Share

บทที่ 8

Author: กระจอก
last update Last Updated: 2024-07-17 17:42:20
สิ้นเสียง สองคนที่อยู่ในห้องนอนหันขวับไปทางฉู่เฉินและกู้รั่วเสวี่ยที่กำลังเดินเข้ามา

ซุนเซี่ยวเหรินหน้าคล้ำทันที เขาตำหนิอย่างไม่พอใจสุดๆ “เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม! พูดจาเหลวไหลอะไรของเธอ! นี่เธอกำลังตั้งคำถามกับทักษะทางการแพทย์ของฉันงั้นรึ หรือว่าสงสัยในตัวยาเม็ดนี้? เธอรู้รึเปล่าว่าฉันเป็นใคร!”

ซุนเซี่ยวเหรินไม่สบอารมณ์อย่างมาก

เด็กเปรตนี่โผล่มาจากไหน ถึงได้กล้าเข้ามาตะคอกเขาอย่างนี้

กินยาอายุวัฒนะในมือเขา แล้วผู้ป่วยจะตายงั้นรึ?

เหลวไหลทั้งเพ!

ยาอายุวัฒนะเม็ดนี้เขาศึกษามาหลายวันแล้ว มันคือยาบำรุงชั้นดี!

ชายวัยกลางคนที่อยู่ข้างๆ ใบหน้าสี่เหลี่ยมเย็นชาแข็งกร้าว สายตาเคร่งขรึม เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย จ้องฉู่เฉินแล้วตวาดเสียงต่ำ “เธอเป็นใคร? ใครให้เธอบุกเข้ามาที่นี่? ไสหัวออกไป! อย่ามาขัดขวางการรักษาของภรรยาฉัน!”

“คุณพ่อ เขาชื่อฉู่เฉินค่ะ เป็นหมอที่หนูพากลับมาเอง วิชาแพทย์ของเขาร้ายกาจมาก แม้แต่โรคกายเย็นของหนูเขาก็รักษาได้” กู้รั่วเสวี่ยรีบเข้ามาอธิบาย

ชายวัยกลางคนได้ยินก็ตะลึง “ลูกว่าไงนะ? เขารักษาโรคกายเย็นของลูกได้เหรอ? รั่วเสวี่ย ลูกอย่าโกหกพ่อนะ”

กู้เหวินไห่ พ่อของกู้รั่วเสวี่ย ผู้นำตระกูลกู้คนปัจจุบัน

“ค่ะ” กู้รั่วเสวี่ยพยักหน้า

กู้เหวินไห่ถึงกับต้องมองฉู่เฉินใหม่ เขาถามว่า “เธอรักษาโรคกายเย็นของลูกสาวฉันได้จริงเหรอ?”

“เรื่องนี้…”

ฉู่เฉินกระอักกระอ่วนและลังเลเล็กน้อย เขาครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนตอบว่า “ที่จริง ก็ไม่เชิงว่ารักษาหายแล้ว ยังต้องรักษาต่ออีกหลายครั้งครับ”

พูดจบ กู้รั่วเสวี่ยที่อยู่ข้างๆ พลันหน้าแดง ในสมองมีภาพค่ำคืนสุดบ้าคลั่งผุดขึ้นมาอีกครั้ง

ยังต้องรักษาอีกหลายครั้ง?

ก็หมายความว่า เธอต้องมีค่ำคืนสุดบ้าคลั่งกับเขาอีกหลายคืน…

‘ว้ายๆๆ กู้รั่วเสวี่ย เธอกำลังคิดบ้าๆ อะไรของเธออยู่เนี่ย?’ กู้รั่วเสวี่ยแอบด่าตัวเองในใจ

เธอเป็นบ้าไปแล้ว

วันนี้ทั้งวัน สมองเอาแต่คิดเรื่องน่าอายพวกนั้นไม่หยุด

“ฮ่าๆๆ! ผู้นำตระกูลกู้ คุณอย่าไปฟังเด็กคนนี้พูดจาส่งเดช โรคกายเย็นไม่ได้รักษาง่ายขนาดนั้น ผมกล้ารับประกันได้เลยว่าคุณหนูกู้ต้องโดนหลอกแน่ๆ” ซุนเซี่ยวเหรินที่อยู่ข้างๆ หัวเราะถากถาง

กู้รั่วเสวี่ยไม่พอใจ รีบโต้กลับด้วยเหตุผล “หมอเทวดาซุน ฉันจะไม่รู้เชียวเหรอว่าเขาหลอกฉันอยู่หรือเปล่า?”

“โรคกายเย็นของฉันดีขึ้นเจ็ดแปดส่วนแล้วจริงๆ!”

“งั้นเหรอ? อย่างนั้นคุณหนูกู้บอกได้หรือไม่ว่าเจ้าเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมคนนี้รักษาโรคกายเย็นของคุณหนูยังไง พอดีเลย ผมจะได้เรียนรู้ไปด้วย” ซุนเซี่ยวเหรินลูบหนวด พลางเอ่ยอย่างดูแคลนเต็มที่

“ฉัน…” กู้รั่วเสวี่ยสีหน้าประดักประเดิด

จะให้พูดออกไปได้ยังไงล่ะ หรือจะให้เธอพูดออกไปต่อหน้าพ่อ ว่าลูกสาวของเขานอนกับคนไม่รู้หัวนอนปลายเท้า

หนำซ้ำยังต้องบอกว่านอนด้วยกันครั้งเดียว โรคกายเย็นก็ดีขึ้นถึงเจ็ดแปดส่วนแล้ว?

พูดออกไป ใครจะเชื่อ

“ทำไม คุณหนูกู้พูดไม่ออกเหรอ?” ซุนเซี่ยวเหรินหัวเราะในลำคอ แววตาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน

“ยังไงซะ ฉันก็ทดสอบวิชาแพทย์ของฉู่เฉินมาแล้ว ร้ายกาจมากจริงๆ! คุณพ่อ…” กู้รั่วเสวี่ยรีบร้อนกล่าว

“พอได้แล้ว! เหลวไหลสิ้นดี! รีบพาเด็กนี่ไสหัวออกไป! ที่นี่มีแค่หมอเทวดาซุนกับยาอายุวัฒนะที่ตระกูลหลิ่วมอบให้มาก็เพียงพอแล้ว!” กู้เหวินไห่เอ่ยเสียงเย็น กลัวว่าจะรบกวนเวลาซุนเซี่ยวเหรินในการรักษาโรคให้ภรรยาของเขา

ซุนเซี่ยวเหริน เขาเป็นถึงหมอเทวดาในเจียงจงชียวนะ!

หลิ่นหรูเยียนจากตระกูลหลิ่วก็ช่างมีน้ำใจ ไม่นึกว่าจะเชิญเขามาได้

กู้รั่วเสวี่ยยังอยากจะค้าน แต่เพียงสายตาเดียวของกู้เหวินไห่ก็ทำให้เธอเงียบ เขายื่นคำขาด “ออกไปเดี๋ยวนี้!”

ฉู่เฉินหัวเราะหยัน พูดอย่างไม่พอใจว่า “ในเมื่อผู้นำตระกูลกู้ไม่เชื่อ งั้นก็ช่างเถอะ แต่ขอเตือนด้วยความหวังดี ยาอายุวัฒนะในมือเขา ถ้าเอาให้ผู้ป่วยกิน ไม่เกินห้านาที ภรรยาของคุณต้องกระอักเลือดหมดสติ มีอันตรายถึงชีวิตแน่นอน!”

