ฉู่เฉินผู้ถูกคู่หมั้นทรยศ บ้านแตกสาแหรกขาด ทั้งยังถูกทรมานให้เป็นสมุนไพรมนุษย์ตลอดสามปี ก่อนที่เขาจะตายกลับถูกฟ้าผ่าจนได้รับมรดกสืบทอดจากราชันมังกรอย่างเหนือคาด! เรียนรู้การบำเพ็ญคู่ ได้เวลาแก้แค้นกวาดล้างเมืองหลวงแล้ว! “หลิ่วชิงเหอ หลิ่วหรูเยียน ฉันกลับมาแล้ว! ความอัปยศตลอดสามปี ฉันจะให้พวกเธอชดใช้เป็นเท่าตัว!” ไม่ว่าเธอจะเป็นลูกคุณหนู ดาวมหาลัย สาวออฟฟิศ ดาวตำรวจ หรือโลลิก็ต้องคุกเข่าแทบเท้ายอมสยบฉัน!
view moreแต่สิ่งที่ทำให้ฉู่เฉินคิดไม่ถึงมากยิ่งกว่าก็คือ ทางครอบครัวฝั่งหลินเยว่หรูเหมือนจะมีเบื้องหลังอยู่บ้างเลยทีเดียว จึงไม่เห็นวังเทียนเจี้ยนอยู่ในสายตาสักนิดผู้หญิงคนนี้มีของจริง ๆในระหว่างที่ฉู่เฉินกำลังครุ่นคิดอยู่นั่นเอง หลินเยว่หรูก็หันหน้ามามองฉู่เฉินอีกครั้งและกล่าว “งั้นแกจะไปช่วยลูกชายฉันตอนไหน?”เพื่อลูกชายสุดที่รักอย่างลั่วเสี่ยวเทียนแล้ว หลิเยว่หรูก็ทุ่มให้ได้ทั้งหมดไม่ว่าอะไรก็ตาม ต่อให้เธอต้องขึ้นเตียงกับฉู่เฉินตอนนี้ก็ไม่ลังเล“ในไม่ช้า คุณนายหลั่วแค่รอคอยอย่างอดทนก็พอแล้ว”ฉู่เฉินยิ้ม ๆ ให้หลินเยว่หรู จากนั้นก็ทิ้งไว้เพียงแผ่นหลังงามสง่าให้ครอบครัวลั่วเทียนเต๋อ……ฉู่เฉินเพิ่งจะกลับมาถึงวิลล่าเฟิ่งหมิง ก็ใช้นิ้วเรียกเจ้าทึ่มมานี่“นายท่าน”น้ำเสียงของเจ้าทึ่มมีความแหบแห้ง และประกายความคมกริบสีฟ้าอ่อนในดวงตาตั้งแต่แรกเริ่ม เขาก็รอฉู่เฉินออกคำสั่งอยู่ตลอดเวลา แต่จนกระทั่งครอบครัวตระกูลลั่วจากไปไกลแล้ว ฉู่เฉินก็ยังไม่สั่งให้เขาลงมือเขาน้ำลายสอเต็มทนแล้วจริง ๆลั่วเทียนเต๋อและลั่วหัวเอ๋อร์ล้วนเป็นยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานขั้นสองและขั้นสาม โดยเฉพาะหลินเยว่หรูนั้
“มีอะไรที่ผมไม่กล้าบ้าง”หลินเยว่หรูใบหน้าเย็นชาเฉยเมย จ้องเขม็งใส่ฉู่เฉินพร้อมเอามือเท้าเอว“ลูกชายของคุณเกิดมาก็ไม่สมดุลแล้ว หากไม่การรักษาอย่างทันท่วงทีละก็ ต่อให้ผมไม่ฆ่าเขา เขาก็อยู่ไม่เกินยี่สิบแปดหรอก”“ในโลกนี้คนที่สามารถช่วยเขาให้ไม่ตายได้ ก็มีแค่ผม ถ้าผมตายไปแล้ว ลูกชายของคุณก็ตายไปพร้อมกับผมเหมือนกัน ตอนนี้คุณก็ลองคิดให้ดีว่าควรจะเล่นงานผมอยู่อีกไหม”ฉู่เฉินใช้สายตาคุกคามจ้องมองหลินเยว่หรูขณะกล่าว“อะไร? เกิดมาก็ไม่สมดุล? แก...