ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห

ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห

By:  กระจอกUpdated just now
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
9.4
32 ratings. 32 reviews
1046Chapters
234.5Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ฉู่เฉินผู้ถูกคู่หมั้นทรยศ บ้านแตกสาแหรกขาด ทั้งยังถูกทรมานให้เป็นสมุนไพรมนุษย์ตลอดสามปี ก่อนที่เขาจะตายกลับถูกฟ้าผ่าจนได้รับมรดกสืบทอดจากราชันมังกรอย่างเหนือคาด! เรียนรู้การบำเพ็ญคู่ ได้เวลาแก้แค้นกวาดล้างเมืองหลวงแล้ว! “หลิ่วชิงเหอ หลิ่วหรูเยียน ฉันกลับมาแล้ว! ความอัปยศตลอดสามปี ฉันจะให้พวกเธอชดใช้เป็นเท่าตัว!” ไม่ว่าเธอจะเป็นลูกคุณหนู ดาวมหาลัย สาวออฟฟิศ ดาวตำรวจ หรือโลลิก็ต้องคุกเข่าแทบเท้ายอมสยบฉัน!

View More

Chapter 1

บทที่ 1 

“แม่ จะมาอาบน้ำด้วยกันไหม? น้ำร้อนกำลังดีเลย”

ในคฤหาสน์ตระกูลหลิ่ว หลิ่วหรูเยียนเปลือยเปล่านั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ กำลังพูดกับหลิ่วชิงเหอที่สวมชุดนอนลายลูกไม้อยู่หน้าประตู

“จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ ลูกอาบก่อนเลย” หลิ่วชิงเหอรับโทรศัพท์ หันไปตอบลูกจากนั้นเดินออกจากห้องน้ำ

หลิ่วหรูเยียนหันไปมองฉู่เฉินในถังยาข้างๆ ที่โผล่ให้เห็นแค่ศีรษะ

“มองอะไร! ถ้ายังมองอีก ฉันจะควักลูกตาแกออกมาให้หมากิน!” หลิ่วหรูเยียนลุกขึ้นจากอ่างน้ำ พูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโส

เธอไม่ได้ปกปิดร่างกายขาวนวลราวหิมะและหน้าอกที่ใหญ่โตของตัวเองแม้แต่น้อย ยืนโชว์ให้ฉู่เฉินเห็นกับตา

“เพียะ!”

หลิ่วหรูเยียนสะบัดฝ่ามือตบลงที่แผลเป็นบนใบหน้าของฉู่เฉิน “ยังกล้ามองอีก! ไอ้ขันที เดี๋ยวฉันจะควักตาสุนัขของแกออกมาเลยนี่!”

ฉู่เฉินขบฟันแน่น จ้องมองหญิงสาวงดงามที่อยู่ตรงหน้า พูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ “หลิ่วหรูเยียน ต้องมีสักวันที่ฉันเหยียบพวกเธอสองแม่ลูกให้จมดิน! และชิงทุกอย่างที่เป็นของตระกูลฉู่ฉันคืนมา!”

“แกกำลังฝันอะไรอยู่? แกก็เป็นแค่สมุนไพรมนุษย์ให้ฉันกับแม่ แขนขาก็ถูกตีหักไปหมดแล้ว ยังจะเอาอะไรมาชิงกลับไปอีก?”

หลิ่วหรูเยียนหัวเราะด้วยความดูถูก “รอให้คืนนี้ตัวยาออกมาจากตัวแกหมด ฉันจะสับแกเอาไปให้หมากิน!“

“จะว่าไปแล้ว แกอยู่มาถึงตอนนี้ได้ ยังต้องขอบคุณฉันด้วยซ้ำ ถ้าไม่ใช่เพราะฉันพบว่าแกมีกายาโอสถสวรรค์ ถ้าดื่มยาจากการแช่ร่างกายของแกจะช่วยให้หน้าตาสวยงาม มีอายุยืนยาว แกคงตายไปตั้งนานแล้ว!”

เมื่อฉู่เฉินได้ฟังดังนั้น เขากัดฟันตัวเองจนเลือดไหลออกมา ความโกรธพวยพุ่งอยู่ในใจ

เมื่อเจ็ดปีก่อน ตระกูลหลิ่วล้มละลาย หลิ่วชิงเหอพาลูกสาวหลิ่วหรูเยียนหนีตายมาพึ่งแม่ของฉู่เฉิน

หลิ่วชิงเหอมีรูปร่างเย้ายวนแต่กำเนิด ทั้งยังเซ็กซี่และมีเสน่ห์แบบสาวผู้ใหญ่ ด้วยการแนะนำของแม่ฉู่เฉิน เธอจึงได้เข้ามาอยู่ในกรุ๊ปของตระกูลฉู่ หลังจากบากบั่นสี่ปีก็ได้ขึ้นมาอยู่ระดับสูง

แม่ของฉู่เฉินกับหลิ่วชิงเหอเป็นเพื่อนสนิทกันที่สุด ไม่เพียงแค่รับพวกเธอสองแม่ลูกเข้ามาอยู่บ้านตระกูลฉู่ ยังให้ฉู่เฉินรับเธอเป็นแม่บุญธรรม

