Share

บทที่ 13

Author: กระจอก
last update Last Updated: 2024-07-17 17:42:20
“ที่รัก! จัดการมัน รีบจัดการมันสิคะ!”

เฉาถิงถิงพูดคะยั้นคะยออยู่ข้างๆ เธอหวังแต่เพียงว่าจ้าวหู่จะบดขยี้ฉู่เฉินและหลิวเฉียงลงไปที่พื้นทันที!

จ้าวหู่ทำราวกับไม่ได้ยิน รีบวิ่งไปข้างหน้า โค้งตัวลงไป “คุณคือคุณฉู่ ฉู่เฉินใช่ไหมครับ?”

ฉู่เฉินเงยหน้าขึ้นมา ขมวดคิ้ว พยักหน้าตอบ “ใช่”

“แหมๆ คุณฉู่จริงด้วย สวัสดีครับๆ ผมชื่อจ้าวหู่ เป็นผู้จัดการร้านอาหารร้านนี้ ขอโทษที่ไม่ได้มาต้อนรับนะครับๆ” จ้าวหู่มีท่าทีที่เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เขาพูดด้วยรอยยิ้มที่นับถือและประจบประแจง

ภาพนี้ทำให้ฉู่เฉินงุนงงเล็กน้อย

หลิวเฉียงก็เช่นกัน

คนที่ตกตะลึงและสับสนที่สุดคือเฉาถิงถิง

“ที่รัก คุณทำอะไรเนี่ย? คุณฉู่อะไรกัน? คุณบ้าไปแล้วเหรอ? เขาคือไอ้คนเหลือขอที่ตบตีฉันเมื่อกี้นะคะ! คุณรีบจัดการมันสิ!”

เฉาถิงถิงพูดอย่างร้อนรน กระทืบเท้า หน้าอกใหญ่และอวบอิ่ม ก็สั่นขึ้นลงทันที

“เพียะ!”

เป็นผลให้จ้าวหู่หันหลังกลับมาไปและตบเข้าไปที่หน้าเฉาถิงถิง และดุว่า “อวดดี! ไอ้คนเหลือขอเหรอ? เขาคือคนที่ผมบอกคุณว่าเป็นคนใหญ่คนโตที่แม้แต่ผู้นำตระกูลกู้ยังต้องเคารพ!”

“ฉู่เฉิน คุณฉู่!”

“คุณยังไม่รีบมาขอโทษคุณฉู่อีก!”

จ้าวหู่โมโหร้าย

หากเฉาถิงถิงทำให้คุณฉู่ขุ่นเคือง ซึ่งแม้แต่ผู้นำตระกูลกู้ก็ปฏิบัติต่ออย่างสุภาพ ต่อเขาจะอยู่รอดในธุรกิจอาหารในเจียงจงได้อย่างไรในอนาคต?

เฉาถิงถิงตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง โดยเอามือปกปิดแก้มที่แสบร้อน จ้องมองที่ฉู่เฉินด้วยน้ำตาคลอ และตะโกนบอกจ้าวหู่ "ที่รัก คุณล้อเล่นฉันเหรอ? เขาเนี่ยนะเป็นแขกวีไอพีของตระกูลกู้?"

“ไม่มีทาง! ไม่มีทางเป็นไปได้แน่นอน!”

“ฉันจะบอกอะไรคุณให้นะ เขาเป็นคุณชายใหญ่ผู้ไร้ประโยชน์แห่งฉู่ซื่อกรุ๊ปในเจียงจง! เป็นขยะชิ้นหนึ่ง!”

“แน่จริง แกก็เอาบัตรทองออกมาให้ดูสิ!”

“ฉันพนันได้เลย ว่าเขาไม่มีแน่นอน!”

ในเวลานี้จ้าวหู่ตกตะลึง

หรือว่าเขาจะจำผิดคนจริงๆ ?

แต่ว่าคนในภาพกับลักษณะของฉู่เฉินเหมือนกันมากๆ เลยนะ

คิดทบทวนชั่วครู่ จ้าวหู่ยิ้มพร้อมกับถามขึ้นมาว่า “เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณฉู่ คุณมีบัตรทองของตระกูลกู้ไหมครับ?”

“แน่นอนว่ามี”

ฉู่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มที่ไม่เหมือนยิ้ม จากนั้นมองไปที่เฉาถิงถิงด้วยสายตาขี้เล่นแล้วพูด “ว่าแต่คุณจะเอาอะไรมาพนันกับผมล่ะ?”

“หากแกมีบัตรทองของตระกูลกู้จริง ฉันเฉาถิงถิง จะถอดเสื้อผ้าแล้วคุกเข่าเลียนิ้วเท้าของแกทันที!” เฉาถิงถิงพูดขึ้นมาอย่างหยิ่งผยอง ท่าทางไม่ยอมแพ้

ฉู่เฉินยิ้ม เป็นหรือตายไม่อาจคาดเดาได้ “ได้ แต่ว่าผมขอเพิ่มอีกอย่างหนึ่ง คุณยังต้องคุกเข่าขอโทษอาเฉียงด้วย!”

เฉาถิงถิงได้ยินเช่นนั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไป กัดฟันพร้อมพูดว่า “ได้! หากแกไม่มีบัตรทองจริง วันนี้แกต้องคุกเข่าให้ฉันตบสักร้อยที!”

“หลิวเฉียงด้วย พวกแกสองคนต้องคุกเข่าแล้วคลานออกมาจากชายกระโปรงของฉัน!”

เฉาถิงถิงพูดเสร็จ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเยือกเย็น

ให้ผู้ชายคลานออกมาจากใต้กระโปรงของผู้หญิง ความอัปยศอดสูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับผู้ชายธรรมดาแต่น่าเชื่อถืออย่างฉู่เฉินและหลิวเฉียง!

ฉู่เฉินยิ้มออกมา ยกมือขึ้นพร้อมกับล้วงบัตรทองออกมาจากกระเป๋ากางเกง คีบมันไว้ระหว่างช่องนิ้ว พร้อมกับเหวี่ยงออกไป กระแทกเข้ามุมเสาไม้แรงๆ ลึกสามนิ้ว!

จ้าวหู่ตกใจ รีบวิ่งเข้าไป ใช้เวลานานในการดึงบัตรทองออกจากเสาไม้

หลังจากนั้นเขาตั้งใจดูอย่างละเอียด

เฉาถิงถิงก็บีบและจ้องมองบัตรทองในมือของจ้าวหูเป็นเวลานาน เธอไม่เข้าใจอะไรเลยและถามว่า “ที่รัก นี่คือบัตรทองของตระกูลกู้หรือเปล่าคะ?”

จ้าวหู่ถือบัตรทอง ดูอย่างละเอียดทั้งหน้าและหลัง ยิ่งดูยิ่งตกใจ

หลังจากนั้นเขาก็หันหลัง มือสองข้างถือบัตรถือ แล้วเดินตรงเข้าไปหาฉู่เฉิน โค้งคำนับเก้าสิบองศา เขายื่นมันให้ฉู่เฉินด้วยความเคารพและกล่าวว่า “คุณฉู่ กรุณาเก็บบัตรทองนี้ไว้ให้ดีด้วยนะครับ”

ผ่าง!

