แชร์

บทที่ 14

ผู้เขียน: กระจอก
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-07-17 17:42:20
ฉู่เฉินหัวเราะอย่างนึกสนุกและพูดว่า “ผู้จัดการจ้าวไม่เชื่อที่ผมพูดเหรอ?"

คิ้วของจ้าวหู่ขมวดมุ่น ฉู่เฉินยังคงพูดต่อว่า “ตอนนี้ผู้จัดการจ้าวอายุสี่สิบแล้วใช่ไหมครับ หลายปีมานี้ที่มีลูกไม่สำเร็จ ไม่เคยสงสัยตัวเองเหรอ?”

“หากคุณไม่เชื่อ ก็ลองไปตรวจที่โรงพยาบาลดูได้”

“เมื่อถึงเวลานั้น เด็กในท้องใช่หรือไม่ใช่ลูกของคุณ ผมว่าคุณน่าจะเข้าใจเองนะครับ”

จ้าวหู่ได้ยินดังนั้น สีหน้าเคร่งขรึมพร้อมกัดฟันพูดว่า “ได้! หวังว่าที่คุณฉู่พูดจะถูกต้องนะครับ หากผมไม่ได้มีปัญหาจริงๆ ล่ะก็ คุณฉู่ต้องคิดผลลัพธ์ให้ดีนะครับ!”

พูดเสร็จ จ้าวหู่ก็หมุนตัวออกไปจากร้านอาหาร

เฉาถิงถิงเมื่อเห็นเช่นนี้ก็ร้อนรนขึ้นมารั้งจ้าวหู่ “ที่รัก ไม่งั้นก็ช่างมันเถอะ ให้พวกเขาไปเถอะค่ะ”

จ้าวหู่คิ้วขมวดอีกครั้ง เห็นท่าทางลุกลี้ลุกลนของเฉาถิงถิง ในใจเริ่มเกิดความสงสัยขึ้นมา

“ไม่ได้ พวกเขาลบหลู่ผมได้ แต่จะมาลบหลู่ลูกของผมจ้าวหู่ไม่ได้!” จ้าวหู่พูดอย่างเย็นชา เดินหันหลังออกไป มุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด เพื่อทำการตรวจ

หลังผลตรวจออกมา สีหน้าของจ้าวหู่ก็มืดมนขั้นสุด!

ทั้งร่างกายเต็มไปด้วยรังสีอำมหิต!

หลังจากนั้นเขาก็รีบไปยังร้านอาหารอย่างอดรนทนไม่ไหว

“พี่เฉิน คงไม่เกิดเรื่องนะ?” หลิวเฉียงถามขึ้นมาอย่างกังวล

ยังไงซะชื่อเสียงของจ้าวหู่ก็โด่งดังในย่านนี้

ขึ้นชื่อว่าเป็นคนโหดเหี้ยม

ฉู่เฉินนั่งอยู่บนเก้าอี้ สีหน้าเรียบนิ่งไร้อารมณ์ มองไปยังคนที่พุ่งเข้ามายังหน้าประตู สีใบหน้าของจ้าวหู่เข้มขึ้น และรัศมีแห่งความอาฆาตพยาบาทเผยออกมาระหว่างคิ้วของเขา “วางใจเถอะ ฉันรู้จักความพอดี”

ขณะนี้เฉาถิงถิงก็ไม่ได้มีท่าทีโอหังเท่าก่อนหน้านี้แล้ว สีหน้าดูวิตกกังวล

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอเห็นจ้าวหู่ เดินเข้ามาด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม เธอก็ยิ่งกลัวมากขึ้น

“ที่รัก เป็นอะไรไปคะ?” เฉาถิงถิงถามหยั่งเชิง

“เพียะ!”

จ้าวหู่ตบเข้าไปที่หน้าของเธอทีหนึ่ง ตบแรงจนเฉาถิงถิงปลิวไปไกล ตกลงมาที่พื้นอย่างแรง ตะโกนขึ้นมา “เธอยังมีหน้ามาถามฉันอีกเหรอ?”

“เด็กนีเป็นลูกของใคร เธอสารภาพมาตามตรงนะ!”

จ้าวหู่โกรธมากราวกับสิงโตที่บ้าคลั่ง!

“ที่รัก คุณบ้าไปแล้วเหรอ? เด็กนี่ก็เป็นลูกของคุณสิ! คุณอย่าไปฟังคำพูดไร้สาระของฉู่เฉินนะ!” เฉาถิงถิงตีให้ตายยังไงก็ไม่ยอมรับ

“ของฉัน?” จ้าวหูโกรธมากยิ่งขึ้น นำผลตรวจฟาดไปที่หน้าของเฉาถิงถิง ตะโกนอย่างโมโหว่า “ฉันเป็นหมัน! เธอจะท้องลูกของฉันได้ยังไง!”

แม้ว่าการพูดออกจะขายขี้หน้าก็ตาม แต่ในเวลานี้จ้าวหู่โกรธจนถึงขีดสุด

ที่จริงแล้วตัวเองถูกสวมเขา!

นังแพศยา!

หลิวเฉียงที่ได้ยินข้างๆ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป พูดเสียงเบา “พี่เฉิน พี่พูดถูกจริงด้วย...”

ฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ นั่งดื่มชาอย่างสงบ

เฉาถิงถิงที่นอนอยู่บนพื้นร้อนรน หยิบผลตรวจขึ้นมาดู เธอกลอกตา ตะโกนว่า “มัน มัน มัน เป็นไปไม่ได้... ที่รัก ฉันไม่ได้นอกใจคุณนะคะ ผลตรวจมีปัญหาแน่...”

เพียะ!

จ้าวหู่ตรงไปถีบเข้าที่ร่างของเฉาถิงถิง ด่าว่า “นังแพศยา! จะตายอยู่รอมร่อ เธอยังปากแข็งอยู่อีกเหรอ! วันนี้ฉันจะฆ่านังแพศยาอย่างเธอให้ตายไปเลย!”

ทันทีที่เขาพูดจบ จ้าวหู่ต่อยและเตะเฉาถิงถิง

ฉู่เฉินเห็นเช่นนั้น ลุกขึ้นมา “พวกเราไปเถอะ”

หลิวเฉียงอื่มและมองไปที่เฉาถิงถิงที่กำลังโดนทุบตีและกรีดร้องเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะจากไปอย่างเด็ดเดี่ยว

คนเลวแบบนั้น ไม่คู่ควรได้รับความสนใจจากเขา

สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นกรรมตามสนอง!

