Share

BASEMENT

last update Huling Na-update: 2021-09-08 23:26:56

 Gilda Point of View

            Nagising ako sa aking pagkalog na nararamdan ko. Napatingin ako sa itaas ng bahay habang umaalog alog ang buo kong katawan.

            May humahatak sa aking buhok.

            Nakatali pa rin ako! At hindi lang iyon. Hinahatak ako ni Maria gamit ang aking buhok pababa ng hagdan.

            Saan niya ako dadalhin?! Saan kami pupunta?! Hindi niya naman ako papatayin hindi ba?! Hindi naman niya kukunin nag dugo ko hindi ba?!!

            Oh no! Please wag! Help me, lord! Ayoko pa pong mapatay.

            “S-saan mo ako dadalhin?” tanong ko kay Maria na hinahatak ako pababa ng hagdan.

            “Dadalhin? Sa bagong  kwarto mo, anak,” aniya sa akin.

            “P-po? B-bagong kwarto??!” tanong ko.

            Hindi na ito sumagot sa akin, at nakababa na kami ng hagdan. Sobrang sakit ng anit ko dahil sa kahapon, at sa ginawa niya.

            Hinarap niya ako sa may pinto.

            Ito ang pinto sa baba ng hagdan. Binuksan niya ang padlock noon saka binukas ang pinto. Muli niya akong hinatak papunta roon.

            Matapos ay tinanggal niya ang malaking carpet. Nakita ko ang isang panibagong pinto na nakalagay sa papag. May padlock din ito.

            “Halika, anak. Magslide ka,’ ani niya sa akin pagkabukas niya ng pinto sa may sahig.

            Nanlaki naman ang mga mata ko sa kanyang sinabi.

            Umiling iling ako sa kanya.

            “Wag please! Maria wag please! Huwag mong gawin sa akin ito!!” ani ko sa kanya.

            “Shhh, mageenjoy ka pramis! Noong bata ako mahilig kami magslide ni Dan sa palaruan! Halika subukan mo din!” sabi niya sa akin, at lumipat sa akin.

            “HUWAG PLEASE!!!” iyak ko sa kanya. “MARIA HUWAG!!! HUWAG PARANG AWA MONA!! HUW-“

            Tuluyan niya akong tinulak sa may pintuan.

            Tumama ako sa unang palapag na sa palagay ko ay gawa sa kahoy, ngunit sa pagtama ko ay tila nilagpasan na ng upuan kung saan nakatali ako ang mga palapag ng hagdanan.

            “AHHHH!!” malakas na inda ko noong tumama ang tuhod ko pababa sa paa sa may malamg na sahig.

            Sobrang sakit! Pakiramdam ko ay sumabog ang aking laman sa paa saka nadislocate ang aking buto.

            “AHHH!!!” malakas kong iyak. “TULONG ANG SAKIT NG PAA KO!! ANG SAKIT NG PAA KO!!!”

            Narinig kong napatawa si Maria habang umiiyak ako. Gusto kong umiyak nang umiyak. Awang awa na ako sa sarili ko. Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko. Hindi ko na alam kung paano ako makakawala sa lugar na ito!

            “Maria tulungan mo ako!” sigaw ko sa kanya habang umiiyak. “Ang sakit ng aking mga paa! Tulungan mo ako please!! Sobrang sakit talaga!”

            “Masarap ba magslide anak?” tanong niya sa akin mula sa itaas. “Sige enjoyin mo muna ang parke. Babalik na lamang ako mamaya ha?”

            “MARIA HUWAG MO AKONG IWAN!! TULUNGAN MO AKO!!!” sigaw ko sa kanya ngunit tuluyan na niyang isinara ang  pintuan sa itaas.

            Nabalot na ang dilim ang kwarto. Wala na akong makita.

            Tila nawala na ang pang amoy ko dahil na rin sa sipon ko. Wala na akong maamoy.

            May biglang kumalabog sa isang gilid na ikinagulat ko.

            “Sino yan?! May tao ba riyan?!” tawag ko sa kung sino man ang naroon ngunit walang sumagot sa akin.

            “Sumagot ka kung may tao man diyan!! Sino ka?! Biktima ka rin ba ni Maria?!” tanong ko muli ngunit makalipas ang ilang minuto ay wala pa ring sumasagot sa akin.

            Kung ganoon ay ano ang kumalabog? Saan galing iyon? Bakit may kumalabog kung nag iisa lamang ako rito?

            Napalunok ako. Habol ko ang aking hininga. Sobrang sakit ng aking mga tuhod, at paa. Maging ang aking anit ay humahapdi.

