระสนมเอก ไม่นานนางก็เสียชีวิตอย่างน่าอนาถ

เสิ่นจือเนี่ยนระลึกถึงความรักระหว่างพี่น้อง อยากจะใช้ตำแหน่งของตนมาช่วยเหลือพี่สาวสักหน่อย แต่ยังไม่ทันได้ลงมือ ก็ได้ยินข่าวเศร้านี้ และด้วยความต่างเฉียบพลันนั้น นางก็หาโชคลาภกับหลุมขุดดินไม่ทัน

เมื่อเปิดตาอีกครั้ง เสิ่นจือเนี่ยนก็ตกใจเรื่องการเกิดใหม่ พลันเห็นเสิ่นหนานเฉียวคุกเข่าอยู่กลางห้องโถงดอกไม้ พูดอย่างกล้าหาญว่า "พ่อ แม่ ข้าไม่สนใจในความมั่งคั่งร่ำรวย โอกาสที่ดีของการคัดเลือกครั้งนี้ ให้น้องสาว ข้าจะยอมแต่งงานกับลู่เจียงหลินเอง!"

คุณนายโจวและคุณพ่อตระกูลเสิ่นโกรธจนเลือดขึ้นหน้า ตำหนิเสิ่นหนานเฉียวว่าเธอไร้สาระ!

เสิ่นจือเนี่ยนที่นั่งอยู่ด้านล่าง อดไม่ได้ที่จะแอบบ่นในใจว่า ดูเหมือนว่าพี่สาวเอกเองก็เกิดใหม่เช่นกัน

แม่นมหลินที่ยืนอยู่หลังเสิ่นจือเนี่ยน ไม่สนลำดับยศฐาบรรดาศักดิ์ เช็ดน้ำตาและพูดเสียงเบา ๆ เพื่อปกป้องสิทธิของนาง

"คุณหนูรอง แม้ว่าตระกูลลู่จะยากจน แต่คุณชายลู่มีความสามารถล้นเหลือ และได้รับตำแหน่งนักปราชญ์แล้ว เป็นศิษย์รักของท่านพ่อ ศักยภาพนั้นไร้ขีดจำกัด ที่สำคัญที่สุด คนในบ้านเรียบง่าย มีเพียงแม่หม้ายและน้องสาวตัวน้อยเท่านั้น แต่งไปเจ้าจะได้เป็นใหญ่ในบ้าน ชีวิตต่อไปจะสุขสบายและสวยงามแน่นอน"

"แต่พระราชวังคือสถานที่อันตราย มีมเหสีมากมายที่มีตระกูลทรงอำนาจ บุตรสาวของตระกูลเสิ่นไม่มีที่พึ่งพา เข้าไปในวังแล้วจะต่อกรกับพวกนางได้อย่างไร?"

"คุณหนูใหญ่เป็นลูกที่เกิดจากภรรยาเอก ตั้งแต่เด็กสิ่งที่ดีอะไรในบ้านก็อยู่กับนาง แล้วทำไมนางถึงต้องมาแย่งเส้นทางเดียวของท่านด้วย?"

เสิ่นจือเนี่ยนเห็นแววตามุ่งมั่นของเสิ่นหนานเฉียว และยิ้มปลอบประโลมให้แม่นมหลินว่า "ไม่เป็นไร"

ในเมื่อพี่สาวเอกไม่สนใจความผูกพันในฐานะพี่น้อง สิ่งแรกหลังจากที่เกิดใหม่คือการแย่งชีวิตที่รุ่งโรจน์จากนาง ก็ให้แย่งไปเถอะ

นางจะยกให้

เสิ่นหนานเฉียวจะรู้ดีในภายหลังว่า ตระกูลลู่นั้นเป็นหลุมเสือจริงๆ!

ชาติที่แล้ว ที่นางสามารถเป็นภรรยาที่ได้รับการยกย่องเป็นท่านผู้หญิงอันดับหนึ่งที่ได้รับพระราชทานบรรดาศักดิ์ ไม่ได้พึ่งพาลู่เจียงหลินเลย แต่เป็นเพราะนางถือโชคชะตาไว้ในมือตลอด!

ลู่เจียงหลินแม้จะมีความสามารถบ้าง แต่เขาทะเยอทะยาน ขึ้นสู่อำนาจได้ก็เพราะเขารับภาระหนักในการปูทางให้ เขาจึงมีตำแหน่งใหญ่โตเป็นขุนนางได้

การที่บอกว่าคนในบ้านเรียบง่าย หมายถึงแม่สามีที่ใจร้าย และน้องสะใภ้ที่ติดขัด

นอกจากนี้แม่สามีนั้น...