เพียงแต่ผ่านไปไม่นาน พ่อแม่ของฉู่เฉินหายตัวไปในชั่วข้ามคืน

บริษัทตระกูลฉู่ไร้ซึ่งผู้นำ หลิ่วชิงเหอจึงเอาพินัยกรรมที่พ่อแม่ของฉู่เฉินทิ้งไว้ออกมา บอกว่าถ้าพวกเขาสองคนมีอันเป็นไป จะให้หลิ่วชิงเหอรับช่วงต่อบริษัท ช่วยเหลือฉู่เฉิน

แต่วันที่สองที่เธอขึ้นเป็นรองประธาน เธอเอาใจทุกคนในบริษัท กดดันคนอื่นที่ไม่ใช่พวกตัวเอง ชิงอำนาจของฉู่เฉินไปจนหมด

หลังจากนั้นสองแม่ลูกก็ค้นพบความลับเรื่องกายาโอสถ พอไปสืบหาข้อมูลจึงรู้ว่ายาน้ำที่ได้มาจากการแช่กายาโอสถสวรรค์ จะทำให้หน้าตาสวยงาม มีอายุยืนยาว!

เมื่อนั้นแม่ลูกสองคนสั่งให้คนหักแขนขาของฉู่เฉิน แช่ตัวในถังยาวางไว้ในห้องน้ำมาสามปีแล้ว

หลิ่วหรูเยียนรู้สึกว่าตอนตัวเองอาบน้ำถูกฉู่เฉินมองรู้สึกตะขิดตะขวงใจมาก จึงให้เขากินยาสูญเสียความเป็นชายนกเขาไม่ขันไปอย่างโหดเหี้ยม!

สามปีที่ผ่านมาฉู่เฉินถูกทรมานมากมาย ทุกวันล้วนแช่อยู่ในถังยาเล็กแคบ มองร่างเปลือยเปล่าของสองแม่ลูกทุกวัน แต่กลับไม่มีอารมณ์แม้แต่น้อย เรียกได้ว่าทรมานยิ่งกว่าตาย!

“อุ๊ย โกรธแล้วเหรอ?”

หลิ่วหรูเยียนกล่าวอย่างดูแคลน แขนทั้งสองข้างกอดภูเขาสองลูกอันน่าภูมิใจเอาไว้ โน้มตัวลงมาพร้อมทั้งเลียริมฝีปากแดงสด “ไอ้ขันที! ต่อให้ฉันให้โอกาสแก แล้วแกจะทำได้เหรอ?”

“มาสิ ไม่ยอมใช่ไหม ลุกขึ้นมาสิ!” หลิ่วหรูเยียนหัวเราะเย็นชา ยกมือจิกหัวของฉู่เฉิน ใช้แรงกดหัวเขาลงไปในน้ำแรง ๆ!

“ไม่มีความเป็นชายแล้ว ก็ก้มหัวลงไปซะ! มาเป็นสมุนไพรมนุษย์ให้ฉันซะดีๆ!”

หลิ่วหรูเยียนกระชากศีรษะของฉู่เฉินขึ้นมาแล้วกดลงน้ำซ้ำไปซ้ำมาอย่างบ้าคลั่ง

ฉู่เฉินขัดขืนไม่หยุด สำลักน้ำเข้าไปเต็มท้อง รู้สึกว่าตัวเองใกล้จะตายแล้ว

สามปีแล้ว!

ทุกคืนเขาต้องเจอกับการทรมานเช่นนี้ตลอดไม่เคยหยุด

“ไอ้ขยะ! ไอ้สุนัขนกเขาไม่ขัน!”

หลิ่วหรูเยียนจับศีรษะของฉู่เฉินกดน้ำครั้งแล้วครั้งเล่า

ฉู่เฉินสำลักน้ำจนทนไม่ไหว ความอยุติธรรมและความอัปยศตลอดสามปีมานี้ ราวกับถูกจุดชนวนระเบิดออกมา!

เขาสะบัดศีรษะอย่างแรง กัดไปที่แขนขาวนวลของหลิ่วหรูเยียนอย่างหนัก

“อ๊า!”

หลิ่วหรูเยียนร้องด้วยความเจ็บปวด เธอมองเลือดเป็นรอยฟันที่แขนแล้วโมโหขึ้นมาทันใด

“ไอ้สุนัข แกกล้ากัดฉันเหรอ?”

หลิ่วหรูเยียนโมโหมาก คิดไม่ถึงว่าเป็นแค่ผู้ชายนกเขาไม่ขันคนหนึ่ง ถึงกับกล้ากัดเธอ

“แกกัดฉัน ฉันจะทำให้แกจมน้ำตายไปเลย!” หลิ่วหรูเยียนจับศีรษะของฉู่เฉินกดน้ำด้วยความโกรธอีกครั้ง

แต่ครั้งนี้ฉู่เฉินมีประสบการณ์แล้ว จึงเอียงศีรษะหลบ หลิ่วหรูเยียนจับไม่โดนจึงลื่นล้มไปด้านหน้า

ฉู่เฉินก็เล็งโอกาสนี้ เขาดวงตาแดงก่ำ ในหัวมีความคิดเดียว นั่นก็คือต่อให้เขาต้องตาย ก็ต้องกัดหลิ่วหรูเยียนให้ตายไปด้วย

ฉู่เฉินเล็งที่คอขาวเนียนของหลิ่วหรูเย็นอย่างแม่นยำ เขากัดเข้าไปอย่างแรง!

