Library

Home / โรแมนติก / พ่ายรักกระทันหัน Vicious / 25. เบื้องหลัง

25. เบื้องหลัง

Author: Windlinea

Last Updated: 2025-04-06 11:05:07

วันรุ่งขึ้น__

"ยังไงก็ฝากคุณไปส่งยัยโมด้วยนะ" น้ำเสียงโทนอ่อนโยนเอ่ยบอก ตอนกำลังส่งบุตรสาวขึ้นรถยนต์คันหรูพร้อมออกจากบ้านไปกับสามีในนาม ร่างชุดนักศึกษาสาวพุ่งสวมกอดมารดาจนอิ่มเอม ก้มใบหน้าสวยพรมจูบแก้มเหี่ยวย่นสองข้างเมื่อเข้าสู่วัยชรา

"ครับ" ซิลค์ตอบกลับผ่านน้ำเสียงสุภาพ หากเป็นลูกน้องคนสนิทคงได้รู้ว่าเขาจะประพฤติเช่นนี้สำหรับบุพการีเท่านั้น

ร่างสูงสวมเสื้อเชิ๊ตขาวกับกางเกงสแลคดำเรียบกริบทุกมุมตามนิสัยเจ้าระเบียบ ผายมือเล็กน้อยให้เกียรติภรรยาในนาม เนื่องจากวันนี้ดันมีบุคคลคอยจ้องจับพิรุธทั้งคู่

"เดี๋ยวโมจะรีบกลับมาให้ทันพี่มาร์นะคะ" หญิงสาวยังส่งเสียงใสบอก แม้ว่าก้าวขาขึ้นไปนั่งในรถยนต์เรียบร้อยแล้ว นั่นยิ่งทำให้คนตัวสูงด้านข้าง ต้องพิงหลังปล่อยพื้นที่เบื้องหน้าให้โมอาแทรกแซง

พอมารดาของเธอเห็นว่าสมควรแก่เวลา จึงพยักให้เตโชปิดประตูพร้อมไปส่งเจ้านายได้ เมื่อรถยนต์คันหรูแล่นสู่ถนนหลัก หญิงสาวข้างกายดันชะโงกหน้ามองกระจกหลัง วางฝ่ามือเรียวเกาะบ่า ยิ่งทำให้คนถูกกระทำเริ่มไปสบอารมณ์

"หยุดได้หรือยัง" โครงหน้าคมคายเอียงมองฝ่ามือบนบ่า ราวกับส่งนัยนะว่าเธอล่วงล้ำจนเกินงาม ไม่รู้ว่าครั้งที่เท่าไหร่ทำไมปล่อยเธอสามารถยุ่งย่ามร่างกายได้

"คนมันคิดถึงแม่หนิ ว่าแต่คุณเหอะทำไมยอมให้หนูติดรถมาด้วย" ตั้งแต่อยู่ประเทศไทยมาเป็นเดือน ยังไม่มีโอกาสสักครั้งได้นั่งคันส่วนตัวของมาเฟียหนุ่ม ร่างอรชรทิ้งกายตำแหน่งเดิม ยกกระเป๋าสะพายวางปิดหน้าขาอ่อน ทำท่าทางเรียบร้อยแม้ดูขัดบุคลิกไปหน่อย

"แม่เธอ" เขารู้อยู่แล้วว่าอะไรควรไม่ควร เพียงเพราะครอบครัวของโมอาอาจเกิดความแคลงใจ สองสามีภรรยาไม่ดูสนิทสนม ต่างคนต่างใช้ชีวิตคนละทาง

"อ้อ...เพราะเห็นแก่แม่นี่เอง" คนพูดพอได้ยินคำตอบของอีกฝ่าย รีบเอี้ยวหัวตัวหันมองสำรวจข้างทาง บรรยากาศวุ่นวายช่วงเช้า พาลเก็บความคิดไว้บางอย่างในหัวสมอง

ฝ่ามือหนาค้างหยุดขณะกดสมาร์ทโฟนสั่งงาน ถ้อยคำของโมอาคล้ายอารมณ์คนตัดพ้อ ชายหนุ่มผู้เย็นชายากจะรู้อาการนั้น กลับเก็บเครื่องมือสื่อสารใส่กระเป๋าเสื้อเชิ้ต เลือกหันมองกระจกดูบรรยากาศด้านข้างเช่นกัน

