สาปสางรักเมียพรานป่า NC+

สาปสางรักเมียพรานป่า NC+

last updateLast Updated : 2025-02-03
By:   เลดี้ ปลาวาฬ✿  Updated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
5Chapters
3views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Scan code to read on App

กลิ่นตัวของหญิงสาวเหตุใดถึงได้สาปสางถึงเพียงนี้ นายพรานอินทร์ฝีมือดีทั้งยังหล่อเหลาเอามันทำเมียลงได้อย่างไร? "ของเอ็งมันใหญ่ถึงเพียงนี้เชียวรึกอบัว ข้าชักหลงใหลเอ็งขึ้นทุกทีแล้วสิ หึหึ"

View More

Latest chapter

Free Preview

กลิ่นสาปเมีย(น้อย)พรานอินทร์

______"พรานอินทร์รูปหล่อฝีมือการล่าสัตว์ไม่เป็นสองรองใคร ทั้งยังเชี่ยวชาญเรื่องการเดินป่าเป็นที่เลื่องลือไปไกลถึงคนเมือง ใครต่างก็ต้องการตัว คนดีๆ แบบนั้นไหงถึงได้เลือกที่จะมีเมียน้อยเป็นเด็กเขากลิ่นสาปสางแบบนั้นกัน" "จะพูดก็พูดเถอะ คนบนเขาห่างไกลความเจริญแบบนั้นเล่นของต่ำกันทั้งนั้น" "ตาย! งั้นพรานอินทร์ก็อาจจะโดนของจากเด็กเขาคนนั้นรึ ถึงขั้นเอามันเป็นเมียน้อยออกหน้าออกตาเกินลูกสาวผู้ใหญ่ลือ" "ข้าคิดว่าเป็นแบบนั้น หนูข้าวหอมทั้งสวยทั้งดูดี อีกทั้งยังเป็นถึงขวัญใจประจำหมู่บ้าน ตอนที่แต่งงานกันก็ดูชื่นมื่นรักกันดี แต่ไหงผ่านไปไม่ถึงปีพรานอินทร์ถึงลากอีเด็กเขาลงมาอยู่กระท่อมท้ายหมู่บ้านก็ไม่รู้" "จุ๊ๆ! อีเด็กนั่นมันมาแล้ว" "......" อีเด็กนั่นที่ว่าคือฉันคนนี้เอง กอบัว เด็กเขาที่มีกลิ่นสาปสางอย่างที่ชาวบ้านลือกัน ฉันอายุยี่สิบสี่ปีกำพร้าพ่อแม่ส่วนย่าที่อยู่ด้วยกันก็ป่วยตายทิ้งฉันไว้ในหมู่บ้านบนเขาอย่างเดียวดาย กระทั่งฉันได้ออกไปหาผักป่าเจอเข้ากับพรานอินทร์ พรานหนุ่มรูปหล่อมากความสามารถ เขาเป็นคนช่วยฉันออกมาจากวังวนความเศร้า จนถึงตอนนี้ฉันได้ย้ายมาอยู่หมู่บ้านเชิงเขา เป็นหมู่บ้านที...

