Share

Chapter 2

Author: SKYGOODNOVEL
last update Last Updated: 2024-11-03 13:32:02

Chapter 2

Napa tingin ako sa kay unahan dahil nakita ko silang silang dalawa nag-uusap kaya malakas ko silang tumawag.

"Mga Bakla..." sigaw ko.

Lumingon silang dalawa. Si Althea ay may sama ng tingin, pero si Angie, masaya, ay kumakaway at naka-ngiti.

"Kahit kailan, ang ingay mo! Gusto mo talagang titigan yang dibdib mong malaki, kasing laki ng bunga ng niyog," sabi ni Althea, na agad namang kinatawan ni Angie, kaya tumingin ako sa kanya na nakasimangot.

"Hahaha! Ang nag-salita, parang hindi malaki ang dibdib niya. Hoy, Althea, kasing laki lang kayo!" wika ni Angie, na nagpasimangot si Althea, pero hindi ko na napigilang tumawa. Si Althea kasi, kahit mukhang seryoso sa buhay, at may matinding personalidad ay may kapilyahan din itong tinataho.

Hindi siya basta-basta at hindi mo siya dapat bastusin. Sa mga ganitong klaseng tao ay mahirap ang pagkasamahan, pero minsan may pagka kalog din ito.

Pagkapasok namin sa loob ng school, nakita namin si Janith na masayang kumakaway sa aming tatlo. Si Janith ay may pagka-jologs, habang si Angie ay sweet-type pero mahirap ding mapikon. Ang kinakatakutan namin sa loob ng campus ay si Althea, na tinatawag ko ring "Atis." Mahirap kasi itong pakisamahan, ayaw niyang may binabastos na babae. Kung may mang-gugulo, lagot ang gumawa sa kanya—kaya takot ang mga kalalakihan dito sa kanya. Yung tipong babae na mahirap kalaban pero masarap maging kaibigan, hindi ka niya iiwan kahit anong mangyari.

Naalala ko pa noong may nanakit kay Janith na sa kabilang schot, labis ang galit niya kaya walang sinayang oras si Althea pinuntahan niya ito saka pinagbabasag niya ang kotse sa nanakit at nagpahiya sa aming kaibigan.

Labis ang galit sa may-ari kaya ipinatawag kami sa police station, syempre nadamay kami dahil sumali din kami sa pagbasag.

Pinabayab kami ng danyos at dahil may pasa si Janith ay agad din nagsampa ng reklamo si Althea laban sa mga ito. Hindi basta-basta mautakan ang aming kaibigan dahil pagkatapos naming binasag ang salamin ng kotse ay agad kaming ng tungo sa hospital upang kumuha ng medical certificate para sa pasang natamo ni Janith.

Ang ending ay sila pa ang nagbayad ng danyos kaya malaki ang ngiting Janith dahil may pera na itong ipadala sa kanyang Tiyahin nasa Bicol upang ibili ng gamot.

"Ang saya natin, ha?" puna ko kay Janith ngayon ay malaki ang ngiti sa kanyang labi.

"Syempre! Wala kasi tayong pasok ngayong araw, kaya makapag-tambay tayo sa dagat!" sagot ni Janeth sa akin.

"Talaga? Tama-tama, hindi pa ako kumain," tugon ko dito dahil sa aking nalaman.

"Ako rin!" sambit ni Angie kaya napabungisngis kaming dalawa.

"Pati din ako..." sambit ni Janith pero napatingin kami sa kanyang gilid ng labi.

"Tsk! Wag mo na kaming pag-lulukuhin, Ja! Ikaw, hindi kumain, eh may sauce pa nga sa gilid ng labi mo!" pagbulabog na sabi ni Althea kay Janith, kaya tumawa kaming lahat.

"Hahahahaha! Grabe na naman ito!" sabi ni Janith. "Isang kainan pa kaya yun! At isa pa, alam niyo ba na may-birthday sa kabilang kanto mula dito? Punta tayo doon, may lechon daw!" pabulong niyang sabi sa amin.

"At paano mo naman nasabi na may lechon?" tanong ko dito.

"Narinig ko kaya sa kaklase natin, dahil kapit-bahay niya ang may kaarawan kaya punta tayo doon!" wika nito.

