กระต่ายน้อยติดกับดัก

มาหยาที่เห็นบ้านที่ อยู่ ๆ ก็เปลี่ยนไปหมด เธอแอบตกใจและไม่ชินกับการมีคนดูแลเธอ เย็นนี้แม่บ้านได้ทำกับข้าวเมนูโปรดของมาหยา เขาให้นมแฟงจดรายละเอียดเกี่ยวกับมาหยามาให้เขาทั้งหมด มาหยาที่ขึ้นไปแอบน้ำแต่งตัว เขาก็แอบย่องเบาเข้าห้องเธอนั่งดูรูปภาพหัวเตียงทุกภาพที่เป็นของเขา มาหยานี่น่ารักจริง ๆ เลย

มาหยาที่อาบน้ำแต่งตัวอย่างสบายใจ นุ่งกางเกงขาสั้นเสื้อสายเดี่ยวสีขาว เช็ดผมยาว ๆ เป่าผมในห้องน้ำจนแห้งสนิท เดินออกมาจากห้องน้ำปิดประตู เธอกลับเห็นร่างใหญ่ในชุดลำลองนั่งอยู่บนเตียงเล็กของเธอ

“นะ นายหัวอัสลาน มาทำอะไรในห้องมาหยาจ๊ะ”มาหยาเดินถอยหลังจนตัวจะทะลุกลับเข้าไปในห้องน้ำอยู่แล้ว เพราะเธอโนบราและแต่งตัวไม่เรียบร้อยด้วย 

“ฉันเขามารอรับเธอลงไปกินข้าวเย็นด้วยกัน”

“เออ มาหยาไม่ทานข้าวเย็นค่ะ นายหัวออกไปก่อนได้ไหมจ๊ะ มาหยาแต่งตัวไม่เรียบร้อยจ้ะ”

“ไหนเดินออกมาให้ฉันดูหน่อย ไม่เรียบร้อยยังไง”อัสลานส่งคำสั่งเสียงผ่านไปยังร่างบาง ที่ตั้งท่าทางจะหนีเขาเสียให้ได้

“ไม่เอาจ้ะ นายหัวอัสลานออกไปก่อนได้ไหมจ๊ะ มาหยาขอร้องนะจ๊ะ ไม่เรียบร้อยจริง ๆ มาหยาอาย”เธอที่พยายามหาทางเลี้ยงสิงโตใหญ่ที่จ้องจะกินเธอตลอดเวลา

“ออกมาเร็ว ๆ มาหยา อย่าให้ฉันลุกไปหาเธอเองจะโดนทำโทษหนักนะ ฉันไม่รับประกันความปลอดภัยนะ”คำขู่ของสิงโตใหญ่ที่นั่งจ้องเหยื่ออย่างใจเย็น

ขาเรียวเล็กก้าวเดินออกมาจนพ้นประตูห้องน้ำ เธอเขินอายที่ต้องแสดงร่างกายนี้ต่อหน้าผู้มีพระคุณอย่างอัสลานเสื้อสายเดี่ยวสีขาวกางเกงขาสั้นสีข้าว เธอไม่อยากจะแต่งตัวล่อแหลมแบบนี้เลยแต่นี้มันห้องส่วนตัวของเธอเองแต่ดันโดนสิงโตเจ้าป่าตัวใหญ่ผู้มากประสบการณ์บุกถึงถิ่น

“เดินมาหาฉันมาหยา มาใกล้ ๆ”เสียงทุ้มต่ำที่เห็นจุกสีชมพูหวานผ่านเสื้อสายเดี่ยวตัวบาง เธอโนบรา กางเกงขาสั้นสีขาวผมดำขลับที่ยาวจนถึงเอว ถูกปล่อยยาวสลวย เขาอยากจะชิมจุกสีชมพูหวานนี้เหลือเกิน

มาหยาเดินตรงมาหาร่างสิงโตใหญ่อย่างอัสลานที่จ้องตาไม่กระพริบ มองเธอจนแทบจะหลอมละลาย ถ้าเป็นเทียนก็คงละลายลงในห้องนี้แน่

“นะ นายหัวจ๊ะ คือ”เสียงอั้มอึ้งของมาหยาดังในลำคอ

“อะไรฮึ มานี่เร็ว มาหยา”อัสลานใช้มือหนาตบลงที่ตักแกร่งของตัวเอง เขาอยากให้มาหยานั่งตักเขา เขาจะเชยชมเธอ

มาหยาเดินมาใกล้นายหัวอัสลาน พร้อมกับขยับลงไปนั่งที่ตักแกร่งอย่างเกร็ง ๆ อัสลานที่อุ้มมาหยาอย่างง่ายดายเพราะเธอตัวเล็กเบาหวิวเลย

“ฮืม นะ นายหัวอัสลานจ๊ะ มาหยาแต่งตัวไม่เรียบร้อยจ้ะ”

“ไหนดู ซิ ว่ามันไม่เรียบร้อยตรงไหน”

“นายหัวอัสลานจ๋า ปล่อยมาหยาลงได้ไหมจ๊ะ เดี๋ยวมาหยาจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้เรียบร้อยดีกว่า”

“อยู่กับฉันใส่ชุดไหนก็ได้ เธอไม่ได้อยู่กับคนอื่นนะมาหยา”

