Chapter 2
Napa tingin ako sa kay unahan dahil nakita ko silang silang dalawa nag-uusap kaya malakas ko silang tumawag. "Mga Bakla..." sigaw ko. Lumingon silang dalawa. Si Althea ay may sama ng tingin, pero si Angie, masaya, ay kumakaway at naka-ngiti. "Kahit kailan, ang ingay mo! Gusto mo talagang titigan yang dibdib mong malaki, kasing laki ng bunga ng niyog," sabi ni Althea, na agad namang kinatawan ni Angie, kaya tumingin ako sa kanya na nakasimangot. "Hahaha! Ang nag-salita, parang hindi malaki ang dibdib niya. Hoy, Althea, kasing laki lang kayo!" wika ni Angie, na nagpasimangot si Althea, pero hindi ko na napigilang tumawa. Si Althea kasi, kahit mukhang seryoso sa buhay, at may matinding personalidad ay may kapilyahan din itong tinataho. Hindi siya basta-basta at hindi mo siya dapat bastusin. Sa mga ganitong klaseng tao ay mahirap ang pagkasamahan, pero minsan may pagka kalog din ito. Pagkapasok namin sa loob ng school, nakita namin si Janith na masayang kumakaway sa aming tatlo. Si Janith ay may pagka-jologs, habang si Angie ay sweet-type pero mahirap ding mapikon. Ang kinakatakutan namin sa loob ng campus ay si Althea, na tinatawag ko ring "Atis." Mahirap kasi itong pakisamahan, ayaw niyang may binabastos na babae. Kung may mang-gugulo, lagot ang gumawa sa kanya—kaya takot ang mga kalalakihan dito sa kanya. Yung tipong babae na mahirap kalaban pero masarap maging kaibigan, hindi ka niya iiwan kahit anong mangyari. Naalala ko pa noong may nanakit kay Janith na sa kabilang schot, labis ang galit niya kaya walang sinayang oras si Althea pinuntahan niya ito saka pinagbabasag niya ang kotse sa nanakit at nagpahiya sa aming kaibigan. Labis ang galit sa may-ari kaya ipinatawag kami sa police station, syempre nadamay kami dahil sumali din kami sa pagbasag. Pinabayab kami ng danyos at dahil may pasa si Janith ay agad din nagsampa ng reklamo si Althea laban sa mga ito. Hindi basta-basta mautakan ang aming kaibigan dahil pagkatapos naming binasag ang salamin ng kotse ay agad kaming ng tungo sa hospital upang kumuha ng medical certificate para sa pasang natamo ni Janith. Ang ending ay sila pa ang nagbayad ng danyos kaya malaki ang ngiting Janith dahil may pera na itong ipadala sa kanyang Tiyahin nasa Bicol upang ibili ng gamot. "Ang saya natin, ha?" puna ko kay Janith ngayon ay malaki ang ngiti sa kanyang labi. "Syempre! Wala kasi tayong pasok ngayong araw, kaya makapag-tambay tayo sa dagat!" sagot ni Janeth sa akin. "Talaga? Tama-tama, hindi pa ako kumain," tugon ko dito dahil sa aking nalaman. "Ako rin!" sambit ni Angie kaya napabungisngis kaming dalawa. "Pati din ako..." sambit ni Janith pero napatingin kami sa kanyang gilid ng labi. "Tsk! Wag mo na kaming pag-lulukuhin, Ja! Ikaw, hindi kumain, eh may sauce pa nga sa gilid ng labi mo!" pagbulabog na sabi ni Althea kay Janith, kaya tumawa kaming lahat. "Hahahahaha! Grabe na naman ito!" sabi ni Janith. "Isang kainan pa kaya yun! At isa pa, alam niyo ba na may-birthday sa kabilang kanto mula dito? Punta tayo doon, may lechon daw!" pabulong niyang sabi sa amin. "At paano mo naman nasabi na may lechon?" tanong ko dito. "Narinig ko kaya sa kaklase natin, dahil kapit-bahay niya