LOGINShare
บทที่ 8 หัวกระไดบ้านไม่แห้ง
Last Updated:
2025-03-06 17:08:25อัสลานรีบเซ็นเอกสารให้เสร็จเพื่อจะรีบไปช่วยมาหยาที่จัดร้านใกล้จะเสร็จลูกค้าเริ่มเข้ามานี่ก็เกือบจะบ่ายสามแล้ว ของ มาหยาขายได้เรื่อย ๆ แบบ แทบทำไม่ทันก็ว่าได้เลย
“ฮัลโหล มาหยา ไอมาเอาขนม”ฝรั่งรูปหล่อหัวทองตาสีฟ้าน้ำทะเลที่ทักทายมาหยาอย่างเป็นกันเอง
“อ้าวออสติน มาแล้วหรอ วันนี้จะเอาเพิ่มจากที่สั่งไหม”
“เอาเพิ่ม ซิ เอาอีก 10 กล่อง รวมเป็น 30 กล่อง ไอเตรียมไปให้เพื่อนไอ ที่กำลังลงมาภูเก็ตคืนนี้ มีแต่คนชมว่าขนมยูอร่อยมากข้าวเหนียวมะม่วงยิ่งอร่อย” เสียงไทยที่สำเนียงไม่ชัด
มาหยากำลังจะเดินไปหยิบขนมใส่ถุงเพิ่มแต่ไม่ต้องได้ขยับเดชได้เอาใส่จัดเตรียมตั้งแต่ได้ยินว่าสั่งเพิ่มแล้ว
“ไม่ต้องมาหยาพี่ทำให้แล้ว เรียบร้อยจ้ะ”
“ไวมากพี่เดช แย่งงานมาหยาทำหมดแล้วเนี่ย”
“นี่จ้ะ ออสติน เรียบร้อย 30 กล่อง ทั้งหมด 1500 บาท”
“เอานี่ 2000 ไม่ต้องทอนนะ ไอให้ยูเป็นทิป”
“ทิป 500 เลยหรอออสติน ฮ่า ฮ่า”
“มากกว่านี้ไอก็ให้ได้ ถ้ายูยอมไปเดทกับไอซักครั้ง”เสียงทีเล่นทีจริงสำเนียงไทยแปล่ง ๆ ที่อัสลานได้ยินทุกคำพูด
ปัง ...!!! เสียงแฟ้มฟาดที่เค้าเตอร์อย่างแรง จนต้องหันไปตามเสียงกันเลยทีเดียว อัสลานที่ตั้งใจทำเพื่อให้ไอ้หัวทองมองเห็นเขาว่า นี่คือเจ้าของมาหยาในอนาคตโว๊ย
“ขอโทษที แฟ้มมันหลุดมือฉันนะมาหยา”
“ไม่เป็นไรค่ะนายหัว”มาหยายิ้มแห้ง ๆ ให้กับออสตินลูกค้าประจำเบอร์ต้น ๆ ของเธอ ที่มักจะมาเหมาขนมเป็นประจำเพราะมักจะพาเพื่อนมาเที่ยวเมืองไทย เขาเปิดบริษัทท่องเที่ยวในไทยร่วมกับหุ้นส่วนคนไทย
“งั้นไอไปก่อนนะมาหยา ไอจะคิดถึงยูนะ บาย”ออสตินมองออกเขาทิ้งระเบิดลูกใหญ่ซะแล้ว
“ขอบคุณมากนะออสติน”
อัสลานที่เซ็นเอกสารจนเสร็จ เขารีบลุกหยิบถุงกางเกงยีนส์ไปเปลี่ยนในห้องน้ำทันที เขาอยากจะใส่คู่กับมาหยา อยากให้ดูกลมกลืนกับเด็กของตัวเองจะได้ไม่มีใครมาวอแว พอเปลี่ยนเสร็จก็เดินออกมาจากหลังเคาเตอร์ที่นั่งทำงาน
“นายหัว ...!!!”
“เจ้านาย...!!!”สองเสียงประสานกันทันทีเมื่อเห็นเจ้านายใส่กางเกงยีนส์ใน ปกติไม่เคยใส่เป็นคุณชายเนี๊ยบตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เดชแทบจะกลั้นขำเอาไว้ไม่อยู่ ส่วนมาหยาก็ตกใจว่าใส่กางเกงขาด ๆ ทำไมตอนออกมาก็แต่งตัวดูดี ตอนนี้ดูดีเซอร์ หล่อมากไม่ใช่ไม่หล่อ แค่ปัดผมขึ้นนิดเดียว ละลายใจสาวได้ทั้งซอยเลย
“ตะโกนทำไม ไม่เคยเห็นหรือไง”อัสลานตกใจเสียงลูกน้องกันเด็กในอุปการะพากันประสานเสียงเรียกเขาซะดังเลย
“เออ..ไม่มีอะไรครับนาย”
“มาหยา มีอะไรเหลือให้ฉันช่วยอีกไหม”ร่างใหญ่ของอัสลานรีบตรงไปหน้าร้านตรงที่จัดขนมทันที
“ไม่มีแล้วจ้ะนายหัว เดี๋ยวรอนายหัวใหญ่มารับขนมตอนช่วงเย็นก่อนบาร์เปิดก็ไม่น่าจะมีอะไรแล้วจ้ะ”
“มาหยานี่ก็บ่ายกว่า มาหยากินข้าวก่อนนะฉันให้เดชสั่งอะไรให้กิน”
“ไม่เป็นค่ะ นายหัวไปทำเถอะ เดี๋ยวมาหยาเดินไปกลางซอยก็มีร้านข้าวอยู่เดี๋ยวมาหยาซื้อมาฝากนายหัวด้วยดีไหม”
“ไม่เอา มาหยาไปนั่งรอกินข้าวอย่าดื้อกับฉัน”เสียงที่ดูเหมือนไม่ได้อยากได้ความสมัครใจ แต่อยากให้ทำตามมากกว่า
“ก็ได้จ้ะ เดี๋ยวขอมาหยาไปเปิดสปริงเกอร์รดน้ำดอกไม้ในสวนซักครู่เดียวนะจ้ะ นายหัวไม่ต้องตามมาหยาไปหรอกแดดร้อนนั่งรอมาหยาในนี้นะ”ร่างเล็กที่พูดตัดบทอย่างรวดเร็วเดินทิ้งนายหัวอัสลานผู้มีพระคุณของเธอทันที ถ้าไม่ห้ามไว้ก่อนมีหวังได้เดินตามติดเธอออกไปข้างนอกแน่นอน
“มึงยิ้มอะไรไอ้เดช”