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
5 Chapters
กลิ่นสาปเมีย(น้อย)พรานอินทร์
______"พรานอินทร์รูปหล่อฝีมือการล่าสัตว์ไม่เป็นสองรองใคร ทั้งยังเชี่ยวชาญเรื่องการเดินป่าเป็นที่เลื่องลือไปไกลถึงคนเมือง ใครต่างก็ต้องการตัว คนดีๆ แบบนั้นไหงถึงได้เลือกที่จะมีเมียน้อยเป็นเด็กเขากลิ่นสาปสางแบบนั้นกัน" "จะพูดก็พูดเถอะ คนบนเขาห่างไกลความเจริญแบบนั้นเล่นของต่ำกันทั้งนั้น" "ตาย! งั้นพรานอินทร์ก็อาจจะโดนของจากเด็กเขาคนนั้นรึ ถึงขั้นเอามันเป็นเมียน้อยออกหน้าออกตาเกินลูกสาวผู้ใหญ่ลือ" "ข้าคิดว่าเป็นแบบนั้น หนูข้าวหอมทั้งสวยทั้งดูดี อีกทั้งยังเป็นถึงขวัญใจประจำหมู่บ้าน ตอนที่แต่งงานกันก็ดูชื่นมื่นรักกันดี แต่ไหงผ่านไปไม่ถึงปีพรานอินทร์ถึงลากอีเด็กเขาลงมาอยู่กระท่อมท้ายหมู่บ้านก็ไม่รู้" "จุ๊ๆ! อีเด็กนั่นมันมาแล้ว" "......" อีเด็กนั่นที่ว่าคือฉันคนนี้เอง กอบัว เด็กเขาที่มีกลิ่นสาปสางอย่างที่ชาวบ้านลือกัน ฉันอายุยี่สิบสี่ปีกำพร้าพ่อแม่ส่วนย่าที่อยู่ด้วยกันก็ป่วยตายทิ้งฉันไว้ในหมู่บ้านบนเขาอย่างเดียวดาย กระทั่งฉันได้ออกไปหาผักป่าเจอเข้ากับพรานอินทร์ พรานหนุ่มรูปหล่อมากความสามารถ เขาเป็นคนช่วยฉันออกมาจากวังวนความเศร้า จนถึงตอนนี้ฉันได้ย้ายมาอยู่หมู่บ้านเชิงเขา เป็นหมู่บ้านที
last updateLast Updated : 2025-02-03
Read more
ข้าวหอมก็เมียพี่นะ!
_____________"แล้ว...พี่อินทร์ไม่เหม็นสาบตัวฉันหรือจ๊ะ" ทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้กับพี่อินทร์ฉันพยายามไม่เข้าใกล้จนเกินไป เกรงว่าจะทำให้เขาสะอิดสะเอียนจนไม่อยากมาหาฉันอีก "อื้ม" คำตอบเพียงสั้นๆ ทำเอาหัวใจของฉันหยุดเต้น หากเขาเหม็นจนไม่อยากมาหาฉันจะทำยังไงดีล่ะ ชีวิตของฉันในหมู่บ้านแห่งนี้คงไม่มีความหมายอีกต่อไป ระหว่างที่คิดอยู่นั้นฝ่ามือหนากระชับเอวดึงตัวฉันเข้าไปกอดในอ้อมอกแกร่ง"คิดว่าพี่จะไม่มาหาเอ็งงั้นรึ ถ้าพี่ทนไม่ไหวป่านนี้คงทิ้งเอ็งไปนานแล้วกอบัว""พะ พี่อินทร์" นั่นสิ เรื่องนี้ฉันก็เคยคุยกับเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เข้ามาอยู่ในหมู่บ้าน โดยพี่อินทร์เองก็ให้คำมั่นสัญญาว่าจะดูแลฉันจนกว่าฉันจะเป็นฝ่ายปฏิเสธการดูแลเอง "เอาล่ะ นี่ก็เริ่มเย็นแล้วพี่ยังรอกินกับข้าวฝีมือเอ็งอยู่นะ กอบัว" "จ้ะ! เกือบลืมไปเลยเดี๋ยวฉันรีบไปทำกับข้าวกับปลาก่อนนะจ๊ะ" "อือ" กอบัวเอ็งมีค่ายิ่งซะกว่าเมียน้อยของพี่ซะอีก "ไอ้กล้าวันหลังจะแดกเหล้าก็หัดบอกกูล่วงหน้าบ้าง กูจะได้เตรียมหาปลามาย่างกินเป็นกับแกล้มดีๆ " "กูล่ะอยากจะหัวเราะดังให้ลั่นหมู่บ้าน ทุกวันนี้มึงตกได้แต่ปลาซิวปลาสร้อย จะเอาปลาอะไรมาย่างกินวะ
last updateLast Updated : 2025-02-03
Read more
กูขอนอนค้างด้วย
______"วันนี้อากาศเย็นกว่าทุกวัน คงต้องรีบทำกับข้าวกับปลาอาบน้ำเข้าบ้านแล้วสิ" เงยหน้ามองฟ้าเริ่มเห็นหมู่มวลก้อนเมฆมืดครึ้มดำมาแต่ไกลฝนใกล้เข้ามาทุกที ฉันที่กำลังพรวนดินถอนหญ้าแปลงผักอยู่นั้นจึงเลือกที่จะทิ้งงานที่เหลืออยู่ เร่งเดินเข้าบ้านเพื่อหากับข้าวกับปลาทำในเย็นนี้ "จะว่าไปวันนี้ไม่เห็นหน้าพี่อินทร์เลยแฮะ" หากเป็นเหมือนทุกวันก่อนจะเข้าป่าพี่อินทร์มักจะมาหาฉันที่บ้านก่อนทุกครั้ง แต่วันนี้กลับแปลกไปนอกจากจะไม่เห็นหน้าแล้วยังไร้ซึ่งเงาของพี่ดำและพี่กล้าอีกด้วย "งั้นทำกับข้าวเผื่อหน่อยแล้วกัน" ในใจลึกๆ ก็แอบหวังให้พี่อินทร์แวะเข้ามาหาสักเดี๋ยวเดียวก็ยังดี ท้ายที่สุดฉันทำกับข้าวกับปลาจนเสร็จ จึงไปอาบน้ำในลำธารไปพลาง ซ่าส์!! "ว๊ายย!! ฝนตก" อาบน้ำยังไม่ทันเสร็จฝนก็เริ่มโปรยปรายลงมาอย่างหนัก ดีที่วันนี้ไม่มีเสียงฟ้าร้องฉันเร่งกระชับผ้าถุงกระโจมอกวิ่งผ่านสายฝนกลับไปยังบ้านที่ติดลำธาร "เฮ้อ ตกมาไม่ให้สุ้มให้เสียงเลย" ปรี่เดินเข้าห้องหยิบเสื้อคอกระเช้าสีบานเย็นและผ้าซิ่นตัวโปรดพอได้ชุดที่ต้องการเริ่มสวมใส่ ทว่าเพียงสวมผ้าซิ่นยังไม่ทันจะใส่เสื้อคอกระเช้าดี ประตูบ้านกลับถูกเปิดออก
last updateLast Updated : 2025-02-03
Read more
ร้อนเหมือนคนจะเป็นไข้
______ ซ่าส์ ซ่าส์ ฝนยังคงตกลงมาอย่างต่อเนื่องราวกับว่ามันอัดอั้นมานาน เวลาล่วงเลยมาจนถึงครึ่งค่อนคืนฉันก็ไม่สามารถนอนหลับได้เต็มตา เหตุเพราะข้างกายนั้นมีชายร่างใหญ่นอนหลับอยู่ไม่ห่าง "พี่อินทร์ นอนหรือยังจ๊ะ" "......." ไร้ซึ่งเสียงตอบรับป่านนี้คงจะนอนหลับไปแล้ว ส่วนฉันก็คงต้องทะเลาะตบตีกับเสียงหัวใจของตัวเอง เหตุใดทำไมมันถึงได้ตื่นเต้นและร้อนวูบวาบไปทั้งตัวแบบนี้ อากาศเย็นแท้ๆ กลับร้อนอย่างหาสาเหตุไม่ได้"นอนหลับสักทีสิอีกอบัว!" ฉันที่นอนตะแคงอยู่ก่นด่าต่อว่าตัวเองเบาๆ ในลำคอ ทั้งที่ฝ่ายชายดูสบายอกสบายใจถึงเพียงนั้น ไหงตัวฉันถึงได้ร้อนรนอยู่ฝ่ายเดียว "นี่เอ็งนอนดิ้นแบบนั้นเดี๋ยวก็ไม่ได้ห่มผ้าหรอก" "!!!" คราวนี้นอกจากจะนอนไม่หลับแล้วยังตกใจเพราะฝ่ามือหนาเอื้อมค้อมตัวฉันดึงผ้าห่มปกคลุมหัวไหล่ หวังให้ฉันได้ห่มผ้าซ่อนตัวเองจากอากาศเย็น หารู้ไม่ตอนนี้บริเวณลำคอมันชุ่มไปด้วยเหงื่อร้อนซะยิ่งกว่าอากาศตอนกลางวันเสียอีก "พะ พี่อินทร์ยังไม่นอนเหรอจ๊ะฉันทำให้พี่ตื่นหรือเปล่า""พี่จะนอนหลับได้ไงเอ็งเล่นดิ้นไปมาไม่หยุดแบบนี้ ผ้าห่มก็ผืนเล็กแค่หน่อยเดียวถ้าไม่อยากเป็นไข้ก็นอนนิ่งๆ" "จ้ะ
last updateLast Updated : 2025-02-03
Read more
อยากเป็นเมียน้อยกูรึ NC20++
______"........." เราสองต่างอยู่ในความเงียบ ได้ยินเพียงเสียงฝนตกกระทบลงบนหลังคาและพื้นหญ้า ข้าเองไม่อยากจะผละตัวถอยห่างจากร่างหอมหวานนี่เสียเลย ทั้งที่ใจจริงอยากจะเอาปลายกระบอกปืนจ่อยิงในปากสวะชาวบ้านใจจะขาด แต่ถึงแบบนั้นข้ากลับชอบที่ชาวบ้านต่างเบือนหน้าหนีกอบัว เพราะนั่นก็ถือว่าข้าได้ตกคู่แข่งไปได้มากโข "อึดอัดหรือไม่" "มะ ไม่จ้ะ" เสียงหวานนุ่มฟังรื่นหูสั่นเครือเล็กน้อย กอบัวคงรู้สึกเขินอายกลัวว่าข้าจะได้ยินเสียงในอก แน่นอนว่าข้าได้ยินจังหวะการเต้นที่รุนแรง มันเป็นจังหวะเดียวกันกับของข้าเราสองรู้สึกไม่ต่างกัน "กอบัวที่พี่พูดไป มันคือความจริงจากใจพี่อยากได้เอ็งเป็นเมียอีกคน เมียที่พี่ใช้ใจเลือกด้วยตัวเองโดยไม่ถูกใครบังคับ เอ็งอยากเป็นเมียน้อยพี่หรือไม่" "พี่อินทร์..." คำพูดขาดห้วงจนไม่สามารถหยั่งรู้คำพูดต่อไปจากกอบัวได้ หากเลือกได้จริงๆ ข้าจะเลือกกอบัวเป็นเมียอย่างที่ใจต้องการ แบบนั้นแล้วข้าคงจะมีความสุขมากกว่านี้ "ฉันก็อยากเป็นเมียพี่จ้ะ" "!!!" ร่างของข้ามันตอบสนองต่อคำพูดของกอบัวในทันที ก้มลงจูบริมฝีปากอวบนุ่มสีชมพูที่เคยคิดเคยฝันว่าอยากสัมผัสมันสักครั้ง ในครานี้ได้สัมผัส
last updateLast Updated : 2025-02-03
Read more
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status