ang may kaarawan kaya punta tayo doon!" wika nito. Nagsitinginan kaming tatlo at sabay-sabay na nagsabi, "Deal!" Kapag ganitong usapan ay walang dalawang isip na pumunta. Isa pa hindi naman malalaman sa magbi-birthday na naki birthday lamang kami. Habang ang lalakad kami palabas sa campus ay walang tigil ang kakasalita ni Angie syempre pati din kaming dalawa ni Janith maliban lang kay Althea na seryoso lamang sa paglalakad na parang may sariling mundo. Hindi nag tagal ay agad namang kaming dumating, nagtinginan muna kami bago pumasok sa loob na parang kakilala lamang ang may kaarawan. Napangiti lamang kamin ng nakita naming insaktong katatapos lamang ang pagkanta ng happy birthday. At nag sikuha ang mga bisita ng pinggan kaya agad din kaming kumuha. Kanya-kanyang kaming kuha ng ulam, bawat isa sa amin ay may naka-assign na kung anong ulam ang kukunin. Lumapit ako sa lechon dahil ito ang una kung kunin bago ang iba. Agad kong kinuha ang kutsilyo upang gamitin para makuha ko ang balat ng lechon, napangiti lamang ako ng nakuha ko ang malaking balat saka ako kumuha ng ribs. Doon kasi ang masarap na parte ng lechon. Napansin ko ang isang lalaki nakatingin sa akin pero wala ang attention ko doon kundi nasa pagkain. Hindi ko maiwasang mapangiti ng matapos ko makuha ang aking lakas saka ako tiningnan ang nakatingin sa akin. Pasimpleng kinausap ko si Angie upang hindi mahalata na tiningnan ko ito. Gwapo naman ito pero sa tingin ko ay fuckboy ito at ayaw ko ng fuckboy baka may sakit pa sila dahil sa kakatalik nila sa iba't ibang babae. Sinunod ko kumuha ng hipon at adobong baboy, nakita ko si Angie ang kinuha niya ay kanin at panghimagas habang si Janith ay pritong manok at isang buong lechon manok. Si Althea ay may kausap na lalai saka inabot ang dalawang wine at isang 1.5 na softdrinks. Confident pa itong itinago sa kanyang suot na jacket dahil alam niyang walang makakita sa kanya dahil busy ang mga tao sa kainan. Agad sumenyas si Althea na aalis na kami kaya napatawa ako dahil para kaming patay gutom sa aming ginawa. Nagkanya-kanyang kaming labas na saka kami sumakay ng tricycle patungo sa dagat. Hindi nagtagal ay agad kaming nakarating doon kaya naglakad kami patungo sa dalampasigan habang tumatawa. "Ano? Marami ba ang nakuha ninyo?" tanong ni Janith. "Oo naman, hito!" sabay ko pakita sa ulam na kuha ko. "Sayo, Althea?" tanong ni Angie, bahagyang ngumiti si Althea saka pinakita niya sa amin ang nakuha niya. Ang akala ko ay dalawa lang na wine pero tatlo pala. "Woooo, ang lupit mo," sabay naming sabi. "Maghanap tayo ng pwesto!" sambit ni Angie. Hindi nag tagal ay agad din kami nakaharap ng puwesto. Ang saya-saya namin ngayong araw, at sabik na sabik na akong kagatin ang malutong na balat sa lechon. Habang kumakain kami ay nakita ko ang lalaki kanina sa may birthday at may mga kasamang mga babae. Ngunit hinayaan ko na lang saka nagpapatuloy kumain. Hanggang nakita namin ang aming nakilala kaya agad ko kinawayan saka sila lumapit sa amin. Nag kumustahan muna kami bago naming nag-desisyon na umalis na.Chapter 3 Brandon POV Nandito kami ni Kurt sa isang birthday ng kakilala niya sa school. Naimbitahan kasi kami, kaya pinaunlakan