แต่วินาทีต่อมาเขาก็ต้องตะลึง

พอลืมตามองถึงพบว่า เขากัดไปโดนตรงอันนั้นของหลิ่วหรูเยียน…

“ฮือ…”

หลิ่วหรูเยียนเจ็บปวด สีหน้าแดงก่ำ กัดริมฝีปากตัวเอง

“แกรนหาที่ตาย!”

หลิ่วหรูเยียนอึ้งไปครู่หนึ่งถึงได้สติกลับมา ใช้มือจิกผมของฉู่เฉิน เอาศีรษะของเขากระแทกกับขอบถังยา ทันใดนั้นหัวแตกเลือดไหลอาบย้อมไปทั่วถังยา

และปทุมถันที่เธอภูมิใจก็มีรอยฟันปรากฏอยู่ แถมมีเลือดซึมออกมาด้วยเล็กน้อย

“พอแล้ว! มันยังตายไม่ได้นะ!”

ตอนนี้หลิ่วชิงเหอที่สวมชุดนอนกระโปรงลายลูกไม้ซีทรูเดินเข้ามา รูปร่างของเธอมีเสน่ห์แบบสาวผู้ใหญ่

หลิ่วหรูเยียนนับว่าเป็นหญิงงามล่มแคว้น รูปร่างเย้ายวนมากแล้ว แต่เมื่อเทียบกับแม่ของเธอ ยังคงขาดเสน่ห์และความเซ็กซี่อยู่

ตอนที่หลิ่วชิงเหอให้กำเนิดหลิ่วหรูเยียน เธออายุเพียงสิบหกปีเท่านั้น ตอนนี้เธออายุสามสิบห้าแล้ว

ทั้งสองเดินคู่กันมักจะถูกคนเข้าใจผิดว่าเป็นพี่น้อง

เสน่ห์แบบสาวใหญ่ของหลิ่วชิงเหอ เวลาขมวดคิ้วหรือเวลายิ้มล้วนทำให้ผู้ชายลุ่มหลง โดยเฉพาะสายตาแค่มองมาก็ทำให้ผู้คนติดตามเป็นเงา

“แม่คะ! ไอ้สุนัขนี่มันกัดหนู!” หลิ่วหรูเยียนกล่าวด้วยความโกรธ

หลิ่วชิงเหอมองฉู่เฉินที่สลบอยู่ในถังไม้พลางกล่าวว่า “ตามคนมาดูมันหน่อย ก่อนที่จะควบคุมตระกูลฉู่ได้สมบูรณ์ จะปล่อยมันตายไม่ได้ ที่บริษัทมีงานนิดหน่อย แม่ไปก่อนนะ”

“...หนูรู้แล้วค่ะ” หลิ่วหรูเยียนขมวดคิ้วรับคำ

หลังจากหลิ่วชิงเหอออกไปแล้ว หลิ่วหรูเยียนจ้องฉู่เฉินในถังยาด้วยสายตาอาฆาต หัวเราะอย่างเยือกเย็น “จะมีหรือไม่มีแก ฉันกับแม่ก็ยึดตระกูลฉู่มาได้อยู่ดีนั่นแหละ!”

“ป้าอู๋ เอาตัวสุนัขนี่ออกไป หาที่ฝังมันซะ!”

แม่บ้านป้าอู๋เดินเข้ามา กวาดสายตามองฉู่เฉินเล็กน้อย กล่าวอย่างลังเล “คุณหนู คุณผู้หญิงบอกว่าต้องเก็บ…”

“เพียะ!”

หลิ่วหรูเยียนสะบัดฝ่ามือออกไปกล่าวอย่างเย็นชา “จำเอาไว้ ป้าเป็นแค่คนใช้ ฉันสั่งอะไรป้าก็ต้องทำ!”

“ทราบแล้วค่ะ คุณหนู” ป้าอู๋ตอบ เธอรีบลากฉู่เฉินออกมาจากถังยาอย่างว่องไว แล้วลากเขาออกจากคฤหาสน์จับใส่กระสอบแล้วยัดเข้าท้ายรถ

ด้านนอกฝนตกหนัก

ป้าอู๋หาภูเขาร้างที่หนึ่ง ขุดหลุมแล้วฝังฉู่เฉินที่สลบเป็นตายอยู่ฝังทั้งเป็น

ผ่านไปครึ่งวันฉู่เฉินตื่นเพราะความอึดอัด เขาหายใจเข้ามีแต่ดินโคลนเต็มจมูก

ความอยากมีชีวิตรอดอย่างรุนแรงทำให้ฉู่เฉินใช้ศีรษะดันพื้นดิน ในที่สุดพอเขาหายใจออก ก็โผล่ศีรษะออกมาจากหลุมโคลนแล้ว

เขานอนอยู่ในหลุมทั้งอย่างนั้น พยายามหายใจให้มาก ดวงตาแดงก่ำไปด้วยความไม่ยินยอม!

“สวรรค์บัดซบ! ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้!”

“แน่จริงก็ให้ฟ้าผ่าฉันให้ตายเลยสิ! มาสิ! ฆ่าฉันให้ตายเลย!”

ฉู่เฉินคำรามเสียงดังก้องไปทั่วภูเขาร้าง

เปรี้ยง!

