ตอนที่22

“ใช่ฉันเองแล้วนี่ก็หลานสะใภ้ฉัน”

เอมิลี่ยืนกุมมือแพรไหมแล้วป่าวประกาศให้เธอได้รู้ว่าคนที่หญิงสาวพึ่งดูถูกคือหลานสะใภ้ของเธอเอง

“ไหนคุณท่านบอกว่าอยากได้เพนนีไปเป็นหลานสะใภ้ไงคะทำไมถึงเลือกยัยเฉิ่มคนนี้แทนล่ะคะ”

เมื่อได้ยินหญิงชราแนะนำตัวหญิงสาวที่เธอพึ่งดูถูกไปหมาดๆว่าเป็นหลานสะใภ้ก็เท่ากับหักหน้าเธอทำให้เธอเริ่มอารมณ์ขึ้นในเมื่อไม่ไว้หน้าเธอเธอเองก็จะไม่ไว้หน้าใครเหมือนกัน

“ฉันไม่ได้เป็นคนเลือกเองแต่หลานชายฉันเค้าเลือกแล้วเค้าก็รักของเค้ามากด้วย”

เอมิลี่พูดเสียงดังฟังชัดและหวังว่าคนตรงหน้าจะเข้าใจที่เธอพูดเธอรู้สึกไม่ชอบใจอย่างมากที่หญิงสาวตรงหน้ามาแผดเสียงและถลึงตาใส่เธอ

“นังนี่เหรอคะไม่มีอะไรที่เทียบเพนนีได้สักนิดแต่งตัวก็เฉิ่มๆเชยๆ”

เพนนียังไม่หยุดที่จะดูถูกหญิงสาวในเมื่อเธอไม่ได้สิ่งที่ต้องการเธอก็ไม่จำเป็นที่จะต้องเกรงใจใครอีกแล้ว

“ก็ยังดีกว่าแต่งตัวดูดีแต่เพราะใช้เงินจากการกินน้ำใต้ศอกคนอื่นหรอกนะ”

เอมิลี่ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ให้หญิงสาวพร้อมเดินออกไปจากร้านอย่างผู้ชนะเธอรู้สึกว่าเพนนีไม่มีสัมมาคารวะเอาเสียเลยนี่ถ้าไม่เห็นแก่พ่อของเธอเอมิลี่ทำมากกว่าแค่ค่อนขอดเธอแน่

“คุณย่านี่สุดยอดไปเลยค่ะเพลงปรบมือให้555555”

เพลงพิณรู้สึกว่าจะมีใครน้าที่จะมาชนะย่าของเธอได้และรู้สึกชอบใจที่ย่าของเธอตอกหน้าแม่สาวขี้วีนคนนั้นจนหงายเงิบพูดอะไรไม่ออกไปเลย

“ว้ายยหนูแพรร/น้องแพร”

พิมพาและเพลงพิณร้องเรียกหญิงสาวเสียงหลงเพราะอยุ่ดีๆเธอก็เกิดมาเป็นลมเอาเสียดื้อๆเธอเองเห็นหน้าของหญิงสาวไม่สู้ดีตั้งแต่เดินออกมาแล้วไม่คิดว่าจะถึงขั้นเป็นลมเป็นแล้งไปทั้งสามจึงรีบพาเธอส่งโรงพยาบาลใกล้ๆเป็นโรงพยาบาลเดียวกับที่เพลงพิณทำงานอยู่

20นาทีต่อมา

“น้องเป็นยังไงบ้างเพลง”

พิมพาเมื่อเห็นลูกสาวของเธอเดินเขาห้องมาด้วยสีหน้าที่เดาไม่ออกเธอจึงเอ่ยถามขึ้นว่าตกลงหญิงสาวเป็นอะไรกันแน่

เมื่อเพลงพิณมาถึงโรงพยาบาลก็ขอเป็นคนตรวจแพรไหมเองเพราะถึงเธอจะเป็นหมอสูติแต่โรคทั่วไปเธอก็ตรวจได้แต่เมื่อผลตรวจมันออกมาแน่ชัดแล้วเธอเองก็เดินเข้ามาในห้องอย่างหน้านิ่งๆเพราะไม่รู้ว่าจะเริ่มบอกกับทั้งคุณย่าและคุณแม่ของเธออย่างไรดี

“เอ่อ...คือ...ผลตรวจน้องแพรออกมาว่าน้องแพรท้องได้ประมาณเดือนกว่าๆได้แล้วค่ะ”

เพลงพิณไม่รู้ว่าเจ้าตัวตื่นขึ้นมารู้ว่าตัวเองท้องจะว่ายังไงวันนั้นเธอยังเป็นคนบอกเองว่ายังไม่พร้อมซะด้วย

“ห้ะท้อง/หนูแพรท้อง”

พิมพาต้องใช้มือทาบอกเมื่อลูกชายของเธอทำลูกสาวเค้าท้องทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงานมันใช้ดี่ไหนแบบนี้เธอต้องขอเรียกมาคุยซะหน่อยแล้วแต่ก็รู้สึกดีใจอยู่ไม่น้อยที่เธอจะได้อุ้มหลานเสียทีแต่คนที่ดูจะดีใจที่สุดเห็นจะเป็นแม่สามีของเธอที่ยืนยิ้มหน้าบานภูมิใจที่จะได้อุ้มเหลนอยู่ตรงหน้าเธอนั่นเอง