namin. Habang papasok kami, napansin ko ang apat na babae na pumasok sa loob. Yung tatlo ay masayahin, pero yung isa ay napaka-seryoso. Pagpasok nila, nagtinginan silang apat saka pumunta sa lamesa kung nasaan ang mga pagkain. Hindi sila nag-atubiling kumuha. Yung isa, humiwa ng lechon sa bandang tiyan na malaki, habang yung isa ay kumuha ng iba’t ibang putahe—dalawang plato ang nakuha niya. Yung isa naman, kumuha ng maraming kanin. Pero yung isang babae na seryoso, pumunta sa lihenang inumin at may sinabi sa nakatalaga roon. Binigyan siya ng dalawang wine. Siguro kakilala siya ng may kaarawan. Pagkatapos, lumabas sila, at sinundan ko sila hanggang sumakay sa tricycle. Mukhang papunta sila sa dagat. "Oh bro, tulala ka ata..." tanong sa aking kaibigan. "Ha? Ah, eh may iniisip lang," palusot ko dito. "Ano?" tanong muli niya sa akin. "Tungkol s
Chapter 4Heart POVTsk! Nagtanong lang ako, tapos sinabihan lang ako! “Uwi na tayo, mga bakla, gabi na,” sabi ko. Nagsitayuan na kaming lahat, handa nang umalis. Pero habang naglalakad, nabunggo si Althea ng isang babae. Siya pa ang ginawang may kasalanan, ngunit hindi umalma ang kaibigan ko. Hinayaan mang niya ito pero si Janeth ay nais sa inasta ng babae kaya agad silang nag-sagutan nito. “You, bitch?” sigaw ng babae kay Althea.“Ha? Siya? Bitch?” sabay turo kay Althea, na cool na nakatingin sa babae. “O baka ikaw yun! Ikaw nga tong bumangga sa kanya tapos ikaw pa ang may ganang magalit? Hoy, babaeng bulang sa harina ang mukha, wag mong gagalitin ang kaibigan namin, baka manghiram ka ng mukha sa aso!” galit na singhal ni Janith.Kaya ayaw naming galitin si Janith kasi baka hindi na mapigilan ang bibig niya.“Tayo na!” yun lang ang sabi ni Althea. Pero nagtanong si Angie, “Ayaw mo bang humingi siya ng sorry sayo?” may pagtatakang tanong niya kay Althea. “Na, ayaw ko ng aksayahin a
Chapter 5 Fast Forward Five Years Later "Miss Cruz, pinapunta ka sa head office," sabi ng kasama kong nurse. "Ha? Bakit daw?" tanong ko, medyo naguguluhan. "Ay, ewan, dai," sagot niya. Dahil sa sagot niya, tumango na lang ako, ngunit kinabahan ako. Baka may nagawa akong mali sa trabaho. Hindi ko namalayan, nandito na pala ako sa tapat ng office. Kumatok ako at narinig kong may nagsalita sa loob, "Pasok." Pinihit ko ang pinto at pumasok, sabay bigay galang sa aking boss. "Maayong buntag, boss," bati ko dito kahit kinakabahan ako na baka may nagawa akong mali sa aking pagserbisyo sa hospital. "Magandang umaga din. Hindi na ako magpaligoy-ligoy sa'yo, Miss Cruz. Pinatawag kita para sabihing ikaw ang napili naming idistino sa Manila. Free ang bahay at tataasan ang sahod mo kung papayag ka," sabi niya agad sa akin. "Eh, boss, kung papayag ako, paano na ang hanapbuhay namin dito? At baka hindi pumayag si mama," tugon ko dito. "Nag-usap na kami ng mama mo, at oo na siy