ฟ้าร้องเสียงดังภายใต้พายุฝน บนท้องฟ้ามีสายฟ้าผ่าใส่ศีรษะของฉู่เฉินเต็มๆ

ในตอนนั้นฉู่เฉินสิ้นหวังไปแล้ว…

แม่เอ๊ยมาจริงๆ ด้วย

ในวินาทีต่อมาฉู่เฉินถูกฟ้าผ่าสลบไปอีกครั้ง พลังชีวิตหายไปอย่างรวดเร็ว

ตอนที่ฉู่เฉินสลบไป แสงสีฟ้าสายหนึ่งร่วงลงมาจากฟ้า พุ่งตรงเข้าหัวใจของฉู่เฉิน!

“ฮ่าๆ ๆ! สตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือ คิดจะสังหารข้า รอชาติหน้าเถอะ!”

“ไอ้มังกรลามกสารเลว! ต่อให้ต้องไล่ล่าเจ้าไปถึงเก้าชั้นฟ้าสิบดินแดน! ข้าก็จะตามไปฆ่าเจ้าให้ได้!”

บนท้องฟ้ามีสตรีคนหนึ่งตะโกนด้วยความโกรธ จากนั้นก็ค่อยๆ หายไป

“หืม? แผ่นดินแห่งนี้ทำไมถึงมีพลังวิญญาณเบาบางเหลือเกิน? เดี๋ยวก่อนนะ ที่นี่ถึงกับมีกายาโอสถสวรรค์! รวยแล้ว รวยแล้ว!”

“หืม? นกเขาไม่ขันด้วย…”

“ดี! ดีจริงๆ! บุรุษที่มิใช่บุรุษเช่นเจ้าเหมาะแก่การสืบทอดมรดกของข้า”

“จดจำเอาไว้ ข้ามีนามว่าราชันมังกรแห่งแดนเหนือ! ข้าคือราชันแห่งเผ่ามังกร! วันนี้ข้าจะมอบโอกาสให้เจ้า รอจนเจ้าฝึกฝนจนถึงสวรรค์ชั้นเก้าแล้ว ต้องนอนกับสตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือผู้หยิ่งทะนงให้ข้าด้วยเล่า!”
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

