Home / Paranormal / The Last Sacrifice / Pangalawa sa huli

Share

Pangalawa sa huli

Author: Maharlikang Pilipina
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56

CARMEN POINT OF VIEW

                Pilit kong hinatak ang aking kamay palayo sa kamay na nakahawak sa akin. Si Maria ang taong iyon. Ngitng ngiti siya sa akin habang nanlalaki ang kanyang mga mata.

                Pilit niya akong ipinapasok sa may bintana eh hindi naman ako doon kasya. Gusto niya ata akong mabali bali.

                Ang sangsang ng amoy na lumalabas sa kwarto niya. Pakiramdam ko ay niraragasa nito ang aking ilong. Napakasakit masinghot! Gusto kong masuka pero wala akong panahon para gawin iyon.

                “BITAWAN MO AKO!!!” sigaw ko.

                “ANONG GINAGAWA MO RITO?!” tanong niya habang nanlalaki ang kanyang mga mata. “SINO KA! BAKIT KA UMAAKYAT SA BAHAY NAMIN! HINDI KA NATATAKOT HA?!”

                “BITAWAN MO SABI AKO!!!” sigaw habang nilalabanan ang kanyang pwersa ngunit kay higpit ng pagkakahawak niya.

                “AYAW MONG SUMAGOT?! GUSTO MONG SUMPAIN KO ANG PAMILYA MO?!” tanong niya sa akin at tumawa sya na parang isang baliw.

                Natakot ako sa pwede niyang gawin sa akin at sa aking pamilya. Kailangan ko ng makaalis sa lugar na ito. Kailangan ko ng tumakbo palayo.

                Takot na takot na ako. Naglakas loob akong kagatin ang kanyang kamay upang mabitawan niya ako. Agad ko itong kinagat ng napakadiin.

                “ARAY!!!!” sigaw niya sa akin at napabitaw.

                Nanlaki ang aking mga mata noong hindi ko nahawakan ang bintana. Napatingin na lamang ako sa itaas. Dire diretso akong nahulog pababa ng kanilang bahay.

                *BLAG*

                Bigla akong nakaramdam ng malaking bato na tinamaan ng aking likuran sa aking pagbagsak. Hindi ko mailarawan kung gaano kasakit ang nararamdaman ko. Parang nabali ang buto ko.

                Nahirapan akong huminga at kinapos ako sa boses. Ni hindi ko man lang masabi ang salitang aray. Panandaliang umikot ang mundo ko sa sakit ng aking pagkakabagsak.

                *Inhale* *Exhale*

                *Inhale* *Exhale*

*Inhale* *Exhale*

*Inhale* *Exhale*

Nakita ko si Maria na sumilip sa kanyang bintana at napatingin sa akin. Agad din itong umalis sa pagkakaslip kaya naman kahit masakit pa rin ang likod ko ay umikot ako upang maitukod ang aking mga kamay sa lupa. Dahan dahan akong tumayo. Maging ang paa ko ay napuruhan sa aking pagkakabagsak.

                Noong makatayo ako ay hindi na ako nag atubili na tumakbo. Kumaripas ako ng takbo palayo roon. Ang nais ko lamang ay makaligtas! Jusko po. Kaawan ako ng maykapal! Iligtas niyo po ako sa mga masasamang tao.

                Hayaan niyo po akong makauwi ng ligtas sa aking pamilya.

                Paika ika ang aking takbo at pabagal ako ng pabagal dahil hinihingal na ako. Saan na ba ako napunta? Tama ba ang napuntahan ko? Hindi ko alam. Naiwan ko ang flashlight sa bahay nila. Nabitawan ko kasi noong ako ay mahulog kanina.

                Hindi ko na sinubukang kunin pa dahil ang nais ko lamang ay makaligtas sa kapahamakan na nag aabang sa akin.

                Tumutulo na rin ang mga luha ko mula sa aking mga mata. Nanay! Tatay! Kuya! Tulungan niyo ako! Natatakot ako! Sana ay makauwi pa akong ligtas sa inyo.

                Lumingon ako sa aking likuran upang tignan kung nakasunod pa siya sa akin. Nanlaki ang aking mga mata sa aking nakita. Nakasunod pa rin sa akin si Maria. Itinaas niya ang kanyang kamay na may hawak na kutsilyo. Kumaripas ito ng takbo patungo sa aking kinaroroonan.

