Share
บทที่ 191 ไม่ต้องกลัวข้าอยู่ตรงนี้เสมอ
Related chapter
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 192 ข้ารู้นานแล้วว่าในใจเขาไม่มีข้า
คนของเจิ้งอ๋องมารับตัวพี่ใหญ่ไปแล้ว!ในใจของกู้อวิ๋นซีรู้สึกเป็นกังวลทำไมถึงต้องเป็นช่วงจังหวะเวลานี้ด้วย?"ท่านพ่อ ก่อนที่พี่ใหญ่จะออกไปได้สั่งความอะไรไว้หรือไม่?" กู้อวิ๋นซีรีบถามทันทีกู้เฉาหรานส่ายหน้า "หมู่นี้มีบางเรื่องของหนานฟงที่พ่อเองก็มองไม่ออกเหมือนกัน กระทั่งไม่รู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ด้วยซ้ำ"มีเพียงอยู่ต่อหน้าบุตรสาว กู้เฉาหรานถึงกล้าพูดคำพวกนี้ออกไป"ซีเออร์ ด้านเสวียนอ๋อง ช่วงนี้คิดอย่างไรกับจวนแม่ทัพของเราบ้าง? หากว่าเสวียนอ๋องคิดอะไรเจ้าจะต้องบอกให้พ่อรู้นะ"กู้อวิ๋นซีรีบตอบ "ถึงตัวข้าจะอยู่ในจวนเสวียนอ๋อง แต่องค์ชายสี่มีภารกิจมากมาย ข้าเองก็มีโอกาสเจอตัวเขาน้อยมากเช่นกัน"กู้เฉาหรานพยักหน้าไม่ได้พูดอะไรเช่นกัน"ท่านพ่อ ข้าจะไปหาเฟยหย่าสักหน่อย" กู้อวิ๋นซีลุกยืนขึ้นแต่สีหน้าของกู้เฉาหรานกลับไม่ค่อยดีสักเท่าไร"ท่านพ่อ ใช่หรือไม่ว่าท่านยังสงสัยในฐานะของเฟยหย่าอยู่?" ถึงอย่างไรมู่เฟยหย่าก็เป็นคนจากอูฉงในสถานการณ์ตอนนี้ ควรหลีกเลี่ยงเรื่องที่ไม่จำเป็นในบ้านมีคนจากอูฉงอยู่ คนทั้งจวนแม่ทัพต่างย่อมรู้สึกกังวลเป็นธรรมดากู้เฉาหรานพูดว่า "เด็กคนนั้น ข้าเห็นว
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 193 หรือว่าแม้แต่เจ้าก็ไม่เชื่อข้า
"เมื่อคืน?" กู้หนานฟงประหลาดใจ "เมื่อคืนข้าก็อยู่ที่จวนแม่ทัพนี่ไง ไม่ได้ไปไหนเลย มีอะไรเหรอ?"เขาแสดงสีหน้าสง่าผ่าเผย ไม่มีท่าทางละอายใจเลยแม้แต่น้อยจิตใจของกู้อวิ๋นซี ยิ่งหนักอึ้งในทันทีนางพูดลองเชิงออกไปเสียงเบาๆ "เมื่อคืน จวนเสวียนอ๋องมีคนร้าย และข้า...ได้เห็นหน้าของคนร้ายด้วย""เขาได้ทำอันตรายเจ้าหรือไม่!" กู้หนานฟงแสดงสีหน้าร้อนใจ เป็นกังวลทันที ก่อนจะประคองตัวนางให้มานั่งลงบนเก้าอี้เมื่อมั่นใจแล้วว่าบนร่างกายของนางไม่มีบาดแผลอะไร เขาถึงได้ถอนใจอย่างโล่งอก "เป็นอย่างไรบ้าง? จับตัวคนร้ายได้หรือไม่?""ไม่ เขาหนีไปได้""ดันปล่อยให้เขาหนีไปได้!" กู้หนานฟงเป็นกังวล "แล้วคนร้ายคนนั้นเป็นใครกันแน่ เจ้ารีบไปบอกเสวียนอ๋องสิ ไม่เช่นนั้น ข้ากลัวว่าเขาจะมาฆ่าปิดปากเจ้าทีหลัง"มีเพียงพูดออกไป นางถึงจะปลอดภัย!