บทที่ 7 กินเนื้อ กินเนื้อ กินเนื้อ

บทที่ 7 กินเนื้อ กินเนื้อ กินเนื้อ

“เรื่องมันก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะคุณพ่อคุณแม่!!”

หลังจากที่ทุกคนมากันครบและอาการตื่นเต้นจากการเห็นสวนผักเก่าๆ โทรมๆ ของพวกเขากลายเป็นเหมือนสวนสวรรค์ทุเลาลงบ้างแล้ว หยางซีซีก็เริ่มแต่งเรื่อง เออ...เริ่มเล่าเรื่องเกี่ยวกับมือวิเศษของเธอให้กับครอบครัวได้รู้กัน

“คุณพ่อกับคุณแม่ของน้องสะใภ้สามที่ตายไปหลายปีแล้วมาเข้าฝันและให้พรวิเศษอย่างนั้นหรือ?”

เป็นพี่สะใภ้ใหญ่ที่ได้ฟังเรื่องราวที่หยางซีซีเล่าเอ่ยถามออกมา และคำถามของเธอก็แทนใจของทุกคนในบ้านเลยทีเดียว

หยางซีซีพยายามเล่าเรื่องราวของตนด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา แต่แฝงไปด้วยความศรัทธาและความอัศจรรย์ใจ อย่าลืมว่าเธอคือฮองเฮามาก่อนนะ การเล่าเรื่องให้คนเชื่อถือจะไปอยากอะไร..จริงไหม!!

“พวกพี่ก็ทราบว่าฉันนอนป่วยอยู่หลายวัน ในตอนนั้นวิญญาณของฉันได้หลุดออกจากร่างไปแล้วค่ะ ฉันรู้สึกเหมือนกำลังเดินอยู่ในอุโมงค์มืดๆ แล้วก็เห็นแสงสีทองสว่างอยู่ข้างหน้า ฉันเลยเดินตามแสงนั้นไปเรื่อยๆ แสงสีทองนั้นสว่างจ้าราวกับดวงอาทิตย์ มันดึงดูดให้ฉันเดินเข้าไปหาอย่างไม่รู้ตัว รู้สึกเหมือนถูกมันดูดกลืนเข้าไป ทันใดนั้นเอง ฉันก็ได้ยินเสียงเรียกชื่อของฉันจากคุณพ่อคุณแม่ของฉัน ฉันรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงสวรรค์ ร่างกายที่เบลอๆ ก็กลับมามีเรี่ยวแรงอีกครั้งพวกท่านบอกให้ฉันกลับมา ท่านบอกว่ายังไม่ถึงเวลาของฉันที่จะไปอยู่ที่นั่น พอหันไปมองก็เห็นท่านทั้งสองยืนอยู่ตรงประตูประตูหนึ่ง”

หยางซีซีเล่าต่อด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือเล็กน้อย และเธอทำสีหน้าเหม่อลอยและมองออกไปนอกหน้าต่างเหมือนกับพยายามนึกถึงเรื่องราวในความฝันนั้น…

“ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นประตูอะไร แต่คุณพ่อคุณแม่บอกให้ฉันรีบออกมาและก่อนที่ฉันจะออกมา คุณแม่ได้จับมือทั้งสองข้างของฉันเอาไว้ ในตอนที่แม่จับมือฉันนั้น ฉันรู้สึกถึงความอบอุ่นและความรักที่ท่านมีให้ฉัน มันทำให้ฉันรู้สึกปลอดภัย คุณแม่ของฉันให้พรให้มือของฉันมีพลังวิเศษ สามารถทำให้สิ่งของที่ตายแล้วหรือเหี่ยวเฉา กลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง ไม่ว่าจะเป็นพืช ผัก ผลไม้ หรือแม้กระทั่งสัตว์เล็กๆ น้อยๆ และเพียงแค่สัมผัสสิ่งของหรือบุคคล ก็สามารถทราบเรื่องราวในอดีตที่เกิดขึ้นกับสิ่งนั้นๆ หรือทำนายเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้ นอกจากนี้มือคู่นี้ยังมีพลังในการรักษาโรคภัยไข้เจ็บของคนและสัตว์ได้ ทั้งยัง สามารถควบคุมสภาพอากาศ หรือทำให้พืชผลเจริญเติบโตได้อย่างรวดเร็วและที่สำคัญอีกประการคือมีพลังในการสร้างสิ่งของขึ้นมาใหม่ได้จากความคิดหรือจินตนาการเพียงแค่สัมผัสเท่านั้น”

