บทที่ 15 เสื้อในสีแดง

บทที่ 15 เสื้อในสีแดง

หลายนาทีต่อมา

แป้งปั้นนั่งทำหน้าเหนื่อยล้าอยู่บนเก้าอี้หลังจากเพิ่งได้พักจากการตักอาหาร พริกแกงรีบหายาลดไข้กับน้ำดื่มมาให้เพื่อนรัก

"กินยาก่อนนะ เดี๋ยวไข้ขึ้นอีก" แป้งปั้นรับยามาป้อนใส่ปากตัวเองแล้วดื่มน้ำตามแต่ทว่าหางตากลับเหลือบไปเห็นบดินทร์ซึ่งเขากำลังมองมาที่เธอโดยไม่รู้ตัวว่าแป้งปั้นเห็นเขาแล้ว เธอแกล้งวางขวดน้ำลงพลางทำเสียงเหนื่อยๆ กระแอมกระไอเบาๆ

"กลับไปนี่พ่อแกคงไม่ดุนะ"

"ไม่หรอก พ่อไม่ใช่คนแบบนั้น" แป้งปั้นหันขวับไปมองบดินทร์จนชายหนุ่มน้ำพุ่งออกจากปากเพราะบดินทร์เพิ่งกระดกน้ำดื่มพอดี คนรับกรรมคือโอโซนที่นั่งอยู่ข้างๆ เขา

"ไอ้เหี้ยดิน!" โอโซนปาดน้ำออกจากใบหน้าและผมด้วยสีหน้ายุ่งเหยิงในขณะที่ปกป้องกับธันวายิ้มกรุ้มกริ่มเพราะรู้ว่าบดินทร์กำลังเสียอาการ ก่อนที่ขุนเขาจะเดินเข้ามา ยื่นหน้ามาถามเพื่อนใกล้ๆ

"อะไรวะ ยิ้มทำไมกันแล้วไอ้โชนเป็นห่าอะไรก่อน หน้าอย่างกับตูดลิง"

"มึงดูเพื่อนมึงก่อน"

"ใคร? ไอ้ดินเหรอ" ขุนเขาจ้องมองบดินทร์ที่กำลังดื่มน้ำอีกและเอียงคอถามบดินทร์ตรงๆ "ไอ้ดิน มึงหน้าแดงเพราะไข้ขึ้นหรือเขินอะไรวะ"

"เสือก อย่าเสือกได้ไหมวะ"

"เอ้า..นี่กูมาให้มึง