ตลับทองคำ

“ท่านอ๋อง ชายาเอกของท่านอ๋องหนีไปแล้ว”

ตงเกาส่งเสียงก่อนจะทันเห็นตัวด้วยซ้ำไป

“หนีนางรู้ความผิดของตัวเองจึงจงใจหนี ส่งคนตามหานางให้พบ”

“ปาหวางอ๋อง เร่งออกตามตัวชายาเอกของท่านอ๋องแล้ว”

“ปาหวางอ๋อง”

“ปาหวางอ๋องนำทัพมาจากด่านชายแดนสมทบกับด่านเก้าทัพ ตอนนี้ฝ่าบาทบัญชาให้ ตามชายาเอกของท่านอ๋อง เพื่อไต่สวนเรื่องที่นางวางยานายหญิงชายารองของท่านอ๋อง”

“ เราจะต้องพาอ้ายแิงกลับวังหลวงเสียเดี๋ยวนี้”

“ข้าเองก็อยากพาอ้ายแิงไปหาทางรักษาที่วังหลวง”

“ฝ่าบาทแคว้นเป่ยเอี่ยน เดินทางขึ้นเขาเจ็ดยอดเซียนแต่ไม่ได้ยาถอนพิษกลับมาท่านเซียนพูดถึงเหว่ยจื่อหยวนเรื่องยาถอนพิษ เช่นนั้นมีทางเดียวคือพาอ้ายฉิงกลับไปที่วังหลวงสอบถามเรื่องยาถอนพิษกับเหว่ยจื่อหยวน”

“เช่นนั้นออกเดินทางในทันทีจะดีไหม”

หวงเฉิงอู๋ประสานมือ

หันหลังหลับไปพยุง อ้ายฉิงที่นอน หลับใหลไปด้วยอาการอ่อนเพลียและเจ็บปวดในช่องท้อง

“อ้ายฉิงเรากำลังจะกลับบ้าน ข้าจะพาเจ้ากลับไปที่บ้านเพื่อหายาถอนพิษ ท่านพ่อของเจ้าใต้เท้าเหว่ยจะต้องมียาถอนพิษอย่างแน่นอน”

อ้ายฉิงฝืนยิ้ม หวงเฉิงอู๋กอดร่างบางไว้แน่น พยายามข่มความรู้สึกอ่อนแอภายในใจไม่อยากให้อ้ายฉิงเห็นเขาจะทำเช่