หยางซีซีกล่าวพร้อมกับก้มหน้าลงเล็กน้อย

“เมื่อแม่ของฉันให้พรเสร็จ พ่อก็ผลักฉันออกจากประตูนั้น พอฉันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองกลับมาอยู่ในห้องนอนแล้วค่ะ พอเช้ามาฉันก็เลยลองมาทดลองกับแปลงผักดู แล้วก็เป็นอย่างที่ทุกคนเห็นนี่แหละค่ะ”

หยางซีซีเงยหน้าขึ้นมองพี่สะใภ้ใหญ่ ที่มองเธออยู่ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความเชื่อและศรัทธา ขณะที่เล่าเรื่องหยางซีซียังทำท่าทางประกอบโดยมองไปที่เพดานราวกับกำลังนึกถึงเหตุการณ์ หรือยกมือขึ้นมาลูบมือของตนเองเบาๆ เพื่อแสดงให้เห็นถึงความรู้สึกตื่นเต้นและประหลาดใจ

“ให้ชีวิตกับสิ่งมีชีวิตให้เติบโตได้อย่างนั้นหรือ แล้วหากว่าแม่มีไข่ ลูกสะใภ้สามสามารถทำให้มันโตเป็นแม่ไก่ได้หรือเปล่า”

จู่ๆคุณแม่หยางเม่ยก็เอ่ยขึ้นมา เพราะตอนที่เธอเห็นหยางซีซีทำให้ผักที่แคระแกร็นเติบโตจนกระทั่งออกผล ออกดอกนั้นเธอใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่ลมหายใจเท่านั้นเอง เมื่อเธอพูดเสร็จทุกคนก็หันไปมองที่หยางซีซีอีกครั้งทันที

“ไข่อย่างนั้นหรือ....ได้สิคะคุณแม่ เอามาลองดูเลยค่ะ”

เธอจะทำให้ไข่ฟักเป็นตัวและทำให้มันโตเร็วเพื่อเป็นอาหารให้ครอบครัวในวันนี้เลย

“เออ…และหากว่าคุณแม่มีเนื้อก็สามารถนำมาได้นะคะ แต่ว่าหากเราทำให้เนื้อหมูมีชีวิตที่บ้าน เพื่อนบ้านจะต้องรู้แน่ค่ะ หากว่าคุณแม่อยากได้เนื้อ พวกเราไปที่ภูเขาและฉันจะทำให้เนื้อชิ้นนั้นกลายเป็นหมูตัวเป็นๆ ให้”

เมื่อทุกคนได้ยินที่สะใภ้สามพูดดวงตาของพวกเขาก็สว่างวาบขึ้นมาทันที กินเนื้อ อย่างนั้นหรือ กินเนื้อ...พวกเขาไม่ได้กินเนื้อมานานแล้ว พอมีคนพูดถึงตอนนี้ทุกคนต่างก็น้ำลายสอกันหมดแล้ว ทุกคนหันไปมองคุณแม่ทันทีเพราะเธอเป็นคนคิดเรื่องนี้ขึ้นมา ช่างสมกับเป็นผู้นำครอบครัวจริงๆ พวกเขาถึงกับลืมไปแล้วว่าคุณพ่อหยางก็นั่งอยู่ใกล้นี่เอง

“ถ้าอย่างนั้นสะใภ้สามลองทำให้ไข่โตก่อนเถอะ แต่เอะ..ไข่ที่มีวันนี้ตกแตกหมดแล้วนี่น่า พอดีแม่ตกใจตอนที่เห็นผักมันโตมากนะตะกร้าใส่ไข่ก็เลยหลุดมือ”

คุณแม่หยางเม่ยพูดด้วยความเสียดาย และเสียใจที่ตัวเองทำให้ไข่แตก

“ถ้าอย่างนั้นก็ให้ไก่มันออกให้ใหม่ก็ได้ค่ะคุณแม่ เอาผักกาดที่สวนไปให้มันกิน ฉันคิดว่าเดี๋ยวมันก็ออกไข่ให้เราอีก”

“ทำได้จริงๆ หรือน้องสะใภ้สาม”

เป็นสะใภ้รองที่เอ่ยขึ้นมาในครั้งนี้ เธอก็ตื่นเต้นมากเช่นกันตั้งแต่เห็นแปลงผักแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาสได้พูดเลย

“หากว่ายังไม่เชื่อ ก็ลองดูเลยค่ะ ไปค่ะเอาผักกาดไปให้ไก่กินกัน”

เมื่อหยางซีซีเอ่ยขึ้นมาทุกคนก็ลุกทันที จากนั้นขบวนคนในบ้านหยางก็พากันตรงไปที่เล้าไก่ทันทีอย่างเอิกเกริก พวกเขาพร้อมจะลองแล้ว