กู้อวิ๋นซีกลับมองเขาอย่างอึ้งๆ ไม่พูดอะไร"เป็นอะไรไป?" กู้หนานฟงขมวดคิ้วเข้มของเขามุ่นอย่างไม่เข้าใจ "เหตุใดจึงมองพี่ใหญ่ด้วยสายตาเช่นนั้น?""พี่ใหญ่ เมื่อคืนท่าน...ไม่ได้ออกไปจากจวนแม่ทัพจริงๆ เหรอ?""ไม่อยู่แล้ว เมื่อคืนข้าอ่านคัมภีร์พิชัยสงคราม แล้วก็เข้านอนแต่เช้า เพร
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 194 คืนนี้ข้าจะเริ่มถอนพิษให้เขาเอง
"ข้าก็เป็นเพียงแค่พระชายาคนหนึ่งที่ว่างงานไม่มีอะไรทำในจวนเท่านั้น ขนาดสามีของข้าก็ยังไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ ข้าจะไปได้ยินอะไรมาได้อย่างไร?"กู้อวิ๋นซียิ้มบางๆ เพื่อกลบเกลื่อนความคิดที่เก็บซ่อนในแววตากู้หนานฟงคิดไปคิดมาก็รู้สึกว่าสมเหตุสมผล จึงไม่ได้คิดสงสัยอะไรและไม่ได้ถามต่อกลับเป็นกู้อวิ๋นซีที่มองเขาแล้วถามออกมาอย่างจริงจัง "พี่ใหญ่ ท่านคิดจะ...จัดการเรื่องของเฟยหย่าอย่างไรเหรอ?"กู้หนานฟงแววตาหม่นแสงลงเล็กน้อย เบือนหน้าหนี ไม่ยอมมองนาง เห็นได้ชัดว่ากำลังหลบสายตาของนางอยู่"ข้ารู้สึกขอบคุณนางที่ช่วยชีวิตข้าไว้ แต่ว่า...""หรือว่าท่านก็แค่รู้สึกขอบคุณนางเท่านั้นเหรอ?" กู้อวิ๋นซีรู้สึกเครียดในใจ ในที่สุดเรื่องที่เป็นกังวลก็เกิดขึ้นจนได้กู้หนานฟงลังเลอยู่นาน ถึงค่อยพูดว่า "ใช่""พี่ใหญ่ นี่ท่าน...มีหญิงสาวที่ชอบอยู่ในใจนานแล้วใช่หรือไม่?"ความจริงแล้วก่อนหน้านี้นางก็เคยคุยกับมู่เฟยหย่าหลายครั้ง และก็ทายได้จากบทสนทนาระหว่างที่พูดคุยกับมู่เฟยหย่าในทุกครั้งแต่มู่เฟยหย่าก็ยังมั่นคงไม่เชื่อฟังคำค้านใดๆ ทำให้นางก็มั่นใจในตัวมู่เฟยหย่ามากเช่นกัน ความคาดเดานี้ก็เลยถูกตัวเอง
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 195 พระชายารีดน้ำท่านอ๋องจนแห้งแล้ว
ตอนที่จวินฉู่หลีมาถึง กู้อวิ๋นซีก็ได้แต่งหน้าให้ตัวเองดูสดใสมีเลือดฝาดขึ้นมาบ้างแล้วเมื่อได้แต่งหน้า ใบหน้าก็ไม่ได้ดูขาวซีดเช่นเดิม แต่กลับทำให้ดูมีชีวิตชีวามากขึ้นแต่อันเซี่ยกลับยิ่งมองก็ยิ่งรู้สึกแย่"คุณหนู...""เอาล่ะ อันเซี่ย เจ้าออกไปเฝ้าข้างนอกเถอะ พยายามอย่าให้ใครเข้ามารบกวน" กู้อวิ๋นซีโบกมือไล่อันเซี่ยจนใจ ได้แต่กัดริมฝีปากแล้วเดินออกไปเฝ้าที่นอกประตูแทน"อาหลี" กู้อวิ๋นซีบอกให้จวินฉู่หลีนั่งลงที่ข้างเตียง แล้วจ้องหน้าเขาอย่างจริงจัง "เจ้าเชื่อใจข้าหรือไม่?""