แกรู้ทุกอย่างได้ยังไง?”หลินเยว่หรูไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองขึ้นมาแล้วจริง ๆตั้งแต่เด็ก ลั่วเสี่ยวเทียนก็รูปร่างเล็ก ลั่วเทียนเต๋อและหลินเยว่หรูเห็นแล้วก็วิตกกังวล จึงเชิญแพทย์ชื่อดังมากมายมารักษาลั่วเสี่ยวเทียนหนึ่งในนั้นก็มีหนึ่งในสามผู้ที่มีความชำนาญการระดับประเทศ หมอเทวดาจ้าวเมืองหลงจิง อีกทั้งหมอเทวดาจ้าวยังพูดกับปากว่าอาการของลั่วเสี่ยวเทียนก็คือการที่เกิดมาร่างกายไม่สมดุลแต่ฉู่เฉินยังไม่เคยดูอาการให้ลั่วเสี่ยวเทียน มองออกทุกสิ่งทุกอย่างแค่จากการดูการแข่งขันศิลปะการต่อสู้เพียงอย่างเดียวเหรอ?หลินเยว่หรูชักจะสงสัยในตัวฉู่เฉิน ว่ามีทักษะก
ความรู้สึกที่ซับซ้อนและขัดแย้งเหล่านั้นทำให้ในช่วงเวลานั้นลั่วหัวเอ๋อร์ก็ไม่รู้ว่าควรช่วยใครดีฉู่เฉินยิ้มบาง เหลือบมองลั่วเทียนเต๋อแวบหนึ่งก่อนกล่าวขึ้นว่า “เป็นผู้ชายก็ต้องมีศักดิ์ศรี คนเขาอยู่เป็นม่ายมาถึงสิบสามปีก็ไม่ง่ายเลย”“ถ้าเป็นผม ป่านนี้คงเลี้ยงสัตว์บนหัวคุณไปนานแล้ว คุณยังไม่พอใจอะไรอีก”กล่าวจบ ฉู่เฉินไม่แม้แต่จะปรายตามองลั่วเทียนเต๋ออีก แต่กลับหันไปมองหลินเยว่หรูพร้อมกล่าวว่า “วางใจเถอะครับ ผมเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น ในเมื่อรับปากว่าจะรักษาลูกชายของคุณแล้ว ก็จะทำให้เขากลับมาเป็นเหมือนคนปกติให้ได้”“หืม?”ทันทีที่คำพูดนี้หลุดออกไป ลั่วเทียนเต๋อและหลินเยว่หรูต่างชะงักไปทันที ดูเหมือนว่าคำพูดของฉู่เฉินจะมีนัยแอบแฝงอยู่“ฉู่เฉิน... แก... แกหมายความว่ายังไง? อะไรคือเหมือนคนปกติ?”หลินเยว่หรูเอ่ยถามด้วยไม่สบายใจฉู่เฉินยิ้มพลางกล่าวว่า “คุณนายลั่วเกรงว่าจะยังไม่รู้สินะ ว่าลูกชายของคุณลั่วเสี่ยวเทียนไม่ได้เป็นผู้ชายตั้งแต่เกิด”ซี้ดๆ!เมื่อหลินเยว่หรูได้ยินเช่นนี้ ถึงกับชะงักไปทันทีแต่ไม่นาน หลินเยว่หรูก็หวนรำลึกถึงเรื่องราวต่างๆ ในช่วงสองปีที่ผ่านมา บรรดาคุณหนูจากตระกูล
