ฌอห์ณคือแฟนเก่าที่คบกันมานานถึงสี่ปี เขามีฐานะร่ำรวย ครอบครัวมีอิทธิพลและเขาเอาแต่ใจ ฌอห์ณอารมณ์ร้าย ไม่เคยมีสิ่งไหนที่ฌอห์ณอยากได้แล้วไม่ได้ แล้วฉันก็เป็นหนึ่งในนั้น เป็นสิ่งของที่เขาอยากได้ แล้วเขาก็ได้! ฉันเหมือนสัตว์เลี้ยงที่ถูกขังไว้ในกรงทอง เหมือนถังขยะที่ต้องคอยรองรับอารมณ์เขาทุกอย่าง “เราเลิกกันเถอะ” “กล้าพูดคำว่าเลิกงั้นเหรอ ครีมมีสิทธิ์อะไรมาบอกเลิกฌอห์ณ” “ครีมจะเลิก!” “แล้วคนที่อยู่ในท้องจะเอายังไง?” “ครีมจะเป็นคนเลี้ยงเขาเอง” “แล้วจะเอาปัญญาที่ไหนมาเลี้ยงลูกฌอห์ณ?” “คะ…ครีมเลี้ยงได้” “รู้ว่าไปไม่รอดก็อย่าอวดเก่ง กลับเข้าห้องไปเดี๋ยวนี้” “แต่ครีมทนไม่ไหว ครีมจะไม่อยู่กับฌอณห์อีกแล้ว” “ถ้าจะไปก็ไปแต่ตัว อย่าให้เห็นว่ามีอะไรติดตัวออกไปแม้แต่ชิ้นเดียว!” “ขอให้เราจบกันแค่นี้ อย่าให้ได้เจอกันอีกเลย” “เออ! เลิกก็เลิกดิ”
View Moreทางฝั่งนั้นโทรมาเร่งรัดให้รีบพาลูกชายเข้าไปพูดคุยเจรจา ยิ่งทำให้คุณนายบุษยาร้อนใจ ตระกูล ‘กิจธาดาวงศ์’ กับตระกูล ‘เดชากุล’ ปรองดองกันมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายาย แถมยังเอื้อหนุนทำธุรกิจร่วมกัน คุณหญิงบุษยาค่อนข้างมั่นใจว่าลูกชายของเธอต้องชอบว่าที่คู่หมั้นคุณหนูพิมผกาอย่างแน่นอน สวย รวย เก่ง อ่อนหวานแถมชาติตระกูลไม่ได้น้อยหน้าใคร “ถ้าครีมอยากได้เงินเท่าไหร่แม่ยินดีให้ตามที่หนูต้องการ ขอแค่ให้เลิกกับฌอห์ณ” น้ำเสียงที่พูดฟังดูเห็นอกเห็นใจ เพราะรู้ว่าตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาครีมต้องทนรองรับอารมณ์ร้ายๆ ของลูกชายขนาดไหน เงินที่ให้ไปจะถือว่าเป็นค่าทำขวัญ ไม่ว่าเท่าไหร่ก็ยินดีจ่าย “หนูจะได้เอาเงินก้อนใหญ่ไปตั้งตัวเริ่มชีวิตใหม่” ทุกอย่างรอบตัวดูหมุนช้าลง ครีมยังคงยืนนิ่งไม่ได้พูดหรือตอบโต้อะไร “ฌอห์ณมีคู่หมั้นอยู่แล้ว หนูคงยังไม่เคยรู้เรื่องนี้ใช่ไหม” “…..” “ที่ฌอห์ณมาคบกับหนูก็เพื่อรอเวลาให้คู่หมั้นของเขาเรียนจบ ลูกชายแม่เขาไม่ได้จริงจังกับหนูเลยนะ” มือเล็กกำชายกระโปรงของตัวเองไว้แน่น เธอเพิ่งจะรู้ความจริงก็วันนี้ว่าฌอห์ณนั้นมีคู่หมั้นอยู่แล้ว ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา เขาไม่เคย