            Paano ba akong napunta dito? Paanong nangyari sa akin ang mga ito sa isang iglap lamang? Tila biglang umihip ang hangin!

            “Tulungan mo ako, boses,” ani ko.

            Siya lamang ang makakatulong sa akin. Tutulungan niya naman ako.

            Naghinatay ako ng ilang minuto ngunit walang boses na nagparamdam sa aking isipan. Wala akong marinig kundi katahimikan sa loob ng basement na ito. Tanging ang paghinga ko lamang ang naririnig ko.

            “K-kaibigan?” tawag ko na baka sakaling magparamdam sa akin kung tatawagin ko sya na kaibigan. “Kaibigan tulungan mo ako. Tulungan mo akong makalabas dito please. Tulungan mo akong makawala sa mga kamay nila!”

            Walang sumasagot sa akin kaya mas lalo akong nanlumo. Bakit kung kailan kailangan ko siya ay nawawala siya?!

            “SAGUTN MO NAMAN AKO!!!” sgaw ko. “WALA NA AKONG  MALALAPITAN IKAW NA LANG! TULUNGAN MO AKO!! PARANG AWA MO NA! GUSTO KO NANG MAKAWALA DITO! GUSTO KO NANG UMALIS DITO!! TULUNGAN MO AKO!!!”

            Napatigil ako ng isang mahinang pagtawa ang narinig ko sa may isipan. Nariyan na siya! Nariyan na ang boses sa aking loob.

            ‘Nais mo bang tulungan kita?’

            Tumango tango naman ako.

            “OO PARANG AWA MO NA! GAGAWIN KO ANG LAHAT TULUNGAN MO LAMANG AKO!”

            ‘Lahat?’

            “OO LAHAT!!!”

            ‘Papatay ka ba para sa akin?’

            Napatigil ako sa sinabi niya. P-papatay?! Nais niyang pumatay ako? Papatay para? Para sa kanya?!

            “Papatay? S-sinong papatayin ko?!” tanong ko sa kanya.

            ‘Mga tao. Kailangan ko ng kaluluwa ng mga tao, Gilda. Kaya mo bang pumatay para sa akin?’

            “Hindi ko kayang pumatay ng mga tao! Kung gagawin ko iyon ay wala na ring akong pinagkaiba sa kanila!” ani ko sa kanya. “Iba na lamang ang hingin mo sa akin! Huwag lang ang bagay na madudungisan ang aking mga kamay!”

            Muling tumawa ang boses sa aking isipan. Isang tawa na masakit sa tainga at animo ay boses ito mula sa kaila ilaliman ng isang balon. Malaking boses na kay pangit.

            ‘Kung ganoon ay huwag mo na ako uli tawagin, Gilda. Hindi kita matutulungan.’

            “Teka! Huwag kang aalis! Tulungan mo ako!” sigaw ko. “Iba na lang. Iba na lang ang hingin mo sa akin!”

            Napatingin ako sa kadiliman noong wala nang sumagot sa akin.

            “BOSES?!” sigaw ko. “BOSES ?! KAIBIGAN?! BUMALIK KA!!!”

            Bigo ako na makausap muli siya. Hindi ko kaya ang hinihingi niya! Hindi ko kayang pumatay ng isang tao! Kailangan ko ng tulong niya pero hindi ko kaya ang magiging kapalit nito!

            “AHHHHHH!H!!!” malakas kong sigaw sa kwarto. “MGA HAYOP KAYO!!!! PAKAWALAN NIYO AKO RITOO!!”

Kaugnay na kabanata

  • The Last Sacrifice   Simula

    Gilda Point of View Napatingin ako sa aking paligid. Wala akong makita kung hindi puro kadiliman lamang. Ilang araw na ba akong naririto? Anong mayroon sa kwarto na ito? Kaht nakabukas ang pintuan sa itaas ay hindi ko maaaninag ang kabuuan na kwarto. Dito ba nila itinatago ang mga biktima nila? Dito nila pinapatay? Ilang tao na kaya ang papatay nila? Ilang tao na ang kanilang inalay? Paano nilang nasisikmura na gawin ito sa kanilang miyembro ng pamilya? Anak ako ng anak ni Lola Teresa pero ginaganito nila ako? Anong klaseng kamag anak ang mayroon ako! Nakapanghihina ng laman. Nagbukas ang pintuan s

    Huling Na-update : 2021-09-09
  • The Last Sacrifice   Kausap

    Gilda Point of View Tila hindi masanay ang aking mga mata sa dilim. Nangangapa pa rin ito hanggang sa ngayon. Wala pa rin akong makita na kahit ano. “Sino ka?” tanong ko muli sa kung sino man ang pumaswit sa akin noon. “Sumagot ka!” “Hello, anong pangalan mo?” tanong sa akin ng isang tinig. Malinaw kong ito na naririnig. Galing ito sa isang sulok ng kwarto, at hindi lamang sa aking isipan. Kagulat gulat na may iba pang tao rito bukod sa akin. Sa tagal ko na narito ay ngayon lamang ito nagparamdam sa akin.&nb

    Huling Na-update : 2021-09-10
  • The Last Sacrifice   Sino?