ฉู่เฉินสำรวจเรือนร่างอันเย้ายวนของหลินเยว่หรู ก่อนจะกวาดตามองใบหน้ารูปไข่ที่ยังคงยังสวยไม่สร่าง ยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วกล่าวว่า “คุณนายลั่ว คุณคงไม่ได้คิดจะสู้กันจนตายไปข้างหนึ่งกับผมจริงๆ หรอกนะ?”“ถุย!”หลินเยว่หรูถ่มน้ำลายอย่างรุนแรง กล่าวว่า “วันนี้ไม่ว่ายังไงก็ต้องเอาคืนฝ่ามือเมื่อกี้ให้ได้!”เธอทั้งอายทั้งโกรธแต่สิ่งที่ทำให้เธอรับไม่ได้ที่สุดก็คือฝ่ามือของฉู่เฉินเมื่อกี้ เหมือนการโยนก้อนหินก้อนใหญ่ลงในสระน้ำที่สงบนิ่ง ทำให้ประกายไฟที่ถูกเก็บไว้ในใจมานานหลายปีลุกโชนขึ้นมาทันทีตอนนี้หลินเยว่หรูโกรธจัด ความรู้สึกที่ทั้งอยาก ทั้งเกลียด และทำอะไรฉู่เฉินไม่ได้นั้น ใกล้จะทำให้เธอคลั่งอยู่แล้ว“ทำไม คุณนายลั่วไม่อยากช่วยลูกชายของคุณแล้วเหรอ?”ฉู่เฉินยกยิ้มมุมปาก ยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะกล่าวต่อ “แม้จะเป็นหญิงวัยกลางคน แต่คุณนายลั่วก็ยังคงสวยโดยธรรมชาติ ทำให้ผู้คนหลงใหล”ซี้ด!เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ลั่วเทียนเต๋อก็รู้สึกแย่มากฉู่เฉินเด็กเลวนี่ ต่อหน้าคนตั้งมากมาย ยังกล้ามาจีบภรรยาของเขา?“เยว่หรู อย่าไปฟังเจ้าเด็กนี่พูดจาเหลวไหลเลย ถ้าไม่ได้จริงๆ เรา... เราก็ส่งลูกไปที่วังเทียนเจี้ยน พวกเ
“ฉันถามแกว่าสามารถรักษาลูกชายของฉันได้ไหม”ฉู่เฉินยิ้มจางและกล่าวว่า “คุณนายลั่วอย่าเข้าใจผิดนะครับ ผมแค่อยากให้คุณเห็นทักษะการแพทย์ของผม ไม่ได้มาเพื่อแก้ไขปัญหาความขัดแย้งของพวกคุณสองสามีภรรยา”“อย่างไรก็ตาม ผมไม่ชอบถูกคนข่มขู่ ตอนนี้คุณจับสาวรับใช้ของผมไว้ แล้วผมจะช่วยได้ยังไง?”เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหลินเยว่หรูก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย แค่นเสียงและผลักต้วนหลิงเสวี่ยไปข้างหน้า ก่อนกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถือว่าแกยังรู้จักคิด ไม่งั้น...”โดยไม่รอให้หลินเยว่หรูกล่าวจบ ฉู่เฉินก็ดึงต้วนหลิงเสวี่ยไว้ข้างหลังและโบกมือขัดจังหวะ “คุณนายลั่ว คุณเข้าใจผิดแล้ว ผมแค่ให้คุณปล่อยสาวรับใช้ของผม แต่ไม่เคยรับปากว่าจะช่วยลูกชายของคุณ”บัดซบ!แม้แต่ลั่วเทียนเต๋อก็เริ่มควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ หลินเยว่หรูยิ่งจ้องตาเขม็ง พร้อมกล่าวเสียงเย็นชา “ไอ้เลวนี่ แก... แกกล้าล้อฉันเล่นงั้นเหรอ!”ฉู่เฉินยิ้มจางและกล่าวว่า “ไม่ๆ ๆ คุณนายเข้าใจผิด ผมแค่หยอกล้อคุณเท่านั้น”ทันทีที่พูดคำเหล่านี้ออกไป แม้แต่บอดีการ์ดของตระกูลลั่วต่างก็สูญเสียความสงบดูเหมือนว่าฉู่เฉินจะไม่เคยโดนสั่งสอนเลยสินะทุกคนในตระกูลลั่ว ใค
อะไรนะ?ใบหน้าสวยของหลินเยว่หรูเย็นชาลงเล็กน้อย ในดวงตาเต็มไปด้วยเจตนาฆ่าอันพลุ่งพล่านเด็กเลวนี่ กล้าดียังไงมาแทะโลมเธอต่อหน้าผู้คน?!“แกคือชู่เฉิน?”หลินเยว่หรูหรี่ดวงตาหงส์จ้ององฉู่เฉินอย่างเย็นชาและเอ่ยถาม“ผมนี่แหละ”ฉู่เฉินเอามือข้างหนึ่งไพล่หลัง ชี้ไปที่ต้วนหลิงเสวี่ยแล้วกล่าวว่า “ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!”“หึ อยากให้ฉันปล่อยเธอก็ไม่ใช่ว่าไม่ได้ แต่แกต้องรักษาลูกชายของฉันให้หายซะก่อน”หลินเยว่หรูแทงกริชไปที่ลำคอหยกขาวของต้วนหลิงเสวี่ยฉู่เฉินขมวดคิ้ว เหลือบมองไปที่ลั่วเทียนเต๋อที่อยู่ด้านหลังหลินเยว่หรูแวบหนึ่ง ครุ่นคิดอยู่นานก่อนจะกล่าวว่า “อาการของเขา ผมทำอะไรไม่ได้ ชะตากรรมกำหนดให้ชีวิตนี้เขาเป็นผู้ชายไม่ได้แล้ว เปลี่ยนเงื่อนไขเถอะ”พู่!เมื่อลั่วเทียนเต๋อได้ยินดังนั้น ก็กระอัดเลือดออกมาคำใหญ่“ไร้สาระ!”หลินเยว่หรูกัดฟันกรอด กวาดสายตามองลั่วเทียนเต๋อ “นั่นคือสามีของฉัน ไม่ใช่ลูกชายของฉัน”ในที่สุด ฉู่เฉินก็พยักหน้าเข้าใจและกล่าว “โอ้ ถ้าเป็นอย่างนั้น ช่วงนี้คุณนายคงเหนื่อยกับการช่วยตัวเองทุกคืน”เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ไม่เพียงแต่ลั่วเทียนเต๋อเท่านั้นที่งุนงง หลินเยว
เจ้าทึ่มค่อยๆ หันศีรษะ หมุนคอไปได้ถึงหนึ่งร้อยแปดสิบองศา จ้องไปที่ฉู่เฉินด้วยสีหน้าไร้อารมณ์แม่งเอ๊ย!ฉู่เฉินรู้สึกแย่ไปหมด ไอ้หมอนี่มันวิปริตชัดๆ!แต่วินาทีต่อมา เพียงเห็นเจ้าทึ่มยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาขนานกับพื้นในทิศทางตรงข้ามและปัดป้องกระบี่ยาวของฉู่เฉินออกไปบ้าเอ๊ย!ไม่ใช่แค่หัวที่หมุนได้หนึ่งร้อยแปดสิบองศา แม้แต่แขนขาทั้งสี่ก็ดูเหมือนจะขยับได้อิสระ นี่มันชวนให้คนหมดคำพูดจริงๆแม่ง พี่ใหญ่นายเก่งรอบด้านจริงๆฉู่เฉินรีบชักกระบี่กลับ ในขณะเดียวกัน ร่างของเขาก็ถอยออกไปสิบกว่าก้าว แต่ยังไม่ทันที่ฉู่เฉินจะตั้งหลักได้ เจ้าทึ่มก็พุ่งมาตรงหน้าฉู่เฉินแล้ว“โฮก!”