@ บ่อนคาสิโน

ท่ามกลางบรรยากาศรอบตัวเต็มเป็นไปด้วยอบายมุขครบครัน มีสองชายหนุ่มพยามใส่หมวกดำปิดบังใบหน้าหลบเลี่ยงเจอคนรู้จักนาม กำลังเล่นการพนันอย่างคล่องมือโยนจำนวนเงินมหาศาลแลกกับผลทายตัวเลขบนลูกเต๋าขนาดเล็ก

"อ่อน!" มาร์แชลล์พูดสบถบอกอองตวน ทำสีหน้าเย้ยหยันยามอีกฝ่ายเลือกผลเสี่ยงทายผิด ปล่อยเงินกองปึกใหญ่ถูกโกยไปต่อหน้าต่อตา แต่ทว่ามันไม่สามารถสะทกสะเทือนกระเป๋าสตางค์ได้เลย

"งั้นลองท่านดูสักครั้ง" อองตวนดีดนิ้วเรียกพนักงานคนนึง พร้อมกับชูมือตบส่งสัญญาณ ให้คนอื่นรอบตัวหันสนใจจุดเดียวกัน คล้ายสร้างหึกเหิมแก่คนโดนท้าทาย

"เราไม่ปฏิเสธ" ชายหนุ่มตัวสูงดึงปลายหมวกแก็ปลงปิดบังใบหน้ากว่าเดิม หยิบปึกเงินรอบใหม่กระแทกวางใส่ถาด ยามพนักงานยื่นสิ่งรองรับเชิญชวน

ส่วนลูกค้าคนอื่นเกิดความโลภรีบวางจำนวนเงินแทงพนันตัวเลขฝั่งเดียวกัน เฝ้าจับตามองวินาทีใส่ลูกเต๋าลงในถ้วยแก้วใส ส่งเสียงดังเป็นจังหวะกดดันการรอคอย

เคล้ง~~

"เยส!!!" มาร์แชลล์ทำกำปั้นเขย่าเล็กน้อยหลุดท่าทางดีใจ นอกจากจะเดินทางมาเล่นเอาความสนุก ยังได้เงินจำนวนมหาศาลกลับไปใช้ ต่อให้เป็นถึงทายาทของประเทศ แต่ใช่ว่าจะมีทรัพย์สมบัติมากมายหากไม่ขวนขวายเอา

"แบบนี้ก็มีเงินไปอีกที่นึงแล้วนะ" อองตวนบอก เผยแววตาเจ้าเล่ห์สบโอกาสเหลือบมองเหยื่ออย่างใจเย็น ยามราชสีห์ที่คิดว่าแน่ตกหลุมพลางนายพราน มีหรือจะยอมปล่อยไปแล้วกลับมาแว้งกัดอีก

@เลาจน์

"เราเดินทางมาถึงที่นี่ หวังว่าเจ้าคงมีแผนดีๆนะ" ท่ามกลางบรรยากาศเป็นส่วนตัว หลังเสร็จกิจร่วมเพศชายหญิงจากสาวพีอาร์แสนเซ็กซี่ที่อองตวนเลือกให้

มาร์แชลล์ยังนั่งสูบบุหรี่พิงโซฟาพูดบอกกับอองตวน ราวกับว่าเขาคือบุคคลเดียวสามารถต่อกรด้านมืด ยามเจอสามีมาเฟียของน้องสาว บอดี้การ์ดคนสนิทชงเครื่องดื่มมึนเมาเอาใจ ปล่อยบรรดาสาวสวยตัวท็อปยังคลอเคลีย คอยยกแก้วเหล้าประเคน

"วางใจเถอะ ก็แค่หมอธรรมดาคนนึง" ใบหน้าชายชาวตะวันตกไม่มีแม้แต่รอยยิ้ม เขายังนึกถึงวันที่โมอาตอบปฏิเสธชัดเจน กระตุ้นความรู้สึกเจ็บในแผงอกแกร่ง อองตวนไม่ได้ยุ่งกับสาวสวยคนไหน แต่ปล่อยพวกเธอนั่งคอยดูแล เพราะอยากได้ทิปหนักๆเวลาลูกค้าเข้าร้าน

