ฟางหลิน

วังหลวง

“กำหนดวันประหาร เหว่ยเจื่อหยวนหลอกล่อให้หวงเฉิงอู๋เข้ามาชิงตัว เหว่ยเจื่อหยวน”อ้ายหลิวฮองเฮาสั่งคนสนิท

“ฮองเฮาปาหวางอ๋องตอนนี้ถึงด่านชายแดนแล้ว ข้าน้อยเชื่อว่าเขาไม่ได้ตั้งใจจะ ออกตามตัวเฉิงอู๋อ๋องแต่ตั้งใจเดินทางไปที่ด่านชายแดนอาศัยพระเสาวนีย์ ในการสั่งการทหารและรองแม่ทัพอวินฟง”

“คิดไว้ไม่ผิด ปาหวางอ๋องเดิมข้าก็ไม่เคยไว้ใจแม้ฝ่าบาท เองก็เคยเปรยๆ ไว้ว่าปาหวางอ๋องผู้นี้ จิตใจอ่อนไหวไม่ได้ เด็ดเดี่ยวเช่นเดียวกับหวงเฉิงอู๋ จึงต้องคอยระวังให้มากว่าสักวันจะทำบางเรื่องด้วยอาศัยความรู้สึกของเขาเสียมากกว่าส่วนรวม”

“พระนางจะจัดการกับปาหวางอ๋องอย่างไร”

“ก็แค่คอยการต้อนรับเหมือนที่ทำกับเฉิงอู๋อ๋องตอนนี้ข้าถือไพ่เหนือกว่าอ๋องทั้งสอง ไม่เห็นต้องกลัวว่าเขาสองคนจะมาไม้ไหนข้าแค่เพียงเตรียมรับมือให้ดีก็เท่านั้น”

“เพราะเจ้าจิวอันท่านพี่รู้ทันว่าเจ้า ตั้งใจทำให้ ชายารองหึงหวงท่านพี่จึงต้องเอาใจนางพานางไปคอยเอาอกเอาใจที่อื่น”

“ไม่ใช่เพราะเจ้าหรอกหรือฟางหลินที่ทำให้ท่านอาไม่สบายใจ กลัวว่าเจ้าจะเอาเรื่อง ชายารองของท่านอาท่านอาจึงพานางหลบไปเสีย”

“เจ้า เจ้าอย่าถือว่าเป็น องค์หญิง”

“ฟางหลินหากเจ้าไตร่