พอเสิ่นหนานเฉียวแต่งงานไปแล้ว พบความลับนั้นเข้า จะยังคิดว่านี่คือการวิวาห์ที่ดีอยู่หรือไม่?

แม่นมบอกว่าการเข้าวังไม่ดี แต่เสิ่นจือเนี่ยนกลับคิดว่านั่นแหละคือเส้นทางที่ดีที่สุด!

น้าของนางเป็นหญิงชนชั้นกลาง แต่เกิดมาสวยงามมาก ทำให้พ่อต้องตาต้องใจ

เดิมที แม้ว่าน้าจะมีพื้นเพต่ำต้อย ก็ไม่ต้องการเป็นอนุภรรยา ต้องดูหน้าดูตาภรรยาเอกทุกวัน พ่อได้ใช้คำหวานสัญญาว่าชีวิตนี้จะไม่ทำให้น้าผิดหวังในตัวเขา น้าจึงยอมถูกเกี้ยวหามเข้าสู่ตระกูลเสิ่น

ใครจะรู้ น้าต้องเกือบตายเพื่อคลอดบุตรให้พ่อ แต่พ่อกลับรังเกียจที่น้าเสียรูปร่างเพราะตั้งครรภ์ ไม่นานก็นำอนุภรรยาใหม่เข้ามา และลืมน้าอย่างรวดเร็ว

น้าจึงเสียใจอย่างหนัก และสิ้นใจในที่สุด

เสิ่นจือเนี่ยนเข้าใจตั้งแต่เด็กว่า คำสัญญาและความรักของผู้ชายเชื่อถือไม่ได้ สิ่งที่แท้จริงคือความมั่งคั่งและอำนาจที่อยู่ในมือเท่านั้น!

สมบัติอันงดงามที่สุดในโลก ล้วนอยู่ในพระราชวัง

จะแต่งงานกับผู้ชายคนใด จะทำให้รุ่งโรจน์กว่าการแต่งงานกับองค์จักรพรรดิได้อย่างไร?

ชาติก่อน หลังจากที่เสิ่นหนานเฉียวเข้าวังไปปีที่สอง พระราชินีก็สิ้นใจแล้ว เพื่อต่อสู้แย่งชิงตำแหน่งพระราชินี หลังวังก็เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมดั่งพายุ!

ชีวิตนี้ แม้เสิ่นจือเนี่ยนจะมีพื้นเพต่ำต้อย แต่ด้วยความงามและสติปัญญา นางอาจจะมีโอกาสชิงตำแหน่งได้!

นางใช้ชีวิตเพื่อแสวงหาความมั่งคั่ง ไม่เคยปรารถนาความรักจริงใจ การเป็นสนมที่ยิ่งใหญ่ในวัง ไม่ดีกว่าการแต่งงานกับลู่เจียงหลินที่ไร้ความสามารถหรือ?

ดวงตาของคุณนายโจวมีประกายชั่วร้าย เฝ้าสังเกตปฏิกิริยาของเสิ่นจือเนี่ยนตลอดเวลา

บุตรสาวจากอนุเช่นเสิ่นจือเนี่ยนดูสงบเสงี่ยมมาตลอด แต่ใครจะรู้ว่านางอาจอยากอิจฉาความมั่งคั่งของหนานเฉียวเพื่อโอกาสเข้าวังเป็นสนม!

หากเสิ่นจือเนี่ยนแสดงความยินดีเพียงนิดเดียว นางจะทำให้เสิ่นจือเนี่ยนตระหนักถึงสถานะของตัวเองทันที!

เสิ่นจือเนี่ยนย่อมเข้าใจดี ว่าแม้เสิ่นหนานเฉียวจะพูดอย่างเปิดเผยถึงการเปลี่ยนแปลงการแต่งงานกับเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถตกลงอย่างยินดีได้

มิฉะนั้น หากตกอยู่ในสายตาของแม่สามีและพ่อ มันหมายถึงการมีความทะเยอทะยานและปรารถนาในสิ่งที่ไม่ใช่ของนาง จะมีจุดจบที่ดีได้อย่างไร?

ดังนั้น เสิ่นจือเนี่ยนจึงซ่อนตัวอยู่บนเก้าอี้ ฟังเสิ่นหนานเฉียวร้องขอและฟังเสียงตำหนิจากพ่อและแม่หลวง แสดงออกด้วยความหวาดกลัวและไม่สบายใจ

นางกลัว

ฮี่ฮี่ฮี่... นางแกล้งทำอยู่