Nagsitinginan kaming tatlo at sabay-sabay na nagsabi, "Deal!"

Kapag ganitong usapan ay walang dalawang isip na pumunta. Isa pa hindi naman malalaman sa magbi-birthday na naki birthday lamang kami.

Habang ang lalakad kami palabas sa campus ay walang tigil ang kakasalita ni Angie syempre pati din kaming dalawa ni Janith maliban lang kay Althea na seryoso lamang sa paglalakad na parang may sariling mundo.

Hindi nag tagal ay agad namang kaming dumating, nagtinginan muna kami bago pumasok sa loob na parang kakilala lamang ang may kaarawan.

Napangiti lamang kamin ng nakita naming insaktong katatapos lamang ang pagkanta ng happy birthday. At nag sikuha ang mga bisita ng pinggan kaya agad din kaming kumuha.

Kanya-kanyang kaming kuha ng ulam, bawat isa sa amin ay may naka-assign na kung anong ulam ang kukunin.

Lumapit ako sa lechon dahil ito ang una kung kunin bago ang iba. Agad kong kinuha ang kutsilyo upang gamitin para makuha ko ang balat ng lechon, napangiti lamang ako ng nakuha ko ang malaking balat saka ako kumuha ng ribs. Doon kasi ang masarap na parte ng lechon.

Napansin ko ang isang lalaki nakatingin sa akin pero wala ang attention ko doon kundi nasa pagkain. Hindi ko maiwasang mapangiti ng matapos ko makuha ang aking lakas saka ako tiningnan ang nakatingin sa akin.

Pasimpleng kinausap ko si Angie upang hindi mahalata na tiningnan ko ito. Gwapo naman ito pero sa tingin ko ay fuckboy ito at ayaw ko ng fuckboy baka may sakit pa sila dahil sa kakatalik nila sa iba't ibang babae.

Sinunod ko kumuha ng hipon at adobong baboy, nakita ko si Angie ang kinuha niya ay kanin at panghimagas habang si Janith ay pritong manok at isang buong lechon manok. Si Althea ay may kausap na lalai saka inabot ang dalawang wine at isang 1.5 na softdrinks.

Confident pa itong itinago sa kanyang suot na jacket dahil alam niyang walang makakita sa kanya dahil busy ang mga tao sa kainan.

Agad sumenyas si Althea na aalis na kami kaya napatawa ako dahil para kaming patay gutom sa aming ginawa. Nagkanya-kanyang kaming labas na saka kami sumakay ng tricycle patungo sa dagat.

Hindi nagtagal ay agad kaming nakarating doon kaya naglakad kami patungo sa dalampasigan habang tumatawa.

"Ano? Marami ba ang nakuha ninyo?" tanong ni Janith.

"Oo naman, hito!" sabay ko pakita sa ulam na kuha ko.

"Sayo, Althea?" tanong ni Angie, bahagyang ngumiti si Althea saka pinakita niya sa amin ang nakuha niya. Ang akala ko ay dalawa lang na wine pero tatlo pala.

"Woooo, ang lupit mo," sabay naming sabi.

"Maghanap tayo ng pwesto!" sambit ni Angie.

Hindi nag tagal ay agad din kami nakaharap ng puwesto. Ang saya-saya namin ngayong araw, at sabik na sabik na akong kagatin ang malutong na balat sa lechon.

Habang kumakain kami ay nakita ko ang lalaki kanina sa may birthday at may mga kasamang mga babae.

Ngunit hinayaan ko na lang saka nagpapatuloy kumain. Hanggang nakita namin ang aming nakilala kaya agad ko kinawayan saka sila lumapit sa amin. Nag kumustahan muna kami bago naming nag-desisyon na umalis na.