"ก็ดี ว่าแต่วันนี้เรามีนัดพาโมอากับท่านแม่ไปเที่ยว จะไปด้วยกันไหมล่ะ" คนบอกเลิกคิ้วถาม ใช้ปลายนิ้วชี้เกลี่ยรอบริมฝีปากสาวสวย ปล่อยอาการลุ่มหลงชั่วขณะยามอยู่ต่างแดนชอบเผยนิสัยแสดงตัวตน ไม่ต้องถือกฏมากมายเหมือนตอนรับตำแหน่ง

"ขอคิดดูก่อน" อีกฝ่ายตอบกลับแบบลังเลใจ

"เล่นตัว?" มาร์แชลล์บอก เขาแค่นึกถึงผลประโยชน์ ร่วมกัน ไม่ได้สนใจชีวิตคู่สนทนาอยู่แล้ว ในระหว่างเองนั้นโทรศัพท์มือถือในกระเป๋ากางเกงเกิดดังขึ้น ระบุปลายสายว่าใครโทรมา เขารีบดีดนิ้วสั่งบอดี้การ์ด ให้ปิดเสียงเพลงทั้งหมดและชูนิ้วยกห้ามคนรอบข้างพูดเอ่ย

"ว่าไงครับ"

~น้องเรากำลังบ้านมาแล้วนะ เมื่อไหร่มาร์จะเสร็จธุระเหรอ~ ทางปลายสายพูดบอก แค่โทนเสียงยังรับรู้ได้ว่ามารดามีจิตใจอ่อนโยน ยิ่งทำให้บุตรชายเลียนแบบวาจาตาม

"ไม่เกินครึ่งชั่วโมง บอกยัยโมแต่งตัวรอได้เลยนะครับ" เขาชำเรืองมองอดีตคู่หมั้นของน้องสาว

~โอเค ไว้เจอกันนะลูก~

"ครับ" โทรศัพท์มือถือถูกเก็บใส่กระเป๋าเสื้อเชิ้ตทันที ตอนจบสายสนทนาจากมารดา เขาหันมาสนใจแก้วเครื่องดื่มมึนเมายกชนกับอองตวนอย่างรื่มรมณ์ ค่อยเตรียมตัวกลับตามเวลาที่อ้างไว้

.................................................