Chapter 6 Kinabukasan ay maaga akong nagising, dahil unang araw ko sa aking trabaho sa isang malaking hospital sa Maynila. Agad akong bumangon at niligpit ko ang aking higaan, pakatapos ay agad akong nagpunta sa banyo para gawin ang morning routine ko. Pagkatapos kong maligo ay agad akong lumabas sa banyo at nagtungo sa closet upang kumuha ng maisusuot ko. Nagbihis muna ako ng pangbahay at hinanda ang gamit ko bago lumabas sa silid upang magluto ng almusal. Isang scramble eggs at toasted bread at isang basong gatas ang aking almusal. "Ito na lang muna baka ma-late ako sa aking unang trabaho kapang magluto ako," bulong ko sa aking sarili saka ko kinain ang aking hinanda. Pagkatapos kong kumain ay agad kung hinugasan ang pinagkainan ko saka ako umakyat sa aking silid para makapagbihis at makahanda na sa aking -trabaho. At dahil excited na ako, binilisan ko ang aking mga galaw upang maaga ako makaalis sa aking tinutuluyan. Mamadali akong naghanda dahil 6:39 AM n
Chapter 7 Napaka-busy ngayong araw na ito. Kahit mag tatanghalin pa lang, may mga nurse na nag-aasikaso sa mga pasyente at may mga doctor na rin na nagmamadali. Habang naglalakad ako, napansin ko ang isang lalaki na kasama sa pagtulong sa isang buntis. "Hmm, siguro mayaman yung manganganak," sabi ko sa isip ko, dahil kitang-kita ko ang pagka-kandarapa ng mga staff sa paligid na parang hindi nila alam ang kanilang gagawin. Natapos ko ang mga gawain ko, kaya agad kung inunat ang aking katawan at saka pagkatapos ay pumunta ako sa lobby ng hospital dahil doon ako dadaan patungo sa pasyenteng kailanga kung i-check ang kanyang kalagayan. Ngunit hindi ko inaasahan na may isang lalaki na bigla na lang bumangga sa akin, dahilan para mabigla ako at hindi ako nakagalaw. Agad ako nagalit at nainis ako sa ginawa niya, ang akala ko ay hihingi siya ng tawad sa akin. Pero mas lalo akong nagalit dahil bigla na lang niyang hawakan ang dibdib ko na hindi makapaniwala at pinisil-pisil niya pa
Hello all, sana ay magustuhan ninyo ang bag o kung akda. Kung may nais kayong sabihin o napuna. Wag po kayong magdalawang-isip na mag-comment. Sana ay ibuto din po ninyo ang aking story. Follow rin ninyo ako. Maraming salamat po sa inyong lahat.
Chapter 8Pagkatapos kong lumabas ay agad na naman ako pinapunta sa isa pang VIP room, dahil nasa kabilang silid lang ito ay agad akong nakarating. Kumatok muna ako bago ko binuksan ito. "Hello po, check ko lang po ang pasyente," sabi ko habang pumasok sa loob ng silid. Ngunit bigla akong natigilan, at naglaki ang mga mata ko nang makita ko kung sino ang pasyenteng nanganganak."O M G... Janith! Bakla, ikaw ba yan?!" sabay tawa ko. "Bakit hindi mo ako tinawagan? Buti na lang at dito ako na-assign sayo! Wow, ang cute ng baby mo, at apat pala, ang saya ko, besty!" sabi ko. "Wait, kasama mo ba si isang bakla?" tanong ko, sabay turo kay Althea. Hindi ko mapigilang ngumiti."Waaaa! Atis, ikaw ba yan? Infernis, hindi ka na astig, mukha ka nang babae!" biro ko habang naglalakad palapit sa kanila. "Aray nako, mama Athea, hindi ka talaga nagbabago, mahilig ka pa rin mang-batok! Pero miss na miss ko na kayo, buti na lang talaga nalipat ako dito!" saad ko sabay yakap ko kay Althea."Tsk... Kani