Related chapters

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 3

    Chapter 3 Brandon POV Nandito kami ni Kurt sa isang birthday ng kakilala niya sa school. Naimbitahan kasi kami, kaya pinaunlakan namin. Habang papasok kami, napansin ko ang apat na babae na pumasok sa loob. Yung tatlo ay masayahin, pero yung isa ay napaka-seryoso. Pagpasok nila, nagtinginan silang apat saka pumunta sa lamesa kung nasaan ang mga pagkain. Hindi sila nag-atubiling kumuha. Yung isa, humiwa ng lechon sa bandang tiyan na malaki, habang yung isa ay kumuha ng iba’t ibang putahe—dalawang plato ang nakuha niya. Yung isa naman, kumuha ng maraming kanin. Pero yung isang babae na seryoso, pumunta sa lihenang inumin at may sinabi sa nakatalaga roon. Binigyan siya ng dalawang wine. Siguro kakilala siya ng may kaarawan. Pagkatapos, lumabas sila, at sinundan ko sila hanggang sumakay sa tricycle. Mukhang papunta sila sa dagat. "Oh bro, tulala ka ata..." tanong sa aking kaibigan. "Ha? Ah, eh may iniisip lang," palusot ko dito. "Ano?" tanong muli niya sa akin. "Tungkol s

    Last Updated : 2024-11-03
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 4

    Chapter 4Heart POVTsk! Nagtanong lang ako, tapos sinabihan lang ako! “Uwi na tayo, mga bakla, gabi na,” sabi ko. Nagsitayuan na kaming lahat, handa nang umalis. Pero habang naglalakad, nabunggo si Althea ng isang babae. Siya pa ang ginawang may kasalanan, ngunit hindi umalma ang kaibigan ko. Hinayaan mang niya ito pero si Janeth ay nais sa inasta ng babae kaya agad silang nag-sagutan nito. “You, bitch?” sigaw ng babae kay Althea.“Ha? Siya? Bitch?” sabay turo kay Althea, na cool na nakatingin sa babae. “O baka ikaw yun! Ikaw nga tong bumangga sa kanya tapos ikaw pa ang may ganang magalit? Hoy, babaeng bulang sa harina ang mukha, wag mong gagalitin ang kaibigan namin, baka manghiram ka ng mukha sa aso!” galit na singhal ni Janith.Kaya ayaw naming galitin si Janith kasi baka hindi na mapigilan ang bibig niya.“Tayo na!” yun lang ang sabi ni Althea. Pero nagtanong si Angie, “Ayaw mo bang humingi siya ng sorry sayo?” may pagtatakang tanong niya kay Althea. “Na, ayaw ko ng aksayahin a

    Last Updated : 2024-11-04
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 5

    Chapter 5 Fast Forward Five Years Later "Miss Cruz, pinapunta ka sa head office," sabi ng kasama kong nurse. "Ha? Bakit daw?" tanong ko, medyo naguguluhan. "Ay, ewan, dai," sagot niya. Dahil sa sagot niya, tumango na lang ako, ngunit kinabahan ako. Baka may nagawa akong mali sa trabaho. Hindi ko namalayan, nandito na pala ako sa tapat ng office. Kumatok ako at narinig kong may nagsalita sa loob, "Pasok." Pinihit ko ang pinto at pumasok, sabay bigay galang sa aking boss. "Maayong buntag, boss," bati ko dito kahit kinakabahan ako na baka may nagawa akong mali sa aking pagserbisyo sa hospital. "Magandang umaga din. Hindi na ako magpaligoy-ligoy sa'yo, Miss Cruz. Pinatawag kita para sabihing ikaw ang napili naming idistino sa Manila. Free ang bahay at tataasan ang sahod mo kung papayag ka," sabi niya agad sa akin. "Eh, boss, kung papayag ako, paano na ang hanapbuhay namin dito? At baka hindi pumayag si mama," tugon ko dito. "Nag-usap na kami ng mama mo, at oo na siy

    Last Updated : 2024-11-04
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 6

    Chapter 6 Kinabukasan ay maaga akong nagising, dahil unang araw ko sa aking trabaho sa isang malaking hospital sa Maynila. Agad akong bumangon at niligpit ko ang aking higaan, pakatapos ay agad akong nagpunta sa banyo para gawin ang morning routine ko. Pagkatapos kong maligo ay agad akong lumabas sa banyo at nagtungo sa closet upang kumuha ng maisusuot ko. Nagbihis muna ako ng pangbahay at hinanda ang gamit ko bago lumabas sa silid upang magluto ng almusal. Isang scramble eggs at toasted bread at isang basong gatas ang aking almusal. "Ito na lang muna baka ma-late ako sa aking unang trabaho kapang magluto ako," bulong ko sa aking sarili saka ko kinain ang aking hinanda. Pagkatapos kong kumain ay agad kung hinugasan ang pinagkainan ko saka ako umakyat sa aking silid para makapagbihis at makahanda na sa aking -trabaho. At dahil excited na ako, binilisan ko ang aking mga galaw upang maaga ako makaalis sa aking tinutuluyan. Mamadali akong naghanda dahil 6:39 AM n

