Kulang na lang ay sumuka ako nang igiya niya pasagad sa lalamunan ko ang kahabaan ng ari niya. Namasa ang mga mata ko at saka natatakot na inilabas ang pagkalalaki niya sa bibig ko. Dinilaan at halikan ko na lang ang paligid noon.I finished it immediately and leave that room after getting my tip. My hair looks messy as I looked in mirror. Nag-smudge na ang lipstick ko and my main problem right now is sira na ang costume na suot ko!Buntonghininga na naghilamos ako ng aking mukha at saka tinanggal ang wig na suot. Hinihikab na nagpalit na ako ng damit para makauwi na.All this time ang alam ng ina ko ay nagtatrabaho ako bilang isang call center agent dahil madaling araw at putok na ang araw kung minsan ay uuwi ako. Hindi naman ako ganoon katapang para sabihin sa kaniya na nagtatrabaho ako bilang isang escort sa isang bar. Bukod sa magagalit siya ay hindi ko rin talaga kaya. Tama na 'yung ibang tao na lang ang magmaliit sa akin huwag lang ang nanay ko. Kahit na minamaltrato niya ako a
Nakatalukbong ako nang marinig ko ang pagbukas ng pinto. Hindi rin nagtagal nang tawagin ako ng isang pamilyar na boses. Pinikit ko na lang mga mata ko upang magkunwari na tulog.Sa pag-aakala na aalis na lang iyon dahil tulog pa ako ay nagkamali ako. Napadaing ako nang bumagsak ako sa sahig matapos niyang hilain ang bedsheet.Masama ang tingin ko kay Lazaro nang balingan ko siya. Hawak ang balakang ko ay tumayo ako mula sa sahig."Ano bang problema mo?" inis na tanong ko."Tumayo ka na riyan. Magluto ka ng pagkain," utos niya.Napaawang na lang ang bibig ko sa kaniya. Hindi makapaniwala sa narinig."At bakit ko naman gagawin 'yon?" tanong ko. Kulang na lang ay manlaki na ang butas ng mga ilong ko dahil sa inis."Because I said so," aniya."Hindi mo ako katulong—" Napatigil ako sa sasabihin ko nang makita ang baseball bat na hawak-hawak niya."May sinasabi ka?" tanong niya. Nakataas ang kaniyang kanan na kilay habang nakatingin sa akin."Anong lulutuin?" tanong ko sa takot na ihampas
Tulala ako na nakatingin sa kawalan nang tumunog ang tiyan ko. Dalawang araw na rin mula noong mapunta ako rito at hanggang ngayon ay hindi pa ako kumakain.Bukod sa akin ay wala naman nang dapat pa na sisihin. Nagdadala si Lazaro ng pagkain dito sa kuwarto para sabay kami kumain pero sa taas ng pride ko at sa kadakilaan ng ugali niya na wala ng mas isasama pa ay hinayaan lang niya ako na panoorin ko siya hanggang matapos siyang kumain sa harapan ko.Dalawang araw na mula nang simulan ko mag-isip kung paano ako makatatakas sa lugar na puno ng mga bantay. Gusto ko na lang matawa dahil hindi ko alam kung makakalabas pa ba ako rito sa bahay na ito o dito na ako mamatay nang nakadilat dahil sa gutom.Muli kong sinubukan na buksan ang pinto at laking gulat ko nang mabuksan ko iyon. Hindi na ako nagsayang pa ng oras at dahan-dahan iyon na binuksan.Para akong magnanakaw at takot na takot na mahuli dahil sa pag-iingat ko na hindi makagawa ng kahit na anong ingay. Walang tao rito sa loob ng b