10
94%(30)
9
0%(0)
8
0%(0)
7
0%(0)
6
0%(0)
5
0%(0)
4
0%(0)
3
0%(0)
2
6%(2)
1
0%(0)
9.4 / 10.0
32 ratings · 32 reviews
Write a review
default avatar
freedom_neverdie7
บทที่704แล้วข้ามไปที่713เลย
2025-01-28 15:45:07
0
user avatar
Joe Boonta
อัพเดทเมื่อไหร่ครับเงินก็เติมแล้วอ่านไม่ได้อีก
2024-12-27 18:33:16
4
user avatar
ธณกร
อัพเดตได้แล้ว
2024-11-30 15:40:01
1
user avatar
ธณกร
เมื่อไหร่จะอัพครับ
2024-11-29 16:55:07
0
user avatar
ธณกร
อัดเดตหน่อยเถอะไม่อยากอ่านหลายๆ เรื่องพร้อมๆ กัน
2024-11-29 15:30:52
0
user avatar
ณหฤทัย หอมชื่น
น่าจะมีคนแปลน้อย
2024-11-28 12:55:36
0
user avatar
ณหฤทัย หอมชื่น
อัปเดตช้าครั้งละไม่กี่บท
2024-11-28 12:53:34
0
default avatar
Khajornsak Rattanaphan
อ่านสนุกดี
2024-10-21 05:05:51
1
default avatar
Monkey D Luffy
เรื่องนี้ดีมากคัรบ
2024-10-18 09:27:17
1
user avatar
auttavee suebsawasd (Bank)
ddddddddddd
2024-10-14 22:12:22
2
default avatar
Nun Jun
เนื้อหาน่าติดตามอ่านสนุก
2024-10-12 21:40:25
1
default avatar
Chollapoom
อ่านสนุก น่าติดตาม
2024-10-10 21:49:46
2
default avatar
Narongrit
เล่นนี้อ่านสนุกเพลินๆ
2024-10-07 08:02:27
1
default avatar
Amme Ja
สนุกมากค่ะ
2024-10-07 07:27:10
1
user avatar
Prin Intarasura
มีกี่chapter ครับจะได้รอทีเดียว อัพวันละบทอ่านแล้วเซ็ง
2024-09-30 22:16:13
0
  • 1
  • 2
  • 3
1046 Chapters
บทที่ 1 
“แม่ จะมาอาบน้ำด้วยกันไหม? น้ำร้อนกำลังดีเลย”ในคฤหาสน์ตระกูลหลิ่ว หลิ่วหรูเยียนเปลือยเปล่านั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ กำลังพูดกับหลิ่วชิงเหอที่สวมชุดนอนลายลูกไม้อยู่หน้าประตู“จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ ลูกอาบก่อนเลย” หลิ่วชิงเหอรับโทรศัพท์ หันไปตอบลูกจากนั้นเดินออกจากห้องน้ำหลิ่วหรูเยียนหันไปมองฉู่เฉินในถังยาข้างๆ ที่โผล่ให้เห็นแค่ศีรษะ“มองอะไร! ถ้ายังมองอีก ฉันจะควักลูกตาแกออกมาให้หมากิน!” หลิ่วหรูเยียนลุกขึ้นจากอ่างน้ำ พูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโสเธอไม่ได้ปกปิดร่างกายขาวนวลราวหิมะและหน้าอกที่ใหญ่โตของตัวเองแม้แต่น้อย ยืนโชว์ให้ฉู่เฉินเห็นกับตา“เพียะ!”หลิ่วหรูเยียนสะบัดฝ่ามือตบลงที่แผลเป็นบนใบหน้าของฉู่เฉิน “ยังกล้ามองอีก! ไอ้ขันที เดี๋ยวฉันจะควักตาสุนัขของแกออกมาเลยนี่!”ฉู่เฉินขบฟันแน่น จ้องมองหญิงสาวงดงามที่อยู่ตรงหน้า พูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ “หลิ่วหรูเยียน ต้องมีสักวันที่ฉันเหยียบพวกเธอสองแม่ลูกให้จมดิน! และชิงทุกอย่างที่เป็นของตระกูลฉู่ฉันคืนมา!”“แกกำลังฝันอะไรอยู่? แกก็เป็นแค่สมุนไพรมนุษย์ให้ฉันกับแม่ แขนขาก็ถูกตีหักไปหมดแล้ว ยังจะเอาอะไรมาชิงกลับไปอีก?”หลิ่วหรูเยียนหัวเราะด้วยคว
Read more
บทที่ 2 
ฉู่เฉินสลบไปนานมาก เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองเหมือนฝันประหลาดเป็นเวลายาวนานในความฝัน เขากลายร่างเป็นราชันมังกรแห่งแดนเหนือ ทำสงครามทั้งเก้าสวรรค์สิบพิภพ ล้มสำนักนิกายใหญ่ต่างๆ ภายในวันเดียว รวมทั้งสตรีศักดิ์สิทธิ์แห่งลัทธิศักดิ์สิทธิ์ด้วย...“โอ๊ย ปวดหัวจัง...” ฉู่เฉินร้องอย่างเจ็บปวด เขาลืมตาขึ้นถึงพบว่าตัวเองยังอยู่ในหลุม บาดแผลและความเจ็บปวดตรงแขนขาและบนร่างทำให้เขารู้สึกว่าอยู่ห่างจากความตายไม่ไกลแล้ว “เจ้าหนู ข้าได้มอบวิชาเก้าผันกลืนสวรรค์ วิชานี้ครอบคลุมทุกแขนง ทั้งวิชาแพทย์แห่งต้าหลัว ตำราลับวรยุทธ์โบราณ วิชาหยินหยางห้าธาตุ วิชาลึกลับฮวงจุ้ย วิชาหลอมโอสถและสร้างอาวุธวิชาเหล่านี้ข้ามอบให้เจ้าหมดแล้ว...” “เจ้าหนู จำเอาไว้! รอเจ้าฝึกฝนถึงระดับเก้าชั้นฟ้า เจ้าต้องไปนอนกับสตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือที่หยิ่งยโสคนนั้นแทนข้าให้ได้!”