                Kahit hirap ay dali dali pa rin akong tumakbo. Masakit na ang paa ngunit handa kong tiisin ito makatakas lang ako sa kanya. Makauwi lamang ako ng buhay ay ayos na ayos na sa akin.

                Abot abot ang aking kaba ngayon. Sobra na akong natatakot.

THIRD PERSON POINT OF VIEW

                Walang humpay ang takbo ni Carmen habang hinahabol siya ni Maria. Abot langit ang kanyang takot sa nakaambang panganib sa kanya. Kung siya lamang ay nakakalipad ay baka ginawa na niya kanina pa.

                Habang si Maria ay nakangiti habang hinahabol ang dalaga. Isa lamang ang iniisip nito. Ang pumatay. Dalawa na lang ang kailangan nila ni Teresa upang maisakatuparan ang kanilang nais.

                Ang mabuhay ang kanyang minamahal na si Dan. Kapag nangyari iyon ay wala na siyang hihilingin pa sa kanyang buhay.

                Kung mapapatay niya si Carmen ay isusunod niya si Gilda. Dalawang puso na lamang ang kailangan nila.

                Naiinis siya kay Carmen pagka’t kahit nahulog na ito sa bahay ay mabilis pa ring nakakatakbo. Ramdam niya ang takot ng dalaga sa kanya.

                Sino ang hindi matatakot sa taong papatay sa kanya gayong mahal pa niya ang kanyang sariling buhay.

                Habang tumatakbo si Carmen ay natapilok ang kanyang paika ikang paa. Sumubsob siya sa may lupa.

                Agad siyang bumwelo upang tumayo ngunit agad din siyang nadapa dahil hindi kaya ng kanyang paa. Namamaga na ito, at masakit.

                Pinalo palo niya ang paa niya.

                “HINDI KA PWEDENG MAGING GANYAN NGAYON!! TUMAYO KA TUMAYO KA!!! KAILANGAN KONG MAKTAKBO!!!”

                Sinubukan muli tumayo ni Carmen at naging matagumpay siya dito. Iyon nga lang ay ramdam niya ang sakit at kirot ng kanyang paa. Maging ang sugat at mga galos na nakuha ay ramdam niya ang hapdi sa pagsalubong sa kanya ng malamig na hangin.

                Pinilit niya pa rin na tumakbo. Halata sa kanyang mukha ang sakit ng kanyang paa. Sa bawat paghakbang nito ay parang sinasaksak siya sa kanyang paa.

                Sobrang sakit.

                Napangiti si Carmen noong  makita na niya ang highway. Nagpapasalamat siya na tama ang kanyang tinahak na daan. Tanaw na niya ang ilaw ng poste sa kanto nito.

                “Konti na lang. Konti na lang!” bulong ni Carmen sa kanyang sarili.

                Lumingon siya sa kanyang likuran. Wala siyang makita. Palagay niya ay natakbuhan na niya ng tuluyan si Maria. Wala siyang nakikitang ano man sa kanyang likuran kahit bulto nito.

                Muli siyang nadapa dahil hindi na kaya ng kanyang paa. Hindi na rin siya makatayo.

                Ngunit hindi siya titigil dito. Gamit ang kanyang dalawang kamay ay gumapang siya papunta sa kanto.

                Hirap na hirap siya sa bawat paggapang niya. Pagod na pagod na rin siya.

                Narating ni Carmen ang kalsada. Nahawakan na niya mismo ang semento dito.

                Isang kutsilyo ang biglang sumaksak sa kanyang likuran na kanyang kinagulat. Kahit hindi niya na ito tignan ay alam niya kung kanino galing ito.

                Hinawakan siya nito sa kanyang magkabilang paa saka hinatak pabalik sa daang nilabasan nila.