    Gilda Point of View “Anong natapos mo?” tanong ko sa kasama ko na narito rin ngayon sa silid na pinagtapunan sa amin ni Maria. Nais kong libangin ang aking sarili hangang hindi pa dumadating si Maria sa loob. “Ako? Higschool lamang,” sagot niya sa akin. “Bakit mo nais kumuha ng medisina?” tanong ko sa kanya. Pareho kasi kami ng nais na kurso. Iyon nga lang ay hindi magkasing tulad an gaming lakas ng loob upang magpatuloy sa buhay. Siya ay nais nang sumuko habang ako

    Huling Na-update : 2021-09-11
  • The Last Sacrifice   Sarili Lamang

    Third Person Point of View Nakatulala si Gilda ngayon habang iniisip kung paano nangyari ang mga bagay bagay. Sigurado siya sa kanyang nakita. Sigurado siya na may kausap siya sa silid na iyon ngunit malinaw na nakikita niya ng kanyang dalawang mata sa tulong ng ilaw ng liwanag na wala silang kasama sa loob ng silid. Silang dalawa lamang ni Maria ang naroon. Puno ng mga lumang gamit ang apat na sulok ng silid. Hindi niya na mahinuha kung ano ang totoo sa hindi. Hindi niya matanggap na mga ilusyon niya lamang ang kanyang narinig sa loob ng apat na sulok ng silid na iyon sa ilalim ng bahay. Si Maria na wala na sa kanyang matinong pag iisip ay nakatingin kay Gilda. Nagtatalo ang isip niya kung sas

    Huling Na-update : 2021-09-12
  • The Last Sacrifice   Alala

    CARMEN POINT OF VIEW Kanina pa ako nag iisip. Ilang araw ko ng hindi nakikita si Gilda. May nangyari kaya sa kanya? O baka naman nahuli na siya ng mga kasama niya sa bahay na nakikipag usap sa akin kaya pinutol na nila ang koneksyon naming dalawa. Baka kinumpiska ng kanyang lola ang kanyang cellphone. Araw – araw akong nagtetext sa kanya pero hindi niya ako nirereplyan. O baka naman wala siyang load? Sana nga ay walang nangyari kay Gilda. Sana ay ligtas siya sa kanilang bahay. Kakaiba kasi ang nararamdaman ko. Animo ay may mali sa bawat araw na nagdadaan. Siguro kung hindi ako kokontakin ni G

    Huling Na-update : 2021-09-14
  • The Last Sacrifice   Concern

    THIRD PERSON POINT OF VIEW Itinaas ni Carmen ang kanyang bintana sa kwarto. Kalagitnaan ng gabi na ng mga oras na iyon. May nabubuong bagay sa kanyang isipan. Nais niyang makasigurado na ligtas si Gilda. Mula sa kanyang maliit na bintana ay dahan dahan siyang lumabas upang tumakas sa kanyang ina. Paniguradong tulog na rin ang mga ito ngunit kung sa mismong labas ng kwarto niya siya dadaab ay siguradong maririnig siya ng kanyang ama na mababaw lamang ang tulog dahil maingay ang kanyang pintuan sa tuwing magagalaw. Lumalangitngit ito sa buong kabahayan.

    Huling Na-update : 2021-09-14
  • The Last Sacrifice   Pangalawa sa huli

    CARMEN POINT OF VIEW Pilit kong hinatak ang aking kamay palayo sa kamay na nakahawak sa akin. Si Maria ang taong iyon. Ngitng ngiti siya sa akin habang nanlalaki ang kanyang mga mata. Pilit niya akong ipinapasok sa may bintana eh hindi naman ako doon kasya. Gusto niya ata akong mabali bali. Ang sangsang ng amoy na lumalabas sa kwarto niya. Pakiramdam ko ay niraragasa nito ang aking ilong. Napakasakit masinghot! Gusto kong masuka pero wala akong panahon para gawin iyon. “BITAWAN MO AKO!!!” sigaw ko.

