LOGINShare
Author Note
Last Updated:
2024-11-07 16:04:25Hello all, sana ay magustuhan ninyo ang bag o kung akda. Kung may nais kayong sabihin o napuna. Wag po kayong magdalawang-isip na mag-comment. Sana ay ibuto din po ninyo ang aking story. Follow rin ninyo ako. Maraming salamat po sa inyong lahat.
Related chapters
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 8
Chapter 8Pagkatapos kong lumabas ay agad na naman ako pinapunta sa isa pang VIP room, dahil nasa kabilang silid lang ito ay agad akong nakarating. Kumatok muna ako bago ko binuksan ito. "Hello po, check ko lang po ang pasyente," sabi ko habang pumasok sa loob ng silid. Ngunit bigla akong natigilan, at naglaki ang mga mata ko nang makita ko kung sino ang pasyenteng nanganganak."O M G... Janith! Bakla, ikaw ba yan?!" sabay tawa ko. "Bakit hindi mo ako tinawagan? Buti na lang at dito ako na-assign sayo! Wow, ang cute ng baby mo, at apat pala, ang saya ko, besty!" sabi ko. "Wait, kasama mo ba si isang bakla?" tanong ko, sabay turo kay Althea. Hindi ko mapigilang ngumiti."Waaaa! Atis, ikaw ba yan? Infernis, hindi ka na astig, mukha ka nang babae!" biro ko habang naglalakad palapit sa kanila. "Aray nako, mama Athea, hindi ka talaga nagbabago, mahilig ka pa rin mang-batok! Pero miss na miss ko na kayo, buti na lang talaga nalipat ako dito!" saad ko sabay yakap ko kay Althea."Tsk... Kani
Last Updated : 2024-11-07PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 9
Chapter 9 Brandon POV Buti na lang at nakatakas ako. Sabi ko sa aking sarili habang tahimik na naglalakad. Ang liit talaga ng mundo—magkaibigan pala ang apat. Nakakatakot. Parang mga amazona. Ano pa ba ang maasahan ko sa magkaibigan na 'yun, at tunay talaga silang magkaibigang puro mga amazona. "Shit ka, Brandon! Ano bang pumasok sa iyong isip? Bakit mo kasi hinawakan ang kanyang dibdib?" galit kong bulong sa aking sarili. Habang naglalakad ako at nag-iisip kung anong pumasok sa aking kukuti kanina ay biglang nag-ring ang aking phone. Kaya agad ko itong tinignan kung sino ang tumawag. Bro Kurt calling... "Ano kaya ang kailangan nito?" bulong ko sa akin sarili. Tumikim muna ako ng mahina bago sinagot ang tawag sa kaibigan ko. "Ehemm..." sabay sagot sa phone, "hel—" pero hindi ko natuloy ang pagbati ko dito dahil sa narinig kong tawa mula sa kabilang linya. Kaya Napa hinto ako saka nakakunot ang aking noo dahil sa tawa nito. Hindi lang si Kurt ang tumawa pati din si
Last Updated : 2024-11-08PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 10
Chapter 10 Heart POV "Walang hiya, pangalawa na nya ito. Ninakaw pa nya ang unang halik na sana'y para sa magiging first boyfriend ko. Sa sobrang pagka-bigla ko, napatulala ako. Humanda ka sa akin, lalake ka," sabi ko sa aking isipan. Napa-kuyom na lang ako sa aking kamay habang nanlilisik ang aking mata. "Kailangan malalaman ko kung saan siya nakatira. Kailangan kong makausap si Althea," wika ko. Kaya agad akong bumalik sa loob ng hospital at binalikan ko ang silid kung saan naroon ang tatlo kong kaibigan. Pagdating ko, agad siyang kumatok at binuksan ang pinto. "Ah, hi!" bati ko sa kanilang lahat. "Oh, may nakalimutan ka ba, Puso?" tanong ni Janeth. "Ah, kasi, may itatanong lang ako kay Atis." "Sayo pala, may kailangan si Puso, Atis," bigkas ni Angie. "Bakit?" tanong ni Althea na may halong pagtataka. "Ah, pwede ba kitang makausap ng masinsinan?" saad ko dito. Tumango lang ito. Kahit kailan, tipid talaga siyang magsalita. Kaya agad kaming lumabas at nag
Last Updated : 2024-11-09PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 11
