พลิกชะตารัก มรดกเซียน

พลิกชะตารัก มรดกเซียน

By:  หลงเทียนหยา  Completed
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
9.3
50 ratings
870Chapters
196.1Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

แต่งเข้าบ้านภรรยามาสามปี ฉินหมิงต้องทนรับความอัปยศอดสูมากมาย หลังจากหย่าแล้ว เขาจะยิ่งใหญ่ให้เหมือนมังกรผงาดทะยานฟ้า ไปให้ถึงจุดสูงสุดของชีวิต

View More

Latest chapter

Interesting books of the same period

Comments

default avatar
จิร พัฒน์
จบแบบค้างเติ่ง
2024-10-08 13:05:37
1
default avatar
ไม้ปัดฝุ่น ถุงใต้ตา
เยี่ยมมากครับ
2024-06-04 11:55:56
0
user avatar
Paoli'i Channel
สนุกดีครับ
2024-05-28 10:58:26
0
default avatar
Satid Hitawattanakul
2ปีจะจบใหม่กับวันละ2ตอน หนักน่าเบื่อ
2024-05-26 00:24:45
0
default avatar
Satid Hitawattanakul
สนุกดีนะแต่ผู้เขียนบทช้ากว่าคนอานเลยต้องรอวันละ2ตอน นี่และทีน่าเบื่อ
2024-05-23 01:10:21
0
default avatar
alee
อัปเดต วันไหน
2024-05-19 09:41:45
0
user avatar
ปิติพัฒน์ อสังหาฯ
อ่านสนุกมาก น่าติดตาม
2024-05-17 19:41:06
0
user avatar
Paoli'i Channel
อธิบายเยอะเกิน
2024-05-16 10:04:12
0
user avatar
ต้นตระการ แสงอรุณ
สนุกดีคับ...ชอบมาก
2024-05-07 15:06:46
0
user avatar
ไกรฤกษ์ ปานช้าง
สนุกดี น่าติดตาม
2024-04-22 03:39:10
0
user avatar
ภพษธร แก้วดี
ดี เริ่มแรกผู้ชายควายดี
2024-04-17 15:16:40
0
user avatar
ราเมศ ช่วยประคอง
ชอบ บทดีมาก
2024-04-06 05:35:33
0
user avatar
Suthiluck Auntewa
ดีมากๆเลยครับ
2024-04-05 17:39:55
0
default avatar
alee
เป็นนิยายที่ดีมากๆ
2024-04-05 03:08:34
0
user avatar
Nattanoppachoke Chaiharn
อ่านถึงตอน537ยังไม่จบเลยอีก
2024-04-02 01:05:54
0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
870 Chapters

บทที่ 1

ปีนี้ฉินหมิงอายุได้ยี่สิบหกปี เขาขึ้นชื่อว่าเป็นลูกเขยที่มีชื่อเสียงเลวร้ายที่สุดในเมืองเจียงเฉิงหลังจากแต่งงานเข้าบ้านฝ่ายหญิงมาได้สามปี ในสามปีมานี้เขาก็ไม่ต่างจากเป็นทาสของตระกูลหม่าเลยสักนิด ทั้งหาบน้ำล้างเท้า ไม่มีศักดิ์ศรีเลยแม้แต่น้อย แต่เมื่อคืนในที่สุดเขาก็ระเบิดออกมา!ในช่วงสามปีที่ผ่านมา ตลอดทั้งวันเขาทำงานเหมือนวัวเหมือนควายในบริษัทของตระกูลหม่า เงินเดือนของเขาก็ถูกนำไปให้กับหม่าลู่ภรรยาของเขา ที่เขาไม่อาจแตะเนื้อต้องตัวเธอได้ เมื่อเขากลับบ้านตอนเย็น เขายังต้องซักผ้า ถูพื้น ทำอาหาร ฯลฯ เขาทำงานบ้านทั้งหมดโดยไม่ปริปากบ่นเดิมทีเขาคิดว่าสิ่งนี้จะทำให้ภรรยาของเขาประทับใจและทำให้เธอรักเขาไปชั่วชีวิต แต่สิ่งที่เขาได้กลับมาจากภรรยาของเขากลับเป็นของขวัญชิ้นใหญ่!เด็ก!ใช่แล้ว!ฟังไม่ผิดหรอก ภรรยาที่เขาไม่กล้าแตะต้องมาตลอดสามปีกำลังตั้งท้อง!และเขาจะได้เป็นพ่อคนแล้ว!ช่างน่ายินดีจริง ๆ!“ฉินหมิง ให้แกซักเสื้อผ้าให้สะอาดยังทำไม่ได้เลย ให้ถูพื้นให้สะอาดก็ทำไม่ได้!”“คนไร้ประโยชน์อย่างแกจะทำอะไรได้อีก!”“บ้านเราเลี้ยงแกไว้จะมีประโยชน์อะไร? เลี้ยงสุนัขก็ยังดีกว่าแกซะอีกมั้ง
Read more