Tahimik ako na nakatingin sa kawalan. Pinunasan ko ang luha na dumaloy sa aking pisngi. Hindi ko alam kung makakalabas pa ba ako rito sa bahay na ito. Hindi ko alam kung makatatapak pa ba ako kahit sa labas lang ng gate ng bahay.Kahit anong paliwanag ko ay pinipilit pa rin niya na ako si Beatrice. Hindi ko naman siya masisisi kung nagmahal lang naman siya pero hindi rin niya ako masisisi na magalit dahil wala naman talaga akong kinalaman sa kanilang dalawa.Sa halip na magmukmok sa loob ay muli akong lumabas. Gabing-gabi na at ang siyang ikinagulat ko ay bukas ang pinto.Simula nang mapunta ako rito ay madalas talagang sarado itong pinto ng room na ito kaya nagugulat talaga ako kapag nabubuksan ko lalo na kung gabi at wala rin susi rito sa loob kaya kung hindi ako pupuntahan ni Lazaro ay hindi rin ako makakalabas. Para naman makakatakas ako sa lagay na ito. Ni hindi ko nga alam kung paano buksan ang gate. Wala rin naman mahahawakan para makaakyat ako at makatawid patungo sa kabila.N
Napabaling sa gilid ang ulo ko nang maramdaman ang malakas na sampal ni Lazaro na tumama sa pisngi ko. Marahas ko na hinatak ang mga braso ko sa dalawang lalaki na nakahawak sa akin. Hindi nila iyon pinakawalan at mas hinigpitan pa kaya naman ay sinamaan ko na lang sila ng tingin. Pakiramdam ko ay humiwalay na ang panga ko dahil sa pagkakasampal sa akin. May nalalasahan din ako na lasang metal na animo'y dumugo pa ang labi ko. "Is this what you really want, Beatrice?!" galit na sigaw niya. "Ilang beses ko ba dapat kailangan sabihin sa'yo na hindi ka puwedeng umalis sa bahay na ito?" Masama ang mga tingin ang ipinukol ko sa kaniya. Gusto ko siyang sagot-sagutin ngunit iniisip ko rin na wala akong magiging laban kung pasasakitan niya ako dahil hawak ako ng mga tao niya. "Iniwan ko lang na bukas ang silid mo dahil sa sobrang taas ng pride mo ay mamatay ka na sa gutom tapos ngayon wala pang isang oras na nakaakyat ako ay tumatakas ka na agad?!" Pilit ko na binabawi ang mga b
"Kumain ka na," utos niya matapos ilapag ang tray sa mini table rito sa kuwarto niya.Kanina pa niya ako inaaya sa ibaba para sabay na kami kumain pero nagmatigas ako. Hindi ko rin naman inaasahan na dadalhan pa rin niya ako rito.Nakasuot siya ngayon ng three-piece suit at mukhang papasok sa opisina. Pairap ko na iniwas ang mga mata ko mula sa kaniya nang tingnan niya ako hawak ang kaniyang neck tie.Ramdam ko ang paglapit niya sa akin pero hindi ako nag-abala na balingan siya. Mukha lang akong tanga na nakaupo sa sofa at hinihintay siya na makaalis upang ako naman ang umalis."Kuhanin mo," aniya nang iabot sa akin ang neck tie na hawak niya."Anong gagawin ko riyan? Pananakal sa'yo—""Can't you just put it on me and don't say too much. Damn, why are you so talkative. That happened since when?" tanong niya."May mga kamay ka 'di ba? Bakit hindi mo gamitin?" sagot ko. Ginawa pa akong katulong."You used to put it on me," aniya. "And this— this is the tie you bought for me," pahina nan
Nagising ako mula sa pagkakaidlip nang maramdaman ang paghaplos sa aking ulo. Naalimpungatan na nagmulat ako ng aking mga mata at si Lazaro na mukhang galing lang sa pagligo ang bumungad sa akin. Para akong binuhusan ng malamig na tubig at ginising ako noon nang makita ang sobrang lapit na mukha niya. Sinubukan ko na umupo at lumayo sa kaniya ngunit hinatak niya ako upang muling humiga. "Babalik na ako sa sofa," paalam ko dahil iniyakap na niya sa akin ang kaniyang kaliwang braso. Para akong daga na nahuli ng pusa at hindi ko magawang makaalis sa harapan niya. Para akong tinakasan ng tapang ko at maging ang bunganga ko ay tumitiklop dahil sa lapit niya sa akin. "I miss this. I miss being with you, Bee. Puwede ba na bumalik na lang tayo sa dati?" halos bulong na pagmamakaawa niya. Naiilang na nag-iwas ako ng tingin sa kaniya nang subukin ko na m