เชื่อสิ" จวินฉู่หลีตอบอย่างไม่ลังเล"หากว่าเจ้าเชื่อข้าจริง เช่นนั้น นับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ห้ามไม่ให้ใครจับชีพจรให้เจ้า ให้ข้าจับได้แค่คนเดียว""พิษในร่างกายของเจ้า ข้าจะช่วยถอนพิษให้เอง แต่เจ้าจำเป็นจะต้องฟังข้า ต่อให้ร่างกายของเจ้าจะยิ่งอ่อนแอลงทุกวัน ต่อให้มันจะดูเลวร้ายมากแค่ไหน เจ้าก็จะต้องเชื่อฟังที่ข้าบอก"ครั้งนี้จวินฉู่หลีกลับคิดพิจรณากู้อวิ๋นซีรู้สึกหวั่นใจ "อาหลี ข้ามั่นใจ เจ้าจะลองเชื่อใจข้าได้หรือไม่""ข้าเชื่อเจ้า" ในจุดนี้จวินฉู่หลีไม่มีข้องกังขาใดๆ"แต่ว่า หากสภาพร่างกายของข้ายิ่งแย่ลง
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 196 กู้อวิ๋นซีเจ้าอยากตายใช่ไหม
"เป็นใครที่กำลังพูดจาเหลวไหล ทำลายชื่อเสียงของจวนอ๋องกัน?"ฉินโหรวรีบเดินเข้าไปแล้วพูดอย่างตำหนิ "พวกคนชั้นต่ำ บังอาจปล่อยข่าวลือเหลวไหลในจวนอ๋องเช่นนี้!"บ่าวรับใช้หลายคนที่มองเห็นจวินเย่เสวียนที่ยืนอยู่ด้านหลังของฉินโหรว ก็พากันหวาดกลัวจนหน้าเผือดสี แล้วพากันคุกเข่าลงบนพื้นอย่างรวดเร็ว"ท่านอ๋องไว้ชีวิตด้วย แม่นางฉินไว้ชีวิตด้วย!"ระยะหลังมานี้ ใครบ้างไม่รู้ว่าแม่นางฉินผู้นี้ดูจะมีอำนาจและฐานะที่สูงส่งในจวนอ๋องขึ้นทุกวัน?ได้ยินว่า เป็นตัวเต็งในการเป็นพระชายาเสวียนอ๋องที่พระสนมหรงโปรดปราณมากที่สุดในอนาคตจะต้องได้เป็นนายหญิงของจวนเสวียนอ๋องนี้แน่ไม่มีใครบังอาจเสียมารยาทต่อหน้านาง!"เรื่องเหลวไหลเมื่อครู่ ใครเป็นคนปล่อยกันแน่ ออกมารับโทษด้วยตัวเองซะ!" ฉินโหรวพูดอย่างโมโห วางอำนาจในการเป็นประมุขหญิงของจวนสุดๆแต่ละคนได้แต่มองหน้ากันไปมา สุดท้าย ก็ได้ผลักตัวบ่าวรับใช้ผู้หญิงตัวเล็กๆ ผอมๆ คนหนึ่งออกมา"ทะ ท่านอ๋อง แม่นางฉิน นะ นี่ไม่ใช่เรื่องเหลวไหลเพคะ นี่...นี่เป็นเรื่องจริง บ่าวเห็นเองกับตาว่าหลีอ๋องร่างกายผ่ายผอมขนาดไหน อิด อิดโรยสุดๆ บ่าวเห็นมาเองกับตาเลยเพคะ!"ฉันพลันนา
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 197 เพื่อนาง เขาใกล้บ้าเต็มทีแล้ว
