บทที่ 18

เธอกัดริมฝีปากล่างและพูดอย่างเย็นชา:"คุณไม่กลัวฉือซวนรู้เหรอ?!"

ฮั่วหยุนถิงจ้องนัยน์ตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชาของฉือมู่เจิน เขาพูดราวเน้นย้ำ:"ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณนี่ คุณแค่ตอบผมมาว่าคุณสมยอมหรือไม่สมยอม"

ฉือมู่เจินหายใจเข้าลึกๆ แล้วถอยหลังมามองเขาอย่างเย็นชา

"ฉันขอปฏิเสธ!"

ฮั่วหยุนถิงยิ้ม"ดูท่าคุณก็ไม่ได้อยากจะหย่าขนาดนั้น"

ฉือมู่เจินตอนนี้ใจเย็นลงแล้ว เธอมองฮั่วหยุนถิงด้วยสีหน้าเรียบเฉย:"ฉันไม่จำเป็นต้องใช้วิธีนี้เพื่อหย่า คุณต้องเห็นด้วยสักวันแน่"

เห็นความมั่นใจในแววตาเธอ ในใจของฮั่วหยุนถิงก็เต็มไปด้วยความหงุดหงิด เขาพูดอย่างเยือกเย็นว่า:"ไปให้พ้น!"

ฉือมู่เจินหันหลังเดินจากไป เดินออกมาจากห้องนอนหลัก สายตาเย็นชาด้านหลังก็หายไป

ไม่นานก็ถึงวันเกิดเฒ่าแก่ฉือ เฒ่าแก่ฉือก็โทรหาฉือเจิ้นแต่เช้าตรู่

"วันนี้ประธานฮั่วจะมาไหม?"

แม้ว่าอั่วหยุนถิงจะเป็นสามีของฉือมู่เจินแต่ทุกคนในตระกูลฉือก็ไม่กล้าทำเมินเฉยเขา หลังจากที่ทุกฝ่ายยอมเห็นด้วยที่จะทำงานร่วมกับตระกูลฉือเพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ของตระกูลฉือกับฮั่วหยุนถิง

ถ้าวันนี้ฮั่วหยุนถิงมางานวันเกิดเฒ่าแก่ฉือได้ล่ะก็ตระกูลฉือต้องได้หน้าแน่ๆ