บทที่ 14

เมื่อเห็นใบหน้าตื่นตระหนกของเสิ่นเถียน ฉือมู่เจินก็ตอบนิ่งๆว่า:"แม้ว่าคราวนี้จะหลีกเลี่ยงได้ คราวหน้าเขาก็ยังหาโอกาสอื่นมาวางแผนต่อต้านฉันอยู่ดี สู้ให้เขาเรียนรู้ที่จะเชื่อฟังในครั้งนี้ไปเลยจะดีกว่า"

"ลูกค้าที่เขาให้คุณคงจะรับมือด้วยยากมากน่าดู ถ้าถึงเวลาแล้วเธอเสียเปรียบขึ้นมาจะทำไง?!"

ฉือมู่เจินยิ้ม"ไม่ต้องกังวล เธอไปทํางานเถอะ"

"จะให้ฉันวางใจได้อย่างไรล่ะเวลาเธอจะพูดคุยอะไรฉันก็อยู่ด้วยตลอด"

"ไม่ต้องเลยถ้าเรื่องแค่นี้ฉันยังไม่สามารถแก้ปัญหาด้วยตัวเองได้ ในอนาคตถ้าบริษัทเกิดเจอปัญหาที่ยากลำบากมากกว่านี้จะไม่จบเห่เอาเหรอ?"

เมื่อเห็นเธอยืนกรานเช่นนั้น เสิ่นเถียนก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถอยหลังไปหนึ่งก้าว"โอเค แต่ถ้ามีอะไรฉุกเฉินเธอต้องโทรหาฉันนะ อย่ามัวแต่แบกมันคนเดียวล่ะ!"

"อื้ม เข้าใจแล้ว"

ไม่นานหลังจากที่เสิ่นเถียนออกไป เหลียงเต๋อชางก็มาส่งมอบสัญญาเพื่อการเจรจา

ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความพอใจ"ประธานฉือยังไงผมจะรอคุณเซ็นสัญญาและกลับมานะครับ!"

"อืม หากประธานเหลียงไม่มีอะไรแล้วก็ออกไปเถอะ ฉันยังมีงานต้องทำอีกมาก"

ดวงตาของเหลียงเต๋อชางลุกวาวไปด้วยความโกรธ ก่อนจะยิ้มอย่างเยือ