Chapter 9 Brandon POV Buti na lang at nakatakas ako. Sabi ko sa aking sarili habang tahimik na naglalakad. Ang liit talaga ng mundo—magkaibigan pala ang apat. Nakakatakot. Parang mga amazona. Ano pa ba ang maasahan ko sa magkaibigan na 'yun, at tunay talaga silang magkaibigang puro mga amazona. "Shit ka, Brandon! Ano bang pumasok sa iyong isip? Bakit mo kasi hinawakan ang kanyang dibdib?" galit kong bulong sa aking sarili. Habang naglalakad ako at nag-iisip kung anong pumasok sa aking kukuti kanina ay biglang nag-ring ang aking phone. Kaya agad ko itong tinignan kung sino ang tumawag. Bro Kurt calling... "Ano kaya ang kailangan nito?" bulong ko sa akin sarili. Tumikim muna ako ng mahina bago sinagot ang tawag sa kaibigan ko. "Ehemm..." sabay sagot sa phone, "hel—" pero hindi ko natuloy ang pagbati ko dito dahil sa narinig kong tawa mula sa kabilang linya. Kaya Napa hinto ako saka nakakunot ang aking noo dahil sa tawa nito. Hindi lang si Kurt ang tumawa pati din si
Chapter 20 May narinig sinabi niya ngunit hindi ko maintindihan kaya inirapan ko na lamang ito. Agad akong nagtungo sa may table malapit sa sofa at agad kung inilapag ang dala kong kape saka konkinuha ang isang capsule na gamot para sa pangingirot. "Hi'to, inumin mo muna habang hindi pa dumating ang almusal mo," sabi ko dito saka ko inilahad ang gamot na hawak ko. Agad naman niya kinuha pati ang tubig saka ininom agad. Pagkatapos niyang ininom ay agad kong kinuha ang baso saka bumalik ako sa sofa. Uupo na sana ako ng nakita kong bumaba ito sa kama kaya lalapit na sana ako upang matulungan. "D'yan ka lang, kaya ko na ang sarili ko!" sabi niya sa akin. "Buti pa ay lumabas ka muna at bumili ka ng damit ko, kunin mo ang Gold Card nasa aking wallet. Bumili ka din ng damit mo, gusto ko habang ikaw ang aking kasama dito ayaw kung magsuot ka ng uniform. Naalibadbaran ako!" wika nito saka paika-ikang pumasok sa CR. Napailing na lang ako sa kanyang inakto. Agad akong pumunta sa
Chapter 19 Bigla akong napabangon ng tumunog ang aking alarm sa aking phone kaya agad akong bumangon sa aking pagkahiga. Ngunit agad din ako nagtataka dahil parang may malagkit sa aking gitnang bahagi kaya agad akong pumunta sa CR upang makita kung ano -yun. Bago ako tuluyang pumasok ay tiningnan ko muna ang aking alaga nga nakahiga sa kama. "Buti na lang at tulog!" bulong ko sa aking sarili. Kaya agad akong nagpapatuloy pumasok sa loob ng CR. Agad kong hinubad ang aking pang-ibabang uniform saka tiningnan ang aking panty. Hindi pa ako nakuntento ay agad kong kinapa ang aking kabibe at doon na kumperma ko na nilabasan ako. "Shit, sa pangalawang pagkakataon ay nilabasan muli ako. Kailangan ko na yatang magpatawas o di kaya magpakunsulta sa doctor," bulong ko. "Pero, ano naman ang sasabihin ko?" bulong ko muli sa aking sarili. "Haest! Bakit ba kasi nag wet dreams ako? Sa dina-daming panaginipan ko, bakit -yun pa?" tanong ko sa aking sarili. Hanggang napag desisyuna
Chapter 18 Ningitian ko nito na nang-aasar, saka ko sinarado ang pintuan. Habang naghintay ako sa labas ng CR ay narinig ko ang malutong nitong mura, dahil siguro nakita nito kung gaano na pinsala ang kanyang dalawang itlog. Hindi nag tagal ay agad din niya akong tinawag upang maalalayan ko na naman itong maglakad. Kaya agad kong binuksan ang pinto upang pumasok ngunit napa urong na lamang ako ng nakita ko ang kanyang tetí na matamlay at ang kanyang dalawang itlog ay parang kamatis na hinog. Hindi ko napigilang tumawa sa aking nakita. Habang tumatawa ako ay itinuturo ko pa ang kanyang tetí na walang buhay at ang hinog nitong itlog. "Wahahahaha! Kulang na lang mantika para maigisa na ang iyong tetí, may hinog na kamatis with eggs pa!" tawa konv sabi. "Shut up, woman!" pagalit nitong sabi. "Hahaha, sorry hindi ko talaga mapigilan!" tawa ko pa din. "Kasalanan mo lahat na 'to, kung hindi mo ako tinuhod hindi ito mamaga at hindi tumamlay ang aking alaga," singhal niy