Chapter 11 Brandon POV Napa-mura ako sa aking isip nang may gumising sa akin. Papagalitan ko sana, pero nagulat ako sa aking nakita. Yung babae—yung nurse na hinalikan ko kanina—na may hawak na gunting at nakangiti ng nakakatakot. Habang papunta siya sa aking gitna, lalo akong nagulat nang makita kong ginupit niya ang aking talong. "Ahhhhhhhhhhhh!" Tanging sigaw ko lang iyon dahil sa takot at, sa sobrang gulat, nahimatay ako. Pag-gising ko kinabukasan, saka ko lang napansin na bukas ang aking mata, at iniisip ko na panaginip lang lahat ng nangyari—isang masamang panaginip. "Akala ko talaga totoo ang lahat," bulong ko sa aking sarili, umiiling-iling pa ako habang hawak-hawak ang aking gitna. Nang maramdaman kong may basa at malagkit, kinabahan ako ng sobra kaya agad kong tinignan ang aking kamay at biglang napa sigaw ako sa takot. "Dudugoooo... dugo, dugo... Ahhhhhhh my my nooooo! Nanaaaaa!" malakas kong sigaw mula sa aking silid. Dahil sa sobrang takot at taranta, tum
Last Updated : 2024-11-10PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 12
Chapter 12 Pagkatapos kong maligo agad akong nagbihis ay kinuha ang aking phone. Dahil buo na ang aking desisyon ang tanungin ang isa kong kaibigan. Habang nag ring ang aking tinawa ay saka naman ako nagbibihis. Si Jayson ang aking tinawagan at sya ang hiningan ko ng pabor. Ilang ring lang ay agad itong sinagot kaya wala akong dalawang isip na sabihin ang kailangan ko, laking tuwa ko dahil pumayag ito. Ngunit may kapalit ang kanyang tulong, ako daw ang sagot sa gastusin ng binyag sa kanyang mga anak. Wala akong choice kaya pumayag sa kagustuhang upang makaganti lang ako sa babae na -yun. Kung totoosin ay maliit lang na halaga iyon kaya agad akong pumayag. Pinahintay muna niya ako ng ilang oras bago niya binigay ang address nito. Pagkatapos i-bigay ni Jayson ang address ay napa ngite ako dahil hindi ako mahihirap sapagkat ay pareho lang pala kami ng subdivision tinitirhan at ilang bahay lang ang pagitan naming. "Hmmm, humanda ka babae, tinakot ko ako kanina. Kaya
Last Updated : 2024-11-11PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 13
Chapter 13 Heart POV Nagising ako sa sakit na sa'kin ulo kaya napa mura ma lamang ako sa sobrang sakit. "Shit ang sakit ng ulo ko, nalasing yata ako kagabi!" sabay mulat sa aking mata. Agad din ako nagtataka, "sandali lang paano ako napunta dito sa loob sa aking silid?" takang tanong ko s asking sari habang hawak pa rin ang aking ulo dahil sa sakit. "Siguro dahil sa lasing ako hindi ko alam na pumasok ako dito, buti na lang at hindi ako tumalon sa ibaba at dito ako dinala sa aking mga paa!" dagdag kong sabi. Hanggang naisip ko kung anong oras na kaya napatingin ako sa orasan nasa wall. Nanlaki ang aking mata ng nakita ang oras kaya napabalikwas na lang ako sa akung pagkahiga dahil malapit ng mag alas-dos ng hapon. "Haist! kaya pala kumakalam ang sikmura ko," sambit ko, saka daling-dali kung inayos ang aking higaan at pumunta sa banyo para makaligo kahit papaano ay mabawas bawasan ang aking hang-over. Pagpasok ko ay agad kung hinubad ang lahat na damit ko saka binuksan ang sho
Last Updated : 2024-11-12PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 14
Chapter 14Habang abala ako sa pamimili, hindi ko maiwasang mapangiti. Pagdating ko sa meat section, bigla na lang may tumabi sa akin at tinampal ang aking pwet. Napasinghap ako at pati ang mga tao sa paligid ay napansin din iyon. Agad akong lumingon, at mabilis kong tinuhod ang lalake ng buong lakas. "Oh!" ang narinig ko mula sa mga nakakita. Halos magtalon-talon ang lalake sa sakit. Nang tumingin siya, napagtanto ko na siya pala ay isang manyakis.Dahil sa aking galit ay hindi ko maiwasang palasigaw at sabay sabing, "Mabaog ka sana, hinayupak ka!" habang nanlisik ang aking mata. Pagkatapos, dali-dali akong pumunta sa cashier habang tulak-tulak ang cart na may lamang binili ko upang bayaran para makaalis agad.Hindi nagtagal ay agad namang natapos kaya dali-dali akong lumabas ng mall at pumara ng taxi buti na lang at agad ako nakakita kaya mabilis akong sumakay. Ibinigay ko agad sa driver ang address ko, saka ito pinatakbo paalis sa mall. "Walang hiyang lalaki na -yun! Ang lakas
