เกลียดที่สุด หยุดที่รัก

เกลียดที่สุด หยุดที่รัก

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-21
โดย:  ฮาลาปัญยังไม่จบ
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
54บท
486views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

เขาแสร้งเป็นเกลียดเธอ ทั้งที่ลึกๆ แล้ว เขาอยากได้เธอมาเป็นแม่แมวแทบขาดใจ เขาขยาดเรื่องความรัก เพราะน้าของเธอคือสาเหตุ ทำให้พ่อแม่ของเขาแยกทางกัน เขาจึงเกลียดแม่ศิลปินฝึกหัดคนนั้นชนิดฝังเข้าไปยัน DNA เลยก็ว่าได้ และทำให้เขามองว่า "ความรัก" คือสิ่งเลวร้ายที่สุดในชีวิตที่อัจฉริยะอย่างเขาจะไม่มีวันเสียเวลาไปยุ่งเกี่ยวเด็ดขาด จนกระทั่งเขามีความจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากเธอ จุดเริ่มต้นและสัมพันธ์อันร้อนแรงจึงค่อย ๆ ก่อตัวขึ้น

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทที่ 1 ไม่ถูกชะตากัน

It is during our darkest moments that we must focus to see the light. - aristotleในระหว่างคืนที่มืดมิดที่สุด เราต้องโฟกัสไปที่การมองเห็นแสงสว่างณ BeTheLight Studio at BeTheLight Academyขายาวในชุดกระโปรงเอี๊ยมสีดำกรอมยาวคลุมเข่ากับรองเท้าผ้าใบสีดำธรรมดาที่เพ้นท์ด้วยสีสะท้อนแสงยืนแน่นิ่งให้ช่างแต่งหน้าเติมแต่งใบหน้าให้สดใส ตอนนี้ชีวิตของเธอเหมือนน้ำที่กำลังขึ้นไม่ว่าเธอหยิบจับทำอะไรสินค้าทุกตัวที่สร้างสรรค์มันขึ้นมาล้วนแล้วแต่ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าทันทีที่แต่งหน้าแต่งตัวเสร็จหญิงสาวจึงเดินเข้ามาภายในสตูดิโอที่รายการชื่อดังช่องหนึ่งของอเมริกาต้องการสัมภาษณ์ถึงความสำเร็จของสถาบันศิลปะและการเต้นรำบีเดอะไลท์ หลังจากที่เธออนุญาตให้ทีมงานสามารถใช้สตูดิโอที่สถาบันถ่ายทำรายการได้ตามใจ เพราะก่อนหน้าที่พวกเขาจะโทรมานัดสัมภาษณ์เธอเลขาคนสนิท 'กุ๊กไก่' นักเรียนแลกเปลี่ยนจากไทยผู้มีใจรักด้านการวาดภาพสีน้ำมันที่อยู่ในช่วงฝึกหัดให้เป็นมือโปรแจ้งเธอว่าบุคคลที่เธอไม่ต้องการพบเจอมีตารางสัมภาษณ์วันเดียวกับเจ้านายสาวของเธอ หญิงสาวก็รีบบอกล่วงหน้าเสียก่อน เพราะเธอรู้ดีว่า พี่เดมี่ ไม่ชอบให้พูดถึงพ่อคนดัง...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
54
บทที่ 1 ไม่ถูกชะตากัน
