"Ang Lihim ng Pusong Ipinagbabawal" Akira Quezon, mas kilalang Kira, ay isang dalagang may matamis na ngiti at pusong tapat. Sa kabila ng kanyang kabataan, isang lihim na pag-ibig ang matagal na niyang kinikimkim — isang damdaming itinakda ng tadhana ngunit ipinagbabawal ng lipunan. Ang kanyang puso ay patuloy na tumitibok para kay Axel, ang kanyang gwapong at misteryosong Ninong, na sa kabila ng kanyang 40 taon ay nananatiling makisig at mapanukso. Ngunit sa bawat titig at lihim na ngiti ay nagkukubli ang isang masalimuot na nakaraan. Si Axel ay isang lalaking tila binabalot ng anino ng kanyang sariling mga sikreto. Sa pagitan ng kanilang mga tahimik na sulyap at hindi maipaliwanag na paglalapit, bumabalot ang tanong — hanggang saan kayang ipaglaban ang isang pagmamahal na labag sa lahat ng nakasanayan? Habang unti-unting nahuhubaran ang mga lihim, matutuklasan ni Kira na ang lalaking kanyang iniibig ay may mga sugat ng kahapon na pilit niyang tinatago. Sa pagitan ng katotohanan at pagnanasa, kailangan nilang harapin ang kanilang mga kinatatakutan. Magtatagumpay ba ang pagmamahal nila, o tuluyan silang malulunod sa mga anino ng nakaraan?
View MoreAuthor note Hi all..... Maari n'yo ba akong tuluyang na makapasok sa ranking. Paki rate naman po sa aking story and please vote me pamamagitan ng Gems. Thank you so much.... Love: Author ANNE JANE NAVAL
Chapter 20Akira POV"Jane, pumunta muna tayo sa mansion ni Ninong Axel," wika ko sa aking kaibigan."Sus, sabihin mo lang ma gusto mo lang siya makita. Hay naku Kira, wag ako. Sa edad nating 25 ay alam ko na ang tumatakbo d'yan sa kukuti mo," irap niyang sabi."Shhhh..... Himaan mo yang boses mo," bulong ko dito."Ay, sorry!" hinging paumanhin niya sa akin. "Sabagay, sino ba namang hindi ma in love sa mala adones nito at parang isang Greek god na bumaba sa langit kahit na 40's na ito ay parang masa 30's pa," ngising bulong niya sa akin.Napailing na lang ako habang pinagmamasdan si Jane na parang kilig na kilig pa kaysa sa akin.“Grabe ka talaga, Jane. Ako na nga ‘tong may gusto, ikaw pa ang mas gigil,” bulong ko habang tinatakpan ang mukha ko sa hiya.“Hoy, huwag ka na mahiya. Kung ako sayo, e ‘di sulitin mo na habang andyan pa si Ninong Axel. Malay mo, ikaw pala ang type n’ya sa lahat ng pamangkin sa kaibigan,” sabay kindat pa niya.Napahinga ako nang malalim at saka tumingin sa sa
Chapter 19Pagdating ko sa mansion, diretsong pumasok ako sa loob—walang lingon-lingon, walang salitang binigkas. Tahimik ang buong bahay, gaya ng nakasanayan. Walang maingay na pagbati, walang presensya ng taong nag-aabang sa aking pag-uwi.Walang kahit anong damdamin ang laman ng lugar na ito—maliban sa lamig at katahimikan.Tinungo ko ang hagdanan, paakyat sa aking kwarto. Pagpasok ko, agad kong hinubad ang coat at inilagay sa upuan. Binuksan ko ang maleta sa tabi ng kama at sinimulan kong ayusin ang mga gamit para sa business trip bukas.Lahat ng isusuot ko, maayos kong tinupi at inayos—pormal, itim, eksaktong akma sa imahe kong gustong panatilihin. Hindi ako pupunta roon bilang isang simpleng negosyante. Pupunta ako bilang Axel Villaraza —isang taong hindi puwedeng maliitin.Habang pinupuno ko ang maleta, saglit akong napahinto. Natanaw ko ang sarili sa salamin—matigas ang mga mata, walang emosyon sa mukha.Ito na ba talaga ako ngayon?Walang pamilya. Walang pag-ibig. Walang kahi
Chapter 18 "Wala akong oras, Fatima!" madiin kong sabi, ramdam ang pag-init ng dugo ko. "Mag-focus ka na lang sa asawa mong pinagpalit mo sa’kin." Tahimik siya sa kabilang linya. Ilang saglit ang lumipas, pero hindi ako nagdalawang-isip na putulin ang tawag kung wala rin lang siyang sasabihin. Ngunit bago ko pa iyon magawa, narinig ko ang mahinang boses niya. "Wala na siya, Axel…" Napahinto ako. Naramdaman ko ang bigat sa tinig niya, isang uri ng lungkot na hindi ko inaasahang marinig mula sa kanya. "Wala na ang asawa ko," mahina niyang ulit, parang pilit na pinipigilan ang sariling hindi humikbi. Napatikom ang kamao ko. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong maramdaman. Dapat ba akong maawa? Dapat ba akong makiramay? O dapat ba akong matuwa dahil ito ang kapalit ng sakit na idinulot niya sa akin noon? "At ano'ng gusto mong gawin ko?" malamig kong tanong. "Mag-sympathize? Magbigay ng comfort? Hindi ako gano'ng klase ng tao, Fatima." "Alam ko," sagot niya. "Hindi ko rin naman
Chapter 17Pagsapit ng hapon, pinauwi ko nang maaga si Jhanna. Kailangan niyang magpahinga dahil maaga kaming aalis bukas papunta sa ibang bansa para sa isang business trip. Hindi ko gusto ang mga abala, at mas lalong ayaw ko ng mga pagkukulang sa trabaho. Kailangan kong siguraduhin na magiging maayos ang lahat.Naiwan akong mag-isa sa opisina, nakatingin sa malawak na lungsod sa labas ng bintana. Ang mga ilaw ng mga gusali ay kumikislap na parang mga bituin sa lupa, pero sa akin, isa lang itong paalala na sa mundong ginagalawan ko, walang puwang ang pagpapabaya.Kinuha ko ang phone ko at tiningnan ang schedule para bukas. Maaga ang flight namin, at kailangang sigurado akong walang magiging problema sa mga detalye ng trip na ito.Ngunit sa kabila ng pagiging abala ko sa trabaho, may isang bagay na hindi ko matakasan—ang pangalan niya. Isang pangalang pilit kong iniiwasan, pero kahit anong gawin ko, bumabalik pa rin sa isip ko.Napailing ako. Hindi ko dapat hinahayaang guluhin ako nito
Chapter 16Naging abala ako sa aking negosyo kaya nawala ang mga ibang nagpagulo sa aking isipan. Ilang araw na rin akong halos hindi natutulog, inuuna ang trabaho kaysa sa sarili kong pahinga. Hindi ko alam kung ito’y isang paraan para takasan ang mga gumugulo sa isipan ko o sadyang ganito na lang ako—mas pipiliin pang lunurin ang sarili sa trabaho kaysa harapin ang realidad.Ang tunog ng keyboard at ang liwanag mula sa screen ng laptop ko ang tanging kasama ko sa mga oras na ito. May mga papel na nakakalat sa mesa, mga kontrata at proposal na kailangan kong aprubahan. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, hindi ko maitatangging may isang bagay—o isang tao—na paulit-ulit bumabalik sa isip ko.Mabigat ang bawat buntong-hininga ko. Ipinikit ko sandali ang aking mga mata, umaasang kahit sa ilang segundo lang, mawawala ang bigat na nakadagan sa dibdib ko. Ngunit nang idilat ko ito, bumalik ang realidad—at ang pangalan niya, isang pangalang pilit kong iniiwasan ngunit hindi ko magawang kalimu
Chapter 15Pagdating ng gabi, dumating ako sa isang high-end na restaurant sa gitna ng siyudad. Ang ambiance ay elegante, may mga chandelier na nagbibigay ng malambot na liwanag sa paligid. Sa bawat mesa, may mga negosyanteng katulad ko, abala sa mga usapan tungkol sa negosyo at investments.Paglapit ko sa private dining area, sinalubong ako ng manager ng restaurant at agad akong inihatid sa loob. Nandoon na sina Mr. Chan, Mrs. Lim, at ilan pang investors na bahagi ng aming proyekto. Isang malaking mesa ang naghihintay, puno ng masasarap na putahe at mamahaling alak."Good evening, Mr. Santiago," bati ni Mr. Chan habang inaabot ang kamay ko para sa isang masiglang handshake. "Congratulations once again for the successful presentation.""Good evening. Maraming salamat," sagot ko, nginitian sila ng pormal."Please, have a seat," sabat ni Mrs. Lim, na tila laging composed at eleganteng babae.Umupo ako sa gitna, malinaw na nasa sentro ng atensyon. Habang inihahain ang mga appetizer, nags