บทที่ 2

หลังจากไหว้หลุมศพนายท่านหม่าแล้ว ฉินหมิงก็ออกจากสุสานทันที ที่ทางเข้าสุสานเขาเห็นสาวสวยสวมชุดทำงานที่มีรูปร่างยั่วยวนเป็นอย่างมาก ตอนนี้ฉินหมิงรู้สึกสงสัยว่าดึกดื่นแล้วทำไมเธอไม่หลับไม่นอน กลับมายืนอยู่ที่ทางเข้าสุสานแถมแต่งเต็มขนาดนั้น จึงอดมองอยู่สักพักไม่ได้คนสวยดูท่าทางไม่พอใจและพึมพำบางอย่างอย่าง "เหม็นกลิ่นคนจน" หรืออะไรทำนองนั้นในเมื่อก่อนฉินหมิงที่ได้ยินก็ไม่ได้ยี่หระอะไรอยู่แล้ว แต่วันนี้เขาเพิ่งกลายเป็นพ่อคน และยังถูกไล่ออกจากบ้านอีก ฉินหมิงรู้สึกไม่พอใจและอยากระบายออกมา เขารู้สึกหัวร้อนขึ้นมาทันที จึงเดินไปหาสาวสวยคนนั้นแล้วพูดอะไรบางอย่าง“เฮ้ ออกมายืนรับแขกแต่วันเลยเหรอ? คืนเท่าไรล่ะ? วันนี้ฉันอารมณ์ดีนะ!”อันที่จริงฉินหมิงไม่มีเงินอยู่ในกระเป๋าสักแดง ฉินหมิงพูดไปพลางเสียงสั่นไปเล็กน้อย เขากังวลว่าถ้าผู้หญิงคนนี้ทำอาชีพอย่างว่าจริง ๆ เขาก็ไม่มีเงินจะจ่ายโชคดีที่หลังจากได้ยินแล้ว สาวสวยก็มีสีหน้าไม่สบอารมณ์และจ้องฉินหมิงเขม็งโชคดีไปที่เธอไม่ใช่อย่างว่าฉินหมิงแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกวันนี้ฉินหมิงก็ถูกตระกูลหม่าทำให้โกรธไม่น้อย และสภาพอารมณ์ของเขาก็แย่อย่างถึงท
Read more