“แล้วก็มีแค่ผมคนเดียวเท่านั้น ที่รู้ว่าจะแก้พิษยังไง”

“ถึงตอนนั้นพวกคุณอย่ามาขอร้องผมก็แล้วกัน!”

พูดจบ ฉู่เฉินหมุนตัวเดินจากไปอย่างไม่พอใจ

ถ้าไม่ใช่ว่าเห็นแก่หน้ากู้รั่วเสวี่ย เขาก็ขี้คร้านจะมา มาแล้วต้องโดนด่าไม่เหลือชิ้นดีอย่างนี้อีก

กู้เหวินไห่ได้ยินก็ยิ้มเย็น พูดอย่างดูแคลนว่า “ขอร้องเธอ? เจ้าหนู เธอประเมินตัวเองสูงเกินไปหรือเปล่า!”

“มีหมอเทวดาซุนอยู่ทั้งคน ฉันยังต้องขอร้องเธออีก?”

“ในเมื่อเป็นอย่างนี้ เธอกล้าพนันกับฉันไหม?”

“พนันอะไร?” ฉู่เฉินกำลังจะออกไป พอได้ยินก็หันกลับมาถามยิ้มๆ

กู้เหวินไห่จ้องฉู่เฉินด้วยแววตาคมกริบ ก่อนเอ่ยเสียงเย็นว่า “พนันในสิ่งที่เธอพูดเมื่อกี้ไงล่ะ ถ้าภรรยาฉันกินยานี้แล้วกระอักเลือดหมดสติจริง ฉันกู้เหวินเสวี่ยไม่เพียงจะคุกเข่าขอร้องเธอให้ช่วย แต่จะยอมยกลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนคนนี้ของฉันให้เธอทันที!”

“แต่ ถ้าภรรยาของฉันกินยานี้แล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้น เจ้าหนู วันนี้ถ้าเธอคิดจะออกไปจากที่นี่ ต้องตัดแขนตัดขาเสียก่อน!”

“เป็นยังไง กล้าพนันไหมล่ะ?”

ฉู่เฉินฟังจบก็ยิ้มอย่างไม่ยี่หระ หันไปมองกู้รั่วเสวี่ยที่ตอนนี้กำลังหน้าแดงเหมือนลูกแอปเปิล ก่อนรับคำท้าว่า “ได้! วันนี้ ลูกสาวสุดที่รักของคุณ ผมฉู่เฉินจะขอรับไว้และนะ!”

พูดจบ ฉู่เฉินหมุนตัวเดินออกไป

กู้รั่วเสวี่ยเห็นอย่างนั้นก็รีบเดินตามไป ก่อนจะขอโทษอย่างรู้สึกผิด “คุณฉู่ ฉันต้องขอโทษคุณด้วยนะ คุณพ่อก็เป็นอย่างนี้…”

“คุณกู้ คุณไม่ต้องขอโทษ ยังไงซะสภาพของผม เป็นใครก็คงไม่เชื่อหรอกว่าผมมีวิชาแพทย์” ฉู่เฉินยิ้มเรียบๆ “จริงสิ คุณอย่าเรียกผมว่าคุณฉู่เลย เรียกผมว่าฉู่เฉินก็พอ”

“ได้” กู้รั่วเสวี่ยยิ้มหวาน “งั้น คุณเรียกฉันว่ารั่วเสวี่ยก็พอ”

“นี่มัน…” ฉู่เฉินกระอักกระอ่วน

เรียกรั่วเสวี่ย จะฟังดูใกล้ชิดเกินไปหรือไม่

แต่พอนึกถึงเรื่องที่เมื่อคืนทั้งสองยังกอดกันกลม และพลิกไปพลิกมาด้วยร่างกายอันเปลือยเปล่า ถ้าจะเรียกว่ารั่วเสวี่ย ก็ดูเหมือนไม่เกินไป

ถ้าจำไม่ผิด เมื่อคืนกู้รั่วเสวี่ยเรียกเขาว่า ‘ที่รัก’ ตั้งหลายครั้ง มานึกดูตอนนี้ ฉู่เฉินอดรู้สึกอ่อนเรี่ยวอ่อนแรงไม่ได้ เลือดร้อนๆ เริ่มกระฉูดอีกครั้ง

“ฉันพาคุณไปพักผ่อนที่ห้องรับรองข้างๆ ครู่หนึ่งก่อน” กู้รั่วเสวี่ยพาฉู่เฉินไปพักที่ห้องรับรองด้านข้าง

เพิ่งจะนั่งลง เธอก็ถามอย่างไม่รีรอ “ฉู่เฉิน เมื่อกี้คุณบอกว่าถ้าแม่ของฉันกินยานั่นแล้วจะกระอักเลือดหมดสติ มีอันตรายถึงชีวิต เป็นเรื่องจริงเหรอ?”

“ใช่” ฉู่เฉินพยักหน้า

ยาอายุวัฒนะนั่น ก็คือยาที่ได้จากการแช่ตัวของเขา แล้วเอามาทำเป็นยาไม่ใช่หรือไง

หากไม่ได้ได้ผ่านการปรับหรือผสมผสานฤทธิ์ยาของมันให้ดี สำหรับคนธรรมดาก็ไม่ต่างอะไรจากยาพิษ!

“งั้นจะทำยังไงดีล่ะ?” กู้รั่วเสวี่ยร้อนใจ ขอบตาแดงผ่าว

ฉู่เฉินพูดเสียงเรียบ “ไม่ต้องห่วง ยังมีผมอยู่ เชื่อผมนะ อีกเดี๋ยวพวกพ่อคุณจะออกมาขอร้องผม”

ขณะเดียวกัน ที่ห้องรับรองอีกด้าน หลิ่วหรูเยียนกำลังรออย่างกระวนกระวาย จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงสนทนาที่ดังมาจากห้องข้างๆ

“คนข้างๆ นี่ใครน่ะ?” หลิ่วหรูเยียนหันไปถามพ่อบ้าน

พ่อบ้านยิ้มตอบ “คุณหนูของเราครับ”

“คุณหนูกู้?” หลิ่วหรูเยียนตะลึง ดูหน้าตาตื่นเต้นมาก!

เธอเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของตระกูลกู้ คนที่ใครๆ ในวงการทั้งมีเงินและอำนาจต่างก็ต้องการผูกมิตรด้วย

“ฉันขอไปพบหน่อยได้ไหม?” หลิ่วหรูเยียนรีบเอ่ย

พ่อบ้านส่ายหน้า “ตอนนี้ยังไม่ได้ครับ คุณหนูอยู่กับเพื่อนของเธอ”

“เพื่อน? ใครเหรอ?” หลิ่วหรูเยียนถาม

เพื่อนของกู้รั่วเสวี่ย ต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอน!

ถ้าเธอผูกมิตรไว้ได้ อนาคตของเธอต้องพัฒนาอย่างก้าวกระโดดแน่ๆ

“ไม่สะดวกให้ข้อมูลครับ” พ่อบ้านยิ้มและตอบเรียบๆ

หลิ่วหรูเยียนได้ยินก็ผิดหวัง แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก

ก็ไม่แปลก ฐานะของเธอยังไม่ถึงระดับที่กู้รั่วเสวี่ยจะมาคลุกคลีด้วย

แต่หลิ่วหรูเยียนเชื่อว่า ตั้งแต่คืนพรุ่งนี้เป็นต้นไป ขอแค่ยาอายุวัฒนะเป็นที่รู้จัก ฐานะของเธอในเจียงจงจะต้องไร้ที่เปรียบอย่างแน่นอน!

