บทที่ 281 นางถูกจวินเย่เสวียนทิ้งแล้ว

"พ่ะย่ะค่ะ" ทหารองครักษ์สองนายเดินเข้ามา

หนึ่งในนั้นอาศัยจังหวะตอนที่กู้อวิ๋นซียังไม่ทันจะได้ลุกขึ้นมา ใช้เท้าเตะนางให้ล้มลงไปอีกครั้ง

กู้อวิ๋นซีรู้สึกเจ็บจี๊ดตรงช่วงเอว

นางกัดฟัน พยายามคิดที่จะลุกขึ้นมาอีกครั้ง

คิดไม่ถึงว่า ทหารองครักษ์อีกนายกลับกระชากเสื้อของนางออกอย่างแรง

แคว๊ก เสื้อผ้าของกู้อวิ๋นซีถูกฉีกออกเป็นทางยาว

หัวไหล่กลมมน ปรากฎออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน

"ข้าคือพระชายาหลีอ๋อง ใครกล้าทำกับข้าเช่นนี้! หลีอ๋องไม่ปล่อยพวกเจ้าไปแน่!"

นางกัดฟันตะโกนออกมาเสียงแหบพร่า

ทหารองครักษ์สองนายอึ้งไป ไม่กล้าที่จะลงมือต่อจริงๆ

พวกเขาก็เป็นเพียงทหารองครักษ์ ส่วนนางเป็นถึงพระชายาหลีอ๋อง เป็นพระชายาขององค์ชาย

ตัวเองกระทำการดูหมิ่นศักดิ์ศรีนาง ต่อให้หลีอ๋องไม่ฆ่าพวกเขา คนในราชวงศ์ก็คงจะไม่ปล่อยพวกเขาไปแน่

จวินฉีเจิ้งมองไปที่ทหารองครักษ์สองคนนั้นแล้วพูดเสียงขรึมขึ้นว่า "นางสมคบคิดกับกบฎ ไม่นับว่าเป็นคนของราชวงศ์แล้ว หากพวกเจ้าไม่ลงมือเช่นนั้นก็ถือว่ามีความผิดเช่นเดียวกับนาง! ข้าจะฆ่าพวกเจ้าเดี๋ยวนี้!"

"ท่านอ๋อง สำหรับเสวียนอ๋องแล้วข้าไม่มีความหมายอะไรอีกแล้ว ท่านทำการเหยียดหยามข้าเช่นน