ตอนที่43

“อยู่กับคุณคิณน่ะ...เกาะกันเป็นปลิงเลย”

ลูกสาวของเธอจะอยู่ที่ไหนได้นอกจากเกาะติดอยู่กับอคิณแจหลังจากกลับมาจาการเที่ยวอคิณก็กลับไปทำงานของตัวเองพึ่งจะกลับมาหาเธอกับลูกก่อนหน้านี้เมื่อไม่กี่วันนี้เองพอคนเป็นพ่อกลับมาลูกสาวเธอก็ลืมแม่ไปเสียเลย

“แล้วแกล่ะโอเคไหมยังวิงเวียนบ่อยอยู่หรือเปล่า”

หลังจากที่ณดากลับมาทุกคนก็ไดรับข่าวดีจากปากอคิณว่าณดามีลูกให้เขาอีกคนก่อนกลับไปทำงานก็ฝากฝังคนอื่นให้ดูแลณดาแทนเขาไปทั่วจนตอนนี้รู้กันหมดแล้วหนามเตยเองก็คอยดูแลณดาอยู่ตลอดเพราะเพื่อนเธอชอบเวียนหัวบ่อยเรื่องงานเธอเลยให้ณดาได้พักส่วนเธอก็หาจ้างคนมาทำแทนณดาส่วนณดาเองก็ให้อยู่บ้านแค่ช่วยดูเอกสารการเงินอะไรบ้างนิดหน่อยเท่านั้น

“ไม่ค่อยแล้วล่ะ..”

ณดาจะติดของเปรี้ยวไว้กับตัวตลอดเวลาเธอเป็นจนรู้อาการตัวเองตอนนี้เลยค่อนข้างควบคุมได้

09.49 น.

เวลานี้เป็นเวลาที่ทั้งนิชาและธีรธรได้ฤกษ์เข้าหอแล้วในห้องหอของบ่าวสาวตอนนี้ก็คุณย่าของหญิงสาวที่คอยอวยพรทั้งคู่อยู่ส่วนพวกเพื่อนๆก็ยืนเป็นกำลังใจอยู่ที่หน้าห้องหอ

“แต่งงานกันแล้วย่าขอให้ทั้งคู่เข้าใจซึ่งกันและกันให้มากๆอย่าให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล...มีเหลนให้ย่าไวๆก็แล้วกันนะ”

ย่าน้อยอวยพรหลานสาวและหลานเขยของเธอด้วยแววตาที่เอ็นดูเธอเชื่อว่าธีรธรจะเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีและดูแลหลานเธอได้อย่างดีไม่อย่างนั้นเธอไม่ตกปากรับคำให้ลานเธอแต่งง่ายๆหรอกไม่ใช่แค่เพียงให้เขารับผิดชอบหลานเธอในเหตุการณ์ในครั้งนั้นแต่เธอมองออกว่าธีรธรเป็นคนอย่างไรเธอเองก็แก่มากแล้วตอนนี้หลานเธอมีคนดูแลที่ดีเธอก็สบายใจที่อยากจะมีอีกอย่างก็เหลนนี่แหละจึงไม่ลืมที่จะพูดเรื่องนี้กับทั้งคู่

“คุณย่า”

นิชายังนั่งกอดขาคุณย่าของเธอด้วยสายตาละห้อยอยากกลับไปอยู่กับย่าเธอเหมือนเดิมเหลือเกิน

“ไม่ต้องมาทำหน้าอ้อนเหมือนเด็กๆเลยยัยหลานคนนี้วันนี้แต่งงานมีครอบครัวแล้วจะมาอ้อนย่าทำตัวเหมือนเด็กๆไม่ได้แล้วนะ..เอาล่ะย่าไปก่อนนะ”

ย่าน้อยต้องสอนหลานสาวเธอใหม่ที่จะมาทำท่าอ้อนเธอเป็นเด็กๆไม่ได้ในเมื่อตอนนี้ตัวเองมีครอบครัวแล้วในใจเธอก็แอบใจหายนิดหน่อยที่จะไม่ได้นอนกับหลานของเธออีกหญิงชรามีน้ำตาคลอเล็กน้อยและรีบลุกออกจากห้องไปในทันทีเพราะเวลานี้ควรจะให้บ่าวสาวอยู่ด้วยกันตามลำพัง

“คุณย่าคะ..”

นิชาหน้ามุ่ยเล็กน้อยเพราะเธอไม่อยากอยู่ในห้องนี้ตามลำพังกับธีรธรเธอไม่ไว้ใจเขาถึงจะคิดว่าเขาไม่ได้รักไม่ได้ชอบเธอก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะทำอะไรเธอไม่ได้

“โชคดีนะแก..มีหลานไวๆอิๆๆ”

หนามเตยกับณดาที่ยืนอยู่หน้าห้องเมื่อเห็นย่าน้อยออกมาแล้วก็รีบยื่นหน้าอวยพรให้เพื่อนเธออย่างอารมณ์ดีพร้อมปิดประตูลงเดินตามย่าน้อยกลับไป

“โถ่..”

