แชร์

บทที่ 13 ไม่สบาย(คู่)

บทที่ 13 ไม่สบาย(คู่)

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

แป้งปั้นยืนหนาวสั่นอยู่ข้างบดินทร์ แม้จะได้รับไออุ่นจากเขาแต่อากาศที่ลดลงเร็วกะทันหันก็ทำให้ร่างกายเธอหนาวสั่น บดินทร์เหลือบตามองเด็กสาวเพียงนิดก่อนจะเอ่ยถามเสียงเรียบ

"หนาวเหรอ"

"ค่ะ หนาวมาก ทำไมฝนไม่หยุดตกสักทีนะ แป้งอยากกลับไปอาบน้ำนอนแล้ว" พูดไม่ทันจบประโยคดีเธอก็จามจนปลายจมูกแดง บดินทร์ถอนหายใจแล้วถอดแขนออกจากเสื้อกันหนาว แล้วเอาให้แป้งปั้นใส่พร้อมกับรูดซิปให้เธอด้วย

"ไม่ต้องถอด ฉันไม่ได้หนาวอะไรมากมาย ดูท่าเธอจะเป็นหวัดด้วย"

"เราโทรหาพี่ๆ ได้ไหมคะ"

"อย่าเพิ่งโทรเลย ฟ้าร้องอยู่เดี๋ยวฟ้าลงมาที่เต็นท์ เราจะตายห่ากันหมด" คำพูดสุดท้ายทำแป้งปั้นยู่ปากใส่เขา เธอก้าวมายืนข้างบดินทร์อีกครั้งพร้อมกับบอกเขา

"แป้งยืนข้างพี่ดินไม่นานหรอก เพราะแป้งหนาว..หายหนาวแล้วจะเดินออกไปเอง"

"ฉันด่าเหรอ"

"ด่า?"

"ด่าเธอเหรอที่มายืนข้างๆ น่ะ"

"ไม่ค่ะ"

"อืม" เขาตัดบทสนทนาอย่างนึกรำคาญแล้วยกมือขึ้นมากอดอกไว้ แป้งปั้นถือโอกาสนั้นเอนตัวมาพิงบดินทร์แล้วปิดปากหาวหวอดๆ

"จะมีคนมาช่วยเราไหมคะ ป่านนี้พี่ๆ คงถึงบ้านลุงผู้ใหญ่แล้ว คงมีสภาพไม่ต่างจากเราเท่าไหร่"

"ถึงแล้วมั้ง ไฟน่
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status