รถไฮเปอร์คาร์คันสีดำเงาตบไฟเลี้ยวเข้าบ้านหลังใหญ่หรูหราสไตล์ Modern classic ที่มีพื้นที่เกือบสองพันตารางเมตร มีสระว่ายน้ำข้างบ้านขนาดใหญ่ ครีมมาที่นี่ค่อนข้างบ่อยเลยคุ้นชินกับคนในบ้านหลังนี้เป็นอย่างดี “ตาฌอห์ณมาแล้วเหรอลูก” คุณนายบุษยารีบเดินออกไปต้อนรับถึงหน้าประตู เธอยืนอ้าแขนรอรับลูกชายกลับบ้านในรอบเดือน “แม่โทรตามผมมามีอะไรหรือเปล่า” “แม่คิดถึงฌอห์ณ อยากทานข้าวด้วย ทำไมพักนี้ไม่เข้ามาหาแม่บ้างเลย” “ผมไม่ค่อยว่างน่ะสิ” “สวัสดีค่ะ” คนตัวเล็กรีบยกมือไหว้ทักทายด้วยความนอบน้อม โดยมีคุณหญิงคอยยืนยิ้มให้ “สวัสดีจ้ะหนูครีม เป็นยังไงบ้าง ไม่เจอกันนานเลยนะ” “ครีมสะ…สบายดีค่ะ” เสียงหวานพูดคำว่าสบายดีไม่ค่อยเต็มเสียงมากนัก “วันนี้อยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันนะ แม่มีเรื่องอยากจะคุยกับหนูเยอะแยะเลย” ครีมยิ้มรับไม่ปฏิเสธก่อนที่ฌอห์ณจะโอบเอวเธอไว้แน่นให้เดินเข้ามาในบ้านพร้อมกัน “แล้วพ่อไปไหน?” “พ่อออกไปลงพื้นที่หาเสียง กว่าจะกลับก็คงดึก” “…..” ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเขา ตั้งแต่จำความได้ พ่อเอาแต่ทำงานแทบจนแทบไม่มีเวลาเจอหน้ากันในแต่ละวัน และมันก็เป็นแบบนั้นมาหลายสิบปีจนถึงตอนนี้ “ไปทานข
“ฌะ…ฌอห์ณ”ของเหลวสีขาวขุ่นที่ถูกปล่อยเข้าไปก่อนหน้า ค่อยๆ ทะลักไหลออกจากช่องทางฉ่ำเยิ้มยามที่ท่อนเอ็นลำใหญ่กระแทกเข้าออกจนเปรอะเปื้อนต้นขาขาวเนียน สองขาเรียวยกเกี่ยวเอวสอบไว้แน่นเพื่อให้แฟนหนุ่มผ่อนแรงลงฌอห์ณเข้ามามีอะไรกับเธอทุกวันจนพอใจ เสร็จแล้วขังเธอเอาไว้ในห้องนอน ส่วนเขาออกไปเที่ยวสังสรรค์กับเพื่อน กว่าจะกลับมาก็เกือบรุ่งสาง เป็นแบบนี้ทุกวัน จากวันเลื่อนเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์เลื่อนไปเป็นเดือนเดือนกว่าที่ครีมต้องใช้ชีวิตอยู่ในคอนโดไม่ได้ออกไปพบเจอผู้คนภายนอก“วันนี้ฌอห์ณสัญญาแล้วนะ ว่าจะให้ครีมโทรหาพ่อกับน้อง”“ขึ้นอยู่ที่ครีมนั่นแหละว่าจะทำให้ฌอห์ณพอใจมากแค่ไหน”“…..”“ตอนที่เอากันอย่าพูดถึงเรื่องอื่น ถ้าฌอห์ณหมดอารมณ์ขึ้นมาระวังจะเจ็บตัว”“อื้ออ…เข้ามาลึกเกินไปแล้วนะ”ครีมยกมือขึ้นกุมหน้าท้องของตัวเองไว้แน่น กลีบดอกไม้งามเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงช้ำหลังจากโดนเสียดสีอย่างรุนแรงเป็นเวลานานดวงตาคู่สวยจ้องมองแฟนหนุ่มที่กำลังเสพสมอยู่บนเรือนร่างของเธอ ได้แต่ภาวนาให้เรื่องทั้งหมดรีบผ่านไปสักที“เมียฌอห์ณบอบบางจังเลยนะ โดนเอาทุกวัน ยังไม่ชินอีกเหรอ” ชายหนุ่มเปล่งเสียงน้ำเสียงแหบพ
เสียงสะอึกสะอื้นออกจากริมฝีปากเล็ก ครีมก้มหน้าร้องไห้จนตัวสั่นแต่ฌอห์ณยังคงนิ่งคอยเหลือบสายตามองอยู่บ่อยๆ“ร้องไห้ทำไมนักหนา แค่จะพากลับบ้าน ไม่ได้พาไปตาย!”“ครีมไม่อยากไปกับฌอห์ณ”ชายหนุ่มรีบตบไฟเลี้ยวหักพวงมาลัยรถหลบเข้าข้างทางกระทันหันหลังจากได้ยินประโยคแสลงหู“พูดแบบนี้หมายความว่าไง อยากกลับไปหาไอ้เวรนั่นมากใช่ไหม!”“ไม่ใช่เลย เขาเป็นแค่รุ่นพี่ที่ทำงาน” ร่างบางส่ายหน้าปฏิเสธ ฌอห์ณกำลังเข้าใจผิดและทำให้เรื่องราวมันบานปลาย“จะเป็นอะไรก็ช่าง แต่ฌอห์ณขอสั่งห้าม! ไม่ให้ครีมไปยุ่งกับผู้ชายคนไหน!”“…..” หญิงสาวสะอึกสะอื้นเบือนหน้าหันหนียามที่เขาโน้มริมฝีปากลงมาใกล้หมายจะจูบเธอ“ทำไมไม่มองหน้าฌอห์ณ?”“…..”“รังเกียจผัวตัวเองขนาดนั้น?” “…..”“ถ้าคิดจะเกลียดก็อย่าลืมนึกถึงตอนที่ตัวเองนอนอ้าขาให้ฌอห์ณเอาด้วยนะ”“ครีมไม่น่าตัดสินใจผิดมาคบกับฌอห์ณเลย ไม่น่าเลยจริงๆ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้ ครีมอยากขอให้เราไม่รู้จักกัน”คนตัวเล็กพรั่งพรูความในใจ เขาเคยเป็นคนที่ดีกว่านี้ รักและใส่ใจเธอมากกว่าใคร แต่ตอนนี้กลับเปลี่ยนไป“ก็เสียใจด้วยแล้วกันที่คิดผิด สุดท้ายเลยได้คนชั่วๆ แบบฌอห์ณเป็นผัว!”ชายหนุ่มเหยี
“ครีม!”“เฮือก!” คนถูกเรียกสะดุ้งตัวโยนในขณะที่กำลังนั่งเหม่อลอยคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย “ตกใจหมดเลยน้ำตาล”“คืนนี้จะไม่กลับบ้านแน่ใช่ไหม”“ยังไม่อยากกลับตอนนี้” ครีมตอบไม่เต็มเสียงมากนัก ภายในใจเกิดความลังเลว่าควรจะกลับไปหาฌอห์ณตอนนี้ดีไหม หรือถ้ากลับไปแล้วอาจจะต้องเจอกับอะไรบ้างเขาโมโหร้าย ชอบเอาชนะ เวลาโกรธหรือไม่พอใจสามารถทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า“แกจะอยู่นานแค่ไหนก็ได้เลยนะ เอาไว้สบายใจเมื่อไหร่แล้วค่อยกลับ” น้ำตาลลูบหลังเพื่อนสนิทเพื่อปลอบโยน เธอไม่กล้าออกความคิดเห็นอะไรมากเพราะรู้ว่าครีมนั้นรักฌอห์ณมากเหมือนกัน“ตาลว่าฌอห์ณจะตามหาครีมมั้ย”ดวงตาคู่สวยฉายความกังวล ถ้าฌอห์ณรู้ว่าเธอหลบมาอยู่ที่นี่ เขาคงตามมาอาละวาดจนพังกันไปข้าง เหตุนี้จึงทำให้ไม่กล้าไปขอความช่วยเหลือจากใคร เพราะกลัวว่าจะทำให้คนรอบข้างเดือดร้อนกันไปหมด“ป่านนี้มันคงตามหาแกให้วุ่นแล้วมั้ง ไอ้ฌอห์ณมันขาดแกได้ที่ไหน พูดอย่างกับไม่รู้นิสัยผัวตัวเอง”“ยังไม่อยากกลับไปหาเขาเลย” “ไม่อยากกลับก็ไม่ต้องกลับดิ อยู่ด้วยกันที่นี่ก็ได้”“ทำแบบนั้นไม่ได้หรอก ครีมไม่อยากทำให้เพื่อนเดือดร้อน ตาลก็รู้ว่าฌอห์ณเป็นคนยังไง”“ไอ้ฌอห์
‘เปิดวาร์ปลูกชายนักการเมืองชื่อดัง ก่อเหตุทะเลาะวิวาทชักปืนยิงคู่อริบาดเจ็บสาหัส4ราย คาดเกี่ยวพันกับธุรกิจสีเทา’พลั่ก! หนังสือพิมพ์ปึกหนาถูกฟาดเข้าที่ใบหน้าหล่อเหลาอย่างแรงด้วยความเดือดดาล ข่าวฉาวของ ‘ชลากร กิจธาดาวงศ์’ โชว์หราขึ้นบนหน้าหนังสือพิมพ์เกือบทุกฉบับ สร้างความอับอายให้ผู้เป็นพ่อไม่จบไม่สิ้น‘ชาวิน กิจธาดาวงศ์’ คือนักการเมืองท้องถิ่นชื่อดัง เขาคือผู้มีอิทธิพลแถวหน้าถูกนับหน้าถือตาในแวดวงเดียวกัน ตระกูลกิจธาดาวงศ์กลับมาเป็นที่พูดถึงอีกครั้งก็เพราะข่าวฉาวโฉ่ที่ลูกเทวดาไปก่อไว้“ไอ้ลูกเวร! ดูผลงานที่แกทำสิ จะหาเรื่องปวดหัวให้ฉันไปถึงไหน”ผู้เป็นพ่อตวาดเสียงใส่ด้วยอารมณ์เดือดดาลสุดขีด ช่วงนี้เป็นช่วงสำคัญ เขากำลังหาเสียงเพื่อจะลงเลือกตั้งรับตำแหน่ง แต่ลูกชายตัวดีก่อเรื่องให้ต้องปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน“ใจเย็นก่อนค่ะคุณ ลูกคงไม่ได้ตั้งใจ คุณอย่าว่าลูกเลยนะคะ” คุณหญิงบุษยาเดินเข้าไปห้ามผู้เป็นสามี เธอมีลูกชายคนเดียวที่รักดั่งแก้วตาดวงใจเลี้ยงดูมาอย่างดีไม่เคยขัดใจ ต้นตระกูลของเธอเป็นผู้ดีเก่ามีฐานะมั่งคั่งทำธุรกิจซื้อขายและส่งออกน้ำมันปาล์มรายใหญ่ระดับประเทศ“เลิกให้ท้ายมันได้แล
ครีมลงจากรถแท็กซี่ รีบเดินฝ่าฝูงผู้คนมากมายเข้ามาในคลับ ดวงตาคู่สวยวาดสายตามองหา ก่อนจะเห็นฌอห์ณนั่งฟุบหลับลงบนโต๊ะโดยมีกลุ่มเพื่อนนั่งอยู่ข้างๆเธอตบใบหน้าหล่อเหลาเพื่อเรียกสติ เขาขยับตัวเล็กน้อยแล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้นมอง“ฌอห์ณ…ได้ยินครีมไหม”“รอตั้งนานมัวทำอะไรอยู่ ทำไมถึงไม่รีบมา” คนเมาพูดด้วยน้ำเสียงยืดยาน พร้อมรั้งเอวบางให้ขยับเข้ามาแนบชิด ใบหน้าคมคายคลอเคลียไปตามหน้าท้องแบนราบจนครีมต้องขยับถอยห่าง“ครีมรอรถแท็กซี่อยู่เลยมาช้า ว่าแต่ฌอห์ณลุกไหวมั้ย”“ลุกไม่ไหว พยุงหน่อย”“ค่อยๆ ลุกนะ” คนตัวเล็กค่อยๆ หิ้วปีกประคองชายหนุ่มด้วยความทุลักทุเล