It is during our darkest moments that we must focus to see the light. - aristotleในระหว่างคืนที่มืดมิดที่สุด เราต้องโฟกัสไปที่การมองเห็นแสงสว่างณ BeTheLight Studio at BeTheLight Academyขายาวในชุดกระโปรงเอี๊ยมสีดำกรอมยาวคลุมเข่ากับรองเท้าผ้าใบสีดำธรรมดาที่เพ้นท์ด้วยสีสะท้อนแสงยืนแน่นิ่งให้ช่างแต่งหน้าเติมแต่งใบหน้าให้สดใส ตอนนี้ชีวิตของเธอเหมือนน้ำที่กำลังขึ้นไม่ว่าเธอหยิบจับทำอะไรสินค้าทุกตัวที่สร้างสรรค์มันขึ้นมาล้วนแล้วแต่ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าทันทีที่แต่งหน้าแต่งตัวเสร็จหญิงสาวจึงเดินเข้ามาภายในสตูดิโอที่รายการชื่อดังช่องหนึ่งของอเมริกาต้องการสัมภาษณ์ถึงความสำเร็จของสถาบันศิลปะและการเต้นรำบีเดอะไลท์ หลังจากที่เธออนุญาตให้ทีมงานสามารถใช้สตูดิโอที่สถาบันถ่ายทำรายการได้ตามใจ เพราะก่อนหน้าที่พวกเขาจะโทรมานัดสัมภาษณ์เธอเลขาคนสนิท 'กุ๊กไก่' นักเรียนแลกเปลี่ยนจากไทยผู้มีใจรักด้านการวาดภาพสีน้ำมันที่อยู่ในช่วงฝึกหัดให้เป็นมือโปรแจ้งเธอว่าบุคคลที่เธอไม่ต้องการพบเจอมีตารางสัมภาษณ์วันเดียวกับเจ้านายสาวของเธอ หญิงสาวก็รีบบอกล่วงหน้าเสียก่อน เพราะเธอรู้ดีว่า พี่เดมี่ ไม่ชอบให้พูดถึงพ่อคนดัง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 2 ไม่เห็นสวย
MagNus Company LTD.ฟากเดียวกันชายหนุ่มผมสีเงินหน้าตาไร้อารมณ์นั่งเขียนโค้ดซับซ้อนที่ชวนให้บอดี้การ์ดของเขาที่ยืนขนาบอยู่ด้านข้างพาลตาเหล่ตาลายไปพร้อมพร้อมกัน ทั้งที่เขาทำได้แค่ยืนมองอย่างเดียวและคอยอ้าปากถามว่า 'คุณแม็กจะรับอะไรเพิ่มมั้ยครับ ชาหรือกาแฟ?' แต่เวลาก็ล่วงเลยผ่านมาสองชั่วโมง บอสหนุ่มหัวสีเงินก็ยังนั่งเงียบอยู่บนโต๊ะทำงานเหมือนเดิมไม่ขยุกขยิกใดๆ"วันนี้ผมมีงานที่ไหนบ้างครับ""คุณแม็กมีงานที่ลินคอร์นเซ็นเตอร์ครับ คุณแม็กจะไปเปลี่ยนชุดก่อนมั้ยครับ""เปลี่ยนสิ.....หรือคุณจะให้ผมชิว ๆ ออกไปในชุดเสื้อฮาวายลายต้นมะพร้าวสีขาวแบบนี้ล่ะคุณฮัลค์"เสียงเข้มตอกกลับบอดี้การ์ดหนุ่มฉายาฮัลค์เขียวจอมมึนที่เขาตั้งให้ จากนั้นจึงกลับมาสนใจงานเขียนโปรแกรมที่ชวนปวดขมองต่ออย่างสบายใจAt Lincon Centerเวลาทุ่มตรงที่รถเทสล่าสีน้ำเงินคันโปรดทะยานเข้ามาถึงจุดรับรถ เพราะแสงสว่างของหอศิลปะการแสดงลินคอร์นเซ็นเตอร์ชวนให้ใบหน้าขาวจัดถึงกับหรี่ตามอง ให้ตายเถอะ เขาไม่ชอบแสงสว่างพวกนี้เลยจริงๆนิ้วเรียวยาวรีบเปิดกล่องเก็บแว่นตากันแสงสีฟ้าอ่อนมาสวมเพื่อบดบังอำพรางความเจิดจ้าของหอศิลปะชื่อดังแห่งนี้ ก่อนขาย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 3 ทำไมเป็นเขา