ในชั่วพริบตาที่เล็บคมกริบราวใบมีดของเจ้าทึ่มพุ่งเข้าใส่ฉู่เฉิน ฉู่เฉินก็เปลี่ยนดาบไปถือมือซ้าย และกลิ่นอายทั่วร่างก็ปะทุออกมาเสียงมังกรคำรามกึกก้องไปทั่วทั้งสี่ทิศ!เพียงเห็นฉู่เฉินซัดหมัดออกไป ราวกับมีชันหลงอยู่บนกำปั้น พุ่งเข้าไปที่กลางอกของเจ้าทึ่มตูม!เมื่อเสียงระเบิดดังขึ้น ร่างของเจ้าทึ่มก็ถูกซัดกระเด็นไปไกลกว่าสิบเมตร หน้าอกถูกเจาะเป็นรูเลือดโปร่งแสงเจ้าทึ่มถึงกับตกตะลึงเขาเป็นผีดิบเลือดคลั่ง ร่างเนื้อโดย
ลั่วเทียนเต๋อตกตะลึงไปเล็กน้อย ก่อนจะเร่งฝีเท้าวิ่งตามออกไปไปพลาง ตะโกนสั่งเสียงดังไปพลาง “เรียกรวมตัวบอดีการ์ดตระกูลลั่ว แล้วไปที่เจียงจงกับฉัน!”สิ้นเสียง บอดีการ์ดตระกูลลั่วนับสิบคนก็พุ่งขึ้นรถตู้ในทันทีรถตู้สีดำสิบกว่าคันมุ่งหน้าตรงสู่เจียงจงอย่างยิ่งใหญ่……ขณะเดียวกัน ฉู่เฉินก็เพิ่งส่งพ่อลูกตระกูลจินออกไป ก่อนจะพาเจ้าทึ่มมาที่ลานกว้างหลังภูเขาตอนนี้ฉู่เฉินทะลวงระดับสร้างรากฐานชั้นเจ็ดแล้ว และยังอยู่ห่างจากการทะลวงผ่านเพียงก้าวเดียว จึงเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง“มา ครั้งนี้เรามาซ้อมกันให้เต็มที่ อย่าได้ออมมือ”ฉู่เฉินมองเจ้าทึ่มด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์“คุณไม่ใช่คู่มือของผม”ดวงตาของเจ้าทึ่มเป็นประกายไฟสีน้ำเงินวูบไหวสองครั้ง ก่อนจะกล่าวเสียงแหบพร่า“ต้องสู้ก่อนถึงจะรู้!”สิ้นเสียง ฉู่เฉินเหยียบพื้นด้วยท่วงท่าเจ็ดดาราแปดทิศ ทั่วร่างถูกห่อหุ้มด้วยกลิ่นอายพลังชีวิตที่ไม่มีวันหมดสิ้น พลังพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง“ไม่มีประโยชน์”เจ้าทึ่มส่ายหัวเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยหมัดตรงพุ่งไปที่ฉู่เฉินอย่างหนักหน่วงตูม!ฉู่เฉินชกสวนกลับไปอย่างแรง แต่แค่หมัดเดียว กลิ่นอายรอบกายของฉู่
“ผู้นำตระกูลลั่ว โปรดอย่าเข้าใจผิด ผม... ผมไม่ได้ล้อเล่นนะครับ แม้แต่อาจารย์ของผมยังพูดว่า คุณฉู่มีทักษะการแพทย์ระดับเทพ เหนือกว่าเขาไม่รู้กี่ระดับ!”“ตราบใดที่คุณฉู่ยอมลงมือ ลูกชายของคุณจะต้องกลับมามีชีวิตใหม่อย่างแน่นอนครับ นอกจากนี้ผมกับครอบครัว ตอนนี้กำลังขึ้นรถไฟไปเมืองหลงจิงแล้ว ผู้นำตระกูลลั่วไม่ต้องเสียเวลาไปตามหาผมที่บ้านหรอกนะครับ!”