Share

บทที่ 31 หยอกล้อ

บทที่ 31 หยอกล้อ

ทั้งสองยิ้มให้กันก่อนที่แป้งปั้นจะช่วยบดินทร์ล้างจานจนเสร็จ เมื่อทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้วทั้งสองก็ขึ้นมาที่ห้องนอน

"เฮ้อ~" บดินทร์ทิ้งตัวนอนลงบนเตียง เขารั้งตัวแป้งปั้นนอนลงด้วย "อย่าขยับ.." มือหนาวางลงบนหน้าท้องเด็กสาวก่อนที่เขาจะซุกใบหน้าลงกับลำคอระหง คลอเคลียไปมาเบาๆ สูดดมกลิ่นหอมละมุนจากตัวแป้งปั้นเข้าปอดฟอดใหญ่ "กลิ่นเธอมันหอมมากเลยรู้ไหม"

"หอมขนาดนั้นเลยเหรอ" แป้งปั้นผงกศีรษะขึ้นมาดมกลิ่มหอมๆ ที่ว่าแล้วสบตากับบดินทร์ "ไม่เห็นได้กลิ่นเลย แล้วพี่ดินมีกลิ่นหอมไหม" ไม่ขออนุญาตบดินทร์เธอก็เอาหน้าซบกับแผงอกแกร่งแล้วสูดดมกลิ่นกายของบดินทร์เข้าปอดฟอดใหญ่

"มีไหม" บดินทร์ถามอย่างยิ้มๆ เด็กสาวส่ายหน้าไปมาเบาๆ "งั้นลองดมตรงนี้ดู" เขาประคองใบหน้าแป้งปั้นขึ้นมาเสมอใบหน้าแล้วค่อยๆ กดศีรษะเธอลงที่ลำคอตัวเอง แป้งปั้นกดปลายจมูกลงกับลำคอหนา สัมผัสอุ่นๆ จากริมฝีปากจิ้มลิ้มทำหัวใจแกร่งสั่นไหว

"อื้อ! ได้กลิ่นแล้วค่ะ"

"เป็นยังไง"

"ก็..เหม็นกลิ่นเหงื่อ แหวะ!" เธอดีดตัวลุกขึ้นนั่งทำหน้าพะอืดพะอมแกล้งบดินทร์

"งั้นเดี๋ยวไปอาบน้ำดีกว่า แล้วค่อยมาหอมใหม่" เขาดันตัวลุกขึ้น เดินไปหยิบผ้าขนห
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status