บทที่ 3

นี่คือสุสานซึ่งอยู่ห่างไกลลับตาผู้คนมากอยู่แล้ว!จะต้องมีผีเร่ร่อนอยู่แน่ ๆ แต่ฉินหมิงเล่าว่ามีหมาป่าอยู่แถวนี้ แล้วสาวสวยเพิ่งขึ้นมาจากน้ำยังเปียกปอนไปหมด แถมได้รับบาดเจ็บเดินได้ไม่ไกลด้วย ดึกขนาดนี้หนำซ้ำที่นี่ยังอยู่ไกลจากถนนอีก ไม่มีใครมาช่วยเธออยู่แล้ว ผู้หญิงที่ไม่มีทั้งกุญแจรถหรือโทรศัพท์มือถือ ค้างคืนที่นี่แบบนี้ไม่แย่ยิ่งกว่าเหรอ?และนี่คือสิ่งที่ฉินหมิงลงโทษเธอ!ลงโทษเธอที่จำหลี่ต้งปินไม่ได้ฉินหมิงเดินจากไปไกลแล้ว“ไอ้บ้า นายมันบ้า! นาย นายอย่าทิ้งกันแบบนี้สิ!”สาวสวยไล่ตามฉินหมิงไปสักพัก แต่เธอก็ตามไม่ทันอยู่ดี เธอโกรธฉินหมิงและด่าสาปส่งอย่างหยาบคาย แต่รู้สึกลำบากใจเหลือเกิน ไม่คาดคิดเลยว่าคุณหนูใหญ่ผู้สง่างามอย่างหลินหว่านชิงจะถูกคนธรรมดาสามัญรังแกกันได้ขนาดนี้“ไอ้บ้า! อย่าให้รู้นะว่านายเป็นใคร ฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”หลินหว่านชิงตะโกนเสียงดังผลที่ตามมาคือทันทีที่เธอพูดถ้อยคำเหล่านั้น ฉินหมิงที่รู้สึกไม่สบอารมณ์ทนไม่ไหวอยู่บ้างแล้วก็ยิ่งเมินเฉยใส่เธอแบบไร้น้ำใจมากขึ้นเมื่อเห็นว่าฉินหมิงหายไปจากสายตา หลินหว่านชิงร้องไม่ออก รองเท้าส้นสูงของเธอหัก เธอเปียกโชกไปทั้
Read more

บทที่ 4

หลังจากที่ฉินหมิงฟื้นคืนชีพขึ้นมา ก็ดูเหมือนมีเรี่ยวแรงอย่างมหาศาล แม้ว่าจะยังควบคุมไม่ได้แต่ก็มากเกินพอที่จะจัดการกับนักฆ่าธรรมดาสองคนได้ ดังนั้นฉินหมิงจึงฉวยโอกาสที่นักฆ่าอึ้งอยู่ไม่ทันได้โต้ตอบ พุ่งเข้าไปต่อสู้กอดรัดฟัดเหวี่ยงกันอย่างดุเดือด จนกลิ้งลงไปในน้ำด้วยกันแบบนี้เป็นการลากให้ไปตายด้วยกันไม่ใช่เหรอ?แววตาของหลินหว่านชิงเต็มไปด้วยความสับสน แม้ว่าผู้ชายคนนี้จะน่าเกลียดจริง ๆ แต่พวกเขาเพิ่งพบกันโดยบังเอิญ เขาเต็มใจที่จะตายเพื่อเธอเหรอ?ตอนนี้หลินหว่านชิงขาอ่อนแรงไปหมด เธอปีนขึ้นไปริมฝั่ง อารมณ์ภายในใจของเธอซับซ้อนมาก เธออยากให้ฉินหมิงปีนขึ้นมา แต่เธอก็ไม่อยากให้เขาขึ้นมาเช่นกัน เพราะเขาได้เห็น ได้สัมผัส และได้จูบกับเธอแล้วหลินหว่านชิงกัดริมฝีปากตัวเองและรออยู่นาน แต่เธอก็ไม่รอจนเขาจะปีนขึ้นมา คิดถึงผู้ชายที่ไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดีอย่างไร เธอคิดว่าเขายังอยู่และเผลอคิดว่าเขาตายไปแล้วชั่วขณะหนึ่งแต่น้ำตาก็ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวและเธอก็ไม่สามารถหยุดมันได้...ไม่นานนักเสียงแตรรถก็ดังขึ้น บอดี้การ์ดหลายคนจากตระกูลหลินออกเดินตามหาเธอเธอสวมเสื้อผ้าของฉินหมิงและรออยู่นาน หลัง
Read more