Last Updated : 2024-11-13PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) Chapter 15
Chapter 15Kurt POVNasa hospital ako ngayon dahil dinala ko si Brandon dito. Buti na lang at pumunta ako sa mall para bumili ng ilang pagkaing na ipinapabili ng asawa ko, dahil mukhang nagli-lehe na naman ito, kaya kung anong hingin nito ay ibinigay ko na walang alinlangan.Nabigla na lang ako dahil nagkagulo ang may meat section ng grocery kaya agad ako nagpunta, at bumungad sa aking paningin ang aking kaibigan nakahandusay sa sahig. Agad ko itong nilapitan at kinapa ang kanyang leeg, nakahinga na lang ako ng maluwag ng mag nakapa akong pulso doon. Agad namang inaasikaso ng mga doctor kung kaya nakahinga ako ng maluwag saka ko tinawagan ang maneger sa mall upang kunin ang footage ng CCTV kung saan ito hinimatay. Pagkatapos kong tawagan ang maneger agad kung tinawagan ang isa sa mga tauhan ko at inutusan kunin ang CCTV footage sa Mall at sinabi ko dito na tinawagan ko na ang maneger noaya hindi na ito mag-alala pa. "Copy, boss!" sagot nito saka ko ibinaba ang tawag. Tatlong ora
Last Updated : 2024-11-14
Latest chapter
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰Isang Inspirasyon🥰 Chapter 79
Chapter 79 Paglabas ko ng kwarto suot ang aking puting nurse uniform, agad na sumalubong sa akin ang kambal na sina Jimmie at Jammie. Ang kanilang mga mata ay kumikislap sa paghanga, at para bang ako ang pinakagandang tao sa buong mundo sa paningin nila. "Wow, Mommy! Ang ganda-ganda mo!" sabi ni Jammie habang hinawakan ang laylayan ng uniform ko. "Oo nga, Mommy! Para kang prinsesa na doctor!" dagdag ni Jimmie, na may halong excitement sa boses. Napangiti ako at yumuko upang yumakap sa kanilang dalawa. "Salamat, mga anak. Pero hindi ako prinsesa—nurse ako na tumutulong sa mga tao na magpagaling," malumay kong sabi. "Pero para sa amin, ikaw ang prinsesa namin, Mommy," sabi ni Jammie habang yakap-yakap ako. Napatingin ako kay Brandon, na nakatayo sa may pinto ng sala habang pinapanood kaming tatlo. Nakangiti siya, puno ng pagmamalaki sa kanyang mga mata. Lumapit siya at marahang hinawakan ang balikat ko. "Heart, hindi lang ang kambal ang humahanga sa'yo. Kami ni Daddy ay sobrang
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Moments ❤ Chapter 78
Chapter 78 Habang nanonood ako sa kambal na masayang naglalaro sa playground, hindi ko maiwasang mapangiti. Sa kabila ng lahat ng mga hamon na pinagdaanan namin, ang mga sandaling ito ang nagpapalakas sa akin. Sila ang nagbibigay dahilan para ipagpatuloy ko ang laban, kahit na minsan ay pakiramdam ko’y gusto ko nang sumuko. Habang pinupunasan ko ang noo ni Brandon na bahagyang pinagpapawisan sa init ng araw, napaisip ako sa mga nangyari kanina. Ang muling pagkikita namin ni Ruth ay hindi madali. Pero sa kabila ng lahat ng sakit na dulot ng nakaraan, alam kong kailangan kong panindigan ang desisyon kong magpatawad. "Heart," tawag ni Brandon habang nakatingin din sa mga bata. "Ano iyon, mahal?" tanong ko habang nililingon siya. "Napansin ko, hindi ka na masyadong kinakabahan kapag pinag-uusapan si Ruth," sabi niya. "Nagulat ako kanina, pero ang tapang mo. Proud ako sa'yo." Napangiti ako, ngunit naramdaman kong namumuo ang luha sa aking mga mata. "Brandon, hindi ko alam kung tapang
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Move on ❤ Chapter 77