เมื่อเห็นฉากนี้ ไม่ว่าเฉาถิงถิงจะโง่แค่ไหน เธอก็รู้ว่าบัตรทองนี้มีจริง!

ทำไมเป็นแบบนี้?

เขาเป็นคุณชายใหญ่ที่ถูกไล่ออกจากฉู่ซื่อกรุ๊ปไม่ใช่เหรอ?

ทำไมถึงมีบัตรทองของตระกูลกู้ได้ล่ะ...

แย่แล้วล่ะๆ

รอบนี้เธอไม่รอดแน่ๆ !

หลิวเฉียงที่ยืนอยู่ข้างหลังฉู่เฉิน เขายังหายใจเข้าลึก ๆ และดวงตาของเขาก็ตกใจ

คิดไม่ถึงว่าพี่เฉินที่เขาไม่เจอสามปี จะเปลี่ยนเป็นแข็งแกร่งเช่นนี้แล้ว

ถึงกับเป็นแขกวีไอพีของตระกูลกู้ ได้รับบัตรทองจากผู้นำตระกูลกู้

“เฉาถิงถิง! ยังไม่รีบมาขอโทษคุณฉู่อีก!” จ้าวหู่หันไปตะโกนด้วยความโมโหและความรู้สึกผิด

เฉาถิงถิงตกใจกลัว เขาเดินไปหาฉู่เฉินด้วยอาการตัวสั่น ก้มลงและขอโทษ “ขอ ขอโทษค่ะ ฉู่เฉิน ได้โปรดให้อภัยฉันด้วยนะคะ”

ฉู่เฉินพูดด้วยรอยยิ้มแต่ไม่ยิ้ม “ขอโทษมีประโยชน์เหรอ เมื่อกี้คุณพนันอะไรไว้ล่ะ?”

“ตอนนี้รีบแก้ผ้าของเธอให้หมด พร้อมกับคุกเข่าเลียนิ้วเท้าของผม หลังจากนั้นไปขอโทษอาเฉียงซะ!”

สองประโยคนั้นทำเอาเฉาถิงถิงตกใจร้องไห้ออกมา ท่าทางเหมือนนางฟ้าหลั่งน้ำตา พร้อมตะโกนออกมา “ฉู่เฉิน แกจะทำอะไร ฉันผิดไปแล้วยังไม่พออีกเหรอ? ฉันเป็นแค่ผู้หญิงอ่อนแอตัวเล็กๆ คนหนึ่ง แกต้องทำกับฉันขนาดนี้เหรอ”

“หลิวเฉียง นายดูเพื่อนของนาย รังแกฉันขนาดนี้ นายยังไม่ช่วยฉันอีกเหรอ?”

หลิวเฉียงงุนงงไปพักหนึ่ง สีหน้าสับสน คิดแล้วคิดอีก ยืนขึ้นมาพร้อมพูดว่า “เอ่อ พี่เฉิน ช่างมันเถอะดีไหม? ถิงถิงก็ไม่ได้ทำเรื่องร้ายแรงอะไรนะครับ”

ฉู่เฉินหันขวับ สายตาที่จริงจังจ้องไปยังหลิวเฉียง พูดว่า “อาเฉียง นายต้องคิดให้ดีนะ นายแน่ใจนะว่าจะออกหน้าอ้อนวอนแทนเธอ?”

“เธอแอบทำเรื่องน่าอายลับหลังนายก่อนนะ”

หลิวเฉียงอึ้งไปช่วยครู่ สายตาสับสนลังเลไปหมด

ฉู่เฉินก็ไม่มีท่าทีรีบร้อน พูดว่า “นายคิดให้ดีๆ เอาเองก็แล้วกัน”

ผ่านไปสักพักหนึ่ง หลิวเฉียงกำหมัดแน่น กัดฟันพร้อมพูดว่า “พี่เฉิน ผมเข้าใจแล้ว เรื่องนี้ผมจะไม่ยุ่ง! ผู้หญิงมีเยอะถมไป! ศักดิ์ศรีมีเพียงหนึ่งเดียว!”

เฉาถิงถิงได้ยินดังนั้น ก็ร้อนรนพร้อมโพล่งออกมา “หลิวเฉียง! นายมันสารเลว! เสียแรงที่ฉันคบกับนานมาหลายเดือน นายทำกับฉันแบบนี้เหรอ!”

หลิวเฉียงหันหลังกลับ และไม่สนใจเธอ

คบมาตั้งหลายเดือนเหรอ?

ช่างน่าตลกจริงๆ !

หลายเดือนที่ผ่านนี้ เฉาถิงถิงไม่เคยให้เขาขึ้นเตียงเลย!

เฉาถิงถิงร้อนรนเป็นอย่างมาก มองไปยังจ้าวหู่ เหมือนเห็นฟางช่วยชีวิต รุดเข้าไปรั้งที่แขนของเขา พร้อมร้องขอ “ที่รัก คุณช่วยฉันนะคะ ฉันไม่อยากแก้ผ้าคุกเข่าเลียเท้าของเขา มันน่าอาย...”

“อีกอย่างฉันท้องแล้วค่ะ คุณคงไม่ยอมให้ฉันที่ท้องอยู่ คุกเข่าให้คนอื่นใช่ไหมคะ?”

หลังจากประโยคนี้ออกมาจากปากของเธอ ฉู่เฉินตกตะลึงอีกครั้ง

สีหน้าของหลิวเฉียงเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดขึ้นมาทันที

เธอยังท้องกับคนอื่นงั้นเหรอ?

ทันใดนั้น หลิวเฉียงรู้สึกโชคดีมากที่เขาไม่ถูกท่าทางน่าสงสารของเฉาถิงถิงหลอกให้อ้อนวอนร้องขอชีวิตแทนเธอ!

หญิงชั่ว!

นังแพศยา!

เห็นเฉาถิงถิงที่ร้องไห้น้ำตานองหน้า และได้ยินคำว่าท้องคำนี้ ตาของจ้าวหู่ก็สว่างขึ้นมาทันที

ต้องเข้าใจว่าเขาอายุสี่สิบแล้ว แฟนก่อนหน้านี้หลายสิบคนที่เขาเปลี่ยน ล้วนแต่ไม่สามารถตั้งท้องให้เขาได้

คาดไม่ถึงว่าเฉาถิงถิงจะท้องได้!

นี่มันเรื่องดีนิ!

“จริงเหรอ? คุณท้องลูกของผมเหรอ?” จ้าวหู่ดีใจ ถามขึ้นอย่างร้อนรน

เฉาถิงถิงลุกลี้ลุกลนหยิบผลตรวจ พร้อมพูดว่า “จริงสิคะ คุณดูเองสิ!”