    Huling Na-update : 2021-09-15
  • The Last Sacrifice   VI - Plano

    Gilda Point of View Sa hindi inaasahan ay natamaan ng aking kamay ang baso ng juice na nasa tabi ng plato ko. Diretso itong natapon sa baba at nabasag. Napatakip ako ng aking bibig sa gulat at agad na napatingin ‘kay Lola Teresa dahil natakot ako na magagalit ito. Naabutan ko agad ang masungit na tingin ni Lola Teresa sa akin. “Nako! Pasensya na po, Lola Teresa,” ani ko sa kanya. “Hindi ko po sinasdayang masagi ang baso. Pasensya nap o talaga.” Yumuko yuko pa ako at pinagtalop ang dalawa kong palad habang humihingi ng sorry dito. “Sa susunod naman ay mag – ingat ka,” madiin na sabi sa akin ni Lola Teresa. “Ang tagal na ng baso kong iyan. Kahit sabihin mo pang kaya mong bayaran ay hindi mo mapapalitan ang importansya n

    Huling Na-update : 2021-09-15

Pinakabagong kabanata

  • The Last Sacrifice   Huling Kabanat

    THIRD PERSON POINT OF VIEWNagkalat ang mga pulis sa bahay ni Teresa kasama si Joeslito. Siya mismo ang naglead ng kanyang mga kapwa pulis papunta sa bahay na ito dahil tatlong araw ng nawawala ang kanyang anak na si Carmen. Wala siyang ibang pinaghihinalaan kundi ang pamilyang ito lalo na at sinabi sa kanya ng kanyang anak na lalaki na iniisip ni Carmen ang kaibigan nitong si Gilda na apo ni Teresa.Kanina pa sila naghahanap ngunit wala silang makita n kahit anong bakas ng mga may ari ng bahay. Narito pa ang mga gamit nila ngunit wala ng tao.“Jose, mukhang tumakas na ang mga suspek,” ani ng kasamahan ni Jose na kapwa niya rin pulis. “Wala ng tao ang bahay na ito.”“Hindi pupwedeng mawala sila! Nasa kanila ang anak ko!” mariin na ani ni Joselito. Puno siya ng panlulumo simula ng mawala ang kanyang anak.Sinisisi niya ang kanyang sarili na hindi niya ito nabantayan mabuti.“Ang mga kwarto? Wala bang

  • The Last Sacrifice   Kamatayan

    THIRD PERSON POINT OF VIEW Napaiyak bigla si Gilda noong makita si Carmen. Bumalik na siya sa dati niyang huwisyo.“Anong ginawa niyo? Bakit niyo ginawa ito?” Naiiyak na tanong ni Gilda habang walang magawa sa kanyang sitwasyon.Hindi naman siya pinansin ni Teresa at bumalik sa kanyang pwesto. Pinatakan niya ulit ng kanyang dugo ang batsa saka muling inusal ang kanyang mga dasal sa pagtawag ng kang sinasamba. Itinaas niya ang kanyang mga kamay“Domine tenebrarum, exaudi uocem meam.Ego voco vos de altero mundo. Accede ad me. Gloriosam crucem tu divide. Haec utinam sic veniat.”(Panginoon ng kadiliman, dinggin mo ang aking panawag.Tinatawag kita mula sa kabilang mundo. Lumapit ka sa akin. Tawiran mo ang matanyag na hati. Ito ang aking kagustuhan kaya naman ito ay matutupad.)“Domine tenebrarum, exaudi uocem m

  • The Last Sacrifice   Ritwal

    THIRD PERSON POINF OF VIEW Nagising si Gilda sa kanyang pagkakatulog noong marinig niya ang ingay ng kaluskos sa taas ng kwartong kinalalagyan niya. Maya maya pa ay nagbukas ang pintuan na iyon. Agad na binuksan ni Maria ang ilaw sa basement na siya namang ikinasilaw ng dalagang pinagkaitan ng liwanag sa loob ng silid. Hinatak ni Maria ang naghihingalong katawan ni Carmen sa loob ng basement pababa ng hagdan. Pilit sinanay ni Gilda ang kanyang mata sa upang makita ang kung ano mang dala dala ng taong pumasok sa may silid.&nbs

  • The Last Sacrifice   Huling araw

    Third Person Point of ViewMatapos igapos ni Maria si Carmen sa isang upuan ay agad siyang umakyat ng kwarto upang sabihan si Teresa.Kumatok si Maria ng marahan sa harap ng kwarto ni Lola Teresa. Tinawag niya ang pangalan nito ng dalawang ulit. Walang sumasagot sa kanya kaya naman sa tingin niya ay atutulog ito.Ngunit hindi naman tulog mantika ang kasama niyang si Teresa. Konting kaluskos lamang ay nagigising na ito agad.Binuksan ni Maria ang pintuan noong walang sumasagot sa kanya. Ang gagawin niya ay gigisingin niya ito kung sakali man na natutulog upang agad nilang maisagawa ang ritwal para sa huling alay nila sa sinasamba nilang demonyo.Pagkabukas ni Maria ng pinto ay kadiliman ang agad na sumalubong sa kanyang mga mata. Kinapa niya ang kandila sa isang gilid. Dahil palagi nilang gawain na iwan ang posporo, at kandila sa ibabaw ng lamesa na pinakamalapit sa pinto ay nasanay na silang ganoon.

