Chapter 1

“Kasal?! Ano po bang sinasabi niyo, ‘Lo?” nagtataka kong tanong. “Bakit naman ako magpapakasal?”

Huminga nang malalim si Lolo Miguel at linuwagan ang kurbata niya. Bakas sa mukha niya ang stress at pagod.

“Apo, wala na akong magagawa. Nakipagkasundo na ako kay Don Rico,” paliwanag niya. “Nangako siyang aalagaan ka niya at tutulungan tayong maiahon ang kumpanya.”

“Pero bakit⁠ naman kailangan kong magpakasal sa kanya para lang tulungan niya tayo? ‘Di ba kaibigan niyo siya?”

“Iyon ang nag-iisa niyang kondisyon, Mia. Wala nang iba,” sagot niya sabay upo sa kanyang office chair.

Kakauwi ko lang kanina galing sa mall nang sinabi ng maid na nasa home office niya si Lolo. Hindi siya madalas umuuwi nang maaga kaya excited akong umakyat para ipakita sa kanya ang mga binili kong damit.

Pero nakita ko kaagad sa mukha niya na may problema. Dito na niya sinabi na tuluyan nang bumagsak ang stocks ng Montecarlo Realty Group.

Matagal na palang may problema sa kumpanya pero ngayon lang niya sinabi sa akin. Ang mas nakakagulat sa lahat, kailangan ko raw magpakasal kay Don Rico Samonte, president ng RS Holdings at kasosyo ni Lolo sa ilan niyang negosyo.

“Lolo, alam niyo naman kung gaano kalayo ng edad naming dalawa, ‘di ba? Kaka-graduate ko lang sa college. Siya naman, kaka-divorce lang sa pangalawa niyang asawa. Do you think it makes sense na magpakasal ako sa kanya?”

“Stop it, Mia!” sigaw niya sabay ang malakas niyang hampas ng desk sa harapan niya.

Nagulat ako at napaatras. Sa tagal naming magkasama ng lolo ko, never siyang nagalit sa akin o sumigaw sa harap ko.

Siya na lang ang natitira kong pamilya simula nang mawala ang mga magulang ko maraming taon na ang nakararaan. Itinuring niya akong prinsesa at ni padapuan sa lamok ay hindi niya ginawa.

Pero ngayon… nagawa niya akong sigawan at ipagtulakang magpakasal sa isang lalaking hindi ko naman gusto.

“Kung gusto mong mabuhay kagaya ng nakasanayan mo, Mia, susundin mo ‘ko.” Matalas ang mga mata niya at tila wala nang magpapabago pa sa isip niya.

Nanginginig akong tumakbo palabas at nagkulong sa kwarto.

Hindi… hindi pwedeng basta na lang ako ipakasal sa lalaking ‘yon.

Pinahid ko ang mga luha ko at ipinangako sa sariling hindi mangyayari ang binabalak nila.

Agad akong nagbihis at tinawagan ang mga kaibigan ko. Galing din sila sa mga may impluwensyang pamilya kaya alam kong matutulungan nila akong maghanap ng ibang paraan para matulungan si Lolo.

Nang makarating ako sa Elves Club, dumiretso ako agad sa second floor kung nasaan ang mga reserved tables.

Dito, kita ang lahat ng taong nagsasayaw sa dance floor sa ibaba.

Kumaway ako kaagad sa mga kaibigan ko na nakaupo sa usual table namin.

I sighed in relief at ngumiti. “I'm so glad na nandito kayong lahat.”

Dumiretso ako para umupo sa usual seat ko nang magsalita si Kate. “Teka, teka. Anong ginagawa mo?”

Kumunot ang noo ko sa pagtataka. “Bakit? May problema ba?”

“Bakit ka uupo?” tanong ni Kate. “Ang alam ko for VIPs lang ang floor na ‘to.”

“Kate…” mahinang sita ni Mindy. “Don’t be like that.”

“Bakit? ‘Di ba hindi na siya VIP? Malapit nang ma-bankrupt ang company ng lolo niya,” sabi ni Kate. “Right, Mia? Mahirap na kayo, ‘di ba?”

Hindi ako makapaniwala sa sinabi niya. Hindi ko rin inaasahang alam na nila ang balita tungkol sa kumpanya namin.

“May problema kami,” pag-amin ko. “Pero alam kong may chance pa kaming maka-recover. Kaya nga ako tumawag sa inyo⁠—”

“Para humingi ng tulong?” singit ni Alice. “Mia, hindi mo ba alam? Your company is under investigation for fraud. Gusto mo bang pati ang mga pamilya namin madamay?”

Napakagat ako sa labi. Sa unang pagkakataon, nakaramdam ako ng sobrang hiya.

“Pero kailangan kong gumawa ng paraan,” marahan kong sambit. “Matagal na tayong magkakaibigan, ‘di ba? Baka naman pwedeng kausapin niyo ang parents niyo para sa ‘kin?”

Nakita ko ang pag-irap ng mga mata ni Kate. “At bakit naman namin gagawin ‘yon? Tingin mo ba hahayaan naming madamay ang parents namin sa kalat ng pamilya n’yo?”

“Pero ‘di ba ako ang unang tumulong sa 'yo nang nagkaproblema ang titulo ng hacienda niyo?” balik na tanong ko sa kanya. “Hindi ba ang lolo ko ang bumawi no’n para sa pamilya mo?”

Tumayo si Kate at lumapit sa akin.

“Ang kapal naman ng mukha mong manumbat?” galit niyang turan sabay ang pamewang sa harapan ko. “So, dahil minsan mo akong natulungan gusto mong masira na rin ang pangalan namin?”

Nanginginig na ang mga labi ko. Hindi ko ine-expect na ganito ang isasagot niya sa akin.

“Mindy, can you…” pagbaling ko kay Mindy. Matalik ko siyang kaibigan simula pagkabata kaya akala ko hindi niya ako matitiis, pero umiwas lang din siya ng tingin.

“Huwag mong idamay si Mindy, Mia,” sabat ni Alice. “Tama naman si Kate. It's not worth it. Ano bang mapapala namin sa pagtulong sa 'yo?”

“Mapapala? Hindi ba ikaw ang isa sa mga nakinabang sa lahat ng privileges ko bilang Montecarlo? Maski ang rare luxury bag na suot mo. ‘Di ba ako ang nagbigay niyan?”

Biglang tumalas ang tingin niya sabay tayo sa kinauupuan. “Anong sabi mo?!”

Galit siyang naglakad patungo sa akin at itinulak ako.

Nawala ako sa balanse at muntik matumba, pero may mainit na kamay na sumalo sa likod ko.

Nang lumingon ako, isang matangkad at magandang lalaki ang nakaharap sa akin. Napalunok ako bigla.

“Miss, okay ka lang?”