“นายหัวเป็นหนักมากนะครับรู้ตัวไหมครับเนี่ย”
“กูเป็นอะไร ก็ปกติทุกอย่าง กูแค่อยากเรียนรู้ชีวิตของมาหยาเท่านั้น ไม่ได้หรือไง”
“ได้ครับ แต่ปกติก็ไม่เห็นสนใจ แต่นี่ไม่รู้ลมอะไรหอบมานั่งเฝ้ามาหยาขนาดนี้ละครับ”
“ปากดีนักนะถึงนะ เดี๋ยวกูก็เป่ากะบาลแม่งซะเลย”เสียงโหดเหี้ยมส่งมาเพื่อกลบเกลื่อนลูกน้องไม่ให้รู้ทันตัวเอง
“เรื่องแค่นี้ นายถึงกับจะเป่ากะบาลผมเลยหรือครับ ฮ่า ฮ่า”
“เออ..เดชร้านที่มาหยาเช่านี้เป็นของใคร แกไปสืบให้ฉันที”
“ร้านนี้เป็นของเฮียใหญ่ เจ้าของบาร์ที่อยู่ถัดจากร้านมาหยาไปครับ”
“กูอยากซื้อต่อ มึงไปขอซื้อมาให้กูที กูอยากซื้อให้มาหยา”
“อะไรนะนาย เมื่อวานเพิ่งซื้อรถ วันนี้ซื้อร้านให้”เดชถึงกับอ้าปากค้างตกใจ เจ้านายหมดตัวเพราะรุ่นละลายทรัพย์แบบมาหยาซะละมั้งนิ
“มันก็เงินกูไหมไอ้เดช มึงไปขอซื้อมาให้ได้ถ้าไม่ได้ไม่ต้องกลับมาให้กูเห็นหน้าอีก”
“โถ่ นายครับ นายหัวใหญ่แกก็ไม่ธรรมดานะครับ มันระดับไหนกันเชียววะ!!”
“เลื่องชื่อเรื่องความโหดอยู่ครับนาย แต่แกเมตตามาหยาเป็นพิเศษเพราะ มาหยาเป็นเด็กขยัน ไม่ค่อยยุ่งเรื่องของใคร”แถมไม่วิ่งไล่จับแก เหมือนที่สาว ๆ พากันทำ แกเลยเอ็นดูมาหยาของเราเป็นพิเศษครับนาย”
“มาหยาของกู ของกูคนเดียว ไม่มีมาหยาของเรา ไอ้เดช!!”อารมณ์เพชรหึงขึ้นห้า ทุกห้านาทีที่พูดไม่เข้าหู
“ครับ ครับ มาหยาของนาย ของนายคนเดียว”
สองหนุ่มที่อยู่ด้านในพากันพูดคุยเรื่องซื้อร้าน อย่างจริงจัง อัสลานเริ่มไม่อยากให้มาหยามาขายขนมไม่อยากให้ทำอะไร จะให้นั่งกินนอนกินอยู่ที่บ้านอย่างเดียวพอ จะไม่ได้ไม่ต้องออกมาเจอใคร
ร่างเล็กที่เดินไปรดน้ำต้นไม้เสร็จก็รีบเดินกลับเข้าร้านเพราะอากาศบ่ายคล้อยใกล้เย็นร้อนมาก สาว ๆ ที่ทำงานบาร์เริ่มพากันเดินเข้าประจำร้านในซอยกัน สาว ๆ บางคนก็ทักมาหยาอย่างเป็นกันเอง เพราะทุกคนรู้ว่า มาหยา มีนายหัวใหญ่คอยหนุนหลังเลยไม่ค่อยอยากจะยุ่งกับเธอ
“พี่เดชจ้ะ เดี๋ยวมาหยาขอเตรียมบัวลอยกับข้าวเหนียว มะมะม่วงให้นายหัวใหญ่ก่อนนะจ๊ะ พี่มีอะไรก็ไปทำเลย วันนี้มาหยาไม่ค่อยยุ่งมาก มาหยาทำได้ สบายมาก”
อัสลานที่หันมองหน้าไอ้เดชทันที เหมือนเป็นคำสั่งให้มันไปจัดการเรื่องที่เขาได้รับมอบหมาย
“งั้นพี่ไปก่อนนะมาหยา เดี๋ยวดึก ๆ พี่มาช่วยเก็บร้าน”
“ไม่ต้องเดี๋ยวกูจัดการเอง มึงไปทำงานเถอะ”
“ครับนาย ผมส่งบอดี้การ์ดเอาไว้ด้านนอก 5 คนนะครับนายระหว่างที่ผมไม่อยู่”
“ขอบใจมากเดช”
เดชรีบหอบหิ้วเอกสารที่ให้เจ้านายเซ็น รีบกลับออกไปเพื่อไปทำภาระกิจซื้อร้านให้น้องสาวสุดที่รักอย่างมาหยา เขานี่แทบกุมขมับแล้ว ตอนนี้เจ้านายอาการหนักมาก
ิิิิดอกบุหงา-2537สาวเจ้าอย่างมาหยา หัวกระไดไม่มีแห้งนะจ๊ะ 555
Related chapters
มาหยาของนายหัว บทที่ 9 คู่แข่งความรัก
อัสลานที่ช่วยมาหยาเรียงขนม ขายขนมทอนเงิน กลายเป็นมาหยาต้องยืนดู ผู้ชายตัวโตที่ขยันมาก สาว ๆ ที่ทำงานในบาร์ที่พากันมาซื้อขนมเธอจนเกือบหมดตู้ เพราะว่าความหล่อเหลาของ นายหัวอัสลาน “ข้าวเหนียวมะม่วง 5 กล่อง บัวลอยอีก 5” “ได้ครับ รับอย่างอื่นเพิ่มไหมครับ” “รับคนขายเพิ่มได้ไหมค้า อ๊ายยย”เสียงสาว ๆ ที่พากัน กรี๊ดกร๊าดนายหัวอัสลานรูปหล่อ ข่าวแพร่สะพัดเร็วยิ่งกว่าจรวดอีก นี่ก็เกือบ 19.00 น.แล้ว มาหยาที่รอลูกน้องนายหัวใหญ่มารับขนม มาหยานั่งมองประตูเพราะเธอกำลังรอคนของนายหัวใหญ่มารับขนม วันนี้มารับช้ากว่าปกติ ปกติก็ แค่ปะรมาณหกโมงกว่า ๆ ก็มาแล้ว นี่จะทุ่มแล้วยังไม่มาเลย มาหยาก็เก็บกวาดร้านไปพลางเพื่อให้รอเก็บของขึ้นรถ “มาหยา ที่เหลือร้อยกว่ากล่องนี่ของใครค่ะ”อัสลานหันไปถามมาหยาที่แพ็คเก็บไว้อย่างดี “เอ้อ ของนายหัวใหญ่จ้ะ เดี๋ยวคงส่งลูกน้องมารับขนมแต่วันนี้มาช้าจัง”เสียงใสอธิบายอย่างมีความสุขขณะที่ทั้งสองพูดคุยกันอยู่นั้นเสียงรถหรูก็มาจอดที่ลานจอดรถและมีร่างหนาใหญ่เดินลงมา ในเงาความมืดยังมองไม่ชัดจนเขาคนนั้นเปิดประตูเขามา
