บทที่ 186 สายตาที่มองนางช่างเฉยเมย

อันเซี่ยมองเห็นหญิงสาวในชุดกระโปรงสีเขียวนางหนึ่งเดินเข้าประตูมาพร้อมกับจวินเย่เสวียน

นางมีหน้าตาสวยงาม โดนเฉพาะกริยาท่าทางช่างดูสง่างามมีมารยาทแบบหาตัวจับยาก

ถึงแม้จะไม่ได้สวยเท่ากับคุณหนูของพวกนาง แต่ความสวยของผู้หญิงคนนั้น ก็เป็นความสวยในอีกรูปแบบหนึ่ง

มีความเป็นผู้ใหญ่ สุขุม สง่างาม

ก็คือคุณหนูจวนเสนาฉินโหรวที่เคยมาที่จวนหลายรอบแล้วคนนั้นนั่นเอง

ตอนที่กู้อวิ๋นซีเดินลงจากม้า ฉินโหรวก็มองเห็นนางแล้วด้วยเช่นกัน

นางหยุดเดินทันที แต่ก็ไม่ได้ขยับออกห่างจากข้างกายของจวินเย่เสวียนเลยแม้แต่น้อย เพียงแค่พยักหน้าให้กับกู้อวิ๋นซีจากไกลๆ "พระชายาหลีอ๋อง"

กู้อวิ๋นซีที่เดินมากับอันเซี่ย คารวะให้กับจวินเย่เสวียนก่อน "องค์ชายสี่"

จากนั้นก็ค่อยหันไปยิ้มให้กับฉินโหรว "คุณหนูฉิน"

นี่เป็นครั้งแรกที่กู้อวิ๋นซีได้เจอกับจวินเย่เสวียนหลังจากที่นางฟื้นตัวจากการถูกวางยาพิษ

เขาก็ยังคงเหมือนเดิม เย็นชา เฉยเมย ทั้งตัวแผ่ซ่านพลังของความเป็นผู้ยิ่งใหญ่ สูงส่ง เย็นชาจนยากที่จะเข้าใกล้

เพียงแต่สายตาที่มองนางในวันนี้ ดูจะขาดความซับซ้อน แต่เพิ่มความเย็นชามากกว่าปกติไม่น้อย

เกิดเรื่องมากมายเช่นนี้ ขนาดแม่เ