จ้าวหู่รับผลการขึ้นมาดู ใบหน้าตื่นเต้นที่ปิดไม่มิด โพล่งขึ้นมาว่า “ดี! ดีจริง! ฉันจ้าวหู่มีลูกสักที!”

หลังจากนั้นเขาก็พรวดเข้าคำนับฉู่เฉิน “คุณฉู่ เห็นแก่หน้าของผมได้ไหมครับ เรื่องวันนี้ช่วยปล่อยมันไปได้ไหมครับ? เย็นนี้ผมจะตั้งโต๊ะให้คุณด้วยตัวผมเอง เพื่อเป็นการขอโทษกับคุณและเพื่อนของคุณ แบบนี้พอจะได้ไหมครับ?”

ฉู่เฉินขมวดคิ้ว เขาเหลือบมองที่จ้าวหู่ หัวเราะเบา ๆ แล้วถาม “ผู้จัดการจ้าว คุณแน่ใจเหรอว่าที่เธอท้องคือลูกของคุณ?”

ตึง!

จ้าวหู่อึ้ง สีหน้าของเฉาถิงถิงก็เปลี่ยนไป รีบออกมาอย่างร้อนรน ตะโกนออกมาอย่างดัง “คุณหมายความว่าอย่างไร! ฉันยังท้องปลอมๆ ได้งั้นเหรอ? ผลตรวจการตั้งครรภ์นี้แน่นอนที่สุด”

“นั่นสิ คุณฉู่ จะท้องปลอมได้ยังไง นี่เป็นผลตรวจจากโรงพยาบาลเลยนะครับ” จ้าวหู่พูดเสริม

ฉู่เฉินยิ้มอย่างเย็นชา พูดว่า “ผมไม่ได้บอกว่าเธอท้องปลอมๆ ผมก็แค่อยากจะเตือนผู้จัดการจ้าวว่า ในท้องของเธอไม่ใช่ลูกของคุณ”

เฉาถิงถิงได้ยินเช่นนั้น เธอตะโกนด้วยใบหน้าซีดเซียว “ที่รัก เขาโกหก! ฉันมีคุณคนเดียวนะคะ แล้วทำไมเด็กจะไม่ใช่ลูกของคุณล่ะคะ!”

สีหน้าของจ้าวหู่เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดฉับพลัน กัดฟันพูดเสียงหนัก “คุณฉู่ แม้ว่าคุณจะเป็นแขกวีไอพีของตระกูลกู้ แต่คุณพูดแบบนี้มันจะเกินไปแล้วนะครับ”

“ผมจ้าวหู่ อย่างน้อยก็เคยใช้ชีวิตอยู่ที่เจียงจง ในมือมีลูกน้องที่ผ่านทุกข์มาด้วยกันก็ไม่น้อย”

“วันนี้ถ้าคุณพูดไม่ชัดเจน เกรงว่าจะออกไปจากที่นี่ได้ยาก”

เมื่อคำพูดนั้นสิ้นสุดลง ลูกน้องที่มีรอยสักเต็มตัวสิบกว่าคนและกำลังรออยู่หน้าประตูก็บุกเขามาล้อมฉู่เฉินไว้ทันที

Related chapters

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 14

    ฉู่เฉินหัวเราะอย่างนึกสนุกและพูดว่า “ผู้จัดการจ้าวไม่เชื่อที่ผมพูดเหรอ?"คิ้วของจ้าวหู่ขมวดมุ่น ฉู่เฉินยังคงพูดต่อว่า “ตอนนี้ผู้จัดการจ้าวอายุสี่สิบแล้วใช่ไหมครับ หลายปีมานี้ที่มีลูกไม่สำเร็จ ไม่เคยสงสัยตัวเองเหรอ?”“หากคุณไม่เชื่อ ก็ลองไปตรวจที่โรงพยาบาลดูได้”“เมื่อถึงเวลานั้น เด็กในท้องใช่หรือไม่ใช่ลูกของคุณ ผมว่าคุณน่าจะเข้าใจเองนะครับ”จ้าวหู่ได้ยินดังนั้น สีหน้าเคร่งขรึมพร้อมกัดฟันพูดว่า “ได้! หวังว่าที่คุณฉู่พูดจะถูกต้องนะครับ หากผมไม่ได้มีปัญหาจริงๆ ล่ะก็ คุณฉู่ต้องคิดผลลัพธ์ให้ดีนะครับ!”พูดเสร็จ จ้าวหู่ก็หมุนตัวออกไปจากร้านอาหารเฉาถิงถิงเมื่อเห็นเช่นนี้ก็ร้อนรนขึ้นมารั้งจ้าวหู่ “ที่รัก ไม่งั้นก็ช่างมันเถอะ ให้พวกเขาไปเถอะค่ะ”จ้าวหู่คิ้วขมวดอีกครั้ง เห็นท่าทางลุกลี้ลุกลนของเฉาถิงถิง ในใจเริ่มเกิดความสงสัยขึ้นมา“ไม่ได้ พวกเขาลบหลู่ผมได้ แต่จะมาลบหลู่ลูกของผมจ้าวหู่ไม่ได้!” จ้าวหู่พูดอย่างเย็นชา เดินหันหลังออกไป มุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด เพื่อทำการตรวจ หลังผลตรวจออกมา สีหน้าของจ้าวหู่ก็มืดมนขั้นสุด!ทั้งร่างกายเต็มไปด้วยรังสีอำมหิต!หลังจากนั้นเขาก

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 15

    ฉู่เฉินนั่งขัดสมาธิ จนถึงช่วงเวลาเย็นของอีกวันหนึ่งฉู่เฉินลืมตาขึ้นมา พรูลมหายใจหยาบแล้วก็กำหมัด รู้สึกว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลัง!จากนั้นฉู่เฉินก็ยืนขึ้น เพียงก้าวออกไปก็เคลื่อนตัวไปด้านข้างสองเมตร!เป็นความเร็วที่รวดเร็วมาก!จากนั้นเขาก็ต่อยออกไป และเสียงที่ทะลุผ่านอากาศก็ทำให้ได้ยินเสียงอึกทึกกำแพงที่อยู่ห่างออกไปหลายเมตร ภายใต้การโจมตีของหมัด ก็พังทลายเป็นราบกองแข็งแกร่ง!ฉู่เฉินดีอกดีใจ!ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ เหตุใดจึงต้องกังวลว่าจะไม่สามารถโล่นแล่นในเจียงจงได้!หลิ่วชิงเหอ หลิ่วหรูเยียน พวกเธอรอก่อนเถอะ ฉันจะแก้แค้นพวกเธอให้สาสมฉู่ซื่อกรุ๊ปก็จะกลับมาอยู่ในมือของฉู่เฉินอีกครั้งถอนหายใจออกมา ฉู่เฉินรับโทรศัพท์จากกู้รั่วเสวี่ย“หมอเทวดาฉู่ คุณอยู่ที่ไหนคะ?” กู้รั่วเสวี่ยถามด้วยรอยยิ้มฉู่เฉินบอกที่อยู่ของตัวเองไปไม่นานเฟอร์รารี่สีแดงสุดเท่ เสียงมอเตอร์ดังมาจากระยะไกลและหยุดอยู่หน้าบ้านใหญ่ของตระกูลฉู่ประตูรถถูกเปิดออก กู้รั่วเสวี่ยสวมกระโปรงยาวถึงเข่าสีแดงเพลิงและแว่นกันแดด ก้าวลงจากรถด้วยขาเรียวสีขาวแล้วจึงออกมา งดงาม!ท่าทางสง่างามนี่มันระดับเทพธิ

