แชร์

บทที่ 19 เริ่มสนใจ

บทที่ 19 เริ่มสนใจ

"ฮะ..เฮ้ย! ไม่ใช่แบบนั้นนะน้องแป้ง" โอโซนรีบปฏิเสธแต่บดินทร์กลับมองไม่วางตาจนเขาต้องสะกิดเพื่อให้รู้ตัวแล้วยกมือปิดตาบดินทร์ ลากแขนเขาออกมาจากตรงนั้น

"กูไม่ได้มองเสื้อใน" บดินทร์เอ่ยบอกเมื่อเห็นว่าโอโซนกำลังจะว่าให้ คนที่ตั้งท่าจะดุเพื่อนชะงักแล้วยื่นหน้ามาถามใกล้ๆ

"แล้วมึงดูอะไรขนาดนั้น"

"ดูกางเกงชั้นในที่วางอยู่ข้างขาแป้งปั้น"

"ไอ้เวร หนักกว่าเมื่อกี้อีก"

"อืม กูขอตัวก่อน ยังไม่ได้เก็บกระเป๋าเลย" ว่าจบบดินทร์ก็เดินเข้ามาในบ้านอีกครั้ง คราวนี้แป้งปั้นกับพริกแกงเก็บกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว เขาไม่หันไปมองพวกเธอแสร้งก้มหน้าก้มตาเก็บของอย่างเดียว เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้วก็รีบออกมา

"คนโรคจิต!" เธอพึมพำเสียงเบาแล้วหันมากระซิบกระซาบกับเพื่อนรัก ขณะเดียวกันหนุ่มๆ ก็นั่งคุยกันอยู่ข้างนอก

"พรุ่งนี้ก็กลับแล้ว รู้สึกใจหายว่ะ" ปรินที่นอนอยู่บนเปลเอ่ยขึ้น เขาพ่นควันบุหรี่ออกจากปากพลางใช้เท้าถีบแคร่เพื่อไกวเปลเบาๆ ปกป้องนอนเอามือก่ายหน้าผากอยู่บนแคร่ก็พ่นลมหายใจออกหนักๆ

"นั่นสิ แค่คิดว่าจะกลับไปเรียนเหมือนเดิมก็น่าเบื่อแล้ว"

"เออ จริงด้วย" ขุนเขาพูดแทรกขึ้นมาอีกเสียง เขาเอนหลังพิงต้นม
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status