อัสลานใช้มือแกร่งดึงสายเดี่ยวสีขาวลงไปที่แขนเรียวข้างหนึ่งเผยให้เห็นเนินเต้างามสีขาวจนเห็นเส้นเลือด ขาวราวกับหิมะ นี่ขนาดเธอโนบรายังอวบใหญ่เหมือนหัวเด็ก เขาแทบจะบ้าตายลงตรงนี้ที่ต้องคอยควบคุมอารมณ์ของตัวเอง อัสลานปกติไม่เคยต้องควบคุมอารมณ์ความต้องการแบบนี้มาก่อนปวดเอ็นตุบ ๆ แทบแหลกสลายต่อหน้าเด็กอุปการะ กลิ่นกายหอมโชยด้วยแป้งอ่อน ๆ เขาใช้จมูกโด่งสูดดมซุกไซร์ที่ซอกคอขาวเนียน 

“ฮืม นายหัวอัสลาน ฮืม อย่าค่ะ”เสียงหวานครางเมื่อนายหัวอัสลานซุกจมูกโด่งลงบนซอกคอขาวของเธอ

“ทำไมละ เธอไม่อยากจะตอบแทนฉันหรอ”อัสลานใช้วิธีทวงบุญคุณต่อคนตรงหน้า เขารู้จุดอ่อนของเธอบ้างแล้ว

“เปล่าค่ะ แค่มาหยาอายค่ะ”

“ถ้าเธอเคย..!! ฉันคงฆ่าเธอทิ้ง ไม่ซิฉันคงฆ่าคนที่เคยทำกับเธอทิ้งซะ มันจะไม่เหลือแม้แต่ซากให้เธอได้เห็น”เสียงกระซิบข้างหูแผ่วเบาพร้อมคำขู่ เป็นสารส่งมาแบบโหดมาหาร่างบาง

“มะ ไม่เคยจ้ะ นายหัวอัสลาน”

“งั้นก็ดี มาหยาต่อจากนี้ไป เธอเป็นของฉันคนเดียวนะ”

“จ้ะ มาหยาจะเป็นของนายหัวอัสลานคนเดียว”มาหยาที่ตอบเขาด้วยความสัตย์จริง เธอเองก็พร้อมจะตอบแทนบุญคุณให้กับนายหัวอัสลานอย่างไม่มีข้อแม้ 

อัสลานที่ได้ยินคำตอบที่พึงพอใจจากร่างบาง เขาถึงกับยิ้ม     กรุ้มกริ่มในใจ เขาถูกใจที่เธอไม่ปฏิเสธหรือแสดงท่าทีรังเกียจเขา  อัสลานพร้อมจะดูแลเธอในฐานะ ผู้หญิงของเขาแบบเต็มตัว

“ขอฉันชิมจุกสีชมพูหวานนี้หน่อยได้ไหม ฮึ”สายตาหวานหยาดเยิ้ม ราวกับน้ำเชื่อมของนายหัวอัสลานที่ขอเธอตรง ๆ โดยไม่มีอ้อมค้อมเลย

มาหยาเองก็เขินอายไม่น้อย แต่ก็พยักหัวตอบรับโดยไม่ได้ทำท่าทีต่อต้านการร้องขอในครั้งนี้เธอเองรู้อยู่แก่ใจ ต่อให้พยายามหนีเท่าไรนายหัวอัสลานก็จะวิ่งต้อนเธอจนมุมอยู่แล้วสิงโตที่ชำชองประสบการณ์ล่าอย่างเขา คงไม่ปล่อยกระต่ายน้อยอย่างเธอหลุดมือไปง่าย ๆ แน่นอน

“เธอไม่รังเกียจฉันหรือ คนดี” มือหนาเชยคางมนขึ้นมาให้จ้องหน้าสบตาเขา เพื่อเอาคำตอบ มาหยาเงยหน้ามองเชิดขึ้นตามมือแกร่ง เธอได้แต่สายหัวน้อย ๆ เป็นคำตอบให้กับสิงโตแกร่งตัวนี้ อัสลานที่ได้คำตอบที่แน่นอนแล้วเขาจึงเริ่มแผนการต่อ

สายเสื้อสายเดี่ยวถูกเลื่อนไปอยู่ที่ต้นแขนเล็ก มือหนาแกร่งใช้นิ้วชี้คลืบคลานไปที่จุกสีหวาน อย่างอ่อนโยน เริ่มเขี่ยวนไปมาผ่านเสื้อสายเดี่ยวสีขาวตัวบาง จนเห็นจุกสีหวาน เสียงครางอื้ออึงในลำคอ ร่างบางเริ่มกอดร่างแกร่งของอัสลานจนเกร็ง

“นายหัวอัสลานจ๋า ฮืม ยะ อย่าจ้ะ อย่า ซี๊ด”

“ครางเลย มาหยาของฉัน ฉันอยากฟังเสียงเธอ”อัสลานที่ใช้จมูกคลอเคลียไม่ห่างแก้มนวลผ่อง คอขาวนวล

“อะ อะ เสียวจ้ะ นายหัวอัสลาน เสียว”

อัสลานที่ฟังเสียงครางของมาหยาอย่างเสียวกระสันเขาอยากจะทำมากกว่านี้ แต่เขาไม่อยากจะทำอะไรเธอมากไปกว่านี้เขายังไม่อยากเอาเปรียบเธอ เขายังไม่สุด ยังไม่อิ่ม อัสลานเลยล่นเสื้อสายเดี่ยวเอาไปไว้ที่ใต้เต้าอวบทั้งสองข้าง อัสลานมองเห็นเต้าใหญ่คู่งามอย่างเต็มตา มันสวยมาก สวยแบบที่เขาไม่เคยเห็นจากคู่นอนคนไหน ส่วนใหญ่มักจะผ่านมืดหมอมาแล้ว แต่นี่ใหญ่ขาวอวบ     จุกสีชมพูหวาน เขาจะกินเธอ