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 16

    โครม!เสียงดังสนั่นหวั่นไหว!สายตาของทุกคน หันไปมองฉู่เฉินที่อยู่ในมุมเป็นตาเดียวกันเต็มไปด้วยความสงสัย ตกตะลึง โกรธแค้น เหยียดหยามแล้วก็สะใจเกิดเรื่องอะไรขึ้น?เจ้าหมอนี่เป็นใครกันกล้าพูดจาแบบนี้ออกมาในงานเลี้ยงการแพทย์ของตระกูลกู้ อยากตายใช่ไหม!กู้รั่วเสวี่ยรีบกล่าวเตือนเสียงเบา “หมอเทวดาฉู่ คำบางคำอย่าพูดมั่ว ๆ จะดีกว่า นั่นคืออดีตผู้บัญชาการเว่ยของเขตทหารระดับมณฑลเลยนะ เป็นบุคคลอันดับหนึ่งในมณฑล เป็นคนที่มีอำนาจล้นฟ้า ต่อให้เป็นตระกูลกู้ของฉัน ก็ยังให้ความเคารพเขา...”หญิงสาวที่มีรูปร่างอรชร บุคลิกเย็นชาโดดเด่นข้างเว่ยหนานเฟิงคนนั้น ท่าทางอายุราว ๆ นี่สิบสี่ถึงยี่สิบห้าปี ในเวลานี้ก็ขมวดคิ้วสวยเช่นเดียวกัน จ้องมองฉู่เฉินด้วยความไม่พอใจมากนี่ใคร?กล้าพูดจาแบบนี้ ต่อหน้าคุณปู่ คงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วจริง ๆสินะ!ส่วนหลิ่วหรูเยียนที่อยู่บนเวที ในเวลานี้ที่ได้ยินคำพูดของฉู่เฉิน สีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที แทบอยากจะฉีกฉู่เฉินเป็นชิ้น ๆ!“ฉู่เฉิน! แกหมายความว่ายังไง? แกกำลังสงสัยในยาอายุวัฒนะที่ฉันคิดค้นอย่างนั้นเหรอ?”หลิ่วหรูเยียนตำหนิด้วยความไม่พอใจ คิ้วงามขมวดย่น

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 17

    ทันทีที่ได้ยินประโยคนี้ หลิ่วชิงเหอโกรธจนหน้าอกสั่น พยายามดิ้นรนให้หลุดรอดจากเงื้อมมือของฉู่เฉิน!“ไอ้เดรัจฉาน! แกไปตายซะ!”หลิ่วชิงเหอยกเท้าขึ้นแล้วเตะเข้าไปที่ฉู่เฉินฉู่เฉินยกมือขึ้น คว้าต้นขาขาวนุ่มนิ่มของเธอเอาไว้ กล่าวพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “ทำไม รีบร้อนขนาดนี้เลยเหรอ? หรือว่า พวกเราจะทำกันตรงนี้เลย?”“แกปล่อยนะ!”หลิ่วชิงเหอโมโห พยายามจะชักขาของตนเองกลับ ยกมือขึ้น กำลังจะสะบัดฝ่ามือเข้าไปที่แก้มของฉู่เฉินผลปรากฏว่า ทันทีที่ยกมือขึ้น ก็ถูกฉู่เฉินคว้าเอาไว้ทันทีตอนนี้ หลิ่วชิงเหอถูกฉู่เฉินควบคุมเอาไว้ ขยับเขยื้อนไม่ได้สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกว่าได้รับความเหยียดหยามมากที่สุดก็คือ ไอ้เดรัจฉานฉู่เฉินกลับชิดเข้ามา ชั่วขณะ หลิ่วชิงเหอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอันเร่าร้อนของความเป็นชายปะทะเข้าใส่ตัวเธอน่ารังเกียจ!มันคิดจะทำอะไร?มันคงจะไม่คิดจะลงมือกับเธอตรงนี้หรอกใช่ไหม?กรี๊ด ๆ ๆ!ระยำ!ไอ้เดรัจฉานนี่“ฉู่เฉิน แกคิดจะทำอะไร? ที่นี่คือเฉียนหลงวิลล่า! แกปล่อยฉัน!” หลิ่วชิงเหอร้อนใจ พยายามดิ้นรน แต่ยิ่งดิ้นเธอก็ยิ่งรู้สึกแย่ฉู่เฉินก็ถูกหลิ่วชิงเหอทำให้เลือดร้อนพลุ่งพล่าน“หลิ

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 18

    “ฉัน...”หลิ่วหรูเยียนล้มลงไปนั่งบนพื้น ตัวสั่นเทาไปทั่วทั้งตัว สีหน้าซีดขาว ตื่นตระหนกเป็นอย่างมากถ้าจะให้เธอไปร้องขอคนไร้น้ำยาอย่างฉู่เฉิน?แบบนั้นสู้ฆ่าเธอทิ้งซะดีกว่าหลิ่วหรูเยียนจะเป็นบ้าแล้ว“มัวอึ้งอยู่ทำไม? ยังไม่ไปอีก!” เว่ยฉิงตะคอกเสียงเอาแต่ใจหลิ่วหรูเยียนลุกขึ้นมาจากพื้นอย่างโซซัดโซเซ ภายในหัวสมองว่างเปล่า เดินออกจากห้องโถง วิ่งเหยาะ ๆ จนชนเข้ากับหลิ่วชิงเหอ“หรูเยียน เกิดอะไรขึ้น?” หลิ่วชิงเหอเห็นท่าทางของหลิ่วหรูเยียน ภายในใจแอบรู้สึกไม่ดี“แม่คะ ฮือ ๆ ๆ เกิดเรื่องแล้ว เกิดเรื่องแล้ว ยาอายุวัฒนะเกิดเรื่องขึ้นแล้ว อดีตผู้บัญชาการเว่ยอาเจียนออกมาเป็นเลือดแล้วก็หมดสติไปแล้ว...” ขาทั้งสองข้างของหลิ่วหรูเยียนอ่อนยวบ ล้มลงไปนั่งบนพื้นอีกครั้ง พิงหลิ่วชิงเหอร้องไห้โฮออกมาเสียงดังหลิ่วชิงเหอย่อตัวลงไป ประคองหลิ่วหรูเยียนเอาไว้ ภายในใจแอบคิดว่าเป็นไปตามคาดจริง ๆโดนไอ้ระยำอย่างฉู่เฉินพูดถูกจนได้“อย่าร้อนใจไป แม่เข้าไปดูหน่อย” หลิ่วชิงเหอกล่าว ลุกขึ้น เดินเข้าไปในห้องโถงตอนที่เห็นฉากดังกล่าว รวมทั้งอดีตผู้บัญชาการเว่ย ที่นอนหมดสติอยู่บนเก้าอี้วีลแชร์ เธอในฐานะหญิง