ข้างหูของเขายังมีเสียงสะท้อนของมังกรฟ้าที่เรียกตัวเองว่าเป็นราชามังกรแห่งแดนเหนือที่เขาเห็นในฝันก่อนหน้านี้ วิชาเก้าผันกลืนสวรรค์หรือ?ฉู่เฉินย้อนกลับมาครุ่นคิดเล็กน้อย ทันใดนั้นข้อมูลมหาศาลก็พรั่งพรูเข้ามาในสมองของเขาวิชาลับบำเพ็ญคู่ เพิ่มคว
Read more
บทที่ 3 
หลิ่วชิงเหอในตอนนี้ยังไม่รู้ว่าฉู่เฉินแอบมองอยู่ตรงระเบียง เธอเดินไปนั่งที่โซฟาอย่างเปิดเผย ต่อหน้าสายตาของฉู่เฉิน เช็ดผมที่เปียกชุ่ม รูปร่างที่สมบูรณ์แล้วราวกับเป็นประติมากรรม เผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าสมบูรณ์แบบอยู่บนโซฟา ปลดปล่อยเสน่หาที่มีเฉพาะหญิงสาวผู้ใหญ่ ทำให้ผู้ชายรู้สึกเลือดร้อนหลิ่วชิงเหออายุสามสิบห้าสามสิบหกปีแล้ว แต่ยังคงสวยงาม รูปร่างและผิวพรรณล้วนบำรุงดูแลอย่างดี ผิวขาวนวลราวกับสาวน้อยอายุยี่สิบปีเท่านั้นตรงระเบียงห้อง ฉู่เฉินมองภาพนี้จนปากแห้ง ท้องน้อยร้อนผ่าวถึงแม้เขาจะอายุยี่สิบสองปีแล้ว แต่ยังไม่เคยแตะต้องผู้หญิงมาก่อนโดยเฉพาะสามปีมานี้ถูกหลิ่วหรูเยียนทรมาน ทำลายศักดิ์ศรีของผู้ชาย ตอนนี้เมื่อเขาเห็นภาพที่งดงามนี้ ความแค้นที่สั่งสมมาสามปีก็ระเบิดออกมาทันที!อึกเสียงหนึ่งฉู่เฉินกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ว่ากันว่าสาวน้อยน่าเย้ายวน แต่มีเพียงผู้ชายที่โตแล้วถึงรู้ว่า ผู้หญิงแบบหลิ่วชิงเหอถึงจะเย้ายวนมากที่สุดรู้มาก เป็นเยอะ ยังเอาใจฉู่เฉินยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัวหลิ่วชิงเหอนะหลิ่วชิงเหอ เธอไม่ใช่ผู้หญิงปกติจริงๆเธอที่อยู่ในสายตาคนนอกสูงส่งไม่อาจเอื
Read more
บทที่ 4 
แสงแดดส่องร่างกายที่ขาวนวลของหลิ่วชิงเหอ ผิวพรรณของเธอภายใต้แสงอาทิตย์ขาวใสราวกับหิมะ“ไอ้สัตว์เดรัจฉาน! ปล่อยฉันนะ! เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าแก อื้อ ๆ ๆ...” หลิ่วชิงเหอตะโกนขัดขืน ใช้ทั้งมือทั้งเท้าต่อยแตะฉู่เฉินไม่หยุดแต่วินาทีต่อมาปากสีชมพูของเธอก็ถูกอุดเอาไว้ ทำได้แค่ร้องเสียงอู้อี้หลิ่วชิงเหอสัมผัสได้ถึงความเผด็จการและความรุนแรงของอีกฝ่าย พยายามอ้าปากตัวเอง ใบหน้าของเธอมีแต่ลมหายใจร้อนรุ่มของฉู่เฉินยิ่งขัดขืนฉู่เฉินก็ยิ่งรุนแรงหลิ่วชิงเหอที่ไม่เคยถูกผู้ชายจูบอย่างรุนแรง ร่างกายของเธอจึงอ่อนแรงทันทีเหมือนกับพื้นดินที่แห้งแล้งมานานถูกคนรดน้ำให้“ไอ้สัตว์เดรัจฉาน ฉันจะฆ่าแกแน่ อื้อ ๆ ๆ...” หลิ่วชิงเหอทำได้เพียงร้องอู้อี้“แม่หนูกลับมาแล้ว” ทันใดนั้นด้านล่างก็มีเสียงของหลิ่วหรูเยียนจากนั้นก็มีเสียงหลิ่วหรูเยียนขึ้นบันไดมา เสียงเดินเท้าสวบสาบเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆหลิ่วชิงเหอลนลานแล้ว เธอออกแรงแตะฉู่เฉินออกไป จ้องมองเขาด้วยสายตาโกรธแค้นก่นด่าออกมา “ไอ้สารเลว! ฉันเป็นแม่บุญธรรมของแก แกทำแบบนี้ฟ้าผ่าแกตายแน่!”ฉู่เฉินเลียริมฝีปาก หัวเราะอย่างชั่วร้าย “แม่บุญธรรมเหรอ? หลิ่วช
Read more
บทที่ 5