Last Updated : 2025-03-06มาหยาของนายหัว เปิดตัวคู่แข่งอย่างเป็นทางการ
หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา เขามักให้ลูกน้องไปเหมาขนมของมาหยาวันละ 100-200 กล่อง เพื่อสนับสนุนให้มาหยามีรายได้และเขาได้เห็นหน้ามาหยาทุกวัน บางวันก็ให้มาหยามาส่งด้วยตัวเองหลังปิดร้าน เพราะบาร์เปิด 19.00น. ส่วนมาหยาปิด 19.00 น.นอกจากวันอาทิตย์ที่ลูกค้าเยอะ มาหยาจะปิดเที่ยงคืน และนอกจากจะเอ็นดูขนาดหนัก ถึงขั้นให้รถที่ร้านไปรับไปส่งมาหยาเวลาที่จะมาขายของ โดยไม่คิดเงินแม้แต่บาทเดียว มาหยาพยายามปฏิเสธหลายครั้ง แต่นายหัวใหญ่อย่างเขาไม่ฟังอยู่แล้วจนคืนก่อน มาหยาได้ส่งข้อความมาหาเขา ว่าไม่ต้องส่งรถที่บาร์มารับเธอไปร้านขนมอีก เพราะว่าผู้อุปการะเธอจะมาเยี่ยมเธอแล้วจะมาส่งเธอเอง เขาแปลกใจตรงผู้อุปการะหรือ ร้อยวันพันปีไม่เคยจะพบเห็นหน้าคนที่ได้ชื่อว่าอุปการะเธอซักที ทำไมจู่ ๆ ถึงได้โผล่มาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำให้นายหัวใหญ่ต้องรีบมาดูและรับขนมด้วยตัวเองซะเลยวันนี้ พอเขาจอดรอดหน้าร้าน ก็ถึงกับต้องขมวดคิ้วทันทีเพราะมีบอดี้การ์ดชายชุดดำยืนอยู่ 5 คนเต็มหน้าร้านเลย ไม่รู้ว่าร้านขนมหรือที่ซ่องโจร ไม่เหมาะกับร้านขนมสีชมพูของมาหยาที่น่ารักเลย“นายหัวใหญ่ ทำไมวันนี้มาเองเลยละจ้ะ”“ฉันว่างนะเด็ก ๆ ที่ร้านยุ่งกั
Last Updated : 2025-03-11มาหยาของนายหัว หวงแหน
ร่างเล็กที่จะเก็บของขึ้นท้ายรถ พอมองไปของโดนเก็บเรียบร้อยแล้วอยู่ที่ท้ายรถ แถมมีผู้ชายชุดดำยืนคุมหน้าร้าน รอเปิดประตูให้นายหัวอัสลานอีก นี่นายหัวเธอเป็นใครกันแน่เนี่ย ปกติก็เห็นแต่พี่เดชจะอยู่ด้วย ตลอดสองสามวันที่ผ่านมา “เจ้านายให้ผมขับรถให้นะครับ” “เออดีเหมือนกันวันนี้กูก็เมื่อยไปหมด ปะมาหยาเราขึ้นรถกันเดี๋ยวเราเอาของกลับไปเป็นที่บ้านสวนกัน” อัสลานที่จับมือร่างบางไม่ยอมปล่อย ประคองร่างเล็กขึ้นรถ นั่งกอดเธอแน่น แถมเอาเสื้อคลุมให้เธออีก "วันหลังนายหัวไม่ต้องมาช่วยมาหยาก็ได้นะจ๊ะ"เธอกลับนายหัวอัสลานจะเหนื่อย นายหัวของเธอที่มานั่งทำงานเป็นเพื่อนเธอเลยไม่อยากจะให้นายหัวของเธอเหนื่อยมากกว่าเดิม “ทำไม !! ไอ้ใหญ่กับไอ้ออสตินหรือไอ้เดชเท่านั้นหรอที่มาช่วยเธอได้นะมาหยา ฉันไม่มีสิทธิ์มาที่นี่หรอ”เสียงดังกึ่ง ตะวาดทำให้มาหยาเงยหน้ามองตกใจตาโต “มะ ไม่ใช่นะจ๊ะ นายหัวอัสลานจะตะคอกมาหยาทำไมจ๊ะ”มือเรียวเล็กดึงออกจากมือหนาที่กุมอยู่ทันที อยู่ดีดีก็โดนดุทั้งทีเธอเป็นห่วงนายหัวขนาดนั้น มือหนาใหญ่ของอัสลานไม่ยอมให้มือเรียวเล็กได้หลุดออกจากความควบคุมเด็ดขาด เขารีบคว้ามือเรียวกลับมาจับพร้อมกับจุ
Last Updated : 2025-03-13มาหยาของนายหัว กระต่ายน้อยติดกับดัก