กล่าวจบ ปี้เหวยก็ตัดสายทิ้งทันทีแม่งเอ๊ย!ไอ้เลวนี่หนีไปแล้วงั้นเหรอ?!เมื่อได้ยินเสียงสัญญาณสายไม่ว่าง ลั่วเทียนเต๋อก็มีความคิดที่จะฆ่าคนขึ้นมา“พ่อคะ หนูก็เคยได้ยินมาว่าทักษะการแพทย์ของฉู่เฉินยอดเยี่ยมมาก หนูจำได้ว่ามีเพื่อนคนหนึ่งเคยพูดถึงคนคนนี้เหมือนกัน”ลั่วหัวเอ๋อร์ขมวดคิ้วเรียวงาม ครุ่นคิดอยู่นาน ทันใดนั้นสายตาก็สว่างวาบขึ้นและกล่าวว่า “ใช่แล้ว เป็นหลินชือหย่า”เมื่อนึกขึ้นได้ ลั่วหัวเอ๋อร์จึงรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาหลินชือหย่าผ่านไปครู่ใหญ่ อีกฝั่งจึงมีเสียงของหลินชือหย่าตอบกลับ “หัวเอ๋อร์? เธอมีเวลาว่างด้วยเหรอ ไม่ใช่ว่ากำลังยุ่งกับการเตรียมงานแต่งหรอกเหรอ?”เมื่อครึ่งปีก่อน ลั่วหัวเอ๋อร์ได้หมั้นหมายกับคุณชายแห่งสำนักหนึ่งบน
“แม่ จะมาอาบน้ำด้วยกันไหม? น้ำร้อนกำลังดีเลย”ในคฤหาสน์ตระกูลหลิ่ว หลิ่วหรูเยียนเปลือยเปล่านั่งอยู่ในอ่างอาบน้ำ กำลังพูดกับหลิ่วชิงเหอที่สวมชุดนอนลายลูกไม้อยู่หน้าประตู“จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ ลูกอาบก่อนเลย” หลิ่วชิงเหอรับโทรศัพท์ หันไปตอบลูกจากนั้นเดินออกจากห้องน้ำหลิ่วหรูเยียนหันไปมองฉู่เฉินในถังยาข้างๆ ที่โผล่ให้เห็นแค่ศีรษะ“มองอะไร! ถ้ายังมองอีก ฉันจะควักลูกตาแกออกมาให้หมากิน!” หลิ่วหรูเยียนลุกขึ้นจากอ่างน้ำ พูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโสเธอไม่ได้ปกปิดร่างกายขาวนวลราวหิมะและหน้าอกที่ใหญ่โตของตัวเองแม้แต่น้อย ยืนโชว์ให้ฉู่เฉินเห็นกับตา“เพียะ!”หลิ่วหรูเยียนสะบัดฝ่ามือตบลงที่แผลเป็นบนใบหน้าของฉู่เฉิน “ยังกล้ามองอีก! ไอ้ขันที เดี๋ยวฉันจะควักตาสุนัขของแกออกมาเลยนี่!”ฉู่เฉินขบฟันแน่น จ้องมองหญิงสาวงดงามที่อยู่ตรงหน้า พูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำ “หลิ่วหรูเยียน ต้องมีสักวันที่ฉันเหยียบพวกเธอสองแม่ลูกให้จมดิน! และชิงทุกอย่างที่เป็นของตระกูลฉู่ฉันคืนมา!”“แกกำลังฝันอะไรอยู่? แกก็เป็นแค่สมุนไพรมนุษย์ให้ฉันกับแม่ แขนขาก็ถูกตีหักไปหมดแล้ว ยังจะเอาอะไรมาชิงกลับไปอีก?”หลิ่วหรูเยียนหัวเราะด้วยคว...
Mga Comments