แชร์

บทที่ 26 เต็มสองตา

บทที่ 26 เต็มสองตา

บดินทร์ก้าวเข้ามาประชิดตัวแป้งปั้นหลังจากเอ่ยถามเธอแล้ว เขาก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วพูดอีก "อย่าลืมนะ ว่าฉันให้เธอตอบแค่คำเดียว คือคำว่าได้เท่านั้น"

"..ทำไมขี้โกงแบบนี้คะ"

"ไม่ได้ขี้โกง แล้วถ้ารู้ว่าฉันจะขี้โกงทำไมเธอไม่แย้งตั้งแต่แรก ปกติก็ชอบเถียงชอบขัดอยู่แล้วนิ"

"ก็แป้งไม่คิดว่าพี่ดินจะถามแบบนี้นิคะ"

"จะตอบหรือจะเปลี่ยนประเด็นไปเรื่อย" บดินทร์ก้าวเข้าไปใกล้แป้งปั้นอีกครั้งแล้ววางมือลงบนอ่างล้างจาน กักขังแป้งปั้นไว้ในวงแขนแกร่งตัวเอง แป้งปั้นเบือนหน้าหนีก็เพราะตอนนี้ใบหน้าตัวเองกับบดินทร์เกือบสัมผัสกันอยู่รอมร่อ แถมลมหายใจเขายังเป่ารดปากเธอถี่ๆ ด้วย

"ออกไปนะคะ ถ้าพี่จะแกล้งกันด้วยวิธีนี้แป้งจะกลับบ้าน"

"เลิกพูดเรื่องแกล้งนั่นสักทีได้ไหม เธอเห็นฉันเป็นคนชอบแกล้งขนาดนั้น?"

"ค่ะ"

"แต่ขอโทษด้วยนะ เพราะตอนนี้ฉันกำลังจริงจังอยู่"

"…"! แป้งปั้นกัดริมฝีปากแน่น ไม่กล้าสบตากับคนตรงหน้า เธอค่อยๆ ยกมือขึ้นมาดันหน้าอกแกร่งออกห่างแต่คนตัวโตกลับขยับเข้ามาเบียดจนรู้สึกอึดอัด "พี่ดิน..อื้อ! ออกไป" เด็กสาวรวบรวมความกล้าแล้วดันตัวบดินทร์ออกห่าง

"ฉันไม่บังคับเธอก็ได้ แต่จะมาเอาคำตอบวันห
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status