“แหมตาภูนี่ก็ไวไฟใช่ย่อยเลยนะคบกันปุ้ปทำให้ท้องปั๊ปถูกใจย่าจริงๆ”

“คุณแม่คะแบบนี้เราต้องรีบจัดงานแต่งก่อนที่หนูแพรจะท้องป่องไปกว่านี้แล้วล่ะค่ะ”

พิมพาคิดว่าในเมื่อหญิงสาวตั้งท้องแล้วก็ควรที่จะต้องรีบจัดงานแต่งให้ทั้งสองโดยเร็วก่อนที่ท้องของหญิงสาวจะใหญ่ไปกว่านี้เพราะกลัวว่าเธอจะโดนคนอื่นนินทาเอาได้

“จริงสิแม่พิมงั้นอาทิตย์หน้าเลยดีไหม”

“เอ่อ.....ให้น้องแพรตื่นมาก่อนดีไหมคะแล้วค่อยตกลงกันแล้วตอนนี้คนเป็นพ่อก็ยังไม่รู้เลยด้วยว่าตัวเองจะมีลูก”

เพลงพิณต้องเอ่ยขึ้นมาขัดทั้งคุณแม่และคุณย่าของเธอเสียก่อนที่คุยเองเออเองเรื่องงานแต่งไปเรียบร้อยแล้วทั้งที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวยังไม่รู้เรื่องเลย

“อือ...อืมมมม”

แพรไหมรู้สึกว่าตอนนี้เธอหนักหัวมากแต่ก็กำลังจะพยายามที่จะลุกขึ้นนั่งเธอพอจะดูออกว่าที่นี่คือโรงพยาบาล

“ตืนแล้วเหรอน้องแพรนอนลงไปก่อนจ่ะ....เดี๋ยวพี่ขอวัดความดันอีกรอบนะ”

เพลงพิณเห็นหญิงสาวตื่นแล้วรีบลุกขึ้นมาเธอจึงรีบบอกให้หญิงสาวนอนลงไปก่อนเพราะกลัวว่าเธอจะหน้ามืดขึ้นมาอีกพร้อมกับขอวัดความดันเธออีกรอบเพื่อดูให้แน่ใจว่าเป็นปกติแล้ว

“แพรเป็นอะไรคะพี่เพลง”

แพรไหมรู้ว่าร่างกายเธอตอนนี้ผิดปกติแต่เธอก็อยากรู้ว่าเธอเป็นอะไรกันแน่

“หนูแพรท้องจ๊ะ”

เอมิลี่รู้สึกคันปากอยากให้หลานสะใภ้ของเธอรู้ตัวไวๆว่าเธอท้องจึงโพร่งบอกกับหญิงสาวแทนหลานสาวเสียเลย

“คะ..ทะ..ท้องงง”

เมื่อหญิงสาวได้ยินแบบนั้นเธอเองแทบลมจับไปอีกรอบเธอไม่คิดว่าเรื่องคืนนั้นมันจะส่งผลกับเธอแบบนี้ตอนนี้เธออยากให้สิ่งที่เธอได้ยินเป็นแค่ความฝันแต่ก็คงจะเป็นไปไม่ได้ในเมื่อพยานรู้เห็นอยู่กันพร้อมหน้าขนาดนี้

“เอ่อ....เรื่องนี้ยังไม่ได้บอกพี่ภูใช่ไหมคะ”

เธอภาวนาว่าชายหนุ่มคงยังไม่รู้หรอกนะเธอจะได้มีเวลาคิดที่จะคุยตกลงเรื่องลูกกับเขา

“ใช่จ่ะ...จะให้แม่โทรบอกเลยไหมพี่เค้าจะได้มาหาที่นี่เลย”

พิมพาคิดว่าหญิงสาวเองก็คงอยากจะบอกข่าวดีกับลูกชายของเธอเหมือนกับเธอที่อยากบอกใจจะขาดแล้วเธอจึงจะอาสาโทรให้ลูกชายเธอมาที่นี่

“เอ่อ...มะ..ไม่ค่ะ...เดี๋ยวแพรขอเซอร์ไพรซ์แล้วบอกพี่ภูเองนะคะ”

หญิงสาวรีบปฏิเสธที่จะให้ชายหนุ่มรู้เรื่องตอนนี้ทันควันเพราะเธอยังรู้สึกตกใจกับเรื่องนี้อยู่พอสมควรขอเวลาเธอทำใจหน่อยแล้วกันจึงแกล้งบอกไปว่าอยากจะเซอร์ไพรซ์บอกชายหนุ่มเอง

“โรแมนติกนะเราเนี่ยได้...เดี๋ยวจะปิดเรื่องนี้ให้มิดเลยแต่อย่านานนักล่ะหนูแพรเพราะเดี๋ยวย่ากลัวว่าจะหลุดพูดเรื่องนี้กันซะก่อน”

เอมิลี่คิดว่าสองคนนี้ช่างน่ารักเสียจริงมีการทำเซอร์ไพรซ์กันด้วยแต่เธอก็รับปากว่าจะปิดเรื่องนี้ให้มิดเพื่อที่จะได้เป็นการเซอร์ไพรซ์อย่างสมบูรณ์แบบ

“ค่ะ..ไม่นานหรอกค่ะ”

หญิงสาวตอบคนตรงหน้าไปแบบนั้นแต่เธอเองตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าจะเริ่มพูดกับเขายังไงเหมือนกันตอนนี้เธอขอกลับไปนอนคิดสักวันสองวันก่อนนะ