พี่ใหญ่หยางฟู่หลงเป็นคนเดินไปหักใบผักกาดออกมา 2-3 ใบ เขาไม่เอาไปเยอะหรอกเพราะเขาเสียดาย เพราะผักเหล่านี้ช่างงามเหลือเกินไหนจะแสงแวววาวที่เปล่งประกายออกมาจากพวกมันอีก เป็นการตอกย้ำว่าพวกมันคือผักที่มีพลังวิญญาณจริง ๆ

คนทั้งบ้านเดินไปรอที่เล้าไก่แล้วในตอนที่พี่ใหญ่มาเด็ดผักกาดขาว เมื่อได้มาแล้ว เขาก็ยื่นให้น้องสะใภ้สาม แต่เธอกลับบอกว่าให้เขาเอาให้มันกินเลย หยางฟู่หลงค่อย ๆ ยื่นใบผักเข้าไปในเล้าไก่ แม่ไก่ของที่บ้านนั้นมี 2 ตัว เมื่อเช้าพวกมันได้ทำหน้าที่ไข่แล้ว ตอนนี้คนเล่านี้มาทำไมกันอีก พวกมันคิด แต่ว่าเมื่อพวกมันเห็นว่ามีใบผักที่มีกลิ่นหอมหวานถูกโยนเข้ามาในเล้าพวกมันก็กระโดดลงจากรังและไปจิกกินทันที …

ทันทีที่ผักกาดสัมผัสกับลิ้นของไก่ สีสันของขนไก่ก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว ขนไก่สีขาวเริ่มยาวออกมาและมันถึงกับมีประกายออกมาจากขนของมัน ส่วนเจ้าไก่ขนไก่สีดำขนก็ดำขลับและยาวออกมาอย่างสวยงาม ดวงตาของไก่กลมโตขึ้นและเปล่งประกายราวกับอัญมณี ขนหางของไก่ก็ยาวขึ้นและแผ่ออกเป็นพัดสวยงามราวกับนกยูงพวกมันก็พากันวิ่งกรูเข้ามาจิกกินผักกาดอย่างเมามัน

ทันทีที่ไก่ตัวแรกจิกกินผักกาดเข้าไป มันก็เกิดอาการประหลาดขึ้นมา ไก่ตัวนั้นวิ่งไปมาอย่างรวดเร็วและกระสับกระส่าย ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในรังอย่างรวดเร็ว ตามมาด้วยไก่อีกตัวพวกมันต่างก็รีบเข้าไปในรังและเริ่มเบ่งไข่กันออกมาทีละฟอง สองฟอง และในที่สุดพวกมันก็เบ่งออกมาได้ถึงตัวละสามฟองเลยทีเดียว

เมื่อทุกคนมองดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยความตกตะลึง ไก่ที่ปกติจะออกไข่ทีละฟองสองฟอง กลับออกไข่ได้มากมายขนาดนี้ พวกเขารู้ได้ทันทีว่านี่เป็นผลมาจากพลังวิเศษของผักกาดที่หยางซีซีปลูก ผักกาดเหล่านี้ดูดซับพลังงานจากมือของเธอ จึงมีความสามารถในการเพิ่มจำนวนและเร่งการเจริญเติบโตของสิ่งมีชีวิตได้อย่างรวดเร็ว

"ไม่น่าเชื่อเลยว่าผักกาดเหล่านี้จะมีพลังมากขนาดนี้"

หยางซีซีพูดกับตัวเองเบาๆ พร้อมกับยิ้มออกมาอย่างมีความสุข คุณแม่หยางเม่ยเมื่อเห็นว่าไก่ไข่ออกมาตามที่ลูกสะใภ้สามบอกจริงๆ เธอก็รีบให้เจ้าหยางฟู่หลงเก็บไข่ออกมาทันที

เมื่อหยางฟู่หลงนำไข่ออกมา ปรากฏว่าไข่ที่ได้นั้นใบใหญ่เกือบเท่ากำปั้นเขาเลยทีเดียว เขานำมาและยื่นให้กับน้องสะใภ้สามทันที หยางซีซีรับไข่จากมือของพี่ใหญ่มาและหันไปถามคุณแม่หยางเม่ยว่า

“คุณแม่อยากจะได้ไก่กี่ตัวคะ หากว่าให้ฟักเป็นตัวทั้งหมด เราอาจจะไม่มีที่เลี้ยงพวกมันก็ได้นะ”