พอเดินออกจากร้านอาหาร หลิวเฉียงถอนหายใจที่ฉู่เฉินยังมีชีวิตอยู่ ในใจตื่นเต้นไปหมด

ฉู่เฉินยิ้ม ทิ้งช่องทางการติดต่อให้กับหลิวเฉียง “หลังจากนี้ถ้ามีเรื่องลำบากไม่ว่าอะไรก็ตามให้ติดต่อฉัน นายคือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉู่เฉิน!”

“โอเคครับ” หลิวเฉียง ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ถามอย่างลังเล “พี่เฉิน ถ้าอย่างนั้นตอนนี่พี่อยู่ที่ไหนเหรอ? ผมได้ยินมาว่า พี่ถูกไล่ออกจากฉู่ซื่อกรุ๊ป แล้วสามปีนี้พี่ไปอยู่ที่ไหนมาเหรอครับ?”

แววตาของฉู่เฉินนิ่งเรียบ สีหน้าเย็นชา “ในช่วงสามปีนี้ ก็เพราะคนบางคนนั่นแหละ ฉันสบายดีมาก!”

ที่เขาพูดถึงก็ต้องเป็นหลิ่วชิงเหอกับหลิ่วหรูเยียนสองแม่ลูกอยู่แล้ว

สามปีแห่งความอัปยศอดสู เขาต้องเอาคืนแน่นอน

แค่ชั่วครู่เดียวเขาก็รับรู้ได้ถึงความเยือกเย็นจากร่างกายของฉู่เฉิน

ฉู่เฉินไม่ได้เหมือนกับสามปีก่อนหน้านี้แล้ว กลายเป็นคนที่ลึกลับเข้าถึงยาก

“ฉันมีที่ซุกหัวนอน นายอย่าได้กังวลไปเลย” ฉู่เฉินยิ้มออกมาเล็กน้อย

หลิวเฉียงพยักหน้า

หลังจากนั้นทั้งสองก็พากันไปดื่มในร้านเหล้าเล็กๆ เล่าเรื่องราวที่ประสบในช่วงเวลาที่ผ่านมา

พอฉู่เฉินดื่มหนัก ก็เล่าเรื่องที่หลิ่วชิงเหอกับหลิ่วหรูเยียนสองแม่ลูกทรมานเขาเล่าให้หลิวเฉียงฟัง

“แม่งเอ้ย! นังแพศยาสองคนนี้ กินนอนกับตระกูลฉู่ สุดท้ายกลับหักหลังตระกูลฉู่ อีกทั้งยังกักขังพี่อีก!”

หลิวเฉียงพูดออกมาอย่างโมโห ยกมือขึ้น หยิบขวดเหล้าขึ้นมาทุบแตก หน้าตาแดงก่ำพร้อมตะโกนออกมาว่า “พี่เฉิน ไป พวกเราไปจัดการนังสองแม่ลูกนั่นกัน!”

ฉู่เฉินเห็นเช่นนั้น รีบเข้าไปรั้งหลิวเฉียงไว้อย่างร้อนรน “ไม่ต้อง ฉันมีแผนการของฉัน”

“ความอัปยศสามปี ฉันต้องให้สองแม่ลูกนั่นชดใช้ร้อยเท่าพันเท่า ฉู่ซื่อกรุ๊ปฉันก็จะเอากลับมาให้หมดทุกอย่าง!”

“อีกอย่าง หลิ่วชิงเหอนั่น เหอะๆ...”

ฉู่เฉินยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เขาเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับหลิ่วชิงเหอคุกเข่าใช้ปากสร้างความสุขสมให้เขาในวันนั้นในคฤหาสน์เล่าให้ฟัง

หลิวเฉียงฟังจบ ก็ถลึงตาโต หายใจถี่ขึ้น ยกนิ้วขึ้นมาพร้อมพูดว่า “เชี่ย! พี่เฉินสุดยอด! หลิ่วชิงเหอคือแม่บุญธรรมของพี่ใช่ไหม? เธอคุกเข่าลงอันนั้นให้พี่? แบบนี้ก็สะใจเลยน่ะสิ...”

ฉู่เฉินยิ้มไม่ได้พูดอะไร

“แค่ใช้ปากกับฉันมันจะไปเท่าไหร่กัน? อีกไม่นานฉันก็อยากให้เธอยอมจำนนภายใต้ร่างของฉัน!”

“ยังมีหลิ่วหรูเยียนนั่นก็หนีไม่รอดเหมือนกัน”

การดื่มผ่านไปสามคำรบ หลังจากที่ฉู่เฉินกับหลิวเฉียงแยกจากกัน ก็กลับไปยังบ้านใหญ่ตระกูลฉู่ เริ่มดูซับพลังวิญญาณฟ้าดิน สร้างระดับของตัวเองให้มั่นคง

ไม่นาน เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากกู้รั่วเสวี่ย

“คุณกู้ มีเรื่องอะไรเหรอครับ?” ฉู่เฉินถามพร้อมยิ้ม

เมื่อได้ยินเสียงของกู้รั่วเสวี่ย ฉู่เฉินนึกถึงภาพวันนั้นที่เร่าร้อนของเขาและเธอ ในหัวของเขาอดไม่ได้ที่จะจินตนาการถึงใบหน้าที่สวยงามและรูปร่างที่ขาวราวหิมะของเธอ รวมถึงหน้าอกอวบอิ่มที่น่าภาคภูมิใจที่นั่งอยู่บนร่างของเธอและตัวโยกย้ายไปมาอย่างดุเดือด

“หมอเทวดาฉู่ เย็นพรุ่งนี้ตระกูลกู้ของเรามีงานชุมนุมวงการแพทย์ อยากจะเชิญหมอเทวดาฉู่มาเข้าร่วมค่ะ”

อีกทางหนึ่ง กู้รั่วเสวี่ยนอนอยู่บนเตียงใหญ่โตที่นุ่มนิ่ม ขายาวสีขาวราวกับหิมะห้อยลงมา

ร่างกายปกคลุมไปด้วยชุดนอนบางๆ บั้นท้ายกลมๆ สีขาวของเธอถูกเปิดออก และไม่มีอะไรอยู่ใต้ชุดนอนของเธอ เธอดูกล้าหาญและเซ็กซี่มาก

“ได้สิครับ” ฉู่เฉินตอบตกลง

“งั้นพรุ่งนี้ตอนเย็นฉันไปรับคุณนะคะ” กู้รั่วเสวี่ยยิ้มขึ้นมาพร้อมพูดอย่างตื่นเต้น

“ได้ครับ” ฉู่เฉินตอบกลับ พร้อมกับวางสายไป

งานชุมนุมวงการแพทย์ของตระกูลกู้เหรอ?

