หน้าหลัก / โรแมนติก / ดวงใจอันธพาล NC25+ / บทที่ 30 ว่าที่ลูกสะใภ้

แชร์

บทที่ 30 ว่าที่ลูกสะใภ้

บทที่ 30 ว่าที่ลูกสะใภ้

เด็กสาวก้มหน้าลงเล็กน้อยด้วยความเขินอาย แต่สายป่านก็ชวนเธอคุยจนต้องเงยหน้าขึ้นมา คนตัวโตที่นั่งมองอยู่ยิ้มไม่หุบ คล้ายว่าเขากำลังพอใจที่เห็นเธอตกที่นั่งลำบากแม้จะส่งสายตาขอความช่วยเหลือก็ตาม

หลายนาทีที่แป้งปั้นนั่งเรียนกับสายป่านโดยที่บดินทร์ก็นั่งฟังไปด้วย แต่ระหว่างนั้นเพื่อนก็โทรมาหลายสายแต่เขาไม่ได้รับเพราะไม่อยากละสายตาไปจากแป้งปั้นเลย

"หิวไหมลูก" สายป่านเงยหน้าขึ้นถามลูกชายและแป้งปั้น ทั้งสองมองหน้ากันเงียบๆ ก่อนที่บดินทร์จะเป็นคนตอบก่อน

"หิวนิดหน่อยครับ หิวไหม" เขาหันมาถามแป้งปั้น

"นิดหน่อยค่ะ" เธอตอบกลับอย่างยิ้มๆ แล้วเรียนต่อ

"งั้นไปทำอะไรมาให้กินนะ" บดินทร์อาสาเข้าครัวแต่ด้วยความเกรงใจทำให้แป้งปั้นเบรกเขาไว้ทัน

"แป้งว่าแป้งสั่งข้าวมากินเองดีกว่าค่ะ ไม่อยากรบกวนพี่ดินกับคุณแม่"

"รบกงรบกวนอะไรลูก หนูเป็นแฟนพี่เขาก็เหมือนเป็นลูกแม่ด้วย ไปเถอะไปหาอะไรกินดีกว่า ไม่ต้องไปซื้อให้เสียตังค์"

ชายหนุ่มยิ้มกรุ้มกริ่มให้กับคำพูดของแม่แต่อีกฝ่ายกลับทำหน้ามู่ทู่แล้วเดินมาหยิกแขนบดินทร์เบาๆ

"ไม่ห้ามแถมยังพอใจอีก พี่ดินเป็นคนแบบนี้นี่เอง"

"ก็ฉันไม่ได้บังคับแม่พูดสักหน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status