"Eyes on me, Ella," utos niya na nagpabalik sa katinuan ko.Hindi ko na napansin pa na matagal na pala akong nakatitig sa katawan niya. Wala siyang suot na pang-itaas nang lumabas siya sa banyo.Wala naman sa akin ang mga ganitong bagay dahil nakakakita na ako ng mga ganito bilang isang babae na ang trabaho ay escort. Sadyang maganda lang talaga ang pagkakakurba ng katawan niya na animo'y laging tumatambay sa gym."Eyes on me," natatawang aniya at saka hindi na nakatiis pa nang siya na mismo ang nag-angat ang aking ulo upang sa kaniya ko ibaling ang mga mata ko.Ngumuso ako at nag-iwas ng tingin dahil sa lapit ng mga mukha namin. "Magsuot ka ng damit kung ayaw mo na nakikita ang katawan mo," utos ko.Nagulat ako nang sa isang iglap ay maramdaman ko sa palad ko ang matigas niya na tiyan. Napapaso na inagaw ko ang palad ko at napapalunok dahilan upang tumawa siya.Sinamaan ko siya ng tingin. "Anong nakakatawa?" inis na tanong ko."Do you want to touch it?" tanong niya. "Come on, it's al
Inaasahan ko na hindi na ako aabutan pa ni Lazaro pagdating ng umaga ngunit nagkamali ako. Saktong alas tres nang bumaba ako at naabutan ko siya sa kusina na hawak ang isang sachet ng kape. Bakas sa mukha niya na hindi rin niya inaasahan na makita ako na gising ng ganito kaaga. Tiningnan pa niya ang kaniyang relo bago muling itinuon ang atensiyon sa akin. "Why are you up too early? Alas tres pa lang ng umaga," mababa ang boses na aniya. Nagkibit-balikat ako at sinamahan siya roon sa lamesa. Katatapos ko lang maligo at balot pa ng tuwalya ang basang buhok ko. Nagkataon na ako ang pinatulog niya sa kama kaya hindi ko alam na gising na rin pala siya. "Coffee?" offer niya. Umiling ako. "Ako na," sambit ko at saka ako kumuha ng baso upang pagtimplahan ang sarili ko. "Anyway, I'll go back to EastWood later. I already told you about that last night... if you forgot." Tumango ako. "Anong oras ang alis mo?" tanong ko. As much as I could, I want to have a civil relationship with
Panay ang hikab ko sa sumunod na araw. Gayunpaman ay hindi ko rin hinayaan na maging pabaya ako sa trabaho. Pinilit ko na kumilos kahit pakiramdam ko ay sinasaktan ko lang ang katawan ko. Dumaan ang tanghali. Pakiramdam ko ay hindi bababa sa sampung libo ang kinikita ng restaurant na ito dahil sa panay na pasok ng mga customer. Karamihan ay mga trabahador sa kanto at mga estudyante. Mura ang mga pagkain dito kaya siguro ay kahit ganito na hindi naman malaki ang karinderya ay pinupuntahan pa rin ng mga tao. Pinilit kong ubusin ang pagkain ko upang walang masayang na tira. Muntik pa akong mabulunan dahil sa pagmamadali. Tinatawag na ako ulit sa labas. Ang senaryo ay isa-isa kaming kakain dito sa loob upang hindi mawalan ng tao sa labas. Iyon nga lang ay sampung minuto lang ang binibigay, bahala ka na kung mabilaukan ka pa. Ni hindi ko alam kung tatagal pa ako sa trabaho na ito. Ilan sa mga putahe na tinitinda ay luto ko. Hindi naman sa nagrereklamo ako pero hindi malabo na mapasma