ถ้าฉันจำไม่ผิด นังแพศยาคนนั้นหลิ่วหรูเยียน ต้องการส่งเสริมยาอายุวัฒนะที่เธอพัฒนาในการประชุมคืนพรุ่งนี้ และยังได้เชิญอดีตผู้บัญชาการเว่ยเขตทหารระดับมณฑลมาทดสอบยาอายุวัฒนะด้วย

“หึๆ หลิ่วหรูเยียน หากไม่ฟังคำพูดของผม คุณก็จะเสียเปรียบ”

“เย็นพรุ่งนี้ ผมจะต้องทำให้คุณคุกเข่าต่อหน้าผมให้ได้”

ฉู่เฉินยิ้มอย่างเข้าเล่ห์ นั่งลงขัดสมาธิ

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 15

    ฉู่เฉินนั่งขัดสมาธิ จนถึงช่วงเวลาเย็นของอีกวันหนึ่งฉู่เฉินลืมตาขึ้นมา พรูลมหายใจหยาบแล้วก็กำหมัด รู้สึกว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยพลัง!จากนั้นฉู่เฉินก็ยืนขึ้น เพียงก้าวออกไปก็เคลื่อนตัวไปด้านข้างสองเมตร!เป็นความเร็วที่รวดเร็วมาก!จากนั้นเขาก็ต่อยออกไป และเสียงที่ทะลุผ่านอากาศก็ทำให้ได้ยินเสียงอึกทึกกำแพงที่อยู่ห่างออกไปหลายเมตร ภายใต้การโจมตีของหมัด ก็พังทลายเป็นราบกองแข็งแกร่ง!ฉู่เฉินดีอกดีใจ!ด้วยความแข็งแกร่งเช่นนี้ เหตุใดจึงต้องกังวลว่าจะไม่สามารถโล่นแล่นในเจียงจงได้!หลิ่วชิงเหอ หลิ่วหรูเยียน พวกเธอรอก่อนเถอะ ฉันจะแก้แค้นพวกเธอให้สาสมฉู่ซื่อกรุ๊ปก็จะกลับมาอยู่ในมือของฉู่เฉินอีกครั้งถอนหายใจออกมา ฉู่เฉินรับโทรศัพท์จากกู้รั่วเสวี่ย“หมอเทวดาฉู่ คุณอยู่ที่ไหนคะ?” กู้รั่วเสวี่ยถามด้วยรอยยิ้มฉู่เฉินบอกที่อยู่ของตัวเองไปไม่นานเฟอร์รารี่สีแดงสุดเท่ เสียงมอเตอร์ดังมาจากระยะไกลและหยุดอยู่หน้าบ้านใหญ่ของตระกูลฉู่ประตูรถถูกเปิดออก กู้รั่วเสวี่ยสวมกระโปรงยาวถึงเข่าสีแดงเพลิงและแว่นกันแดด ก้าวลงจากรถด้วยขาเรียวสีขาวแล้วจึงออกมา งดงาม!ท่าทางสง่างามนี่มันระดับเทพธิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 16

    โครม!เสียงดังสนั่นหวั่นไหว!สายตาของทุกคน หันไปมองฉู่เฉินที่อยู่ในมุมเป็นตาเดียวกันเต็มไปด้วยความสงสัย ตกตะลึง โกรธแค้น เหยียดหยามแล้วก็สะใจเกิดเรื่องอะไรขึ้น?เจ้าหมอนี่เป็นใครกันกล้าพูดจาแบบนี้ออกมาในงานเลี้ยงการแพทย์ของตระกูลกู้ อยากตายใช่ไหม!กู้รั่วเสวี่ยรีบกล่าวเตือนเสียงเบา “หมอเทวดาฉู่ คำบางคำอย่าพูดมั่ว ๆ จะดีกว่า นั่นคืออดีตผู้บัญชาการเว่ยของเขตทหารระดับมณฑลเลยนะ เป็นบุคคลอันดับหนึ่งในมณฑล เป็นคนที่มีอำนาจล้นฟ้า ต่อให้เป็นตระกูลกู้ของฉัน ก็ยังให้ความเคารพเขา...”หญิงสาวที่มีรูปร่างอรชร บุคลิกเย็นชาโดดเด่นข้างเว่ยหนานเฟิงคนนั้น ท่าทางอายุราว ๆ นี่สิบสี่ถึงยี่สิบห้าปี ในเวลานี้ก็ขมวดคิ้วสวยเช่นเดียวกัน จ้องมองฉู่เฉินด้วยความไม่พอใจมากนี่ใคร?กล้าพูดจาแบบนี้ ต่อหน้าคุณปู่ คงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วจริง ๆสินะ!ส่วนหลิ่วหรูเยียนที่อยู่บนเวที ในเวลานี้ที่ได้ยินคำพูดของฉู่เฉิน สีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที แทบอยากจะฉีกฉู่เฉินเป็นชิ้น ๆ!“ฉู่เฉิน! แกหมายความว่ายังไง? แกกำลังสงสัยในยาอายุวัฒนะที่ฉันคิดค้นอย่างนั้นเหรอ?”หลิ่วหรูเยียนตำหนิด้วยความไม่พอใจ คิ้วงามขมวดย่น

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 17

    ทันทีที่ได้ยินประโยคนี้ หลิ่วชิงเหอโกรธจนหน้าอกสั่น พยายามดิ้นรนให้หลุดรอดจากเงื้อมมือของฉู่เฉิน!“ไอ้เดรัจฉาน! แกไปตายซะ!”หลิ่วชิงเหอยกเท้าขึ้นแล้วเตะเข้าไปที่ฉู่เฉินฉู่เฉินยกมือขึ้น คว้าต้นขาขาวนุ่มนิ่มของเธอเอาไว้ กล่าวพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “ทำไม รีบร้อนขนาดนี้เลยเหรอ? หรือว่า พวกเราจะทำกันตรงนี้เลย?”“แกปล่อยนะ!”หลิ่วชิงเหอโมโห พยายามจะชักขาของตนเองกลับ ยกมือขึ้น กำลังจะสะบัดฝ่ามือเข้าไปที่แก้มของฉู่เฉินผลปรากฏว่า ทันทีที่ยกมือขึ้น ก็ถูกฉู่เฉินคว้าเอาไว้ทันทีตอนนี้ หลิ่วชิงเหอถูกฉู่เฉินควบคุมเอาไว้ ขยับเขยื้อนไม่ได้สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกว่าได้รับความเหยียดหยามมากที่สุดก็คือ ไอ้เดรัจฉานฉู่เฉินกลับชิดเข้ามา ชั่วขณะ หลิ่วชิงเหอสัมผัสได้ถึงลมหายใจอันเร่าร้อนของความเป็นชายปะทะเข้าใส่ตัวเธอน่ารังเกียจ!มันคิดจะทำอะไร?มันคงจะไม่คิดจะลงมือกับเธอตรงนี้หรอกใช่ไหม?กรี๊ด ๆ ๆ!ระยำ!ไอ้เดรัจฉานนี่“ฉู่เฉิน แกคิดจะทำอะไร? ที่นี่คือเฉียนหลงวิลล่า! แกปล่อยฉัน!” หลิ่วชิงเหอร้อนใจ พยายามดิ้นรน แต่ยิ่งดิ้นเธอก็ยิ่งรู้สึกแย่ฉู่เฉินก็ถูกหลิ่วชิงเหอทำให้เลือดร้อนพลุ่งพล่าน“หลิ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 18