    Last Updated : 2024-11-07
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 7

    Chapter 7 Napaka-busy ngayong araw na ito. Kahit mag tatanghalin pa lang, may mga nurse na nag-aasikaso sa mga pasyente at may mga doctor na rin na nagmamadali. Habang naglalakad ako, napansin ko ang isang lalaki na kasama sa pagtulong sa isang buntis. "Hmm, siguro mayaman yung manganganak," sabi ko sa isip ko, dahil kitang-kita ko ang pagka-kandarapa ng mga staff sa paligid na parang hindi nila alam ang kanilang gagawin. Natapos ko ang mga gawain ko, kaya agad kung inunat ang aking katawan at saka pagkatapos ay pumunta ako sa lobby ng hospital dahil doon ako dadaan patungo sa pasyenteng kailanga kung i-check ang kanyang kalagayan. Ngunit hindi ko inaasahan na may isang lalaki na bigla na lang bumangga sa akin, dahilan para mabigla ako at hindi ako nakagalaw. Agad ako nagalit at nainis ako sa ginawa niya, ang akala ko ay hihingi siya ng tawad sa akin. Pero mas lalo akong nagalit dahil bigla na lang niyang hawakan ang dibdib ko na hindi makapaniwala at pinisil-pisil niya pa

    Last Updated : 2024-11-07
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Author Note

    Hello all, sana ay magustuhan ninyo ang bag o kung akda. Kung may nais kayong sabihin o napuna. Wag po kayong magdalawang-isip na mag-comment. Sana ay ibuto din po ninyo ang aking story. Follow rin ninyo ako. Maraming salamat po sa inyong lahat.

    Last Updated : 2024-11-07
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 8

    Chapter 8Pagkatapos kong lumabas ay agad na naman ako pinapunta sa isa pang VIP room, dahil nasa kabilang silid lang ito ay agad akong nakarating. Kumatok muna ako bago ko binuksan ito. "Hello po, check ko lang po ang pasyente," sabi ko habang pumasok sa loob ng silid. Ngunit bigla akong natigilan, at naglaki ang mga mata ko nang makita ko kung sino ang pasyenteng nanganganak."O M G... Janith! Bakla, ikaw ba yan?!" sabay tawa ko. "Bakit hindi mo ako tinawagan? Buti na lang at dito ako na-assign sayo! Wow, ang cute ng baby mo, at apat pala, ang saya ko, besty!" sabi ko. "Wait, kasama mo ba si isang bakla?" tanong ko, sabay turo kay Althea. Hindi ko mapigilang ngumiti."Waaaa! Atis, ikaw ba yan? Infernis, hindi ka na astig, mukha ka nang babae!" biro ko habang naglalakad palapit sa kanila. "Aray nako, mama Athea, hindi ka talaga nagbabago, mahilig ka pa rin mang-batok! Pero miss na miss ko na kayo, buti na lang talaga nalipat ako dito!" saad ko sabay yakap ko kay Althea."Tsk... Kani

    Last Updated : 2024-11-07
  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 9

    Chapter 9 Brandon POV Buti na lang at nakatakas ako. Sabi ko sa aking sarili habang tahimik na naglalakad. Ang liit talaga ng mundo—magkaibigan pala ang apat. Nakakatakot. Parang mga amazona. Ano pa ba ang maasahan ko sa magkaibigan na 'yun, at tunay talaga silang magkaibigang puro mga amazona. "Shit ka, Brandon! Ano bang pumasok sa iyong isip? Bakit mo kasi hinawakan ang kanyang dibdib?" galit kong bulong sa aking sarili. Habang naglalakad ako at nag-iisip kung anong pumasok sa aking kukuti kanina ay biglang nag-ring ang aking phone. Kaya agad ko itong tinignan kung sino ang tumawag. Bro Kurt calling... "Ano kaya ang kailangan nito?" bulong ko sa akin sarili. Tumikim muna ako ng mahina bago sinagot ang tawag sa kaibigan ko. "Ehemm..." sabay sagot sa phone, "hel—" pero hindi ko natuloy ang pagbati ko dito dahil sa narinig kong tawa mula sa kabilang linya. Kaya Napa hinto ako saka nakakunot ang aking noo dahil sa tawa nito. Hindi lang si Kurt ang tumawa pati din si