มาหยาที่เห็นบ้านที่ อยู่ ๆ ก็เปลี่ยนไปหมด เธอแอบตกใจและไม่ชินกับการมีคนดูแลเธอ เย็นนี้แม่บ้านได้ทำกับข้าวเมนูโปรดของมาหยา เขาให้นมแฟงจดรายละเอียดเกี่ยวกับมาหยามาให้เขาทั้งหมด มาหยาที่ขึ้นไปแอบน้ำแต่งตัว เขาก็แอบย่องเบาเข้าห้องเธอนั่งดูรูปภาพหัวเตียงทุกภาพที่เป็นของเขา มาหยานี่น่ารักจริง ๆ เลยมาหยาที่อาบน้ำแต่งตัวอย่างสบายใจ นุ่งกางเกงขาสั้นเสื้อสายเดี่ยวสีขาว เช็ดผมยาว ๆ เป่าผมในห้องน้ำจนแห้งสนิท เดินออกมาจากห้องน้ำปิดประตู เธอกลับเห็นร่างใหญ่ในชุดลำลองนั่งอยู่บนเตียงเล็กของเธอ“นะ นายหัวอัสลาน มาทำอะไรในห้องมาหยาจ๊ะ”มาหยาเดินถอยหลังจนตัวจะทะลุกลับเข้าไปในห้องน้ำอยู่แล้ว เพราะเธอโนบราและแต่งตัวไม่เรียบร้อยด้วย “ฉันเขามารอรับเธอลงไปกินข้าวเย็นด้วยกัน”“เออ มาหยาไม่ทานข้าวเย็นค่ะ นายหัวออกไปก่อนได้ไหมจ๊ะ มาหยาแต่งตัวไม่เรียบร้อยจ้ะ”“ไหนเดินออกมาให้ฉันดูหน่อย ไม่เรียบร้อยยังไง”อัสลานส่งคำสั่งเสียงผ่านไปยังร่างบาง ที่ตั้งท่าทางจะหนีเขาเสียให้ได้“ไม่เอาจ้ะ นายหัวอัสลานออกไปก่อนได้ไหมจ๊ะ มาหยาขอร้องนะจ๊ะ ไม่เรียบร้อยจริง ๆ มาหยาอาย”เธอที่พยายามหาทางเลี้ยงสิงโตใหญ่ที่จ้องจะกินเธอตลอดเวล
Last Updated : 2025-03-13มาหยาของนายหัว ต้อนกระต่ายเข้ากรง
อัสลานที่อุ้มมาหยาอยู่บนตักแกร่ง ที่ใช้นิ้วเขี่ยวน ยอดจุกสีหวานไปมา จนร่างบางครางเกร็ง แต่เหมือนจะยังไม่อิ่ม เขาเลื่อนเสื้อสายเดี่ยวตัวบางเอาไว้ใต้เต้าสวย เผยให้เห็นเต้าอวบใหญ่เหมือนหัวเด็ก ปากหนาเลื่อนจากซอกคอขาวลูบไล้มาถึงหน้าอกอวบใหญ่เขาใช้ปากดูดเต้าอวบทำรอยจูบแดง ๆ ไว้เป็นจ้ำเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของในตัวแม่กระต่ายน้อยปุกปุยสีขาวของเขา “ฮืม..เจ็บจ้ะ เจ็บ ซี๊ด นายหัวอัสลาน เจ็บ”เสียงครางพยายามดิ้นหนีจากนายหัวอัสลานพี่ฟัดเต้าของเธอพร้อมกับทำรอยจูบไว้บนหน้าอกเธอ “ขอโทษมาหยา ฉันแค่เห็นมันน่าขย่ำดี” “ฮืม นายหัว อย่ากัดได้ไหมจ้ะ เจ็บจัง” “ฉันขอโทษ มาหยา ที่ทำให้เธอเจ็บ”เสียงขอโทษแผ่วเบาพร้อมกับพรมจูบไปที่รอยจูบที่เป็นจ้ำแดง ๆ ที่เขาเป็นคนทำขึ้นมาลิ้นสากไล่เลียวนตรงรอยจูบซ้ำไปมา ลากลิ้นซุกไซ้ไปหยุดที่จุกสีชมพูหวาน ปากหนาเข้าครอบงำดูดโลมเลียเหมือนเด็กที่หิวนม ลิ้นสากเลียวนดูดดึงเน้นไปที่จุกสีหวาน จนน้ำลายเปียกชุ่มไปทั่วจุกสีหวานของมาหยา “อะ อะ อะ ซี๊ด นายหัว นายหัวอัสลาน เสียว”มาหยาที่รู้สึกเสียวกระสันเหมือนกำลังจะจิตใจล่องลอย ความเสียวที่เพิ่งเคยสัมผัสครั้งแรกในชีวิตของเธอ มันเหมือน
Last Updated : 2025-03-16มาหยาของนายหัว ขยายกิจการให้เด็กในอุปการะ
เสียงไก่ขันปลุกคนทั้งสองให้รีบลุกจากเตียงกว้างอัสลานได้แอบย่องไปนอนที่เตียงของมาหยาอีก 1 คืนไม่หาเธอรับรู้การมาของอัสลานตลอดระยะเวลา 2 วัน 3 วันที่เขาอยู่กับเธอมายาไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเธอเองก็รู้สึกดีทุกครั้งที่นายหัวอัสลานสัมผัสเธอ "อื้อ นายหัว มานอนห้องมาหยาอีกแล้วนะจ๊ะ"เสียงงัวเงียปนสลิมสลือ "ก็ฉันไม่ชอบนอนคนเดียวตั้งแต่มีเธอฉันก็อยากจะนอนใกล้ๆเธอทุกคืน"คนตัวโตที่พูดเอาแต่ได้"เดี๋ยวขอมาหยาไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะจ๊ะวันนี้วันอาทิตย์ต้องไปตั้งร้านไวๆหน่อย ลูกค้าเยอะจ้ะ""ไม่ต้องรีบหรอกฉันให้ลูกน้องไปจัดการที่ร้านให้เธอหมดแล้ว""อะไรนะจ๊ะ ""ตามนั้นแหละนอนต่ออีกหน่อยฉันยังไม่อยากตื่นเลยเมื่อคืนเหนื่อยปวดหลังด้วย"อัสลานไม่พูดเปล่าเขาใช้มือแกร่งลากร่างเล็กอรชรของมาหยาเข้ามาในอ้อมกอดทันที มายาไม่อยากนอนต่อแต่เพราะว่าคนตัวโตบังคับกลิ้งไปกลิ้งมาก็หลับตามคนตัวโตไปอีกจนตอนนี้ล่วงเลยมา 8 โมงเช้า มาหยากว่าจะแกะมือหนาออกจากเอวคอดกิ่วได้ก็ปาไปเกือบ 10 กว่านาทีเธอต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปดูที่ร้านเพราะวันนี้นายหัวใหญ่สั่งออเดอร์เอาไว้เกือบ 300 กล่องของ austin อีก 80 กล่อง แค่ลูกค้ารายใหญ่ 2 เจ้า