  • The Last Sacrifice   Paalam

    Third Person Point of View Nakangiti si Maria habang hinahatak niya si Carmen pabalik sa kanilang pinanggalingan. Hindi niya maitago ang saya sa kanyang mga mukha na kumpleto na ang kanilang biktima. Sa wakas ay makukumpleto na nila ang kanilang siyam na alay. Siguradong matutuwa sa kanya ang matanda na si Teresa kapag nalaman nito na mayroon na silang bagong maiaalay. Habang si Carmen naman ay hindi makapaniwalang sinaksak siya ni Maria sa kanyang likuran ng walang kalaban laban. Hatak hatak pa nito ang kanyang paa na nanakit na sa kanyang kakatakbo kanina. “Bitiwan mo ako!!!” si

  • The Last Sacrifice   VI - Plano

    Gilda Point of View Sa hindi inaasahan ay natamaan ng aking kamay ang baso ng juice na nasa tabi ng plato ko. Diretso itong natapon sa baba at nabasag. Napatakip ako ng aking bibig sa gulat at agad na napatingin ‘kay Lola Teresa dahil natakot ako na magagalit ito. Naabutan ko agad ang masungit na tingin ni Lola Teresa sa akin. “Nako! Pasensya na po, Lola Teresa,” ani ko sa kanya. “Hindi ko po sinasdayang masagi ang baso. Pasensya nap o talaga.” Yumuko yuko pa ako at pinagtalop ang dalawa kong palad habang humihingi ng sorry dito. “Sa susunod naman ay mag – ingat ka,” madiin na sabi sa akin ni Lola Teresa. “Ang tagal na ng baso kong iyan. Kahit sabihin mo pang kaya mong bayaran ay hindi mo mapapalitan ang importansya n

  • The Last Sacrifice   Pangalawa sa huli

    CARMEN POINT OF VIEW Pilit kong hinatak ang aking kamay palayo sa kamay na nakahawak sa akin. Si Maria ang taong iyon. Ngitng ngiti siya sa akin habang nanlalaki ang kanyang mga mata. Pilit niya akong ipinapasok sa may bintana eh hindi naman ako doon kasya. Gusto niya ata akong mabali bali. Ang sangsang ng amoy na lumalabas sa kwarto niya. Pakiramdam ko ay niraragasa nito ang aking ilong. Napakasakit masinghot! Gusto kong masuka pero wala akong panahon para gawin iyon. “BITAWAN MO AKO!!!” sigaw ko.

  • The Last Sacrifice   Concern

    THIRD PERSON POINT OF VIEW Itinaas ni Carmen ang kanyang bintana sa kwarto. Kalagitnaan ng gabi na ng mga oras na iyon. May nabubuong bagay sa kanyang isipan. Nais niyang makasigurado na ligtas si Gilda. Mula sa kanyang maliit na bintana ay dahan dahan siyang lumabas upang tumakas sa kanyang ina. Paniguradong tulog na rin ang mga ito ngunit kung sa mismong labas ng kwarto niya siya dadaab ay siguradong maririnig siya ng kanyang ama na mababaw lamang ang tulog dahil maingay ang kanyang pintuan sa tuwing magagalaw. Lumalangitngit ito sa buong kabahayan.

  • The Last Sacrifice   Alala

    CARMEN POINT OF VIEW Kanina pa ako nag iisip. Ilang araw ko ng hindi nakikita si Gilda. May nangyari kaya sa kanya? O baka naman nahuli na siya ng mga kasama niya sa bahay na nakikipag usap sa akin kaya pinutol na nila ang koneksyon naming dalawa. Baka kinumpiska ng kanyang lola ang kanyang cellphone. Araw – araw akong nagtetext sa kanya pero hindi niya ako nirereplyan. O baka naman wala siyang load? Sana nga ay walang nangyari kay Gilda. Sana ay ligtas siya sa kanilang bahay. Kakaiba kasi ang nararamdaman ko. Animo ay may mali sa bawat araw na nagdadaan. Siguro kung hindi ako kokontakin ni G

DMCA.com Protection Status