    Last Updated : 2024-11-08

Latest chapter

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    😂 Flores Brother 😂 Chapter 194

    Chapter 194Nagtinginan sina Kiera at Jammie bago tumikhim ang asawa ng kakambal ko. "Eh kasi, parang... may gusto yata ‘yon kay Claire noon, di ba?"Natawa nang mahina si Claire habang sinandalan ako. "Hala, matagal na ‘yon! Crush lang naman niya ako noon, pero wala namang nangyari."Napangiti ako at inakbayan siya. "Wala akong pake kahit may nagkagusto sa'yo noon, love. Ang importante, ako ang pinakasalan mo!""Yieeeeee!" sabay na kantiyaw nina Jenny at John, na ikinatawa naming lahat."Grabe, Tito Jimmie, parang hindi tumatanda! Kinikilig pa rin kay Tita Claire!" sabi ni Jenny, na lalo pang nagpasaya sa hapunan namin.Maya-maya, dumating na ulit ang delivery mula kay Ramon, at agad naming tinikman ang kanyang specialty dessert. Habang kumakain, biglang sumeryoso si Jammie."Jimmie, kailan kayo lilipat sa bagong mansyon?" tanong niya.Napatingin ako kay Claire at ngumiti. "Siguro next week? Para may oras pa kami makapaghanda at para matulungan din sina Tatay at Nanay sa pag-aayos."

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    🥰 New Home 🥰Chapter 192

    Chapter 192Habang sina Jammie at Kiera ay papunta na sa company, kami naman nina Mom, Dad, Claire, at ang dalawa kong makukulit na pamangkin ay papunta na sa bagong mansyon na bigay nila."Uncle Jimmie, ang laki ba ng bahay?" tanong ni John, habang nakadungaw sa bintana ng sasakyan."Oo naman! Sigurado akong magugustuhan niyo ni Jenny," sagot ko habang inakbayan si Claire."May swimming pool po ba?" excited namang tanong ni Jenny, halos mapatalon sa upuan.Napatawa si Mom. "Siyempre, meron! Para may paglalaruan kayo kapag bumisita kayo sa Tita Claire at Tito Jimmie niyo."Napansin kong mas lalo pang naging excited ang dalawa. Mukhang hindi lang kami ni Claire ang sabik makita ang bahay."Hay naku, siguradong sa pool muna ‘tong dalawang ‘to bago pa kami makapasok sa loob," natatawang sabi ni Dad habang binabagtas namin ang daan papunta sa subdivision kung saan naroon ang bagong bahay.Nang makarating kami, agad akong napahanga sa modernong mansion na nakatayo sa harapan namin. May mal

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    🥰Bagong Mansyon 🥰 Chapter 191

    Chapter 191 "Siya nga pala, anak, Jimmie!" biglang sabi ni Dad, kaya napatingin ako sa kanya. "Bukas na bukas ay pwede niyo nang bilhan ang bagong mansyon na pinatayo ko para sa inyong mag-asawa." Napanganga ako sa narinig ko. "Ano po?! Mansyon?! Para sa amin ni Claire?!" gulat kong tanong, halos hindi makapaniwala. Tumango si Daddy Brandon at may ipinakita pang mga larawan sa kanyang phone. "Oo naman! Hindi ko hahayaang sa maliit na bahay lang kayo titira, lalo na't may parating kayong baby. Dapat maluwag at kumpleto ang magiging tahanan niyo!" Napalunok ako at napatingin kay Claire, na kitang-kita rin ang excitement sa kanyang mga mata. "T-talaga po, Dad?" nanginginig pa ang boses ng asawa ko. "Hindi lang 'talaga,' Claire! Sigurado!" sabat ni Mommy Heart na abot-tainga ang ngiti. "Gusto namin ni Daddy na magkaroon kayo ng sariling bahay na talagang para lang sa inyong pamilya." Biglang napatalon sa tuwa si Jenny at John. "Yay! May bagong bahay sina Tito at Tita! Pwede ba kamin