บทที่ 5

“คุณหม่า ดิฉันต้องขออภัยด้วย ตามกฎหมายนั้นการแต่งงานมีระยะเวลาให้ไตร่ตรองการหย่าร้างหนึ่งเดือนค่ะ”“และสามีของคุณไม่มีบัตรประจำตัวประชาชน ดังนั้นเราจึงไม่สามารถดำเนินการหย่าร้างให้คุณได้ในทันที...”พนักงานหญิงคนหนึ่งอธิบายอย่างสุภาพมากและคืนเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการหย่าร้างทั้งหมดให้กับหม่าลู่“เพ้อเจ้อ! จะหย่าแล้วให้ไตร่ตรองอะไรกัน?”“ไปเรียกนายอำเภอมาให้เขาจัดการทันที!”ซุนกวนฉงทุบโต๊ะและตะคอกด้วยความโกรธ“คุณคะ แต่ทางเราต้องปฏิบัติตามระเบียบ...”เจ้าหน้าที่หญิงสีหน้าไม่สู้ดีนัก แต่เธอก็ยังปฏิบัติอย่างสุภาพ“คุณอย่าทำแบบนี้กับดิฉันนะคะ”“ฉันบอกให้เรียกนายอำเภอมา เธอหูหนวกหรือไง!”ซุนกวนฉงตะคอกใส่อย่างเย่อหยิ่งที่นี่ก็วุ่นวายไม่น้อย และผู้คนมากมายที่มาทำเรื่องก็อดมองด้วยความแปลกใจไม่ได้นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นคนก่อเรื่องในอำเภอในตอนนั้น เจ้าหน้าที่ระดับสูงของอำเภอเองก็ได้รับการแจ้งเช่นกัน ชายวัยกลางคนร่างอ้วนท้วนเล็กน้อยก็รีบวิ่งเหยาะ ๆ เข้ามา"ที่แท้คุณซุนนี่เอง..."“คุณซุนใจเย็น ๆ ก่อนนะครับ เสี่ยวผิงไม่รู้จักคุณ เธอไม่ได้ตั้งใจโต้เถียงคุณ ได้โปรดยกโทษให้ด้วย…”
Read more

บทที่ 6

“คุณหลิน คุณมาที่นี่เพื่อพบผมหรือเปล่าครับ...”ซุนกวนฉงเข้ามาหาเธอด้วยสีหน้าที่ประจบประแจง ราวกับหมาปั๊กกระดิกหาง เขาเกือบจะคุกเข่าจะเลียขาเธออยู่แล้วหลินหว่านชิงไม่ได้มองซุนกวนฉงด้วยซ้ำ เธอกวาดตามองในที่สุดก็เห็นฉินหมิง ท่าทีสง่างามของเธอก็เผยให้เห็นความตื่นเต้นออกมาเมื่อคืนเธอพยายามอย่างหนักแต่ไม่พบร่างของฉินหมิงเธอเชื่อว่าฉินหมิงยังไม่ตายอย่างแน่นอน!ไอ้บ้านั้นเอาเปรียบเธอขนาดนี้ จะตายง่าย ๆ ได้อย่างไร?ด้วยความพยายามนี้ ในตอนเช้าเธอจึงใช้อำนาจตระกูลหลินค้นหารายละเอียดของฉินหมิงอย่างเร่งด่วน แล้วพบว่าฉินหมิงกำลังวางแผนที่จะหย่ากับหม่าลู่ในวันนี้ดังนั้นเธอจึงรีบไปที่อำเภอทันทีดูว่าจะเจอฉินหมิงหรือไม่แน่นอนว่าเธอเจอคนที่คล้ายกับฉินหมิงมาก แต่เขาขดตัวกุมหัวตัวเองอยู่บนพื้น เธอเห็นไม่ชัดเจนว่าเขาหน้าตาเป็นอย่างไร เธอจึงไม่แน่ใจว่าเขาคือคนที่เธอตามหารึเปล่า!เนื่องจากการปรากฏตัวของหลินหว่านชิงในตอนนี้ บอดี้การ์ดทั้งสองคนจึงหยุดกระทืบฉินหมิงฉินหมิงยังสังเกตเห็นว่าบรรยากาศดูผิดปกติไป เขาเงยหน้าขึ้นและพบกับแววตาที่เปี่ยมไปด้วยความตื่นเต้นของหลินหว่านชิง“หลินหว่านชิง? คุณเอ
Read more