Chapter 14 Pagdating ko sa kumpanya, mabilis akong pumasok sa building, binati ng mga empleyadong tila sanay na sa presensya ko. Hindi ko na ininda ang mga nakangiting pagbati at diretso akong nagtungo sa elevator. Isang mabilis na pindot sa pindutan ng penthouse floor, at agad na nagsara ang mga pinto. Sa loob ng ilang segundo ng katahimikan, bumalik sa akin ang mga salitang binitiwan ni Grace. "Sabihin mo ‘to dahil deserve niyang malaman ang totoo. At deserve mo ring mailabas ‘yang nararamdaman mo." Napailing ako. Para bang kahit anong pilit kong ituon ang isip ko sa trabaho, bumabalik at bumabalik pa rin ang boses ni Grace. Pagdating sa opisina, agad akong sinalubong ng assistant kong si Mia, dala-dala ang clipboard na puno ng mga dokumento. "Good morning, Sir Axel. Nasa meeting room na po ang mga investors. Handa na rin po ang lahat ng materials para sa presentation." "Good. I'll be there in five minutes," sagot ko, diretso at walang pag-aalinlangan. Tumango siya at agad n
Chapter 13 Umiling ako, bumibigat ang dibdib ko. "Pero iba ‘to, Grace. Mula pagkabata, nandiyan na ako sa buhay niya. Paano kung makita niya ‘to bilang isang bagay na mali? Baka isipin niyang... sinamantala ko ang pagiging malapit ko sa kanya." "Pero ginawa mo ba?" putol ni Grace, ang boses niya ay puno ng paninindigan. "Axel, kailan ka ba nagpakita ng masamang intensyon? Kailan mo ba siya nilapitan nang may maling hangarin? Hindi mo siya minanipula. Hindi mo siya pinilit. Nagmahal ka — at walang kasalanan sa pagmamahal." Napalunok ako, pinilit lunurin ang takot na patuloy na bumabalot sa akin. "Pero paano kung hindi niya maintindihan?" tanong ko ulit, halos pabulong. Ngumiti si Grace, ngunit bakas sa mga mata niya ang sinseridad. "Akira is not a child anymore, Axel. She's a grown woman. She can understand more than you think. At kung mahalaga ka rin sa kanya, she will listen." Huminga ako nang malalim, pilit na binibigyan ng lakas ang sarili ko. Alam kong tama si Grace. Hindi k
Chapter 1Akira POV"Hoy, Akira!" sigaw ng kaibigan kong si Jane habang pabagsak na bumagsak ang bag niya sa mesa."Bakit?" sagot ko nang walang gana, sabay irap sa kanya."Pansinin mo kaya 'yung manliligaw mo na si Clark!" may bahid ng inis sa boses niya.Napatingin ako kay Clark na kasalukuyang nag-aabang sa tapat ng classroom namin. Suot pa rin niya ang nakaayos na uniform at dala ang paborito niyang black tumbler. Sa totoo lang, wala naman akong reklamo sa kanya. Gwapo, matangkad, at matalino rin. Siya 'yung tipo ng lalaki na madaling magustuhan ng karamihan — pero hindi ko lang magawang ibalik ang parehong damdamin."Hindi ko naman siya sinabihan na ligawan ako, Jane," sagot ko, habang iniiwas ang tingin."Pero halata namang gusto ka niya. Grabe, girl! Kung ako lang 'yan, matagal ko nang sinagot!" biro niya, sabay tawa.Napangiti ako nang pilit. Hindi naman sa suplada ako, pero may dahilan kung bakit hindi ko mabuksan ang puso ko para kay Clark — dahil matagal nang may ibang nagp...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments