บทที่ 21

ฉือมู่เจินไม่มีทางเลือก"เมื่อก่อนฉันออกแบบชุดๆหนึ่งว่าจะให้เธอเป็นของขวัญวันเกิดถูกพนักงานคนใหม่เอามาแขวน ผลคือมีคนชอบอยากซื้อ"

เสิ่นเถียนเลิกคิ้ว ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น"ชุดแบบไหนน่ะ! คืนนี้ไปงานเลี้ยงพอดี เธอบอกเวินยาทีว่าให้ส่งมาให้ฉัน ฉันจะใส่ไปร่วมงานเลี้ยง!"

"ยังห่างจากวันเกิดเธออีกตั้งครึ่งเดือน รอถึงวันเกิดเธอค่อยว่ากัน รีบไปทำงานเถอะ ฉันอยากดูเอกสารแล้ว"

เสิ่นเถียนตื้อฉือมู่เจินอยู่ครู่หนึ่งทว่าไม่สำเร็จ ทำได้แค่ไปทำงานแล้วล่ะ

ตกเย็น ขณะกำลังจะเลิกงานฉือมู่เจินก็ได้รับสายจากฮั่วหยุนถิง

"ฉันอยู่ข้างล่างตึกบริษัทเอ็มวาย คุณเลิกงานกี่โมง"

เสียงของฮั่วหยุนถิงเย็นชา เห็นได้ชัดว่ายังโกรธเรื่องเมื่อคืนอยู่

"ห้าโมง อีกประมาณสิบนาที แต่ถ้าคุณรีบล่ะก็ผมไปเลยก็ได้"

"ไม่ต้อง ฉันจะรอ"

ทันทีที่ถึงเวลาเลิกงาน ฉือมู่เจินก็วางงานในมือแล้วลงมาข้างล่าง

เดินออกมาจากบริษัทเอ็มวาย ก็เห็นรถมายบัคสีดำจอดอยู่ข้างๆ

เธอเดินไปที่ด้านข้างของรถ ทันทีที่เปิดประตูขึ้นไปนั่ง ร่างกายก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศเย็นเยือก

ฮั่วหยุนถิงจ้องเอกสารในมือ เขาบอกให้คนขับขับรถโดยไม่เงยหน้าขึ้นมาด้ว