ถึงตอนนั้นค่อยทำความรู้จักกับคุณหนูกู้ก็ยังไม่สายไป

ในห้องนอน

กู้เหวินไห่รีบขอโทษขอโพย “หมอเทวดาซุน ขายหน้าแล้ว ลูกสาวผมไม่รู้ความ เห็นแม่ป่วยหนักก็ร้อนใจหาหมอมาส่งเดช คงถูกหลอกเข้าให้แล้ว คุณช่วยรีบป้อนยาให้ภรรยาของผมเถอะครับ”

“ได้ครับ” ซุนเซี่ยนเหรินรับคำ ก่อนจะหยิบยาอายุวัฒนะออกจากกล่องผ้าไหม ยัดใส่ปากของหญิงสาวที่นอนอยู่บนเตียง จากนั้นก็ใช้น้ำอุ่นเพื่อให้เธอกลืนยาลงไป

ผ่านไปไม่นาน หญิงสาวค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา

“ฟื้นแล้ว! ฟื้นแล้ว! ดีเหลือเกิน! ยาอายุวัฒนะนี่ร้ายกาจจริงๆ!” กู้เหวินไห่เห็นดังนั้นก็ลิงโลด

เพื่อรักษาโรคนี้ของภรรยาเขา กู้เหวินไห่เชิญหมอที่มีชื่อเสียงมาแล้วทั่วทิศ ค้นหาสมุนไพรและเทียบยามากมาย แต่ก็ยังไร้ผล คิดไม่ถึงว่าวันนี้หลิ่วหรูเยียนแห่งตระกูลหลิ่วจะมอบยานี้มาให้ เยี่ยมยอดมาก!

“หมอเทวดาซุนสมแล้วที่เป็นหมอเทวดาแห่งเจียงจง ยานี่ร้ายกาจอย่างที่คิดจริงๆ นับตั้งแต่นี้ คุณคือแขกคนสำคัญของตระกูลกู้เรา!”

กู้เหวินไห่กล่าวอย่างซาบซึ้ง

ซุนเซี่ยวเหรินโบกมือ “ผู้นำตระกูลกู้กล่าวหนักเกินไปแล้ว ที่จริง เป็นเพราะยาอายุวัฒนะของคุณหลิ่วหรูเยียนจากตระกูลหลิ่วร้ายกาจมากกว่าครับ!”

กู้เหวินไห่พยักหน้าอย่างหนักแน่น “ใช่ครับ ตระกูลหลิ่ว ผมจะจำไว้”

ขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน จู่ๆ ภรรยาของกู้เหวินไห่ที่เพิ่งฟื้นก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว ก่อนจะกระอักเลือดสีดำคำใหญ่ออกมา จากนั้นก็หมดสติไป!

“ที่รัก ที่รัก…”

กู้เหวินไห่ร้อนใจ เขาพูดอย่างกระวนกระวาย “หมอเทวดาซุน นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน? คุณรีบมาดูเร็วเข้า!”

ซุนเซี่ยวเหรินเองก็ตะลึงค้างเช่นกัน เหงื่อไหลท่วมหัว รีบรุดเข้าไปตรวจชีพจร ก่อนที่เขาจะหน้าซีดเหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่าง “นะ นะ นี่ ชีพจรนี่มัน ทำไมถึงวุ่นวายขนาดนี้?”

นี่มันสัญญาณของคนใกล้ตายแล้วนี่!

ซุนเซี่ยวเหรินหน้าซีดเผือดทันใด

“หมอเทวดาซุน เป็นยังไงบ้าง? ภรรยาผมเป็นอะไรรึเปล่า?” กู้เหวินไห่ถามอย่างร้อนรน

ซุนเซี่ยวเหรินตอบอย่างแตกตื่นว่า “ผู้นำตระกูลกู้ โปรดอภัยที่ผมไร้ความสามารถ คุณเตรียมจัดงานศพเถอะครับ”

“เพียะ!” กู้เหวินไห่ได้ยินก็สะบัดฝ่ามือใหญ่ใส่ซุนเซี่ยวเหรินจนล้มลงไป ก่อนจะคำราม “ไอ้แก่! ถ้าเมียฉันเป็นอะไรไป ฉันจะฆ่าแก!”

“รักษา! รีบหาทางรักษาเดี๋ยวนี้!”

ซุนเซี่ยวเหรินตกใจสติหลุด ร่างกายสั่นเทิ้ม พูดด้วยความหวาดกลัวว่า “ผู้นำตระกูลกู้ ผมรักษาไม่ได้จริงๆ ดูสภาพคุณผู้หญิงแล้ว น่าจะถูกพิษ…”

ทันใดนั้น ซุนเซี่ยวเหรินนึกขึ้นมาได้ รีบตะโกนบอก “ใช่แล้ว! เจ้าหนูเมื่อกี้ เขาอาจจะมีวิธีก็ได้!”

กู้เหวินไห่สั่นไปทั้งตัว เขาพลันนึกถึงคำพูดของฉู่เฉิน

อาการป่วย เป็นอย่างที่เขาพูดไว้จริงๆ!

ครั้นหันไปมองภรรยาที่หมดสติอยู่บนเตียง กู้เหวินไห่ไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบพุ่งตัวออกจากห้องนอน

ในห้องรับรอง ฉู่เฉินกำลังดื่มชา กู้เหวินไห่รีบพรวดพราดเข้ามา ประสานมือแล้วกล่าวว่า “พ่อหนุ่มน้อยผู้นี้ ได้โปรดยื่นมือช่วยชีวิตภรรยาของฉันด้วยเถอะ”

ฉู่เฉินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ได้ ข้อแรก คุกเข่าขอร้องผม ข้อสอง ยกลูกสาวของคุณให้ผม นี่เป็นสิ่งที่ผู้นำตระกูลกู้เพิ่งพูดกับปากตัวเองเมื่อกี้”

Related chapters

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 9

    สิ้นเสียงของฉู่เฉิน ทั่วทั้งห้องรับรองเงียบสงัดทุกคนเงียบเป็นเป่าสาก!พวงแก้มของกู้รั่วเสวี่ยแดงเรื่อฉู่เฉินคิดจะให้พ่อของเธอยกเธอให้เขาจริงๆเธอยังไม่ทันได้เตรียมใจเลยนะกู้เหวินไห่เองก็หน้าดำคร่ำเครียด เขาลังเลอยู่นานมากฉู่เฉินพูดขึ้น “ผู้นำตระกูลกู้ อย่าลังเลเลย คุณเหลือเวลาไม่มากแล้วนะ”“ผมขอบอกคุณชัดๆ ตรงนี้เลยว่า บนโลกนี้ คนที่ช่วยภรรยาคุณได้ มีแค่ผมฉู่เฉินคนเดียวเท่านั้น!”กู้เหวินไห่กัดฟัน เขาไม่ลังเลอีกต่อไป คุกเข่าลงบนพื้นเสียงดังตุบ ก่อนจะอ้อนวอนว่า “คุณฉู่ ก่อนหน้านี้เป็นเพราะผมเลอะเลือน ได้โปรดช่วยชีวิตภรรยาของผมด้วย”“ขอแค่ช่วยภรรยาของผมได้ ผมยอมยกลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนให้คุณ”“คุณพ่อ…” กู้รั่วเสวี่ยพึมพำเรียกพ่อของเธออย่างกระมิดกระเมี้ยนฉู่เฉินวางแก้วชา และยิ้มตอบเล็กน้อย “ได้ เห็นแก่หน้ารั่วเสวี่ย ผมจะช่วยเอง ลุกขึ้นเถอะครับ”กล่าวจบ ฉู่เฉินลุกเดินไปทางห้องนอนกู้เหวินไห่เดินตามไปติดๆกู้รั่วเสวี่ยก็รีบตามไปด้วยเช่นกัน เธอถามว่า “คุณพ่อ เมื่อกี้คุณพ่อพูดเล่นใช่ไหมคะ?”กู้เหวินไห่ตัดบททันที “เอาล่ะ ไม่ต้องพูดแล้ว ถ้าเขาช่วยแม่ของลูกได้จริง ก็แสดงว่าเจ้าห

