แม็กซิมปรากฏตัว

เวลาผ่านพ้นไปไวจนแทบไม่น่าเชื่อ มาหยาได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยมาเข้าเทอมที่สอง ของปี 4 เกิดกลายเป็นรุ่นพี่ปี 4 ที่ฮอตที่สุดในโรงเรียนพร้อมกับแก๊งเพื่อน กระติ๊บและเชอรี่ที่ใครๆก็เรียกว่าแก๊งนางฟ้า 

นายหัวอสลานมีความเป็นห่วงเป็นใยมาหยาในทุกเรื่องรวมถึงเรื่องการเรียนที่จะมาถึงเพราะเธอใกล้จะเรียนจบแล้ว เขาไม่ได้หวงที่เธอไปเรียน แต่เขาหวงที่เธอต้องพบเจอผู้ชายมากหน้าหลายตาที่ต้องมารุมขายขนมจีบเธอแน่นอน แม้จะแต่งงานกันแล้วก็ไม่วายที่จะห่วงมาหยา

"นายหัวเที่ยงแล้วออกไปหาอะไรกินกันดีกว่านะจ๊ะ"มายาที่นั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานส่วนตัวที่รีสอร์ทของอัสลานที่เห็นว่าเวลาล่วงเลยเที่ยงกว่าแล้วแต่อัสลานยังไม่มีท่าทีจะลุกไปทานข้าว

"ฉันลืมเวลาเลยนะเนี่ย"

"งั้นเราไปกินข้าวกันเถอะจ้ะ"

"ไปสิ วันนี้เธออยากกินอะไรล่ะมายา"

"เราไปกินข้าวผัดปูที่ร้านป้าศรีกันไหมจ๊ะที่นั่นมีห้องแอร์ในหัวจะได้ไม่ร้อนด้วย"มาหยาออกความคิดทุกอย่างเผื่อนายหัวที่เธอรัก

"ขอบคุณที่คิดเผื่อฉันเสมอนะฉันรักเธอนะมาหยา"

ในวันเสาร์มาหยาจะช่วยอัสลานที่รีสอร์ทเพื่อเคลียร์งานต่างๆส่วนวันอาทิตย์เธอจะเข้าไปดูร้านขนมด้วยตัวเอง โดยจะมีนายหัวใหญ่คอยเป็นหูเป็นตาให้กับนายหัวอัสลานที่กลายเป็นพี่ชายของนายหัวใหญ่ไปซะแล้ว

อัสลานบอกรักมาหยาในทุกวันนับตั้งแต่วันที่เขาได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขามั่นใจในความรักครั้งนี้ที่สุด แม้มาหยาจะยังไม่เคยพูดว่ารักเขาแต่การ กระทำของมาหยาแสดงออกถึงความรักเสมอ

"งั้นเราไปกันเถอะจ้ะเดี๋ยวคนเยอะ"

รถหรูแล่นตรงไปจุดมุ่งหมายร้านอาหารเพื่อทานข้าวกลางวันกันสองคนแต่ดูเหมือนว่าข่าวการไปทานข้าวของนายหัวอัสลานจะรั่วไหลเพราะเลขาออยได้แอบเข้ามาติดเครื่องดักฟังเจ้านาย ตอนนี้เลขาออยเริ่มล้ำเส้นคำว่าเจ้านายลูกน้องและได้ทำสิ่งที่เกินขอบเขต

"นางมาหยา ต่อให้แกแย่งนายหัวอัสลานไปจากฉันไดั..!! ฉันไม่มีทางยอมง่ายๆหรอก ฉันอยากให้แกเจ็บปวดเหมือนฉัน "เลขาออยที่มองดูทุกการกระทำของคนสองคน ด้วยความเคียดแค้นเพราะผ่านมาเข้าปีที่ 4 นางก็ยังคงไม่ยอมแพ้ที่ยังอยากได้นายหัวอัสลาน

"เลขาออย นายไปไหน..!!"

"ก็แค่ไปกินข้าวไม่ได้เห็นมีข่าวอะไรสำคัญ"

"เลขาออยต้องอย่าลืมว่าเราทำข้อตกลงอะไรกันเอาไว้อย่าคิดจะทรยศผมนะ"

"ฉันรู้แล้วน่า..!!"

"ว่าแต่ทำไมแกจะต้องอยากรู้เรื่องเจ้านายขนาดนี้ตั้งแต่คิดไม่ดีอะไรกับนายหัวลานหรือเปล่า..?"

"เลขาออยไม่ต้องรู้หรอกเอาเป็นว่าผมเป็นห่วงเจ้านายเรื่องเด็กมาหยาคนนี้ มันจะทำให้เจ้านายเดือดร้อนแน่นอนผมไม่อยากให้เจ้านายอยู่ใกล้มัน"ไอ้ดำรีบใช้ความเกลียดชังที่อยู่ภายในใจของเลขาออยมาเป็นข้ออ้างในการพูดคุยทันที

"ก็จริงอย่างที่แกพูดนั่นแหละไอ้ดำนั่นเด็กคนนี้มันร้ายมันจะต้องเอาความเดือดร้อนมาให้นายหัวของฉันแน่นอน"

ตอนแรกคิดจะร่วมมือกับนายหัวใหญ่แต่กลายเป็นว่าตอนนี้นายหัวใหญ่รักและเคารพอัสลานอย่างกับพี่ชายที่คลานตามกันมา

ไอ้ดำที่รู้เห็นทุกการกระทำของเลขาออยเขาจึงใช้เลขาออยเป็นเครื่องมือในการดักฟังเรื่องภายในห้องของเจ้านาย โดยยื่นข้อเสนอว่าจะช่วยกำจัดมาหยาให้พ้นทางความรักของเธอ เพียงแต่ทุกความเคลื่อนไหวของเจ้านายจะต้องรายงานให้เขารู้

ณ ร้านอาหารของป้าศรี มาหยาได้จัดการสั่งข้าวผัดปูมาสองจานพร้อมกับน้ำซุปร้อนๆ ให้กับนายหัวอัสลานเจอฉีกยิ้มกว้าง อารมณ์ดีส่งไปให้กับนายหัวอัสลานที่ยังคงก้มหน้าก้มตานั่งทำงานอย่างขะมักเขม้น

"นายหัวมาทานข้าวนะคะไม่ได้มาทำงาน"

"ก็ฉันยังห่วงงานอยู่นิดหน่อยนี่นาฉันกลัวมันไม่เสร็จ"

"นายหัวต้องพักก่อนนะจ๊ะ เดี๋ยวหิวข้าวแล้วปวดท้องนะไม่อยากไม่รักษานะให้คุณหมอฉีดก้นเลย" มาหายาแกล้งทำเสียงขู่ให้คนตัวโตกลัว

"ขอฉันฉีดเธอแทนได้ไหม..!!"อัสลานที่พูดออกไปในอารมณ์สองแง่สองง่ามด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่งมองตรงไปที่มาหยา เธอถึงกับหน้าแดงไปถึงหู

"นายหัวพูดอะไรเนี่ยเดี๋ยวคนอื่นเขาได้ยินเขาก็เข้าใจผิดพอดี"

"ทำไมล่ะก็ฉันพูดกับเมียฉันนี่..!!!"

"กินข้าวเลยจ้ะเย็นหมดแล้วน่ะ"

เราบอดี้การ์ดที่ยืนรายล้อมอยู่หลังโต๊ะของผู้เป็นนายไม่ห่างกายนับตั้งแต่วันที่อัสลานรู้ว่าไอ้แม็กซิมมันกบด่านที่ประเทศไทย เขาไม่อยากให้มาหยาต้องเป็นอันตรายเพราะเขา 

แต่เหมือนกำลังมีแขกไม่ได้รับเชิญเดินย่างสามขุมเข้ามาในร้านพร้อมกับบอดี้การ์ดไม่ต่างจากนายหัวอัสลาน และตรงมาที่โต๊ะทานข้าวของทั้งสอง

"สวัสดีอัสลานแกคงจำฉันได้ใช่ไหม..!!"ฝรั่งหัวทองตาน้ำข้าวพร้อมกับเหล่าบรรดาลูกน้องที่รายล้อมอยู่ด้านหลัง คนพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นและรอยยิ้มที่ดูไม่เป็นมิตรเอาซะเลย

อัสลานรู้ทันทีว่าเป็นใครเขาไม่สนใจที่จะหันไปตอบแขกที่ไม่ได้รับเชิญ แต่หยิบปืนพกที่เหน็บเอวพร้อมกับหันปลายกระบอกปืน เล็งไปที่แขกที่ไม่ได้รับเชิญทันที

"ถ้ามึงกล้าเข้ามาอีกก้าวกูเป่ากบาลมึงแน่.!!"

บอดี้การ์ดด้านหลังของอัสลานยกปืนขึ้นทันทีจอเล็งไปที่แขกที่ไม่ได้รับเชิญ เช่นเดียวกับผู้เป็นนาย

"ใจเย็นๆสิพวก ฉันก็แค่อยากมาเห็นหน้าผู้หญิงของแกได้ข่าวว่าสวยน่าดู"

"แกต้องการอะไรไอ้แม็กซิม..!!"ปลายกระบอกปืนยังคงจ่อไปที่หน้าของแขกที่ไม่ได้รับเชิญ พร้อมกับเสียงตวาดกร้าวด้วยความโกรธ

"วันนี้ฉันแค่แวะมาทักทายแกก็เท่านั้นแต่วันข้างหน้าคนที่นั่งข้างๆแกอาจจะได้มานั่งข้างๆฉันก็ได้นะ.."แม็กซิมที่กล้าขู่คนอย่างอัสลานถึงถิ่น 

ปัง..!! เสียงปืน 1 นัดดังสนั่นขึ้นกลางร้านอาหารอัสลานยิงเจาะต้นแขนของไอ้แม็กซิมทันทีโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง

"นัดนี้กูถือว่ากูเตือนมึง ถ้ายังคิดจะใช้วิธีสกปรกถึงขนาดเอาผู้หญิงของกูมาต่อรอง นัดต่อไปกูเป่ากบาลมึงแน่" เสียงที่เย็นชาและโหดเหี้ยม

โอ๊ย...!!! "ไอ้ระยำ ..มึงกล้ายิงกูเลยหรอวะ"

เหล่าบรรดาบอดี้การ์ดของแม็กซิมก็ไม่กล้าขยับเพราะกลัวว่ากระสุนนัดต่อไปจะเจาะเข้าที่กบาลของพวกมันแทนเจ้านาย พวกมันก็ทำได้แค่พยุงอารักขาผู้เป็นนายตอนนี้ที่โดนยิง

"กล้ากว่านี้กูก็ทำได้ถ้ามึงยังไม่เลิกคิดเลิกฝันที่จะเอาของที่ไม่ใช่ของมึง ถึงขั้นลงทุนมาถึงเมืองไทยเพื่อใช้วิธีอะไรยำแบบนี้กับกู"เขาตอบกลับพร้อมกับใบหน้าที่เรียบนิ่ง

มาหยาถึงกับนั่งตัวแข็งทื่อเธอไม่เคยเห็นนายหัวอัสลาน ในเวอร์ชั่นที่ดูเกรี้ยวกราดและโหดร้ายเช่นนี้ เขาดูเยือกเย็นและเฉียบขาด กระสุนนัดนั้นถ้าเขาเล็งที่จุดสำคัญคงไม่พลาดอย่างแน่นอน

"นะ นายหัว ฮึก..ฮื่อ" เสียงเล็กข้างกายสะอื้นร้องไห้น้ำตาไหลเพราะตกใจกลัว