หลิ่วชิงเหอร้องคร่ำครวญ จากนั้นคุกเข่าลงที่พื้น ถอนหายใจเสียงดังเธอมองฉู่เฉินด้วยสายตาเคียดแค้นพลางพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “แกมันสัตว์เดรัจฉาน! ฉันต้องฆ่าแกให้ได้!”“เพียะ!”ฉู่เฉินสะบัดมือออกไป ตบใบหน้าของหลิ่วชิงเหออย่างแรง เขาเสยคางเธอขึ้น พูดว่า “ฆ่าฉันงั้นเหรอ? เธอไม่อยากได้ชีวิตลูกสาวแล้วเหรอ?”“แก!”หลิ่วชิงเหอโมโหมาก เมื่อถูกคนจับจุดอ่อนได้แบบนี้ รู้สึกคับข้องใจนักเธอเป็นถึงราชินีแห่งวงการการค้า ผู้บริหารฉู่ซื่อกรุ๊ป เป็นผู้หญิงที่ไม่ว่าใครเห็นล้วนต้องยำเกรงแต่คิดไม่ถึงเลยว่า คนที่สูงส่งอย่างเธอ วันนี้กลับต้องมาคุกเข่าต่อหน้าไอ้บ้าคนนี้!น่าอับอาย!น่าอับอายที่สุด!ความเกลียดชังและจิตสังหารในใจของหลิ่วชิงเหอพุ่งถึงขีดสุด“หลิ่วชิงเหอ ความแค้นระหว่างเธอกับฉัน ฉันจะค่อยๆ คิดบัญชีกับเธอช้าๆ ฉู่ซื่อกรุ๊ป ฉันก็จะชิงมันกลับมา!” ฉู่เฉินสวมกางเกง พลางพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาหลิ่วชิงเหอจ้องเขาด้วยสายตาคมกริบ ถ้าสายตาฆ่าคนได้ ป่านนี้เธอคงจ้องทะลุหัวใจฉู่เฉินไปแล้ว“พอใจหรือยัง? ตอนนี้รีบช่วยลูกฉันซะ! ถ้าแกกล้าโกหกฉัน ต่อให้ต้องไล่ฆ่าแกไปสุดขอบโลก ฉันก็จะฆ่าแกให้ได้!”
Read more
บทที่ 6
“นี่แก!”หลิ่วชิงเหอไม่ใช่เด็กสาวไม่รู้ความ เธอเข้าใจสิ่งที่ฉู่เฉินต้องการสื่อในทันที!เขายังคิดจะอาทิตย์ครั้งเหรอ!“ไม่มีทาง! แกรีบไปให้พ้น! ฉันคิดหาวิธีเองได้!” หลิ่วชิงเหอกล่าวอย่างโกรธๆไอ้สัตว์เดรัจฉานสมควรตาย คิดจะข่มขู่เธองั้นเหรอ“ให้ฉันไปให้พ้น? เธอคิดดีแล้วเหรอ หลิ่วชิงเหอ บนโลกนี้คนที่สามารถช่วยลูกสาวของเธอได้ มีแค่ฉันฉู่เฉินคนนี้คนเดียว”ฉู่เฉินยิ้มอย่างไม่ยี่หระ “ก่อนจะถึงวันศุกร์หน้า ทบทวนให้ดี ถ้าตัดสินใจได้แล้วก็ติดต่อมา ฉันจะฝังเข็มให้ลูกสาวของเธอ ถือโอกาสฝังให้เธอด้วยสักสองสามเข็ม”ฮ่าๆๆ!พูดจบ ฉู่เฉินหัวเราะเสียงดัง เขาเห็นสีหน้าดำทะมึนของหลิ่วชิงเหอแล้วรู้สึกสะใจสุด ๆหลิ่วชิงเหอขมวดคิ้วสวยแน่น นิ้วเรียวชี้ไปทางประตู ก่อนตวาดเสียงเกรี้ยว “ไสหัวไป! ไสหัวไปเดี๋ยวนี้! อย่าบังคับให้ฉันต้องเปลี่ยนใจ ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าแก!”ฉู่เฉินหัวเราะในลำคอ เขากวาดมองกล่องยากล่องหนึ่งที่อยู่บนโต๊ะ ก่อนจะพูดว่า “ถ้าเดาไม่ผิด นั่นคือยาน้ำที่พวกเธอได้จากการจับฉันแช่มาเป็นเวลาสามปี จากนั้นก็เอาไปตุ๋นเป็นยาลูกกลอนสินะ?”หลิ่วชิงเหอขมวดคิ้ว ไม่ตอบคำถามชั้นบน หลิ่วหรูเยียนเพิ่ง
Read more
บทที่ 7
หวังฮุ่ยหน้าเปลี่ยนสียกใหญ่ เห็นกู้รั่วเสวี่ยที่เดินเข้าก็รีบโค้งตัวอย่างสุภาพนอบน้อม “คะ คุณหนูกู้ มาได้ยังไงคะ?”“เพียะ!”กู้รั่วเสวี่ยก้าวเข้ามาสะบัดฝ่ามือใส่แก้มของหวังฮุ่ย พูดอย่างไม่พอใจ “ทำไมพูดจาอย่างงั้นกับคุณฉู่! ขอโทษเขาซะ!”“ขอโทษ?” หวังฮุ่ยมึนงง เธอยกมือกุมแก้มที่รู้สึกแสบร้อน ก่อนจะอธิบายว่า “คุณหนูกู้ ไอ้นี่เป็นแค่คุณชายตกอับไร้ที่ไป เขามาซื้อสมุนไพรทั้งที่ไม่มีเงิน แถมยังบอกว่าจะซื้อเห็ดหลินจือเพลิงร้อยปี ฉันก็แค่…”“เพียะ!”กู้รั่วเสวี่ยยกฝ่ามือขาวๆ สะบัดออกไปอีกครั้ง ก่อนจะพูดเสียงเย็นอีกครั้ง “ฉันบอกว่าให้ขอโทษซะ!”คราวนี้หวังฮุ่ยตกใจแล้วกู้รั่วเสวี่ย คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลกู้ เพิ่งมาเติบโตในเจียงจงสองปีที่ผ่านมานี้เองจินจือหลินเป็นของกู้รั่วเสวี่ยทั้งหมดหากพูดถึงตระกูลกู้ในจิงตู ก็นับว่าเป็นตระกูลที่ใหญ่สุดๆ!พวกเขามีอุตสาหกรรมที่หลากหลาย มีทั้งด้านสมุนไพร ด้านศึกษาวิจัยทางการแพทย์ อสังหาริมทรัพย์ หรือแม้กระทั่งอุตสาหกรรมด้านความบันเทิงก็ด้วย…อุตสาหกรรมแต่ละด้านล้วนนับว่าอยู่แนวหน้าของประเทศทั้งนั้นได้ยินมาว่า รวยเทียบเท่าประเทศหนึ่งเลยทีเดียว!“ขะ ข
Read more
บทที่ 8