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    Chapter 190 🥰 Jimmie and Claire Stories 🥰

    Chapter 190Jimmie POVHabang naghihintay kami ng aking asawa na si Claire sa pagdating nina Mommy at Daddy mula sa Hawaii, hindi ko mapigilang mapangiti. Ano kaya ang nangyari sa honeymoon ng kakambal ko, lalo na't sumama pa sina Mommy at Daddy pati ang dalawang malilikot kong pamangkin?"Sigurado akong hindi naging normal ang honeymoon nila," natatawang bulong ko sa sarili ko habang iniisip ang mga kalokohan ng kambal.Maya-maya pa, narinig ko ang ingay ng paparating na sasakyan. Pagbukas ng pinto, agad kong nakita sina Mommy at Daddy na abot-langit ang ngiti. Kasunod nila sina Kiera at Jammie, na mukhang pagod pero may kakaibang glow sa kanilang mga mukha. At syempre, nandoon din ang kambal na sobrang excited."Tito Jimmie!" sigaw ni Jenny sabay yakap sa akin. "Ang saya sa Hawaii! Ang daming nangyari!""Talaga? Ano naman ang ginawa niyo roon?" tanong ko, sabik malaman ang mga detalye."Basta, Tito! Sobrang daming funny moments!" sabay tawa ni John. "Pero si Daddy, parang laging may

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    🥰 Goodbye Hawaii 🥰 Chapter 189

    Chapter 189 Nagpatuloy kami sa paglalakad sa baybayin, ang mga bata ay nagsimulang mangolekta ng maliliit na bato, habang kami ni Jammie at Kiera ay nagtitinginan at nagngingitian. "Naalala mo, Jammie, noong unang panahon, ang mga ganitong simpleng bagay lang ang hinahanap natin?" tanong ni Kiera, ang mata ay nagliliwanag sa kasiyahan. "Oo, I remember," sagot ko "Pero siguro, mas magaan ngayon kasi mayroon na tayong mga anak." Habang pinagmamasdan namin ang lahat ng nagaganap, hindi kami nakaramdam ng pagod. Ang bawat sandali ay puno ng pagmamahal, tawanan, at yakap. Ang lahat ay umaangkop sa atin—ang isang pamilya na puno ng masalimuot na kwento at pagmamahal na patuloy na magiging gabay sa bawat isa. Kinabukasan, maaga kaming nagising at nagsimula nang mag-ayos ng mga gamit. Lahat kami ay abala, pati ang kambal na kahit na bata pa ay tumutulong sa pag-iimpake ng kanilang mga laruan at mga gamit na kanilang ginamit sa buong bakasyon. Habang si Mommy Heart at Daddy Brandon ay aba

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    🤗 Fast forward 🤗 Chapter 188

    Chapter 188Fast ForwardHabang papalapit ang huling araw ng aming bakasyon sa Hawaii, sinulit naming lahat ang bawat sandali. Alam kong bihira lang mangyari ang mga ganitong pagkakataon, kaya't bawat minuto ay nagiging mahalaga sa akin, lalo na't kasama ko ang pamilya ko.Sa beach, naglaro ang kambal na sina Jenny at John kasama ang lola't lolo nila. Si Kiera at ako, hindi namin kayang magpahinga ng buo. Laging may tawa at sigla sa paligid, at ang mga simpleng moments na iyon ang nagpapaalala sa akin kung gaano tayo kaswerte."Masaya akong makasama kayong lahat," sabi ko kay Kiera habang nakatambay kami sa gilid ng beach, pinagmamasdan ang mga bata."Ang saya ko rin," sagot niya, sabay kaway kay Jenny at John na abala sa paglalaro sa tubig. "Wala nang hihigit pa sa ganitong bonding, lalo na't magkasama tayo bilang pamilya."Naglakad kami papunta sa aming mga magulang, si Daddy Brandon at Mommy Heart, na abala sa pagbabantay sa kambal. Habang papalapit kami, narinig namin ang tawanan