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 10

    ด้านหนึ่ง หลังจากที่ฉู่เฉินออกจากคฤหาสน์ตระกูลกู้ ก็มุ่งไปยังบ้านใหญ่ของตระกูลฉู่ครั้นเห็นบ้านใหญ่ตระกูลฉู่ในสภาพซอมซ่อ บวกกับกลิ่นอับชื้นที่เกิดจากไม้เน่าลอยมาแตะจมูก ฉู่เฉินอดทอดถอนใจไม่ได้บ้านหลังใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า เต็มไปด้วยความทรงจำวัยเด็กของฉู่เฉินตั้งแต่ที่พ่อแม่หายตัวไป ฉู่เฉินก็แอบสืบอย่างลับๆ มาตลอด หลักฐานทั้งหมดชี้ไปที่แม่บุญธรรมของเขา หลิ่วชิงเหอ!ในตอนที่ฉู่เฉินตั้งใจจะโจมตีหลิ่วชิงเหอ เขาก็ถูกลอยแพเสียก่อน! จากนั้น เรื่องราวก็เป็นอย่างที่เกิดขึ้นมาตลอดสามปีที่ผ่านมา เขาถูกสองแม่ลูกขังไว้ในห้องอาบน้ำของคฤหาสน์ เพียงแวบเดียว เขาก็ถูกทรมานมานานถึงสามปีเต็ม!“หลิ่วชิงเหอ หวังว่าเรื่องที่พ่อกับแม่ฉันหายตัวไปจะไม่เกี่ยวกับเธอนะ! ถ้าฉันสืบเจอว่าเป็นลูกไม้สกปรกของเธอ ฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่!”ฉู่เฉินพูดอย่างเย็นชา ในดวงตาตาสุกใสสะท้อนแววเย็นยะเยือกไปถึงกระดูกฉู่เฉินเก็บกวาดบ้านอย่างง่ายๆ จากนั้นก็ตั้งป้ายวิญญาณสองป้ายไว้ในบ้านให้พ่อแม่ของเขาผ่านมาหลายปีแล้ว พ่อกับแม่อาจไม่มีชีวิตอยู่แล้วก็ได้ ในฐานะลูกชาย เขาควรกราบไหว้หลังจากคำนับสามครั้ง ฉู่เฉินจัดการทำความสะอา

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 11

    “โอ๊ย! สารเลว! แกปล่อยฉันนะ! แกกล้าทำเรื่องน่าขยะแขยงเช่นนี้กับฉัน ฉันจะฆ่าแกแน่นอน!” ป้าอู๋ร้องออกมาด้วยความตกใจเธอคิดไม่ถึงว่า ฉู่เฉินจะกล้าลงมือกับเธอเช่นนี้เจ้าคนสารเลว!โครม...หลังจากนั้นเสียงเสื้อผ้าฉีกขาดดังขึ้นมาจากห้อง พร้อมทั้งเสียงร้องขอชีวิตของป้าอู๋“ฉู่เฉิน อย่า ฉันขอร้องเจ้าล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ”อย่างไรก็ตาม หลังจากขอความเมตตาอยู่ครู่หนึ่ง ก็เกิดเสียงต่อสู้ขึ้นมาเป็นระยะ และในช่วงท้ายของการขอความเมตตาของป้าอู๋ ก็กลายเป็นเสียงครวญครางที่ส่งเสียงดังราวกับอารมณ์เร่าร้อนที่ถูกกักเก็บไว้ 20 กว่าปี แค่ครู่เดียวก็ปลดปล่อยออกมา!หนึ่งชั่วโมงผ่านไป ฉู่เฉินเดินออกมาด้วยหน้าระรื่นพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า “หากไม่ใช่เพราะป้า ผมคงไม่มีโอกาสอย่างนี้ ดังนั้นวันนี้ผมจะปล่อยป้าไปแล้วกัน รีบไสหัวไปซะ!”ภายในห้องป้าอู๋นอนร่างเปลือยเปล่าอยู่ที่พื้น เสื้อผ้าถูกฉีกไม่เป็นชิ้นดี ร่างกายเต็มไปด้วยรอยเขี้ยว โดยเฉพาะบั้นท้ายที่เธอภาคภูมิใจนั้นเต็มไปด้วยรอยฝ่ามือ!เธอกัดฟันโกรธ เต็มไปด้วยความเคียดแค้น“ไอ้เดรัจฉาน! แกรังแกฉันแบบนี้ ฉันไม่ยอมปล่อยแกไปแน่!”ป้าอู๋สบถออกมารุนแรง ฝืนร่างกายล

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 12

    เฉาถิงถิงล้มลงไปที่พื้น เสื้อผ้ายับยู่ยี่ไปหมด ใบหน้าแดงก่ำ เจ็บไปทั่วทั้งร่างกาย“แกเป็นใคร? กล้าลงมือตีฉัน!” เฉาถิงถิงงุนงง หลังจากนั้นถึงจะก่นด่าด้วยคำหยาบคายขึ้นมาฉู่เฉินพูดขึ้นมาอย่างเย็นชาว่า “ผมก็คือคนที่คุณพร่ำปากว่าเป็นฉู่เฉินไอ้ผีไง”ฉู่เฉิน?เฉาถิงถิงตกใจ หลิวเฉียงที่ล้มอยู่กับพื้นก็ตะลึง รีบลุกขึ้นมา จ้องเขม็งไปที่ฉู่เฉิน พร้อมพูดขึ้นอย่างตื่นเต้นว่า “คุณคือพี่เฉินเหรอ? คุณเป็นพี่เฉินจริงๆ ใช่ไหม! พี่ยังไม่ตาย ดีจริงๆ ...”ฉู่เฉินยิ้ม และตบไหล่ของหลิวเฉียงที่กำลังเช็ดน้ำตาและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันเอง”“ฉู่เฉินเหรอ? แกไม่ตายจริงๆ ด้วย!” เฉาถิงถิงร้องออกมาด้วยความตกใจ หลังจากนั้นใช้สายตาชั่วร้ายจ้องมองไปที่เขา พูดอย่างเย็นชาว่า “กล้าตีฉันเหรอ? แกเชื่อไหมว่าวันนี้ฉันจะทำให้พวกแกสองตัวรู้สำนึกถึงสิ่งที่พวกแกทำ!”ฉู่เฉินได้ยินเช่นนั้น พร้อมพูดขึ้นมาอย่างเย็นชาว่า “งั้นเหรอ? งั้นผมก็ขอลองดูสักตั้ง ลองดูซิว่าคุณจะทำให้ผมสำนึกได้ไหม!”หลิวเฉียงได้ยินเช่นนี้ ในใจอึ้งไปหมด รีบรุดเข้าไปห้าม พูดพร้อมกับรั้งฉู่เฉินว่า “พี่เฉิน ช่างมันเถอะ พวกเราไปกันเถอะ”ฉู่เฉินกวาดสายต