Continue to read this book for free

Scan code to download App

Previous Chapter Next Chapter

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 41. ยากจะอธิบาย
@ แคมป์พยาบาล ระหว่างรอนายแพทย์หนุ่มจัดการแผลโดนยิงด้วยตัวเอง โดยให้เตโชเข้าช่วยด้านในได้เท่านั้น ร่างอรชรนั่งรอกับพี่ชายอยู่เบื้องหน้าห้อง จิกกุมเสื้อโค้ทแน่นหลังผ่านเรื่องร้ายๆ"ยัยโม...เป็นยังไงบ้างแก" เบลล์รีบวิ่งเข้ามาสวมกอดเพื่อนสาว พอทราบข่าวว่าโมอากลับมาอย่างปลอดภัยแม้ว่าเดโม่ไม่ยอมบอกอะไรให้เธอรู้เลย"ไม่เป็นอะไรแล้ว..นี่คือพี่ชายเราเอง" ถึงเวลาที่เธอต้องยอมบอกความจริงแก่เพื่อนรัก เพราะรู้ว่าอีกฝ่ายสามารถเก็บความลับได้ เผื่อมีเหตุคราวจำเป็นเบลล์จะได้ระวังตัวไม่ยุ่งเกี่ยวเรื่องนี้มาร์แชลล์นั่งนิ่งตีหน้าตาย เบื่อนหันหนีมองทางป่าทึบ เขาไม่ได้อยากรู้จักใครอีกแล้ว แค่ติดตามน้องสาวมาเพื่อรับกลับบ้านเท่านั้น"สวัสดีค่ะ แต่แกต้องเล่าความจริงให้ฟังทั้งหมดนะ" คนบอกพนมมือไหว้เคารพถึงอีกฝ่ายไม่สนใจจะรับก็ตาม ก่อนดึงแขนเพื่อนสาวเพราะอยากรู้ความจริง นับเป็นเรื่องเหลือเชื่อก็ได้ จู่จู่มีองค์หญิงแฝงตัวจนสนิทกัน"พูดไม่เพราะ!" มาร์แชลล์ปรามน้ำเสียงเข้ม แม้จะยังโกรธน้องสาวแต่ก็ต้องนึกถึงเกียรติของเธออันดับแรก"เอ่อ....""เดี๋ยวโมมานะคะ" เธอรีบดึงข้อมือเพื่อนสาวหนีจากพี่ชายใจร้าย หลังเขาเล่า
พ่ายรักกระทันหัน Vicious 40. รับความเจ็บแทน
"พี่มาร์..." น้ำเสียงหวานร้องอย่างหมดหวัง ถูกพี่ชายดึงเรียวแขนห้ามไว้ไม่ให้เข้าช่วยเหลือ ทั้งเพื่อนทั้งสามีบอบช้ำน่าถึงจุดสิ้นสุดสักที ทว่าต่างคนต่างไม่ยอมกันเลย ร่างอรชรสะอื้นจนตัวโยน มองดูสองคนเบื้องหน้าใช้ความรุนแรง ไม่คิดว่าพี่ชายจะมีด้านมืดในจิตใจ เห็นอาการทรมานคือเรื่องชินชา"คุณ!!!" คนตัวเล็กยิ่งร้องตกใจ เมื่อซิลค์พลาดท่าโดนหมัดกระแทกใส่โครงหน้า ทั้งเตโชกับลูกน้องนับสิบเตรียมเข้าช่วย แต่เจ้านายดันยกมือห้ามเพราะคิดว่าเป็นศึกลูกผู้ชาย"มึงต้องตาย!" อองตวนแทบจะทรุดอยู่ตรงสังเวียนนั้น ยังส่งเสียงไม่มียอมแพ้ให้อีกฝ่าย ในเมื่อเขาไม่ได้หญิงสาวเคียงคู่คนอื่นก็ไม่ควรสุขสมหวัง"หึ..." ร่างกำยำกระตุกเม็ดกระดุมตรงแผงอกกว้าง ให้เปิดคล่องตัวโชยไอร้อนจากภายใน เขาไม่ได้รู้สึกว่าอองตวนสมควรเป็นผู้ต่อสู้สักนิดเดียว แต่ถึงอย่างไรนั้นถ้าเรื่องนี้ไม่จบโมอาต้องลำบากแน่"พี่มาร์....โมขอร้องนะ" น้องสาวเร่งกระตุกข้อมือผู้เป็นพี่ซ้ำๆ มันปวดใจเหลือเกินที่ตัวเองทำได้แค่ยืนดู ในระหว่างนั้นชายสองคนเตรียมตั้งท่าต่อสู้ใหม่ตุ๊บ!!! ผลั๊วะ!!!!"คุณ!!อองตวน!!!" ร่างอรชรรวบรวมแรงครั้งสุดท้าย สะบัดพันธการพี่ชายทิ