บทที่ 7

เพียะ!เสียงตบดังขึ้น หลินหว่านชิงยกมือขึ้นตบหน้าหม่าลู่อย่างแรง“นังสารเลว แกกล้าตบฉัน ฉันจะสู้กับแก…”หม่าลู่กุมแก้มตัวเอง ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ เธอแยกเขี้ยวกางมือจะตบหลินหว่านชิง หลินหว่านชิงตอบสนองอย่างรวดเร็ว และตบหลังมือสวนหม่าลู่กลับอย่างแรงหม่าลู่ไม่เคยเจอความอัปยศอดสูเช่นนี้มาก่อน เธอเดินโซเซและร้องไห้กับซุนกวนฉง “ที่รักคะ นังแพศยานี่มันตบฉัน คุณต้องเอาคืนให้ฉันนะคะ!”“เอาคืนกับผีน่ะสิ!”ซุนกวนฉงโกรธจัดและตบหม่าลู่จนล้มลงกับพื้นหม่าลู่ที่ถูกตบอึ้งไม่อยากเชื่อเลย "ที่รัก ฉันขอให้คุณเอาคืนให้ ทำไมคุณถึงตบฉันล่ะ?"“ฉันจะตบเธอนี่แหละ!”“เธอรู้ไหมว่านี่คือใคร หล่อนก็คือหลินหว่านชิง คุณหนูใหญ่ตระกูลหลิน!”“เธอจะทำลายตระกูลซุนของเรารึไง!”ซุนกวนฉงด่าอย่างโกรธเคืองหม่าลู่ตกตะลึงแทบไม่ได้สติ จากนั้นเธอก็ตระหนักว่าตนประสบปัญหาใหญ่ตระกูลซุนเป็นเพียงตระกูลใหม่ที่ร่ำรวยในเมืองเจียงเฉิน มีอิทธิพลเป็นแค่อันดับสอง ถือว่ายังห่างไกลจากตระกูลอันดับหนึ่งอย่างตระกูลหลินมากนักไม่ต้องพูดถึงเธอเลย แม้ว่าพ่อของซุนกวนฉงจะมาด้วยตัวเอง เขาก็คงไม่กล้าหาเรื่องหลินหว่านชิง!“ค
Read more

บทที่ 8

หม่าลู่ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไร เธอก็ยิ่งแค้นใจมากขึ้นเท่านั้นซุนกวนฉงลุกขึ้นจากพื้นด้วยความอับอาย ใบหน้าและจมูกของเขาบวมช้ำเหมือนหมู สภาพของเขาดูน่าสมเพชมาก"เป็นไปไม่ได้!"“หลินหว่านชิงเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลหลิน สถานะของเธอนั้นสูงส่ง ในเจียงเฉินมีคุณชายที่ร่ำรวยและพวกลูกคนมีอำนาจตั้งหลายคนที่ไม่ได้อยู่ในสายตาของเธอด้วยซ้ำ เธอจะไปชอบสวะอย่างฉินหมิงได้ยังไง!"“บางทีพวกเขาอาจจะเพิ่งรู้จักกัน...”ซุนกวนฉงกุมหน้าร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวดหลินหว่านชิงเป็นนางฟ้าสูงศักดิ์ในความคิดของเขาเสมอ แต่ฉินหมิงเป็นเพียงคนต่ำต้อยไร้ค่าในสายตาของเขา แม้ว่าจะตีเขาจนตาย เขาไม่มีวันเชื่อว่าฉินหมิงและหลินหว่านชิงมีความสัมพันธ์อะไรเป็นพิเศษ!“ใช่แล้ว นอกจากหลินหว่านชิงจะตาบอด คนอย่างมันถึงได้เข้าตาเธอได้…”“ไม่สิ ถึงหลินหว่านชิงจะตาบอดจริง ๆ เธอก็ไม่มีทางมองสวะพรรค์นั้นหรอก!”หม่าลู่ยิ้มอย่างเหยียดหยาม ในใจรู้สึกยุติธรรมขึ้นมามากขึ้น“ความสัมพันธ์ของพวกเขาจะเป็นอย่างไรก็ช่าง!”“แต่ท้ายที่สุดไอ้ขี้แพ้ฉินหมิงทำฉันแสบไม่น้อย ฉันไม่มีวันปล่อยเขาไปแน่!”สีหน้าของซุนกวนฉงเต็มไปด้วยความไม่พอใจต
Read more

