ลักพาตัวมาหยา

อัสลานที่พามาหยามาถึงรีสอร์ทของตัวเองก็ยังไม่วางใจอะไรง่าย ๆ บอดี้การ์ด 30 คนกระจายกำลังรักษาความปลอดภัยอย่างเข้มงวด ไอ้ดำบอดี้การ์ดที่แฝงตัวอยู่กับอัสลานมานานแรมปี เฝ้าสังเกตการณ์อย่างใจเย็น มันรู้ดีว่าการจะลักพาตัวมาหยาไม่ใช่เรื่องง่าย แต่มันมีภารกิจจากนายใหญ่อย่างแม็กซิม ทำให้มันไม่ยอมแพ้

“ไอ้เดชทุอย่างเรียบร้อยดีไหม”อัสลานที่เดินตรวจตราเข้มงวดพอ ๆ กับลูกน้อง

“เรียบร้อยดีครับนาย นายไปพักกับมาหยาเถอะ”ไอ้เดชก็เป็นห่วงผู้เป็นนาย

“กูนอนไม่ลง ไม่รู้ไอ้แม็กซิมมันจะทำอะไรบ้า ๆ อีกหรือเปล่ากูเป็นห่วงมาหยา”

ไอ้ดำที่รู้ว่าอัสลานและไอ้เดชเริ่มไม่ไว้ใจเขา มาซักพัก เขาต้องพยายามเอาตัวมาหยาไปให้นายแม็กซิมก่อนที่จะโดนจับได้คาหนังคาเขา มันส่งข้อมูลให้กับลูกน้องฝั่งไอ้แม็กซิมให้มาท้ายรีสอร์ทจุดบอดที่สุดและมีป่ารกอยู่พอที่จะเผาได้

ข้อความที่ส่งไป 

“พวกมึงเตรียมคนซัก 4-5 คนมาตามจุดที่กูส่งไปให้แล้วเอาน้ำมันมาด้วยนะ เผาตรงนั้นเลย แล้วพวกมึงยิงกูได้เลยไม่ต้องเกรงใจเอาตรงแขนกูถาก ๆ หน่อย

“ได้พี่อีก 1 ชม. ทุกอย่างเตียมพร้อม”

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ไอ้ดำแกล้งชวนไอ้แว่นน้องชายของไอ้เดช ไปเดินตรวจตารารอบ ๆ รีสอร์ท มันแอบส่งสัญญาณให้ลูกน้องที่ซ่อนตัวอยู่ภายนอกรีสอร์ทเตรียมพร้อม

“เฮ้ย .. !! ไอ้แว่นไฟไหม้”ไอ้ดำตะโกนทันที 

“ฉิบหาย !! มึงไปเรียกรถดับเพลิง แล้วที่เหลือตามกูกับไอ้ดำไปดูว่ามันไหม้ได้ยังไง”พูดจบไอ้แว่นก็เดินเข้าไปตรงบริเวรโดยรอบทำให้เห็นกลุ่มคนชุดดำ 5-6 คนกำลังถือถังน้ำมัน

“ไอ้ดำพวกมันจงใจวางเพลิง ...!!”

ปัง....!! ปัง...!! ไอ้ดำยิงปืนเพื่อส่งสัญญาณให้ไอ้พวกนั้นเริ่มการต่อสู้กับเขาทันที

“เก็บพวกแม่งเลยไอ้แว่นรออไร”

“ได้มึงไปกับกูที่เหลือไปล้อมมันไว้

 พออัสลานได้รับการแจ้งจากลูกน้องรีบพาไอ้เดชไปดูทันทีส่วนมาหยาก็หลับอยู่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเพราะตกใจเรื่องที่เพิ่งพบเจอ เหล่าบรรดาบอดี้พากันวิ่งไปท้ายรีสอร์ทกันหมด 

ไอ้พวกโจรชุดดำแฝงตัวเข้ามาเป็นนักท่องเที่ยวพร้อมกับย่องเงียบเข้าไปในห้องของมาหยา ใช้ผ้าชุบยาโคลโรฟอร์มปิดปากมาหยาจนสลบ จากนั้นมันก็อุ้มมาหยาออกไปทางหน้าต่างห้องพัก