พ่ายรักกระทันหัน Vicious 39. ช่วยเมีย NC18+
อีกด้านนึง"ผมว่าต้องเป็นสัญญาลักษณ์ที่คุณโมทิ้งไว้แน่เลยครับ" เดโม่ออกความคิดเห็น เขาหยิบดินสอทุกแท่งที่ล่วงอยู่กลางป่า ไม่น่าใช่ความบังเอิญในสถานการณ์ตอนนี้ เมื่อทุกคนต่างแยกย้ายช่วยกันตามหาโมอาในป่าทึบ แม้เตโชคุ้นชินสถานที่นี้ดีเท่าไหร่ แต่ใช่ว่าจะสามารถหาได้ง่ายดาย เพราะเส้นทางคดเคี้ยวเต็มไปด้วยกิ่งไม้มีต้นหญ้าขึ้นสูง อาจเป็นที่หลบพลางของสัตว์ร้าย"แต่มันสิ้นสุดตรงนี้นะเว้ย แล้วคุณโมจะหายไปได้ไง?" เตโชพูดขึ้น ถ้าค้นหาตามสัญลักษณ์ที่ทิ้งไว้เมื่อหยิบชิ้นสุดท้ายได้ ก็ควรเจอเธอได้แล้ว ท้องยามค้ำคืนมืดมิดจนไม่เห็นดาว พวกเขาต้องหรี่ไฟฉายเกรงศัตรูสังเกตุเจอ"ตามมา" ซิลค์เอ่ยบอก เมื่อเขาคิดอะไรได้ สองขายาวดุจนายแบบเร่งก้าวไปตรงข้างริมลำธาร ซึ่งช่วงนี้เป็นปลายทางสายน้ำคาดว่าอีกไม่กี่ก้าวก็เจอถนนหลัก แต่พวกคนนิรนามอาจหลบซ่อนในแถบนี้ก่อน กันสายสืบของเขาจับได้"......" แล้วทุกอย่างก็เป็นดั่งที่มาเฟียหนุ่มคาดคิด แสงไฟสลัวตรงเชิงเขาดูมีพิรุธ ทันใดนั้นยันต์ตาคมกริบเล็งเห็นร่างบอบบาง ถูกมัดใส่ต้นไม้ใหญ่สภาพสะบักสะบอม สองฝ่ามือหนากำแน่นจนเส้นเลือดปูด อารมณ์เดือดดาลทำงานหนักริอาจทรมานภรรยาสาว"เอ
พ่ายรักกระทันหัน Vicious 38. ที่แท้ก็โดนหลอก
_ เวลาค่ำ"เมื่อไหร่เราจะถึงบ้านข้าวนึ่งคะ" โมอาเอ่ยถาม จากความรู้สึกเป็นห่วงเด็กชาย เริ่มเปลี่ยนเป็นสงสัยขึ้นทันที แถมโยนแท่งดินสอในมือจนหมดแล้วยังไม่ถึงที่หมายเลย ท้องฟ้าในป่ามืดครึ้มไว ไฟฉายสักกระบอกก็ไม่มี"โมคิดว่าพี่จะพามาหาเด็กนั่นจริงเหรอ" จู่จู่น้ำเสียงสุภาพเปลี่ยนจากเมื่อกี้ ร่างสูงเอี้ยวตัวมองคนด้านหลังยามถึงจุดนัดพบกับเจ้านายเขาเอง อิฐล้วงเอาไฟฉายส่องกดแสงกระพริบส่งสัญญาณให้คนซุ่มอยู่รีบออกมาต้อนรับ"จะทำอะไร??" ร่างอรชรหันซ้ายขวาดวงใจน้อยแทบช่วงหล่น มีชายนิรนามจำนวนมากเดินวนรอบตัวเธอ แต่สัญญาลักษณ์บางอย่างทำให้นึกถึงคนเคยสนิทขึ้นมา"จริงๆถ้าวันนั้นโมไม่ปฏิเสธพี่ พี่คงไม่พาเรามาส่งให้คนอื่นหรอก""มาส่ง??ส่งอะไร??" แม้เกิดความกลัวแต่นิสัยกล้าหาญกลับส่งเสียงตะเบ่งกลับ ทำกำปั้นเล็กชูขึ้นขู่ทั้งสองข้าง ร่างอรชรยังค่อยๆหมุนคอยระวังรอบตัว เกรงว่าคนร้ายจะใช้ช่วงทีเผลอประชิดกาย"เราไงโมอา ลืมเพื่อนรักคนนี้ไปแล้วหรือยัง?" อองตวนปรากฏตัวขึ้น ดึงสายตากลมหันมอง ใบหน้าหล่อเหลือร้ายจนหญิงสาวเกิดความรู้สึกต่อต้านอย่างไม่เคยเป็น ชายนิรนามคนอื่นยอมหยุดฝีเท้า ถอยหลังเล็กน้อยให้เจ้านายยืนเ
พ่ายรักกระทันหัน Vicious 37. โดนล่อลวง