Related chapters

  • The Last Sacrifice   VI - Plano

    Gilda Point of View Sa hindi inaasahan ay natamaan ng aking kamay ang baso ng juice na nasa tabi ng plato ko. Diretso itong natapon sa baba at nabasag. Napatakip ako ng aking bibig sa gulat at agad na napatingin ‘kay Lola Teresa dahil natakot ako na magagalit ito. Naabutan ko agad ang masungit na tingin ni Lola Teresa sa akin. “Nako! Pasensya na po, Lola Teresa,” ani ko sa kanya. “Hindi ko po sinasdayang masagi ang baso. Pasensya nap o talaga.” Yumuko yuko pa ako at pinagtalop ang dalawa kong palad habang humihingi ng sorry dito. “Sa susunod naman ay mag – ingat ka,” madiin na sabi sa akin ni Lola Teresa. “Ang tagal na ng baso kong iyan. Kahit sabihin mo pang kaya mong bayaran ay hindi mo mapapalitan ang importansya n

    Last Updated : 2024-10-29
  • The Last Sacrifice   Paalam

    Third Person Point of View Nakangiti si Maria habang hinahatak niya si Carmen pabalik sa kanilang pinanggalingan. Hindi niya maitago ang saya sa kanyang mga mukha na kumpleto na ang kanilang biktima. Sa wakas ay makukumpleto na nila ang kanilang siyam na alay. Siguradong matutuwa sa kanya ang matanda na si Teresa kapag nalaman nito na mayroon na silang bagong maiaalay. Habang si Carmen naman ay hindi makapaniwalang sinaksak siya ni Maria sa kanyang likuran ng walang kalaban laban. Hatak hatak pa nito ang kanyang paa na nanakit na sa kanyang kakatakbo kanina. “Bitiwan mo ako!!!” si

    Last Updated : 2024-10-29
  • The Last Sacrifice   Huling araw

    Third Person Point of ViewMatapos igapos ni Maria si Carmen sa isang upuan ay agad siyang umakyat ng kwarto upang sabihan si Teresa.Kumatok si Maria ng marahan sa harap ng kwarto ni Lola Teresa. Tinawag niya ang pangalan nito ng dalawang ulit. Walang sumasagot sa kanya kaya naman sa tingin niya ay atutulog ito.Ngunit hindi naman tulog mantika ang kasama niyang si Teresa. Konting kaluskos lamang ay nagigising na ito agad.Binuksan ni Maria ang pintuan noong walang sumasagot sa kanya. Ang gagawin niya ay gigisingin niya ito kung sakali man na natutulog upang agad nilang maisagawa ang ritwal para sa huling alay nila sa sinasamba nilang demonyo.Pagkabukas ni Maria ng pinto ay kadiliman ang agad na sumalubong sa kanyang mga mata. Kinapa niya ang kandila sa isang gilid. Dahil palagi nilang gawain na iwan ang posporo, at kandila sa ibabaw ng lamesa na pinakamalapit sa pinto ay nasanay na silang ganoon.

    Last Updated : 2024-10-29
  • The Last Sacrifice   Ritwal

    THIRD PERSON POINF OF VIEW Nagising si Gilda sa kanyang pagkakatulog noong marinig niya ang ingay ng kaluskos sa taas ng kwartong kinalalagyan niya. Maya maya pa ay nagbukas ang pintuan na iyon. Agad na binuksan ni Maria ang ilaw sa basement na siya namang ikinasilaw ng dalagang pinagkaitan ng liwanag sa loob ng silid. Hinatak ni Maria ang naghihingalong katawan ni Carmen sa loob ng basement pababa ng hagdan. Pilit sinanay ni Gilda ang kanyang mata sa upang makita ang kung ano mang dala dala ng taong pumasok sa may silid.&nbs

    Last Updated : 2024-10-29
  • The Last Sacrifice   Kamatayan

    THIRD PERSON POINT OF VIEW Napaiyak bigla si Gilda noong makita si Carmen. Bumalik na siya sa dati niyang huwisyo.“Anong ginawa niyo? Bakit niyo ginawa ito?” Naiiyak na tanong ni Gilda habang walang magawa sa kanyang sitwasyon.Hindi naman siya pinansin ni Teresa at bumalik sa kanyang pwesto. Pinatakan niya ulit ng kanyang dugo ang batsa saka muling inusal ang kanyang mga dasal sa pagtawag ng kang sinasamba. Itinaas niya ang kanyang mga kamay“Domine tenebrarum, exaudi uocem meam.Ego voco vos de altero mundo. Accede ad me. Gloriosam crucem tu divide. Haec utinam sic veniat.”(Panginoon ng kadiliman, dinggin mo ang aking panawag.Tinatawag kita mula sa kabilang mundo. Lumapit ka sa akin. Tawiran mo ang matanyag na hati. Ito ang aking kagustuhan kaya naman ito ay matutupad.)“Domine tenebrarum, exaudi uocem m