สีหน้าของนิชาตอนนี้ใครดูก็รู้ว่าเธอกำลังหงุดหงิด

“วันแต่งงานทั้งทียังจะทำหน้าหงิกหน้างออยู่ได้”

ธีรธรเองอดไม่ได้ที่จะพูดประชดหญิงสาวเขาเพียงแค่อยากแกล้งเธอเล่นเท่านั้นที่เขาแต่งงานกับเธอเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่เขาลำบากใจเลยสักนิดตอนนั้นเขาต้องการที่จะรับผิดชอบเธอจริงๆแต่ตอนนี้เขาคิดว่าหญิงสาวเป็นคนที่เขาอยู่ใกล้แล้วสบายใจถึงแม้หญิงสาวจะชอบหาเรื่องกัดเขาตลอดเวลาก็เถอะมันทำให้ชีวิตของเขามีสีสันอย่างมากเวลาที่เธอทำหน้ายับยู่ยี่ยิ่งทำให้เขาหัวเราะออกแบบนี้เขาถึงชอบกวนประสาทเธออยู่เรื่อย

“แล้วใครอยากแต่งกันเล่า”

นิชาหันไปพ่นอารมณ์โมโหใส่ชายหนุ่มพร้อมนั่งลงที่โต๊ะกระจกแกทรงผมของเธออย่างทุลักทุเล

“ก็แต่งมาจนเข้าหอแล้วนี่ไง”

ธีรธรยังไม่เลิกกวนประสาทหญิงสาวเล่นทั้งที่ดูออกว่าตอนนี้เธออารมณ์เสียแค่ไหน

“หึ่..รู้เอาไว้ด้วยนะถึงฉันจะแต่งงานกับนายแล้วแต่นายก็ห้ามคิดไม่ดีกับฉัน”

นิชาหันไปมองหน้าชายหนุ่มตาเขม็งพร้อมประกาศอย่างเป็นทางการให้เขาได้รับรู้ว่าถึงเขาจะแต่งงานกับเธอแต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์ทำอะไรเธอทั้งนั้น

“อ้าว...ผมจ่ายค่าสินอดให้คุณย่าคุณตั้งเป็นสิบล้านทั้งทองทั้งเพชรอีกไม่รู้เท่าไร..ผมไม่มีสิทธิ์ทำอะไรคนเป็นเมียผมเลยว่างั้น”

ธีรธรเดินเข้าไปใกล้หญิงสาวในระยะประชิดพร้อมกอดอกพูดกับเธอด้วยสีหน้าที่เจ้าเล่ห์เล็กน้อย

“นี่คุณ...ใครเมียคุณหยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ”

นิชายืนขึ้นแหงนหน้ามองคนตัวโตด้วยสายตาที่เชือดเฉือนอย่างไม่ยอม

“ไม่หยุด...เมียๆๆๆๆๆ”

ธีรธรที่ช่างหาเรื่องให้เธอโมโหมีหรือเขาจะหยุดตามที่หญิงสาวสั่งยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุสิไมว่า

เพียะ

นิชาเริ่มควันออกหูที่ดูชายหนุ่มจะท้าทายเธอเหลือเกินเลยเผลอฟาดฝ่ามือเรียวไปที่ใบหน้าชายหนุ่มด้วยความหมั่นไส้

“ตบผมเหรอ”

เห็นมือเล็กๆแบบนั้นก็ทำใบหน้าของชายหนุ่มเป็นรอยแดงขึ้นมาอย่างรวดเร็วได้เหมือนกัน

“กวนประสาทฉันก่อนนี่”

นิชาดูจะยังไม่สลดในสิ่งที่เธอทำ

“อื้มมมมม..”

เพี๊ยะ..ปั้กกๆๆ

ธีรธรเห็นว่าหญิงสาวจะดื้อกับเขาเกินไปแล้วแค่ชอบอารมณ์เสียใส่เขาอันนั้นเขาไม่ว่าเลยแต่เรื่องใช้กำลังเขาไม่ค่อยชอบเท่าไรจึงต้องสั่งสอนให้รู้เสียบ้างโดยการบดจูบไปที่ริมฝีปากบางอย่างหนักหน่วงแต่มีหรือหญิงสาวจะไม่ต่อต้านชายหนุ่มเองก็โดนมือเธอทั้งฟาดทั้งข่วนในเวลาเดียวกัน

“ไอ้บ้า..”

เมื่อชายหนุ่มปล่อยเธอให้หลุดจากการจูบหญิงสาวก็เริ่มเงื้อมือจะมาฟาดที่หน้าของชายหนุ่มอีกครั้ง

“อย่านะ..ไม่งั้นผมทำมากกว่าจูบแน่”

ธีรธรจับมือหญิงสาวเอาไว้ก่อนที่มันจะมาลงที่หน้าของเขาพร้อมบอกกับหญิงสาวเสียงเรียบว่าหากเธอทำเขาเจ็บอีกเธอจะไม่โดนแค่จูบเป็นแน่หญิงสาวจึงสงบลง