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 19

    “เธอลองไตร่ตรองดูเอาเองแล้วกัน ฉันยังไงก็ได้”สะอึก!หัวใจของหลิ่วหรูเยียนสั่นเทา สีหน้าซับซ้อนมากถ้าจะต้องคุกเข่าให้คนไร้น้ำยาอย่างฉู่เฉินจริง ๆ เธอคงนอนหลับไม่สนิทไปเป็นครึ่งปีแน่ ๆไอ้ขยะนี่ก็คือคนระยำ!ทำให้เธอรู้สึกคลื่นเหียนเมื่อเห็นว่าเวลาที่เวียนผ่านไป ฉู่เฉินยังคงนั่งจิบน้ำชาอย่างสบายอกสบายใจเช่นเดิมและในเวลานี้ ที่ทางเดินด้านนอก มีเสียงฝีเท้าร้อนรนดังลอยมาไม่ต้องคิดก็รู้ว่า เป็นเว่ยฉิงที่พาคนเดินมาที่นี่“หรูเยียน! อย่าทำตัวเอาแต่ใจเหมือนเด็ก ตอนนี้ยังไม่มีคนเห็น ลูกอยากจะทำให้ทุกคนได้เห็นว่าลูกคุกเข่าให้มันใช่ไหม?” หลิ่วชิงเหอกระซิบที่ข้างหูของหลิ่วหรูเยียน“ถ้าอดีตผู้บัญชาการเว่ยตายไป แม่กับลูก คงมีชีวิตรอดไม่พ้นคืนนี้”หลิ่วหรูเยียนตกใจขวัญเสียไปแล้ว สีหน้าซีดขาว โดยเฉพาะตอนที่ได้ยินเสียงฝีเท้าวุ่นวายที่ทางเดินด้านนอก เป็นเหมือนกับคาถาเร่งชีวิต‘ตุบ!’ภายใต้แรงกดดันทางจิตใจ หลิ่วหรูเยียนงอเข่าอันสูงส่งของเธอลงไป คุกเข่าลงต่อหน้าฉู่เฉิน เบือนหน้าบุ้ยปาก “ฉู่เฉิน แกรีบช่วยชีวิตอดีตผู้บัญชาการเว่ยสิ!”เมื่อเห็นท่าทางที่เย่อหยิ่งไม่เต็มใจของหลิ่วหรูเยียน ฉู่เ

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 20

    ทางด้านนี้ ฉู่เฉินออกมาจากห้องก็ได้พบกับเว่ยฉิงและคนอื่น ๆ ที่มาตามหา“คุณฉู่...” เว่ยฉิงเอ่ยปากพูด สีหน้าร้อนใจฉู่เฉินกล่าวเสียงเรียบ “เวลามีจำกัด ไม่ต้องพูดอะไรมากแล้ว ไปที่ห้องโถงกันเถอะ”เมื่อเว่ยฉิงได้ยินดังนั้น ก็พยักหน้า หลีกทางให้จากนั้นฉู่เฉินก็มาถึงที่ห้องโถงเป็นคนแรกหลังจากที่เห็นอาการของเว่ยหนานเฟิงแล้ว เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเช่นกันอาการของเว่ยหนานเฟิง สาหัสกว่าที่เขาคิดเอาไว้หน่อย“คุณฉู่ ยังสามารถช่วยชีวิตของคุณปู่ของฉันได้ไหมคะ?” เว่ยฉิงสีหน้าร้อนใจ กล่าวถามด้วยเบ้าตาที่แดงก่ำถ้าหากคุณปู่เป็นอะไร เธอจะทำอย่างไรดีฉู่เฉินกล่าวพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ “มีผมอยู่ วางใจได้ สามารถช่วยได้”เมื่อได้ยินประโยคนี้ เว่ยฉิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อยแต่ว่า หลิ่วหรูเยียนที่รีบเดินเข้ามา กลับเอ่ยปากกล่าวด้วยคำพูดดูถูก “ฉู่เฉิน แกเลิกเสแสร้งได้แล้ว ถ้าช่วยไม่ได้ แกต้องรับผิดชอบเรื่องทั้งหมด!”ช่วยไม่ได้ สถานะของเว่ยหนานเฟิงสูงส่งเกินไป เธอจำเป็นต้องคิดหาหนทางผลักความรับผิดชอบออกไปถ้าหากฉู่เฉินไม่ช่วย ถ้าคืนนี้เว่ยหนานเฟิงเป็นอะไรขึ้นมา ก็คือความรับผิดชอบของเธอหลิ่วหรูเย

    Last Updated : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 21

    ท่าทางเข้าทีแต่เธอยังคงดูถูกฉู่เฉิน คิดว่าฉู่เฉินแสดงละครเพื่อเรียกร้องความสนใจหลายนาทีผ่านไป ฉู่เฉินถอนหายใจ ยกมือวาดกลางอากาศ เข็มหลายสิบเล่มถูกดึงกลับมา“เสร็จแล้ว อดีตผู้บัญชาการเว่ยไม่เป็นอะไรแล้ว พักรักษาตัวไม่กี่วันก็หาย” ฉู่เฉินบอก เขาเช็ดเหงื่อที่มุมหน้าผากศาสตร์แห่งการฝังเข็มที่เขาใช้เมื่อกี้ เผาผลาญพลังวิญญาณที่จุดตันเถียนของเขาไปไม่น้อย“จริงเหรอคะ?” เว่ยฉิงถามอย่างดีใจฉู่เฉินพยักหน้าตอนนี้เอง หลิ่วหรูเยียนถลาเข้ามา ตะโกนลั่น “เป็นไปไม่ได้! ฉันไม่เชื่อ! ฉู่เฉิน แกกล้าดียังไงแค่ฝังเข็มสองสามเล่มก็บอกว่าตัวเองเป็นผู้ช่วยชีวิตอดีตผู้บัญชาการเว่ย?”“ถ้าอดีตผู้บัญชาการเว่ยเป็นอะไรไป แกต้องรับผิดชอบทั้งหมด!”สีหน้าของเว่ยฉิงดำทะมึนฉู่เฉินหัวเราะชืด ๆ “หลิ่วหรูเยียน เธอไม่ต้องร้อนรน ถ้าภายในห้านาทีอดีตผู้บัญชาการเว่ยไม่ฟื้นขึ้นมา ฉันจะรับผิดชอบทั้งหมด ต่อให้คุณหนูเว่ยต้องการหัวของฉันก็ยังได้!”“ดี! แกพูดเองนะ คุณหนูเว่ยได้ยินแล้วใช่ไหมคะ ฉู่เฉินบอกว่าเขาจะรับผิดชอบเองทั้งหมด” หลิ่วหรูเยียนหันไปพูดกับเว่ยฉิง ผลักความรับผิดชอบอย่างถึงที่สุดเว่ยฉิงสีหน้าเปลี่ยนไปเป

    Last Updated : 2024-07-17

Latest chapter

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 676

    เมื่อได้ยินเสียงอ่อนหวานอันเป็นเอกลักษณ์ของกวนเหล่ย ฉู่เฉินก็แทบจะเป็นลมถ้าไม่ผิดจากที่ฉู่เฉินเดา กวนเหล่ย จ้าวเจวียน รวมทั้งโจวน่าสามคนนี้จะต้องยืนห่างจากเขาออกไปเป็นระยะทางหนึ่งขั้นบันไดเป็นแน่ขาเรียวยาวทั้งสามคู่ เครื่องมือสังหารที่น่าภูมิใจทั้งสามคู่ นี่มันปราบผู้ชายได้จำนวนไม่ถ้วนโดยเฉพาะกวนเหล่ยที่วันนี้ตั้งใจใส่ชุดคลุมคอลึกถึงหน้าอก แทบจะปิดหน้าอกเอาไว้ไม่อยู่แล้วใบหน้ารูปไข่นั้นยังใส่แว่นตากรอบสีดำอีกด้วยดวงตาที่น่าดึงดูดใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เธอยังใส่คอนแท็กต์เลนส์มาอีกด้วย ยั่วยวนไม่มีใครเท่า“พวกเธอมาได้ยังไงกัน วันนี้บริษัทหยุดเหรอ?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว เขาพูดอย่างจงใจแสดงสถานะของหญิงสาวเหล่านั้น“ใช่น่ะสิคะ วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ดังนั้นวันนี้พวกเราก็เลยมาดูความโดดเด่นของประธานฉู่ด้วยกัน พร้อมทั้งมารเป็นกำลังใจให้คุณด้วยค่ะ”กวนเหล่ยกำหมัดเล็ก ๆ แล้วยกหน้าอกขึ้นสูงอย่างภาคภูมิใจคนที่ผ่านไปผ่านมารอบๆ ก็งุนงงไปหมดก็ได้ฉู่เฉินเช็ดเหงื่อ ตอนนี้เขาทำได้อดทนเหตุผลนี้ของกวนเหล่ยไร้ข้อกังขาบางครั้งการที่รอบตัวมีแต่ผู้หญิงก็ไม่เห็นว่าจะเป็นเรื่องดีอะไรฉู

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 675

    “พี่เกี่ยวอะไรด้วย? พี่เป็นเมียผมหรือไง?!”ฉู่เฉินตอกกลับไปด้วยความไม่เกรงใจทำเอาอวี้ลู่โกรธจนใบหน้าซีด จากนั้นก็เอื้อมหนึ่งนิ้วแตะที่เอวของฉู่เฉิน แกร๊ก!วินาทีต่อมา เอวของฉู่เฉินก็มีเสียงดังลั่นขึ้นมาพลังนิ้วของอวี้ลู่ถูกกระบี่วิเศษของฉู่เฉินดูดซับจนหมดฉู่เฉินก็อึ้งไปเลย หันหน้าไปพูดกับอวี้ลู่ว่า “พี่กำลังทำลายทีมเวิร์กอยู่นะครับ”“หึ!”อวี้ลู่ก็มองบนฉู่เฉิน เธอสวมรองเท้าส้นสูงสีดำที่เพิ่งซื้อจากห้างเมื่อวานพร้อมกับพี่น้องตระกูลต้วน แกว่งเรียวขาที่ยาวสวย กอดอกก้าวเดินอย่างรวดเร็ว แซงหน้ากลุ่มของฉู่เฉินไปตรงเข้าสนามกีฬาที่จริงเธอไม่ได้อยากมาด้วยซ้ำการแข่งขันแพทย์แผนจีนแบบนี้ ในสายตาของสตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือก็เป็นแค่เกมที่เด็กเล่นก็เท่านั้นเอง เธอไม่อยากจะดูเลยสักนิดแต่ว่าเธอก็ทนไม่ได้กับการยั่วยวนด้วยของกินจากพี่น้องตระกูลต้วนได้ได้ยินมาว่าหลังจากการแข่งขันจบลงแล้ว พี่น้องตระกูลต้วนจะไปถนนของกินเล่น อวี้ลู่ก็เปลี่ยนใจทันที อีกทั้งยังตื่นตอนเช้าตรู่เพื่อเรียกทุกคนตื่นเห็นได้ชัดว่าด้านเรื่องของกินเธอถลำลึกจนกู่ไม่กลับแล้ว เพียงแต่ว่าสิ่งที่ทำให้พี่น้องตระกูลต้วน

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 674

    เมื่อเห็นว่าถังจิ้งจือกำลังคิดหาทางจะเข้ามาจับมือเธอ หลิ่วชิงเหอก็รีบหลบทันที เธอยิ้มแหย่ๆ แล้วพูดขึ้นมาว่า “งั้นวันนี้รบกวนท่านถังด้วยนะคะ ถ้าคุณหลี่ชนะก็เท่ากับว่าบริษัทของเราสามารถหลุดพ้นจากวิกฤตไปได้”พูดจบหลิ่วชิงเหอก็รีบดึงหลิ่วหรูเยียนเดินเข้าไปในงานด้วยความรวดเร็วเธอไม่อยากถูกตาแก่บ้ากามนั่นลูบไล้ไปเรื่อยนะ เมื่อเห็นถังจิ้งจือเธอก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเมื่อเห็นขาวราวขาวดั่งหิมะทั้งสองคู่ ถังจิ้งจือก็กลืนน้ำลายลงคอทั้งสองแม่ลูกนี้แค่ได้มาสักคนหนึ่ง เขาถังจิ้งจือก็รู้สึกเพียงพอแล้วในชีวิตนี้“โหย ศิษย์หลานนี่โชคดีจริงๆ แม่ลูกคู่นี้หากได้ทำสงครามรักยามค่ำคืนด้วย ชีวิตนี้ฉันคงไม่เสียชาติเกิดแล้วล่ะ”เมื่อได้ยินประโยคนี้ หลี่จวิ้นเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะมองถังจิ้งจือด้วยสายตาไม่พอใจแกคิดอยากจะเปิดศึกรักยามค่ำคืนงั้นเหรอ แม้แต่มือฉันยังไม่เคยได้จับเลย!“ท่านถังครับ ขอเพียงแค่วันนี้สามารถจัดการไอ้คนแซ่ฉู่นั่นได้ ผมจะหาวิธีนำสองแม่ลูก...”เมื่อพูดตรงนี้ หลี่จวิ้นเฟิงก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย “ผมขอหลิ่วหรูเยียน หลิ่วชิงเหอผมยกให้ท่าน เป็นไงครับ?”“ได้! ได้สิ! เหมือนที่ฉันคิดไว้เลย!”

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 673

    ในตอนนี้ ในอะพาร์ตเมนต์หรูหราแห่งหนึ่งหลี่จวิ้นเฟิงกำลังนั่งไขว่ห้าง พร้อมกับสูบบุหรี่ไปด้วย พูดกับผู้อาวุโสที่อยู่ตรงหน้าว่า “ครั้งนี้ไอ้คนแซ่ฉู่นั่นดวงซวยจริงๆ แล้วล่ะครับ”“ผมว่าถ้ามันรู้ว่าท่านถังเป็นกรรมการที่ทรงอิทธิพลที่สุดในการแข่งขันแพทย์แผนจีนครั้งนี้ เขาคงไม่มีทางปฏิบัติตัวแย่ๆ แบบนั้นกับท่านแน่”เมื่อพูดจบ ถังจิ้งจือที่นั่งอยู่ตรงข้ามหลี่จวิ้นเฟิงก็หัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย“ถ้าเป็นแบบที่ศิษย์หลานหลี่ว่า หลังจากที่เปลี่ยนกฎกติกาแล้ว อย่าหวังว่าจะได้ชัยชนะมาครองเลย แค่ไม่เป็นตัวตลกต่อหน้าสาธารณชนก็ดีเท่าไหร่แล้ว”เมื่อพูดถึงตอนนี้ ถังจิ้งจือก็หลุดขำออกมาหลังจากนั้นทั้งสองคนก็พูดคุยกันเรื่องรายละเอียดขั้นตอนการแข่งขันในพรุ่งนี้สุดท้ายหลี่จวิ้นเฟิงก็พาถังจิ้งจือออกมาจากอะพาร์ตเมนต์ มุ่งหน้าไปยังร้านที่มีชื่อเสียงด้านการนวดเท้าที่สุดในเจียงจงถังจิ้งจือกอดพนักงานสาวไปด้วย พลางครุ่นคิดไปด้วยว่าพรุ่งนี้จะเยาะเย้ยให้ฉู่เฉินอับอายยังไงดีถ้าไม่ใช่เพราะไอ้ฉู่เฉิน เขาจะสูญเสียอาชีพการงานแบบนี้เหรอ?ที่สำคัญที่สุดก็คือ ถ้าเขาสูญเสียตำแหน่งหมอประจำตัวของท่านหลงไป ตำแหน่งของเ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 672

    ฉู่เฉินชี้ไปที่รูปภาพบนแค็ตตาล็อกแล้วพูดขึ้นมาโจวน่าเมื่อเห็นราคาเริ่มประมูลข้างล่าง หัวใจของเธอก็เต้นรัวจนแทบจะทะลักออกมา เธอหอบกายใจแล้วพูดว่า “มัน... มันก็ดีนะคะ แต่... แต่มันแพงไปไหมคะ?”“เรือลำอื่นราคาเริ่มประมูลแค่ยี่สิบถึงสิบห้าล้าน นะ... นี่มันตั้งห้าร้อยล้านเลยนะคะ”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว แววตาของเขาเหมือนจะสื่อว่า พี่ดูเหมือนคนเงินไม่พอเหรอ? ดูเธอสิทำเป็นเหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน“เรื่องเงินไม่สำคัญ ที่สำคัญคือความสบายครับ”เมื่อฉู่เฉินพูดแบบนี้ออกไป โจวน่าถึงจะรู้ว่าห้องโดยสารของเรือยอช์ตลำนี้ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องออกกำลังกายชนิดไหนก็ตามก็มีอย่างครบครัน ไม่ขาดตกบกพร่องโดยเฉพาะเปลวแขวนและลู่วิ่งที่อยู่ข้างในจะนอนก็ได้ จะนั่งก็ได้ หรือจะโยกไปมาก็ได้อืม ก็สบายจริงๆ นั่นแหละ“งั้นก็เอาลำนี้แหละครับ คุณจำเวลาไว้ด้วยนะครับ พอถึงตอนนั้นก็แจ้งให้ผมทราบด้วย เรือยอช์ตลำนี้จะต้องประมูลมาให้ได้”ฉู่เฉินพับเก็บแค็ตตาล็อกในมือ แล้วพูดขึ้นมาอย่างนิ่งๆ“อะ... โอเคค่ะ”โจวน่าตื่นเต้นจนเทียบควบคุมไม่อยู่ ทำงานทั้งเช้าแล้วได้รับเรือยอช์ตมาหนึ่งลำ งานนี้มันจะดีก่อนไปหรือเปล่า……อีกด้านหน

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 671

    หลังจากที่ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงแล้ว ฉู่เฉินก็เช็ดเหงื่อเป็นร่างของเขา กลับไปนั่งยังเก้าอี้ผู้บริหาร อิ่มเอมกับพลังวิญญาณในจุดตันเถียนและทะเลปราณที่ฟื้นฟูได้หกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก“ประธานฉู่คะ พวกเธอทั้งสองคนมีรถสปอร์ตขับกันหมด คุณคงจะไม่เลือกปฏิบัติหรอกใช่ไหมคะ”โจวน่าสวมเสื้อผ้าไปด้วย พร้อมทั้งเบ้ปาก มองไปที่ฉู่เฉินด้วยน้ำตาคลอเบ้าแล้วพูดขึ้นมา“รถสปอร์ตน่าจะไม่มีแล้วครับ แต่ว่าไว้วันหลังผมจะซื้อเรือยอช์ตให้หนึ่งลำนะครับ”ฉู่เฉินพูดออกโดยไม่ได้คิดอะไร ทำเอาโจวน่างงไปเลยเรือยอช์ตงั้นเหรอ?!เรือนั่นน่ะแพงกว่ารถสปอร์ตอีกใช่ไหม?ดูเหมือนว่าในท่าเรือใหญ่ตะวันตกของเจียงจงเหมือนจะมีเรือยอช์ตจอดอยู่แค่ไม่กี่ลำนะรอบนี้เธอได้กำไรเป็นกอบเป็นกำเลย!ในตอนนั้นเอง เธอก็คิดว่าเธอให้ฉู่เฉินนั้นน้อยเกินไป สิ่งที่เธอได้รับมันเกินกว่าสิ่งที่เธอให้ฉู่เฉินไปหลังจากนี้เธอต้องคิดหาวิธีเพื่อตอบแทนฉู่เฉินแล้วล่ะ“ขอบคุณค่ะบอส แต่ว่าฉันได้ยินมาว่ารถยอช์ตมือสองก็แพงมากๆ ใช่ไหมคะ?” โจวน่าช่วยฉู่เฉินเช็ดเหงื่อบนร่างกายไปด้วย พร้อมทั้งถามคำถามไปเรื่อยที่สำคัญคือเธอ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 670