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 13

    “ที่รัก! จัดการมัน รีบจัดการมันสิคะ!”เฉาถิงถิงพูดคะยั้นคะยออยู่ข้างๆ เธอหวังแต่เพียงว่าจ้าวหู่จะบดขยี้ฉู่เฉินและหลิวเฉียงลงไปที่พื้นทันที!จ้าวหู่ทำราวกับไม่ได้ยิน รีบวิ่งไปข้างหน้า โค้งตัวลงไป “คุณคือคุณฉู่ ฉู่เฉินใช่ไหมครับ?”ฉู่เฉินเงยหน้าขึ้นมา ขมวดคิ้ว พยักหน้าตอบ “ใช่”“แหมๆ คุณฉู่จริงด้วย สวัสดีครับๆ ผมชื่อจ้าวหู่ เป็นผู้จัดการร้านอาหารร้านนี้ ขอโทษที่ไม่ได้มาต้อนรับนะครับๆ”จ้าวหู่มีท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่นับถือและประจบประแจงภาพนี้ทำให้ฉู่เฉินงุนงงเล็กน้อยหลิวเฉียงก็เช่นกันคนที่ตกตะลึงและสับสนที่สุดคือเฉาถิงถิง“ที่รัก คุณทำอะไรเนี่ย? คุณฉู่อะไรกัน? คุณบ้าไปแล้วเหรอ? เขาคือไอ้คนเหลือขอที่ตบตีฉันเมื่อกี้นะคะ! คุณรีบจัดการมันสิ!”เฉาถิงถิงพูดอย่างร้อนรน กระทืบเท้า หน้าอกใหญ่และอวบอิ่ม ก็สั่นขึ้นลงทันที“เพียะ!”เป็นผลให้จ้าวหู่หันหลังกลับมาไปและตบเข้าไปที่หน้าเฉาถิงถิง และดุว่า “อวดดี! ไอ้คนเหลือขอเหรอ? เขาคือคนที่ผมบอกคุณว่าเป็นคนใหญ่คนโตที่แม้แต่ผู้นำตระกูลกู้ยังต้องเคารพ!”“ฉู่เฉิน คุณฉู่!”“คุณยังไม่รีบมาขอโทษคุณฉู่อีก!”จ

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 14

    ฉู่เฉินหัวเราะอย่างนึกสนุกและพูดว่า “ผู้จัดการจ้าวไม่เชื่อที่ผมพูดเหรอ?"คิ้วของจ้าวหู่ขมวดมุ่น ฉู่เฉินยังคงพูดต่อว่า “ตอนนี้ผู้จัดการจ้าวอายุสี่สิบแล้วใช่ไหมครับ หลายปีมานี้ที่มีลูกไม่สำเร็จ ไม่เคยสงสัยตัวเองเหรอ?”“หากคุณไม่เชื่อ ก็ลองไปตรวจที่โรงพยาบาลดูได้”“เมื่อถึงเวลานั้น เด็กในท้องใช่หรือไม่ใช่ลูกของคุณ ผมว่าคุณน่าจะเข้าใจเองนะครับ”จ้าวหู่ได้ยินดังนั้น สีหน้าเคร่งขรึมพร้อมกัดฟันพูดว่า “ได้! หวังว่าที่คุณฉู่พูดจะถูกต้องนะครับ หากผมไม่ได้มีปัญหาจริงๆ ล่ะก็ คุณฉู่ต้องคิดผลลัพธ์ให้ดีนะครับ!”พูดเสร็จ จ้าวหู่ก็หมุนตัวออกไปจากร้านอาหารเฉาถิงถิงเมื่อเห็นเช่นนี้ก็ร้อนรนขึ้นมารั้งจ้าวหู่ “ที่รัก ไม่งั้นก็ช่างมันเถอะ ให้พวกเขาไปเถอะค่ะ”จ้าวหู่คิ้วขมวดอีกครั้ง เห็นท่าทางลุกลี้ลุกลนของเฉาถิงถิง ในใจเริ่มเกิดความสงสัยขึ้นมา“ไม่ได้ พวกเขาลบหลู่ผมได้ แต่จะมาลบหลู่ลูกของผมจ้าวหู่ไม่ได้!” จ้าวหู่พูดอย่างเย็นชา เดินหันหลังออกไป มุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด เพื่อทำการตรวจ หลังผลตรวจออกมา สีหน้าของจ้าวหู่ก็มืดมนขั้นสุด!ทั้งร่างกายเต็มไปด้วยรังสีอำมหิต!หลังจากนั้นเขาก

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 15

    ฉู่เฉินนั่งขัดสมาธิ จนถึงช่วงเวลาเย็นของอีกวันหนึ่งฉู่เฉินลืมตาขึ้นมา พรูลมหายใจหยาบแล้วก็กำหมัด รู้สึกว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลัง!จากนั้นฉู่เฉินก็ยืนขึ้น เพียงก้าวออกไปก็เคลื่อนตัวไปด้านข้างสองเมตร!เป็นความเร็วที่รวดเร็วมาก!จากนั้นเขาก็ต่อยออกไป และเสียงที่ทะลุผ่านอากาศก็ทำให้ได้ยินเสียงอึกทึกกำแพงที่อยู่ห่างออกไปหลายเมตร ภายใต้การโจมตีของหมัด ก็พังทลายเป็นราบกองแข็งแกร่ง!ฉู่เฉินดีอกดีใจ!ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ เหตุใดจึงต้องกังวลว่าจะไม่สามารถโล่นแล่นในเจียงจงได้!หลิ่วชิงเหอ หลิ่วหรูเยียน พวกเธอรอก่อนเถอะ ฉันจะแก้แค้นพวกเธอให้สาสมฉู่ซื่อกรุ๊ปก็จะกลับมาอยู่ในมือของฉู่เฉินอีกครั้งถอนหายใจออกมา ฉู่เฉินรับโทรศัพท์จากกู้รั่วเสวี่ย“หมอเทวดาฉู่ คุณอยู่ที่ไหนคะ?” กู้รั่วเสวี่ยถามด้วยรอยยิ้มฉู่เฉินบอกที่อยู่ของตัวเองไปไม่นานเฟอร์รารี่สีแดงสุดเท่ เสียงมอเตอร์ดังมาจากระยะไกลและหยุดอยู่หน้าบ้านใหญ่ของตระกูลฉู่ประตูรถถูกเปิดออก กู้รั่วเสวี่ยสวมกระโปรงยาวถึงเข่าสีแดงเพลิงและแว่นกันแดด ก้าวลงจากรถด้วยขาเรียวสีขาวแล้วจึงออกมา งดงาม!ท่าทางสง่างามนี่มันระดับเทพธิ