“นั้นนะสิงั้นเอาเฉพาะที่เราจะทำอาหารวันนี้ก็แล้วกันเอา 1 ตัว..." คุณแม่หยางเม่ยเอ่ยขึ้นมา

" เอา 2!! เอา 2 ตัวเลยดีกว่าพวกเราไม่ได้กินเนื้อนานแล้วทำ 2 ตัวให้เด็กๆ ได้กินเนื้อกันเต็มที่เถอะ”

คราวนี้เป็นคุณพ่อหยางที่เสนอความคิดอย่างกล้าหาญ เมื่อพูดไปแล้วเขาก็แอบเหลือบตามองดูแม่ของลูกอยู่ครู่หนึ่งเหมือนกลัวว่ายายแก่ของเขาจะคัดค้านความคิดของเขา แต่ว่าคุณแม่หยางเม่ยนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะพยักหน้าให้หยางซีซีทำให้ไก่โต 2 ตัว ... เพราะตอนนี้เธอไม่ต้องห่วงกลัวว่าจะไม่มีไข่ไว้กินแล้ว เธอคิดว่าหากอยากจะกินไข่เพิ่มขึ้นก็แค่ให้พวกมันกินผัก พวกมันก็จะเบ่งไข่ให้เธอมากเท่าที่เธอต้องการแล้ว

หยางซีซีหยิบไข่ไก่ใบโตที่เพิ่งออกจากรังมาวางไว้ตรงกลางฝ่ามือเบาๆ แสงแดดอ่อนๆ ส่องกระทบกับเปลือกไข่สีขาวขุ่น ทำให้เห็นเส้นเลือดฝอยสีแดงขอดที่พันกันอยู่ภายใน เธอจ้องมองไข่ใบนั้นด้วยความตั้งใจ ก่อนจะหลับตาลงและใช้หัตถ์เทวะปล่อยพลังแห่งการสร้างชีวิตเข้าไปที่ไข่ใบนั้นทันที ฉับพลันมือของเธอก็เกิดเส้นแสงสีขาวนวลค่อยๆ ไหลออกมาโอบล้อมไข่ใบไก่ใบโตบนฝ่ามือของเธอทันที ไข่ใบใหญ่ในมือของเธอเริ่มมีอุณหภูมิสูงขึ้นเรื่อยๆ และเปลือกไข่ก็ค่อยๆ แตกออกเป็นรอยร้าวเล็กๆ

ไม่นานนัก รอยร้าวก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุด เปลือกไข่ก็แตกออกเป็นเสี่ยงๆ และลูกไก่ตัวน้อยก็โผล่ออกมา มันมีขนสีเหลืองฟูๆ และดวงตาสีดำกะพริบปริบๆ ลูกไก่ตัวน้อยยืนขึ้นและส่งเสียงร้องจิ๊บๆ หยางซีซีวางมันลงพื้นทันที จากนั้นลูกไก่ตัวนี้เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วตัวของมันพองขึ้น พองขึ้นขนสีเหลืองยาวออกมาอย่างรวดเร็ว ในเวลาเพียงไม่กี่นาที มันก็กลายเป็นไก่ตัวโต หยางฟู่หลงรีบคว้าไก่ตัวนั้นทันที จากนั้นตัวที่สองก็ตามมาติดๆ

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ตอนนี้สมาชิกทุกคนของครอบครัวตระกูลหยางทุกคนต่างก็นั่งพร้อมหน้ากันที่โต๊ะอาหาร แม้แต่เด็กๆ ก็ถูกปลุกขึ้นมาล้อมวงเตรียมกินอาหารเช้ากัน โดยรายการอาหารเช้าของครอบครัวหยางในวันนี้คือ น้ำแกงไก่หมอใหญ่ โจ๊กไก่ฉีก ที่มีเนื้อไก่วางอยู่เต็มชาม ไก่ผัดขิง และไก่ผัดพริก ผัดผักกาดขาว และ ไก่ทอดพริกเกลือ เด็กๆ ได้น่องไก่ ปีกไก่ขนาดใหญ่กันคนละชิ้น เมื่อพวกเขาเห็นอาหารบนโต๊ะ พวกเขาถึงกับตกตะลึงและตะโกนออกมาพร้อมกันว่า

" เนื้อ เนื้อ เนื้อ…ได้กินเนื้อไก่แล้ว!!!

*** วันนี้ได้กินเนื้อไก่แล้ว พรุ่งนี้จะได้กินเนื้อหมูกัน****

***หากรีดที่รักถูกใจ อย่าลืมกดหัวใจ เพิ่มเข้าชั้นเป็นกำลังใจไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ**