ท่านเป็นคนไล่ข้ามาอยู่ที่นี่ บัดนี้กลับมาตามหา ไม่พอยังยัดเยียดความเป็นสามีให้ข้าทุกคืน
View Moreหย่าที่ 5โจรกระจอกหลังส่งมอบสินค้า เวลาก็ผ่านไปแล้วเกือบหนึ่งเดือน หากไม่ติดที่ว่าทุกๆ สามวันห้าวัน คุณชายเฉินจะส่งย่าของเขามาพบนาง ถังโหรวก็ได้หามีเรื่องใดทุกร้อนใจไม่ ลูกๆ ของนางก็เหมือนจะปรับตัวได้ หลายคืนมานี้น้อยมากที่จะงอแงเรียกหานาง“นายหญิงขอรับ คุณชายเฉินขอเข้าพบ”ในห้องหนังสือ ถังโหรวหางคิ้วกระตุก เพิ่งจะด่าทอเขาในใจ ตัวคนก็โผล่มาแล้ว“ไฉนวันนี้เขามาเองไม่ส่งเฉินไท่ไท่มา?”ในบรรดาบุรุษที่ติดพันนาง เจ้าหมอนี่นับว่ามีความพยายามสุด ผู้อื่นพอถูกนางยันกลับไปครั้งหนึ่งก็ไม่กล้าเขาหานางอีก แต่เฉินคุนกับพัวพันนางไม่เลิกรา ขนาดนางบอกว่า “ข้ามีลูกและสามีแล้วนะ!” เขายังไม่ยอมแพ้ กล่าวกับนางว่า “ท่านอย่ามาโกหกเรา ไหนสามีท่าน หากมีตัวตนจริงก็เรียกเขาออกมา เราจะเลิกตอแยท่านชั่วชีวิต!”“บอกว่าไม่พบ ข้าปวดหัว!”นางไม่ใส่ใจ ตะโกนออกไปนอกประตู พ่อบ้านได้ยินรับคำหมุนตัวกลับไปรายงานกับคนๆ นี้ นางไม่ต้องไว้หน้าอันใดก็ได้“…”ห่างจากชายแดนต้าเว่ยราวห้าสิบลี้ขบวนสินค้าของถังโหรวเพิ่งออกนอกด่านได้หนึ่งวัน ความจริงตลอดเส้นทางมุ่งไปยังชนเผ่าต่างๆ นั้นเป็นทุ่งโล่ง มีเพียงต้นไม้เกาะกลุ่มกันขึ้นเล็ก
หย่าที่ 4โจรรังผึ้งเกือบสองเดือนหลังราชโองการแต่งตั้ง ในที่สุดวันเดินทางเคลื่อนทัพถูกกำหนด นอกจากทหารส่วนตัวของเซียวฉีหมื่นกว่าคน เขายังต้องนำนักโทษที่ถูกเนรเทศติดตามไปด้วย คนเหล่านี้ส่วนมากเป็นครอบครัวขุนนางกระทำผิด ที่ผ่านมาใช้ชีวิตสุขสบาย พอออกเดินทางไกลจึงมีปัญหาอยู่บ้างเนื่องจากจำนวนคนมาก เส้นทางที่ใช้จึงมิใช่สายหลัก ตัดผ่านป่าเขาลำห้วย ตีคู่ขนานไปกับทางหลวงด้วยความยากลำบากนอกจากข่าวเซียวโหวเคลื่อนทัพที่ไม่ใช่เรื่องแปลก เมืองหลวงก็ยังมีอีกข่าวหนึ่งที่น่าตกใจ ฟังว่าองค์หญิงชิงถิงออกบวชแล้ว นางออกบวชเป็นนักพรตหญิงอยู่ที่อารามเมี้ยวกวนตอนแรกชาวบ้านร้านตลาดยังสงสัย นางมีตำแหน่งสูงส่งเป็นถึงกงจู่ ไฉนยอมทิ้งบรรดาศักดิ์ออกบวชให้ลำบาก แต่แล้วหลังเซียวโหวเดินทางครึ่งเดือน ทุกคนค่อยทราบ โถ่!ที่แท้นางคิดติดตามชายคนรัก ใช้ข้ออ้างศึกษาวิชาบำเพ็ญตน ออกเดินทางไปฝึกฝนยังสำนักหรงหู่ใครบ้างไม่ทราบ สำนักหรงหู่มีชื่อเสียงโด่งดัง ที่ผ่านมาส่งอาจารย์พรตมากวิชาเข้ารับใช้ราชวงศ์เว่ยในวังหลวง มีหน้าที่ทำนายหมู่ดาว และช่วยคำนวณฤกษ์ยามประกอบพิธีกรรมต่างๆในเมืองหลวง ผู้คนส่วนใหญ่ทราบถึงความสัมพันธ์ชิ