Chapter 17 Heart POV Sabi ng head nurse namin, ako raw ang mag-aalaga sa isang pasyente at ang sahod ko ay P50,000 kada linggo. Agad lumaki ang mata ko ng nalaman kung magkano ang sasahurin ko. Totoo nga ang sinabi ng mga sa unang panahon, kapag kumati ang palad ay may darating na pera. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa. Aba, sino ba naman ako para tumanggi, 50,000 ang matatanggap kung sahod kadal linggo. Daig ko pang nanalo ng lotto o nakapangasawa ng afam. Kahig ganun ah may iba akong ma raramdaman, eh malaking halaga na ‘yon. Laya sigurado akong mahirap alagaan ang pasyente na yun. "Siguro sobrang matanda na ito, at walang nakakatagal na nurse dahil sobrang pangit ng ugali!" bulong ko sa aking sarili habang nasa labas na ako ng opisina ng head office. Agad kasi ako lumabas pagkatapos niyang sabihing puntahan ko sa lang ang room niya. Walang dalawang-isp na maglalakad patungo sa elevator upang agad mapuntahan ang VIP room ng pasyente. -Yung ngiti ko ay hindi mawal
Chapter 17Brandon POVPagkagising ko ay agad ako nagtataka sa paligid, "asan ako?" takong ko sa aking sarili habang nagtataka. Bumungad kasi sa akin ang puting pintura sa dingding. Marami ang pumapasok sa aking isipan kaya hindi ko na pansin na nasa hospital pala ako. Hanggang bumalik ang ala ala ko nangyari sa mall kaya natakot ako baka hindi ako magkaanak dahil sa lakas nitong pagtubod sa akin. Inilibot ko ang mata ko sa paligid, nagtataka kung sino ang nagdala sa akin dito."Sino kaya ang nagdala sa akin dito?" tanong ko sa sarili ko, pero hindi ko tiningnan kung may nakaupo sa sofa.Hanggang mapansin ko si Kurt na nakangiting nakatingin sa akin at parang nag-aasar pa ito sa paaralan ng kanyang tingin, kaya agad pumasok sa aking isipan na siya ang nagdala sa akin dito. Hanggang napaalam ito sa akin dahil kailangan na itong umalis. Tanging tango lang ang aking sinagot dito dahil Hindi koahanap ang aking boses. Nang makaalis ito, doon ko na naramdaman ang sakit sa aking heto at
Chapter 15Kurt POVNasa hospital ako ngayon dahil dinala ko si Brandon dito. Buti na lang at pumunta ako sa mall para bumili ng ilang pagkaing na ipinapabili ng asawa ko, dahil mukhang nagli-lehe na naman ito, kaya kung anong hingin nito ay ibinigay ko na walang alinlangan.Nabigla na lang ako dahil nagkagulo ang may meat section ng grocery kaya agad ako nagpunta, at bumungad sa aking paningin ang aking kaibigan nakahandusay sa sahig. Agad ko itong nilapitan at kinapa ang kanyang leeg, nakahinga na lang ako ng maluwag ng mag nakapa akong pulso doon. Agad namang inaasikaso ng mga doctor kung kaya nakahinga ako ng maluwag saka ko tinawagan ang maneger sa mall upang kunin ang footage ng CCTV kung saan ito hinimatay. Pagkatapos kong tawagan ang maneger agad kung tinawagan ang isa sa mga tauhan ko at inutusan kunin ang CCTV footage sa Mall at sinabi ko dito na tinawagan ko na ang maneger noaya hindi na ito mag-alala pa. "Copy, boss!" sagot nito saka ko ibinaba ang tawag. Tatlong ora