เดมี่ทำหน้าหงิกงอใส่อีกฝ่าย ปากขมุบขมิบสบถด่าไอ้ลูกครึ่งผมสีเงินในใจ "ไม่สวยแต่รวยด้วยล้ำแข้งก็แล้วกัน ไอ้หัวขาวเอ้ย"วินาทีที่หญิงสาวคิดจะหลีกเลี่ยงที่ ๆ คนจอแจพลุกพล่าน และหลีกจากสายตาแน่นิ่งของเขา ทว่านักข่าวที่ทยอยสัมภาษณ์คนดังรายอื่น ๆ เสร็จก็ดันยกทัพแห่กันเข้ามาหาเธอแทน "คุณเดมี่ครับเชิญทางแบล็คดรอปหน่อยครับ ขอสัมภาษณ์หน่อยครับ"เป็นจังหวะเดียวกับดาราเด็กสองคนวิ่งโร่เข้ามาหา ด้วยความกล้า ๆ กลัว ๆ เด็กทั้งสองจึงได้แต่ยืนดูห่าง ๆ เพราะบรรดานักข่าวที่รุมสัมภาษณ์เจ้าของสถาบันด้านศิลปะและการเต้นรำคนดังผลัดกับรับผลัดกันส่งไมค์กันจ้าละหวั่น"คุณเดมี่คะช่วยแจ้งกำหนดการแสดงภาพวาด 4D ที่จะผสานการเต้นรำแต่ละแบบเข้าไปด้วยหน่อยได้ไหมคะ""อ๋อค่ะ กำหนดการแสดงจะมีเดือนหน้านี้ค่ะ รอชมได้เลย ทีมงานของฉันเต็มที่กับงานนี้มากๆ ค่ะ""พวกเราขอให้งานประสบความสำเร็จนะคะ""ขอบคุณพี่ๆ นักข่าวทุกท่านมากค่ะ แล้วก็เราสองคนมาทางนี้สิจ๊ะ" เธอกวักมือเรียกดาราเด็กสองคนที่ยืนจด ๆ จ้อง ๆอยู่นานสองนาน เพราะสังเกตุเห็นอยู่ก่อนแล้วว่าแฟนคลับตัวน้อยต้องการเข้ามาถ่ายรูปด้วย แต่เพราะคนจำนวนมากที่ล้อมวงเข้ามาทำให้ยากที
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 4 แค่คิดก็อุบาทว์
ไม่นานน้าดิวก็โดนพาต้วไปสถานบำบัดด้วยฝีมือของคนที่เกลียดเธอ"แม่จะให้หนูอยู่เป็นเพื่อนก่อนไหมคะ""ไม่เป็นไรลูก ยัยรุ้งกับยัยปลาเด็กที่ร้านอาหารแม่จะมานอนเป็นเพื่อน หนูกลับไปพักผ่อน และรักษาตัวให้ดีก่อนนะ แล้วแม่จะโทรหา"เดมี่เข้าใจดีที่แม่ไม่อยากให้เธอนอนค้างด้วยเพราะกลัวว่าลูกสาวจะเห็นแม่แอบร้องไห้ร่างไร้เรี่ยวแรงเดินตุปั๊ดตุเป๋ เหมือนคนจิตหลุด ทว่าฝ่ามืออ่อนล้าของเธอกลับโดนแรงฉุดของใครสักคนรั้งไว้ เธอเหลือบมองเจ้าของฝ่ามือนั้นอย่างอ่อนเพลีย และเจ็บร้าวระบมไปทั้งหน้า"จะทำร้ายจิตใจอะไรฉันอีกล่ะฮะ!?"ฟูมฟายด้วยหยาดน้ำตาที่พรั่งพรูออกมา และพยายามสลัดมือของชายหนุ่มออก แต่ยิ่งสลัดและใช้มืออีกข้างแกะออกเขาก็ยิ่งบีบข้อมือของเธอรุนแรงขึ้น"ปล่อยสิ ปล่อยฉัน"รอยยิ้มจางๆ ผุดขึ้นพลางสลัดทิ้งข้อมือของเธอออกตามที่เธอต้องการ "ปล่อยแล้วไง"เขาเอ่ยน้ำเสียงราบเรียบไม่แคร์ว่าอีกฝ่ายจะเจ็บหรือไม่ร่างบางเซถลาไปไกลล้มลงกับพื้นสนามหญ้าที่ชุ่มด้วยน้ำค้างยามค่ำคืน "ไอ้คนจัญไร ฮึก! ฮึก! ฮืออออ....ก็แค่นี้เอง สบายมาก"ใบหน้าที่ก้มต่ำอยู่สะอึกสะอื้นพล่านบ่นอย่างหมดอะไรตายอยากเต็มที พาลทำให้หัวใจของคนที่มองด
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 5 ค่าลดความเกลียด