"พี่ลืมบอกโมไปว่า น้องนักเรียนที่ชื่อว่าข้าวนึ่งอะ ช่วงนี้เค้าป่วยนะ" หมอหนุ่มทำท่าทีล่ะล่ำละลักบอก เกรงคนฟังอาจไม่เชื่อหรือเกิดความรู้สึกสงสารจนเกินเหตุ ทั้งที่เลือกบอกยามเหลือกันสองคนตรงด้านหน้าห้อง ปล่อยให้เบลล์ไปตามเก็บสมุดเรียนไว้ที่โต๊ะข้างในก่อน"พี่อิฐรู้ได้ไงคะ แค่เขาพึ่งขาดเรียนวันเดียวเองนะ" ตอนแรกเธอไม่ได้สงสัยหรอก หากรุ่นพี่หนุ่มไม่บอก ช่างบังเอิญตรงกับเด็กชายไม่มาเรียนวันนี้พอดี ใจดวงน้อยเต้นตุ่มๆ พึ่งเริ่มสอนครั้งแรกดันเกิดเรื่องแล้ว ร่างอรชรมือไม้สั่นระริก แทบตัวอ่อนแรงครุ่นคิดถึงใบหน้าเด็กชายขึ้นมา"พี่พึ่งตรวจเขากับพ่อเมื่อเช้านี้อะ คงจะป่วยเยอะ" อิฐบอกผ่านใบหน้าจริงจัง พลางเหลือบมองหญิงสาวในห้องเรียน ช่วงเวลาบ่ายคล้อยผู้คนแถวนี้สงบเงียบ ต่างแยกย้ายกลับเข้าบ้าน"แล้วบ้านข้าวนึ่งอยู่ไกลไหมคะ โมควรจะแวะไปดูเขาสักหน่อย" แถวนี้คงไม่ต้องนึกถึงรถ หากเด็กชายเดินมาเรียนได้ เธอเป็นครูก็ต้องไปหาได้เช่นกัน เกิดความรู้สึกวิตกนึกถึงใบหน้านักเรียน ชายแสนเก่ง"จากประวัติที่พี่ซักเมื่อเช้า เห็นบอกว่าอยู่แถวเชิงเขา เราไปตอนนี้ก็ทันนะ" เขารีบแนะนำยังไงก็คงกลับมาทันก่อนช่วงค่ำ ต่อให้
พ่ายรักกระทันหัน Vicious 36. ไม่ให้นอนคนเดียว
"คุณหนวดมันจิ้ม!!" คนตัวเล็กร้องบอก พร้อมฝ่ามือว่องไวตีเข้าต้นแขนใหญ่ทันที ผิวหน้าแสนบอบบางถูกปลายหนวดจิ้มไม่ต่างจากโดนเข็มแทง กระตุ้นความรู้สึกเจ็บจี๊ดตอบสนอง"กล้าตีฉันเลยเหรอ?" หัวคิ้วหนาเลิกขึ้นสูง อะไรดลจิตดลใจให้เหยื่อตัวน้อยไม่กลัวราชสีห์ จากอารมณ์ดีๆใบหน้าหล่อเหลาอึมครึมเหมือนเดิม เหลือบคนทำเขาเจ็บมีสีหน้าสลดลง หากเป็นเมื่อก่อนคงจัดการเหลือไว้แค่ชื่อแล้ว"คุณอย่าเงียบสิ"".........""หนูขอโทษ..." แล้วที่น่าตกใจกว่าคืออารมณ์ของโมอา เพียงนาทีเดียใสับเปลี่ยนได้หลายบทบาท ดวงตากลมกระพริบวิงวอน ใช้แก้มเนียนถูหลังมือหนาอ้อน"......." หัวใจแกร่งเต้นสะเทือน ยามสบตากลมคู่นั้นมีความหมายสื่อมา ชายหนุ่มมาดแมนย่อมอ่านเข้าใจ แต่มันไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่โมอารู้ กลิ่นน้ำหอมบนกายสาวหอมละมุน เปลี่ยนบรรยากาศสบายใจแทนนาทีกดดันก่อนหน้านี้"โกรธกันหรอคะ แต่หนูโกรธอยู่นะอย่าลืมสิ" นิ้วชี้ยาวสวยยกจิ้มแก้มสากสองสามที ก่อนเปลี่ยนมาปิดปากเรียวหาววอด ทุกการกระทำอยู่ในสายตาคมทั้งหมด"แล้ว""ก็ถือว่าเป็นโมฆะวินวินทั้งคู่ไงคะ""อืม..นอนพักเถอะ" น้ำเสียงเข้มบอก เขาใช้ความอบอุ่นของฝ่ามือหนาลูบผมสลวยกล่อม เพราะฤท
พ่ายรักกระทันหัน Vicious 35. เป็นเมียต่างหาก