ด้านนอก ลูกน้องของไอ้ดำเตรียมเรือเร็วไว้พร้อมแล้ว ไอ้ดำอุ้มมาหยาขึ้นเรือและขับออกไปอย่างรวดเร็ว 

“พวกมึงรีบกันหน่อยบอร์ดี้การ์ดด้านนอกชุมยังกับยุง”

“เออ..พวกกูก็รีบอยู่เนี่ย ไปเร็วเอาเธอขึ้นเรือ ออกเรือเลย”

บอดี้การ์ดที่อยู่ด้านนอกเห็นเรือแล่นที่ไม่คุ้นเคยมาเทียบท่าใกล้ ๆ ห้องพัก คนขับลักษณะคล้ายนักท่องเที่ยวก็ไล่ออกไปให้พ้นจากหน้ารีสอร์ททันที เพื่อไม่ให้มารบกวนแขกที่มาพัก พวกชายชุดดำในคราบนักท่องเที่ยวก็รีบขับเรือออกมาอย่างโล่งใจคิดว่าจะโดนจับได้ซะแล้ว

บอดี้การ์ดคนอื่นๆ พากันไปช่วยดับไฟ กว่ารถดับเพลิงจะมากก็เกือบไหม้หมดป่าทำให้อัสลานและลูกน้องต้องช่วยกันดับไฟและไอ้แว่นกับไอ้ดำ ก็ยิงกระหน่ำกับไอ้ชายชุดดำ 

“เฮ้ย..!! ไอ้แว่นระวัง” ปัง..!! เสียงปืนนัดสุดท้ายดังขึ้นก่อนที่ไอ้พวกชุดดำพากันหนีขึ้นรถ 

“ไอ้ดำ มึงมารับกระสุนแทนกูทำไม”ไอ้ดำที่โดนยิงถากแขนตามแผนเพื่อให้ไอ้เดชกับไอ้แว่นกลับมาไว้ใจมัน ก่อนที่มันจะหาข้ออ้างหนี

“ไม่เป็นไรเพื่อน มึงเป็นเพื่อนกู งั้นเดี๋ยวกูพามึงไปโรงพยาบาล”ไอ้แว่นรีบไปรายงานสถาณะการณ์ให้กับนายหัวอัสลาน

หลังจากไอ้แว่นส่งไอ้ดำไปโรงพยาบาลพร้อมกับลูกน้องคนขับรถของรีสอร์ทมันจึงรีบมารายงานไอ้เดชพี่แลพผู้เป็นนายตามที่มันได้พบเห็นมา

“ทั้งหมดก็เป็นแบบนี้ครับนาย ไอ้แว่นเล่าเรื่องทุกอย่าง”

“แล้วไอ้ดำละมันไปไหน อัสลานรีบถามหา”

“มันรับกระสุนแทนผมกระสุนเฉี่ยวแขนมันไป ผมให้มันไปทำแผลที่โรงพยาบาลแล้วครับนาย”ไอ้แว่นรีบบอกผู้เป็นนาย

เพราะไอ้ดำรับกระสุนแทนไอ้แว่นและไอ้เดชทำให้อัสลานไม่คลายความสงสัยในตัวมันลงมานิดหน่อยแต่ก็ใช่ว่าจะไว้ใจมันร้อยเต็มร้อย

ไอ้ดำที่นั่งรถออกจากรังของอัสลานได้อย่างปลอดภัยเพราะอ้างว่าต้องไปโรงพยาบาลที่รับกระสุนแทนไอ้แว่น 

แกร๊ก..!! เสียงเตรียมลั่นไกรกระบอกปืน แต่ไอ้ดำมันก็ทำไม่ลงด้วยความสงสารลุงคนขับรถที่อายุเยอะแล้วมันจึงจี้ใช้ปืนขู่บอกให้ลุงคนขับรถลงจากรถ