ชายหนุ่มทุ่มร่างเบาหวิวลงบนเตียงนอนใหญ่ แล้วตะครุบฝ่ามือน้อยๆ ของเธอเอาไว้ไม่ให้ขัดขืน พลางรวบดึงตัวของแม่จอมสะดีดสะดิ้งเข้ามา และรีบพาดขาแกร่งข้างหนึ่งก่ายตัวของหญิงสาวเสมือนว่าเธอคือหมอนข้างส่วนตัว"อ๊อยยย! อึดอัดนะทำอะไรของคุณเนี่ย""เมื่อกี้คุณเรียกผมว่าหลินเย่ซี เมื่อตอนเด็กๆ คุณชอบเรียกผมแบบนั้นใช่ไหมพี่สาว""ไม่ต้องพี่สงพี่สาวเลย มันเป็นอดีตไปแล้ว อย่าลืมสิว่าเราเกลียดกัน""ผมมีค่าลดความเกลียดระหว่างเราให้คุณด้วยนะ""ค่าลดความเกลียด!? พูดอะไรไม่เห็นเก็ทสักนิด""มาเป็นคนของผม"ดารินธิราหันหน้าไปมองหน้าเขาเพื่อขอความกระจ่างแจ้งด้วยความตกใจ"ล้อฉันเล่นปะเนี่ย" "คิดลึกแบบศิลปินอยู่ล่ะสิท่า....ถึงได้มองผมตาหวานเยิ้มแบบนั้น""คิดลกคิดลึกอะไร เปล่าสักหน่อย""งั้นผมจะได้สบายใจ ผมจะจ้างคุณให้มาแกะรูปให้ผมหน่อย""รูปอะไร"ชายหนุ่มผมเงินพาคนช่างซักช่างแซะมาอยู่ในคลังกรุสมบัติจำนวนมากและพยักเพยิดใบหน้าคมขาวไปยังแผนที่ลายแท่งที่ขาดวิ่นยับยู่ยี่อยู่บนโต๊ะไม้มะฮอกกานีตัวใหญ่"คุณสามารถแกะภาพลายแทงพวกนี้แล้วร่างขึ้นมาใหม่ได้ไหม""อืม.....ก็น่าจะได้อยู่ค่ะ แต่มันดูเก่าคร่ำครึไปหน่อย""น่าจะอาย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-23
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 6 หนีไม่พ้น
สถาบัน BetheLightหลังจากเทปรายการชื่อดังที่มาสัมภาษณ์เธอที่สตูดิโอของสถาบันออกอากาศ สายโทรศัพท์ก็โทรเข้ามาจนแทบไหม้กุ๊กไก่จึงอาสาคุยแทนเธอขนาดว่าเสียงแหบเสียงแห้งเลยทีเดียว รวมทั้งแฮชแท็กในโลกออนไลน์ที่พุ่งทะยานจนแทบถล่มทลาย ด้วยน้ำมือเหล่าแอนตี้แฟนของแม็กนัสที่พากันดันแท็ก #DemiAthirdperson หรือเดมี่มือที่สามขึ้นมาเป็นเทรนด์โลกทันที "อีพวกแอนตี้บ้าเอ๊ย! พี่เดมี่ของฉันจะไปเป็นมือที่สามระหว่างแม็กนัสกับนังฟิโอน่าปีศาจได้ยังไง หล่อนนั่นแหละที่เป็นมือที่สามของพี่แม็กนัสกับพี่เดมี่ของฉัน พวกเขารู้จักกันมาตั้งเป็นชาติแล้วมั้ง"เลขาสาวพล่ามอย่างหัวเสียพลางพิมพ์ประโยคช่วยดันแฮชแท็ก #SaveDemi เพื่อเปิดโลกทัศน์ให้ชาวเน็ตแต่ก็ไม่ช่วยอะไรมากนัก"นี่มันเวลางานนะกุ๊กไก่ ปล่อยคนพวกนั้นไปเถอะ สู้ไปก็ปวดหัวเปล่าๆ" "แต่หนูจะสู้เพื่อพี่ค่ะ ส่วนงานขออู้สักประเดี๋ยว" ขานตอบเจ้านายสาวทีกำลังนั่งสเก็ตรูปภาพสีน้ำมันต่อจากศิลปินวาดภาพในบริษัทของเธอหลังจากทีน่า ศิลปินที่เธอส่งไปช่วยงานนิทรรศการมองสื่อผ่านศิลปะ สารภาพความจริงว่าแมวของเธอเป็นคนประทับตราอุ้งเท้าปุกปุยลงบนภาพของฟีโอน่า พาร์สัน และความเป็นจริ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 7 แท็กนี้ที่โลกต้องจดจำ