Last Updated : 2025-03-16มาหยาของนายหัว แม่เนื้อหอม
เดทที่เมื่อวานพยายามขอพบนายหัวใหญ่เพื่อติดต่อขอซื้อร้านที่มาหยาเช่าอยู่ เขาได้รู้เรื่องราวคร่าวๆเกี่ยวกับราคาค่าเช่าที่ถูกเกินจริงไปมาก พร้อมกับสัญญาเช่าจากปีต่อปีเป็น 2 ปีระยะยาวให้กลับมาหยาเขารู้แล้วว่านายหัวใหญ่ชอบคอกลับมาหยาระดับที่สามารถเปย์เธอได้แม้กระทั่งค่าตกแต่งภายใน ดูทรงเจ้านายของเขาเจอตอขนาดใหญ่เข้าให้แล้วเหมือนกัน"นายครับนายหัวใหญ่บอกว่าถ้าอยากจะคุยเรื่องร้านที่มาอย่าเช่าอยู่ขอให้นายไปคุยกับนายหัวใหญ่ด้วยตัวเองครับ""แล้วมันนัดเมื่อไหร่ไอ้เดช""วันนี้ครับเห็นว่าจะเข้าร้านช่วง 18:00 น:"เดชได้เล่ารายละเอียดต่างๆเกี่ยวกับนายหัวใหญ่ที่เปย์มาหยาจนคนในซอยล่ำลือและไม่มีใครกล้ามายุ่งย่ามกลับมาหยาเพราะเข้าใจว่าเป็นเด็กในสังกัดของนายหัวใหญ่ที่มีความพิเศษกว่าคนอื่นอัสลานที่ได้ฟังเรื่องราวทุกอย่างถึงกับตกตักดังฉาดเขานั่งอยู่หลังเคาน์เตอร์ นี่นายหัวใหญ่มันแอบตีท้ายครัวของเขาตั้งนานแล้วสินะ"กูต้องการร้านนี้ไม่ว่ายังไงกูต้องได้ร้านนี้ไอ้เดช""ถ้าอย่างนั้นนายต้องปิดดิวเองครับเพราะนายหัวใหญ่ไม่ยอมคุยกับผม""ได้งั้นกูจัดการเอง มึงนัดมันเลยวันนี้กูจะไปพบมันด้วยตัวเอง""รับทราบครับนายผมจ
Last Updated : 2025-03-16มาหยาของนายหัว ปิดดิวซื้อร้านขนม
อัสลานสั่งบอดี้การ์ดมาหิ้วขนม 300 กล่องออกจากร้านของมาหยาเพื่อเอาไปส่งที่บาร์ของนายหัวใหญ่ด้วยตัวเองเพราะเขามีดิวจะต้องปิด "เดี๋ยวมึงไปกับกูแค่ 3 คนพอที่เหลืออยู่เฝ้าร้านและช่วยมาหยาที่ร้านนี่แหละ""ไอ้เดชมาหรือยัง""พี่เดชกำลังเดินทางมาครับนายอีกไม่เกิน 5 นาทีคงถึงที่ร้านครับ" บอดี้การ์ดคนนึงได้หันกลับมาตอบอัสลานทันทีที่ได้ยินคำถาม"เออแล้วถ้าไอ้เดชมาให้มันเข้าไปหากูด้วยแล้วกัน"มาหยาที่เห็นท่าทีจริงจังของนายหัวอัสลานปกติเธอไม่เคยเห็นหมวดนี้เลยเขาดูเคร่งขรึมน่ากลัวไม่มีแววตาล้อเล่นรู้สึกถึงรังสีอำมหิตแผ่ซ่านเลยก็ว่าได้ เธอจึงพยายามไม่ไปกวนใจนายหัวอัสลานในเวลานี้ แต่ใครจะรู้ว่าที่เขาเคร่งขรึมขนาดนี้ก็เพราะจะไปคุยดิวเรื่องการซื้อร้านขนมให้กับเธอ"มาหยาฉันให้ลูกน้องเอาขนมไปส่งที่บาร์แล้วนะ""ขอบคุณจ้านายหัวอัสลาน นายหัวดื่มน้ำไหมจ๊ะ"เธอที่อยากจะเอาใจนายหัวอัสลานที่ใจดีกับเธอแล้วอากาศข้างนอกที่เขาออกไปก็ค่อนข้างจะร้อนอยู่"ไม่เป็นไรขอบใจเดี๋ยวฉันรอเดชมาฉันก็ไปเลย" เขากลับเปลี่ยนท่าที ตบไปที่ตักกว้าง เหมือนเป็นสัญญาณส่งมาให้มาหยามาหาเขา "มา นี่ มา มาหยา"มาอย่าหันตามเสียงเรียกอย่างว่าง
Last Updated : 2025-03-16
Latest chapter
มาหยาของนายหัว ผลัดกันชมผลัดกันชิม NC
พวงแก้มแดงละมุนภายใต้แสงเทียน พร้อมกับบรรยากาศที่แสนจะเป็นใจในบ้านพักตากอากาศหลังโตคนสองคนที่กำลังตกหลุมรักกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดวงดาว ดวงจันทร์ สายลมหนาวที่พร้อมเป็นพยานรักให้กับเขาและเธอ “ฮืม...นายหัว อย่าจ้ะไม่ได้นี่มันข้างนอก”เสียงหวานเอ่ยห้ามด้วยความตกใจเพราะคนตัวโตโน้มตัวลงมาจูบเธออย่างแผ่วเบาด้วยความอ่อนโยน “ทำไมล่ะ ที่นี่บ้านของฉันไม่มีใครกล้าเข้ามาหรอกฉันให้คนของฉันเฝ้าอยู่ด้านนอกสั่งห้ามทุกคนเข้ามาจนกว่าจะได้รับอนุญาตจากฉัน”อัสลานที่เตรียมการในหัวมาเป็นอย่างดีระหว่างที่อยู่บนเครื่องบินส่วนตัว สองมือแกร่งโอบกอดร่างเล็กไว้แนบกายไม่ห่างพรมจูบไปทั่วไปหน้า ปากหน้าประกบจูบเล้าโลมริมฝีปากเล็กอย่างเร้าร้อน สองมือบีบขย่ำก้นกลมกลึงเสียงครางอื้ออึงในลำคอ มาหยาที่ตอบสนองสัมผัสอย่างว่องไวทำให้อัสลานเริ่มเกมส์ราคะ แสนร้อนฉ่า เหงื่อพุดเต็มดวงหน้าสวยต่อให้ปกปิดความรู้สึกอย่างไรก็รู้จะไร้ผล ความรู้สึกที่เปี่ยมล้นด้วยแรงปรารถนาถึงขีดสุด“จูบของเธอช่างหวานจริง ๆ มาหยาของฉัน”อัสลานกระซิบเผ่าเบาพร้อมจ้องดวงตาสวยที่หยาดเยิ้มยิ่งกว่าน้ำผี้งเดือนห้าอัสลานไม่พูดเปล่า ใช้มือหน