เธอสูงแค่ร้อยหกสิบแต่ฌอห์ณนั้นสูงกว่าเธอมาก“มาๆ เดี๋ยวมอสช่วย”“พวกมึงไม่ต้องยุ่ง! กูให้เมียกูจับคนเดียว” ฌอห์ณประกาศเสียงดัง ในขณะที่เพื่อนสนิทกำลังจะเข้ามาประคองเขาเดินออกไป“วันนี้ไอ้ฌอห์ณมันเมามาก ครีมอย่าไปถือสามันเลยนะ”“แล้วทำไมถึงปล่อยให้ดื่มหนักขนาดนี้”“พวกเราห้ามแล้ว แต่มันไม่ฟัง”ครีมเข้าใจทุกอย่างเพราะรู้จักนิสัยของแฟนหนุ่มดี ฌอห์ณเป็นคนเอาแต่ใจไม่ชอบฟังใคร เธอจึงไม่แปลกใจว่าทำไมถึงอยู่ในสภาพแบบนี้“งั้นครีมขอตัวกลับก่อนนะ”“ให้มอสไปส่
ครีมหอบสังขารอันบอบช้ำพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งอย่างทุลักทุเล เธอก้มมองกลางหว่างขาที่เต็มไปด้วยคราบน้ำสีขาวขุ่นของแฟนหนุ่มแล้วถอนหายใจออกมาเบาๆหลังจากเสร็จกิจฌอห์ณยังนอนคว่ำหน้าไม่รู้สึกตัว ครีมดันท่อนแขนแกร่งที่พาดอยู่บนเอวให้ออกห่าง ก่อนจะหยัดตัวลุกจากที่นอนอย่างระมัดระวังตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงกว่าแล้ว ไม่มีเวลามานั่งร้องไห้หรือคร่ำครวญอะไรทั้งนั้น ถ้าไปเข้างานสายอีกครั้งมีหวังคงโดนหัวหน้าไล่ออกจากบริษัทเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรก! แต่เกิดเหตุการณ์แบบนี้อยู่บ่อยครั้ง ซึ่งสาเหตุทั้งหมดก็มาจากเขาที่ใช้กำลังบังคับข่มเหงจนเธอเสียการเสียงานครีมเป็นพนักงานของบริษัทเอกชน ทำแผนกเกี่ยวกับบัญชี รายได้ต่อเดือนก็สองหมื่นต้นๆ แต่แทบจะไม่เหลือใช้เพราะต้องส่งให้พ่อกับน้องอีกสองคนที่อยู่ต่างจังหวัดครีมมีน้องสาวกับน้องชายที่กำลังเรียนอยู่มัธยมด้วยกันทั้งคู่สามพี่น้องอาศัยอยู่กับพ่อตั้งแต่เด็ก ส่วนแม่หนีไปแต่งงานใหม่ จากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกลับมาอีกเลย“ยัยครีม” เสียงของ‘เอม’ เพื่อนร่วมงานคนสนิทร้องเรียก หลังจากที่เห็นครีมวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในบริษัท เธอมีเพื่อนสนิทอยู่สองคนคือ ‘เอม’ กับ ‘น้ำตาล’“ว่า
“ตีสามแล้วนะ ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ”(อยากกลับเดี๋ยวกลับเองนั่นแหละ จะตามอะไรทุกชั่วโมง ว่าแต่ครีมทำไมยังไม่นอน?)“ครีมนอนไม่หลับเลยเพราะเป็นห่วงฌอห์ณ”(จะเป็นห่วงฌอห์ณทำไม ฌอห์ณไม่ใช่เด็กแล้วนะ)“อยู่ห้องไฟดับ รีบกลับมาได้ไหม” (จะอะไรกันนักกันหนา ไฟฉายก็มี อย่าทำเป็นอ่อนแอได้ป่ะ)“ผู้ชายคนนั้นเขาเดินวนเวียนอยู่หน้าห้องเราอีกแล้ว ครีมกลัวมากเลย”(ดึกขนาดนี้แล้วใครจะมาเดินสุ่มสี่สุ่มห้าไปหาหลับหานอนได้แล้วครีม น่ารำคาญแค่นี้นะ)“ฮึก…ฌอห์ณ”หลังจากแฟนหนุ่มกดวางสาย ‘ครีม’ รีบกดส่งข้อความไลน์หานิติคอนโดเมื่อรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลที่กำลังเกิดขึ้นคัทลียา : คุณเบิร์ดคะ ช่วยขึ้นมาดูหน้าห้องครีมหน่อย ผู้ชายคนนั้นมาเดินวนเวียนอีกแล้วค่ะคุณเบิร์ด : คุณครีมโอเคไหมครับ ยังปลอดภัยดีอยู่ใช่ไหม แล้วตอนนี้คุณชลากรอยู่ไหมครับคัทลียา : ปลอดภัยดีค่ะ แต่แฟนครีมไม่อยู่ ตอนนี้ครีมอยู่คนเดียว คุณเบิร์ดรีบมาเลยนะคะคุณเบิร์ด : ตอนนี้ลิฟต์ใช้ไม่ได้ รออีกสักครู่นะครับแล้วผมจะรีบไปคัทลียา : (ส่งสติกเกอร์ขอบคุณ)เพื่อนชายข้างห้องที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ ชอบทำท่าทางลับๆ ล่อๆ เวลาเห็นเธอ บ้างก็คอยเดินวนสอด
“ตีสามแล้วนะ ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ”(อยากกลับเดี๋ยวกลับเองนั่นแหละ จะตามอะไรทุกชั่วโมง ว่าแต่ครีมทำไมยังไม่นอน?)“ครีมนอนไม่หลับเลยเพราะเป็นห่วงฌอห์ณ”(จะเป็นห่วงฌอห์ณทำไม ฌอห์ณไม่ใช่เด็กแล้วนะ)“อยู่ห้องไฟดับ รีบกลับมาได้ไหม” (จะอะไรกันนักกันหนา ไฟฉายก็มี อย่าทำเป็นอ่อนแอได้ป่ะ)“ผู้ชายคนนั้นเขาเดินวนเวียนอยู่หน้าห้องเราอีกแล้ว ครีมกลัวมากเลย”(ดึกขนาดนี้แล้วใครจะมาเดินสุ่มสี่สุ่มห้าไปหาหลับหานอนได้แล้วครีม น่ารำคาญแค่นี้นะ)“ฮึก…ฌอห์ณ”หลังจากแฟนหนุ่มกดวางสาย ‘ครีม’ รีบกดส่งข้อความไลน์หานิติคอนโดเมื่อรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากลที่กำลังเกิดขึ้นคัทลียา : คุณเบิร์ดคะ ช่วยขึ้นมาดูหน้าห้องครีมหน่อย ผู้ชายคนนั้นมาเดินวนเวียนอีกแล้วค่ะคุณเบิร์ด : คุณครีมโอเคไหมครับ ยังปลอดภัยดีอยู่ใช่ไหม แล้วตอนนี้คุณชลากรอยู่ไหมครับคัทลียา : ปลอดภัยดีค่ะ แต่แฟนครีมไม่อยู่ ตอนนี้ครีมอยู่คนเดียว คุณเบิร์ดรีบมาเลยนะคะคุณเบิร์ด : ตอนนี้ลิฟต์ใช้ไม่ได้ รออีกสักครู่นะครับแล้วผมจะรีบไปคัทลียา : (ส่งสติกเกอร์ขอบคุณ)เพื่อนชายข้างห้องที่เพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ใหม่ ชอบทำท่าทางลับๆ ล่อๆ เวลาเห็นเธอ บ้างก็คอยเดินวนสอด...
Comments