"ฉันรีบ" น้ำเสียงเข้มราบเรียบรอบ คนตัวสูงสวมทบบาทแพทย์ชั่วคราว ถือเข็มฉีดยาเตรียมจิ้มใส่สะโพกมน ใช้นัยน์ตาคมบังคับให้หญิงสาวถลกกางเกงลง เผยบั้นท้ายขาวโพลนน่าขย้ำ"คุณเบามือนิดนึงนะ พอดีเมื่อกี้ล้มแรงไปหน่อย" หญิงสาวหลับตาปี๋ กักเก็บอาการกลัวจนลืมตัวดึงแขนเสื้อเชิ้ตแพทย์หนุ่มจิกไว้แน่น ท่าทางเหมือนกำลังต่อสู้ความเจ็บ แต่กลัวอีกฝ่ายหัวเราะเยาะแสร้งอดทน"....." ฝ่ามือหนาล็อคท้ายทอยเล็กซุกใส่แผงอกกว้าง รับรู้แรงหายใจของคนตัวเล็กได้ดี ช่างน่าขำที่เธอแสร้งชินชาทว่าแสดงอาการออกชัดเจน"อึก!" โมอากัดฟันแน่น ยามปลายแหลมเข็มจิ้มใส่เนื้อบาง เจ็บแปลบแทบมีน้ำตาเอ่อ ซุกใส่แผงกว้างซ้ำกว่าเดิมสูดดมกลิ่นกายชายหอมสดชื่น ลืมกระทั่งความเจ็บหลังฉีดยาเมื่อกี้"กลับไหวไหมล่ะ" ซิลค์ถามกลับ พร้อมเอื้อมหยิบสำลีชุบแอลกอฮอล์ปิดรอยเลือดซิบ ยิ่งทำร่างอรชรเกร็งเจ็บเท่าตัว โอบกอดแผ่นหลังกว้างราวเหลือสิ่งเดียวยึดเหนี่ยว"คุณ!!หนูเจ็บนะ" โมอายอมปล่อยอ้อมแขนออก เหมือนเสี้ยวนาทีนึงเห็นรอยยิ้มบนปากหยัก พอจะเงยหน้าขึ้นมองระยะใกล้ ร่างกำยำกลับหมุนหันหลังหนี"ทีหลังก็อย่าซน""แล้วคืนนี้คุณจะรอหนูอีกไหม" ร่างอรชรรีบดึงกางเกงข
พ่ายรักกระทันหัน Vicious 34. กล้าทำหนูเจ็บเหรอ
เวลาต่อมา_"เป็นไงการสอนวันแรกของเรา" ร่างอรชรรุดทิ้งกายหมดเรี่ยวแรงกับเพื่อนรัก นั่งบนเสื่อผืนเก่าแทนที่นักเรียนตัวน้อย หลังเปิดสอนผ่านไปเกือบสามชั่วโมง เรียกว่าพวกเธอจัดเต็มทุกวิชาฝ่ามือเรียวล้วงหยิบผ้าเช็ดสีหวานส่งให้เบลล์ แม้แดดยามเย็นไม่ส่องเท่าไหร่หนัก แต่คนเคยอยู่ให้ห้องแอร์อุณหภูมิเย็นตลอด ย่อมได้รับผลกระทบต่อผิวบ้าง"เหนื่อยแต่สนุก" เบลล์ยิ้มอ่อน รีบคืนผ้าเช็ดหน้าแก่เพื่อนรัก เพราะใบหน้าสวยมีเหงื่อผุดเต็มขมับ อาการ ไม่ต่างไปกว่ากัน พอเห็นข้าวนึ่งหัวหน้าห้องเรียนรวบรวมถือสมุดทุกคนมาส่ง เธอรีบตบมือชื่นชมก่อนรับของจากเด็กชาย"วันนี้สนุกสุดๆเลยครับ แต่ผมไม่เข้าใจภาษาอังกฤษเลย" เด็กชายรีบนั่งลงข้างคุณครูอาสา เปิดสมุดของตัวเองกางโชว์ให้ดู ลายมือขยึกขยักเป็นตัวชี้บอก เขาไม่เข้าใจวิธีการเขียนเริ่มจุดไหนก่อน"เราเก่งมากนะ แค่ไม่ถนัดเรื่องลายละเอียดใช่ไหมล่ะ" โมอารีบชะโงกดูตาม ถือว่าเขาเป็นนักเรียนภายใต้การสั่งสอน ย่อมควรช่วยเหลือให้เด็กชายเข้าใจถูกวิธี"ครับ""เอางี้นะข้าวนึ่ง ช่วงที่คุณครูมาสอนเราแวะมาได้ตลอดเลยนะ ต้องใช้โอกาสนี้เก็บเกี่ยวความรู้ให้มากๆเชียว" เบลล์บอก พลางจับมือนักเ
พ่ายรักกระทันหัน Vicious 33. คุณครูอาสา