    Last Updated : 2024-10-29
  • The Last Sacrifice   Huling Kabanat

    THIRD PERSON POINT OF VIEWNagkalat ang mga pulis sa bahay ni Teresa kasama si Joeslito. Siya mismo ang naglead ng kanyang mga kapwa pulis papunta sa bahay na ito dahil tatlong araw ng nawawala ang kanyang anak na si Carmen. Wala siyang ibang pinaghihinalaan kundi ang pamilyang ito lalo na at sinabi sa kanya ng kanyang anak na lalaki na iniisip ni Carmen ang kaibigan nitong si Gilda na apo ni Teresa.Kanina pa sila naghahanap ngunit wala silang makita n kahit anong bakas ng mga may ari ng bahay. Narito pa ang mga gamit nila ngunit wala ng tao.“Jose, mukhang tumakas na ang mga suspek,” ani ng kasamahan ni Jose na kapwa niya rin pulis. “Wala ng tao ang bahay na ito.”“Hindi pupwedeng mawala sila! Nasa kanila ang anak ko!” mariin na ani ni Joselito. Puno siya ng panlulumo simula ng mawala ang kanyang anak.Sinisisi niya ang kanyang sarili na hindi niya ito nabantayan mabuti.“Ang mga kwarto? Wala bang

    Last Updated : 2024-10-29
  • The Last Sacrifice   I

    Third Person Point of ViewPinunasan ni Gilda ang kanyang luha. Ito na ang huling araw ng burol ng kanyang mga magulang at ililibing na ito ngayon rin. Ayaw niya pang mapawalay dito ngunit wala siyang magagawa dahil kailangan talaga ilibing ang mga patay.Hindi niya alam kung siya pupulitin ngayong nag – iisa na siya. Hindi niya rin makontak pa ang mga kapatid ng kanyang ina nasa ibang bansa. Hanggang ngayon ay hindi pa sinasagot nito ang mga mensaheng iniwan niya.Wala siyang alam sa mundo. Sanay siyang narito ang kanyang ama at ina upang umagapay sa kanya. Kumbaga ay isa siyang tao na kailangan pa na dumepende sa kanyang magulang.Nagulat siya noong may kumukha ng kabaong ng kanyang ama.“S-saan niyo po siya dadalhin?” tanong ni Gild sa lalaking bumubuhat ng ataul.Napatingin naman sa kanya ang isa sa mga lalaking nagbubuhat.“Inutos sa amin na isakay ito sa sasakyan dahil iuuwi siya ng probinsya,

    Last Updated : 2024-10-29
  • The Last Sacrifice   II

    Third Person Point of ViewNagising si Gilda dahil sa malakas na ingay sa labas ng sasakyan. Agad siyang napaupo sa ppagkakahiga.Iiniikot niya ang kanyang mga mata. Gabi na. Halos hindi niya matanaw kung nasaan sila.“Gising ka na pala,” ani sa kanya ng kanyang lola Teresa. “Bumaba ka na riyan o gusto mong ang patay pa ang unang lumabas bago ikaw?”“Bababa na ho,” ani ni Gilda at kinuha ang mga gamit niya saka lumabas ng sasakyan.Napatingin siya agad sa kanyang mga paa noong maputikan ito sa kanyang pagbaba.Nilamon ng putik ang puting sapatos niya. Gamit ang flashlight ng kanyang cellphone ay inilawan niya ito.“Kauulan lang kanina kaya basa ang lupa,” ani sa kanya ng drayber na si Andok.Medyo naiinis si Gilda dahil kalalaba niya pa lamang ng putting sapatos niya at mahirap tanggalin ang dumi nito. Kung alam niya nga lang ay sana ginamit niya na lamang ang tsinelas.