หย่าที่ 3พันธมิตรการค้าเพราะมีบทเรียนจากหลายราชวงศ์ที่ผ่านมา ฮ่องเต้จึงมิกล้าจับคู่ให้กับใครสุ่มสี่สุ่มห้า ยกตัวอย่างสองร้อยกว่าปีก่อน มีฮ่องเต้หลี่จงออกราชโองการพระราชทานสมรสให้กับแม่ทัพผู้หนึ่ง ยามนั้นฮ่องเต้หาทราบไม่ ว่าหญิงสาวที่พระองค์บีบให้แต่งงานมีคนรักอยู่ก่อน เรื่องนี้กับกลายเป็นจุดเริ่มต้นของความแค้น เพราะชายคนรักของนางก็เป็นแม่ทัพเหมือนกันต่อมาอีกหลายปี คนรักเก่าของนางสมคบคิดกับอ๋องต่างแซ่ สุดท้ายนำมาสู่การสิ้นราชวงศ์หลี่ในตอนนั้นปัญหาส่วนตัวทางด้านสามีของตนจะเป็นยังไง เช่นเดียวกับที่เซียวฉีไม่สนใจนาง ถังโหรวเองก็ไม่ได้สนใจเขา ความจริงหากไม่มีข่าวการถูกลดตำแหน่ง นางก็ไม่ได้นึกถึงเขา เพียงคิดใช้ชีวิตของตนกับลูกๆ อยู่สุขสบายในเมืองห่างไกลแห่งนี้หากแต่ทุกอย่างเปลี่ยนไป นั่นคือนางคิดถึงเขาแล้ว โดยเฉพาะตอนนี้คิดถึงมากๆ คิดถึงว่าพอเขามาจะนึกได้หรือไม่ว่าตนเคยส่งภรรมาอยู่นี่ “…”ถังโหรวคาดหวังให้เขาลืมนางไปจริงๆ!ตลอดระยะเวลาสี่ปี เขาไม่เคยถามไถ่ข่าวสารนาง ท่านพ่อก็ส่งจดหมายมาว่า เขาไม่เคยพูดถึงนางซักครั้ง ทั้งยังใช้ชีวิตอย่างปกติมาก ถึงขนาดเข้าออกหอนางโลมไปทั่ว จนผู้คนทั่วไป
หย่าที่ 2โหรวฮูหยินยังคงมีเวลาอีกหลายเดือน หลังคำสั่งแต่งตั้งอย่างน้อยหกสิบวัน กำลังทหารในมือเซียวโหวถึงจะเตรียมพร้อมเดินทางได้ ถังโหรวจะอย่างไรเคยร่วมเดินทางไปกับกองทัพ แทบจะกล่าวได้เต็มปากว่านางโตมากับทัพเซียวชีวิตต้องดำเนินต่อไป หลังวางแผนรับมือ นางก็กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ ซ้ำยังคิดเข้าข้างตัวเอง ไม่แน่สามีใจร้ายของนางอาจลืมนางไปแล้ว“นายหญิงขอรับ เฉินไท่ไท่ขอเข้าพบ ตอนนี้รออยู่ที่โถงชั้นนอก”เสียงจากพ่อบ้านชราดังขึ้น ภายในห้องหนังสือ นางกล่าวโดยไม่เงยหน้าว่า “ไม่พบ” บอกว่าข้าปวดหัวพ่อบ้านยืนอยู่หน้าประตูมิได้เปิดเข้ามากล่าวรับคำ หงอี้ยืนอยู่ข้างๆ นายสาวต้องสบถอย่างชิงชังรังเกียจว่า “ตัวอุบาทยังไม่ยอมแพ้คิดกินเนื้อหงส์ ฮูหยินไม่ด่าไปตรงๆ ซักรอบ บ่าวว่าเดี๋ยวเขาก็ส่งคนมาอีก”ถังโหรวนั่งอ่านบันทึกเดินทางเงียบๆ ต้องเงยหน้ามองสาวใช้ปากกล้า ดุด่านางไปว่า “นิสัยแบบนี้ไงเจ้าถึงแต่งไม่ออกไม่มีคนเอา!”“…”โถงกลางรับแขกเฉินไท่ไท่รู้ตัวว่าถูกปฏิเสธก็กลับไปอย่างมีมารยาท หากแต่พอขึ้นรถม้าของตนได้ นางก็ด่าทอถังโหรวว่า “น่าชิงชักนัก คิดว่าตนสูงส่งนักหรือ หากมิใช่หลานชายข้าตาต่ำพอใจในตัวเจ้า แ
หย่าที่ 1เมืองถงหลินขึ้นเหนือไปสามพันหกร้อยลี้ เมืองถงหลินจัดเป็นหนึ่งในชายแดนหน้าด่านต้าเว่ย เดินทางต่ออีกแค่วันเดียวก็ถึงกำแพงหมื่นลี้แล้ว ดังนั้นสถานที่ๆ แม้แต่นกยังไม่อยากขี้ใส่ จึงไม่เป็นที่นิยมของผู้อยู่ในศูนย์กลางอำนาจเช่นเมืองหลวง หากขุนนางใดได้รับแต่งตั้งตำแหน่งมานี่ แทบเท่ากับเป็นการถูกเนรเทศ ต้องถูกผู้คนไถ่ถาม ว่าตกลงท่านทำความผิดใดกันแน่“นายหญิงตื่นเร็ว! แย่แล้วเจ้าคะ! แย่แล้ว!”ใต้ผ้าห่มอย่างหนา สตรีอิ่มเอิบร่างหนึ่งถูกกอดซ้ายกอดขวา ทารกหญิงรกชายของนางได้ยินเสียงรบกวนก็พากันตื่นขึ้น ทั้งสองคลำหาความอบอุ่นอวบอิ่มโดยมิได้นัดหมาย พลันฝังศีรษะเข้าไปยังซอกแขนคนละข้าง งึมงำบอกมารดาว่าหนวกหูยิ่ง“หงอี้! เจ้าโวยวายอะไรแต่เช้า หากมิใช่เรื่องคอขาดอย่างทัพม้าเผ่าซ่งบุกเข้าด่านมา ข้าจะฟาดโบยเจ้า!”เสียงดุด่าดังจากผ้าห่มโดยที่เจ้าตัวมิทันลุก หงอี้ที่อุส่ารีบคาบข่าวมาบอกต้องกระทืบเท้า นางยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนนายสาว ใช้มือทุบ ปึง! ปึง! ปึง! กล่าวเสียงดังโดยไม่กลัวตายว่า“โอ้ย! ท่านย่าของบ่าว ทัพม้าซ่งไหนเลยบุกมา แต่ผู้มาเป็นสามีท่าน คิดว่าพอให้คอขาดหรือไม่เจ้าคะ”ในความมืดสลัว ถังโ
หย่าที่ 1เมืองถงหลินขึ้นเหนือไปสามพันหกร้อยลี้ เมืองถงหลินจัดเป็นหนึ่งในชายแดนหน้าด่านต้าเว่ย เดินทางต่ออีกแค่วันเดียวก็ถึงกำแพงหมื่นลี้แล้ว ดังนั้นสถานที่ๆ แม้แต่นกยังไม่อยากขี้ใส่ จึงไม่เป็นที่นิยมของผู้อยู่ในศูนย์กลางอำนาจเช่นเมืองหลวง หากขุนนางใดได้รับแต่งตั้งตำแหน่งมานี่ แทบเท่ากับเป็นการถูกเนรเทศ ต้องถูกผู้คนไถ่ถาม ว่าตกลงท่านทำความผิดใดกันแน่“นายหญิงตื่นเร็ว! แย่แล้วเจ้าคะ! แย่แล้ว!”ใต้ผ้าห่มอย่างหนา สตรีอิ่มเอิบร่างหนึ่งถูกกอดซ้ายกอดขวา ทารกหญิงรกชายของนางได้ยินเสียงรบกวนก็พากันตื่นขึ้น ทั้งสองคลำหาความอบอุ่นอวบอิ่มโดยมิได้นัดหมาย พลันฝังศีรษะเข้าไปยังซอกแขนคนละข้าง งึมงำบอกมารดาว่าหนวกหูยิ่ง“หงอี้! เจ้าโวยวายอะไรแต่เช้า หากมิใช่เรื่องคอขาดอย่างทัพม้าเผ่าซ่งบุกเข้าด่านมา ข้าจะฟาดโบยเจ้า!”เสียงดุด่าดังจากผ้าห่มโดยที่เจ้าตัวมิทันลุก หงอี้ที่อุส่ารีบคาบข่าวมาบอกต้องกระทืบเท้า นางยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนนายสาว ใช้มือทุบ ปึง! ปึง! ปึง! กล่าวเสียงดังโดยไม่กลัวตายว่า“โอ้ย! ท่านย่าของบ่าว ทัพม้าซ่งไหนเลยบุกมา แต่ผู้มาเป็นสามีท่าน คิดว่าพอให้คอขาดหรือไม่เจ้าคะ”ในความมืดสลัว ถังโ...
Comments