@ เช้าวันต่อมา"เมื่อคืนแกกลับมาตอนไหน ฉันจำได้ว่ารอเป็นชั่วโมงเลย" หลังจากทั้งสองเสร็จภารกิจส่วนตัวรีบออกมาพบชาวบ้านเตรียมการสอนให้เด็กๆ ซึ่งทุกคนร่วมมือกันอย่างดี เบลล์ใช้ช่วงตอนนั่งพักใต้ต้นไม้ถาม ราวว่าค้างคาอยู่ในหัวสมอง"พอดีเจอคนรู้จักหน่ะเลยคุยเพลินไปหน่อย" คนรู้จักที่ว่าก็คือสามีในนานนั่นแหละ ย้อนนึกถึงช่วงเมื่อคืนเขาไม่ได้ตอบคำถามที่เธออยากรู้เลย ปล่อยเป็นความเงียบตามบรรยากาศ พาลแสงดาวส่องมองจนเพลิน กระทั่งถึงกลางดึกเลยรีบกลับพักผ่อน~ความหวั่นไหวในใจดวงน้อย คงไม่มีความหมายถ้าเกิดเพียงฝั่งเดียว~"เจอคนรู้จักที่นี่อะนะแก?" คนบอกถึงกับตกตะลึง โลกช่างกลมยิ่งกว่าพรมลิขิตอีก เธอมากันแค่สองคนครั้งแรกด้วยซ้ำ อีกฝ่ายจะรู้ใครเยอะแยะขนาดนั้น"เอ่อ..." โมอาเริ่มเลิกลัก จะหยิบยกเอาใครอ้างต่อดี หากเอาองครักษ์มาอ้าง อาจโดนถามต่อไม่จบสิ้น"อ้าว!น้องโมตัวเป็นๆเลย อาสามาสอนเด็กๆที่นี่ด้วย" แล้วเป็นเสียงของอิฐรุ่นพี่หนุ่ม นักศึกษาแพทย์ชั้นปีสุดท้ายมากับกลุ่มโรงพยาบาล เขาแค่แวะนำยาที่ขาดเหลือส่งให้ชาวบ้าน พอเห็นหน้าคุ้นๆเลยรีบทักทายดู ใบหน้าขาวตี๋แสดงความดีใจเปี่ยมล้ม ฉีกยิ้มกว้างจนเห็นฟันเรีย

Share

25. เบื้องหลัง

You may also like

สตรีเช่นข้ารักท่านได้หรือไม่18+

หวงรักเพื่อนน้องสาว

ห้ายอดหญิงคณิกา

ลืมใจสายใยรัก

Share

25. เบื้องหลัง

Related chapters

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 26. รู้ทันกันและกัน

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 27. อาการมันออก

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 28. หวงของ?

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 29. ค่อยมาเอาเพิ่ม

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 30. การพบครอบครัว

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 31. ให้เอาคืน

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 32. โขดหินเร่าร้อน NC18+

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 33. คุณครูอาสา

Latest chapter

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 41. ยากจะอธิบาย

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 40. รับความเจ็บแทน

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 39. ช่วยเมีย NC18+

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 38. ที่แท้ก็โดนหลอก

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 37. โดนล่อลวง

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 36. ไม่ให้นอนคนเดียว

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 35. เป็นเมียต่างหาก

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 34. กล้าทำหนูเจ็บเหรอ

พ่ายรักกระทันหัน Vicious 33. คุณครูอาสา

You may also like

สตรีเช่นข้ารักท่านได้หรือไม่18+

หวงรักเพื่อนน้องสาว

ห้ายอดหญิงคณิกา

ลืมใจสายใยรัก