ตอนนี้ร่างกายของกู้อวิ๋นซีเองก็อ่อนแอมากเช่นกันในร่างกายของนางก็มีแต่สารพิษเต็มไปหมด!เมื่อถูกจวินเย่เสวียนผลักออกอย่างหยาบคายเช่นนี้ นางก็ไม่อาจฝืนยืนต่อไปได้ ตึง นางล้มลงไปกระแทกเข้ากับเก้าอี้จากนั้นก็กลิ้งลงไปบนพื้นรู้สึกเหมือนเลือดในอกเกิดการสูบฉีดอย่างแรง หน้ามืด ไม่สามารถลุกขึ้นมาได้ชั่วขณะ"ซีเออร์..." จวินฉู่หลีรู้สึกหน่วงๆ ที่เปลือกตาเป็นอย่างมาก หลังจากฉีดซีรั่มเข้าไป เดิมทีก็ควรจะนอนหลับพักผ่อนแต่เขาเห็นอยู่ว่ากู้อวิ๋นซีได้รับบาดเจ็บ จะหลับลงได้อย่างไร?เขาพยายามฝืนตัวที่จะลุกขึ้นมากู้อวิ๋นซีพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าว่า "อย่า...ขยับ อาหลี เชื่อ..ฟัง"แล้วจวินฉู่หลีก็ไม่กล้าขยับแม้แต่น้อยจริงๆกู้อวิ๋นซีเคยบอกแล้ว หลังจากที่ฉีดซีรั่มเข้าไปในร่างกาย จะต้องพักผ่อนมากๆ ซีรั่มถึงจะเกิดประสิทธิภาพได้ดีเขาเชื่อฟังกู้อวิ๋นซีมาโดยตลอดเมื่อเห็นว่าจวินฉู่หลียอมเชื่อฟัง ทำตัวว่าง่ายกับกู้อวิ๋นซีขนาดนี้ก็ยิ่งทำให้จวินเย่เสวียนรู้สึกเดือดดาลในใจเป็นขนาดนี้แล้วแท้ๆ ยังจะไม่คิดเพื่อตัวเองอีกเหรอ?เพื่อกู้อวิ๋นซี น้องชายของเขาคนนี้ ก็ใกล้จะบ้าไปแล้ว!"เจ้าทำอะไรกับเขาลงไป
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 198 ข้าเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว
"แม่นางฉิน ข้าไม่เคยไปหาเรื่องท่านก่อน เหตุใดคืนนี้ท่านต้องจงใจมาหาเรื่องข้าด้วย?"สายตาของกู้อวิ๋นซี มองผ่านไปไปบนเข็มฉีดยาสองเล่มบนพื้นนางค่อยๆ ยืนขึ้นอย่างช้าๆ นั่งลงไปบนพื้นแล้วเก็บเข็มฉีดยาขึ้นมาถอนหายใจเบาๆ "ล้วนเป็นของเล่นที่อาหลีมอบให้ข้า เหตุใดท่านจะต้องทำลายมันทิ้งด้วย?"ฉินโหรวเองก็ไม่รู้ว่าเหตุใดตัวเองจะต้องทำลายมันทิ้ง แต่ตอนนี้นางรู้สึกอารมณ์เสียสุดๆนางคิดว่าหลังจากผ่านเหตุการณ์ที่พระสนมหรงผมขาวชั่วข้ามคืนไปแล้ว ความรู้สึกที่จวินเย่เสวียนมีต่อผู้หญิงคนนี้ก็คงจะน้อยลงไปบ้างแล้วแต่เมื่อกี้ พอเห็นว่าตัวเองเผลอผลักนางจนไปชนเก้าอี้ แววตาของจวินเย่เสวียนกลับยังมีประกายความปวดใจอยู่!ไม่มีใครเห็นเพราะเขาปกปิดมันไว้อย่างดี แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถตบตานางได้!เสวียนอ๋องยังมีความรู้สึกกับกู้อวิ๋นซีอยู่!ฉินโหรวมองไปที่กู้อวิ๋นซี ยิ้มออกมาอย่างไม่จริงใจแล้วพูดว่า "ข้าจะกล้ากลั่นแกล้งพระชายาได้อย่างไร? แต่การที่พระชายาทำกับหลีอ๋องถึงเพียงนี้มันออกจะเกินไปจริงๆ""ร่างกายของหลีอ๋องสูงส่ง ไม่อาจให้ท่านมาล้อเล่นได้ ท่านไม่เห็นหรือไง ว่าท่านเกือบจะทำให้หลีอ๋องตายไป
