Chapter 4

Pagkalabas namin sa Elves Club ay pinaghintay niya ako sa tabing kalsada.

Maraming bagay na tumatakbo sa isipan ko at isa na doon ay kung babalik pa kaya siya.

Pero ilang minuto lang ang lumipas at bumalik siya na nakasakay sa isang itim na motor at may suot na itim na leather jacket.

Ang cool niya tingnan. Para siyang nanggaling sa pelikula.

Bumaba siya para isuot sa akin ang isa ring itim na helmet at hinayaan ko lang siya.

Para akong lutang na zombie na umupo sa likod niya bago niya tuluyang pinatakbo ang motor. Hindi na ako nagtanong kung saan kami pupunta at hindi na rin siya nagsalita.

Ilang minuto ang lumipas at nagbalik ang mga luha sa mga mata ko. Hindi ko na napigilang mapadantay ang ulo ko sa likod niya.

Siguro ay napansin niya kaya naramdaman ko ang kanyang marahang pagbuntung-hininga.

Nahiya ako bigla at akmang lalayo nang kinuha niya ang isa sa mga kamay ko at inilagay ito sa bandang tiyan niya.

“Kumapit ka nang mabuti,” narinig kong sabi niya.

Dama ko ang matipuno niyang katawan sa kamay ko pero hindi na ako nahiyang kumapit gamit ang isa ko pang kamay.

Binilisan niya ang takbo habang nakaakap ako at umiiyak sa likuran niya.

Hindi siya nagsalita at hinayaan lang ako buong byahe hanggang sa makarating kami sa isang malaking building.

Ang Hanson Hotel.

“Bakit tayo nandito?” tanong ko nang makababa kami.

Tumingin siya sa paligid bago nagsalita. “Bakit? Ayaw mo?”

Bigla akong kinabahan. Ano bang binabalak niya? Bakit dinala niya ako sa hotel? Tingin ba niya⁠—

Mukhang nabasa niya kaagad ang iniisip ko kaya siya napangisi. “Don't worry, Miss. Dinala kita dito kasi alam kong gusto mong malayo sa maraming tao.”

Lumabas ang mga dimples niya sa pisngi. Pati na rin ang mahahaba niyang pilik mata ay mas kita dahil sa malakas na ilaw na nagmumula sa harap ng hotel.

“May private rooms sa taas kung saan pwede kang uminom nang walang makakakita sa ‘yo.”

“Ah…” Nakahinga ako nang maluwag. “Sige.”

“Tara?” nakangiti niyang tanong.

Pero teka… kaya ko pa bang bayaran ang bill sa hotel na ganito?

Ang Hanson Hotel ang nag-iisang 6-star hotel sa bansa. Iilang matataas na tao lang ang nakakapunta rito at kahit kami ni lolo ay pumupunta lang tuwing may okasyon.

Pero umiling ako. Hindi. Deserve ko ‘to. Meron naman akong natitira sa savings ko kahit ikansel pa ni lolo ang mga credit cards ko.

Hindi siguro sapat para matulog dito ng ilang araw pero sapat naman para sa isang gabi.

I bit my lower lip bago tuluyang tumango. “Let's go.”

Dumiretso kami sa loob nang hindi na nagchecheck-in, na nakapagtataka kasi napakahirap makahanap ng availability sa hotel na ito.

Tinanong ko siya kung bakit pero ang sabi lang niya, may kakilala siya sa loob na nag-book para sa kanya in advance.

Siguro may kaibigan siyang staff sa hotel na ito kaya naipasok niya kami kaagad.

Sumunod na lang ako sa kanya hanggang sa makarating kami sa isang malaking pinto at bunuksan ito gamit ang room key na nasa jacket niya.

Tumambad sa amin ang napakalawak na living space. Kumpleto sa malalaking furnitures at parang nasa loob na kami ng isang mansyon kahit nasa hotel room lang naman kami.

Agad ko ring nakita ang malaking bar sa gilid ng kwarto na puno ng iba’t ibang alak at iba pang inumin.

Hindi ako makapaniwala. Mas malaki pa ang room na ito sa na-book namin dati at presidential suite na ‘yon a.

So, anong room ‘to?

Parang hindi na nagulat si Liam. Dire-diretso siyang pumunta sa bar counter at ngumiti sa akin. “I’ll be your personal barista for the night... So? Ano pong gusto niyong inumin?”

…

Ilang oras na pero hindi pa rin ako tumitigil sa pag-inom. From vodka to whiskey, tinikman ko nang lahat.

Sa isip ko, ito na lang ang chance ko na mamili ng gagawin ko. After nito, alam kong sila na ang mamimili ng lahat para sa akin.

Pagkatapos ng kasal, alam kong pati ang paghinga ko kokontrolin na ng magiging asawa ko.

Kilala si Don Rico bilang isa sa pinakamayaman sa siyudad kung nasaan ang RS Holdings.

Kontrolado rin niya halos lahat ng industriya sa rehiyon at kasosyo sa iba’t-ibang mga negosyo sa buong bansa.

Pero bukod sa pagiging businessman, kilala rin si Don Rico sa mga relasyon niya sa iba't-ibang babae. Kaya hindi na rin nakapagtatakang lahat ng nagiging asawa niya ay ginusto siyang hiwalayan.

Alam kong hindi ako magiging masaya sa kanya at alam ko ring alam ito ng lolo ko.

Pero bakit… bakit mas gugustuhin niyang mapunta ako sa lalaking ‘yon?

Tumulo ulit ang luha ko ngunit sa pagkakataong ito, may isang mainit na palad na pumunas sa pisngi ko.

“Hindi pa ba napapagod ang mga mata mo?” nakaupo siya sa tabi ko habang sinasabayan akong uminom.

Napatawa na lang ako bago linagok ang natitirang alak sa baso ko.. “Last na ‘to… Pagkatapos ng gabing ‘to, baka pati umiyak ‘di ko na magawa ng malaya.”

Aabutin ko pa sana ang bote mula sa counter nang hawakan niya ang kamay ko.

Hinila niya ito hanggang nakarating kami sa gitna ng living area.

“Anong ginagawa mo?”

“Marami ka nang nainom,” sagot niya. “Why don't we dance instead?”

Napalunok ako sa gulat nang hawakan niya bigla ang magkabilang bewang ko.