    “ฉัน...”หลิ่วหรูเยียนล้มลงไปนั่งบนพื้น ตัวสั่นเทาไปทั่วทั้งตัว สีหน้าซีดขาว ตื่นตระหนกเป็นอย่างมากถ้าจะให้เธอไปร้องขอคนไร้น้ำยาอย่างฉู่เฉิน?แบบนั้นสู้ฆ่าเธอทิ้งซะดีกว่าหลิ่วหรูเยียนจะเป็นบ้าแล้ว“มัวอึ้งอยู่ทำไม? ยังไม่ไปอีก!” เว่ยฉิงตะคอกเสียงเอาแต่ใจหลิ่วหรูเยียนลุกขึ้นมาจากพื้นอย่างโซซัดโซเซ ภายในหัวสมองว่างเปล่า เดินออกจากห้องโถง วิ่งเหยาะ ๆ จนชนเข้ากับหลิ่วชิงเหอ“หรูเยียน เกิดอะไรขึ้น?” หลิ่วชิงเหอเห็นท่าทางของหลิ่วหรูเยียน ภายในใจแอบรู้สึกไม่ดี“แม่คะ ฮือ ๆ ๆ เกิดเรื่องแล้ว เกิดเรื่องแล้ว ยาอายุวัฒนะเกิดเรื่องขึ้นแล้ว อดีตผู้บัญชาการเว่ยอาเจียนออกมาเป็นเลือดแล้วก็หมดสติไปแล้ว...” ขาทั้งสองข้างของหลิ่วหรูเยียนอ่อนยวบ ล้มลงไปนั่งบนพื้นอีกครั้ง พิงหลิ่วชิงเหอร้องไห้โฮออกมาเสียงดังหลิ่วชิงเหอย่อตัวลงไป ประคองหลิ่วหรูเยียนเอาไว้ ภายในใจแอบคิดว่าเป็นไปตามคาดจริง ๆโดนไอ้ระยำอย่างฉู่เฉินพูดถูกจนได้“อย่าร้อนใจไป แม่เข้าไปดูหน่อย” หลิ่วชิงเหอกล่าว ลุกขึ้น เดินเข้าไปในห้องโถงตอนที่เห็นฉากดังกล่าว รวมทั้งอดีตผู้บัญชาการเว่ย ที่นอนหมดสติอยู่บนเก้าอี้วีลแชร์ เธอในฐานะหญิง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 19

    “เธอลองไตร่ตรองดูเอาเองแล้วกัน ฉันยังไงก็ได้”สะอึก!หัวใจของหลิ่วหรูเยียนสั่นเทา สีหน้าซับซ้อนมากถ้าจะต้องคุกเข่าให้คนไร้น้ำยาอย่างฉู่เฉินจริง ๆ เธอคงนอนหลับไม่สนิทไปเป็นครึ่งปีแน่ ๆไอ้ขยะนี่ก็คือคนระยำ!ทำให้เธอรู้สึกคลื่นเหียนเมื่อเห็นว่าเวลาที่เวียนผ่านไป ฉู่เฉินยังคงนั่งจิบน้ำชาอย่างสบายอกสบายใจเช่นเดิมและในเวลานี้ ที่ทางเดินด้านนอก มีเสียงฝีเท้าร้อนรนดังลอยมาไม่ต้องคิดก็รู้ว่า เป็นเว่ยฉิงที่พาคนเดินมาที่นี่“หรูเยียน! อย่าทำตัวเอาแต่ใจเหมือนเด็ก ตอนนี้ยังไม่มีคนเห็น ลูกอยากจะทำให้ทุกคนได้เห็นว่าลูกคุกเข่าให้มันใช่ไหม?” หลิ่วชิงเหอกระซิบที่ข้างหูของหลิ่วหรูเยียน“ถ้าอดีตผู้บัญชาการเว่ยตายไป แม่กับลูก คงมีชีวิตรอดไม่พ้นคืนนี้”หลิ่วหรูเยียนตกใจขวัญเสียไปแล้ว สีหน้าซีดขาว โดยเฉพาะตอนที่ได้ยินเสียงฝีเท้าวุ่นวายที่ทางเดินด้านนอก เป็นเหมือนกับคาถาเร่งชีวิต‘ตุบ!’ภายใต้แรงกดดันทางจิตใจ หลิ่วหรูเยียนงอเข่าอันสูงส่งของเธอลงไป คุกเข่าลงต่อหน้าฉู่เฉิน เบือนหน้าบุ้ยปาก “ฉู่เฉิน แกรีบช่วยชีวิตอดีตผู้บัญชาการเว่ยสิ!”เมื่อเห็นท่าทางที่เย่อหยิ่งไม่เต็มใจของหลิ่วหรูเยียน ฉู่เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 20

