แชร์

บทที่ 20 คุณครู

บทที่ 20 คุณครู

ประโยคนั้นทำหัวใจเธอเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ แป้งปั้นกดปิดโทรศัพท์มือถือแล้วสะบัดหน้ามามองเจ้าของข้อความด้วยความรู้สึกหลายอย่างที่ประเดประดังเข้ามาตอนนี้

"ที่พิมพ์มาหมายความว่ายังไงคะ"

"ก็หมายความตามที่พิมพ์ไป ทำไมเหรอไม่เข้าใจหรืออ่านไม่ออก"

"พี่ดินแกล้งแป้งเหรอ"

"คุณหนูพูดว่าอะไรนะครับ" แป้งปั้นชะงักไปชั่วครู่กับคำถามของลูกน้อง เธอเอี้ยวหน้ามายิ้มหวานๆ ให้แล้วส่ายหน้าเบาๆ เป็นเชิงบอกว่าไม่ได้พูดอะไรก่อนที่จะหันกลับมากัดปากใส่บดินทร์ที่เอาแต่นั่งยิ้มเย้ยหยันอย่างพึงพอใจอยู่ข้างๆ แต่ไม่นานเขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปหาผู้หญิงคนหนึ่ง

แป้งปั้นมองตามตาปริบๆ และเอียงคอมองการกระทำที่แสนอ่อนโยนของบดินทร์ด้วยความสงสัย

"กินอะไรดีครับ ไม่ต้องทำกับข้าวหรอก แวะกินข้าวเลยดีกว่า เดี๋ยวเหนื่อยอีก"

'อ๋อ..แม่พี่ดินนี่เอง สวยเหมือนกันนะเนี่ย พี่ดินก็เหมือนแม่มากด้วย'

แป้งปั้นหลุดยิ้มบางๆ ในขณะที่สายตายังจ้องมองสองแม่ลูกจนไม่ทันได้สังเกตว่าพ่อตัวเองก็เดินออกมาแล้วเหมือนกัน เบิร์ดมองตามสายตาลูกสาวและหยุดยืนมองบดินทร์กับแม่ครู่หนึ่ง

"มองอะไรขนาดนั้นลูก"

"คุณพ่อ เสร็จแล้วเหรอคะ"

"ครับ กำลังมองใครอยู
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status