จิวอันกับหยาดน้ำตาของนาง

ชิงกวานประสานมือ

“บุกเข้าไปได้เลย ในเมื่อคนของเรามีมากกว่าด่านเก้าทัพมีคนเพียงหยิบมืออีกทั้งไร้เฉิงอู๋อ๋องบัญชาการเกรงว่าเพียงแค่เห็นหน้าข้าก็ต้องยอมจำนน”

กระตุกบังเหียนม้าให้เข้าไปข้างในด่านเก้าทัพ

“วันนี้ข้าทำเครื่องเสวยด้วยตัวเอง เสด็จพ่อโปรดเสวยเนื้อแกะย่าง อ้ายฉิงเจ้าอยู่คุยกับเสด็จพ่อก่อนจะดีกว่าข้าขอตัวเจียวหยูให้ช่วย จัดเครื่องเสวย”

ฟางหลินยิ้ม อ่อนหวาน

“ให้ข้าช่วยท่านดีกว่าองค์หญิงสาม”

“ชายาเอกของท่านอา เข้าครัวทำเครื่องเสวยเป็นด้วยหรือ”

“ท่านพี่ไม่อยู่ข้าก็เพียงแค่อยากทำประโยชน์เสียบ้างอีกอย่างอยากปรองดองกับพวกเจ้า”

จิวอัน ถอนหายใจ

“ขอเพียงเจ้าจริงใจ ข้าก็พร้อมจะญาติดีกับเจ้า”

ฟางหลินยิ้ม

“ท่านพี่ไม่อยู่ที่นี่เงียบเหงา ข้าคิดว่าพวกเจ้าก็คงรู้สึกไม่ต่างจากข้าเช่นนั้นเราทั้งสาม ทำให้ท่านพี่หมดห่วงไม่ทะเลาะเบาะแว้งจึงดี”

อ้ายฉิงไม่เข้าใจว่า จิวอันทำไมถึงไม่พอใจฟางหลิน แต่สำหรับอ้ายฉิงไม่ว่าจะเป็นจิวอันหรือฟางหลินล้วนน่าสงสาร พวกนางมีใจให้เฉิงอู๋อ๋องเหมือนกัน

เนื้อแกะ่ถูกนำมาวางตรงหน้า อ้ายฉิงพยุงหวงฉีจิ้งมาที่โต๊ะเสวย

“อืม กลิ่นหอมยิ่งนักจิวอันหลายวันมานี้มีเพียงอ้ายฉิงที่ทำเคร