    ทางด้านนี้ ฉู่เฉินออกมาจากห้องก็ได้พบกับเว่ยฉิงและคนอื่น ๆ ที่มาตามหา“คุณฉู่...” เว่ยฉิงเอ่ยปากพูด สีหน้าร้อนใจฉู่เฉินกล่าวเสียงเรียบ “เวลามีจำกัด ไม่ต้องพูดอะไรมากแล้ว ไปที่ห้องโถงกันเถอะ”เมื่อเว่ยฉิงได้ยินดังนั้น ก็พยักหน้า หลีกทางให้จากนั้นฉู่เฉินก็มาถึงที่ห้องโถงเป็นคนแรกหลังจากที่เห็นอาการของเว่ยหนานเฟิงแล้ว เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อยเช่นกันอาการของเว่ยหนานเฟิง สาหัสกว่าที่เขาคิดเอาไว้หน่อย“คุณฉู่ ยังสามารถช่วยชีวิตของคุณปู่ของฉันได้ไหมคะ?” เว่ยฉิงสีหน้าร้อนใจ กล่าวถามด้วยเบ้าตาที่แดงก่ำถ้าหากคุณปู่เป็นอะไร เธอจะทำอย่างไรดีฉู่เฉินกล่าวพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ “มีผมอยู่ วางใจได้ สามารถช่วยได้”เมื่อได้ยินประโยคนี้ เว่ยฉิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเล็กน้อยแต่ว่า หลิ่วหรูเยียนที่รีบเดินเข้ามา กลับเอ่ยปากกล่าวด้วยคำพูดดูถูก “ฉู่เฉิน แกเลิกเสแสร้งได้แล้ว ถ้าช่วยไม่ได้ แกต้องรับผิดชอบเรื่องทั้งหมด!”ช่วยไม่ได้ สถานะของเว่ยหนานเฟิงสูงส่งเกินไป เธอจำเป็นต้องคิดหาหนทางผลักความรับผิดชอบออกไปถ้าหากฉู่เฉินไม่ช่วย ถ้าคืนนี้เว่ยหนานเฟิงเป็นอะไรขึ้นมา ก็คือความรับผิดชอบของเธอหลิ่วหรูเย

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 21

    ท่าทางเข้าทีแต่เธอยังคงดูถูกฉู่เฉิน คิดว่าฉู่เฉินแสดงละครเพื่อเรียกร้องความสนใจหลายนาทีผ่านไป ฉู่เฉินถอนหายใจ ยกมือวาดกลางอากาศ เข็มหลายสิบเล่มถูกดึงกลับมา“เสร็จแล้ว อดีตผู้บัญชาการเว่ยไม่เป็นอะไรแล้ว พักรักษาตัวไม่กี่วันก็หาย” ฉู่เฉินบอก เขาเช็ดเหงื่อที่มุมหน้าผากศาสตร์แห่งการฝังเข็มที่เขาใช้เมื่อกี้ เผาผลาญพลังวิญญาณที่จุดตันเถียนของเขาไปไม่น้อย“จริงเหรอคะ?” เว่ยฉิงถามอย่างดีใจฉู่เฉินพยักหน้าตอนนี้เอง หลิ่วหรูเยียนถลาเข้ามา ตะโกนลั่น “เป็นไปไม่ได้! ฉันไม่เชื่อ! ฉู่เฉิน แกกล้าดียังไงแค่ฝังเข็มสองสามเล่มก็บอกว่าตัวเองเป็นผู้ช่วยชีวิตอดีตผู้บัญชาการเว่ย?”“ถ้าอดีตผู้บัญชาการเว่ยเป็นอะไรไป แกต้องรับผิดชอบทั้งหมด!”สีหน้าของเว่ยฉิงดำทะมึนฉู่เฉินหัวเราะชืด ๆ “หลิ่วหรูเยียน เธอไม่ต้องร้อนรน ถ้าภายในห้านาทีอดีตผู้บัญชาการเว่ยไม่ฟื้นขึ้นมา ฉันจะรับผิดชอบทั้งหมด ต่อให้คุณหนูเว่ยต้องการหัวของฉันก็ยังได้!”“ดี! แกพูดเองนะ คุณหนูเว่ยได้ยินแล้วใช่ไหมคะ ฉู่เฉินบอกว่าเขาจะรับผิดชอบเองทั้งหมด” หลิ่วหรูเยียนหันไปพูดกับเว่ยฉิง ผลักความรับผิดชอบอย่างถึงที่สุดเว่ยฉิงสีหน้าเปลี่ยนไปเป

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-17
  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 22

    เว่ยหนานเฟิงลืมตาฟื้นขึ้นมา เขาหอบหายใจหลายครั้ง รู้สึกได้ว่าความเจ็บปวดทั่วตัวได้หายไปแล้ว อีกทั้งยังสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นในร่างกายด้วย“คุณปู่ไม่เป็นไรอะไรแล้วจริงๆ ใช่ไหมคะ? ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?” เว่ยฉิงถามอย่างตื่นตระหนกเว่ยหนานเฟิงยิ้มตอบ “ปู่ไม่เป็นไร ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมากแล้ว”เว่ยฉิงเช็ดน้ำตา ลุกขึ้นหันไปโค้งตัวให้ฉู่เฉิน “ขอบคุณคุณมากนะคะ หมอเทวดาฉู่”ฉู่เฉินยิ้ม โบกมือและบอกว่า “เรื่องเล็กน้อยครับ”เวลานี้ แขกทุกคนในงานยังคงอ้าปากค้างเพราะความตะลึงไม่นึกว่าคุณชายไร้ประโยชน์ที่ถูกไล่ตะเพิดออกจากตระกูลฉู่ จะมีความสามารถด้านการแพทย์อยู่จริงๆ…ท่ามกลางฝูงชน สีหน้าของหลิ่วหรูเยียนนั้นเรียกได้ว่าย่ำแย่สุดขีดคำท้าที่เธอเพิ่งพูดกับฉู่เฉินเมื่อกี้ยังดังก้องอยู่ในหูจะทำยังไงดีล่ะทีนี้?เธอร้อนรนจนแทบอยู่ไม่สุข กระทั่งไม่กล้ามองหน้าฉู่เฉิน“หมอเทวดาฉู่ ขอบคุณมาก พระคุณที่ช่วยชีวิตในวันนี้ผมจะไม่มีวันลืม วันหน้ามีอะไรให้ช่วย คุณติดต่อผมหรือฉิงฉิงได้เลย”“ตั้งแต่นี้ คุณคือผู้มีพระคุณของผมเว่ยหนานเฟิง เป็นแขกวีไอพีของตระกูลเว่ย!” เว่ยหนานเฟิงประสานหมัดขณะเอ่ยพร้อมรอยยิ้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-17