สิ้นเสียง สองคนที่อยู่ในห้องนอนหันขวับไปทางฉู่เฉินและกู้รั่วเสวี่ยที่กำลังเดินเข้ามาซุนเซี่ยวเหรินหน้าคล้ำทันที เขาตำหนิอย่างไม่พอใจสุดๆ “เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม! พูดจาเหลวไหลอะไรของเธอ! นี่เธอกำลังตั้งคำถามกับทักษะทางการแพทย์ของฉันงั้นรึ หรือว่าสงสัยในตัวยาเม็ดนี้? เธอรู้รึเปล่าว่าฉันเป็นใคร!”ซุนเซี่ยวเหรินไม่สบอารมณ์อย่างมากเด็กเปรตนี่โผล่มาจากไหน ถึงได้กล้าเข้ามาตะคอกเขาอย่างนี้กินยาอายุวัฒนะในมือเขา แล้วผู้ป่วยจะตายงั้นรึ?เหลวไหลทั้งเพ!ยาอายุวัฒนะเม็ดนี้เขาศึกษามาหลายวันแล้ว มันคือยาบำรุงชั้นดี!ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆ ใบหน้าสี่เหลี่ยมเย็นชาแข็งกร้าว สายตาเคร่งขรึม เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย จ้องฉู่เฉินแล้วตวาดเสียงต่ำ “เธอเป็นใคร? ใครให้เธอบุกเข้ามาที่นี่? ไสหัวออกไป! อย่ามาขัดขวางการรักษาของภรรยาฉัน!”“คุณพ่อ เขาชื่อฉู่เฉินค่ะ เป็นหมอที่หนูพากลับมาเอง วิชาแพทย์ของเขาร้ายกาจมาก แม้แต่โรคกายเย็นของหนูเขาก็รักษาได้” กู้รั่วเสวี่ยรีบเข้ามาอธิบายชายวัยกลางคนได้ยินก็ตะลึง “ลูกว่าไงนะ? เขารักษาโรคกายเย็นของลูกได้เหรอ? รั่วเสวี่ย ลูกอย่าโกหกพ่อนะ”กู้เหวินไห่ พ่อของกู้รั่วเสว
Read more
บทที่ 9
สิ้นเสียงของฉู่เฉิน ทั่วทั้งห้องรับรองเงียบสงัดทุกคนเงียบเป็นเป่าสาก!พวงแก้มของกู้รั่วเสวี่ยแดงเรื่อฉู่เฉินคิดจะให้พ่อของเธอยกเธอให้เขาจริงๆเธอยังไม่ทันได้เตรียมใจเลยนะกู้เหวินไห่เองก็หน้าดำคร่ำเครียด เขาลังเลอยู่นานมากฉู่เฉินพูดขึ้น “ผู้นำตระกูลกู้ อย่าลังเลเลย คุณเหลือเวลาไม่มากแล้วนะ”“ผมขอบอกคุณชัดๆ ตรงนี้เลยว่า บนโลกนี้ คนที่ช่วยภรรยาคุณได้ มีแค่ผมฉู่เฉินคนเดียวเท่านั้น!”กู้เหวินไห่กัดฟัน เขาไม่ลังเลอีกต่อไป คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตุบ ก่อนจะอ้อนวอนว่า “คุณฉู่ ก่อนหน้านี้เป็นเพราะผมเลอะเลือน ได้โปรดช่วยชีวิตภรรยาของผมด้วย”“ขอแค่ช่วยภรรยาของผมได้ ผมยอมยกลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนให้คุณ”“คุณพ่อ…” กู้รั่วเสวี่ยพึมพำเรียกพ่อของเธออย่างกระมิดกระเมี้ยนฉู่เฉินวางแก้วชา และยิ้มตอบเล็กน้อย “ได้ เห็นแก่หน้ารั่วเสวี่ย ผมจะช่วยเอง ลุกขึ้นเถอะครับ”กล่าวจบ ฉู่เฉินลุกเดินไปทางห้องนอนกู้เหวินไห่เดินตามไปติดๆกู้รั่วเสวี่ยก็รีบตามไปด้วยเช่นกัน เธอถามว่า “คุณพ่อ เมื่อกี้คุณพ่อพูดเล่นใช่ไหมคะ?”กู้เหวินไห่ตัดบททันที “เอาล่ะ ไม่ต้องพูดแล้ว ถ้าเขาช่วยแม่ของลูกได้จริง ก็แสดงว่าเจ้าห
Read more
บทที่ 10
ด้านหนึ่ง หลังจากที่ฉู่เฉินออกจากคฤหาสน์ตระกูลกู้ ก็มุ่งไปยังบ้านใหญ่ของตระกูลฉู่ครั้นเห็นบ้านใหญ่ตระกูลฉู่ในสภาพซอมซ่อ บวกกับกลิ่นอับชื้นที่เกิดจากไม้เน่าลอยมาแตะจมูก ฉู่เฉินอดทอดถอนใจไม่ได้บ้านหลังใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า เต็มไปด้วยความทรงจำวัยเด็กของฉู่เฉินตั้งแต่ที่พ่อแม่หายตัวไป ฉู่เฉินก็แอบสืบอย่างลับๆ มาตลอด หลักฐานทั้งหมดชี้ไปที่แม่บุญธรรมของเขา หลิ่วชิงเหอ!ในตอนที่ฉู่เฉินตั้งใจจะโจมตีหลิ่วชิงเหอ เขาก็ถูกลอยแพเสียก่อน! จากนั้น เรื่องราวก็เป็นอย่างที่เกิดขึ้นมาตลอดสามปีที่ผ่านมา เขาถูกสองแม่ลูกขังไว้ในห้องอาบน้ำของคฤหาสน์ เพียงแวบเดียว เขาก็ถูกทรมานมานานถึงสามปีเต็ม!“หลิ่วชิงเหอ หวังว่าเรื่องที่พ่อกับแม่ฉันหายตัวไปจะไม่เกี่ยวกับเธอนะ! ถ้าฉันสืบเจอว่าเป็นลูกไม้สกปรกของเธอ ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่!”ฉู่เฉินพูดอย่างเย็นชา ในดวงตาตาสุกใสสะท้อนแววเย็นยะเยือกไปถึงกระดูกฉู่เฉินเก็บกวาดบ้านอย่างง่ายๆ จากนั้นก็ตั้งป้ายวิญญาณสองป้ายไว้ในบ้านให้พ่อแม่ของเขาผ่านมาหลายปีแล้ว พ่อกับแม่อาจไม่มีชีวิตอยู่แล้วก็ได้ ในฐานะลูกชาย เขาควรกราบไหว้หลังจากคำนับสามครั้ง ฉู่เฉินจัดการทำความสะอา
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status