Maaga ako gumising kinabukasan. Hindi pa lumalabas si Lazaro ng silid nang umalis ako sa bahay.Gamit ang barya na mayroon ako ay bumili ako ng biodata upang gamitin iyon sa pag-apply ng trabaho. Inaasahan ko na rin ang mababang sahod dahil nasa probinsya ako pero mas gugustuhin ko ito kaysa bumalik sa siyudad na wala naman akong ibang ginawa kung hindi ang magtanim ng sama ng loob kay Mama at Kirsten."All around ka rito, kaya mo ba 'yon? Maghuhugas ka ng plato at magbibigay ng mga order ng customer, maglilinis ka rin ng tindahan bago umuwi," sambit ng may-ari ng karinderya."Magkano naman po ang sahod sa isang araw at... makukuha ko ba siya tuwing gabi o lingguhan ang sahod?" tanong ko naman."Three hundred ang araw mo, ililibre ko na rin ang pagkain mo," sagot niya.Napatango ako nang marinig iyon. Ayos na rin iyon, hindi man umabot kahit sa kalahati ng sinasahod ko sa pag-eescort ay masasabi ko na disente naman ang three hundred. Bukod pa roon ay libre na ang pagkain ko."Kailan p
"Paulit-ulit na lang tayo, Bee. Hindi ka ba napapagod?" pagpuputol niya sa katahimikan na namayani sa pagitan namin.Pareho kami na nakatanaw sa bilog na buwan. I just accept the fact na wala na akong takas pa. Dapat ko na lang din siguro tanggapin na ganito na lang ang buhay ko.Aaminin ko na napakadali... napakabilis ko para sumuko na takasan ang problema na ito pero wala na rin akong nakikitang daan para matapos ito."Hindi ba dapat ikaw ang tinatanong ko niyan?" balik ko na tanong sa kaniya.Ramdam ko ang pagbaling niya sa akin ngunit hindi rin nagtagal nang ibalik niya sa harapan ang kaniyang paningin."Napapagod na rin ako," sagot niya. "Hindi ko na alam kung ano pa ang gagawin ko. As much as I could, I don't want to be rude at you kahit na ikaw ang may kasalanan. Kaya ko na idaan sa dahas ang lahat if that's the only way na mapanatili kita sa tabi ko. If I was just a man who can afford na makita kang nasasaktan... nahihirapan, the things will be easy for me, mas magiging madali
Napahikab ako habang nakatingin sa araw na paputok na. Madaling araw nang makarating ang sinasakyan ko sa El Cosa.Wala pa akong mapupuntahan kaya naman ay dumiretso ako rito. Kumpiyansa ako na walang makakakilala sa akin dito at higit sa lahat ay hindi ako masusundan ni Lazaro.This province was never been related to me. It just happened na dinala ako rito ng isa sa mga na-escort ko at sadyang nagustuhan ko ang kapayapaan na hatid nito sa puso at isipan ko.Nanatili ako roon hanggang sa tuluyan na lumiwanag ang paligid. Hindi tulad kanina, nakikita ko na ngayon nang mas maayos ang gubat na dinaraanan ko upang lumabas na sa highway.Naghanap lang ako ng maliit na bahay na puwede kong pagtirahan at doon nanatili. Pakiramdam ko ay ubos na ubos ang energy ko sa biyahe kahit na nakaupo lang ako.Gabi na nang lumabas ako sa nirerentahan na maliit na bahay. Maraming tao sa labas at hindi na rin nawala pa ang mga tambay na panay ang pangca-cat call.Bumili ako ng ilang damit, pagkain na maka
Matapos ang pag-uusap nila ni Sean ay hindi na rin ako nakisalamuha pa sa kanila. I distance myself, bagay na pakiramdam ko ay nagugustuhan din ni Sean.Kalmado ako na naglakad palabas ng bahay. Gusto ko pa magbunyi nang makita na walang gaanong tao. Nasa trabaho si Lazaro. Unti-unti nang nababawasan ang mga tauhan niya rito sa bahay na sobrang ipinagpapasalamat ko."Ma'am," tawag sa akin ng isang lalaki na bigla na lang lumabas sa quarter.Bahagya lang ako ngumiti. Itinaas ko ang dala ko na tupperware."Puwede mo ba buksan 'tong gate? Maghahatid ako ng lunch ni Lazaro," sambit ko.May pagdududa pa sa kaniyang mga mata na sinuklian ko lang ng tawa."Hindi ako tatakas. Gusto ko lang dalhan ng lunch si Lazaro," pagkukumbinsi ko."Puwede po kitang ipahatid kay Robert, maghintay po kayo rito-""I can take taxi. If you want, you can call Lazaro para mapanatag ka," dagdag ko nang hindi pa rin maalis sa kaniyang mga mata ang pagdadalawang isip na buksan ang gate.Sa huli ay nagbuntonghininga