บทล่าสุด

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 676

    เมื่อได้ยินเสียงอ่อนหวานอันเป็นเอกลักษณ์ของกวนเหล่ย ฉู่เฉินก็แทบจะเป็นลมถ้าไม่ผิดจากที่ฉู่เฉินเดา กวนเหล่ย จ้าวเจวียน รวมทั้งโจวน่าสามคนนี้จะต้องยืนห่างจากเขาออกไปเป็นระยะทางหนึ่งขั้นบันไดเป็นแน่ขาเรียวยาวทั้งสามคู่ เครื่องมือสังหารที่น่าภูมิใจทั้งสามคู่ นี่มันปราบผู้ชายได้จำนวนไม่ถ้วนโดยเฉพาะกวนเหล่ยที่วันนี้ตั้งใจใส่ชุดคลุมคอลึกถึงหน้าอก แทบจะปิดหน้าอกเอาไว้ไม่อยู่แล้วใบหน้ารูปไข่นั้นยังใส่แว่นตากรอบสีดำอีกด้วยดวงตาที่น่าดึงดูดใจเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เธอยังใส่คอนแท็กต์เลนส์มาอีกด้วย ยั่วยวนไม่มีใครเท่า“พวกเธอมาได้ยังไงกัน วันนี้บริษัทหยุดเหรอ?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว เขาพูดอย่างจงใจแสดงสถานะของหญิงสาวเหล่านั้น“ใช่น่ะสิคะ วันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ ดังนั้นวันนี้พวกเราก็เลยมาดูความโดดเด่นของประธานฉู่ด้วยกัน พร้อมทั้งมารเป็นกำลังใจให้คุณด้วยค่ะ”กวนเหล่ยกำหมัดเล็ก ๆ แล้วยกหน้าอกขึ้นสูงอย่างภาคภูมิใจคนที่ผ่านไปผ่านมารอบๆ ก็งุนงงไปหมดก็ได้ฉู่เฉินเช็ดเหงื่อ ตอนนี้เขาทำได้อดทนเหตุผลนี้ของกวนเหล่ยไร้ข้อกังขาบางครั้งการที่รอบตัวมีแต่ผู้หญิงก็ไม่เห็นว่าจะเป็นเรื่องดีอะไรฉู

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 675

    “พี่เกี่ยวอะไรด้วย? พี่เป็นเมียผมหรือไง?!”ฉู่เฉินตอกกลับไปด้วยความไม่เกรงใจทำเอาอวี้ลู่โกรธจนใบหน้าซีด จากนั้นก็เอื้อมหนึ่งนิ้วแตะที่เอวของฉู่เฉิน แกร๊ก!วินาทีต่อมา เอวของฉู่เฉินก็มีเสียงดังลั่นขึ้นมาพลังนิ้วของอวี้ลู่ถูกกระบี่วิเศษของฉู่เฉินดูดซับจนหมดฉู่เฉินก็อึ้งไปเลย หันหน้าไปพูดกับอวี้ลู่ว่า “พี่กำลังทำลายทีมเวิร์กอยู่นะครับ”“หึ!”อวี้ลู่ก็มองบนฉู่เฉิน เธอสวมรองเท้าส้นสูงสีดำที่เพิ่งซื้อจากห้างเมื่อวานพร้อมกับพี่น้องตระกูลต้วน แกว่งเรียวขาที่ยาวสวย กอดอกก้าวเดินอย่างรวดเร็ว แซงหน้ากลุ่มของฉู่เฉินไปตรงเข้าสนามกีฬาที่จริงเธอไม่ได้อยากมาด้วยซ้ำการแข่งขันแพทย์แผนจีนแบบนี้ ในสายตาของสตรีศักดิ์สิทธิ์เหยาฉือก็เป็นแค่เกมที่เด็กเล่นก็เท่านั้นเอง เธอไม่อยากจะดูเลยสักนิดแต่ว่าเธอก็ทนไม่ได้กับการยั่วยวนด้วยของกินจากพี่น้องตระกูลต้วนได้ได้ยินมาว่าหลังจากการแข่งขันจบลงแล้ว พี่น้องตระกูลต้วนจะไปถนนของกินเล่น อวี้ลู่ก็เปลี่ยนใจทันที อีกทั้งยังตื่นตอนเช้าตรู่เพื่อเรียกทุกคนตื่นเห็นได้ชัดว่าด้านเรื่องของกินเธอถลำลึกจนกู่ไม่กลับแล้ว เพียงแต่ว่าสิ่งที่ทำให้พี่น้องตระกูลต้วน

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 674

    เมื่อเห็นว่าถังจิ้งจือกำลังคิดหาทางจะเข้ามาจับมือเธอ หลิ่วชิงเหอก็รีบหลบทันที เธอยิ้มแหย่ๆ แล้วพูดขึ้นมาว่า “งั้นวันนี้รบกวนท่านถังด้วยนะคะ ถ้าคุณหลี่ชนะก็เท่ากับว่าบริษัทของเราสามารถหลุดพ้นจากวิกฤตไปได้”พูดจบหลิ่วชิงเหอก็รีบดึงหลิ่วหรูเยียนเดินเข้าไปในงานด้วยความรวดเร็วเธอไม่อยากถูกตาแก่บ้ากามนั่นลูบไล้ไปเรื่อยนะ เมื่อเห็นถังจิ้งจือเธอก็รู้สึกกระอักกระอ่วนเมื่อเห็นขาวราวขาวดั่งหิมะทั้งสองคู่ ถังจิ้งจือก็กลืนน้ำลายลงคอทั้งสองแม่ลูกนี้แค่ได้มาสักคนหนึ่ง เขาถังจิ้งจือก็รู้สึกเพียงพอแล้วในชีวิตนี้“โหย ศิษย์หลานนี่โชคดีจริงๆ แม่ลูกคู่นี้หากได้ทำสงครามรักยามค่ำคืนด้วย ชีวิตนี้ฉันคงไม่เสียชาติเกิดแล้วล่ะ”เมื่อได้ยินประโยคนี้ หลี่จวิ้นเฟิงก็อดไม่ได้ที่จะมองถังจิ้งจือด้วยสายตาไม่พอใจแกคิดอยากจะเปิดศึกรักยามค่ำคืนงั้นเหรอ แม้แต่มือฉันยังไม่เคยได้จับเลย!“ท่านถังครับ ขอเพียงแค่วันนี้สามารถจัดการไอ้คนแซ่ฉู่นั่นได้ ผมจะหาวิธีนำสองแม่ลูก...”เมื่อพูดตรงนี้ หลี่จวิ้นเฟิงก็ยิ้มอย่างชั่วร้าย “ผมขอหลิ่วหรูเยียน หลิ่วชิงเหอผมยกให้ท่าน เป็นไงครับ?”“ได้! ได้สิ! เหมือนที่ฉันคิดไว้เลย!”

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 673

    ในตอนนี้ ในอะพาร์ตเมนต์หรูหราแห่งหนึ่งหลี่จวิ้นเฟิงกำลังนั่งไขว่ห้าง พร้อมกับสูบบุหรี่ไปด้วย พูดกับผู้อาวุโสที่อยู่ตรงหน้าว่า “ครั้งนี้ไอ้คนแซ่ฉู่นั่นดวงซวยจริงๆ แล้วล่ะครับ”“ผมว่าถ้ามันรู้ว่าท่านถังเป็นกรรมการที่ทรงอิทธิพลที่สุดในการแข่งขันแพทย์แผนจีนครั้งนี้ เขาคงไม่มีทางปฏิบัติตัวแย่ๆ แบบนั้นกับท่านแน่”เมื่อพูดจบ ถังจิ้งจือที่นั่งอยู่ตรงข้ามหลี่จวิ้นเฟิงก็หัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย“ถ้าเป็นแบบที่ศิษย์หลานหลี่ว่า หลังจากที่เปลี่ยนกฎกติกาแล้ว อย่าหวังว่าจะได้ชัยชนะมาครองเลย แค่ไม่เป็นตัวตลกต่อหน้าสาธารณชนก็ดีเท่าไหร่แล้ว”เมื่อพูดถึงตอนนี้ ถังจิ้งจือก็หลุดขำออกมาหลังจากนั้นทั้งสองคนก็พูดคุยกันเรื่องรายละเอียดขั้นตอนการแข่งขันในพรุ่งนี้สุดท้ายหลี่จวิ้นเฟิงก็พาถังจิ้งจือออกมาจากอะพาร์ตเมนต์ มุ่งหน้าไปยังร้านที่มีชื่อเสียงด้านการนวดเท้าที่สุดในเจียงจงถังจิ้งจือกอดพนักงานสาวไปด้วย พลางครุ่นคิดไปด้วยว่าพรุ่งนี้จะเยาะเย้ยให้ฉู่เฉินอับอายยังไงดีถ้าไม่ใช่เพราะไอ้ฉู่เฉิน เขาจะสูญเสียอาชีพการงานแบบนี้เหรอ?ที่สำคัญที่สุดก็คือ ถ้าเขาสูญเสียตำแหน่งหมอประจำตัวของท่านหลงไป ตำแหน่งของเ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 672

    ฉู่เฉินชี้ไปที่รูปภาพบนแค็ตตาล็อกแล้วพูดขึ้นมาโจวน่าเมื่อเห็นราคาเริ่มประมูลข้างล่าง หัวใจของเธอก็เต้นรัวจนแทบจะทะลักออกมา เธอหอบกายใจแล้วพูดว่า “มัน... มันก็ดีนะคะ แต่... แต่มันแพงไปไหมคะ?”“เรือลำอื่นราคาเริ่มประมูลแค่ยี่สิบถึงสิบห้าล้าน นะ... นี่มันตั้งห้าร้อยล้านเลยนะคะ”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว แววตาของเขาเหมือนจะสื่อว่า พี่ดูเหมือนคนเงินไม่พอเหรอ? ดูเธอสิทำเป็นเหมือนไม่เคยเห็นมาก่อน“เรื่องเงินไม่สำคัญ ที่สำคัญคือความสบายครับ”เมื่อฉู่เฉินพูดแบบนี้ออกไป โจวน่าถึงจะรู้ว่าห้องโดยสารของเรือยอช์ตลำนี้ ไม่ว่าจะเป็นเครื่องออกกำลังกายชนิดไหนก็ตามก็มีอย่างครบครัน ไม่ขาดตกบกพร่องโดยเฉพาะเปลวแขวนและลู่วิ่งที่อยู่ข้างในจะนอนก็ได้ จะนั่งก็ได้ หรือจะโยกไปมาก็ได้อืม ก็สบายจริงๆ นั่นแหละ“งั้นก็เอาลำนี้แหละครับ คุณจำเวลาไว้ด้วยนะครับ พอถึงตอนนั้นก็แจ้งให้ผมทราบด้วย เรือยอช์ตลำนี้จะต้องประมูลมาให้ได้”ฉู่เฉินพับเก็บแค็ตตาล็อกในมือ แล้วพูดขึ้นมาอย่างนิ่งๆ“อะ... โอเคค่ะ”โจวน่าตื่นเต้นจนเทียบควบคุมไม่อยู่ ทำงานทั้งเช้าแล้วได้รับเรือยอช์ตมาหนึ่งลำ งานนี้มันจะดีก่อนไปหรือเปล่า……อีกด้านหน

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 671

    หลังจากที่ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงแล้ว ฉู่เฉินก็เช็ดเหงื่อเป็นร่างของเขา กลับไปนั่งยังเก้าอี้ผู้บริหาร อิ่มเอมกับพลังวิญญาณในจุดตันเถียนและทะเลปราณที่ฟื้นฟูได้หกสิบเปอร์เซ็นต์แล้ว ในที่สุดเขาก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก“ประธานฉู่คะ พวกเธอทั้งสองคนมีรถสปอร์ตขับกันหมด คุณคงจะไม่เลือกปฏิบัติหรอกใช่ไหมคะ”โจวน่าสวมเสื้อผ้าไปด้วย พร้อมทั้งเบ้ปาก มองไปที่ฉู่เฉินด้วยน้ำตาคลอเบ้าแล้วพูดขึ้นมา“รถสปอร์ตน่าจะไม่มีแล้วครับ แต่ว่าไว้วันหลังผมจะซื้อเรือยอช์ตให้หนึ่งลำนะครับ”ฉู่เฉินพูดออกโดยไม่ได้คิดอะไร ทำเอาโจวน่างงไปเลยเรือยอช์ตงั้นเหรอ?!เรือนั่นน่ะแพงกว่ารถสปอร์ตอีกใช่ไหม?ดูเหมือนว่าในท่าเรือใหญ่ตะวันตกของเจียงจงเหมือนจะมีเรือยอช์ตจอดอยู่แค่ไม่กี่ลำนะรอบนี้เธอได้กำไรเป็นกอบเป็นกำเลย!ในตอนนั้นเอง เธอก็คิดว่าเธอให้ฉู่เฉินนั้นน้อยเกินไป สิ่งที่เธอได้รับมันเกินกว่าสิ่งที่เธอให้ฉู่เฉินไปหลังจากนี้เธอต้องคิดหาวิธีเพื่อตอบแทนฉู่เฉินแล้วล่ะ“ขอบคุณค่ะบอส แต่ว่าฉันได้ยินมาว่ารถยอช์ตมือสองก็แพงมากๆ ใช่ไหมคะ?” โจวน่าช่วยฉู่เฉินเช็ดเหงื่อบนร่างกายไปด้วย พร้อมทั้งถามคำถามไปเรื่อยที่สำคัญคือเธอ

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 670

    ฮว่าจิ่วหยางเช็ดเหงื่อตรงหน้าผากแล้วพูดขึ้นมาหรือพูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ ถ้าในการแข่งขันพรุ่งนี้ หากฉู่เฉินผิดพลาดแม่แต่น้อยก็จะกลายเป็นตัวตลกของคนทั้งประเทศ เมื่อถึงตอนนั้นอาจจะกระทบถึงชื่อเสียงของซินฉู่ฟาร์มาติคอลได้เรื่องที่ยาบำรุงปราณขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ฮว่าจิ่วหยางเคยได้ยินมาตั้งนานแล้ว ดังนั้นเขาถึงเตือนสติฉู่เฉินขึ้นมา“อืม ครับ ผมเข้าใจแล้วครับ พรุ่งนี้ตอนเที่ยงผมจะไปถึงที่นั่นอย่างตรงเวลาครับ”พูดจบฉู่เฉินก็วางสายเขาขับรถมายังตึกทำงานใหม่ของซินฉู่ฟาร์มาติคอล ยังไม่ทันเดินเข้าไปในห้องทำงาน กวนเหล่ย โจวน่าและจ้าวเจวียนทั้งสามยืนเรียงกันอยู่ที่หน้าประตูลิฟต์ รอคอยที่จะต้อนรับฉู่เฉินโดยเฉพาะโจวน่า เขาถอดชุดเครื่องแบบของเธอ แล้วเปลี่ยนเป็นชุดกระโปรงยาวแหวกขาที่เซ็กซี่มากๆ พร้อมทั้งสวมถุงน่องสีเนื้อ และใส่รองเท้าหนังสีขาว นี่สไตล์สวยใสบริสุทธิ์ชัดๆไม่กี่วันนี้ เรื่องที่ฉู่เฉินซื้อรถสปอร์ตให้จ้าวเจวียนและกวนเหล่ยตอนนี้คนทั้งบริษัทรับรู้หมดแล้วพูดจริงๆ นะ ในชีวิตนี้โจวน่าไม่เคยสัมผัสพวงมาลัยรถสปอร์ตมาก่อนเลยกว่าฉู่เฉินจะมาบริษัทแต่ละครั้งนั้นเป็นเรื่องยาก ไม่ยังไงเธอก็

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 669

    ช่วงเวลาที่ผ่านมานี้ หลิ่วหรูเยียนอดทนกับฉู่เฉินมามากพอแล้วเธอเฝ้ารอดวงดาวเฝ้ารอพระจันทร์ ในที่สุดก็รอมาจนถึงวันที่การแข่งขันแพทย์แผนจีนจะเริ่มขึ้นแล้วขอเพียงแค่เธอสามารถเปิดโปงหน้ากากจอมปลอมของฉู่เฉินออกได้ ดูสิว่าต่อไปเขาจะรังแกพวกเธอสองแม่ลูกอย่างไรคิดไปคิดมา หลิ่วหรูเยียนก็ต่อสายหาหลี่จวิ้นเฟิงหลี่จวิ้นเฟิงตอนนี้ก็กำลัง ‘เตรียมตัว’ เพื่องานแพทย์แผนจีนขั้นตอนตามกฎของการแข่งขันแพทย์แผนจีน ควรจะเป็นผู้แข่งขันจับฉลากผู้ป่วย รักษาผู้ป่วยต่อหน้า สุดท้ายใช้ผลลัพธ์เป็นตัวตัดสินแต่หลี่จวิ้นเฟิงคิดว่าหากเขาทำตามกฎเดิมของการแข่งขัน เปอร์เซ็นต์ชนะของเขาจะไม่ค่อยสูงเท่าไหร่ไม่รู้ว่าไอ้เจ้าฉู่เฉินมันไปได้สูตรยามาจากไหน ถ้าเกิดมันนำยาบำรุงปราณออกมา อาการป่วยเล็กๆ น้อยๆ ก็รักษาให้หายได้เลยไม่ใช่เหรอ?หากอยากได้รับชัยชนะก็ต้องเพิ่มความยากอีกทั้งทุกๆ รายการต้องเป็นด้านที่เขาถนัดที่สุด แบบนี้ก็เหมือนกับการมีประกันสองชั้น!ในตอนที่หลี่จวิ้นเฟิงกำลังจะใช้เส้นสายผ่านอาจารย์สำนักเพื่อเปลี่ยนกฎนั้น จู่ๆ ก็มีสายจากหลิ่วหรูเยียนโทรเข้ามา“หรูเยียน คุณโทรหาผมเหรอ?”หลี่จวิ้นเฟิงกลืนน้ำลาย

  • ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห   บทที่ 668

    ทางด้านปลายสาย ตู้เสี่ยวเยวี่ยพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงร้อนรน“มีอะไร?”หลิ่วชิงเหอขมวดคิ้วขึ้นมา ตู้เสี่ยวเยวี่ยไม่ได้กลับเมืองหมอตูไปแล้วเหรอ?คงไม่ใช่ว่าเรื่องครั้งนั้นกับฉู่เฉินถูกตระกูลหลี่รู้เข้าใช่ไหมแต่ว่าคนที่รู้เรื่องนั้นก็มีแค่ไม่กี่คนเองเธอและหลิ่วหรูเยียนไม่มีทางพูดเรื่องแบบนั้นออกไปแน่นอน“เรื่องนั้น... โอ๊ย ช่างมันเถอะ หนูพูดตรงๆ เลยแล้วกัน ฉู่เฉินมันไม่ใช่คนธรรมดาค่ะ คุณป้าอย่าไปทำให้มันโกรธเด็ดขาดนะคะ คนคนนี้ไม่ใช่คนที่คุณป้าและหรูเยียนจะไปยั่วยุเขาได้!” “ส่วนเรื่องรายละเอียดหนูขอไม่เจาะลึกไปมากกว่านี้แล้วนะคะ แต่คุณป้าจำไว้ให้แม่นว่าคนนี้ห้ามไปยั่วยุเขาก็พอแล้วค่ะ”ตู้เสี่ยวเยวี่ยตอนแรกจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในตระกูลหลี่ให้หลิ่วชิงเหอฟังทั้งหมด แต่พอคิดไปคิดมาหลี่โย่วถังพึ่งถูกปลด ตัวเธอเองก็ไปรีบไปซุกหัวอยู่กับหลี่เจี้ยนจวิน เรื่องนี้ใครมันจะกล้าพูดออกไปล่ะดังนั้นเธอจึงไม่ได้เล่าเรื่องทั้งหมดออกไป แต่พูดแบบอย่างสรุปให้หลิ่วชิงเหอฟัง“ฉู่เฉินเหรอ?”หลิ่วชิงเหองุนงงเล็กน้อยตู้เสี่ยวเยวี่ยเป็นบ้าอะไรขึ้นมา พึ่งกลับเมืองหมอตูไป ไม่คิดหาทางรักษาลูก แต่กลับมาส

DMCA.com Protection Status