มาหยาของนายหัว สารภาพรัก
อัสลานเตรียมพามาหยาออกจากรีสอร์ทเพราะเขาไม่อยากจะต่อปากต่อคำกับนายหัวใหญ่ที่บุกมาถึงถิ่นขนาดนี้ ตอนนี้เขามีเรื่องให้ต้องระวังรอบตัวไปหมด รวมถึงต้องระวังเรื่องมาหยาด้วยดูท่าไอ้แม็กซิมมันคงรู้ระแคะระคายอะไรแน่นอนถึงได้กล้าเยื่อนเขาถึงประเทศไทย “มาหยาต่อไปนี้เธอคงต้องเหนื่อยหน่อยนะ เพราะฉันคงต้องคอยให้คนเฝ้าเธอถ้าเวลาที่ฉันไม่อยู่”อัสลานพูดด้วยสีหน้าตึงเครียด ขณะที่เดินออกจากห้องทำงานเพื่อไปขึ้นรถ “ได้จ้ะ นายหัวอัสลานไม่ต้องเป็นห่วงมาหยานะจ๊ะ”เธอฟังจากน้ำเสียงของอัสลานดูเป็นกังวล “ฮืม งั้นเราไปกันเถอะ”อัสลานจูงมือมาหยาออกไปจากรีสอร์ททันทีนายหัวใหญ่ที่เพิ่งจะเอาข้าวของเข้าไปเก็บที่ห้องก็อารมณ์ดีที่ได้เห็นหน้ามาหยา เขาวางแผนว่าก่อนมาหยากลับบ้านจะพาตัวมานั่งดูพระอาทิตย์ตกดินด้วยกันให้ได้ แต่เขานั้นยังไม่ทันได้รู้ตัวว่า นายหัวอัสลานได้พามาหยาออกจากรีสอร์ทไปพักใหญ่แล้ว “เรามาสนามบินกันทำไมจ๊ะนายหัวอัสลาน”มาหยาที่ดูตื่น นิดหน่อยเพราะเกิดมาไม่เคยขึ้นเครื่องบินเลย “เราจะไปเที่ยวกันไง แต่ที่ไหนไว้ค่อยบอก”อัสลานเหมาลำเครื่องบินพร้อมกับผู้ติดตามอีก 5 คน
มาหยาของนายหัว ศัตรูมาเยือนสีร์อท
จากเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เลขาออยก็หน้าเสียไม่น้อยก็หยุดการวุ่นวายวอแว กับนายหัวอัสลานไปพักใหญ่ แต่ก็ไม่ได้หายหน้าหายตาไปเลย ยังคงป้วนเปี้ยนแวะมาถากถางมาหยาเวลาที่เดินมาชงกาแฟให้กับนายหัวอัสลาน พนักงานที่นี่รู้ดีว่ามาหยาไม่ใช่แค่เด็กในอุปการะ แต่คาดการณ์ว่าคงเป็นนายหญิงในอนาคตแน่นอนทำให้ทุกคนไม่อยากจะยุ่งกับมาหยามากนัก ยกเว้นเลขาออยที่ไม่เคยเกรงกลัว พร้อมจะซ้ำทุกแมทที่มาหยาล้ม “วันไหนที่นายหัวเขาเบื่อแก แล้วฉันจะรอซ้ำ”มาหยาที่กำลังยืนชงกาแฟถึงกลอกตาขึ้นข้างบน ไม่รู้เลขาออยไปเอาพลังในการจิกกัดมาจากไหนหนักหนา มาถากถางทุกวันกับเธอเนี่ยจนเธอเหนื่อยไม่อยากจะต่อปากต่อคำ “หยิ่งให้มันถึงที่สุดนะนางเด็กเส้น ก็แค่เด็กกำพร้าที่นายหัวอัสลานเขาเมตตา ทำตัวเป็นหงส์ชูคอไปเถอะ คอหักมาวันไหนฉันจะเอาน้ำร้อนลดให้”พร้อมกับปากเบ้ ใบหน้าเย้ยหยัน มาหยาที่ได้ฟังก็ยิ่งรู้สึกว่านับวันคุณเลขาออยนี่เป็นมลพิษทางเสียง ทางสายตา และอากาศมาก จนเธอสงสารพนักงานที่ต้องคอยรับมือด้วยอีกเธอชงกาแฟเสร็จก็รีบเดินหนีกลับไปห้องของอัสลานทันที “กาแฟดำ ใส่มะนาวมาแล้วค้า”เสียงหวานมาก่อนตัวมาหยาที่น่ารักของ
มาหยาของนายหัว นายหัวอัสลานจอมแสบ
มาหยาที่สามารถปรับตัวได้กับงานรีสอร์ทเป็นอย่างดีในฐานะผู้ช่วยงานของอัสลาน พร้อมกับบริหารจัดการงานที่ร้านขนมไปพร้อมกันอีกไม่นานเธอก็ต้องได้กลับไปเรียนมหาวิทยาลัยในแบบที่ตั้งใจไว้แต่ถ้าตอนนี้ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีเธออาจจะต้องเปลี่ยนแผนเรียนออนไลน์เอาเก็บวิชาต่าง ๆ เพราะงานเริ่มล้นมือ เธอที่เห็นแก่รายได้และมีลูกน้องหลายชีวิตต้องดูแล เธอมีความสุขมากที่ได้เจอผู้มีพระคุณอย่างอัสลานที่ให้เธอได้เพรียบพร้อมไปทุกสิ่งไม่ต่างจากลูกที่มีพ่อมีแม่ อัสลานเป็นทุกอย่างในชีวิตของเธอ แม้อัสลานจะไม่เคยบอกว่ารักเธอแบบไหน เธอไม่เคยหวังสูงเลย “มาหยา เหม่อคิดอะไรอยู่ ฮึ ?” อัสลานที่เห็นร่างเล็กนั่งเหม่อที่โต๊ะทำงานอยู่ “เปล่าหรอกจ้ะ นายหัวอัสลานนี่ก็ใกล้เที่ยงแล้ว เราไปหาอะไรทานกันไหมจ้ะ”มาหยาเปลี่ยนเรื่องคุยทันที “ไป ซิ ฉันกำลังอยากดื่มกาแฟพอดีเลย”ยังไม่ทันที่อัสลานจะก้าวขาออกจากห้อง เลขาออยก็เปิดประตูพรวดพราดเข้ามาแบบไร้มารยาททันที พร้อมกับจ้องหน้าสำออยมาหาอัสลานทันที “นายหัวอัสลานค่ะ พอดีออยรถเสียเลยไม่ได้เอารถมาจะขอติดรถไปกับนายหัวออกไปทานข้าวด้วยได้ไหมค่ะ”เธ
มาหยาของนายหัว อัสลานปะทะใบใหญ่
นายหัวใหญ่ที่จัดการเรื่องราวภายในบาร์จนเสร็จเรียบร้อยเขาก็ยังชะเง้อชะแง้รอคอยลูกน้องอย่างไอ้ยศที่ให้เอารถไปส่งมาอย่าที่บ้านสวนมันก็ยังไม่กลับมาสักทีผ่านไปเกือบชั่วโมงเขาก็ได้เห็นข้อความส่งมาในมือถือแสนแพงของเขา เป็นข้อความจากไอ้ยศลูกน้องคู่ใจที่ได้ส่งข้อความพร้อมภาพมาให้เขา รูปนายหัวอัสลานที่ขับมอเตอร์ไซค์ที่เขาซื้อให้มาหยาพาเธอไปกินข้าวที่ชายทะเลอย่างสบายใจ"ไอ้ชิบหายนี่กูจะทำคะแนนหรือกูจะให้มันทำคะแนนแทนกูวะเนี่ย มึงนี่มันแสบจริงๆนะไอ้ผู้อุปการะ"นายหัวใหญ่ที่สบถทันทีหลังจากที่เห็นรูปภาพพร้อมข้อความที่ไอ้ยศส่งมาให้เขาเดชที่เดินทางไปเคลียร์คลังสินค้าที่อิตาลีแทนผู้เป็นนายหัวอย่างอัสลาน มีความเคลื่อนไหวที่ผิดปกติเหมือนจะมีข่าวรั่วไหลเรื่องคู่ค้า นี่ก็เป็นอีกหนึ่งคนที่จ้องจะยึดอำนาจการค้าสีดำของผู้เป็นเจ้านาย และได้ข่าวว่ามันกำลังเดินทางมาที่ประเทศไทย เขาจึงต้องรีบกลับมาเพื่อรายงานเจ้านายและหาลู่ทางในการกำจัดพวกมันให้สิ้นซาก เขาเตรียมขึ้นเครื่องวันนี้เดินทางกลับไทยทันทีมาหยาและอัสลานหลังจากที่ได้ทานข้าวเสร็จเรียบร้อยเขาก็รีบพามาหยาขับมอเตอร์ไซค์กลางแดดเปรี้ยงตรงไปที่ร้านขนมทันที ใจเขา
มาหยาของนายหัว วันหยุดแสนอลเวง
เช้าวันหยุดของทั้งสองคน มาหยาที่เมื่อคืนกลับจากร้านมาดึกเธอก็ตื่นสายเลยเกือบ 9 โมงเช้า ส่วนอัสลานที่จริงเป็นคนติดการนอนตื่นเช้าแต่อยากจะนอนกอดมาหยาต่ออีกหน่อยก็แกล้งหลับ มาหยาที่ตื่นแล้วค่อย ๆ แกะมือหนาที่กอดตัวเองออก แต่เหมือนโดนแกล้งเพราะแกะยังไงก็แกะไม่ออก “นายหัวอัสลาน !! ไม่ต้องแกล้งมาหยาเลยจ้ะ มาหยารู้ว่าตื่นก่อนมาหยา อย่าทำเป็นแกล้งหลับนะจ๊ะ”มือเรียวเล็กฟาดลงไปที่ต้นแขนแกร่งดัง เพียะ “โอ๊ย เจ็บ มายหา เดี๋ยวนี้กล้าตีฉันเลยหรอ โดนยังงี้ต้องโดน!!!”อัสลานจัดการฟัดเธอบนเตียงไปมาพร้อมกับจั๊กจี้มาหยา สองคนที่นอนหัวฟูฟ่องเป็นสิงโตทั้งคู่ที่เห็นหน้ากันตอนเช้าก็ถึงกับหัวเราะร่วน “กล้าตีฉันใช่ไหม นี่แนะ จั๊กจี้ เอาให้หัวเราะตายไปเลย รอบนี้เธอตายแน่มาหยา”อัสลานที่อายุ 40 แต่กลับทำแบบเด็กเวลาอยู่กับมาหยาเขารู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงในชีวิตเป็นอย่างมาก “ฮ่า ฮ่า นายหัว ไม่เอา ยอมแล้ว มาหยาขโทษ อย่า อย่า ฮ่า ฮ่า นายหัว”มาหยาที่หัวเราะดังลั่น “ฉันจะยอมยกโทษให้ หอมแก้มก่อน เดี๋ยวปล่อยให้ไปอาบน้ำแล้วเราไปหาอะไรกินกัน”มาหยาทำตามอย่างว่าง่าย เพร
มาหยาของนายหัว ติดการนอนซุกเต้า