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 199 เจ้าลองทำร้ายข้าดูสิ
ความจริงฉินโหรวก็เคยคาดเดาไว้ก่อนแล้ว ว่าจวินเย่เสวียนน่าจะเคยมีอะไรกับกู้อวิ๋นซีแต่นางก็ยังแอบหวังอยู่เล็กๆแต่ตอนนี้ กู้อวิ๋นซียอมรับมันออกมาจากปากตัวเอง อารมณ์ที่นางพยายามควบคุมเอาไว้ กลับพังทลายลงทันที!"ไหนเจ้าบอกว่า ชายหนุ่มในวัยเลือดร้อนจะทำตัวเสเพลไปบ้างก็ไม่เป็นไรไม่ใช่เหรอ?"กู้อวิ๋นซีมองนางอย่างเย็นชา ยกริมฝีปากบางขึ้นน้อยๆ "แล้วเหตุใดตอนนี้เจ้าถึงดูสิ้นหวังถึงเพียงนี้ล่ะ?"ฉินโหรวจ้องนางอย่างเคียดแค้น "แก...นังแพศยา!""เจ้าอยากตบข้าเหรอ?" กู้อวิ๋นซีมองดูฝ่ามือที่ถูกยกขึ้นมาของนาง แล้วพูดอย่างยิ้มๆ "ตอนนี้ข้าไม่มีแรงจะตอบโต้ แต่ว่า ใบหน้านี้ของข้า องค์ชายสี่หลงไหลมันมากที่สุด เจ้าก็ลองทำร้ายข้าดูสิ?"ฉินโหรวยกมือขึ้นสูง แต่ก็ไม่กล้าจะตบลงไปนังแพศยาคนนี้ อย่างน้อยก็มีเรื่องหนึ่งที่พูดได้ถูกต้อง นางไม่กล้าทำร้ายใบหน้าของกู้อวิ๋นซี!ต่อหน้าจวินเย่เสวียน นางต้องทำตัวเป็นหญิงสาวที่มีสติ ควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ มีเหตุผลจะได้คู่ควรกับเขา ไม่ใช่ผู้หญิงทั่วไปคนไหนจะสามารถเทียบได้ผู้ชายอย่างเสวียนอ๋อง ย่อมต้องมีข้อกำหนดสูงเกี่ยวกับเรื่องคู่ครองแน่หากไม่ระวัง ฉินโหรวเกรงว่
Latest chapter
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 335 ขอโทษ
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 334 ได้ยินว่าเจ้ารู้วิชาดึงวิญญาณ
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 333 เขายังจะยกโทษให้นางไหม
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 332 ท่านทำอะไรไว้กับนางกันแน่
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 331 ลองทายดูว่าจะสนุกมากหรือไม่
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 330 ไม่เจอกันนาน
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 329 อย่างดีก็แค่ตายแล้วก็ข้ามเวลาไปอีกครั้ง
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 328 จวินเย่เสวียนข้าไม่รักท่านแล้ว
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์ บทที่ 327 โลกทั้งใบทิ้งเขาไปแล้ว