Chapter 77 Habang nag-uusap sina Ruth at Heart, hindi ko maiwasang balikan ang mga araw na naging magulo ang buhay ko. Si Ruth ang una kong minahal—ang babaeng akala ko’y kasama ko hanggang dulo. Pero ang sakit ng pagtataksil niya ang nagtulak sa akin para palayain ang sarili ko mula sa isang relasyon na puno ng kasinungalingan. Noon, galit na galit ako. Akala ko, hindi ko na magagawang magtiwala ulit. Pero dumating si Heart. Siya ang nagbigay-liwanag sa madilim kong mundo. Sa kanya ko natutunan na ang pagmamahal ay hindi tungkol sa pagiging perpekto, kundi tungkol sa pagpili sa taong nagpaparamdam sa’yo ng kapayapaan. Bumalik ang atensyon ko sa kwarto nang marinig kong tumawa si Red. Tila unti-unting nababawasan ang tensyon habang nagkukwentuhan ang mga babae. Nakakagaan ng loob na makita ang ganitong eksena—isang pamilyang pilit na binubuo ang mga pira-pirasong bahagi. Napatingin si Heart sa akin, bahagyang ngumiti. Nilapitan niya ako at marahang hinawakan ang braso ko. "Oka
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤🩹 NAKARAAN AY DI NA DAPAT BALIKAN ❤🩹 Chapter 76
Chapter 76 Brandon POV Kahit matagal na kaming naghiwalay ni Ruth, masasabi kong tuluyan ko na siyang napatawad. Marami na akong natutunan sa mga pagkakamali niya, at sa mga pagkakamali ko rin. Sa kabila ng sakit na dinulot ng nakaraan, natutunan kong magpasalamat sa mga nangyari. Kung hindi siya nagkamali, hindi ko makikilala si Heart—ang babaeng tunay na nagbigay kahulugan sa buhay ko. Habang nakatingin ako kay Ruth kanina, hindi ko maiwasang maalala ang lahat. Sa bawat galit at sama ng loob na naramdaman ko noon, naroon din ang aral na dinala nito. Kung hindi dahil sa mga pagsubok, hindi ko mararanasan ang ganitong klaseng saya. Ang saya ng pagiging asawa ni Heart, at ang saya ng pagiging ama sa kambal naming sina Jimmie at Jammie. Iniwan ko ang tensyon sa ospital room at nilapitan si Heart, na tahimik na nakatayo sa tabi ni Red. Hinawakan ko ang kanyang kamay at binigyan siya ng isang maliit na ngiti—isang paalala na nasa tabi niya ako anuman ang mangyari. "Heart," bulon
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤🩹 Magkapatid ❤🩹 Chapter 75
Chapter 75 Kinabukasan, isang hindi inaasahang bisita ang dumating sa ospital—si Ate Ruth, ang isa ko pang kapatid sa ina. Matagal na rin kaming hindi nagkikita, at hindi ko maiwasang mapansin ang malaking pagbabago sa kanya. Sa kabila ng madilim na nakaraan namin bilang magkakapatid, tila mas payapa na siya ngayon. "Ate Ruth," bati ko nang makita siyang pumasok sa kwarto, hawak ang isang basket ng prutas. "Red," ngumiti siya, halatang nag-aalala. "Kumusta ka? Narinig ko ang nangyari. Hindi ko na napigilan ang sarili kong bumisita." "Okay naman ako," sagot ko, pilit na pinapakita na maayos na ang lagay ko. "Salamat sa pagpunta." Umupo siya sa tabi ng kama, tahimik na tinitingnan ang mga sugat ko. Ramdam ko ang bigat ng kanyang damdamin. "Alam mo, Red," nagsimula siya, "ang dami nang nangyari sa atin bilang pamilya, pero kahit anong mangyari, gusto kong malaman mo na andito ako para sa'yo." Tumango ako, ngunit hindi ko napigilang maalala ang mga nakaraan—ang lahat ng gulong idin
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) ❤ Ganun pala kapag may kambal ❤ Chapter 73
Chapter 74 Red POV Habang nakahiga ako sa kama ng ospital, hindi ko maiwasang mag-isip sa lahat ng nangyari. Ang sakit ng bawat galos at sugat ay walang sinabi sa kirot ng konsensiya ko nang makita ko kung paano nag-aalala si Ate Heart. Ang mga luha niya, ang panginginig ng boses niya—parang sinuntok ang puso ko nang makita ang reaksyon niya. Hindi ko sinabi kay Blue ang nangyari. Alam kong nasa business trip siya sa Huawei, at hindi ko kayang makaabala sa kanya. Lagi na lang akong pabigat, at ayokong madagdagan ang mga iniisip niya. "Hindi ko siya tatawagan," mahina kong bulong sa sarili habang nakatingin sa kisame. Pagbalik ni Ate Heart sa kwarto, dala niya ang ilang gamit na kailangan ko. Lumapit siya sa gilid ng kama, at muling tiningnan ang kalagayan ko. "Red, kamusta ang pakiramdam mo?" tanong niya, malumanay ngunit halatang hindi pa rin nawawala ang kaba sa boses niya. "Mas okay na, Ate. Salamat sa lahat," sagot ko. Ngunit sa loob, ramdam ko ang bigat ng aking kasalanan.