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 16

    โครม!เสียงดังสนั่นหวั่นไหว!สายตาของทุกคน หันไปมองฉู่เฉินที่อยู่ในมุมเป็นตาเดียวกันเต็มไปด้วยความสงสัย ตกตะลึง โกรธแค้น เหยียดหยามแล้วก็สะใจเกิดเรื่องอะไรขึ้น?เจ้าหมอนี่เป็นใครกันกล้าพูดจาแบบนี้ออกมาในงานเลี้ยงการแพทย์ของตระกูลกู้ อยากตายใช่ไหม!กู้รั่วเสวี่ยรีบกล่าวเตือนเสียงเบา “หมอเทวดาฉู่ คำบางคำอย่าพูดมั่ว ๆ จะดีกว่า นั่นคืออดีตผู้บัญชาการเว่ยของเขตทหารระดับมณฑลเลยนะ เป็นบุคคลอันดับหนึ่งในมณฑล เป็นคนที่มีอำนาจล้นฟ้า ต่อให้เป็นตระกูลกู้ของฉัน ก็ยังให้ความเคารพเขา...”หญิงสาวที่มีรูปร่างอรชร บุคลิกเย็นชาโดดเด่นข้างเว่ยหนานเฟิงคนนั้น ท่าทางอายุราว ๆ นี่สิบสี่ถึงยี่สิบห้าปี ในเวลานี้ก็ขมวดคิ้วสวยเช่นเดียวกัน จ้องมองฉู่เฉินด้วยความไม่พอใจมากนี่ใคร?กล้าพูดจาแบบนี้ ต่อหน้าคุณปู่ คงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วจริง ๆสินะ!ส่วนหลิ่วหรูเยียนที่อยู่บนเวที ในเวลานี้ที่ได้ยินคำพูดของฉู่เฉิน สีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที แทบอยากจะฉีกฉู่เฉินเป็นชิ้น ๆ!“ฉู่เฉิน! แกหมายความว่ายังไง? แกกำลังสงสัยในยาอายุวัฒนะที่ฉันคิดค้นอย่างนั้นเหรอ?”หลิ่วหรูเยียนตำหนิด้วยความไม่พอใจ คิ้วงามขมวดย่น

    Last Updated : 2024-07-17

Latest chapter

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 668

    ทางด้านปลายสาย ตู้เสี่ยวเยวี่ยพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงร้อนรน“มีอะไร?”หลิ่วชิงเหอขมวดคิ้วขึ้นมา ตู้เสี่ยวเยวี่ยไม่ได้กลับเมืองหมอตูไปแล้วเหรอ?คงไม่ใช่ว่าเรื่องครั้งนั้นกับฉู่เฉินถูกตระกูลหลี่รู้เข้าใช่ไหมแต่ว่าคนที่รู้เรื่องนั้นก็มีแค่ไม่กี่คนเองเธอและหลิ่วหรูเยียนไม่มีทางพูดเรื่องแบบนั้นออกไปแน่นอน“เรื่องนั้น... โอ๊ย ช่างมันเถอะ หนูพูดตรงๆ เลยแล้วกัน ฉู่เฉินมันไม่ใช่คนธรรมดาค่ะ คุณป้าอย่าไปทำให้มันโกรธเด็ดขาดนะคะ คนคนนี้ไม่ใช่คนที่คุณป้าและหรูเยียนจะไปยั่วยุเขาได้!” “ส่วนเรื่องรายละเอียดหนูขอไม่เจาะลึกไปมากกว่านี้แล้วนะคะ แต่คุณป้าจำไว้ให้แม่นว่าคนนี้ห้ามไปยั่วยุเขาก็พอแล้วค่ะ”ตู้เสี่ยวเยวี่ยตอนแรกจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในตระกูลหลี่ให้หลิ่วชิงเหอฟังทั้งหมด แต่พอคิดไปคิดมาหลี่โย่วถังพึ่งถูกปลด ตัวเธอเองก็ไปรีบไปซุกหัวอยู่กับหลี่เจี้ยนจวิน เรื่องนี้ใครมันจะกล้าพูดออกไปล่ะดังนั้นเธอจึงไม่ได้เล่าเรื่องทั้งหมดออกไป แต่พูดแบบอย่างสรุปให้หลิ่วชิงเหอฟัง“ฉู่เฉินเหรอ?”หลิ่วชิงเหองุนงงเล็กน้อยตู้เสี่ยวเยวี่ยเป็นบ้าอะไรขึ้นมา พึ่งกลับเมืองหมอตูไป ไม่คิดหาทางรักษาลูก แต่กลับมาส

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 667

    ฉู่เฉินก็เสวนากับท่านหลงอีกสักพักหนึ่ง หลังจากนั้นเขาและกู้รั่วเสวี่ยก็ขอตัวลากลับไปก่อนท่านหลงและถานเฟยก็ไปส่งฉู่เฉินและกู้รั่วเสวี่ยขึ้นเฮลิคอปเตอร์ด้วยตัวเอง หลังจากนั้นก็โบกมือร่ำลาฉู่เฉินเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธพาฉู่เฉินและกู้รั่วเสวี่ยไปส่งจนถึงสำนักงานใหญ่แก๊งมังกรที่เจียงจงเจียงหย่วนที่มองเฮลิคอปเตอร์ค่อยๆ ร่อนลงมา เขาก็ถึงกับตกตะลึงไปเลยนี่มันคือเฮลิคอปเตอร์ของสำนักงานใหญ่แก๊งมังกรนี่!ประเด็นคือช่วงนี้เจียงจงก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรนี่ ตัวเขาเองก็ไม่ได้ทำผิดกฎอะไรนี่?”“เร็วเข้า จัดกองทัพ ต้อนรับท่านผู้บังคับบัญชา!”เจียงหย่วนไม่รอช้า เขาเรียกกองทัพทั้งหมดของแก๊งมังกรเจียงจงออกมาแต่เมื่อเขาเห็นว่าเป็นฉู่เฉินและกู้รั่วเสวี่ยกำลังเดินลงมาจากเฮลิคอปเตอร์ เขาก็อึ้งจนชาไปทั้งตัว“คะ... คุณฉู่เหรอครับ?”เจียงหย่วนออกแรงขยี้ตา เขามองไปที่ฉู่เฉินอย่างไม่อยากเชื่อสายตา“เจียงหย่วน? คุณกำลัง...”ฉู่เฉินมองไปที่สมาชิกของแก๊งมังกรที่ยืนสองแถวบริเวณรอบๆ ด้วยใบหน้างุนงง พิธีต้อนรับนี่มันจะยิ่งใหญ่เกินไปหรือเปล่า!“ฮ่าๆ...”เจียงหย่วนหัวเราะอย่างอึดอัด มองไปที่เฮลิคอปเตอร์ของสำนัก