    Last Updated : 2024-10-29

Latest chapter

  • The Last Sacrifice   Huling Kabanat

    THIRD PERSON POINT OF VIEWNagkalat ang mga pulis sa bahay ni Teresa kasama si Joeslito. Siya mismo ang naglead ng kanyang mga kapwa pulis papunta sa bahay na ito dahil tatlong araw ng nawawala ang kanyang anak na si Carmen. Wala siyang ibang pinaghihinalaan kundi ang pamilyang ito lalo na at sinabi sa kanya ng kanyang anak na lalaki na iniisip ni Carmen ang kaibigan nitong si Gilda na apo ni Teresa.Kanina pa sila naghahanap ngunit wala silang makita n kahit anong bakas ng mga may ari ng bahay. Narito pa ang mga gamit nila ngunit wala ng tao.“Jose, mukhang tumakas na ang mga suspek,” ani ng kasamahan ni Jose na kapwa niya rin pulis. “Wala ng tao ang bahay na ito.”“Hindi pupwedeng mawala sila! Nasa kanila ang anak ko!” mariin na ani ni Joselito. Puno siya ng panlulumo simula ng mawala ang kanyang anak.Sinisisi niya ang kanyang sarili na hindi niya ito nabantayan mabuti.“Ang mga kwarto? Wala bang

  • The Last Sacrifice   Kamatayan

    THIRD PERSON POINT OF VIEW Napaiyak bigla si Gilda noong makita si Carmen. Bumalik na siya sa dati niyang huwisyo.“Anong ginawa niyo? Bakit niyo ginawa ito?” Naiiyak na tanong ni Gilda habang walang magawa sa kanyang sitwasyon.Hindi naman siya pinansin ni Teresa at bumalik sa kanyang pwesto. Pinatakan niya ulit ng kanyang dugo ang batsa saka muling inusal ang kanyang mga dasal sa pagtawag ng kang sinasamba. Itinaas niya ang kanyang mga kamay“Domine tenebrarum, exaudi uocem meam.Ego voco vos de altero mundo. Accede ad me. Gloriosam crucem tu divide. Haec utinam sic veniat.”(Panginoon ng kadiliman, dinggin mo ang aking panawag.Tinatawag kita mula sa kabilang mundo. Lumapit ka sa akin. Tawiran mo ang matanyag na hati. Ito ang aking kagustuhan kaya naman ito ay matutupad.)“Domine tenebrarum, exaudi uocem m

  • The Last Sacrifice   Ritwal

    THIRD PERSON POINF OF VIEW Nagising si Gilda sa kanyang pagkakatulog noong marinig niya ang ingay ng kaluskos sa taas ng kwartong kinalalagyan niya. Maya maya pa ay nagbukas ang pintuan na iyon. Agad na binuksan ni Maria ang ilaw sa basement na siya namang ikinasilaw ng dalagang pinagkaitan ng liwanag sa loob ng silid. Hinatak ni Maria ang naghihingalong katawan ni Carmen sa loob ng basement pababa ng hagdan. Pilit sinanay ni Gilda ang kanyang mata sa upang makita ang kung ano mang dala dala ng taong pumasok sa may silid.&nbs

  • The Last Sacrifice   Huling araw

    Third Person Point of ViewMatapos igapos ni Maria si Carmen sa isang upuan ay agad siyang umakyat ng kwarto upang sabihan si Teresa.Kumatok si Maria ng marahan sa harap ng kwarto ni Lola Teresa. Tinawag niya ang pangalan nito ng dalawang ulit. Walang sumasagot sa kanya kaya naman sa tingin niya ay atutulog ito.Ngunit hindi naman tulog mantika ang kasama niyang si Teresa. Konting kaluskos lamang ay nagigising na ito agad.Binuksan ni Maria ang pintuan noong walang sumasagot sa kanya. Ang gagawin niya ay gigisingin niya ito kung sakali man na natutulog upang agad nilang maisagawa ang ritwal para sa huling alay nila sa sinasamba nilang demonyo.Pagkabukas ni Maria ng pinto ay kadiliman ang agad na sumalubong sa kanyang mga mata. Kinapa niya ang kandila sa isang gilid. Dahil palagi nilang gawain na iwan ang posporo, at kandila sa ibabaw ng lamesa na pinakamalapit sa pinto ay nasanay na silang ganoon.