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 😱Hala.....😱 Chapter 73
Chapter 73 Maagang araw iyon sa ospital, at tila mas abala kaysa karaniwan. Patuloy ang pagpasok ng mga pasyente, at ramdam ko ang tensyon sa hangin. Kasalukuyan akong nag-aasikaso ng mga papeles nang makarinig kami ng sigaw mula sa kabilang kwarto. “Wala akong pakialam! Hindi ko kailangan ng tulong ninyo!” bulyaw ng isang lalaki. Mabilis akong tumayo at tinungo ang kwarto kasama ang ilan pang staff. Pagbukas ko ng pinto, tumambad sa akin ang isang lalaki, nasa edad trenta, galit na galit at pilit na inaalis ang suwero sa kanyang braso. “Sir, kalma lang po,” mahinahon na sabi ng isang nurse. Pero lalo siyang nagwala. “Hindi ko kailangan ng tulong ninyo! Bitawan n’yo ako!” sigaw niya habang pilit na tinataboy ang mga staff. Sa puntong iyon, hindi ko na napigilang magsalita. “Sandali lang!” malakas kong sabi, dahilan para mapahinto siya at mapatingin sa akin. Lumapit ako, hindi alintana ang galit sa kanyang mukha. “Alam mo ba kung anong ginagawa mo? Ang mga tao dito ay nagtatrab
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🤭Naging kupido kana, Heart 🤭 Chapter 72
Chapter 72 "Mommy," maingat kong simula habang hawak ang kamay niya. "Hindi ba darating si Daddy?" Napatingin siya sa akin, tila nagulat sa tanong ko. Ngumiti siya, pero may lungkot sa kanyang mga mata. "Anak, alam mo naman ang sitwasyon namin ng Daddy mo," sagot niya ng marahan. "Hindi kami nagkabalikan, pero lagi ko namang sinisigurado na andiyan siya para sa inyo, di ba?" Tumango ako, pero ramdam niya ang bigat sa puso ko. Alam ko naman ang katotohanan, pero mahirap pa ring hindi umasa. "Oo, Mommy. Pero sana dumalaw siya minsan. Miss na miss ko na rin siya," sabi ko habang pinipigil ang emosyon ko. Hinawakan ni Mommy ang magkabilang pisngi ko at tumingin nang diretso sa mga mata ko. "Heart, naiintindihan ko ang nararamdaman mo. Pero tandaan mo, kahit hindi kami magkasama ng Daddy mo, pareho naming mahal kayo. At kung dumalaw man siya o hindi, hindi mababago iyon." Tumango ulit ako, pilit na ngumiti. "Salamat, Mommy. Pero sana... minsan, magkasama tayo ulit bilang pami
PAHIRAM NG ISANG GABI (Book #1) 🥰 Good luck sa first day work mo Heart 🥰 Chapter 71
Chapter 71 Heart POV MASAYA ako habang ipinaliwanag sa kambal kung ano ang trabaho ko bilang isang nurse. Nakatutuwang makita ang kanilang mga mata na puno ng paghanga at saya. Kahit maliliit pa sila, ramdam ko na gusto nilang maintindihan ang ginagawa ko at kung bakit mahalaga ito. “Mommy, anong ginagawa mo kapag may sakit ang mga tao?” tanong ni Jammie habang nilalagay ko ang mga kagamitan ko sa bag. “Tinulungan ko silang gumaling, anak,” sagot ko habang yumuko para tingnan siya sa mata. “Kapag may sugat, nililinis ko. Kapag may kailangan silang gamot, binibigay ko. At higit sa lahat, inaalagaan ko sila para bumuti ang pakiramdam nila.” Si Jimmie naman ay nag-isip nang malalim bago nagsalita. “Mommy, kung may masakit kay Teacher, tutulungan mo rin siya?” Tumawa ako. “Oo naman! Sino man ang nangangailangan ng tulong, gagawin ko ang lahat para matulungan sila.” “Ang galing mo, Mommy,” sabi ni Jammie, sabay yakap sa akin. Napuno ng init ang puso ko sa kanilang mga salit