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 666

    เมื่อพูดถึงตรงนี้ ท่านหลงก็ยิ้มออกมาด้วยท่าทีอึดอัดไม่รอให้ฉู่เฉินปริปากออกมา ท่านหลงก็เปลี่ยนเรื่องทันที “คุณฉู่ ผมว่าถานเฟยน่าจะพูดเรื่องสำนักว่านเซี๋ยให้ฟังหลายครั้งแล้วใช่ไหมครับ”“ก่อนหน้านี้ ทางเราได้ยึดของหลายชิ้นมาจากสำนักว่านเซี๋ย แต่ไม่รู้ว่ามันเอาไปใช้ทำอะไร คุณลองดูสิครับว่าอันไหนที่คุณเอาไปใช้ได้บ้าง?”ระหว่างที่พูด ท่านหลงก็หยิบกระจกแปดทิศออกมาจากกระเป๋าเสื้อแล้วยื่นให้ฉู่เฉินฉู่เฉินมองอย่างตั้งใจ ในตอนที่เขารับกระจกแปดทิศมา กระจกก็ดูเหมือนว่าจะมีแสงสีทองแวบออกมาเพียงแต่ว่าแสงทองนั้นแค่แพล็บเดียวพออยู่ในมือก็เหมือนมีกระแสอุ่นๆ ไหลออกมาจากกระจกแปดทิศเมื่อเห็นว่าฉู่เฉินเพ่งเล็งไปที่กระจกแปดทิศใบนั้น ท่านหลงก็ถามด้วยใบหน้าครุ่นคิดว่า “ในตอนที่พวกเรากำลังเก็บกวาดรังของสำนักว่านเซี๋ย แม้ว่าจะไม่ได้อะไร แต่พวกเรากลับเจอกระจกแปดทิศใบนี้ตรงเหนือหัวของรูปปั้นที่หน้าตาแปลกประหลาด”“ผมก็เคยถามเหล่าผู้บำเพ็ญพรตมาไม่ถ้วนเหมือนกัน แต่ก็ไม่มีใครรู้เลยว่ามันใช้ทำอะไร ไม่ทราบว่าคุณฉู่พอดูออกไหมครับ?”ฉู่เฉินใช้มือถูไถกระจกแปดทิศแล้วถือมันไว้ในมือสังเกตอยู่นาน ก่อนจะพูดอย่างเ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 665

    สามารถพูดได้ว่าหากไม่มีการช่วยเหลือจากกระถางยา ฉู่เฉินคงไม่สามารถหลอมยาสร้างกล้ามเนื้อสำเร็จ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงด่านเคราะห์โอสถทองคำดูแล้วกระถางยาใบนี้ต้องเป็นสุดยอดของล้ำค่าแน่นอน!เพียงแต่ว่าร่องรอยตัวอักษรข้างบนนั้นมองเห็นไม่ชัด แม้แต่ฉู่เฉินเองก็ไม่สามารถรู้ความเป็นมาของมันได้ไม่มีเวลามาให้เขาคิดมากมาย ฉู่เฉินก็เก็บกระถางยาอย่างระมัดระวัง พร้อมทั้งนำยาสร้างกล้ามเนื้อทั้งสองเม็ดใส่เข้าไปในขวดเซรามิก นำเม็ดที่เหลือสุดท้ายถือไว้ในมือ รีบเดินไปที่ห้องฉุกเฉินขณะนั้นเองก็เป็นท้องฟ้าก็สว่างไสวถานเฟยยังคงเดินไปมาอยู่ในห้องฉุกเฉิน ข้างๆ เขามีหมอเจ้าของไข้ดูเหมือนกำลังพูดอะไรบางอย่างกับถานเฟยอยู่เมื่อเห็นว่าฉู่เฉินกลับมาแล้ว หมอเจ้าของไข้ก็รีบปิดปากทันที ในตอนที่ฉู่เฉินผลักประตูเข้ามา คิ้วที่ขมวดมุ่นของถานเฟยก็ค่อยๆ คลายออก“คุณฉู่ เป็นยังไงบ้างครับ?”ถานเฟยถามขึ้นมาอย่างรีบเร่ง“นำยาเม็ดทองคำนี่ให้ท่านหลงกินซะ!”ระหว่างที่พูด ฉู่เฉินแบมือออก ยาลูกกลอนสีทองนั้นส่องแสงสว่างสีทองออกมา ถานเฟยเมื่อเห็นเช่นนั้นก็ถึงกับชะงักไปเลยทันที“ครับ!”ถานเฟยขานรับ พร้อมทั้งหยิบยาทองคำนั้นมา

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 664

    ฉู่เฉินมองไปที่กระถางยาในมือของถานเฟย ดวงตาเขาก็เป็นประกายขึ้นมา!กระถางยานี้แม้ว่าจะสนิทเกรอะกรัง ดูเก่าจนหมดสภาพ แต่ในความจริงแล้วกลับเป็นสมบัติล้ำค่า!คราบเกรอะกรังสีเขียวนั่นไม่ใช่สนิม แต่เป็นคราบยา!ฉู่เฉินยื่นมือเข้าไปรับกระถางยาในมือของถานเฟย แล้วถือขึ้นมาใกล้จมูกสูดดมกลิ่นเบาๆข้างในมีกลิ่นหอมของยาจริงๆ ด้วย!เพียงแต่ว่าตัวอักษรรอบๆ กระถางยาได้ถูกสนิมบดบังไปหมดแล้ว ดูไม่ออกว่าเขียนอะไรแต่ฉู่เฉินมั่นใจได้แน่นอนว่า กระถางยาที่ถานเฟยนำมาให้ดีกว่ากระถางยาที่อยู่ในมือเขาเป็นร้อยเท่าอาจจะเห็นผลลัพธ์อย่างเกินคาดเมื่อเห็นว่าฉู่เฉินสักพักมอง สักพักยกขึ้นมาดม ทันใดนั้นถานเฟยก็รู้สึกตื่นเต้นจนหัวใจแทบจะหลุดออกมาจากอก!ในฐานทัพมีแค่สิ่งนี้สิ่งเดียวที่ดูเหมือนกระถางยา ถ้าใช้ไม่ได้ แล้วต้องไปซื้อตอนนี้ก็หาซื้อไม่ได้ “คุณฉู่ครับ ถ้าใช้ไม่ได้จริงๆ คุณใช้ถู ๆ ไถ ๆ ไปก่อนนะครับ กระถางยาอันนี้พวกเราได้มาจากห้องใต้ดินของสำนักว่านเซี๋ย อาจจะเก่าไปบ้าง แต่ในตอนนี้หาซื้อไม่ได้จริงๆ ครับ”ถานเฟยร้อนใจจนแทบจะร้องไห้ออกมาตอนนี้ชีวิตของท่านหลงพร้อมจะจากไปทุกเมื่อ“ไม่เพียงแค่ใช้ได้นะ แต

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 663

    ในตอนที่ฉู่เฉินและถานเฟยเดินเข้าไปในห้องฉุกเฉิน ก็มีคนอยู่เต็มไปหมดแม้ว่าคนมากมายกำลังยื้อชีวิตท่านหลงอยู่นั้น แต่ก็ทำได้เพียงแค่ยื้อลมหายใจที่รวยรินมากๆ ของท่านหลงเอาไว้“ทุกคนหลบหน่อย!”ถานเฟยก็พยายามดันฝ่าฝูงชนเข้าไป พร้อมทั้งพาฉู่เฉินมายังตรงหน้าท่านหลงแพทย์เจ้าของไข้เงยหน้าขึ้นมามองฉู่เฉิน พร้อมทั้งสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยอย่างหนัก “ตอนนี้ปัญหาที่หนักที่สุดของท่านหลงก็คือ หัวใจของท่านถูกกระสุนเจาะทะลุแล้ว”“ตอนนี้เขามีชีวิตอยู่ได้เพราะการถ่ายเลือดจำนวนมาก และเนื่องจากมีเลือดคั่งในช่องอกเป็นจำนวนมาก ทางเราจึงไม่สามารถทำการเย็บหัวใจได้”หมอเจ้าของไข้อธิบายอาการไปด้วย พร้อมทั้งสังเกตการเปลี่ยนแปลงสีหน้าท่าทางของฉู่เฉินไปด้วยแต่ฉู่เฉินกลับไม่เหลียวแลหมอเจ้าของไข้เลย เขามาตรงหน้าท่านหลง และทำการตรวจสอบชีพจรของท่านหลงอย่างละเอียดสถานการณ์เป็นเหมือนที่เขาบอกไม่กี่วันก่อนหน้านี้จริงๆ ชีวิตแขวนไว้บนเส้นด้าย!นี่อาจจะเป็นอันตรายต่อชีวิตของท่านหลงเลยก็ได้หลังจากนั้นฉู่เฉินก็เปิดไปตรงกระเป๋าเสื้อของท่านหลง มองไปที่บาดแผล เขาขมวดคิ้วแล้วหยิบเข็มเงินสองเล่มออกมา แบ่งฝังไปที่