“พวกมึงเอาของไปไว้หลังรถให้หมด อย่าให้กูเห็นนะ”คำสั่งที่ออกจากปากของอัสลานทันทีที่เขาเหยียบถึงร้านขนมของมาหยา บอร์ดี้การ์ดวิ่งมารับกระเป๋าแสนแพงของมาหยาแทบไม่ทัน“เตรียมรถเลยกูจะกลับบ้านสวนตอนนี้”เสียงที่เปล่งออกมามองจากดาวอังคารยังมองออกว่าอารมณ์ไม่ได้ “นายหัวจ๊ะเป็นอะไร ทำหน้าบูดแบบนี้เดี๋ยวไม่หล่อนะจ๊ะ”มาหยาที่ทำท่าทางออดอ้อนนายหัวอัสลานจอมขี้วีน ห้านาทีสี่อารมณ์เดี๋ยวยิ้มเดี๋ยวอารมณ์เสีย เธอปรับตัวแทบไม่ทัน “ขึ้นรถเลยมาหยา ถ้าอยู่นานกว่านี้เดี๋ยวร้านข้าง ๆ มันจะพังซะเปล่า ๆ แล้วไอ้ของขวัญเนี่ยทิ้งได้ไหม เดี๋ยวซื้อให้ใหม่” “ทิ้งไม่ได้จ้ะ !! นายหัวอนุญาตแล้วนะจ๊ะ ห้ามคืนคำแบบนี้นะจ๊ะแล้วนายหัวใหญ่ก็ซื้อมาตั้งแพง มาหยาไม่อยากจะทำร้ายความรู้สึกใครนะจ๊ะ”มาหยาที่อยู่บนรถหรูก็อธิบายเหตุผลให้กับ นายหัวอัสลานฟัง “งั้นก็ตามใจ..!! มึงขับได้เร็วแค่นี้หรือไง หรือจะให้กูลงไปขับเองห๊ะ !!”บอร์ดี้การ์ดที่ได้ยินเสียงตวาดกร้าวของนายหัวอัสลานถึงกลับหน้าถอดสีเลย “ครับนาย ผมจะขับให้เร็วขึ้นครับ” มาหยาที่สงสารพี่บอดี้การ์ดก็ต้องรีบทำ
มาหยาของนายหัว แข่งกันเปย์ให้มาหยา
หลังจากทุกอย่างผ่านพ้นไปมาหย่าก็เริ่มปรับตัวและใจเย็นลงเธอที่นั่งอยู่ในอ้อมกอดของอัสลานไม่ห่างแม้แต่ในขณะที่ยศจอบปลายกระบอกปืนมาที่อัสลานเขากับนิ่งสงบและกอดเธอเอาไว้แน่นเธอไม่เคยรู้สึกกลัวอะไรขนาดนี้มาก่อนเลย"มาหยาเมื่อกี้เธอตกใจหรือเปล่า"น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง"ตกใจมากเลยจ้ะไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนเป็นห่วงนายหัวอัสลานมากนะจ๊ะ"แค่คำที่มาหยาพูดว่าเป็นห่วงเขาก็ทำให้เขารู้สึกอารมณ์ดีขึ้นเป็นเท่าตัว เขาใช้มือหนารูปไปที่หัวทุยของมาหยาด้วยความเอ็นดู"ขอบคุณที่เธอเป็นห่วงฉันนะ ฉันจะดูแลปกป้องเธอเองถ้ายังมีฉันอยู่ใครหน้าไหนก็ทำอะไรเธอไม่ได้ทั้งนั้น"อัสลานพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง"เรากินข้าวกันดีกว่านะจ๊ะจะได้กลับไปพักผ่อนนายหัววันนี้ก็ยุ่งมาทั้งวันแล้ว""เอาสิเธอกินข้าวเยอะๆจะได้มีแรงทำงาน"อัสลานพยายามทำตัวให้เป็นปกติทั้งที่ใจของเขาตอนนี้ทั้งโกรธและโมโหลูกน้องของไอ้นายหัวใหญ่ที่กล้าเอาปลายกระบอกปืนมาจ่อหน้าเขา แต่เขาเป็นห่วงร่างบางตรงหน้ากลัวเธอจะตกใจไปมากกว่านี้จึงต้องข่มอารมณ์ทั้งหมดเอาไว้ขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งทานข้าวกันอยู่และปรับอารมณ์ให้เป็นปกติไวน์ที่เจ้ายศลูกน้อง
มาหยาของนายหัว เปิดศึกชิงนาง(เต็มระบบ)
“ก็มาหยาของผม ก็ต้องหวงเป็นธรรมดา”เขาพูดแบบไม่สบอารมณ์นัก นี่ถ้าเขาไม่ดึงเธอหลบก็คงยืนทื่อให้ไอ้นายหัวใหญ่ขี้หลี่นี่กอดเธอแน่ ๆ ยิ่งคิดยิ่งโมโห มาหยาที่เขินอายกับคำชมของนายหัวใหญ่ ซึ่งปกติไม่เคยชมเธอแบบนี้เลย ไหงวันนี้ดันมาชมเธอซะหวานเลี่ยนเลย มาหยาที่โดนคนตัวโตลากให้ไปหลบอยู่ข้างหลัง บังเธอซะมิดเลย “ขอเชิญคุณผู้อุปการะกับมาหยาไปชั้นสองโซน VIP ดีกว่าครับตรงนี้คงไม่ค่อยสะดวก เดี๋ยวมื้อนี้ผมเป็นเจ้าภาพเลี้ยงเองดีกว่า” “ไม่ละครับผมมีปัญญาจ่ายได้ แค่นี้ผมคงไม่ล้มละลาย” มาหยาที่ฟังสองนายหัวผู้ยิ่งใหญ่แย่งกันจ่ายค่าอาหารเธอถึงกับต้องกุมขมับเลยทันที ปกติสองคนนนี้ขึ้นชื่อเรื่องความดุเป็นอันต้น ๆ เลย แค่ใครพูดไม่เข้าหูก็แทบจะนอนจมกองดินเลยส่วนอัสลานเธอยังไม่เคยเห็นเขาในโหมดโหดสุดขีดและคิดว่าคงไม่อยากเห็นด้วย “มาหยาว่าเราขึ้นไปชั้นสองกันก่อนดีกว่านะค่ะ จะได้ทานข้าวแล้วคุยธุระของเรากัน”มาหยารีบเปลี่ยนเรื่องเพื่อห้ามทับใหญ่ “ไอ้ยศเอาไวท์ที่ดีที่สุดมาเปิดให้มาหยา พร้อมกับเด็กซักคนสองคนไว้ดูแลนายหัวอัสลาน” “ครับนาย”คนทั้งสามเดินผ่านผู้คนที่จ้องมองกันตาเป็นมันเพราะนายหัวทั้งสองที่หล่อเข้ม ไม