Nagising ako nang may maramdaman na bahagyang sinusuklay ang buhok ko. Nang magmulat ako ng aking mga mata ay naduling na lang ako nang makita ang mukha ni Lazaro na sobrang lapit. Hindi rin nagtagal nang maramdaman ko ang pagpatak ng magaan niyang halik sa aking labi. Nagsalubong ang mga mata namin nang umayos na rin siya ng upo. Tumaas ang kilay ko nang ngumuso lang siya. "Kumusta 'yung braso mo?" tanong niya. Napairap na lang ako at saka bumangon mula sa pagkakahiga. Inalalayan niya ako. "Kayang-kaya kang sakalin dahilan sa pinaggagagawa mo sa akin," inis na sambit ko. Pati 'yung nagpapahinga na tao ay hindi niya pinalalampas. Halikan ba naman kahit tulog? Tumawa lang siya at saka kinuha ang kamay ko. Tiningnan ko iyon nang paglaruan niya. "I'm sorry," aniya. Kusang nagsalubong ang mga kilay ko nang dahil doon. Minsan ay hindi ko na rin talaga makuha kung ano ang trip niya sa buhay. "I am aware na there's really a possibility na mangyari ang mga ganoong event during an a
Pinilit ko siyang itulak upang makawala ngunit mas mabilis ang kaniyang mga kamay na ilagay ang aking mga kamay na nanlalaban sa kaniyang leeg at doon mahigpit na hinawakan. Naghabol ako ng hangin nang ilang sandali pakawalan na rin niya ang aking labi. Matalim ang tingin ko sa kaniya. Nagkalat na ang lipstick ko sa labi niya dahil sa paraan ng paghalik niya sa akin. "Nahihibang ka na ba— Oh my..." "Yes, I am," malamig na aniya matapos bahagyang pisilin ang aking dibdib. Napalunok na lang ako nang makita ang madilim niyang mga mata. Saka ko na lang napansin na sasakyan pala niya itong nasa likuran ko nang buksan niya iyon. "Bumalik— Bumalik na tayo sa loob," nauutal na sambit ko. "For what? Para makipag-usap ka na naman sa lalaki na iyon?" tanong niya. "And what's wrong with that, Lazaro— No, bitawan mo ako! Lazaro!" pagpapatigil ko sa kaniya nang mapahiga na lang ako sa upuan ng sasakyan niya sa likod nang itulak niya ako. "Akin ka lang, Bee. Walang ibang may ari sa'yo kung
"Puwede bang manahimik ka na lang?!" inis na baling ko kay Lazaro nang punahin niya ang suot ko. "Para lang ipaalala ko sa'yo ikaw ang pumili nito.""Huwag na tayong pumunta," labas sa ilong na aniya.Sinamaan ko siya ng tingin bago ko tuluyan na maisuot ang hikaw na siyang kukumpleto sa suot ko ngayon."Tumayo ka riyan. Aalis na tayo," inis na utos ko sa kaniya nang maupo siya sa sofa."No, dito lang tayo. Hindi tayo aalis," pinal na desisyon niya.Tiim ang bagang na tiningnan ko siya. Sinalubong lang din niya ang aking mga mata na para bang nanghahamon pa."Ano bang problema mo?!" hindi maiwasan na tanong ko. "Pinipilit mo akong sumama sa'yo rito kahit na ayaw ko dahil wala naman akong pagpipilian tapos ngayon na nakahanda na ako at nakaayos na ay sasabihin mo na huwag na tayong pumunta?" hindi makapaniwalang tanong ko.Napabuga na lang ako ng hangin nang irapan niya ako. "Your gown is too revealing, Bee—Ella," mabilis na pagbawi niya at bahagyang umubo. "Maraming tao sa pupuntahan—