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 662

    พูดจบฉู่เฉินก็พยุงกู้รั่วเสวี่ยไปที่เฮลิคอปเตอร์พร้อมกับถานเฟยและคนอื่นๆหลี่หงถูมองแผ่นหลังของฉู่เฉินและกู้รั่วเสวี่ยที่เดินออกไปไกล เขาก็ส่งเสียงไม่พอใจในลำคอ กัดฟันกรอดพูดขึ้นมาอย่างเบาๆ ว่า “ไอ้คนแซ่ฉู่นั่นไว้ชีวิตฉันงั้นเหรอ? หึ! อีกไม่นานหรอก ฉันจะควักหัวใจของแกออกมาเพื่อเซ่นไหว้ให้ลูกชายที่ตายไปของฉัน!”ปี้คุนก้าวไปข้างหน้า พูดกับหลี่หงถู “เรื่องนี้คงจะไม่ง่ายแบบนั้น อายุยังน้อยแบบนี้ก็เป็นยอดฝีมือที่อยู่ในระดับสร้างรากฐานแล้ว”อะไรนะ?หลี่หงถูมองไปที่ปี้คุนด้วยความตกตะลึงปี้คุนพยักหน้าเล็กน้อย แต่แล้วเขาก็ยิ้มเย็นๆ แล้วพูดว่า “เพียงแต่ว่าเขาพึ่งทะลวงระดับสร้างรากฐาน รอให้เรื่องนี้เงียบลงก่อน เดี๋ยวผมจะไปเด็ดหัวมันกลับมาให้ท่านหลี่เองครับ”“ได้!”หลี่หงถูได้ยินประโยคนั้น ใบหน้าของเขาก็ปรีดีขึ้นมา……อีกด้านหนึ่ง เฮลิคอปเตอร์ก็ค่อยๆ บินขึ้นไปบนอากาศ เหลิ่งหนิงซวงและคนอื่นๆ ก็โบกมือลาถานเฟยและฉู่เฉินหลังจากที่เฮลิคอปเตอร์ได้บินขึ้นไปทางตะวันตกเฉียงเหนือแล้ว ฉู่เฉินขมวดคิ้วแล้วพูดขึ้นมาว่า “หัวหน้าใหญ่ถาน เมื่อกี้คุณบอกว่าท่านหลงโดนลอบสังหาร เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ครับ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 661

    ตอนนี้เอง กู้รั่วเสวี่ยที่อยู่ภายในถ้ำก็ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา สายตาพร่ามัวมองทางฉู่เฉินแล้วพูดขึ้นมาว่า “ทำไมเมื่อกี้ฉันถึงรู้สึกว่าร่างกายร้อนรุ่ม หลังจากนั้นจู่ๆ ก็รู้สึกเย็นขึ้นมาทันทีล่ะคะ?”ฉู่เฉินคลี่ยิ้มบางๆ อุ้มกู้รั่วเสวี่ยขึ้นมา “ก็ผมช่วยคุณถอนพิษยังไงล่ะครับ”อะไรนะ?กู้รั่วเสวี่ยมองไปที่ฉู่เฉินด้วยความไม่อยากเชื่อสายตา “ใคร... ใครถอนพิษให้คนอื่นแบบนี้กันเล่า?”วิธีถอนพิษของฉู่เฉินมันจะพิเศษไปแล้วมั้งอีกอย่างทำเรื่องอย่างว่าสามารถถอนพิษได้จริงๆ เหรอ?ในระหว่างที่สับสนอยู่นั้น กู้รั่วเสวี่ยก็เหลือบมองไปที่แผลบนร่างกายของเธออย่างอดไม่ได้จริงด้วย รอยที่โดนแส้หนังฟาดเมื่อกี้ก็แทบจะไม่เห็นแล้วอีกทั้งผิวกายทั่วทั้งร่างของเธอก็กระจ่างใสขึ้นมาถึงขนาดที่ว่าจุดสำคัญๆ ก็อ่อนนุ่มราวกับเด็กแรกเกิด“นะ... นี่มันเป็นไปได้ยังไงคะ พี่... พี่ทำได้อย่างไรคะ?”กู้รั่วเสวี่ยไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเองตอนที่หลี่เจี้ยนกั๋วใช้แส้หนังตีเธอ เขาบอกเธอว่าน้ำเย็นที่แช่อยู่ในแส้มีสารหนูซึ่งเป็นพิษร้ายแรง ซึ่งจะถึงแก่ชีวิตได้หากโดนบาดแผลของเธอกระทั่งที่ว่าตอนที่เธอได้เจอฉู่เฉินอีกครั้ง กู้

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 660

    หากเป็นเช่นนั้นจริง ๆ หลี่หงถูมั่นใจว่าจะใช้ความสัมพันธ์ระหว่างผู้นำระดับสูงในแก๊งมังกรของเขา เพื่อให้ถานเฟยยอมจํานนแต่โดยดีอย่าคิดว่าตระกูลหลี่มีขอบเขตอิทธิพลของอยู่แต่ในเมืองหมอตู ทว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หลี่หงถูได้ซื้อตัวหัวหน้าระดับสูงของแก๊งมังกรจํานวนมาก เพื่อช่วยสำนักว่านเซี๋ยในการหลีกเลี่ยงการตามล่าจากแก๊งมังกรนี่คือเหตุผลที่ทำไมเครือข่ายข่าวสารของแก๊งมังกรทั่วแดนมังกรถึงคว้าน้ำเหลวหลายครั้ง ไม่สามารถกําจัดสำนักว่านเซี๋ยสำนักว่านเซี๋ยได้สักที“หัวหน้าใหญ่แก๊งมังกร ถานเฟย!”ทันทีที่คําพูดนี้ออกมา หลี่หงถูก็ตกตะลึงอยู่กับเดิมหัวหน้าใหญ่แก๊งมังกรเป็นบุคคลที่ใหญ่เป็นอันดับสองรองจากท่านหลงผู้บัญชาการสูงสุด แม้แต่หัวหน้าระดับสูงที่มีมิตรภาพกับตระกูลหลี่ล้วนเป็นลูกน้องของถานเฟยไม่ต้องพูดถึงบังคับให้ถานเฟยยอมจํานนเลย ถ้าถานเฟยรู้ว่าใครเกี่ยวข้องกับตระกูลหลี่บ้าง ก็อาจจะติดร่างแหไปด้วย อีกทั้งสายที่ตระกูลหลี่เลี้ยงไว้ในแก๊งมังกรตลอดหลายปีที่ผ่านมาก็จะถูกถอนรากถอนโคนจนหมดไปด้วย“ท่านหลี่...”ปี้คุนเผยใบหน้าอาฆาต ก้าวไปข้างหน้าและกระซิบข้างหูหลี่หงถูครู่หนึ่ง“ไม่!”หลี่หง

DMCA.com Protection Status