Chapter 14Habang abala ako sa pamimili, hindi ko maiwasang mapangiti. Pagdating ko sa meat section, bigla na lang may tumabi sa akin at tinampal ang aking pwet. Napasinghap ako at pati ang mga tao sa paligid ay napansin din iyon. Agad akong lumingon, at mabilis kong tinuhod ang lalake ng buong lakas. "Oh!" ang narinig ko mula sa mga nakakita. Halos magtalon-talon ang lalake sa sakit. Nang tumingin siya, napagtanto ko na siya pala ay isang manyakis.Dahil sa aking galit ay hindi ko maiwasang palasigaw at sabay sabing, "Mabaog ka sana, hinayupak ka!" habang nanlisik ang aking mata. Pagkatapos, dali-dali akong pumunta sa cashier habang tulak-tulak ang cart na may lamang binili ko upang bayaran para makaalis agad.Hindi nagtagal ay agad namang natapos kaya dali-dali akong lumabas ng mall at pumara ng taxi buti na lang at agad ako nakakita kaya mabilis akong sumakay. Ibinigay ko agad sa driver ang address ko, saka ito pinatakbo paalis sa mall. "Walang hiyang lalaki na -yun! Ang lakas
Chapter 13 Heart POV Nagising ako sa sakit na sa'kin ulo kaya napa mura ma lamang ako sa sobrang sakit. "Shit ang sakit ng ulo ko, nalasing yata ako kagabi!" sabay mulat sa aking mata. Agad din ako nagtataka, "sandali lang paano ako napunta dito sa loob sa aking silid?" takang tanong ko s asking sari habang hawak pa rin ang aking ulo dahil sa sakit. "Siguro dahil sa lasing ako hindi ko alam na pumasok ako dito, buti na lang at hindi ako tumalon sa ibaba at dito ako dinala sa aking mga paa!" dagdag kong sabi. Hanggang naisip ko kung anong oras na kaya napatingin ako sa orasan nasa wall. Nanlaki ang aking mata ng nakita ang oras kaya napabalikwas na lang ako sa akung pagkahiga dahil malapit ng mag alas-dos ng hapon. "Haist! kaya pala kumakalam ang sikmura ko," sambit ko, saka daling-dali kung inayos ang aking higaan at pumunta sa banyo para makaligo kahit papaano ay mabawas bawasan ang aking hang-over. Pagpasok ko ay agad kung hinubad ang lahat na damit ko saka binuksan ang sho
Chapter 12 Pagkatapos kong maligo agad akong nagbihis ay kinuha ang aking phone. Dahil buo na ang aking desisyon ang tanungin ang isa kong kaibigan. Habang nag ring ang aking tinawa ay saka naman ako nagbibihis. Si Jayson ang aking tinawagan at sya ang hiningan ko ng pabor. Ilang ring lang ay agad itong sinagot kaya wala akong dalawang isip na sabihin ang kailangan ko, laking tuwa ko dahil pumayag ito. Ngunit may kapalit ang kanyang tulong, ako daw ang sagot sa gastusin ng binyag sa kanyang mga anak. Wala akong choice kaya pumayag sa kagustuhang upang makaganti lang ako sa babae na -yun. Kung totoosin ay maliit lang na halaga iyon kaya agad akong pumayag. Pinahintay muna niya ako ng ilang oras bago niya binigay ang address nito. Pagkatapos i-bigay ni Jayson ang address ay napa ngite ako dahil hindi ako mahihirap sapagkat ay pareho lang pala kami ng subdivision tinitirhan at ilang bahay lang ang pagitan naming. "Hmmm, humanda ka babae, tinakot ko ako kanina. Kaya