บทที่ 14 ผลัดกันดูแล

บทที่ 14 ผลัดกันดูแล

"อื้อ~" แป้งปั้นเปล่งเสียงครางอื้อในลำคอ แล้วพลิกตัวนอนหงาย ด้วยเพราะมีไข้ต่ำๆ เธอจึงไม่สบายตัว แต่เสียงครางอื้อเมื่อครู่ก็ทำให้บดินทร์ที่ยังไม่หลับรู้สึกตัว เขาลุกขึ้นมานั่งขัดสมาธิ

"เป็นอะไร" บดินทร์เอ่ยถามแป้งปั้นเสียงเรียบ เด็กสาวได้ยินแบบนั้นก็รีบตอบเพราะไม่คิดว่าจะมีคนอยู่ด้วย

"แป้งปวดหัวนิดหน่อยค่ะ เอ่อ..ทำไมพี่ดินไม่ไปทำงานหรือว่าไม่สบายเหมือนกัน" แป้งปั้นเอียงคอถามเสียงเบา

"อืม ฉันไม่ค่อยสบาย แต่ไม่ได้เป็นอะไรมาก"

"ค่ะ"

ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเดินไปเอากระปุกยาพาราพร้อมกับน้ำดื่มมายื่นให้แป้งปั้น

"กินซะ แล้วนอนพัก"

"ขอบคุณค่ะ"

"อืม" เขาเดินไปเก็บที่นอนตัวเองก่อนจะเดินออกมาสูบบุหรี่ด้านนอกโดยไม่ทันสังเกตว่าแป้งปั้นมองไม่ละสายตา

บดินทร์พ่นลมหายใจออกหนักๆ ควันบุหรี่สีขาวพวยพุ่งออกจากปากเขา ขณะนั้นธันวากับปรินก็เข้ามา พวกเขาขับมอเตอร์ไซค์ผู้ใหญ่มิ่งมาจอดตรงหน้าบดินทร์

"เป็นไงบ้าง อาจารย์ให้พวกกูมาถามข่าวมึงกับน้องแป้ง เอากับข้าวมาให้ด้วย บดินทร์รับปิ่นโตจากมือเพื่อนแล้วเอ่ยตอบ

"กูโอเคแล้ว แต่..เธอยังไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ กูกำลังจะออกไปหาพวกมึงพอดี"

"ไม