ดวงตาเรียวไล่อ่านข้อความดุเดือดบนโลกออนไลน์ และแท็กที่ร้อนฉ่าในโลกโซเชียลที่เต็มด้วยเนื้อหาของพวกสู่รู้ไม่ว่าจะเป็นเรื่องในอดีตเกี่ยวกับ น้าสาวของดารินธิราและหลานสาวของเธอแต่สิ่งที่ทำใหโทสะของเขาระเบิดตู้มออกมาก็คือ เนื้อหาใจความที่กล่าวว่า เดมี่คือมือที่สามที่มาแทรกกลางระหว่างเขากับฟีโอน่า พาร์สัน ฮึ! บ้าเปล่าวะทำไมชาวเน็ตพวกนี้ถึงได้แต่งเรื่องมั่ว ๆ ขึ้นมากันอย่างไม่ละอายใจทั้งที่ตัวของเขาเองก็เพิ่งเจอกับฟีโอน่าอะไรนั่นที่เป็นเจ้าของบริษัทการตลาดคนนั้นเพียงครั้งแรกและครั้งเดียว ที่ลินคอร์นเซ็นเตอร์ "ฮัลค์ ต่อสายหาอีแวน มิตซ์ให้ฉันที""รับทราบครับ"การโทรไปหาพันธมิตรที่มีพระคุณเก่าอย่างซีอีโอผู้ก่อตั้งแพลตฟอร์มชื่อดัง ทำให้การสนทนายืดยาวไปครึ่งชั่วโมง เพราะความสนิทชิดเชื้อดังครอบครัวเดียวกันและบังเอิญที่ว่าสมัยที่เขาลำบากอยู่นั้นก็ได้อีแวนเป็นคนช่วยเหลือไว้หลายครั้ง"ทั้งที่นายเกลียดผู้หญิงคนนั้น แต่ตอนนี้กลับขอร้องให้ฉันทำเรื่องไร้สาระให้เนี่ยนะ ไม่นึกเลยว่านายจะมีมุมนี้นะไอ้หนู""ผมก็แค่อยากแก้ต่างเรื่องที่ไม่ใช่ความจริงก็เท่านั้นเองครับ ยังไงผมต้องขอบคุณ คุณอีแวนมาก""เออ ฉัน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 8 เพียงเอื้อมมือ
หญิงสาวสั่งงานที่เหลือกับลูกน้องและศิลปินในสถาบันที่ทำการฝึกสอนคอร์สเรียนต่าง ๆ ก่อนที่เธอจะรีบบึ่งรถเหยียบจนมิดไมล์มาถึงหน้าตึกรูปตัว M ที่คล้ายกับตึกแฝดที่อยู่ขนานกันแต่พอลงจากรถยังก้าวขาเข้าตึกไม่ถึงสิบวิ ฝูงนักข่าวก็เฮโลกันเข้ามาส่งเสียงตะเบ็งเซ็งแซ่จนสติที่เตลิดของเธอตื่นขึ้น "ตายละหว่า" ดวงตาภายใต้แว่นกันแดดสีดำชะเง้อชะแง่งมองหาทางสะดวกที่จะขึ้นไปเคลียร์ประเด็นกับพ่อคนอัจฉริยะหัวเงินทว่าเธอก็ไม่รู้ว่าห้องทำงานของเขาอยูชั้นไหน พลันนึกขึ้นได้ว่าเธอมีเบอร์โทรศัพท์ของเขาอยู่ จึงรีบกดโทรหาขอความช่วยเหลือ"คุณโทรมาหาผมเพราะแท็กนั้นใช่ไหม" เสียงเข้มเอ่ยราบเรียบ"อันนั้นก็ส่วนหนึ่งค่ะ แต่ตอนนี้ฉันอยู่บริษัทคุณ""ว่าไงนะ แล้วคุณอยู่ตรงไหน" "อยู่ชั้นแรกค่ะ แต่นักข่าวแห่กันมาจากไหนไม่รู้เต็มไปหมด""แล้วคุณจะกลัวอะไรล่ะ" เขาตอบพร้อมกับรีบเดินออกมาจากห้องทำงาน กดลิฟต์ลงมาหาเธอที่ชั้นหนึ่งทันที "ฮัลโหล....แม็กนัส นายหงอก เอ๊ะทำไมเงียบไปแล้วอ่ะ" มือใหญ่รวบดึงเอวเล็กเข้ามาแนบชิดทำให้ขาเรียวถอยหลังเซถลากระแทกกับตัวของคนด้านหลัง หญิงสาวพลิกตัวหันกลับไปหา พลันใดหน้ากากสีดำก็ถูกสวมลงมาที่ใบห
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 9 ความลับของรอยสัก