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    💝 Pamilyang Flores 💝Chapter 187

    Chapter 187 Jammie POV Habang nagpapahinga kami kasama ang kambal, patuloy nilang ikino-kwento ang mga nangyari sa hiking nina lola at lolo. Kahit na pitong taon pa lamang sila, parang ang dami nilang insights at mga kwento na puno ng kasiyahan. "Alam nyo, mom, dad," sabi ni Jenny habang sabay silang naglalaro ng mga laruan, "masaya kami kasi si Lolo at Lola, kahit matanda na, kayang-kaya pa nila mag-hike!" "Totoo, mom, dad," dagdag ni John, "sabi ni Lola, kahit kami, matututo kami mag-hike kapag lumaki pa kami!" Habang sinasabi nila 'yon, hindi ko mapigilang magtawa at tumingin kay Kiera. "Kaya naman pala, gusto nilang matutong mag-hike. Mukhang iniiwasan nila kaming madistract sa mga mas 'adult' na bagay!" Ngumiti si Kiera, at tumango. "Haha, oo nga, mukhang mas maraming natutunan si Lolo at Lola kaysa sa atin! Nakakatuwa lang." Napansin kong ang kambal, bagamat bata pa, ay sobrang mature na mag-isip. Marahil ay dahil sa mga kwento ng lola at lolo nila na puno ng wisdo

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    ❤‍🩹 Pagpayo ❤‍🩹 Chapter 185

    Chapter 185Eric POVHabang pinagmamasdan ko si Marga sa tabi ko, ramdam ko ang kaluwagan sa kanyang mga mata. Parang isang bagong tao na muling nakatayo mula sa pagkatalo at handang magpatuloy sa buhay. Nakita ko kung gaano siya nagbago mula nung unang dumating siya sa resort na iyon, puno ng sama ng loob at kalungkutan. Ngayon, naglalakad siya ng may kumpiyansa, at masaya akong maging bahagi ng pagbabago niyang iyon."Dahil dito, Marga," sabi ko habang pinapanood ko siyang nagmamasid sa labas ng bintana, "nasisiyahan akong makita kang masaya. Alam mo, hindi madali ang pinagdaanan mo, at hindi ko alam kung gaano kabigat iyon, pero nakikita ko na kaya mong magpatuloy at magsimula ng panibagong chapter sa buhay mo."Nagngiti siya, at kahit na may pagkamahinhin, may halong pagkabigla sa kanyang mga mata. "Hindi ko rin akalaing darating ako sa puntong ito," sabi niya. "Minsan, pakiramdam ko parang hindi ko kayang mag-isa, pero nararamdaman ko na ang mga hakbang ko ay patungo sa tamang di

  • PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1)    💔 Move-on 💔Chapter 185

    Chapter 185 Lumapit sila kay Kiera, at sa sandaling iyon, nakita ko kung paano lumiwanag ang mukha ni Kiera habang yakap-yakap ang mga anak niya. "Ano'ng ginagawa mo dito, Tita Marga?" tanong ni John, na nakataas ang kilay. "Nag-aalala lang ako sa Mommy ninyo," sagot ko, pilit ang ngiti. Ngunit sa halip na maaliw, tumingin ang kambal sa akin na parang alam nilang may hindi tama. "Hindi kailangan ni Mommy ng tulong mo," diretsahang sabi ni Jenny, sabay hawak sa kamay ni Kiera. Tumayo si Kiera, hinarap ako, at may mahinahon ngunit matatag na ekspresyon sa kanyang mukha. "Marga, salamat sa pag-aalala, pero kaya ko ang sarili ko. Alam kong babalik si Jammie agad. At kahit ano pa ang mangyari, hindi mo kami mapaghihiwalay." Napaatras ako. Ang plano kong guluhin ang isip ni Kiera ay nauwi sa wala. Bago pa ako makasagot, dumating si Jammie. "Ano'ng nangyayari dito?" tanong niya, na halatang nagtataka kung bakit naroon ako. Tumalikod ako kay Kiera at ngumiti ng pilit kay Jammie. "Nag-

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status