    ฮว่าจิ่วหยางเช็ดเหงื่อตรงหน้าผากแล้วพูดขึ้นมาหรือพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ ถ้าในการแข่งขันพรุ่งนี้ หากฉู่เฉินผิดพลาดแม่แต่น้อยก็จะกลายเป็นตัวตลกของคนทั้งประเทศ เมื่อถึงตอนนั้นอาจจะกระทบถึงชื่อเสียงของซินฉู่ฟาร์มาติคอลได้เรื่องที่ยาบำรุงปราณขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ฮว่าจิ่วหยางเคยได้ยินมาตั้งนานแล้ว ดังนั้นเขาถึงเตือนสติฉู่เฉินขึ้นมา“อืม ครับ ผมเข้าใจแล้วครับ พรุ่งนี้ตอนเที่ยงผมจะไปถึงที่นั่นอย่างตรงเวลาครับ”พูดจบฉู่เฉินก็วางสายเขาขับรถมายังตึกทำงานใหม่ของซินฉู่ฟาร์มาติคอล ยังไม่ทันเดินเข้าไปในห้องทำงาน กวนเหล่ย โจวน่าและจ้าวเจวียนทั้งสามยืนเรียงกันอยู่ที่หน้าประตูลิฟต์ รอคอยที่จะต้อนรับฉู่เฉินโดยเฉพาะโจวน่า เขาถอดชุดเครื่องแบบของเธอ แล้วเปลี่ยนเป็นชุดกระโปรงยาวแหวกขาที่เซ็กซี่มากๆ พร้อมทั้งสวมถุงน่องสีเนื้อ และใส่รองเท้าหนังสีขาว นี่สไตล์สวยใสบริสุทธิ์ชัดๆไม่กี่วันนี้ เรื่องที่ฉู่เฉินซื้อรถสปอร์ตให้จ้าวเจวียนและกวนเหล่ยตอนนี้คนทั้งบริษัทรับรู้หมดแล้วพูดจริงๆ นะ ในชีวิตนี้โจวน่าไม่เคยสัมผัสพวงมาลัยรถสปอร์ตมาก่อนเลยกว่าฉู่เฉินจะมาบริษัทแต่ละครั้งนั้นเป็นเรื่องยาก ไม่ยังไงเธอก็

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 669

    ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ หลิ่วหรูเยียนอดทนกับฉู่เฉินมามากพอแล้วเธอเฝ้ารอดวงดาวเฝ้ารอพระจันทร์ ในที่สุดก็รอมาจนถึงวันที่การแข่งขันแพทย์แผนจีนจะเริ่มขึ้นแล้วขอเพียงแค่เธอสามารถเปิดโปงหน้ากากจอมปลอมของฉู่เฉินออกได้ ดูสิว่าต่อไปเขาจะรังแกพวกเธอสองแม่ลูกอย่างไรคิดไปคิดมา หลิ่วหรูเยียนก็ต่อสายหาหลี่จวิ้นเฟิงหลี่จวิ้นเฟิงตอนนี้ก็กำลัง ‘เตรียมตัว’ เพื่องานแพทย์แผนจีนขั้นตอนตามกฎของการแข่งขันแพทย์แผนจีน ควรจะเป็นผู้แข่งขันจับฉลากผู้ป่วย รักษาผู้ป่วยต่อหน้า สุดท้ายใช้ผลลัพธ์เป็นตัวตัดสินแต่หลี่จวิ้นเฟิงคิดว่าหากเขาทำตามกฎเดิมของการแข่งขัน เปอร์เซ็นต์ชนะของเขาจะไม่ค่อยสูงเท่าไหร่ไม่รู้ว่าไอ้เจ้าฉู่เฉินมันไปได้สูตรยามาจากไหน ถ้าเกิดมันนำยาบำรุงปราณออกมา อาการป่วยเล็กๆ น้อยๆ ก็รักษาให้หายได้เลยไม่ใช่เหรอ?หากอยากได้รับชัยชนะก็ต้องเพิ่มความยากอีกทั้งทุกๆ รายการต้องเป็นด้านที่เขาถนัดที่สุด แบบนี้ก็เหมือนกับการมีประกันสองชั้น!ในตอนที่หลี่จวิ้นเฟิงกำลังจะใช้เส้นสายผ่านอาจารย์สำนักเพื่อเปลี่ยนกฎนั้น จู่ๆ ก็มีสายจากหลิ่วหรูเยียนโทรเข้ามา“หรูเยียน คุณโทรหาผมเหรอ?”หลี่จวิ้นเฟิงกลืนน้ำลาย

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 668

    ทางด้านปลายสาย ตู้เสี่ยวเยวี่ยพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงร้อนรน“มีอะไร?”หลิ่วชิงเหอขมวดคิ้วขึ้นมา ตู้เสี่ยวเยวี่ยไม่ได้กลับเมืองหมอตูไปแล้วเหรอ?คงไม่ใช่ว่าเรื่องครั้งนั้นกับฉู่เฉินถูกตระกูลหลี่รู้เข้าใช่ไหมแต่ว่าคนที่รู้เรื่องนั้นก็มีแค่ไม่กี่คนเองเธอและหลิ่วหรูเยียนไม่มีทางพูดเรื่องแบบนั้นออกไปแน่นอน“เรื่องนั้น... โอ๊ย ช่างมันเถอะ หนูพูดตรงๆ เลยแล้วกัน ฉู่เฉินมันไม่ใช่คนธรรมดาค่ะ คุณป้าอย่าไปทำให้มันโกรธเด็ดขาดนะคะ คนคนนี้ไม่ใช่คนที่คุณป้าและหรูเยียนจะไปยั่วยุเขาได้!” “ส่วนเรื่องรายละเอียดหนูขอไม่เจาะลึกไปมากกว่านี้แล้วนะคะ แต่คุณป้าจำไว้ให้แม่นว่าคนนี้ห้ามไปยั่วยุเขาก็พอแล้วค่ะ”ตู้เสี่ยวเยวี่ยตอนแรกจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในตระกูลหลี่ให้หลิ่วชิงเหอฟังทั้งหมด แต่พอคิดไปคิดมาหลี่โย่วถังพึ่งถูกปลด ตัวเธอเองก็ไปรีบไปซุกหัวอยู่กับหลี่เจี้ยนจวิน เรื่องนี้ใครมันจะกล้าพูดออกไปล่ะดังนั้นเธอจึงไม่ได้เล่าเรื่องทั้งหมดออกไป แต่พูดแบบอย่างสรุปให้หลิ่วชิงเหอฟัง“ฉู่เฉินเหรอ?”หลิ่วชิงเหองุนงงเล็กน้อยตู้เสี่ยวเยวี่ยเป็นบ้าอะไรขึ้นมา พึ่งกลับเมืองหมอตูไป ไม่คิดหาทางรักษาลูก แต่กลับมาส

DMCA.com Protection Status