หนุ่มผมสีเงินเป็นฝ่ายเดินนำสับขาตรงไปยังร้านอาหารจีนร้านโปรด ดารินธิราจึงเดินตามไกด์หนุ่มไป เพราะเวลานี้เธอก็หิวเช่นเดียวกับเขา รอยยิ้มสว่างสดใสฉีกกว้างจนเห็นฟันขาวที่ได้มาเดินเที่ยวตรอกไชน่าทาวน์แห่งนี้เป็นครั้งแรก ทั้งที่อยู่อเมริกามาตั้งแต่สิบขวบ การได้มาเห็นวัฒนธรรมและสถาปัตยกรรมจีนต่างๆ ทำให้เธอเกิดแรงบันดาลใจมากมายที่พลุ่งพล่านขึ้นภายในหัว"กินนี่กันมั้ย" ชายหนุ่มบอกแล้วพุ่งตรงเข้าไปในร้านโดยที่ดารินธิรายังไม่ทันจะตอบตกลง ดารินธิราถอนหายใจเฮือกใหญ่เดินตามเข้าไปในร้านที่เต็มด้วยลูกค้าชาวต่างชาติจำนวนมาก แม็กนัสใช้นิ้วชี้กระดกเรียกเธอให้มานั่งโต๊ะกลมที่ติดกับผนังวอลเปเปอร์เทพเจ้าจีน "สวัสดีครับคุณเย่ซีไม่เจอกันตั้งนานแหนะ สั่งอะไรดีครับวันนี้""ผมเอากะหล่ำปลีหมูสามชั้นหม้อไฟ เต้าหู้ผัดทรงเครื่อง เสี่ยวหลงเปา ถั่วแขกผัดกระเทียม ไก่ตุ๋นเกาลัดครับ""รอสักครู่นะครับ ว่าแต่นั่น...แฟนคุณเย่ซีหรือเปล่า ปกติผมไม่เคยเห็นคุณเย่ซีพาผู้หญิงที่ไหนมาทานอาหารที่นี่เลย วันนี้เป็นบุญตามากที่ได้เห็น สงสัยวันนี้ลูกค้าต้องจองคิวโต๊ะแน่นอีกเช่นเคยแน่"พนักงานเสริฟ์อายุรุ่นราวคราวพ่อของเขาสนทนากับเขา
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 10 ผมกลัวคุณหลับใน
มือที่จับปลายพู่กันเริ่มฉวัดเฉวียนวนไปเวียนมาอยู่กับที่ เพราะความเมื่อยล้าที่เข้ามาคลอบคลุมร่างกายไหนจะท้องที่ตึงจัดเพราะกินมากไม่ต่างกับหมูกินลำ นายหงอกหน้าตายต้องการให้เธออ้วนเป็นหมูหรืออย่างไง ถึงได้สั่งของมากินมากมายแถมสุดท้ายก็เห็นเขาเอาแต่นั่งมองเธอกินอยู่ฝ่ายเดียว แต่คนอย่างดารินธิราน่ะเหรอจะยอมรังเกียจมื้ออาหารเลิศรส เพียงเพราะอดีตที่เขาทำให้เธอเจ็บช้ำน้ำใจ Impoosible! เป็นไปไม่ได้! กินก็ส่วนกิน เกลียดก็ส่วนเกลียด เขาจะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงไร้ยางอายหรือพื้นผิวหน้าโบกด้วยหินแกรนิตก็เรื่องของเขา แต่เรื่องที่เธอหมกหมุ่นมากที่สุดคงหนีไม่พ้นเรื่อง 'ความลับของรอยสัก' นั่น ทันทีเมื่อเธอที่ได้รู้จากปากของชายชาวจีน ก็รู้สึกว่าสิ่งที่เขาบอกล้วนเหลือเชื่อ และไม่น่าเชื่อในเวลาเดียวกัน คงต้องรอว่าสักวันเขาจะเอ่ยปากพูดเรื่องรอยสักนั่นขึ้นมาเมื่อไหร่เอง น่าจะดีกว่าที่เธอจะออกปากถามเขาไปตรง ๆ เขาได้คิดว่าเธอหลงตัวเองและประสาทหลอนอยู่แหง ๆดารินธิราเอามือตบแก้มซ้ายขวาของตนเพื่อเรียกสติที่เริ่มสะลืมสะลือ ตอนนี้เธอง่วงมากถึงมากที่สุด ยิ่งก้มมองดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือเรืองแสงบอกเวลาตีสอง เป็นเวลา
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-25
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status