บทที่ 9

“เสี่ยวเหมย เกิดอะไรขึ้น?”"เกิดเรื่องอะไรขึ้น!"ไต้เหว่ยถาม“พี่มาพอดีเลย มีขอทานสองคนมาก่อปัญหาที่นี่ ภาพลักษณ์ของโรงแรมเราเสียหายหมด...”หัวหน้าหญิงชี้ไปที่หลินหว่านชิงและฉินหมิงด้วยสีหน้าดูถูกและรังเกียจไต้เหว่ยมองตามนิ้วของลูกพี่ลูกน้องเขาไป และก็เห็นหลินหว่านชิงความประทับใจแรกของเขาคือตะลึงกับความงามและความสูงศักดิ์ของหลินหว่านชิงเมื่อมองอีกแวบหนึ่ง หน้าเขาถึงกับถอดสี และมีเหงื่อเย็นไหลซึมออกมาจากหน้าผากเขาหลินหว่านชิงไม่ค่อยปรากฏตัวในที่สาธารณะ เธอเป็นคนสวยและรวยในแวดวงที่ไม่ค่อยปรากฏตัว น้อยคนนักที่รู้จักเธอไต้เหว่ยเองก็ไม่น่าจะรู้จักคุ้นเคยกับหลินหว่านชิงแต่ตระกูลหลินมีธุรกิจขนาดใหญ่และมีอุตสาหกรรมมากมายที่อยู่ภายใต้การดูแล เมื่อตระกูลหลินต้องการให้ดูแลต้อนรับแก่แขกผู้มีเกียรติ หรือลูกค้ารายใหญ่ของบริษัท พวกเขามักจะจัดให้พักที่โรงแรมแกรนโนเบิลเสมอไต้เหว่ยรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้พบกับหลินหว่านชิงในครั้งนี้เขานึกถึงเอกลักษณ์ที่โดดเด่นของหลินหว่านชิงได้ในทันทีตอนนี้ไต้เหว่ยตกใจมากเสียจนแข้งขาของเขาอ่อนแรง จนแทบจะทรุดลงไปคุกเข่ากับพื้นพวกเขาไม่กล้ามีเรื่องกั
Read more

บทที่ 10

หลังจากคิดเหลวไหลไปเรื่อย ฉินหมิงก็ได้สติกลับมาทันทีเขาเดินไปหาหลินหว่านชิง ดึงแขนเธอเบา ๆ และกระซิบว่า "หลิน...หลินหว่านชิงช่างเถอะ ผมชินแล้วล่ะ..."หลินหว่านชิงปวดใจ เธอสัมผัสได้ถึงความขมขื่นและปวดใจในคำพูดของฉินหมิง เช่นเดียวกับความน้อยเนื้อต่ำใจของตัวเขาเอง“คุณหลิน ทั้งหมดนี่เป็นความผิดของเสี่ยวเหม่ย ผมจะลงโทษเธอในภายหลังเอง โปรดเมตตาให้โอกาสเธอได้ปรับปรุงตัวเองด้วยนะครับ”ไต้เหว่ยกล่าวอย่างจริงใจเขาเริ่มต้องโหดร้ายขึ้นมาบ้างแล้ว ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขาไม่อาจเมินเฉยต่อปัญหาของเสี่ยวเหม่ยได้อีกแล้ว แม้ว่าครั้งนี้เขาจะรอดไปได้ ครั้งหน้าเขาอาจจะถูกเสี่ยวเหม่ยพาซวยไปจนตายก็ได้ใครจะไปรู้!"ลุกขึ้น!"“เห็นแก่เพื่อนของฉันที่ขอร้องให้เธอ ฉันจะให้โอกาสเธอ ฉันหวังว่าเธอจะปรับปรุงตัวได้!”หลินหว่านชิงจิ๊ปากอย่างเย็นชาให้อภัยได้ก็ให้อภัยเถอะเธอไม่ชอบใช้ฐานะของเธอข่มเหงคนอื่น เธอไม่อยากเป็นที่รู้จักของคนทั่วไป“ขอบคุณคุณหลิน ขอบคุณคุณมากค่ะ…”เสี่ยวเหม่ยรู้สึกเหมือนได้รับการยกโทษแล้ว ถึงกล้าลุกขึ้นยืน หลังของเธอเหงื่อเย็นไหลซึมจนเปียกโชกไปในเวลานี้แขกจำนวนมากโดยรอบต่างตื่นตระห
Read more
DMCA.com Protection Status