“ลุงชิด ลุงลงจากไปเถอะผมไม่อยากจะทำร้ายลุง”

“เฮ้ย..!! มันเรื่องอะไรกันว่ะไอ้ดำ ทำไมเอ็งเอาปืนมาจ่อหัวข้าแบบนี้ ข้าไปทำอะไรให้เอ็งว่ะ”ชิดหน้าซีดเป็นไก่ต้มและตกใจไม่น้อย

“ไม่หรอกลุง ลุงลงไปเถอะ”

ลุงชิดทำตามคำพูดไอ้ดำอย่างว่าง่ายเดินลงไปที่ไหล่ทางพอรถที่ไอ้ดำจี้หายลับตาไปเท่านั้น ลุงชิดรีบโทรหาไอ้แว่นทันทีเพื่อบอกเล่าเรื่องราวที่ไอ้ดำจี้รถแล้วหนีไป

“อะไร..นะลุง!!”ไอ้แว่นถึงกับตะโกนลั่นโทรศัพท์

“เกิดอะไรขึ้นไอ้แว่น”ไอ้เดชรีบถามน้องชาย

“ไอ้ดำมันจี้เอารถของรีสอร์ทที่พามันไปโรงพยาบาลแล้วมันบังคับลุงชิดให้ลงรถ แถมยังเอาปืนจี้ลุงชิด แล้วมันหนีไปแล้ว”

“ไอ้ระยำเลี้ยงไม่เชื้อง..!!”อัสลานเอามือตบโต๊ะดังลั่นเขารีบเปิดประตูไปดูมาหยาในห้องทันที หัวใจเขาวูบไหวทันทีที่เห็นเตียงที่ว่างเปล่า ที่นอนและหน้าต่างเปิดอ้าซ่า พร้อมกับมีข้าวของเกลื่อนกระจัดกระจาย

“ไอ้ดำ มึงไม่ตายดีแน่”

“ไอ้เดชทั้งทางน้ำ ทางเรือ ทางอากาศ เอาคนของเราตามหาทุกตารางนิ้ว ถ้าไม่เจอมาหยากับไอ้ดำ อย่าหยุดหา ไป..!!”เสียงอัสลานตะหวาดลั่นห้อง พร้อมกับแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความแค้นที่ไอ้ดำมันกล้าทรยศเขายังไม่เท่าไร แต่มันกล้าจับตัว

มาหยาเมียของเขาไปด้วย

แต่ไอ้ดำรู้เส้นทางหลบหนีเป็นอย่างดี มันพามาหยาไป

มาหยารู้สึกตกใจ เธอไม่เคยรู้มาก่อนว่าอัสลานมีศัตรูที่น่ากลัวขนาดนี้

อัสลานและบอดี้การ์ดของเขาออกตามหามาหยาอย่างไม่ลดละ พวกเขาใช้เทคโนโลยีและเครือข่ายข้อมูลทั้งหมดที่มีเพื่อตามรอยไอ้ดำ พวกเขาพบว่าไอ้ดำพามาหยาไปซ่อนตัวบนเกาะร้างแห่งหนึ่ง

"เตรียมเรือเร็วและเฮลิคอปเตอร์" อัสลานสั่ง

"ครับนาย" บอดี้การ์ดตอบ

เมื่ออัสลานรู้ว่ามาหยามอยู่อยู่บริเวรไหนกรีบไปทันที ความรู้สึกของอัสลานตอนนี้โกรธจัด ดวงตาของเขาแดงก่ำด้วยความโกรธแค้น เขาออกคำสั่งเสียงเข้มให้บอดี้การ์ดทั้งหมดออกตามล่าไอ้ดำ 

"ตามหามันให้เจอ! ไม่ว่ามันจะหนีไปซ่อนตัวอยู่ที่ไหน!"

“จับเป็นจับตายกูอนุญาต แต่ต้องมีศพกลับมาให้กู.!!”

คำสั่งที่เด็ดขาดออกจากปากผู้เป็นนายอย่างอัสลานคือตายสถานเดียว ไอ้ดำคงถึงฆาตแล้ว......