  • The Last Sacrifice   Paalam

    Third Person Point of View Nakangiti si Maria habang hinahatak niya si Carmen pabalik sa kanilang pinanggalingan. Hindi niya maitago ang saya sa kanyang mga mukha na kumpleto na ang kanilang biktima. Sa wakas ay makukumpleto na nila ang kanilang siyam na alay. Siguradong matutuwa sa kanya ang matanda na si Teresa kapag nalaman nito na mayroon na silang bagong maiaalay. Habang si Carmen naman ay hindi makapaniwalang sinaksak siya ni Maria sa kanyang likuran ng walang kalaban laban. Hatak hatak pa nito ang kanyang paa na nanakit na sa kanyang kakatakbo kanina. “Bitiwan mo ako!!!” si

  • The Last Sacrifice   VI - Plano

    Gilda Point of View Sa hindi inaasahan ay natamaan ng aking kamay ang baso ng juice na nasa tabi ng plato ko. Diretso itong natapon sa baba at nabasag. Napatakip ako ng aking bibig sa gulat at agad na napatingin ‘kay Lola Teresa dahil natakot ako na magagalit ito. Naabutan ko agad ang masungit na tingin ni Lola Teresa sa akin. “Nako! Pasensya na po, Lola Teresa,” ani ko sa kanya. “Hindi ko po sinasdayang masagi ang baso. Pasensya nap o talaga.” Yumuko yuko pa ako at pinagtalop ang dalawa kong palad habang humihingi ng sorry dito. “Sa susunod naman ay mag – ingat ka,” madiin na sabi sa akin ni Lola Teresa. “Ang tagal na ng baso kong iyan. Kahit sabihin mo pang kaya mong bayaran ay hindi mo mapapalitan ang importansya n

  • The Last Sacrifice   Pangalawa sa huli

    CARMEN POINT OF VIEW Pilit kong hinatak ang aking kamay palayo sa kamay na nakahawak sa akin. Si Maria ang taong iyon. Ngitng ngiti siya sa akin habang nanlalaki ang kanyang mga mata. Pilit niya akong ipinapasok sa may bintana eh hindi naman ako doon kasya. Gusto niya ata akong mabali bali. Ang sangsang ng amoy na lumalabas sa kwarto niya. Pakiramdam ko ay niraragasa nito ang aking ilong. Napakasakit masinghot! Gusto kong masuka pero wala akong panahon para gawin iyon. “BITAWAN MO AKO!!!” sigaw ko.

  • The Last Sacrifice   Concern

    THIRD PERSON POINT OF VIEW Itinaas ni Carmen ang kanyang bintana sa kwarto. Kalagitnaan ng gabi na ng mga oras na iyon. May nabubuong bagay sa kanyang isipan. Nais niyang makasigurado na ligtas si Gilda. Mula sa kanyang maliit na bintana ay dahan dahan siyang lumabas upang tumakas sa kanyang ina. Paniguradong tulog na rin ang mga ito ngunit kung sa mismong labas ng kwarto niya siya dadaab ay siguradong maririnig siya ng kanyang ama na mababaw lamang ang tulog dahil maingay ang kanyang pintuan sa tuwing magagalaw. Lumalangitngit ito sa buong kabahayan.

  • The Last Sacrifice   Alala

    CARMEN POINT OF VIEW Kanina pa ako nag iisip. Ilang araw ko ng hindi nakikita si Gilda. May nangyari kaya sa kanya? O baka naman nahuli na siya ng mga kasama niya sa bahay na nakikipag usap sa akin kaya pinutol na nila ang koneksyon naming dalawa. Baka kinumpiska ng kanyang lola ang kanyang cellphone. Araw – araw akong nagtetext sa kanya pero hindi niya ako nirereplyan. O baka naman wala siyang load? Sana nga ay walang nangyari kay Gilda. Sana ay ligtas siya sa kanilang bahay. Kakaiba kasi ang nararamdaman ko. Animo ay may mali sa bawat araw na nagdadaan. Siguro kung hindi ako kokontakin ni G

DMCA.com Protection Status