บทที่ 21

“ใช่ๆ ๆ แม่นางพูดถูก เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้คือข้าไม่ได้ใช้วิธีที่ดีในการฝึก รับรองว่าจะไม่เกิดเรื่องเยี่ยงนี้ในอนาคต”

ดวงตาของเฉียนซานเป็นประกาย พยักหน้าอย่างจริงใจพลางกล่าวยืนยัน

“ในเมื่อแม่นางโปรดปรานสัตว์มากและรู้วิธีฝึกและรักษาสัตว์ จะยินยอมอยู่แสดงในคณะละครสัตว์ของข้าหรือไม่?”

“หากแม่นางมาอยู่ด้วยล่ะก็ ในแง่ของค่าตอบแทนสามารถมั่นใจได้ ข้า เฉียนซาน รับรองจะไม่ปฏิบัติไม่ดีต่อเจ้าอย่างแน่นอน”

ดวงตาจิ้งจอกของไป๋ซือหวงกลอกไปมา เป็นเรื่องจริงที่ว่าตอนนี้นางขาดแคลนเงินจริงๆ

รายได้ต่อเดือนของนางมีจำกัด ซึ่งไม่เพียงพอที่จะเลี้ยงดูลูกในอนาคต นางยังจำต้องมีอาชีพการงาน

ตัวนางในภพที่แล้ว ก็เป็นการดูแลรักษาสัตว์ นับว่าเป็นการกลับไปสู่อาชีพเดิม

นอกจากนี้ แม้ว่ามิติของนางจะทรงพลัง แต่ก็ต้องใช้แต้มอ้ายซินเพื่อแลกสิ่งของต่างๆ หากนางสามารถช่วยสัตว์ในคณะละครสัตว์ได้มากกว่านี้ ก็จะมีหนทางที่จะได้รับแต้มอ้ายซิน

ได้รับแต้มอ้ายซินและสามารถสร้างรายได้ได้ แล้วทำไมจะไม่ทำเล่า?

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ นางก็แสร้งทำเป็นลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบตกลง "ได้ แต่บ้านข้ามีงานยุ่ง ดังนั้นมาได้ทุกๆ ห้าวันต่อหน